5ps<e jaargang. Vrijdag 22 Januari 1897. N°. 9225. FEUILLETON". Verschijnt dagelijks, uitgezonderd Zon- en Feestdagen. UITGEVER: H. J. G. ROELANTS. BUITENLAND. DE WERELD ONTVLUCHT. AbohhskbhtspeijSj per kwartaal0.90 JVanco per post1.30 Afzonderlijke nommers- 0.02 BIRBAIIBOTEBSTKAAT ÏO. Tclcplioon No. 123. Advertentieprijs: Tan 1—5 gewone regels mot inbe grip van ecne Courantf 0.52 Iedere gewone regel meer- 0.10 Bij abonnement wordt korting verkend. Algemeen overzicht. Schiedam, 21 Januari '97. In iiun critiek op de Engeisehe troonrede spreken de Londensche bladen een schei pe ver oordeeling uit over de inschikkelijkheid door Engeland getoond in de Venezuelaansche grens- quaestie; zij verwijten het Kabinet de krach tige en besliste houding te hebben laten varen, dia het eerst tegenover de Veieenigde Staten aangenomen had en betreuren het, dat door het aannemen der arbitrage van deze mogend heid, Engeland zoo niet feitelijk dan toch in beginsel de leer van Monroe, gehuldigd heeft. Wat aangaat het algemeen arbitrage-verdrag met de Unie, hieromtrent toonen de bladen zich sceptisch gestemd en weigeren er iets anders te zien dan een platonische uiting, waar van men geen ernstig, practisch resultaat kan verwachten. Ook in de troonrede zelf werd omtrent dit verdrag slechts de hoop uitgesproken dat het tot beslechting van minder belangrijke geschil len zou bijdragenal zou het dan ook niet in staat zijn een ooi log feitelijk te voorkomen. Men weet, dat de bekrachtiging er van in den Amerikaanschen Senaat op groote moeilijk heden blijft stuiten. Het schijnt dat slechts 16 senatoren voor de onveranderde aanneming er van zijn, dat 7 er zich beslist tegen verklaard hebben; 9 wankelend zijn en de overigen het slechts in gewijzigden vorm aannemelijk achten. Sommigen zien er vooral bezwaar in, dat in dit verdtag te veel gevallen opgenoemd zijn en dat sommige gremquaesties niet voor arbitrage geschikt zullen blijken. Ook meent men dat Engeland eerst zijn positie tegenover het ont werp Niearagua-kanaal moet duidelijk maken. Vooral de jingo's gaan voort met de bestrij ding van liet verdrag en hopen de beraadsla gingen te rekken, zoodat de bekrachtiging niet meer onder Cleveland kan geschiedenzij be weren namelijk dat Mac-Kinley tegen de aan neming is. De Staatssecretaris Olney is juist gisteren verschenen in de Senaatscommissie voor bui- tenlandsche zaken, om aan de discussie ovei het arbitrage-verdrag deel te nemen. De heer Olney verdedigde het verdrageenige senatoren critiseerden de benoeming van den koning van Zweden tot scheidsrechter. Zij zou den de voorkeur hebben gegeven aan een scheidsrechter uit het Westen, die beter de Amerikaansche denkbeelden begreep. Niettemin verdiende het verdrag door de getroffen rege ling volle overweging. Dat overigens de koning van Zweden hoo- gelijk ingenomen is met zijn benoeming tot scheidsrechter blijkt o.a. uit het gesprokene in de troonrede, waarmede de koning Dinsdag den Zweedschen rijksdag opendehij gaf daarin uitdrukkelijk zjjn tevredenheid te kennen over liet feit, dat zijn hulp was ingeroepen tot het 18) Roman van Anny Wothe. Zou ze nog in leven kunnen zijn Neen dat was niet mogelijk. Al had hij ook uit zijn hart gebannen een kind zou den weg tot iiet hart haars vaders wel weer gevonden hebben in die twintig lange jaren, die tusschen nu en bet ver- leiiene lagen. Twintig jaar. Was het werkelijk ai zoo lang geleden, dat zijn Gerhardine hem verlaten bad om in vteemde omgeving te dienen.. En hoe had zij gediend. Jong, schoon, met de zucht om te beliegen in het levenslustige hart was zij een aanzienlijke woning binnengetreden, waarin haar schoonheid en geestesgaven schitterend uitkwamen. Ho£ gelukkig had zij zich hier gevoeld tot ja, tot er plotseling een einde aan gekomen was en de vrouw des huizes haar de deur had gewezen, omdat zij, zijn dochter, zijn Gerhardine, het schoon ste meisje onder zijne kinderen, zij waarop hij het meest trotsch geweest was, op heimelijke sa menkomsten mot den heer des huizes was betrapt geworden. De dame zelf had het hem met enkele Woorden geschreven. Hij was dadelijk afgereisd om zijn eer- en plichtvergeten kind terug te halen, maar Gerhardine was reeds weggevlucht