508te jaargang.
Vrijdag 8 Januari 1897.
IM°. 9213.
Verschijnt dagelijks, uitgezonderd Zon-en Feestdagen.
FEUILLETON.
DE WERELD ONTVLUCHT.
UITGEVER: H. J. C. ROELANTS.
Bericht.
BUITENLAND.
Abonnementsprijs per kwartaal0.90
Franco per post- 1.30
Afzonderlijke notnmers- 0.02
BI REAIIBOTERSTËA1T 7», Teleplioon ATo. 123.
Abvertentiepmjs van 110 gen one regels met inbe
grip van eene Conrantf 102
Iedere gewone regel meer- 0.10
Bij abonnement wordt korting verleend.
Aan hem, die aan de Kedaciic van
dit blad vóór des middags vier ure,
het eerst bericht komt brengen, van
eenlg meldenswaardig feit, b.v. een
ongeval hier ter stede, stal eene be
looning verstrekt worden van vijl en
twintig cents.
Algemeen overzicht.
Schiedam, 7 Januari '97.
Het bericht van het overtrekken door Maximo
Gomez van de Trocha, de fbrtenluiie, die de
Spanjaarden met groote moeite dwars over het
eiland Cuba aangelegd hadden om de insur-
genten te beletten zich te concentreeren, heeit
te Madrid grooten indruk gemaakt en zal on
getwijfeld niet weinig bijdragen tot vermeer
dering der ontevredenheid over het. beleid van
den minister-president Canova«, Deze bevindt
zicii in een moeieüjk paiket. Hij heeft de groote
verdienste gehad van te midden van moeie-
lijke omstandigheden bij de Spaansche natie
genoeg vaderlandsehe gevoelens op te wekken
om haar te doen bewilligen in een groote op
offering van geld en manschappen tot behoud
van haar koloniaal prestige op de Phiüppijnen
en de Antillen. Maar hij is slecht gediend ge
worden door de mannen van zijn keus: gene
raal Weyler op Cuba en generaal Blanco op
Manilla. En liet ergste is, dat hij nu zijns on
danks door de omstandigheden zich gedwongen
ziet terug te vallen op de politiek der vorige
liberale regeering, nl. die van concessies en
koloniale hervormingen. Weliswaar schijnt Ca-
novas niet onbereid tot deze zwenking over te
gaan, maar zooals natuurlijk is, niet van harte
en met verloochening van de conservatieve
politiek zijner meeiderheid, die beslist tegen
koloniale hervorming is, en het Spaansche ge
zag wil handhaven volgens het geheel ver
ouderde régime. Canovas zal zich dus óf van
zijn vrienden moeten scheiden, óf volharden in
de politiek, waarmee hij tot dusver zoo weinig
succes had, en die nog altijd met liet gevaar
dreigt van een conflict met de Vereenigde Sta
ten. Zijn toestand is dus vrij wel onmogelijk
geworden, en zijn aftreden .wordt zeer waar
schijnlijk.
Vandaar dat er ernstige geruchten loopen
over een ministerieelen crisis in Spanje. De
liberale partij onder Sagasta staat gereed de
erfenis over te nemen, en van de Regentes de
opdracht te aanvaarden tot pacificatie van Cuba
door hervormingen, die het verleenen van
autonomie zeer nabij komen, alsmede dooreen
vergeljjk met de Unie omtrent tarieven en
handelstractaten. Een beslissing kan in alle
gevalle niet lang meer uitblijven, daar de
publieke opinie tot een hoogen graad van
overprikkeling gestegen is, èn door de snoe
verijen der regeering, die ook na Maceo's dood
haar gezag op Cuba nog niet weet te hand
haven èn door de vervolging en inbeslagneming
der Spaansche dagbladen, hetwelk groote ver
bittering gewekt heeft.
Merkwaardig is de sluwheid, waarmee de
Turksclie sultan zijn oude taktiek weet te hand
haven van met de eene hand terug te nemen,
wat hij met de andere gegeven heeft en de
kunstgrepen die hij weet aan te wenden om
onder den schijn van toe te geven aan den
drang der toongevende mogendheden tocii zijn
eigen zin te volgen. Gisteren vermeldden wij
zijn weigeringen in strijd met wat hij toe
gezegd had aangaande het opnemen van
Christenen bij de Kretenzer gendarmerie en om
trent het toelaten ^an drogmans bij het proces
tegen Makzar Bey; nu verneemt men weder
dat hij beschuldigd wordt de gewestelijke gou
verneurs opgestookt te hebben tot het orga-
niseeren van volksbetoogingen tegen de her
vormingsplannen.
