E
50"' jaargang.
/oensdag 24 Maart 1897.
N°. 9277.
Verschijnt dagelijks, uitgezonderd Zon- en Feestdagen.
jFKtTILLETOJST.
EEN MEISJESLOT.
UITGEVER: H. J. C. ROELANTS.
Bericht.
BUITENLAND.
l
ABOSKEirasTSPBiJS, per kwartaalf o.90
Franco per post
Afzonderlijke nommers- O 02
BUREAUBOTERSTRAAT Teleplioon 1VTo. 123.
Abvertektibprïjs yan 1—5 gewone regels met inbe
grip van eene Courantf 0.52
Iedere gewone regel ineer- 0.10
Bij abonnement wordt korting Terleend.
Z||, die zich reeds nu voor het met
1 April ingaande kwartaal op dit blad
abonneeren, ontvangen dc tot dien
datum verschijnende nummers gratis.
Net het oog op liet nieuwe span
nende feuilleton) dat Zaterdag a. s.
wordt aangevangen, worden nieuwe
abonné's verzocht zich spoedig op te
gevenaangezien anders misschien
later de voor 1 April verschijnende
nummers niet kupnen worden nage-
leverd.
Algemeen overzicht.
Schiedam, 23 Maart '97.
Met groote geestdrift heeft het Duitsche
Tolk in binnen- en buitenland den honderd
jarigen geboortedag van den sgreisen Kaiser''
geweid. Uit alle streken van Duitschland en
van de Duitsche kolonies in den vreemde komen
tot ons berichten van opgewekte feestvreugde.
Maar het middelpunt der feestelijkheden was
natuurlijk Bejlijn.
Zondagmiddag had op het keizerlijke paleis
een feestmaaltijd van 220 couverts plaats,
terwijl de rijkskanselier Von Hohenlohe alle
te Berlijn aanwezige ministers der bondsstaten,
de staatssecretarissen en de gevolmachtigden
ter Bondsraad bij zich had genoodigd.
En hier bood zieh vanzelf de gelegenheid
tot politieke besprekingen.
Gistermorgen werd de dag begonnen met
een bezoek yan het keizerlijk paar aan het
Mausoleum, waar bet een kwartier bleef.
Inmiddels hadden zich tegen 9 uur de troe
pen opgesteld in den Lustgarten, op de Opern-
platz en Unter den Linden. De keizer kwam
daar te half elf en trok aan het hoofd der
troepeo, omgeven door de vaandels en stand
aarden, naar het feestterrein, waar te 1 uur
na een gebed de onthulling van het gedenk-
teeken plaats had. De superintendant Faber
hield een korte redevoering.
De weduwe van keizer Friedrich, als altoos
in den rouw, eu de Keizerin legden de eerste
kransen aan den voet van het monumentver
volgens legde een deputatie van Russische offi-
vieren een gouden en twee zilveren kransen
neder, waarna de overige deputatiën aan de
beurt kwamen.
Het weer was goed, en duizenden woonden
de plechtigheid bij. Evenwel was het volk niet
op het feestterrein toegelaten.
Na de onthulling defileerden de troepen voor
den Keizer en zijn vorstelijke en anderegasten.
Aan het gala-diner gistermiddag op het
Koninklijk slot, bracht de Keizer een toost uit.
«Een diepe aandoening beheerscht heden het
(Naar het Duitsch van Paul Heïse.)
9)
Gedurende mijne quarantaine ik moest den
voet vier weken lang onbeweeglijk stil houden
had ik tijd genoeg om mij zelve in deze overtuiging,
die zoo geheel op een soort van ingeving berustte,
te versterken. Juist dat hij mij met geen woord of
blik het hof had gemaakt, deed hem gunstig bij
alle anderen afsteken. Ook bleef hij in zijne terug
houdendheid volharden, wat dan ook van zulk een
bekend vrouwenhater wel te verwachten was.