om een ongebonden leven te gerooet te gaan. Hij kon den brief bijna van buiten, dien zij achtergelaten had zoo dikwijls had hij dien gelezen, de oude man. Het scheen hem toe, als zag hij weer elke letter duidelijk voor zich op het witte papier, waarop *5 geschreven had i b'jlegffen van geschillen, welke tusschen Enge- land en de Vereenigile Staten mochten rijzen. I Het goede voorbeeld in dezen door Engeland en de Unie gegeven, blijkt, ondanks alle tegen kanting, bij andere naties navolging te vinden Uit Nevv-York wordt getelegrapheerd Ofschoon de heer Patenótre, gezant van Frankrijk te Washington, nog geen onderhoud met den heer Olney gehad heeft aangaande een arbitrage verdrag tusschen de Unie en Frankrijk, meent men te weten dat de onderhandelingen hier omtrent met Frankrijk zullen geopend worden, zoodra het verdrag tusschen Engeland eu de Unie door den Senaat zal bekrachtigd zijn. Met een zekere verlichting is in Engeland de mededeeling uit de troonrede ontvangen, dat de netelige quaestie der Iersche overbelasting aan een nieuw onpartijdig onderzoek zal onder worpen worden en daardoor voor geruimen tijd aan den partijstrijd zal worden onttrokken. Ook voor een andere enquete-com missie schijnt men een herbenoeming wenschelijk te achten, nl. voir die, aangaande de Jameson- inval. In de zitting van het Lagerhuis van 20 Jan. nl. deed de heer Chamberlain een des betreffend voorstel. De heer Maelèan verzette zich daartegen, zeggende, dat een herbenoeming weinig poli tiek zou zijn, nadat sedert de laatste zitting zooveel voorgevallen was. Het Lagerhuis zou daardoor in een minder waardige positie worden geplaatst. De discussie over het voorstel is verdaagd tot morgen. Door de liberalen in" het Lagerhuis is Lord Kimberley met algemeene stemmen in plaats van Lord Rosebery gekozen tot leider der op positie. De Iersche partij in het Engelsch'e Lagerhuis heeft den heer John Dillon, een der warmste verdedigers van de autonomie van Ierland, tot leider gekozen. De heer Dillon, die een der ijverigste voor standers der Parnell-bewegirig was, heeft dien tengevolge reeds verscheidene veroordeelingen en zelfs gevangenisstraf ondergaan. Doch on danks alle vervolging, waarvan hij het slacht offer geweest is en die hem zelfs voor een tijd naar Amerika heeft doen uitwijken, is hij de strijdlustige en onverschrokken kampioen van Home-rule gebleven, hetwelk in hem zijn vurigsten verdediger vindt. De correspondent van de Standard te Kon- stantinopel verzekert, dat de streng geheim gehouden beraadslagingen der gezanten feitelijk tot een Europeesche conferentie zullen moeten leiden. De uitslag der onderhandelingen wordt over 14 dagen verwacht. Dat de Sultan de voorstellen van de hand zal wijzen wordt als zeker beschouwd. De mogendheden zouden als dan tot eenstemmigheid trachten te komen ovet» het toepassen van dwangmaatregelen. Men vreest, dat de zaak dan een gevaarlijke wending zal kunnen nemen, omdat waarschijn lijk Rusland dan zal verklaren een einde te willen maken aan een toestand, die door alle groote staten als onmogelijk wordt beschouwd. Men gelooft dat de gezanten zullen bei usten in liet voorbehoud door den sultan gemaakt aangaande de reorganisatie der gendarmerie, waarin hij vreemde elementen (en in geen gevat Grieksche) slechts zoo lang opgenomen wilde zien als daarvoor aanleiding zou bestaan. Een zekere voldoening is aan den Fransclien gezant Cambou gegeven in zake de nieuwe berechting van Mahzar-Bey. Deze is namelijk onmiddellijk na zijn aankomst- te Aleppo ge- anesteerd en gevangen gezet. De quaestie der Kamerontbinding schijnt in Italië beslist te zijn. Men zegt d?4t het besluit daartoe in den ministeiraad inet eenstemmig heid genomen is. Heden zal di Rudini opnieuw met den koning confereeren, die hoogstwaarschijnlijk zich niet tegen het ministerieele besluit zal verzetten. Dit zou vooral een teleurstelling zijn voor de Chrispianen die steeds op een weigering van de zijde des koriings hoopten. Eerst zal eeri decreet van verdaging, vervolgens van sluiting en eindelijk van onibimling der Kamer open baar gemaakt worden. Omtrent de beweging der Mahdisten in Ety- tlirea wordt uit Keren bericht, dat de hoofd macht der Derwisjen staat