1
J
A". 1895
Zondag 11 en
Maandag 12 Augustus.
N°. 8851
Tweede Blad.
Feu 11 e t o n.
Op een dwaalweg.
Verschijnt dagelijks, uitgezonderd Dinsdag,
UIT G E Y E
E ODÉ.
BBUBA AT 7
jBuiteiilandsche Berichten,
Abonnementsprijs, per kwartaal
Franco per post, door het geheele Rijk
Afzonderlijke nommers
f 1.85.
- 2.50.
- 0.10.
BUREAU: BOI
Advertentieprijs: van 110 gewone regels met
inbegrip van eer.e Courant1.10.
Iedere gewone regel meer - 0.10.
Driemaal geplaatst wordt tegen tweemaal berekend.
F E U K E IJ E.
De Raad van State heeft het hooger be
roep van den pastoor van Roubaix tegen
de beslissing van den maire dier stad, dat
de laatste genademiddelen der kerk niet
meer in plechtigen optocht door de straten
gedragen mochten worden, ongegrond ver
klaard. Een wet van 1892 geeft inderdaad
den maires het recht tot zulk een verorde
ning, in steden met een bevolking van ge-
mengden godsdienst.
Uit Montlucon meldt men het overlijden
van Thivrier, den socialistischen afgevaar
digde, bekend door zijn werkmanskiel waar-
■tnede hij in de Kamer verscheen.
De arbeiders in de glasblazerijen te Car
maux ongeveer 1200 man staakten
weder het werk, wegens het ontslag van een
hunner leiders, Baudot. Er werd druk ver
gaderd en onderhandeld socialistische Ka
merleden kwamen er voor naar Carmaux
maar de patroons wilden niet toegeven. Ein
delijk besloten nu de arbeiders te berusten
in liet ontslag van Baudot en dezen te benoe
men tot secretaris-generaal van den glasar
beidersbond, op een salaris van 2800 francs.
Maar nu zijn hot de patroons, die het werk
staken. Zij maakten bekend, dat de fabriek
voorioopig gesloten blijftdat zij niet kunnen
bepalen wanneer het werk hervat zal worden
en dat de arbeiders maar moeten trachten
elders werk te vinden.
Men vreest voor ongeregeldheden.
De socialistische afgevaardigde Jaurès heeft
een woedend telegram aan den minister
president Ribot gezonden omdat de glas
blazerijen te Carmaux gesloten zijn, ofschoon
de werklieden, die den arbeid gestaakt had
den, het werk willen hervatten.
Het katholiek zendingsgenootschap te Lyon
heeft van den pro-vicaris Pontvianne, hoofd
der zending in West-Sechuan, China, een
schrijven ontvangen aangaande de aanvallen
op de zendingshuizen in Sechuan.
De stoot tot de onlusten schijnt gegeven te
zijn door het mislukken eener operatie, welke
door een protestantsch zendeling was verricht.
Het gepeupel viel het zendingshuis aan en
vernielde dat lot den grond toe, maar daar
mede niet tevreden begon men ook de fun
damenten op te graven, in de hoop verborgen
schatten te vinden.
Op eens stuitte men op de kist met het
stoffelijk overschot van den vermoorden bis
schop Dufresse, welke werd opengebroken.
Het geraamte werd daaruit geworpen en
op de puinhoopen een papier geplakt met
de vermelding dat de vreemde duivels zich
met menschenvleesch voeden. Het eenige
wat de overheid deed, was de muiters te
waarschuwen geen brand te stichten uit
vrees voor de naburige gebouwen. De pro-
viearis wist zich in eene winkel te verschuilen,
totdat hij 's nachts door een troep politie
agenten naar de woning van den prefect
werd gebracht, waar hij den bisschop en nog
een aantal Engelschen aantrof in gezelschap
van verscheidene gevangenen.
De volgenden ochtend werden de Euro
peanen onder gewapend geleide naar veiliger
plaats gebracht.
DUITSCIILAND.
