50'" jaargang.
Donderdag 28 Januari 1897.
N°. 9230.
FEUILLETON.
Verschijnt dagelijks, uitgezonderd Zon- en Feestdagen.
UITGEVER: H. J. C. ROELANTS.
OFFICIEEL.
Kennisgeving.
BUITENLAND.
DE WERELD ONTYLUCHT.
AaosHMBRTSFBUB, per kwartaalf 0.90
Franco per poet130
Afeocderiijke nommers- 0.02
BUREAV: BOTEKSiKVAi' ;o, Tclephoon No. 123.
Advertentieprijs: van 15 gewone regels met inbe
grip van eene Courantf 0.52
Iedere gewone regel meer - 0.10
Bij abonnement wordt korting verleend.
Be buroe meester van Schiedam,
Brengt bij deze ter kenms van de ingezetenen
Dat het kohier der grondbelasting op de gebouwde
en ongebouwde eigendommen dezer gemeente, over het
dienstjaar 1897, door den heer diiecteur der directe
belastingen te Rotterdam op den 2"ien Januari 1897
eiecutoir verklaard, op heden aan den ontvanger der
directe belastingen, ter invordering is overgemaakt.
Voorts wordt bij deze herumeid, dat een ieder
terplicht is, zijnen aanslag op den bij den wet bepaalden
roet te voldoen; alsmede dat heden de termijn van
drie maanden ingaat, binnen welke de reclames
tegen dezen aanslag behooren te worden ingediend.
En is hiervan afkondiging geschied, waar liet be
hoort, den 27en. Januari 1897.
De Burgemeester voornoemd
VERSTEEG.
Algemeen overzicht.
Schiedam, '27 Januari '97.
De reis van graaf Murawiefï, die gisteren
uit Kopenhagen vertrokken is en zich over
Hamburg, Keulen, Wiesbaden naar Tarys zal
begeven, waar hij Donderdagochtend verwacht
wordt, laat niet na een zekeie sensatie te ver
wekken onder de Europeesche politici, al wordt
er ook niet die ovei dreven beteekenis in gezien,
welke de Franschen in hun opgewondenheid
ever het bezoek, er aan willen hechten. Som
migen beschouwen dit bezoek als een antwoord
ep de samenkomsten te Berlijn van den Oos-
tenrykschen minister Goluchowsky met den
Duitschen keizer en prins .Hohenlohe. Er
zou alsdan een soort waarschuwing; in gelegen
z'g'n aan het adres van het Drievoudig Verbond
om niets te ondernemen in stryd met de
Fransch-Russische belangen, hetzij in 't Oosten,
hetzij in Egypte, hetzij in Europa.
Doch indien werkelyk aan de diplomatieke
reizen van Goiuchowski en Murawielï deze be
teekenis mag gehecht worden, kan zulks alleen
strekken tot een bestendiging van de tegen
woordige groepeering der mogendheden aan
den eenen kant het geïsoleerde Engeland,
onmachtig zijn egoïstische politiek volkomen
door te voeren; aan de andere zijde Frankrijk
en Rusland en daartusschen het Drievoudig
Verbond, aarzelend en onzeker, en huiverig
zoowel met Engeland te breken als de gevoe
ligheid van Rusland op te wekken, waarvan
Duitschland zich noch wil noch kan ver
vreemden.
Roman van Annï Wothe,
23)
Mevrouw Erdmuth wierp heimelijk een onder
zoekenden blik op het gelaat van liaar man, Hoe
vervallen zag dat er uit en gisteren bad zij zich
nog over de krasheid van den grijsaard verheugd,
«Weet je, oudje," vleide zij «het is tocb een
groot geluk, dat we Liska hier in huis hebben.
Die is jong en lacht en schertst, dat men zelf zich
weer jeugdig gaat gevoelen. Weliswaar is zij mij niet
veel tot, hulp, zooals ik gehoopt had, maar ze is
goed en braaf, en het hart heeft ze op de rechte
plaats, ofschoon haar tongetje wat los is en ze
wel eens dingen zegt, die iemand een schrik op
het lijf jagen."