te Salsale, met de voorposten tusschen Carurna en Amideb, waar eenige schoten weiden gewisseld. Aari de Zuidelijke giens is alles totnogtoe rustig. In de districten Okule-Kusai en Assa- orta werden de troepen der militie onder de wapenen geroepen. Alle bezettingen zijn ver sterkt en met levensmiddelen voorzien. Groote ongerustheid moet er bestaan over het lot van Kassida. Gelijk men weet, is de negus van Abessy- nië, M-mdik, zeer antipathiek gestemd tegen over Engeland en kan het Engelsch-Egyptische leger in den strijd tegen de Mahdisten nim.aer op zjjn hulp rekenen. Nu bericht men uit Caïio, dat Lord Ciorner zou beproefd hebben den nfhankelijken ras Munghasha van zijn suze- rein te vervieemden, doch dat de ras gewei- gerd zou hebben zich aan.de Engeisehe poli- tiek te onderwerpen. De tuchtigingsexpeditie naar Renin, zal wat de marine-afdeel mg betreft, staan onder bevel I vari admiraal Raw«on, denzelfde die Zanzibar i gebombardeerd heeft. Hij begeeft zich met een aanzienlijke .strijdmacht naar de kust van Benin. Er zullen 4-00 umirozen en 500 man marine- infanterie aan land gezet worden. Bovendien zullen een afdeelmg Hanssa's en inboorlingen, te zamen 1400 mars, aan de expeditie deel nemen. Gemengde McdedeeHngcn. In het Engeisehe Lagerhuis werd een amen- i dement van den lieer Obrien op het adres van I Antwoord op de troonrede, waarbij amnestie wordt gevraagd voor de Iersche dynamitards, verworpen met 204 tegen 432 stemmen. Lieve Vader Ik heb ^een lust weg ie kwijnen in do sleur van het eentonige, allertaugsehe leven en nog min- 1 der om als gravin Brandenstein in vernederende omstandigheden te leven. Ik breek met alles, wat mij bindt aan U en aan de samenleving, waarin U vei keert. Ik wil kunstrijderes worden. Vrees niet, dat ik Uw oud.idellijken naam zal compro- mitteeren. Gravin Brandenstein is dood voor U en voor allen. Ik weet, dat ik U smart z\l aandoen, lieve vader, maar ik weet ook, dat deze weder zal uitslijten en voorbijgaan, zooals alias op deze wereld. Eva moest eigenlijk mijn voorbeeld volgen, want haar, zoowel als mij, ontbreekt alles om ir. dienstbaarheid onder vreemden te kunnen leven. Daaitoe moet men behalve den wil ook het ver- 1 mogen bezitten en dat missen wij beiden. Eva zal het uithouden tot zij ten onder gaat en ik maak t mij vrij, al is het ook ten koste van alles. Ik wil niemand beschuldigen, maar u weet zelf, wie ons I gemaakt heeft tot wat wij zijn geworden. De acht- en tienjarige kinderen, die aan de zorg uwer j tweede vrouw toevertrouwd weiden, hadden hun vorming nog niet ontvangen en zouden die wellicht verkregen hebben maar bet heeft niet zoo mogen zijn. Ons geheele leven hebben wij gehunkerd naar liefde; is het dan wonder, dat we ze aannemen, waar ze ons aangeboden wordt. U zult mij ver vloeken, verafschuwenik weet het maar u blijft toch nog de kleine Felix over, de zoon der vrouw, die ons arm gemaakt heeft, daar zij ons ook het vaderhart heeft ontnomen het eenige en laatste, dat ons overbleef. Als u een traan om mij stort, beween dan een doode. Uw verloren Gerhardine." Heete tranen had de majoor in het eenzame van den nacht ges'mt om (iet verhes van zijn spoor loos verdwenen kind. Alle onderzoekingen die hij in hei werk stelde om zijn kin I, waarvoor hij dat gevoelde hu niet de rechte va ler geweest was, op te spoten b'eken viuchtelons F< hx was opgegroeid andere kinderen waren geboren inaar som-- maakte een grenzenlooze veri wijfchng ziel» van hem meester, als hij er aan dachi, dat zij, die toch ook zijn zijn kind was. hem geheel had vergeten ïZij heeft het leven der schande gekozen," bracht zijn vrouw vaak in het nutden om hem tot be daren te brengen als hij over het vrnchtelooze van zijn navorschingen opnieuw jaiumeide. »Ik zou ze daaruit willen redden, ze opheffen tot een beier leven," antwoord ie Inj dan., doch hield dan meesiai op, omdat zijn vrouw met zijn thumane opvattingen," zooals zij ze noemde, niet sympathiseerde. VVij willen maar hopen, dat ze een anderen naam aangenomen heeft," was eenmaal haar ant woord »de Brandensieins zouden anders misschien onmogelijk geworden zijn Felix had wellicht nooit officier kunnen woiden en mijn dochter nooit een goed huwelijk kunnen