l
J
1895.
N°. 8757,
Onder de Camorristen.
Zaterdag 30 Maart.
Feuilleton.
I
NegenenveertigBte Jaargang
Verschijnt dagelijks, uitgezonderd Dinsdag,
UITGEVER*:- j. odé.
jBuitenlaudsche Berichten.
011111
liBOHNBHENysPBiJS, per kwartaal f 1.85.
Wrafco per pose, door het geheele Rgk- 2.50.
'Afzonderlijke nummers- 0.10.
BDItEA (T BOTKRITK A AT 7 O.
Advertentieprijs: van 110 gewone regels met
inbegrip van eene Courantf 1.10.
Iedere gewone regel meer. 0.10.
Driemaal geplaatst wordt tegen tweemaal berekend
D1IIXSCHHO.
De commissie uit den Rijksdag tot onder
zoek van hel ontwerp-tabaksbeiasting ver
wierp met 11 tegen 11 stemmen de verschil
lende voorsteilen tot verhoogiDg der invoer
rechten op onbewerkten tabak. Het voorstel
lot invoering van een invoerrecht op de waarde,
boven de bestaande rechten werd inge
trokken. Daarna werd 1 van het regeerings-
voorstel verworpen met algemeene stemmen.
Ook de tweede afdeeling van 2 werd ver
worpen, betreffende het recht op bewerkte
tabak. Daarmede is het gansche ontwerp ver
worpen. De commissie heeft de tweede lezing
tot na'Paschen verdaagd.
Het Pruisische Huis van afgevaardigden
nam Woensdag het wetsontwerp tot uitbrei
ding van het staatsspoorwegnet en tot subsi
diering van den aanleg van locaalspoorwegen
bij derde lezing aan.
Uit München wordt bericht, dat de Demo
cratische Verein een algemeene volksvergade
ring heeft uitgeschreven om de houding vast
te stellen, die men heeft aan te nemen tegen
over hetgeen bij en na het Rijksdagvotum
van Zaterdag gebeurd is.
Vorst Bismarck werd Woensdag verrast
met een bezoek van 's keizers broeder, prins
Hendrik, met zijn 5-jarig zoontje Waldemar.
De prins had zich laten aandienen als »een
marine-officier." Daarna verschenen de groot
hertog van Baden en de rijkskanselier prins
Hohenlohe om den 80-jarigen geluk te wen-
sclien, de laatste ook uit naam van den
Bondsraad. Aan het dejeuner werden geen
toasten uitgebracht.
Er is een voorstel gedaan om in de zaal,
waar het Pruisische Heerenhuis zetelt, een
marmeren buste van Bismarck te plaatsen.
Een aantal aanzienlijke Roomschen te Leip
zig heeft de Duitsche geloofsgenooten uitge
nood igd, om door vergaderingen en moties te
protesteeren tegen het besluit van den Rijks
dag, en zich alzoo van de verdachtmaking te
zuiveren, als wilden zij Duitschlands groot
sten zoon geen eer bewijzen, en als zouden
zij zelf geen Duitschers zijn, zelfs de paus
heeft vorst Bismarck herhaaldelijk op zijn jaar
dag gelukgewenscht en ook Windthoist zou
hem deze eer niet geweigerd hebben.
F R k N K R IJ K.
De president der republiek werd gisteren
te Sathonay met grooten luister en geestdrift
ontvangen, en begaf zich naar het manoeuvre
terrein, waar hij aan de naar Madagascar be
stemde troepen de vaandels uitreikte. Bij die
gelegenheid zeide Faure met trillende stem:
»De kleuren onzer vlag zijn bekend in Afrika,
waar gij voor de eerbiediging ODzer rechten
g&at optreden." Verder wees hij de troepen
op hunnen plicht en besloot: »Met vertrou
wen verwachten wij dat gij op uwe vaandels
als eerste roemrijke vermelding den nanm
Madagascar zult schrijven I"
Bij gelegenheid van het hem aangeboden
dejeuner den minister van oorlog dank zeg
gend, sprak Faure Het leger is de steun en
de hoop des vaderlands. Onafgebroken wijdt
de regeering aan het leger hare zoigen.
Sedert 25 jaren willigt het land alle offers
n, voor liet leger gevergd. Zijne traditiën
en zyne discipline zal het leger hoog houden.
