5Ó4" jaargang.
£ölidag 7 ërï Maandag 8 Maart 1897.
N°. 9263.
Eerste Blad
MstilLïjMFöJj..
Oï ÈBff flOffl-ÊLANÖ.
BtiiifeAfc: initEitsTitiit fö, Tclepliooit ]VÓ. 123.
NOG EEN BROCHÜRéT"
u
Afebiiderlijbè hotëmers0.Ö2
Verschijnt dagelijks, uitgezbiiflerd ïön- en féëstdagert.
UITGEVER: H. J. C. RöELANTS,
En in zoovèrre achten wij, dat prof. d'Aulnis
zich de beschdidigingen tegen de liberale partij
in de jaren 1891 1894 gericht, aantrekkende
verkeerderlijk daardoor het conservatieve ele
ment ih die partij geblameerd rekent.
BUITENLAND.
Abonrkmentspmjs, per kwartaal90
Franco per postj 30
t^xnia t t-u juaw
ADTPRTFNTiErRus- van I5 gewone regels met inbe
grip van ccne Courantf 0.52
Iedere gewone regel meer0.10
feij abonnement wordt korting verleend.
Zou men langzamerhand niet gadti gelooven,
dat de liberale partij heel wat op haren kerf
stok moet hebben Eerst komt mr. De Beau
fort met zijne flögal drük besptoken brocliüre,
toen de keer Plate uit Rottërdani met zijn
open brief en nu wij schrijven nog ptts
Maart in dit jatlr heeft prof. irir. ü'Aulnis
de Bourouill uit Utrecht weder een geschrift
vart een paar vel drtiks de wei-eld irigezoriden,
alles ad majorem gloriam Van de liberale
pitrtij. De beide eerste heeren spraken een
vriérldelijk woord van hereëniging iti de ge
lederen der oude strijdmakkers prof. d'Aulnis,
zeker overtuigd dat van eene dërgelijkö fier-
eeniging titans zoo maar in's blauc liinein
geen sprake kan zijn, rept er ook maar niet vah.
Stellig nlef, te onrecht. Te meer, waar de
practijk die thans niet èischt.
Dat er nu reeds in korten tijd een dfietal,
in de politiek niet onbekende mannen, met een
min of ntëèr kennelijk doel hun pen hebben
versneden om Hiin politiek adviès te geverï, is
stellig een te merkwaardig feit dan dat het niet
de aandacht zott tfèkkeri.
Deze heereri nemen het op voor de oude libe
rale partij, ëéh èft ofi?è?(fördèèld,> en werpen
met verontwaardiging weg de bésch'Üfdigin'gèn,
die tegen deze van meer dan eene zijde zijn
ingebrachtzij dó'ert dit iéder Öp' zrjÜé èigen-
aardige manier.
En gelijk naar onze rneeniitg, de beschul
digers bij kunne aanklacht wait vèr gingen,
dooi* de liberale pattij als een dotfr den tijd
ihassiè'f gèvfordè'H?' 6Wééarfdè'rl$k iets, itót'n-
sprakeiijk te stellen voor bedreven fouten of
ndgèlritén goèdè jrf-aèëtsifi'ërt, evèrizè'ër gèlooveri
wij, dat de trits harer vèrdëdigê'rs haar dó'e?
voorbij streeft door elk deT beschuldigingen te
weerleggen of althfliris të tr&chtefi 3a!t té do'ëli
Het gaat 0. i. kwalijk aan om, waar ook
weet uit dezé bro'chdfè blijkt, dat in de Mitste
i jaren onder dè tkans gescheiden' foëctfêrf
belarigrijke beghïëelverschillen zijn ontstaari
niet zich hebben ë'ritivikkeTd de Vfó'ë^é'ré
conglomeratie dier fractfën, waarvan zich dê
ééne helft thdris ga&rne a'fe Vooitzéttrn'g van
liet gehéeT laa't bêscRouvüèn, aü'fisp'fokèïijk té
stellen voor wit inisdaan werd, wanneer dié
Novelle van £aül IÏÉrvjeo.
lïoevelën had hij ar af zTëii tci 1 eren, hei
gelaat vei bi and door de torugkaulsfng vah de zon
op de snééaW, dé wangón ontveld,de tong zwaï
de lippen gezwollen, eti alïeii als .een ma'n de
Zorg, (fi'e roert huk Boo'd, versfoardendê. Zij- w'areé
alfipf id li rlglti" erf vnot faiijjiiêd."
