5ps<e jaargang.
Vrijdag 22 Januari 1897.
N°. 9225.
FEUILLETON".
Verschijnt dagelijks, uitgezonderd Zon- en Feestdagen.
UITGEVER: H. J. G. ROELANTS.
BUITENLAND.
DE WERELD ONTVLUCHT.
AbohhskbhtspeijSj per kwartaal0.90
JVanco per post1.30
Afzonderlijke nommers- 0.02
BIRBAIIBOTEBSTKAAT ÏO. Tclcplioon No. 123.
Advertentieprijs: Tan 1—5 gewone regels mot inbe
grip van ecne Courantf 0.52
Iedere gewone regel meer- 0.10
Bij abonnement wordt korting verkend.
Algemeen overzicht.
Schiedam, 21 Januari '97.
In iiun critiek op de Engeisehe troonrede
spreken de Londensche bladen een schei pe ver
oordeeling uit over de inschikkelijkheid door
Engeland getoond in de Venezuelaansche grens-
quaestie; zij verwijten het Kabinet de krach
tige en besliste houding te hebben laten varen,
dia het eerst tegenover de Veieenigde Staten
aangenomen had en betreuren het, dat door
het aannemen der arbitrage van deze mogend
heid, Engeland zoo niet feitelijk dan toch in
beginsel de leer van Monroe, gehuldigd heeft.
Wat aangaat het algemeen arbitrage-verdrag
met de Unie, hieromtrent toonen de bladen
zich sceptisch gestemd en weigeren er iets
anders te zien dan een platonische uiting, waar
van men geen ernstig, practisch resultaat kan
verwachten.
Ook in de troonrede zelf werd omtrent dit
verdrag slechts de hoop uitgesproken dat het
tot beslechting van minder belangrijke geschil
len zou bijdragenal zou het dan ook niet in
staat zijn een ooi log feitelijk te voorkomen.
Men weet, dat de bekrachtiging er van in
den Amerikaanschen Senaat op groote moeilijk
heden blijft stuiten. Het schijnt dat slechts 16
senatoren voor de onveranderde aanneming er
van zijn, dat 7 er zich beslist tegen verklaard
hebben; 9 wankelend zijn en de overigen het
slechts in gewijzigden vorm aannemelijk achten.
Sommigen zien er vooral bezwaar in, dat in
dit verdtag te veel gevallen opgenoemd zijn en
dat sommige gremquaesties niet voor arbitrage
geschikt zullen blijken. Ook meent men dat
Engeland eerst zijn positie tegenover het ont
werp Niearagua-kanaal moet duidelijk maken.
Vooral de jingo's gaan voort met de bestrij
ding van liet verdrag en hopen de beraadsla
gingen te rekken, zoodat de bekrachtiging niet
meer onder Cleveland kan geschiedenzij be
weren namelijk dat Mac-Kinley tegen de aan
neming is.
De Staatssecretaris Olney is juist gisteren
verschenen in de Senaatscommissie voor bui-
tenlandsche zaken, om aan de discussie ovei
het arbitrage-verdrag deel te nemen.
De heer Olney verdedigde het verdrageenige
senatoren critiseerden de benoeming van den
koning van Zweden tot scheidsrechter. Zij zou
den de voorkeur hebben gegeven aan een
scheidsrechter uit het Westen, die beter de
Amerikaansche denkbeelden begreep. Niettemin
verdiende het verdrag door de getroffen rege
ling volle overweging.
Dat overigens de koning van Zweden hoo-
gelijk ingenomen is met zijn benoeming tot
scheidsrechter blijkt o.a. uit het gesprokene in
de troonrede, waarmede de koning Dinsdag
den Zweedschen rijksdag opendehij gaf daarin
uitdrukkelijk zjjn tevredenheid te kennen over
liet feit, dat zijn hulp was ingeroepen tot het
18) Roman van Anny Wothe.
