Zaterdag 10 October.
IM°. 9150.
Feuilleton.
A°. 1896.
Jessie's Voogd.
Vijftigste Jaargang.
Verschijnt dagelijks, uitgezonderd Dinsdag,
UIT GEVE X ODÉ.
Buitenlandsclie Berichten.
COURANT.
Abonnementsprijs, per kwartaal
Franco per post, door het geheele Rijk
Afzonderlijke nommers
f 1.85,
- 2.50.
- 0.10.
BDRBAll: BOTEriTBAAt 70.
Aiwertentieprus van 110 gewone regels met
inbegrip van eene Courant1.10'
Iedere gewone regel meer- 0.10.
Driemaal geplaatst wordt tegen tweemaal berekend.
F R A N K R IJ K.
De czaar en de czaritsa brachten Woens
dag ook een bezoek aan het Hötel des Inva
lides. Bij hunne aankomst stonden de oudjes
langs de groote trap die tot den Dóme toe
gang geelt, geschaard. In den grafkelder van
Napoleon daalden alleen de czaar, de minister
van oorlog, generaal Arnoux en eenige Russi
sche officieren af. President Faure bleef met
de czaritsa boven, aan den rand der heerlijk-
schoon e rotonde.
Bij het bezoek aan de Munt werd de
medaille van Chaplain gegoten.
Indrukwekkend was de intieme ontvangst
in de académie franchise. De tijdelijke presi
dent, Ernest Legouvé, sprak, nadat de souve-
reinen met Faure door den minister Ram-
baud, den vicornte De Vogüé en den secretaris
•Gaston Boissier waren binnengeleid, een wel
komstrede uit. Hy herinnerde er aan dat
Peter de Groote twee eeuwen geleden de
jrèrgadering van de académie had bijgewoond
in zeide dat Nicolaas nu meer deed, hy
bracht er de keizerin mee. «Uwe tegen
woordigheid, mevrouw, zal aan onze ernstige
vergadering iets zeer ongewoons bijbrengen
de bekoorlijkheid.'' Dit groote blijk van sym
pathie, zeide hij verder, beteekende ook een
hulde aan de Fransche taal, die voor de
majesteiten geen vreemde taal was.
Na in het boek der académie hun hand-
teekening gezet te hebben, namen de czaar en
de czaritsa weer in de fluweelen fauteuils
plaats, waarna Franfois Coppée een vers voor
droeg. Daarna las de graaf d'Haussonville zijn
geschrift voor, dat tot opschrift draagt: De
waarheid over het bezoek van Peter den
Groote te Parijs, in welk werk vooral de
czaar levendig belang scheen te stellen. En
daarna wijdden de onsterfelijken eenige mi
nuten in tegenwoordigheid der hoogebezoe-
37.
Aan een der boeken, tegenover een pandjes
huis, bleef Jefferson plotseling staan en keek
verlegen rond als iemand, die geheel in de war
is. Een heer kwam voorbij, getooid met boogen
cilinder, donker pak en garen handschoenen.
«Neem mij niet kwalijk, Sir," sprak Simon Jef
ferson den bem onbekenden heer op gejaagden
toon aan »ik ben hier verdwaald. Zoudt gij
mij niet kunnen zeggen hoe ik uit dit ver-
wenschte doolhof weder in den omtrek van
Piccadilly kom?"
De aangesprokene bleef een oogenblik staan,
keek den vrager vluchtig maar scherp genoeg
kers aan hun gewonen, moeizamen arbeid:
het Woordenboek.
Aan den ingang van bet Hutel-de-Ville,
met een baldakijn overhuifd, hief een groot
koor by de aankomst der majesteiten het
Russische volkslied aan. De voorzitter van
den gemeenteraad Baudin ontving. Men wan
delde het gebouw rond, hoorde een concert,
gebruikte iets en verliet om half 6 het Hótel-
de-Ville onder een schitterende illuminatie.
Voor het heengaan verleende de czaar aan
den prefect der Seine de Selves het groot
kruis der orde van Sint Anna.