Uit dit alles blijkt de behendige wijze waarop
de sultan de onderlinge verdeeldheid en de
tegenstrijdigheid der beiangen van de groote
mogendheden weet te exploiteeren. En vooral
wordt hij hiertoe in staat gesteld door de eigen
aardige verhouding van Rusland tot Tuikije,
Het blijft altijd de vraag of Rusland niet
meer belang heeft bij een verzwakt en onder
danig, dan bij een hervormd Turkije. Aan de
bedreigingen en nota's door Rusland wordt dus
geen overdreven waarde gehecht. Vooral zijn
financieele hervormingen in Turkije den Rus
sen tamelijk onverschillig en wenschen zij niet
in den verwarden financieelen toestand van
Turkije betrokken te worden. Vandaar de wei
gering van Nelidofl' om een Russische gedele
geerde te doen opnemen in de internationale
commissie voor de regeling der Turkscho schuld.
Rusland wil vrij in zijn bewegingen blijven
en zich niet de handen laten binden met. het
oog op eventueele verwikkelingen. Een Weener
dépêche aan de Standard verklaart, dat het
doel van de nota. door Nehdoff aan den sultan
gezonden omtrent de onaantastbaarheid der
Turksche fondsen, dienende tot uitbetaling,
voornamelijk was, om den sultan gerust te
stellen omtrent de stappen der mogendheden
en om hem een wenk te geven, dat hij, zoo
lang hij niet ingreep in de rechten der
schuldeischers, hij van het achttiende protocol
van het Berlijnsche verdrag niets te vreezen
had, daar Rusland zich steeds tegen een inter
nationale financieele commissie zou verzetten.
zijn ergernis over de houding der Kaapkolonie
bij de huldiging van Rhodes. Hij noemde zijn
streven naar vereeniging der verschillende ele
menten in Zuid-Afrika weer voor geruimen tijd
verijdeld. Bovendien is de toestand van de
Transvaal thans weer niet zonder zorg,
De verstandhouding met de Kaapkolonie
j waar ook Hollandsche Afrikaners Rhodes ge
vierd hebben heeft onmiskenbaar onder deze
voor de Transvaal zoo hatelijke demonstraties
geleden. En in Engeland, waar men ondanks
schijnbare afkeuringen, toch heimelijk ingeno
men is met het succes van Rhodes, zal men
mogelijk het oogenblik weer gekomen achten
om tegen de Transvaal te ageeren en het zoo
genaamd Zuid-Afrikaansche liberalisme te gaan
gebruiken als een wapen tegen de reactionnaire
Boeren-oligarchie.
Gemengde MededeelIngen.
De in den ReicJis-Anzeiger thans verschenen
kabinetsorder van den Duitschen keizer tot
beperking van het tweegevecht komt wat den
inhoud betreft woordelijk overeen met dm
tekst, reeds eenige dagen geleden door de Eöln.
Zeit. gegeven.
Merkwaardig en vermakelijk is het, dat de
Köln. Zsit. die, zooals men weet uit de
keizerlijke paleizen gebannen is zich deze
primeur heeft weten te verschaflen en dit be
langrijke stuk vóór den Reichs-Anseiger iq
handen gekiegen heeft.
Door deze rota werd een maatregel ten gunste
van den sultan gemaskeerd onder een schijn
baar welwillend optreden .ten bate van de
Frunsche schuldeischers.
President Kruger heeft uiting gegeven aan
Mevrouw Gladstone heeft heden bij gelegen
heid van haren verjaardag een deputatie .van
de Engelseh-Armeensche Vereeniging ontvangen,
die een geschenk aanbood. Gladstone zelf be
tuigde hiervoor dank, en zeide, dat, hoewel de
politiek van den sultan van Turkije, den
grootsten moordenaar der wereld, tot nu toe
succes heeft, niettemin al diens goddelooze
triomfen verdoemd zijn. Ik geloof, zoo ging
Gladstone voort, dat die misdaden het einde
nog niet hebben bereikt, maar dat voor de
Armeniërs toch betere tijden komen zullen, wijl
de last der schande, die op de schouders dei-
zes Europeesche mogendheden drukt, te groot
is om op den duur te worden gedragen.
Roman van Anny Wothe.
6)
Beneden hom lag het meer glanzend in de
ochtendzon aan zijn zijdo de hemelhooge rotsen,
wier toppen niet eeuwige sneeuw bedekt waren
in de verte de bergketen gehuld in een blauw
waas, en in de diepte het meer als een slapend
kindhet Vronweneiland met het stille klooster.