Daags na het ongeval stuurde hij zijn ouden brompot
van een bediende bij mij, om mij het boek terug
te brengen, dat daarboven op de bank van mijn
schoot gegleden was, toen de bonden mij zoo plot
seling van schrik deden opspringen. En meteen
moest hij eens vragen, wat de dokter gezegd had.
Ik zelf stond bem op mijne chaise-longue kalmpjes
ten antwoord, en droeg hem op, zijnen meester
voorloopig mijnen dank te betuigen maar toen ik
mijne band naar mijne portenionnaie uitstak, maakte
de oude man rechtsomkeert, -alsof het om een
verkoop zijner eerlijke ziel te doen was geweest.
«Een week later kwam hij nog eens terug, en
aangezien ik hem toen kon mededeelen, datde ge
nezing haar normaal verloop had, liet hij niets
meer van zich hooren.
»Doch dat nu riaarmede alles uit zou zijn tas-
scben mij en .den eenzamen man, .om wiens hals
Duitsche volk", zoo zeide hij, nu de vorsten zijn
samengekomen ter viering van de herinnering
aan den grooten overleden keizer. Ik dauk de
hier tegenwoordige vorsten opt echt ook de
vertegenwoordigers der vreemde souieri'inen,
die wel hebben willen deelnemen aan deze
plechtige feestviering om daardoor een bewijs
te leveren van den gemeenschnppelijken gioo-
ten familieband, die alle vorsten en volkeren
van Europa verbindt.
«Het is niet aan mij, mijn grootvader te prij
zen, maar ik weet dat zijn geest nog heden
door zijn volk schrijdt.
>Wtj denken aan zijn ootmoed, aan zijn waren
eenvoud, aan zijn plichtsbetrachting, aan hem
als den zoon der voortreffelijke, hooga koningin,
die gezegd heeft meer door deemoed iging dan
door groot succes te hebben geleerd.
«Voor ons evenwel, hooge vorsten en verwan
ten, zal zijn aandenken een vernieuwde aan
sporing zijn om voor onze volken te leven en
te werken, en voor de voortschrijding der be
schaving, voor de handhaving van den vrede,
voor de vriendschap en de wapenbroederschap.
Laat ons de glazen opheffen met den uitroep
Het Duitsche volk, het vadeiland, de vorsten,
hoera 1"
Den geheelen avond is in de feestelijk ver
lichte stad feest gevierd. Een dichte menigte
vulde de stratenvelen waren getooid met
nagemaakte korenbloemen, de lievelingsbloem
van den ouden Keizer.
Van de gasten van den Keizer noemen wij den
hertog van Genua, den groothertog en de groot
hertogin van Baden, aartshertog Friedrich, de
kroonprins van Zweden en Noorwegen, prins
Ferdinand van Rumenië, den hertog van Con-
naught, den graaf van Vlaanderen, den groot
hertog van Hessen, de koningen van Saksen en
Wurtemberg en den prins-regent van Beieren.
Het is treurig gesteld «nel de zoo hoog ge
roemde eenstemmigheid der mogendheden. Het
Europeesch concert raakt weer eens in de war,
en zooals bijna altyd komt ook thans van En
geland de verstoring der harmonie.
Maar ook op Frankrijks steun kan niet al te
vast gerekend worden, indien de verzekering
in hooge diplomatieke kringen te Parijs, dal
het tegenwoordige ministerie spoedig zal vallen,
door de toekomst wordt waar gemaakt.
Of het de invloed is der krachtige Philhel-
leensche strooming in Engeland, of de meer
directe oppositie der liberale partij legen het
vijandig optreden ook door Engeland tegen
Griekenland, is vooralsnog moeilijk te zeggen.