Men reed toen eindelijk naar de Russische
ambassade, waar Faure. gfscheid nam om te
halfacht terug te keeren voor het diner. Dit
droeg een meer vertrouwelijk karakter dan
dat van den vorigen dag; de heeren waren
er in rok. Faure werd hijj den ingang van
de groote receptie-zaal door den czaar ont
vangen. Mevrouw Faure was eenige oogen-
blikken vroeger gekomen. Aan den maaltijd
schijnt niet getoost te zijn.
En 's avonds de half-gala-voorstelling in
het Tliéétre-franfais, waarvan de zaal zeer
smaakvol met planten en bloemen versierd
was. De keizerlijke loge bevond zich in het
midden der eerste balkonser was een
baldakijn over gemaakt, waarhoven de keizers
kroon prijkte. De groote trap was geheel met
een rood tapijt bedekt en gobelins waren
langs de trapwanden gehangen.
Om kwart voor tien verscheen het hooge
gezelschapde czaar in rok, de czaritsa in
frambozenroode zijde, met schitterende dia
manten en diadeem. Jules Claretie leidde hen
naar hun plaatsen.
De czaar, de czaritsa en president Faure
hebben gisteren het kasteel en park van Ver
sailles bezocht. Zij vonden bij een groot aantal
genoodigden, onder wie de leden van den
Senaat en van de Kamer, en eene talrijke
menigte eene warme ontvangst.
Het is de tweede maal" dat Frankrijk een
aan en antwoordde toen vriendelijk en gedienstig:
»Gij zijt verdwaald, Sir. Wel, zoo iets overkomt
hÏ8r menigeen. Ik moet toevallig ook den weg
op naar Piccadilly. Als gij 't goedvindt, kunnen
we gevoeglijk samen gaan. Den weg aanduiden,
dat gaat in de Zeven Dials niet best."
«Gij zoudt mij werkelijk verplichten," ant
woordde Jefferson beleefd, en beiden gingen
samen verder.
«Ziet gij, Sir," praatte de vreemdeling verder,
»om in de Zeven Dials den weg te vinden, daar
behoort meer dan gewone oofening toe. Ik
heb iemand gekend, die bier een huis gekocht
had en het later niet kon terugvinden. Hij
heeft er zeven jaren tevergeefs naar gezocht.
Ziet gij, daarvoor moet men iets koopen in de
Zeven Dials."
uDat is haast niet te gelooven," antwoordde
Jefferson, die de vertelling van zijn nieuwen kennis
uit beleefdheid voor waar aannam.
zijner bekende generaals verliest terwijl het
de Russische vrienden ontvangt. Tijdens het
bezoek van admiraal Avellan en zijn zeelieden
stierf maarschalk Mac-Mahon, en Dinsdag
nacht, terwijl Parijs feestvierde ter eere van
het bezoek van den czaar, blies generaal
Trochu, de verdediger van Parijs tijdens het
beleg, aldaar den laatsten adem uit.
ENGELAND.
Volgens de Daily Telegraph, lijdt koningin
Victoria nL'- aan staar, maar aan verzwakking
van het gezicht, een natuurlijk gevolg van den
ouden dag.
Lord Rosebery heeft aan den hoofdwhip
Ellis'kennis gegeven, dat hij het leiderschap
der partij nederlegtin zijn brief zegt Rose
bery dat de jongste gebeurtenissen een zui
vering van den politieken dampkring nood
zakelijk makenitusschen een belangrijke
fractie der liberale party en mij" zoo schrijft
hij «blijkt verschil van meening te bestaan
in zake de Turksche kwestie, en ook met
Gladstone, wiens invloed op de partij steeds
o aangevochten moet blijven. Van schier
geen enkele zijde ontvang ik den noodzake-
lijken steun. Behalve wat Gladstone betreft
is deze staat van zaken niet nieuw. Maar ik
maak niemand daarvan verwijten, ik betreur
't alleen, dat ik de liberale krachten blijf
verdeeld houden en het vertrouwen in de
liberale partij blijf op de proef stellen, maar
de hoofdvraag gaat boven persoonlijke over
wegingen. Wanneer ik in den loop der week
het woord ga voeren, moet ik ronduit kunnen
spreken zonder partijoverwegingen, als vrij
man. Ik gevoel diepe dankbaarheid en tevens
leedwezen bij het afscheid nemen van hen,
die, gelijk gij, mij zoo getrouw hebben ge
steund onder zoo moeilyke omstandigheden".