Zou ze nog in leven kunnen zijn Neen dat
was niet mogelijk. Al had hij ook uit zijn hart
gebannen een kind zou den weg tot iiet hart
haars vaders wel weer gevonden hebben in die
twintig lange jaren, die tusschen nu en bet ver-
leiiene lagen. Twintig jaar. Was het werkelijk ai
zoo lang geleden, dat zijn Gerhardine hem verlaten
bad om in vteemde omgeving te dienen.. En hoe
had zij gediend. Jong, schoon, met de zucht om
te beliegen in het levenslustige hart was zij een
aanzienlijke woning binnengetreden, waarin haar
schoonheid en geestesgaven schitterend uitkwamen.
Ho£ gelukkig had zij zich hier gevoeld tot ja,
tot er plotseling een einde aan gekomen was en
de vrouw des huizes haar de deur had gewezen,
omdat zij, zijn dochter, zijn Gerhardine, het schoon
ste meisje onder zijne kinderen, zij waarop hij
het meest trotsch geweest was, op heimelijke sa
menkomsten mot den heer des huizes was betrapt
geworden. De dame zelf had het hem met enkele
Woorden geschreven. Hij was dadelijk afgereisd
om zijn eer- en plichtvergeten kind terug te halen,
maar Gerhardine was reeds weggevlucht om een
ongebonden leven te gerooet te gaan. Hij kon den
brief bijna van buiten, dien zij achtergelaten had
zoo dikwijls had hij dien gelezen, de oude man.
Het scheen hem toe, als zag hij weer elke letter
duidelijk voor zich op het witte papier, waarop
*5 geschreven had
i b'jlegffen van geschillen, welke tusschen Enge-
land en de Vereenigile Staten mochten rijzen.
I Het goede voorbeeld in dezen door Engeland
en de Unie gegeven, blijkt, ondanks alle tegen
kanting, bij andere naties navolging te vinden
Uit Nevv-York wordt getelegrapheerd Ofschoon
de heer Patenótre, gezant van Frankrijk te
Washington, nog geen onderhoud met den heer
Olney gehad heeft aangaande een arbitrage
verdrag tusschen de Unie en Frankrijk, meent
men te weten dat de onderhandelingen hier
omtrent met Frankrijk zullen geopend worden,
zoodra het verdrag tusschen Engeland eu de
Unie door den Senaat zal bekrachtigd zijn.
Met een zekere verlichting is in Engeland de
mededeeling uit de troonrede ontvangen, dat
de netelige quaestie der Iersche overbelasting
aan een nieuw onpartijdig onderzoek zal onder
worpen worden en daardoor voor geruimen tijd
aan den partijstrijd zal worden onttrokken.
Ook voor een andere enquete-com missie
schijnt men een herbenoeming wenschelijk te
achten, nl. voir die, aangaande de Jameson-
inval. In de zitting van het Lagerhuis van
20 Jan. nl. deed de heer Chamberlain een des
betreffend voorstel.
De heer Maelèan verzette zich daartegen,
zeggende, dat een herbenoeming weinig poli
tiek zou zijn, nadat sedert de laatste zitting
zooveel voorgevallen was.
Het Lagerhuis zou daardoor in een minder
waardige positie worden geplaatst. De discussie
over het voorstel is verdaagd tot morgen.
Door de liberalen in" het Lagerhuis is Lord
Kimberley met algemeene stemmen in plaats
van Lord Rosebery gekozen tot leider der op
positie.
De Iersche partij in het Engelsch'e Lagerhuis
heeft den heer John Dillon, een der warmste
verdedigers van de autonomie van Ierland, tot
leider gekozen.
De heer Dillon, die een der ijverigste voor
standers der Parnell-bewegirig was, heeft dien
tengevolge reeds verscheidene veroordeelingen
en zelfs gevangenisstraf ondergaan. Doch on
danks alle vervolging, waarvan hij het slacht
offer geweest is en die hem zelfs voor een tijd
naar Amerika heeft doen uitwijken, is hij de
strijdlustige en onverschrokken kampioen van
Home-rule gebleven, hetwelk in hem zijn
vurigsten verdediger vindt.