Waf iWevróuw MaYifr, la'lë zo O plóf sibling fiad
doen opst'a'an, klis de éi'onMet, (filé? g'è'waai-
scluiwd, dat men (fé lefzigeré ÏSSi derf' fêTósèöo^
kon zien., h
Ik wilde Weten of zij spóeilig den top kondeé
bereiken.
Orte t'ierf miV,1 Zeixle dé hotelh'étfifeli1 op Zijé
hofto'ge zfeVdë. Zij fia^ferf al seWlrf vier uw tloor-
bij de Gién'dë-MulétV trSoefeh ztjfr. Zijt itfTTén1 hué
doel niet bereikt hebben voor twee uur Óf 6'aff
drié*; fet <faar dan no'g' eëé' tfifr èf ÉcfH bij rooi
het afdalen, fan zuilen' z'f£ niet igor élfr uur of
elf terug kunneiv zijn von avond,dan pltijd
nog. als hij een dubbel span lieenen Rij zich heeft.
Ik luisterde hïëf lungei1 riStfr R'é'tft*, ffla'aV gi'n^
er op uit odé' den' fóléscijéji tA zóëlten, afgaande op
fiér gelüi'd- dé? ffóWpëf.
Zoodra ilf daar was, staakte, de, eigenaar vah
den telescoop zijn getoeter, en bood mij éae't eek
verheugd gezicht aar. cehs een kijlfje te hemen,
Het is maar een kwartje, dan kont u den gel-
heelen dag zién.
Mijne buurvrouw van' zoo stVaEs kéék tnttflfe
aansprakelijkheid niet weder van rechtswege
riëefkomt op de scHoudërs van alle factoreti,
wdarüit zij bestdhd.
ibit geldt zoowel van de aansprakelijkheid
voor bedreven louten en de afkeuriug daar
over als van de verdediging daarvan.
Slechts hierdoor kunnen wij het dan ook
verkiareh, dat hij zoo uiterst verbaasd staat
over de begripsontwikkeling, die zicli in den
boezem van het hoofdbestuur der Liberale Unie
hëefit voorgedaan in de latere jaren.
Ilët valt toch overigens hoegenaamd niettè
verwonderen, dat er voor mannen met een
helder staatkundig hoofd, die ook at moge
dit door mr. De Beaufort ontkend zijn
voeling hielden mêt de staatkundige leiders,
zoo in dis buiten dè Kamer, een wassen in
democratische richting levensvoorwaarde was,
ook zonder dat zij daarmede bedoelden, gelijk
hdn boosaardig verweten is, eenigè Amster-
iïarnsche radicalenvm het gevlei te komen.
Was het daarbij wonder dat, dat wassen
vooral geschiedde naar de sociale zijde, waar
in de eerste plaats aan die z^jde voorziening
noodig bleek?
Üns is het nimmer helder geweest, waarom
toch de liberale woordvoerders, van de thans
conservatief genoemd wordenden kant, rechtens
eeft stilstand van politieke ontwikkeling gedu
rende een zeker aantal jaren konden vergen'
bij anderen, ook al waren zij zelve daartoe
bekwaam. En dat daarbij wellicht het voor
beeld van cenige eminente mannen in Amster
dam hen daarbij gedachtig aan het leerlin
gen wekken, maar voorbeelden trekken tof
navolging zalhebben genoopt, wie zal hef
met stelligheid ontkennen.