Wederom zag de predikant zijn vrouw nadenkend
aan.
«Weet je, Erdmuth, ik geloof, dat je je te
vee! last op de schouders gehaald hebt met dat
Meisje. Een «hulp" in- het huishouden te nemen
die men zelf op allerlei wijze nog helpen en steu
nen moet, eisclit eigenlijk meer, dan je krachten
toelaten".
>Je bent toch een wondei lijke predikant", zeide
mevrouw Erdmuth half lachend half geérgerd.
«Wie vraagt daarnaar, als jij je zieken en zwakken
met sommen ondersteunt, die ver je middelen te
boveu gaan. Wie ontzegt zich dan zijn geliefde siga
ren als deze of gone een flesch wijn noodig heeft
Neen lieve Hubert, kom mij met zulke dingen
Hoe het zij, deze min of meer delicate en
onzekere vei houding der groepen onderling
heeft het groote voordeel van voor 't oogenblik
alle gevaar voor oorlog af te wenden, daar
iedere mogendheid voor eenig conflict zou terug
deinzen, waarvan de gevolgen en strekking
thans niet te voorzien zouden zijn.
De meeste Fransche bladen, hoewel zij in
het bezoek van Murawielï aan Parijs meer dan
een beleefdheidsbezoek of een vernieuwd bewijs
zien van de intieme verstandhouding tusschen
Frankrijk en Rusland, voorspellen dan ook als
een zeker gevolg daarvan een bestendiging van
den Europeeschen vrede,
Intusschen gaat Murawiefï ook naar Berlijn
en mogelijk ook naar Weenen.
De Fianschen evenwel hechten aan de reis
naar Bellijn geen bijzondere beteekenis: Mura
wielï op zijn ieis naar St. Petersburg moet
Bei lijn passeeren en kan beleefdheidshalve niet
nalaten bij den keizer zijn opwachting te maken.
Omtrent een bezoek van Murawiefï aan
Weenen is nog niets met zekerheid be" end.
De Italiaansche troepen hebben de positie
der Derwisjen verkend,'en geconstateerd, dat
de hoofdmacht der Derwisjen zich te midder
nacht van den 22sten Januari te Amideb be
vond. Het gros van het leger was in 4 marsch-
vaardige colonnes verdeelddie zich tot carré's
gevormd en de lastdieren in hun midden had
den. Den 24sten werd Tuknalai door een der
colonnes ingenomen en bezet; Bischa en Scha-
let werden door de Mahdisten verlaten.
De positie der Italianen in E-wlhrea be
gint hachelijker te worden. Want ook in
het zuiden is de toestand meer zorgwekkend.
De ras Alula, welke pas den ras Tafari ver
slagen en gedood heeft, wordt als een aarts
vijand van Italië beschouwd en het zou best
mogelijk kunnen zijn, dat hij een inval in Ocula
Cusai waagde. Italië zou dan in 't westen en
in 't zuiden van haar kolonie bestookt worden.
En welke is de houding van Meneh'k tegen
over Italië en de Mahdisten In de eerste
plaats wordt gemeld dat Menelik moeielyk-
iieden zou maken om de laatste afdeeling Itali
anen, die hij nog gevangen houdt, in vrijheid
te stellen, aangezien hij eerst de grensquaestie
opgelost wil zien. Vervolgens spreekt men van
geheime betrekkingen tusschen Menelik on de
Mahdisten. Een afgezant van den Khalifa zou
van Omdurman te Antoto aangekomen zyn 1
om met Menelik te onderhandelen in verband
met den aanval van de Derwisjen op Agordat
en den Engelsch-Egyptischen veldtocht in Soe- j
dan. Voor het laatste zou eenige waarschijn
lijkheid bestaan, daar Menelik beslist anti- j
Engelsch gezind is, doch het is niet aan te
nemen, dat Menelik met de Mahdisten, de ge-
loofs- en erfvijanden van zijn volk, tegen de
Christenen zou samenspannen.