doen. «Denk je dan, dat onz" eer gered is, omdat niets met zekerheid van haar is bekend geworden," riep dn majoor toornig uit. «Onlbi eekt je dan alle gevoel van eer en plicht, heb je dan geheel ver geten, dat je nog andore vei plichtingen hebt, dan die tegenover de wereld, die toch minachtend de schouders over ons ophaalt, omdat wij niet mee kunnen doen met nnze gelijken. Is het dan nooit in je opgekomen dat je in je plicht te kort ge schoten bent tegenover haar die je nu verwenscht Nogmaals is officieel geconstateerd in een rappoit over een bezoek van Britsche gedele geerden aan Duitschlaud ter bestudeering van den vooi uitgang der nijverheid in dit land, het reeds bekende feit dat Engelands suprematie in vele takken van nijverheid ernstig wordt bedreigd door Duitschland. Opnieuw wordt den Britschen fabrikanten de raad gegeven zich meer te bekommeren om de wenschen van hun afnemers en aan deze tegemoet te komen ook al beti effen zij beuzelachtigheden, zooals bijv. verpakking en maten. Uit Weenen wordt bericht, dat mogelijk nog in Januari een internationale sanitaire confe rentie te Venetië zal gehouden worden ter beraming van maatregelen tot bestrijding van de pe>t. Van de deelneming van alle mogend heden aan deze conferentie schijnt men reeds verzekerd te zijn. Een telegram uit Janino in Albanië maakt melding van een hevige aardbeving, die Woens dag de meeste dorpen van de provincie Delvino verwoest heeft. Het aantal slachtoffers is nog onbekend. De Engeisehe bankier Robinson heeft uit Johannesburg getelegrapheerd dat de Trans- vaalsche regeering verdeeld is aangaande de plannen tot naasting van de dynamiet-eoncessie en de Nederl. spoorlijnen. Hij zou hieromtrent een memorie bij den volksraad indienen. Waar blijft Jan Hofmeijr? vroeg de Volks stem verontwaardigd, toen de geheele Kaap kolonie scheen mede te juichen in het koor der bewonderaars van Rhodes. De leider van den Afrikaanderbond heeft nu aan een ver tegenwoordiger van Reuter medegedeeld, om welke redenen hij niet had medegedaan aan de tegenbetoogingen van de Afrikaanders. Zijn politieke vrienden hadden hem daartoe trach ten over te halen, maar wegens een sterfgeval in de familie had hij geweigerd. Bovendien waren de tegenbetoogingen zoo spontaan en algemeen geweest, dat eenige handeling zijner zijds overbodig mocht lieeten. In de laatste veertien dagen waren er 35 anti-Rliodes mee tingen gehouden en eiken dag volgden er nog meer. zells in plaatsen waar de Afrikaander bond niet vertegenwoordigd is. Hofmeijr vond het alleen maar jammer, dat men zich in En geland geen juiste voorstelling maakte van de beteekenis dezer uitbarsting van de publieke opinie. en even zeer tegenover de arme Eva, die ten onder ging, omdat in het vaderlijk huis geen plaats voor haar was dan om te sterven". Editha beet zich op de lippen. Als haar man itragisch gestemd" was, zooals zij het noemde, dan was het verstandiger te zwijgen en de veron gelijkte te spelen. Tranen, dat wist zij, die kon hij niet verdragen en zie: werkelijk blonken een paar hellere tranen op de wang der giavin. De majoor zag haar eenigszins verschrikt aan. Zou hij mogelijk weer te ruw en te hardvochtig geweest zijn? Editha meesmuilde. Wat had zij door tranen al niet gedaan gekregen. Het Was werkelijk het eenige en beste middel om den ouden ijzegrim in een vveeka stemming te brengen. ïNu, kom maar hier, oudje," riep hij goedmoe dig, rgeef me maar een hand ik wilde je niet kwetsen, maar je weet, hoe ik onder dit alles ge bukt ga." sMaar luister" riep hij op eens en zijn oogen werden plotseling veihelderd, »ik geloof wei kei ijk sDaar zijn de kinderen" liet hij juichend hooren en met zijn lam been strompelde hij hun te gemoet. Onstuimig vielen beiden, Liska en Ellin, hun vader om den hals. Den majoor liepen de tranen langs de gegroefde wangen, toen hij zijn meisjes aan het hart drukte. vMaar zeg me nu liever eerst eens, kinderen," riep de gravin op verdiietigen toon, nadat zij haar dochters omarmd had, vwaar is nu toch de baron, die jelui begeleid zou hebben ik ben zoo nieuws gierig naar hem en naar Gundala." Wordt vervolgd.)

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Schiedamsche Courant | 1897 | | pagina 1