Trouwens wie zal loochenen, dat toen één-
fhadl in dagbladartikelen gewezen was op hei
óp den duur onhoudbare van vereeniging van
alles wat zich verzamelde onder de banier,
wdarop geschreven stó'h'd liberaal", woorden
als door de oprichters de? Ivies vereeniging
«Amsterdam" gesproken waren, grooten indruk
maakten, op de toenmalige bestuurders dei-
Liberale Unie, welke toen reeds naar een gefor-
fnuïeêrd Programma van Beginselen zochten'.
door het instrument, terwijl zij met hare hand
haar linkeroog dichthield en met het andere zo
scherp mogelijk keek. Ik g.if aan den man te
kennen, dat ik gaarne eens wilde ,zienj hij na*
derde daarop de dame en zeido Heeft mevrouw
goed gezien?" 1
»Ju", antwoordde zij zonder zich ech'lèr te be
wegen
gen.
o'Er is dtiar een mijnheer die ook eens gaarne
zien wou."
Ik maakte onmiddellijk de opmeiking, dat ik
fva'ar volstrekt nfet wilde storen en zij zeide dat zij
liever een oogéiibhk wilde rusten', omdat haal-
foifi vermó'èid was. Ik na'm dus plaats voó'i- den
felësco'op. Dé than vtóeg mij of lit goed kon zien.
Ik a'ntwoórddó da't alles nog niet erg duidelijk
was waarop hij aifn een koperen knop begon ïe
di aaien.
»I£unt u tbans zien
bN« zie ik béêleïnaal niets."
Uitstekend," zèi'dé het momietje op eèé i'oon
va'ii gezag
Hij begon o'p'nieu'v? të draaidn.
LangiffnérhaVi'd wérd bet| vWa's^ dat voor de
glazen scAeeii te hangen, weggèno'mén, ert ik koh
dife zWaVté stfppen onderscheidéft, di'e zich vodrt-
BeWogén in eene oneirtfgtieid van witte sneeuw.
Óat Warori dë reizigers"; zij toonden niet gt-ooter
dim rtiiercn. Hét was een uiterst interessant gezicht.
Met kleine'pasjes vorderden dé diie mannen, die
door een bijna niét te ziert koord oan elk'andrfr
verbonden waren.
Hunne ledejuaten bewogen zich als de pootjes
van eén insect.
De'ëërstf, meï zijn h'&weéf, héktë een sóor'f tféden
in tièi ijs; a'iideéëiV folgdé'rf fétn delf vóet;
tfé fa'aifs cV;i% èSti aak.
Men leze ze nog slechts eens na.
»Wij willen" zoo luidde het in den aan
hef van de circulaire, waarin de oprichting van
bovengenoemde kiesvereeniging werd bepleit.
»\Vij willen niet langer mededoen aan het
verbergen der ernstige verschilpuhten achter
niets-7eggende algemeenheden. Daardoor wordt
niets anders verkregen dan eene schijnbare
samenwerking van richtingen, die op de hoofd
punten verschillen. Beter is het, dat elke partij
duidelijk doe uitkomen, wat zij wil. Haar kracht
mag niet verlamd worden door andersgezin den
in eigen boezem."
Wanneer men de aangehaalde woorden, die
in het jaar -1888 druk werden besproken en
beoordeeld naleest, dan kan het niet anders,
of zij, die zich uit den aard der zaak moesten
voelen de vertegenwoordigers \an eene liberale
d. i. vrijzinnige partij, toen reeds de toepasse
lijkheid daarvan ook op de hunne moesten
erkennen.