Güniher had zich neergevleid op het weeke
mos en genoot zijns ondanks van het zonnige
tafereel. Plotseling bleef zijn oog vol verbazing
gericht op een klein bootje, dat juist op de
vooruitspringende rots, waarop hij stond, aan
hield. Een dame was de bestuurster van het kleine
vaartuig. Behendig en met groote zekerheid
stuurde zij het bootje door de licht bewogen
golven. Wat Güniher het meest opviel, was de
slanke, welgevormde gestalte, gehuld in een vuur
rood matiozenkieed. Het gelaat der dame, die zoo
flink en krachtig.de riemen hanteerde, was niet
zichtbaar, want het werd door een grooten, witten
zuidwester, zooals de schippers drngen, overscha
duwd. Met ieder windstootje ging de breedo rand
van den hoed op en neer, en liet soms de licht
roods voering zien, maar boe Günther ook tuurde,
de trekken van de draagster kon hij niet bespeuren.
Geërgerd wendde hij zich ten slotte af. Walging hem
ook eigenlijk die jonge roeister daarbeneden aan
Doch niet lang duurde het of hij kreeg haar weer
in het oog en nu bemeikte hij duidelijk, dat de
boot aan dezelfde plaats landen wilde, waar hij
uitgestapt was. Günther wierp zich vo! ergernis
op hot zachte mos. Dat kon wat moois worden.
De dame zou ongetwijfeld hierheen komen en hij
zou den last hebben van haar te ontmoeten. Toch
was het hem een weldaad, dat hij op 't oogenblik
de schreeuwend roode kleur van haar kleed niet
meer behoefde te zien.
Günther keek zoekend ouo zich heen geen
andere weg voerde omlaag naar den oever. Wat
was nu verkieslijker, hier af te wachten of zij ook
soms naar boven kwam, of haar op den smallen j
bergweg te ontmoeten. Günther wic-p met een j
gebaar van ergernis zijn sigaar, die uitgegaan was, i
ver weg I
»Het is toch verdrietig", zeide hij in zichzelf,
«dat men hier op dit stille, afgelegen plekje toch j
I nog niet veilig is en nog overvallen wordt door j
opgeprikte modedames of op avonturen beluste I
vrouwen. Weldra hoorde h j lichte voetstappen, die
al meer en meer naderden. Onwillekeurig trok graaf
Brandes zich wat verder terug.
Een kleine denneboom belette, dat men hem van
den weg af zien kon.
Eindelijk was de dame de plek genaderd. Gun-
ther keek behoedzaam door de takken »n herkende
in de in rood malrozencostuum gekieede dame
de liooge, slanke meisjesgestalte, die hij 's morgens
bij zijn aankomst al op de stoomboot gezien had.
De roode voering van den zuidwester wierp een
rooskleurig schijnsel op het zachte gelaat met de
lichtgrijze oogen, die zoekend rondkeken. Spoedig
had zij gevonden wat zij zochteen plekje om
te rusten en te droomen.
Slechts eenige schreden van Günther verwijderd,
vlijde het schoone tnei«je zich op het mos neder,
lichtte den hoed van de blonde vlechten, die als
een krans op het smalle, blanke voorhoofd rustten,
en keek toen, terwijl zij het hoofd met de handen
ondersteunde, mot smachtende blikken omhoog
naar de blauwe lucht. De graaf dorst nauwelijks
ademhalen. Het deed hem pijnlijk aan, zoo tegen
wil en dank den luistervink te spelen, en toch
vond hij het niet minder pijnlijk te vooischijn te
treden en het jonge meisje, dat zich alleen waande,
mogelijk te verschrikken.
Geruimen tijd bleef de vreemde dame stil liggen.
Het scheen Günther toe, alsof om den fijnen mond
een smartelijk trekje zich vormde, dat hij eerst
niet opgemeikt had; toen was het, alsof de gnjze
oogen plotseling toornig fonkelden, en alsof een
rimpel lusschen de dichte wenkbrauwen ont
stond. Wederom verliep een kwartier. Het werd
Günther steeds onbehaaglijker en benauwder achter
den denneboom.
Eensklaps richtte da jonge dame zirh met een
krachtigen ruk op, schopte met de voetpuntan haar
hoed op een luchtige wijze weg en haalde uit haar
zak een elegant sigarettenkokertje, waaruit zij niet
haar spitse vingeren een sigaret nam, terwijl zij
halfluid bij zichzelf mompelde
sliet is toch allemaal onzin de liefde en alles
wat daarmee in verband staat
»Dat is al een zeer stoute Bewering", kon de
graaf niet nalaten uit te roepen.
De jonge dame zag verrast op.
sliet was net, alsof iemand antwoord gaf, sprak
zij weder half luide, terwijl zij haar sigaret
tusschen de rozige lippen nam en bedaard aanstak."
Uit Petersburg komt het bericht dat generaal
prins Imeritinski in plaats van Schuwalof tot
gouverneur-generaal van het gouvernement
Warschau benoemd is.
