51*'" jaargang.
Dinsdag 1 Juni 1897.
N°. 9333.
Verschijnt dagelijks, uitgezonderd Zon- en Feestdagen.
FE1TJILLH1TON.
GROOTVADER.
K
UITGEVER: H. J. C. EOELANTS.
BUITENLAND.
BINNENLAND.
Abonnementsprijs voor Schiedam, per kwartaal f 0.90
omliggende plaatsen, p. kwart. - 1.05
franco per post, p. kwartaal. - 1.30
Afzonderlijke nommerso.02
BIJREAÏ BOTEBSTRAAT ÏO, Tclcphoon Xo. 123.
Advertentieprijs van 15 gewone regels met inbe
grip van cenc Courant. f 0.52
Iedere gewone regel meer - 0.10
Bij abonnement wordt korting verleend.
Algemeen overzicht.
Schiedam, 31 Mei '97.
De toestand in het Oosten wordt voortdurend
onbegrijpelijker, en het heeft den schijn of men
nooit dien warboel tot eenigszins gezonde ver
houdingen zal kunnen brengen.
Verward als de toestand zelf blijkbaar is,
zijn ook de berichten, die hetzij van Konstan-
tinopel hetzij van Athene tot ons komen.
Hoe het met de Grieksche koninklijke familie
is gesteld, is allesbehalve duidelijk.
Aan de Morning Post werd, gelijk wij in
onze vorigs oplage reeds meldden, uit Konstan-
tinopel geseind, dat de gezanten bericht ont
vingen van hun collega's te Athene, dat de
Grieksche koninklijke familie in het Paleis
werd gebarricadeerd.
Nog sterker en nagenoeg ongeloofTyk is het
geen aan de Daily News, eveneens uit Kon-
stantinopel werd getelegrafeerd.
De gezanten aldaar zouden n.l. een telegram
in cijferschrift hebben ontvangen met hetalar-
meerend bericht, dat de koninklijke familie in
het paleis was opgesloten. Bovendien zou de
Koning niet gesteund werden door het ministerie-
Ralli,
Tegenspraak ondervonden vervolgens deze
beide depêches door een later telegram uit
Athene, luidende:
Alle berichten, die gepubliceerd zijn omtrent een
anti-dynastieke beweging en oneenighcid tusschen
den Koning ca het ministerie, zijn vaa eiken grond
ontbloot.
Met deze elkaar weersprekende berichten
voor zich, is het 't beste z'yn meening te re
serveeren.
Zeker is het evenwel, dat er een sterke anti-
dynastieke strooming in Griekenland heerscht,
en even zeker is het, dat die het land ten ver-
derve kan worden.
Immers, het is vooral om den persoon van
den Koning, dat de mogendheden Griekenland
zooveel doenlijk willen sparen.
Aan de Figaro wordt dienaangaande uit
St. Petersburg gemeld
„Ik meen te weten, dat Rusland in overeenstem
ming met andere mogendheden maatregelen overweegt
om de vrijheid van handelen van koning George en
diens familie te verzekeren, ingeval een revolution-
naire beweging te Athene mocht uitbreken. In dien
geest mooter, ook wenken gegeven zijn aan de gezanten
te Atheno. Het is te hopca, dat deze houding der
mogendheden de belhamels tot nadenken brenge,
die van de bestaande crisis willen gebruik maken
om den Koning hun wil op te dringen en hem te
verhinderen die besluiten te nemen, welke alleen
geschikt zijn Griekenland in zijn nood to redden."
Even onbegrijpelijk als de positie der konink
lijke familie te Athene, is de stand der onder
handelingen.
Het blijkt thans, dat het met den wapenstil
stand zelfs nog niet in orde is.
De Grieken zonden nog geen afgevaardigden
naar Edhem-pacha, zoo bericht men uit Kon-
Roman door Jonas Lie.
4)
Hij zag weer voor zich de vonkenschietende
oogen van den man in den schommelstoel, die
in den geheimen huiselijker! oorlog antwoord gaven
op de verholen meening van de vrouw stom,
trotscb, onbereikbaar.
Grootvader ging plotseling weer rechtop zitten,
den rug steunende tegen het kussen.