In ieder geval schijnt het vrij zeker dat de
Britsche regeering, die in haar midden enkele
Griekschgezinden telt. b.v. de miuister Goschen,
bezig is een zwenking te maken om zich
te onttrekken aan een eventueel feitelijk op
treden tegen Griekenland. En ook zeker wan
trouwen, wat betreft de plannen van Rusland
in het Oosten, zal hier zijn invloed hebbeu doen
gelden. Van Russische zijde n.L, zoo beweert
ik toch eenmaal mijn arm geslagen had, kon ik
niet verdragen. Ik bekende mijzelf hoe langer boe
hartstochtelijker, dat ik hem nooit vergeten en,
ais ik hein terugzag, altijd een onstilbaar ver
langen naar bem behouden zou.
sik had nooit willen gelooven aan den bliksem
straal, die volgens de sage twee harten, welke voor
elkaar geschapen zijn, bij den eersten aanblik doet
samensmelten. Ja, wanneer zij beiden jong genoeg
zijn en nog niets van de liefde weten dan dat bet
iets heel liefelijks is! Wanneer zij er beiden in de
allereerste plaats brandend naar verlangen, dit óók
eens te ondervinden 1 Maar ik, die zulk een
ernstige en diepe genegenheid reeds eenmaal ge
koesterd en begraven had! En waren er dan
ook niet voor de werking van zulk een wonder
baren bliksemstraal twee noodig? Doch ik voor mij
wist maar al te goed, -dat .de vlam steeds in mijn
binnenste voortbrandde.
«Eindelijk en ten laatste nam ik het besluit, een
poging te doen om te zien of er niets ondanks
de schijnbare hopeloosheid een draad zou te spin
nen zijn, die mij aan dit labyrinth vaa hoop en
vrees kon doen ontkomen.
«Zoodra ik maar wat verder durfde loopen dan
door den aan het huis grenzenden tuin, maakte
ik mij op zekeren morgen heimelijk gereed en sloeg
ik den weg maar de villa van den .kapitein in.
«Met welk een angstig kloppend hart bracht ik
de schel aan het traliehek in beweging 1 En hoe
moest ik mij nog*veel meer trachten te beheersclien,
toen ik, boven het kraaien en krassen der volière
bewoners uit, het .woeste geblaf der beide doggen
hoorde, en dadelijk daarna de voetstappen van een
man _pj> het Jsiezelzaud van .het tuinpad
de Daily Chronicle, is het gelukt een poging
te verijdelen uer Turksche en Griek«che regee
ringen om rechtstieeks met elkaar te onder
handelen over de toekomst van Kreta.
Zaterdag 1. 1. dan had onder voorzitterschap
van den hertog van Devonshire te Londen een
ministeriaad plaats. Daar moet besloten zijn,
dat de Engelsche regeering zou weigeren mede
te doen aan de blokkade der Grieksche havens.
Deze mededeeling ontving de Rolnische Zei-
tung uit Londen, maar eenigszins anders wor
den de plannen der Bi itsche regeering toege
licht in een bericht aan hetzelfde blad uit Parijs.
Volgens dien Parijschen berichtgever zou de
Engelsche regeering moeite doen om een bot
sing tusschen de Grieksche en Turksche legers
te voorkomen; daartoe moet zij voorgesteld
hebben, beide ryken te verzoeken hun troepen
terug te trekken op een afstand van 50 kilo
meters van de grens. Mocht Griekenland wei
geren, dan, maar ook niet eerder, zou Engeland
willen medewerken tot een blokkade van Volo.
Opmerkelijk is, dat lord Salisbury, die aan
influenza lijdt, niet te zijnen huize den minis-
leiraad heeft laten plaats vinden. Men heeft
als ïeden daarvoor aanstekelijkheid der ziekte
opgegeven.
In ieder geval is de kans op behoud van
den vrede thaos weer grooter geworden. Want
het is zeer waarschijnlijk, dat een blokkade
der Grieksche haven liet sein zou wezen voor
den oorlog met Tuikije.
Wel heeft de Sultan bevolen, dat de Turk
sche troepen in geen geval de Grieksche grens
mochten overschrijden, ook al neemt het Griek
sche leger een offensieve houding aan, maai
er is zóóveel brandstof aau de gienzen aan
wezig, dat een vonk voldoende zou wezen om
de laaien gloed hoog te doen opschieten.