Deze brief, eerst gisteren te middernacht te
Londen aangekomen terwyi Ellis in Wales is,
maakt op alle kringen een diepen indruk,
temeer omdat de hoofden der liberale partij
«Niet bekend in Londen, Sir?"
«Neen, Sir."
«Dan opgepast, Sir. Men mag in Londen wel
goed uit zijn oogen zien."
Maar in de Zeven Dials kan men toch vei
lig loopen."
»Even veilig als in de City."
»Nu,"j zei Simon eenigszins aarzelend, maar
toch met den noodigen klem«nu, in de City
mag men betrekkelijk veilig zijn, zoo geheel vei
lig toch ook niet."
«H4Hoe bedoelt gij dat, Sir
«Ik heb, slechts enkele dagen geleden, hooren
verteilen van een moord in de City en zoo ieu
moest daar toch niet voorkomen."
«Een moord? Niets van gehoord, Sir."
«En toch is het waar. Het slachtoffer was
een heer, dien ik zeer goed kende, een advo
caat Finding, James Finding in Lincoln's-inn."
«Zoo, en gij kendet Mr. Finding, Sic?"
even overrompeld zijn als het geheele publiek.
Vele gissingen gaan rond over de geopenbaarde
of geheime drijfveer en van Rosebery, maar
het meest vindt liet geloof ingang, dat het
jongste optreden van Gladstone hem ge
kwetst heeft.
Alle bladen oordeelen, dat Harcourt de aan
gewezen opvolger is, nu er van Gladstone
immers geen sprake is. De Times voegt er
bij, dat eene formeeie verkiezing onnoodig
is. De meerderheid der bladen, de conser
vatieve niet uitgesloten, betreui en Rosebery's
heengaan. Eenige hopen nog. dat zijn besluit
niet onherroepelijk zal zijn, maar dat hij zal
aanblijven als de liberale partij haar onge
schokt vertrouwen in hem uitspreekt. De
radicale pers lijkt minder begeeiig Rosebery
te behouden. De Daily Chronicle althans
schijnt zijn ontslag eerder toe te juichen, als
zou daarmede het voornaamste struikelblok
voor het herstel van de eendracht in de libe
rale paiti; uit den weg geruimd zijn. Ofschoon,
het blad schijnt Harcourt ook niet geheel te
vertrouwen. Aan de verdiensten van Rose
bery voor den staat brengt de Daily Chronicle
overigens alle hulde.
Daar de mogendheden niet geneigd zijn
een crisis uit te lokken, die den Europee-
schen vrede in gevaar zou kunnen brengen
en nieuwe moorden in Turkije ten gevolge
hebben, zullen zij zich wachten voor alle
overijlde daden ten aanzien van de Turksche
aangelegenheden. Het is dus geenszins waar
schijnlijk dat de toestand voor 't oogenblik
een onrustbarend karakter zal aannemen. Men
denkt dat de overeenstemming die tusschen
Engeland, Frankryk en Rusland is bereikt,
aanleiding zal geven tot het onverwijld afzen
den ran een krachtige nota aan de Porte,
waarin hervormingen worden geëischt ter
verzekering van de veiligheid van de Armeen-
sche onderdanen van den sultan.
OOSTESB1J K-H O N G A It IJE.
De verkiezingen voor den Hongaarschen
«Ja. Ik heb hem meer dan eens over zaken
geraadpleegd. En het ongelukkigste is, dat men
den moordenaar nog niet op het spoor is. Wel
heb ik gehoord, dat een neef van Finding, een
zekere Mr. Riggs, er van beticht wordt."
«Ah, dan weet ik er van. Ik heb hem ge
vankelijk zien wegleiden, maar wist niet waar
van hij beschuldigd werd."
«Ik zou oordeelen," vervolgde Simon Jefferson
op nog levendige toon, «dat men in den jongen
man den werkelijken dader heeft gevonden. Denk
maar eens nahij is de erfgenaam, die dus bij
den dood tan den erfoom het grootste belang
heefthij is jong, lustig wereldburger, zoo'n
soort dandy, die veel geld kan gebruiken en het
niet heeft."
«Hm, hm
«Hij heeft zich, zooals later gebleken is, in
een opiumkit een hal ven roes gerookt, is on
middellijk na, misschien wel tijdens de daad op