De Weener correspondent der Times ver
zekert. dat de heer Chiclikine de meeste kans
heeft om benoemd te worden tot Russisch
minister van buitenlandsche zaken, als opvol
ger van wijlen prins Lobanoff.
De Hamburgsche politie heeft, met behulp
van het telegraafbestuur, een censuur inge
voerd op de perstelegrammen, over de werk
staking.
De Economist noemde als beste middel om
de Hamburgsche werkstaking te doen eindigen,
het instellen van een rijks-scheidsgerecht voor
den arbeid. Daartegen wordt door de Ham-
btirgiscbe Börsenhalle aangevoerd dat plaatse
lijke scheidsgerechten, daar deze alleen locale
kennis kunnen bezitten, de eenige vyenschelijke
instelling van dien aard zouden zijn.
Er wordt beweerd, dat de heer Loze, Franseh
gezant te Weenen, zal worden benoemd tot
gezant ïe Londen, ter vervanging van baron
de Cotrgal.
De Weener correspondent van de Daily News
seint aan zijn blad, dat de toestand van den
Paus zeer onrustwekkend is.
Dam entegen wordt uit Rome geseind, dat de
toestand van Zijne Heiligheid bevredigend is.
Uit Sicilië komen treurige berichten. Alle
pogingen van liet kabinet-Rudini om betere
toestanden in het leven te roepen, hebben nog
weinig gevolg gehad. En opnieuw komen onlus
ten voor, veroorzaakt door ellende.
In twee gemeenten der provincie Palermo
hadden opstootjes plaats wegens verzet tegen
den belastingdruk. Te San Giuseppe Jaso ver
zette de bevolking zich tegen het innen der
verteringsbelasting. Drieduizend personen school
den samen en verbrandden de bureaux der be
lasting-inspecteurs. De politie nam twintig per
sonen in hechtenis. Een gevecht ontstond,
waarbij een gendarme en een commissaris met
steenworpen gewond werden. De troepen moes
ten optreden tot herstel der orde.
De autoriteiten te Palermo vreezen, dat nog
andere onlusten zullen uitbreken. De ellende
is groot, de beloofde hervormingen blijven uit,
en de socialistische leiders maken van den toe
stand gebruik om te agiteeren en tot geweld
aan te zetten.
Volgens berichten uit Athene is het op Kreta
nog verre van lustig. Zondag heeft een troep
gewapende Mohammedanen, die zich iu hinder
laag had gelegd op den weg van Canea naar
Suda, gescholen op een gezelschap Christenen,
die het vuur beantwoordden, met het gevolg
dat van weerszijden enkelen gewond werden.
Op een andere plaats loerden Mohammedanen
op een groep Christen-boeren die olie naar
Canea bi achten, maar de boeren bemerkten
bijtijds den strik die hun gespannen werd en
redden zich door de vlucht. In hetzelfde dis
trict zijn een paar Christenen gedood.
Deze verschillende gevallen, die toegeschre
ven worden aan de verbittering der Moham
medanen over de jongste hervormingen, heb
ben groote opgewondenheid veroorzaakt in het
district Canea.
sZonder twijfel, mejuffrouw, hernam de graaf
onwillekeurig en niet zonder eeriig vermaak in het
geval te scheppen, uhier is ook werkelijk iemand
mag hij te voorschijn komen?"
Günther zag duidelijk, dat het zachte gelaat
eenigszins vei bleekte toch scheen vrees geen eigen
schap van het jonge meisje te zijn, want zij richtte
haar oogen koel en overschrokken naar den kant,
vanwaar zij meende de stem gehoord te hebben
en zeide met vaste stem
sKom te voorschijn."
nZoo al niet ais stnjder voor Elsa voor Brabant,"
zeide de graaf, van achter den denneboom te voor
schijn tiedende, met een lichte buiging, »dan toch
als bestrijder van uw stoute bewering dat alle
liefde onzin is."
De vreemdelinge sloeg op zijn woorden niet de
minste acht.
»Ah, ben u het zeide zij, volkomen bedaard,
hem onmiddellijk herkennende. )>Hoe komt u hier?"
vLangs denzelfden weg als u gekomen bent
van het Yrouweneiland, met een bootje."
nik heb geen vaartuig gezien, toen ik aanlegde."
»De boot is weer weggevaren."
dDus, dan kunt n niet weder terug
sNeen ten minste wanneer Frans mij niet komt
alhalen."
Het schoone meisje lachte en liet daarbij haar ver
blindend witte tanden zien. »Dan wenschteik.dat
Frans u in den sleek liet en u hier moest blijven
tot straf, dat u mij zoo hebt doen schrikken."
»Ik geloof, mejuffrouw, dat u zich omtrent u zelf
vergist, want ik hob niets van schrikken bij u
bemerkt."
Wordt vervolgd,)