En is het dan te verwonderen, dat zij de
verdere moeielijkheden ziende, waarmede de
latere tijd hen deed Jtampen, kwamen tot een
preciseering van een Program, gelijk later
geschied is
De lieer d'Aulnis verbaast zich hierover, en
meent, dat de politieke verantwoordelijk
heid daardoor van de schouders der afgevaar
digden wordt gewenteld op die der kiezers
wij achten geen verbazing gemotiveerd en
meenen, dat, al moge er ook al iets van het
laatste waar zijn, dit een jammerlijk gevolg
is van vroegere fouten, door wie dan ook be
dreven; hoewel wij toch overigens er beslist
de waarde van een imperatief mandaat aan
meenen te moeten ontzeggen.
Wij kunnen ons thans niet uitvoeriger met
de brochure van den heer d'Aulnis inlaten
dat liberalen van alle gading hoogstwaar
schijnlijk in de naaste toekomst zullen hebben
samen te werken gelooven wij zeer stellig
dat het besef hiervan echter hoegenaamd geen
motief kan zijn voor de Liberale Unie om het
scheidingsproces te betreuren of minder pal té
staan op de gehuldigde beginselèn, gelooven
wij evenzeer.
In zooverre hopen wij, dat schrifturen als
van de heeren de Beaufort, Plate en d'Aulnis
slechts historische beteekenis mogen hebben.
sMsg ik eens even zian zeide eensklaps dé
tolescopist, en even een blik werpende door zijn
instiuroent, zeide hij: ïBmnen een kwartier zullen
zij het Grand-Piateau hebben beieikt, en dan kun
nen wij ze voor van middag niet meer zien."
Bij deze woorden zette hij de. trompet weder
voor den mond en begon opnieuw op zijno ge
wone luidtuchtige wijze klanten te lokken. Ik ging
naar het hotel terugten einde aan Je jonge vroun
de gefogenheid te laten om nog een laatsten blik
te werpen op liet tafereel, dat haar natuuil'jk
nog meer belang inboezemde dan mijik groette
haar beleefd, en ging ontbijten.
De groote eetzaal van het hotel was gchedl
verlaten; alle logeergasten van mie Beer" waren
sedert den vroegen morgen vertrokken om toertje's
te maken, do eene naai Flégèie of tjaar Planprar,
de ander naar Montanvers oï naar Diosaz.
Men vei zocht mij aan het boveneind dor tafei
plaats te nemen, die oveiigens al'gelieel voor Injt
souper gedekt was en toén mevi'ojW lïfetrtindale
weidra veischeen, nam zij tegenover mij plants.
Het scheen mij met den goeden toon overeen
te kompn, wanneer ik een gesprek met baai begon
dit was verkieselijker dan tiaar voortdurend aaé
té staien en aan den anderen kant vond ik eén
tafelgespiek met deze interessante vrouw zeeV
aangenaam.
uil heeft niet beproefd, mevrouw," vfó'eg ik haai,
som uwen man te volgen bij- het beklimmen vnVi
den Mont-Bla'dc?"'
Ik leidde op deze wijze hét gesprok in, omdat
zi: hoegenaamd niet in angst verkeejde over het
foei altij'd gevaaViijkê oridëi'nëmen Van liaién mail.
MevrdihV Mai'tuldal'e antwooVdilë mét' b'uit'eti-
gStVonb gratie, dat' titiar (ie bekhui irlYrig* voor een a
VróttW ël t*é bez'watiVüjk Vóórkwadï.
Algemeen overzicht.
Schiedam, 6 Maart '97.
tte Kretenzische qnacatle.
Als zeker mag thans aangenomen worden,
dat de Giieksclie regeenng den eisch der
mogendheden niet zal inwilligen.
De Alheensehe correspondent der Figaro
deelt een ondeihoud met den minister Uely-
annis aan zijn blad mede. Delyannis had ver
klaard, dat Giiekenlund zelfs voor de di eigende
nota der mogendheden niet zal wijken, want
het volk wil het niet. Wanneer de mogend
heden dwangmaatregelen wilden nemen, dan
moesten -zij geheel Giiekerdanfl overwinnen. De
mogendheden moesten bedenken, datdeteiug-
loepmg der Gneksche tioepen van Kiem liet
sein zou geven tot moordpat tijen op groote
schaal. Delyannis veiklaaide niet te mogen
zeggen, of Giiekenland van zins was in Tui kije
te vallenmaar wanneer dit tegen den wil
der regeering mocht geschieden door een volks
beweging, waaraan nog geen land weerstand
heeft kunnen bieden, dan zou het niet meer
een Gi iekscli-Tui k>che 001 log zijn, maar zouden
ook Servie, Bulgarije en andere volkeren met
de wapenen in de hand hunne eisehen doen
gelden.