De correspondent van de Standard te Kon-
stantinopel verzekert, dat de streng geheim
gehouden beraadslagingen der gezanten feitelijk
tot een Europeesche conferentie zullen moeten
leiden. De uitslag der onderhandelingen wordt
over 14 dagen verwacht. Dat de Sultan de
voorstellen van de hand zal wijzen wordt als
zeker beschouwd. De mogendheden zouden als
dan tot eenstemmigheid trachten te komen
ovet» het toepassen van dwangmaatregelen.
Men vreest, dat de zaak dan een gevaarlijke
wending zal kunnen nemen, omdat waarschijn
lijk Rusland dan zal verklaren een einde te
willen maken aan een toestand, die door alle
groote staten als onmogelijk wordt beschouwd.
Men gelooft dat de gezanten zullen bei usten
in liet voorbehoud door den sultan gemaakt
aangaande de reorganisatie der gendarmerie,
waarin hij vreemde elementen (en in geen
gevat Grieksche) slechts zoo lang opgenomen
wilde zien als daarvoor aanleiding zou bestaan.
Een zekere voldoening is aan den Fransclien
gezant Cambou gegeven in zake de nieuwe
berechting van Mahzar-Bey. Deze is namelijk
onmiddellijk na zijn aankomst- te Aleppo ge-
anesteerd en gevangen gezet.
De quaestie der Kamerontbinding schijnt in
Italië beslist te zijn. Men zegt d?4t het besluit
daartoe in den ministeiraad inet eenstemmig
heid genomen is.
Heden zal di Rudini opnieuw met den koning
confereeren, die hoogstwaarschijnlijk zich niet
tegen het ministerieele besluit zal verzetten.
Dit zou vooral een teleurstelling zijn voor de
Chrispianen die steeds op een weigering van
de zijde des koriings hoopten. Eerst zal eeri
decreet van verdaging, vervolgens van sluiting
en eindelijk van onibimling der Kamer open
baar gemaakt worden.
Omtrent de beweging der Mahdisten in Ety-
tlirea wordt uit Keren bericht, dat de hoofd
macht der Derwisjen staat te Salsale, met de
voorposten tusschen Carurna en Amideb, waar
eenige schoten weiden gewisseld.
Aari de Zuidelijke giens is alles totnogtoe
rustig. In de districten Okule-Kusai en Assa-
orta werden de troepen der militie onder de
wapenen geroepen. Alle bezettingen zijn ver
sterkt en met levensmiddelen voorzien. Groote
ongerustheid moet er bestaan over het lot van
Kassida.
Gelijk men weet, is de negus van Abessy-
nië, M-mdik, zeer antipathiek gestemd tegen
over Engeland en kan het Engelsch-Egyptische
leger in den strijd tegen de Mahdisten nim.aer
op zjjn hulp rekenen. Nu bericht men uit
Caïio, dat Lord Ciorner zou beproefd hebben
den nfhankelijken ras Munghasha van zijn suze-
rein te vervieemden, doch dat de ras gewei-
gerd zou hebben zich aan.de Engeisehe poli-
tiek te onderwerpen.
De tuchtigingsexpeditie naar Renin, zal wat
de marine-afdeel mg betreft, staan onder bevel
I vari admiraal Raw«on, denzelfde die Zanzibar
i gebombardeerd heeft. Hij begeeft zich met een
aanzienlijke .strijdmacht naar de kust van Benin.
Er zullen 4-00 umirozen en 500 man marine-
infanterie aan land gezet worden. Bovendien
zullen een afdeelmg Hanssa's en inboorlingen,
te zamen 1400 mars, aan de expeditie deel
nemen.
Gemengde McdedeeHngcn.
In het Engeisehe Lagerhuis werd een amen-
i dement van den lieer Obrien op het adres van
I Antwoord op de troonrede, waarbij amnestie
wordt gevraagd voor de Iersche dynamitards,
verworpen met 204 tegen 432 stemmen.