De Agenzia Siefani verklaart dan ook, op
niet aan boord. Baron Rittberg verleide mij, dat
de kleine zuster van de gezelschapsjuffrouw zijner
dochter noodzakelijk, zonder zich ooit voor iets
practisch bekwaamd te hebben, een betrekking
moest zoekenhij schilderde daarbij de omstan
digheden der Brandensteins als zoo kommervol af,
dat ik geen hart in het lijf zou moeten hebben,
ais ik niet aangeboden had het kteine schepseltje
bij mij in huis op te nemen eu haar een
beetje aan het^ verstand te brengen, wat eigenlijk
werken is".
«Nu, daar heeft het toch niet viel van, Erd
muth", zeide de predikant goedig glimlachende,
«want terwijl jij hier tot in 't oneindige boonen
zit af te halen, slentert de kleine in 'tdorp rond
of is bezig in den tuin de wildzang te
spelen".
«Dat heb je nu eens mis", zeide de predikants
vrouw lachend en haar goedig gezicht met de
schrandere, bruine oogen straalde van genoegen
«verbeeld je, ik heb Liska voor de earste maal
er toe gekregen, een breikous ter hand te nemen,
Ik heb haar beloofd, dat als de kous tegen vesper
tijd klaar was, zij den volgenden Zondag den ge-
heelen dag naar Helmenhorst mocht gaan en nu
zit zij op haar kamertje te breien, alsof haar
levensgeluk er van afhangt."
«Nu nu, viel haar de predikant in de rede,
«overdrijf nu maar niet, beste vrouw, wij kennen
Liska." Op het zelfde oogenblik vloog de deur
open en Liska von Brandenstein stond op den
drempel met toornige oogen en gloeiende wangen
een grove breikous wierp zij woest midden in de
kamer en met de kleine voetjes stampte zij zoo
hard op de onschuldige kous alsof zij deze door
den vloer heen had willen trappen.
grond van directe berichten uit Choa, deze
geruchten voor ongegrond.
Men behoeft dan ook ondanks de alarmee-
rende berichten uit Erythrea nog geenszins tot
de gevolgtrekking te komen, dat Italië gevaar
loopt haar geheele Afrtkaansche kolonie te
vei liezen.
Als een der redenen, welke o. a. het Itali
aansche ministerie zouden bewogen hebben om
de Kamerontbinding aan den koning voor te
stellen nog voordat zich een bepaald conflict
tusschen Kamer en Ministerie had voorgedaan,
wordt o. a. genoemd de omstandigheid, dat
volgens de nieuwe kiezerslijsten, welke eerst
in Juni in werking treden, een vermeerdering
van 200,000 sociaal-democratische kiezers ver
wacht kan worden en het ministerie daarom
vóór dit tijdstip de uitschrijving der algemeene
verkiezingen wenscheiijk achtte om aldus dezen
aanwas der soc-:aal-democratische partij in de
Kamer nog bijtijds te verhoeden.
De toestand, in Bi itsch-Bechuanaland heeft
geen wijziging ondergaan. De opstand blijft
voortduren. De kapitein Malegas vervolgt de
rebellen Kukubi en Mashingombi. Kukubi is
ontsnapt naar Chiquaqua en de majoor Goseing
heeft zich met 100 man en drie kanonnen
daarheen begeven om hem te bestrijden.
Mashingombi heeft de hem aangeboden
vredesonderhandelingen afgeslagen en tegen hem
zal ook een speciale expeditie moeten gezonden
worden.
Zoo blijven de beroeringen in het zuiden van
Afrika aanhouden en ondervindt men thans nog
de ver strekkende gevolgen, na de opstanden
in Matabelenland en Mashonaland, die de onrust,
door den inval van Jameson allerwegen onder
de inboorlingen verwekt, na zich gesleept heeft.