In het leger zal de groote kiacht verkregen
worden, noodzakelijk om den vrede verzekerd
te doen zijn door de grootheid van ons vader
land. Ik breng een dronk uit op het leger,
waarin het geheele Fransche volk vertegen
woordigd is.
Faure's toespraak maakte diepen indruk.
's Namiddags te twee uur is Faure ver
trokken. Ondanks den hevigen regen, was ook
bij zijn vertrek eene talrijke menigte op de
been om hem den afscheidsgroet te brengen.
De Kamer heeft het door de regeering aan
gevraagde nieuwe voorloopige twaalfde toe
gestaan.
Daar de werklieden in de staats-lueifers-
fabrieken te Pantin en Aubervilliers tot eene
algemeene werkstaking hebben besloten, tele-
grafeeiden zij aan al de fabrieken om daar
aan deel te nemen.
B E L G I E.
Gisteren, bij het openen der zitting, ver
maande de voorzitter Beernaert de Kamer om
wat hoffelijker te disputeeien, dan de vorige
dagen het geval was geweest. Zekere woorden
toch, hier uitgespioken, zouden niet geduld
worden in de Kamer van het republikeinsche
Frankrijk. Indien er naar de stem des voor
zitters niet beter door alle fraclien geluisterd
werd, dan zou eene herziening van het regle
ment noodig zijn.
De socialist Van de Velde zeide dat hij,
vóór de herziening, kiezer was voor de Kamer,
iien Senaat, de provincie en de gemeente.
De nieuwe wetten hadden hem achtereen
volgens het kiesrecht voor den Senaat en
voor de provincie doen verliezen, en thans
ging hem ook het gemeentelijk kiesrecht
ontvallen, omdat hij nog geen 30 jaar oud
was. Twee leden van de rechterzijde, waar
van éeti de burgemeester zijner gemeente,
verkeerden in hetzelfde geval. En zij waren
wetgeveis i
De spreker voorspelde den val van de meer
derheid, indien zij stemde voor eene zoo
reactionnaire wet.
Leandor, van de rechterzijde, antwoordende,
zeide dat de bedoelde wet wordt voorge
schreven door de omstandigheden. Een deel
van de wei kmansklasse heeft opgehouden, de
orde te eerbiedigen. Daarom is het algemeen
stemrecht onmogelijk.
De tribunes waren stampvol. Betoogingen
buiten hadden niet plaats.
De libei ale Vlaamsche bonden en de ge
meenteraad van Geut hebben aan de Kamers
het verzoek gericht, volksbelang boven partij
belang te stellen en in de kieswet de even
redige vertegenwoordiging in toepassing te
brengen.
ENGELAND.
De minister Harcourt heeft Dinsdag in het
Lagerhuis verklaard, dat de regeering er niet
aan denkt, een ontwerp in te dienen, waarbij
de 1ste Mei tot een algemeenen feestdag
wordt verklaard.
Ook de unionist Courtney heeft verklaard,
eene benoeming tot voorzitter van liet Lager
huis niet te zullen aanvaaiden.
De regeering en het bestuur der Britsche
Oost-Afnkaansche Compagnie zijn het eens
gewoiden over de voorwaaiden, waarop de
eigendommen der compagnie zullen overgaan
op de Britsche Kroon of op den sultan van
Zanzibar. De voornaamste bepalingen zijn, dat
de sultan 150,000 p. st. zal betalen voor de
overdiaclit der concessie, of 50,000 p. st. meer,
indien hij ook de zoogenaamde particuliere
bezittingen der Compagnie overneemt. Het
charter gaat terug aan de EngeLche regee
ring tegen betaling van 50,000 p. st., door
het parlement goed te keurende bezittingen
buiten de concessie, die de Britsche Kroon
daardoor verkrijgt, omvatten ook de forten
Kikuyu en Machakos en den straatweg tus-
schen Kibwezi en de kust. In Zanzibar zullen
schikkingen gemaakt worden, om de munt dei-
compagnie over te nemen.
De Etigelsehe staatssecretaris voor Indië
ontving gisteren een telegram van den onder
koning uiv Calcutta, dat,zoover met weten kon,
te Chitralfort alles nog in goeden staat was.