Intussehen heeft de Turksche opperbevel
hebber Edhem-pacha zjju ontslag aangeboden.
Waarschijnlijk zal de Sultan hem dit toestaan.
Dat de Grieken goede blokkadebrekers zijn,
is reeds gebleken. De Thessalia is naar den
Piraeus teruggekeerd, na de helft van zjjn
lading levensmiddelen en ammuuitie op Kreta
ontscheept te hebben. Een Fransche kruiser
had het, na een schot met los kruit, genood
zaakt terug te keeren.
Aan boord van de Thessalia bevond zich de
equipage van den in den grond geboorden Griek-
schen schoener. De bemanning bevestigde, dat
de Sehenico versche den schoten op den schoe
ner had gelosteen Oostenrijksche kogel had
o.a. den kapitein de handen en de beenen ver
brijzeld. De Grieksche matrozen ontkenden
daarentegen op de Oostenrijkers te hebben ge
schoten.
Te Athene zij twee officieren van kolonel
Vassos aangekomen. Zij verzekei en, dat er ge
noeg levensmiddelen in het Grieksche kamp zyn.
Verder maakten /ij melding van een poging
der Tui ken om de kerk van Piatania, waar
zich op dat oogenblik alle Grieksche officieren
«Het was echter niet de heer des huizes, maar
slechts de bediende, die Jangzaam kwam aanloopen
en mij vroeg wal het doel mijner komst was.
«Zijnen meester een bezoek brengen. Hij moest
hem maar even dat kaartje ter hand stellen, en
vragen of hij te spreken was,
«Mijnheer de kapitein was nooit te spreken voor
dames, 't Was totaal overbodig, daar nog eerst
naar te gaan vragen.
«Misschien zou hij toch wel eens een uitzon
dering maken. Ik wilde hem slechts komen be
danken, en zou hem niet lang ophouden.
«Mijn verzoek door middel van een fooi te
ondersteunen, daar had ik den moed niet toe,
na die eerste ervaring. Ook was 't niet noodig.
De grijze huisbewaker nam mij van ter zijde eens
goed op, gromde wat makker, en gaf de doggen
die nog altijd al razend tegen hel hek opsprongen,
een slag met een stok, om hen tot lustte brengen.
Daarna knikte hij terloops en zeide: «Ais mejuf
Iron tv hier zoolang wil blijven wachten, maar
het zal niets baten 1"
«En het baatte dan ook werkelijk niets. Ha
verloop van vijf minuten kwam hij terug: mijn
heer de kapitein liet zich excuseeren, maar hij
kon geen bezoeken ontvangen-, ook wist hij niet,
waarvoor men hem .wilde komen bedanken.
«Ik moest iu dit antwoord berusten eu met ge
bogen hoofd vertrekken. Toen ik mij nog eens om
keerde naar het hek, zag ik, dat de oude man er
nog altijd achter stond en mij nakeek. Hij scheen
te begrijpen, wat er in mij omging, en in ieder
geval eenig menschelijk medelijden met mij te
gevoelen.
en eenige hoofden der Kretenzers bevonden,
dooi' dynamiet in de lucht te laten springen.
Door een Kretenzer was dit plan bekend ge
worden eu had men het onheil kunnen voor
komen.
Nog steeds wordt op tal van plaatsen ge
plunderd en gebrand.
Volgens de Neue Freie Fresse zijn er op
het eiland minstens 40 000 goed gewapende
Christenen. Een Europeesche troepenmacht van
80.000 man zou noodig zijn om hen te onder
werpen.
De proclamatie der autonomie heeft niet
het minste succes. Men spot met de beloften
der mogendheden.