De vrees, gisteren uitgesproken, dat de macht
van Rhodes te groot zou blijken om Chamber-
Iain te doen volharden in zijn handhaving der
enquête-commissie, schijnt ongegrond te zijn.
Althans de Engelsche ifoming-Foit verneemt,
dat de Engelsche regeering volstrekt niet tan
haar voornemen afziet om het onderzoek naar de
Chartered, Compagny ten einde toe door te
zetten; toegeven in dezen wordt door haar voor
omnogelyk verklaard.
Tegenover de Londensche verslaggevers blijft
Rhodes in een voorzichtig stilzwijgen volhar
den. Als een verklaring van het feit dat Rhodes
in Afiika zijn populariteit en invloed grooten-
deels wist te herwinnen, wordt voornamelijk
de handige wijze aangemerkt waarop hij partij
wist te trekken van de altijd sluimerende vijan
dige gezindheid van de kolonie tegenover Enge
land. Door zich voor te doen als de apostel
der Afrikaanders, die hun belangen ook tegen
over Engeland, door hetwelk zij zich altijd
stiefmoederlijk bedeeld achten, durfde te ver
dedigen heeft hij hun hart gewonnen.
Veistomd van schrik zag de predikant naar de
driftige gebaren van de nieuwe «hulp".
Mevrouw Erdmath echter stond bedaard van
haar plaats opliet de boonen, die zij in haar
schoot had langzaam in den schotel glijden en trad
toen op Liska toe, die bleek en met neergeslagen
oogen in het midden van de kamer stond.
«Raap dat breiwerk op, Liska."
De kleine verroerde zich niet.
«Oogenblikkelijk."
De gestrenge toon verschrikte Liska lang
zaam bukte zij zich raapte het gehate hand wei k
van den grond op en, terwijl zij de bovenlip ver
achtelijk omkrulde, wierp zii het breiwerk op de
tafel en sprak driftig:
«Ik brei nooit meer."
«Je zult nog dikwijls in het leven breien, mijn
lief kind," antwoordde de predikantsvrouw, terwijl
zij het mishandelde breiwerk zorgvuldig wegborg,
«want alleen in arbeid bestaat het geluk en de
tevredenheid."
«Ik heb een hekel nan arbeid," liep Liska uit,
«ik wil geen geluk, als ik het door arbeid koopen
moet. Ach, waarom hebt u mij hier in huis ge
nomen Waarom hebt u mij niet bij mijn mama
gelaten, die zoo goed voor mij is en die mij nooit
met arbeid kwelt, maar alleen aan mijn genoegen
denkt 7"
«Je vader welischte het, Liska; je vader wensciite
het ter wille van je zelf, kfonk de zachte stem
van den predikant er tusschen, «Ga naar mijn
vrouw t,oe en vraag haar vergiffenis voor je heftige
woorden
«Neen, dat wil ik niet! Ik kan het hier in die
saaie, duffe omgeving niet uithouden; het is me
Uier te benauwd. Schrijf maar aan mijn papa dat
i In de Afrikaanderbond schijnt dan ook ver-
i deeidheid te bestaan en Hofmijer zal zich niet
j bij machte blijken een scheuring te voorkomen.
Opnieuw moet een overwinning der Span-
I jaarden op Cuba vermeld worden. Op de
linkeroever van de Canta heeft de brigade
l Tover de rebellen teruggedreven. In de pro
vincie Matanzas heeft generaal Moüns de
benden van Batancourt en Hernander verslagen.
Een groot aantal insurgenten zijn bij hun vlucht
in de rivier Habana verdronken.
Uit Opper-Egypte wordt een onmenschelijke
daad gemeld van een Engelsch officier, die be
last was met een politie-ionde. Een bende van
acht vagabondeerende inboorlingen vervolgende,
had hij dezen er toe gedreven in een huis te
vluchten, waar zij zich barricadeerden.