Uit het door de ITordd, AllgZtg. opge
nomen program blijkt, dat ook prins Bismarck
een uitnoodiging ontvangen heeft, om het
leggen van den eersten steen voor het
nationale gedenkteeken bij te wonen. Volgens
dit program zaï hij de gebruikelijke hamer
slagen doen, onmiddellijk na de vorstelijke
personen en nog vóór prins Hohenlohe.
Ook in de Duitsche pers vindt nu het
plan afkeuring, ter gelegenheid van den 25n
verjaardag van de veldslagen bij Metz, tochten
naar de op Fransch gebied liggende slagvel
den te maken. Er zouden zoo licht botsingen
uit kunnen ontstaan, meent de Kolnische Ztg.
Volgens de Koïonial Ztg. heeft dr. Peters
den post ran gouverneur van het gebied van
het Tanganyka-meer aanvaard. Hij zal echter
nog enkele maanden tot herstel van gezond
heid in Europa moeten vertoeven.
Het naspel van het schandaal in het krank
zinnigengesticht Mariaberg te Aken, is nog
r:i°t afgeloopen. Nadat een paar leekebroeders
wegens meineed zijn vervolgd, is nu ook tegen
den rector Overbeck een strafvervolging inge
steld.
C E L G I E.
De Kamer heeft Donderdag na weinig be-
teekenende beraadslagingen, waai uit we alleen
releveeren, dat in geval van ziekte van den
onderwijzer de plaatsvervanger voor */4 door
den staat en de gemeente te zamen en vcor
i/5 door den zieke wordt betaald, het school-
wetsontwerp bij eerste lezing is aangenomen.
De tweede lezing van het wetsontwerp zal
den 14n dezer plaats hebben.
Het comité voor de betooging, die den 2Sn
Juli te Brussel is gehouden, zal een audiëntie
bij den koning aanvragen om hem te gaan
uitleggen in welk opzicht het schoolwetsont-
werp de grondwet schendt.
Ook bij den Senaat zullen stappen in dien
geest gedaan worden.
De minister van financiën vraagt bij een
buitengewonen begrootingspost de toestem
ming der Kamer tot het verdiag, door den
staat te sluiten met de maatschappij Brussel
zeehaven. Van het maatschappelijk kapitaal,
dat in het geheel 33'/s millioen bedraagt, zou
de staat 10 millioen op zich nemen.
DENEMARKEN.
In den toestand van den koning is een
aanmerkelijke verbetering gekomen. De
koning lietit Donderdag gedurende het
grootste gedeelte van den dag het bed mogen
verlaten.
RUSLAND.
De minister van buitenlandsehe zaken
Lobanoff, die voornemens was een badkuur
te gaan doen te Contrexévïlle, beeft, naar
men zegt, daarvan afgezien, wegens den ge
spannen staatkundigen toestand, en zal te
Petersburg blijven.
Het Abessinisch gezantschap is Woensdag
uit Petersburg vertrokken. Verscheiden hooge
ambtenaren deden de gezanten en hun ge
zelschap uitgeleide. Aan het station nam
iemand uit het publiek het woord, herinnerde
aan de geestelijke eenheid van het Russische
en het Abessinïsche volk en gaf de hoop te
kennen dat de banden tussclien de beide
natiën, die verwant zijn door het geloof,
metleitijd nog hechter zullen worden. Na
ailoop van zijn speech bood hij prins Sam to
brood en zout, een kruis en een evangelie
boek aan. Luide hoera's en zegenwenschen
weerklonken toen do trein zieh in beweging
zette.
De grensregeling in het Pamir-gebied moet
nu zeer vlug in het werk gaan, en naar men
verzekert, heerscht tussclien de Engelsche en
Russische commissieleden de beste verstand
houding. Het is mogelijk dat de zaak reeds
eiude Augustus afgeloopen zal ziju.
O O S T E N R 1J K-H O N G A R IJ E.
De aanvoerders der Rumeensche, Servische
en Slovakische groepen in Hongarije hebben
te Pest eene voorloopige bijeenkomst ge
houden tot vaststelling van het programma
Roman van Lothar Bkenkendorf.
17.