Lieve Vader
Ik heb ^een lust weg ie kwijnen in do sleur
van het eentonige, allertaugsehe leven en nog min- 1
der om als gravin Brandenstein in vernederende
omstandigheden te leven. Ik breek met alles, wat
mij bindt aan U en aan de samenleving, waarin
U vei keert. Ik wil kunstrijderes worden. Vrees
niet, dat ik Uw oud.idellijken naam zal compro-
mitteeren. Gravin Brandenstein is dood voor U en
voor allen. Ik weet, dat ik U smart z\l aandoen,
lieve vader, maar ik weet ook, dat deze weder
zal uitslijten en voorbijgaan, zooals alias op deze
wereld. Eva moest eigenlijk mijn voorbeeld volgen,
want haar, zoowel als mij, ontbreekt alles om ir.
dienstbaarheid onder vreemden te kunnen leven.
Daaitoe moet men behalve den wil ook het ver- 1
mogen bezitten en dat missen wij beiden. Eva zal
het uithouden tot zij ten onder gaat en ik maak t
mij vrij, al is het ook ten koste van alles. Ik wil
niemand beschuldigen, maar u weet zelf, wie ons I
gemaakt heeft tot wat wij zijn geworden. De acht-
en tienjarige kinderen, die aan de zorg uwer j
tweede vrouw toevertrouwd weiden, hadden hun
vorming nog niet ontvangen en zouden die wellicht
verkregen hebben maar bet heeft niet zoo mogen
zijn. Ons geheele leven hebben wij gehunkerd naar
liefde; is het dan wonder, dat we ze aannemen,
waar ze ons aangeboden wordt. U zult mij ver
vloeken, verafschuwenik weet het maar u blijft
toch nog de kleine Felix over, de zoon der vrouw,
die ons arm gemaakt heeft, daar zij ons ook het
vaderhart heeft ontnomen het eenige en laatste,
dat ons overbleef. Als u een traan om mij stort,
beween dan een doode.
Uw verloren Gerhardine."
Heete tranen had de majoor in het eenzame
van den nacht ges'mt om (iet verhes van zijn spoor
loos verdwenen kind. Alle onderzoekingen die hij
in hei werk stelde om zijn kin I, waarvoor hij dat
gevoelde hu niet de rechte va ler geweest was, op
te spoten b'eken viuchtelons F< hx was opgegroeid
andere kinderen waren geboren inaar som-- maakte
een grenzenlooze veri wijfchng ziel» van hem meester,
als hij er aan dachi, dat zij, die toch ook zijn
zijn kind was. hem geheel had vergeten
ïZij heeft het leven der schande gekozen," bracht
zijn vrouw vaak in het nutden om hem tot be
daren te brengen als hij over het vrnchtelooze
van zijn navorschingen opnieuw jaiumeide.
»Ik zou ze daaruit willen redden, ze opheffen
tot een beier leven," antwoord ie Inj dan., doch
hield dan meesiai op, omdat zijn vrouw met zijn
thumane opvattingen," zooals zij ze noemde, niet
sympathiseerde.
VVij willen maar hopen, dat ze een anderen
naam aangenomen heeft," was eenmaal haar ant
woord »de Brandensieins zouden anders misschien
onmogelijk geworden zijn Felix had wellicht nooit
officier kunnen woiden en mijn dochter nooit een
goed huwelijk kunnen doen.
«Denk je dan, dat onz" eer gered is, omdat
niets met zekerheid van haar is bekend geworden,"
riep dn majoor toornig uit. «Onlbi eekt je dan alle
gevoel van eer en plicht, heb je dan geheel ver
geten, dat je nog andore vei plichtingen hebt, dan
die tegenover de wereld, die toch minachtend de
schouders over ons ophaalt, omdat wij niet mee
kunnen doen met nnze gelijken. Is het dan nooit
in je opgekomen dat je in je plicht te kort ge
schoten bent tegenover haar die je nu verwenscht
Nogmaals is officieel geconstateerd in een
rappoit over een bezoek van Britsche gedele
geerden aan Duitschlaud ter bestudeering van
den vooi uitgang der nijverheid in dit land, het
reeds bekende feit dat Engelands suprematie
in vele takken van nijverheid ernstig wordt
bedreigd door Duitschland. Opnieuw wordt den
Britschen fabrikanten de raad gegeven zich
meer te bekommeren om de wenschen van hun
afnemers en aan deze tegemoet te komen ook
al beti effen zij beuzelachtigheden, zooals bijv.
verpakking en maten.