Wat was er toch met dezen Wingaard
Was er iets van beteekenis? Of behoefde hij er
niet aan te hechten,
De kinderen hadden ook hunne vermoedens,
dat viel niet te betwijfelen. Alleen de kleine
Christine praatte alleen wat aan tafel en Terna
en Ingwald zaten er schuw en zwijgend bij.
De jongen keek onophoudelijk zijn vader aan
en praatte zoo tegen zijn gewoonte vreeselijk druk
over den leeraar in het Latijn, die
Maar men kon hem niet voor den mal houden.
Al die overgroote galanterie van de zijde van
Gunnar, dat overdreven zich voegen en op alles
ja zeggenWas dat zwakheid of trots Of
wilde bij de feiten niet onder de oogen zien 7
Hij kende die oogen, die tot in de ziel dron
gen De oude man zag ze in zijn visioen, ter
wijl 'hij daar half wakend zat te mijmeren. D|t
stantinopel, om over de voorwaarden van den
wapenstilstand te beraadslagen. Daarom meent
de Porte, dat nog niet definitief over den
vrede kan onderhandeld worden.
De gezanten hebben nu geantwoord op da
nota der Porte betreffende den wapenstilstand.
Zij hebben er geen bezwaar tegen en zullen
te dien einde stappen te Athene doen. Niettemin
willen zij reeds een aanvang maken met de
vredesonderhandelingen.
Te Athene heeft men tegen het sluiten van
een definitieven wapenstilstand geen bezwaar,
zoo wordt vandaar bericht.
Moge dan nu ook spoedig eenige voortgang
waar te nemen z'yn in den loop der onder
handelingen 1 Het voortdurend dralen toch kan
den toestand slechts verergeren.
De Turken hebben, de stelling Tsoupadates
in de neutrale strook bezet.
Natuurlijk heeft Griekenland daartegen ge
protesteerd.
De Pol. Dorr, deelt mede, dat de Grieksche
kroonprins na het sluiten van den vrede een
langdurige reis in het buitenland zal maken.
Anderzijds wordt beweerd, dat hij als verte
genwoordiger vaQ Griekenland het jubileum
van koningin Victoria zal gaan bijwonen.
De Grieksche ministerraad heeft besloten,
de ongeregelde troepen te ontwapenen.
Meer dan 16000 Grieken hebben Turkije
reeds verlaten.
Zaterdagavond werd te Lamia en te Patras
een aardbeving waargenomen. Te Athene werd
slechts een lichte schok gevoeld.
Het Fransche ministerie had in de Kamer
zitting van Zaterdag 1.1. een heftigen aanval
te doorstaan. Het heeft de overwinning behaald,
maar zeker mag die niet schitterend worden
genoemd.
Berry begon met te interpelleereu over den
brand in de Weldadigheidsbazar en stelde de
politie verantwoordelijk voor het gebeurde.
De minister van binnenlandsche zaken, Bar-
thon, diende den spreker van bescheid en be
toogde dat de politie bet hare had gedaan,
maar dat eeu wijziging in de wetgeving nood
zakelijk was.
Hierop besprak de afgevaardigde Vallé de
plechtigheid in de Nótre-Dame. Hij vroeg aan
de regeering, naar aanleiding der redevoering
van pater Olivier, of zij geweten had, dat deze
behoorde tot de ontbonden orde der Dominica
nen, en hoe het kwam, dat men zulk een rede
had laten uitspreken,
De minister-president verklaarde op deze
overbrenging der interpellatie op politiek terrein
verdacht te zijn geweest. Hij verdedigde zich
tegen het verwijt, dat hij een clericaal minis
ter zou zijn, en wees er op, dat in 1887 bij
den brand der Opéra-Comique Goblet, destijds
minister, ook den lijkdienst bijwoonde, waar
een brief van den aartsbisschop werd voorge
lezen.
waren de oogen van zijn vrouw ze schitterden
als door duisternis omgeven. Hij voelde het aan
het kloppen van zijn hart, nu kwamen ze, deze
staalblauwe vonken nu kwamen ze over hem
die onbeheerschbare uitingen van iets teers in
haar, dat doodelijk gewond was, en dat juist in
uren van smart zoo koud als de dood, zoo wild
droevig te voorschijn kon komen.
Dit onoverwinnelijke, dal hem terugstiet, hem
tot razernij vervoerde, hem met haat vervulde,
dat liefde was, en steeds weer smeekte zij daarom
om vergeving en steeds meer wist zij met liefde
volle overgave te verzoenen.