Daar hij hen niet spoedig genoeg uit hun
schuilhoek verdry ven kon, liet hij het huis aan
de vier hoeken in brand steken, terwijl alle
uitgangen bewaakt waren. De acht ongelukki-
gen werden levend verbrand, zonder dat de
i vreeselijke angstkreten die uit liet brandende
huis opstegen, den wreeden officier tot mede-
doogen konden bewegen.
i Cieniengde ÜEededcellngeft.
De oppositie van de Walen tegen het wets
ontwerp van Coremans en De Vriendt, waarbij
het Vlaamsch als ofïlcieele taal wordt erkend,
heeft een tegenbetooging van de Vlamingen
uitgelokt. Te Brussel heeft de Nationale Vlaam-
sche Bond een groote meeting gehouden, waarin
een der sprekers voorstelde dat al de Brussel-
sche afgevaardigden die tegen het wetsontwerp
gestemd hebben het is in de Kamer reeds
aangenomen bij de eerstvolgende verkiezing
in den ban gedaan zouden worden. Er werd
besloten een deputatie naar den Senaat te zen
den om te vragen dat het ontwerp ongewijzigd
worde aangenomen. De Vriendt verklaarde, dat
als de Senaat er wijzigingen in aanbracht, hij
het ontwerp zou intrekken als het in de Kamer
terugkwam, liever dan de minste verandering
in de oorspronkelijke redactie toe te laten.
De gemeenteraad van Antwerpen heeft met
algemeene stemmen min drie en drie onthou
dingen besloten een verzoekschrift naar den
Senaat te zenden tegen het wetsontwerp.
De Senaat is gisteren met de bespreking van
het wetsontwerp begonnen.
De commissie van rapporteurs uit de Fran
sche Kamer heeft geadviseerd tot verwerping
van het voorstel der socialistische leden tot
intrekking der bekende wet van 1894 tegen d#
anarchistische woelingen, en van het voorstel
tot algemeene ontwapening, maar spreekt den
wensch uit, dat op het voorbeeld van Engeland
ik een doeniet ben, dat u me niet houden wilt
en laat roe weggaan."
«Ik geloof, dat je zoo iets a! aan je vader ge
schreven hebt; wat heeft hij je daarop geantwoord
Liska zag met strakken blik de pradikantsvrou w
aan, die dit op zoo bedaarden en afgemeten toon
zeide.
«Weet u dat dan riep de kleine verschrikt uit,
«Ja, mijn kind, en ik weet ook, wat je vader
je geantwoord heeft."
Volhouden," riep Liska op bitteren toon uit,
terwijl haar blikken vol verlangen door het venster
naar buiten vlogen, waar de roode vuur anjelier en
haar toeknikten.
«Ja, volhouden, Liska, dat zeg ik ook alle dagen
tot me zelf," sprak de predikantsvrouw ernstig en
goedhal tig, terwijl zij het weerspannige meisje in
de oogen zag, «wanneer mijn geduld ten einde is,
maar zie je," zij trok het jonge meisje vol
liefde tot zich aan het venster «wanneer het
nu in 't geheel niet meer gaat en ik telkens weder
tot me zelf moet zeggenuit die Liska kan toch
nooit een behoorlijk, oppassend meisje groeien
zend ze maar naar huis en laat ze dan zonder
eenige practiscbe levenservaring een ander huis
binnentreden, om haar brood te verdienen dan
valt mijn blik altijd op die witte afgebroken zuil,
die ons van liet kerkhof tegenglanst. Daar slaapt
mijn eenig meisje, mijn Lissy onder; ze zou nu
van jou leeftijd geweest zijn en dan schijnt het
mij toe, als mag ik je niet aan je lot overlaten,
als moet ik je bij mij houden en telkens weder
beproeven, je te maken tot wat je in de levens
omstandigheden, waarin je geplaatst bent, zijn
moeteen meisje met practiscbe kennis gewapend
voor den strijd des levens. (Wordt vervolgd.)