Wanneer Europa de vechtvaardigheid wil
betrachten, zoo eindigde Delyannis, laat men
dan Kreta een pebisciet toestaan.
En de Journal deelt uit een ondeihoud van
zijn correspondent met Koning George mede,
dat deze in de vereeniging met Griekenland
de eenige oplossing der Kretenzische quaestie
ziet.
De openbare meening blijft zich ook in ma
nifestaties uiten en dringt vooitdurend aan op
het volgen van de eenmaal aangenomen gedrags
lijn, terwijl de nieuwe minister van oorlog
den bevelhebbers der troepen aanmaande alle
krachten in te spannen om liet leger in staat
te stellen de bestaande toestanden kalm onder
de oogen te zien.
Een battery van 6 kanonnen met 60 artille
risten en 80 soldaten is naar Karbasatos en
Arta vertrokken. De laatste reserven zijn onder
de wapenen geioepen. De pantserscliepen
Spetsai en Fsara zijn met verzegelde bevelen
ondei zeil gegaan. Hun bestemming wordt
streng geheim gehouden.
Einstigen steun vindt de Grieksclte regeering
by de oppositie Ju Engeland. De door de
Daily Telegraph in de coulous van het Lager
huis gedeponeerde tekst van een aan koning
George te zenden telegram was spoedig van
een honderdtal liandteekeningen voorzien, waar
onder die van sir Charles Dilke, Bdlon en
Herbert Gladstune. Dit telegram luidt aldus:
»De ondergeteekenden hebben de eer Uw
Zij vroeg mij van haren kant inlichtingen over
mijne eigen plannen, en vroeg of ik geen idee
had zulk earie geduchte bestijging te volvoeren.
Ik gaf baar te kennen, dat mijn borst te zwak
was, om in de liooge luclit langen tijd te veikeeren.
Deze woorden brachten ons gespiek op hare
jeugd, die zij doorgebracht luid te Menton, op
advies van baien dokter. Toen zij nog ïeer jong
vva», was haren oudste zusier daar gestorven, in
dat heethjke land van olijf- en citroenboomen.
Larigzatnei h ind waien j iren voortgespoed, tot
zij op eenmaal plotseling baar gezondheid herkreeg
Sedert haar huwelijk had zij geen last meer ge
had van hoesten.
Ja, Imar huwelijk; van laar of dateerde al haar
geluk op aaide.
Zij begon int] uitvoerig vei halen te doen over
üenn Martindale; zij vertelde mij, dat hij ongeveer
even oud was als zij, en zij noemde mij, om te
ondei zoeken of wij ook gemeenschappelijke kennis
sen of vnonden hadden, de namen op van alle
personen die zij m Fianknjk kende. Het waren de
Jacksons, de Johnsons, de Dicksons, de Williamsons,
om het bij deze te laten. En daarna spiak zij
slechts van hetgeen Hemy, hare Henry deed,wat
Ilenry sprak, wat Hemy dacht, wat de menschen
over flenry dachten, zij sprak over de landen, die
zij samen bezocht hadden, en over dat waar
hoen zij besloten hadden het volgende jaar te
gaan. Ik trachtte mij zeiven in het gespiek te wik
kelen door het een en ander uit mijn vroeger leven
te vertollen het wa's tevergeefszij praatte
maar steeds door van hai-en Henry, voor haar
scheen er niémand anders op de wereld te zijn.
IVordl vervolgd.)