Zoo lag hij te mijmeren en te phantaseeren
terwijl de gloed der vlammen zich weerspiegelde
in het gansche vertrek en de duisternis naar bin
nen drong.
II
Groote verrassing
Het was inderdaad als moest alles op één dag
komen een regendag van geschenken terwijl
het tegen de ruiten kletterde, zoodat het donker
in de kamer werd en de straten baast onbegaan
baar waren.
De militaire arts was met een paar mooie,
smaakvol bewerkte, gevoerde en met pels geboorde
gummi-overschoenen voor zijn vrouw thuis gekomen,
hooge hakken werkelijk iets elegants.
Hij had ze bij Jansen in de winkelkast zien
staan als modellen, en hij bad ze dadelijk genomen.
Peperduur natuurlijk.
Hij propeerde zelf ze baar aan te trekken.
iKijk, Gunnar kijk eens hoe zoo'n voet er
dan anders uitzietzeide zij tot hem en ging
De regeering hal de rede van pater Olivier
niet vooizien; maar er behoorde meer gelette
worden op hetgeen door den minister Barthou
was gesproken.
Goblet verwierp de vergelijking met 1887,
Toen had de regeering zichzelf niet in het par
ket gebracht, dat zij den gezant eener vreemde
mogendheid, die hij niet wilde noemen, moest
bedanken.
Nadat de Mun nog opgekomen was tegen
de verwijten van clericalisme, werd de eenvou
dige orde van den dag, door het centrum
voorgesteld en door Méline aanvaard, aange
nomen,
Delcassé vroeg hierop of de regeering een
onmiddellijke discussie wilde aanvaarden over
haar algemeene politiek, waarop Méline toe
stemmend antwoordde.
Be interpeliant besprak nu de mislukking
der fiscale hervormingen en vaa het ontwerp
eener wet op het oppercommando van liet leger.
Méline verdedigde zich door te zeggen, dat
de regeering haar beloften was nagekomen.
Dat verschillende ontwerpen niet waren afge
handeld, lag aan de talrijke interpellaties.
Twee moties werden nu voorgesteld, eene
van Delcassé, en eene van Duperrier de Larsan.
Met de laatste, waarin de verklaringen der
regeering werden goedgekeurd, vereenigde
Méline zich.
De prioriteit van de eerste motie werd hierop
met 274 tegen 239 stenomen verworpen, en de
motie-Duperrier de Larsan met 293 tegen 231
stemmen aangenomen.
De vergadering ging vervolgens uiteen.
De Spaansche Cortes zijn op reces gegaan,
na vooraf het ministerie van alle verantwoor
delijkheid gedurende dien tijd ontheven te
hebben.
Wel te verstaan is dit besluit genomen by
afwezigheid der liberalen.
De leider der liberale party, Sagasia, heeft
verklaard, dat z'yn partij zich slechts tijdelijk
onthoudt van deelneming aan den parlementai
ren arbeid. Hij ontkende met verontwaardiging,
dat de liberalen Cuba zouden willen verkoopen.
Ook zij wilden Spanje's souvereiniteit op Cuba
handhaven, maar de middelen tot pacificatie
van het eiland, die de conservatieven voorstel
den, konden hun goedkeuring niet wegdragen.
De houding der regeering in den tegensvoor-
digen stand van zaken werd heftig gecritiseerd
door den libeiaal Moret in een politieke rede,
Zaterdagavond te Madrid uitgesproken.
Hij betoogde, dat het Spaansche parlemen
taire stelsel in verval was. Hij verweet Cauovas
zijn sophisme en stelde dezen verantwoordelijk
voor het wegbiij ven der liberalen uit de Kamer.
Hij keurde het gedrag der regeering af, die
zich van alle verantwoordelijkheid liet ontslaan
bij afwezigheid der geheele oppositie.
Het algemeen gevoelen is, dat, indien Cauo
vas den minister van buitenlandsche zaken
met de overschoenen aan door do kamer op en
neer. Zij moest bekennen, dat zij ditmaal over hem
tevreden was.
Hij was zoo op het idee gekomen, omdat zij
haast eiken dag door regen en sneeuw naar die
repetities moest hij had zich geérgerd over
haar armzalige, lage overschoenen, die hij, scheef
geloopen en we), in de gang had zien staan, zeide
hij, terwijl hij haar de nieuwe mooie gaf en zij
hem liefkoozend door het haar streek.