Gemengde Mededeellngen»
Keizer Wilhelm zal in Mei een bezoek bren
gen aan St. Petersburg. De Keizerin zal hem
vergezellen. Naar men zegt, zal ook keizer Frans
Jozef gelijktijdig den Czaar bezoeken.
Zonder eenig amendement heeft het Engelsche
Lagerhuis de wet op de versterkingen aange
nomen, waarna het Huis uiteen is gegaan.
Voor zooverre de uitslag der verkiezingen
in Italië reeds bekend is, zijn gekozen297
ministerieelen, 70 leden der constitutioneele
oppositie, !7 radicalen en 16 socialisten. Alle
ministers en onderstaatssecretarissen zijn her
kozen, verder Crispi (te Palermo), Sonnino,
Zanardelü, Cavallotti, Gioütti en Menotti Gari
baldi. De ministers van onderwijs en van finan
ciën, de onderstaatssecretaris van oorlog en
Imbriani zijn op twee plaatsen gekozen.
Te Madrid is uit Manilla het bericht ontvan
gen, dat in de provincie Manilla een bloedig
treffen heeft plaats gevonden. De regeerings-
troepen namen de positie der insurgenten, die
300 dooden en een groot aantal verwonden
hadden. De troepen leden een verlies van 20
dooden en verwonden.
Generaal Polavieja heeft op grond van ge
neeskundige rapporten machtiging gekregen,
naar Spanje terug te keeren. Primo Riveira
zal na zijn inscheping aangesteld worden als
zijn opvolger.
Vijf Russische en twee Oostemijksche offi
cieren zijn, naar uit Konstantinope! aan de
Frankfurter Zeitung wordt bericht, Zaterdag
avond door het Turksch gepeupel aangevallen
eenigen hunner werden zwaar gewond. De
politie was aanwezig, doch deed niets.
Nelidoff, de Russische ambassadeur, heeft
onmiddellijke satisfactie geëischt.
Men verwacht, dat de Armeensche patriarch
zal aftreden.
In Egypte is een comité onder leiding van
Riaz-pacha ijverig bezig gelden in te zamelen
voor Turkije. Men wekt de bevolking tot geven
op, door een beroep te doen op haar trouw
aan den Islam.
«Het was evenwel reeds te ver met mij ge
komen, dan dat ik met dezen afloop der zaak vrede
had kunnen hebben.
s's Avonds van denzelfden dag zette ik mij
neder, om hem te schrijven. Ik verzocht hem, het
mij ten goede te willen houden, dat ik inbreuk
op zijne huisorde had willen maken. Ik wist immers
vooruit, dat hij liever niet met bezoeken werd
lastig gevallen. Maar ik gevoelde een te diepe
behoefte om hem voor zijn ridderlijken bijstand
te bedanken; wanneer hij niet zoo onedel
moedig -was om te verlangen dat ik den las teener
verplichting mijn leven lang sou blijven dragen,
moest hij mij een kort onderhoud vergunnen. Ik
zou mij morgenochtend zeer vroegtijdig ik
noemde het uur bi] de bank onder den note-
bootn bevinden, en liet het nu aan hem over, of
hij bet van zich zou kunnen verkrijgen, mij daar
te ontmoeten.
«Ik spaar u de beschrijving van den toestand,
waarin ik de daarop volgende vier en twintig
uren doorbracht. Mijn gastheer en zijne vrouw
maakten zich ernstig bezorgd, dat het uitgaan den
vorigen dag mij kwaad had gedaanik had er
een zware koorts door opgeloopen. Waarheen ik
gegaan was, had ik natuurlijk verzwegen,
«Ik had volstrekt geen hoop, dat hij komen
zou. Stel u dus eens voor, hoe ik te moede was,
toen ik hem nu toch reeds van verre onder het
beklimmen van den heuvel daarboven op de bank
zag zitten, ditmaal zonder de honden. Het was
of ik het overige gedeelte van den weg niet
kon afleggen, hoewel .de genezen voet weer jzijn
gewonen dieast deed,
Wordt vervolgd.)