Uit Weenen wordt bericht, dat mogelijk nog
in Januari een internationale sanitaire confe
rentie te Venetië zal gehouden worden ter
beraming van maatregelen tot bestrijding van
de pe>t. Van de deelneming van alle mogend
heden aan deze conferentie schijnt men reeds
verzekerd te zijn.
Een telegram uit Janino in Albanië maakt
melding van een hevige aardbeving, die Woens
dag de meeste dorpen van de provincie Delvino
verwoest heeft. Het aantal slachtoffers is nog
onbekend.
De Engeisehe bankier Robinson heeft uit
Johannesburg getelegrapheerd dat de Trans-
vaalsche regeering verdeeld is aangaande de
plannen tot naasting van de dynamiet-eoncessie
en de Nederl. spoorlijnen. Hij zou hieromtrent
een memorie bij den volksraad indienen.
Waar blijft Jan Hofmeijr? vroeg de Volks
stem verontwaardigd, toen de geheele Kaap
kolonie scheen mede te juichen in het koor
der bewonderaars van Rhodes. De leider van
den Afrikaanderbond heeft nu aan een ver
tegenwoordiger van Reuter medegedeeld, om
welke redenen hij niet had medegedaan aan
de tegenbetoogingen van de Afrikaanders. Zijn
politieke vrienden hadden hem daartoe trach
ten over te halen, maar wegens een sterfgeval
in de familie had hij geweigerd. Bovendien
waren de tegenbetoogingen zoo spontaan en
algemeen geweest, dat eenige handeling zijner
zijds overbodig mocht lieeten. In de laatste
veertien dagen waren er 35 anti-Rliodes mee
tingen gehouden en eiken dag volgden er nog
meer. zells in plaatsen waar de Afrikaander
bond niet vertegenwoordigd is. Hofmeijr vond
het alleen maar jammer, dat men zich in En
geland geen juiste voorstelling maakte van de
beteekenis dezer uitbarsting van de publieke
opinie.
en even zeer tegenover de arme Eva, die ten
onder ging, omdat in het vaderlijk huis geen plaats
voor haar was dan om te sterven".
Editha beet zich op de lippen. Als haar man
itragisch gestemd" was, zooals zij het noemde,
dan was het verstandiger te zwijgen en de veron
gelijkte te spelen. Tranen, dat wist zij, die kon
hij niet verdragen en zie: werkelijk blonken een
paar hellere tranen op de wang der giavin.
De majoor zag haar eenigszins verschrikt aan.
Zou hij mogelijk weer te ruw en te hardvochtig
geweest zijn? Editha meesmuilde. Wat had zij
door tranen al niet gedaan gekregen. Het Was
werkelijk het eenige en beste middel om den
ouden ijzegrim in een vveeka stemming te brengen.
ïNu, kom maar hier, oudje," riep hij goedmoe
dig, rgeef me maar een hand ik wilde je niet
kwetsen, maar je weet, hoe ik onder dit alles ge
bukt ga." sMaar luister" riep hij op eens en zijn
oogen werden plotseling veihelderd, »ik geloof
wei kei ijk
sDaar zijn de kinderen" liet hij juichend hooren
en met zijn lam been strompelde hij hun te gemoet.
Onstuimig vielen beiden, Liska en Ellin, hun
vader om den hals. Den majoor liepen de tranen
langs de gegroefde wangen, toen hij zijn meisjes
aan het hart drukte.
vMaar zeg me nu liever eerst eens, kinderen,"
riep de gravin op verdiietigen toon, nadat zij haar
dochters omarmd had, vwaar is nu toch de baron,
die jelui begeleid zou hebben ik ben zoo nieuws
gierig naar hem en naar Gundala."
Wordt vervolgd.)