ZWEDEN en N O O K W E G E N.
Binnenkort zal koning Oscar aan de parle-
Roman van WALDEMAR URBAN.
34.
Dat had Carmela zich zelve in den laatsten
tijd wei honderdmaal gezegd en het had haar
zorg genoeg gebaard. Urenlang had zij aan het
«trend zitten peinzen en hare betraande oogen
moedeloos naar den verren gezichtseinder gericht
dagelijks had zij de kleine kapel van Positano
bezocht om er neer te knielen voor het Maria
beeld en er handenwringend hulp van boven af
fe smeeken. Maar hoe langer Checco afwezig
'wan, hoe vaster zich zijn beeld in haren geest
griffelde en hoe vaster zij overtuigd was, dat
hij onschuldig leed, dat zij hem niet mocht
verlaten en alles weer goed zou worden. De
boop, die een minnend hart nooit begeeft, hield
baar staande, ook toen alles verloren scheen.
sHet zou toch wel goed zijn." «prak zij op
bewogen toon, adat Checco wist boe op het
oogenblik de zaken staan. Wie weet, hoe slecht
hij het op zijne vlucht getroffen heeft en in
welk gezelschap hij vervallen is."
vLuister eens, Carmela. Ik heb beloofd u te
helpen, en ik wil woord houden. Bet is niet
geheel onmogelijk om Checco nog eenig bericht
van u te doen toekomen. Schrijf gij een brief en
geef hem mij. Ik zweer u, dat ik hem, zoo ik
kan, bezorgen zal."
sik kan niet schrijven, Don Luigi," was het
beschaamd antwoord. sSchrijf gij voor mij."
sGfoed. Ik zal het doen, natuurlijk alleen voor
u, Caimela."
sEn zet dan ook in den brief, dat hij zich
om mij niet bezorgd behoeft maken, dat ik
hem nu, gij zult wel begrijpen, wat ik
hem zeggen wil."
Wees maar gerust, mijn kind. Ik zal hem
schrijven, wat ik van u weet. Maar ga nu ook
mee om wat jte gebruiken. Gij zult wel behoefte
aan wat veikwikking hebben en kunt zoo niet
naar Positano terugkeeren."
sik heb aan niets behoefte. Ik heb bij de tante
van Checco wat gegeten. Ik moet dadelijk naar
Positano terug, anders kiijg ik knorren van vader.
Het is al laat."
sGeen nood, kom maar mee. Dan reist gij
met den spoortrein terug en zijt er nog vroeg
genoeg
sNeen, neen, Don Luigi, ik kan niet. Voor
den trein heb ik geen geld; ik ben nog maar
zeven soldi rijk."
xDan betaal ik het spoorkaartje, Carmela.
Maar kom dan toch; wij moeten den brief samen
gereedmaken."
Doch Carmela hoorde niet en wilde niet hooren.
Zij rukte zich met geweid los, toen Don Luigi
haar bij den arm greep. De gedachte aan Checco
hield haar teiug om zich met andeie mannen op
te houden, allei muist met Don Luigi.
sSchrijf gij maar, wat ik hem zelf zou ge
schreven hebbenriep zij hem nog van verre
toe en weldra was bet vlugge meisje onder de
menigte verdwenen.
Don Luigi stiet een boozen vloek uit. De
afkeeiiglieid van het aardige meisje jegens hem,
die zich nog sterker openbaarde nu zijn mede
dinger uit baar oogen was, versterkte zijn
haitstocht. Met vurigen, begeerïgen blik had hij
haar aanschouwd en nu zij weg was, stonden
haar gelaat, houding en bewegingen hem nog
zoo levendig voor, dat hij haar wel nooit meer
zou vergeten. Des te woedender was hij echter
over het mislukken zijner plannen. Op het
oogenblik kon hij weinig anders doen dan erin
berusten en om zich te troosten liep hij een
koffiehuis binnen om zijn verhit hoofd dooreen
portie ijs af te koelen en door het lezen eener
couiant zijne gedachten te verzetten.
ZEVENTIENDE HOOFDSTUK.
Eenige dagen waren verloopen, voor den jongen
hertog Dei Tibaldi dagen van angstige zorg en
kwelling.