Met de armer, over de borst geslagen leunde
Werner achterover in zijn zetel, wachtende dat
rechter en gezworenen hunne plaatsen weder
hadden ingenomen en de gerechtsdienaars den
beschuldigde hadden voorgebracht.
De president belde het werd doodstil in de
ruime zaal.
«De zitting wordt voortgezet en ik geef den
officier van justitie hot woord."
Aller oogen richtten zich in groote spanning
op den heer Flemming. Hij had een moeilijke
taak te vervullen. De beschuldigde had tot nog
toe in zijne ontkenning volhard en de bewijzen
.noch de uitspraak der getuigen schenen voldoende
om liet schuldig uit te spreken, Ook een ander
was met dezelfde misdaad beticht geweest, en
het had Werner Flemming groote moeite gekost
dezen op vrije voeten te doen steden en den
tegenwoordigen beschuldigde te doen arresteoren.
Het woonhuis van een gegoeden landbouwer
was op een nacht afgebrand en onder de puin
hoopen had men het verkoolde lijk van zijne
vrouw, een gebiekkig, half verlamd persoon,
gevonden. Waarschijnlijk was de brand ontstaan
in de nabijheid van hare slaapkamer; niemand
had haar geroep om hulp gehoord haar man
was dien nacht afwezig. Toen er hulp opdaagde,
was het te laat om de arme vrouw te redden.
De beschuldigde, die eerst in den morgen uit
de stad to huis gekomen was, had niet durven
ontkennen dat uit verschillende gegevens afgeleid
moest worden, dat er kwaadwilligheid bij in het
spel was geweesthij wees een weggejaagden
knecht als de vermoedelijke dader aan. Tever
geefs betuigde deze zijne onschuld hij was den
avond te voren in de nabijheid van het huis
gezien en wist daarvan geene voldoende ophel
dering te geven. Het zou er slecht genoeg voor
hem uitgezien hebben, indien niet de officier van
justitie op de gedachte gekomen was, langs een
anderen weg tot de ontdekking van den waren
schuldige te komen. Slechts noode had de rechter
van instructie zich daaitoe laten overhalen.
Tweeerlei omstandigheid had hst vormoeden bij
den officier gewekt, dat de huisheer zelf wel de
brandstichter kon zijnvooreerst de hooge ver-
zekeringssom, die hij terstond had opgevraagd, en
ten andere de omstandigheid dat zijne vrouw
een vrij aanzienlijk eigen vermogen bezat en zij
gedreigd had haar haidvochtigen man te onterven.
Ook wist hij zijn alibi niet te bewijzen. Nog
eenige andere omstandigheden, die tegen hem
pleitten, hadden den heer Flemming grond gegeven
voor het vermoeden dat hij zelf de schuldige,
de knecht onschuldig was.
De rechtszitting van heden had echter dit
vermoeden niet voldoende bewaarheid en het
scheen wel of de schaal ten gunste van den
beschuldigde zou overslaan de jury bestond uit
lieden uit den boerenstand, die meest allen in
betrekking gestaan hadden met den rijken boer;
een bekwaam advocaat stond hem ter zijde. Dit
alles was aanleiding, dat men het pleidooi van
den justitie-officier met zooveel spanning te
gemoet zag.
Bij den aanvang zag men zich teleurgesteld.
De pleitrede van Werner was weinig pakkend
doch hoe langer hij sprak, hoe klemmender zijne
sluitredenen, hoe overtuigender zijne bewijs
voeringen, hoe vuriger zijn taal werd. Weldra
hingen allen aan zijne lippen, Op niemand echter
scheen zijne rede en zijne bewijsvoering zoo
grooten indruk te maken als op den beschuldigde
zelf.
Tot dusverre had deze een di leste koelbloedig
heid en onverschilligheid aan den dag gelegd
die houding veranderde zichtbaar. Met gebogen
hoofd zat hij daar, de zware kin op de hand
steunende, doch de oogen onafgewend op den
spreker gericht. Een paar malen scheen hij den
spreker in de rede te willen vallen, doch tel
kens zonk hij weer ineen of haalde met bevende
liand zijn zakdoek uit om de groote zweetdruppels,