En dadelijk na tafel, terwijl de grootvader nog
beneden in de kamer heen en weer liep en op de
brieven en bladen wachtte, bracht een knecht van
Wingaard en Co. een groot elegant uiigedoscht
karton met een Parijsch poststempel en het adies
Madame Stéphanie Grunth. Een klein, schertsend
billet van den consul Wingaard verzocht mevrouw
hem zijne vergeetachtigheid in die dingen te ver
geven «moge het een tik met een waaier be
straffen en den mantel der Jiefde bedekken," En
het eindigde met een korte balk met muziek
een adagio.
Mevrouw Grunth stond eenige oogenbükken ver
diept bij het zien van den doos, die op tafel was
gezet, het étiquette, die men in het mode
magazijn er op geplakt had, de zegels, het adres
Madame
Het scheen wel, dat zij niet goed er toe kon
overgaan er de schaar in te zetten.
Grootvader had de kranten reeds genomen en
de arts ging met de handen op den rug de kamer
op en neer en zag met gemaakte nieuwsgierigheid,
maar toch meer inspanning dan hij wilde weten, toe.
«Zeg, Fanie, zou je het ding nu niet eensopen
maken en kijken wat er in is1"
liet varen, het conservatieve ministerie zich
nog geruimen tijd zou kunnen handhaven.
Gemengde ilcdedeelingcn.
In het proces Yon Tausch-Lützow te Berlijn
zijn Zaterdag 1.1. nis getuigen gehoord Max
Harden, de redacteur der Zukunft, eu de staats
secretaris Von Marschalk
Ten stelligste wordt te Weenen verzekerd,
dat de zitting van het Huis vari Afgevaardig
den deze week, na den terugkeer des keizers,
zal verdaagd worden.
Hierdoor hoopt Badeni grootere verbittering
der partijen te voorkomenr
Acciarito, de pleger van den aanslag op het
leven van koning Humbert van Italië, is tot
levenslange galeistraf veroordeeld.
Met den uitroep «Leve de auarchieLeve
de sociale revolutiebeantwoordde hij de
lezing van het vonnis.
Een enquête, ingesteld naar de wantoestanden
in het weeshuis te Napels, heeft tot de vreese
lijk zekerheid geleid, dat van 856 kinderen, in
1895 in het gesticht opgenomen, er nog slechts 3
in leven z'yn.
Door verregaande verwaarloozing zijn de
overigen gestorven.
In den toestand van den Rumeenschen kroon
prins is eenige verbetering gekomen. Niettemin
is het gevaar geenszins geweken.
De Engelsche expeditie naar Soudan zal
spoedig op marsch gaan.
De officieren van het Egyptische leger met
verlof hebben bevel gekregen zich in de eerste
helft van Juni op hun post te bevinden.
De Volksraad van den Oranje-Vrijstaat heeft
op voorstel van president Stein de wet op de
immigratie van vreemdelingen ingetrokken.
Over Cuba loopen verschillende geruchten.
Tal van Amerikaansche bladen beweren, dat
te Havana een samenkomst heeft plaats ge
vonden tusschen den Spaanschen gedelegeerde en
den Amerikaaaschen consul-generaal.
Volgens anderen zal de speciale Amerikaan
sche afgevaardigde een voor de Spanjaarden
ongunstig rapport aan zijn regeering uitbrengen,
wat van andere zijde weer wordt tegengesproken.
Eindelijk wil men weten, dat Maximo Gomez
naar Washington zal gaan om met president
Mc. Kin ley te confereeren.
Verkiezingsdag.
Morgen is de groote dag voor het opgeven
van caudidaten.
Wie morgen z'yn candidaat niet opgeeft, heeft
geen candidaat, want wie morgen niet wordt
opgegeven, kan door niemand gestemd worden.
Stephanie sneed het touw voorzichtig los en
nam het deksel van den doos.
Wat ruikt dat heerlijk."
Zij nam met zenuwachtige haast de watten weg
die boven op lagen.
«Direct uit Parijs," zeide zij.
Eerst vond zij een wit foudraal met gouden rand.
«Kijk eens, een prachtige, kostbaar beschilderde
waaier van ivoor
Zij sloeg hem uit.
dHij is toch eenig, die Wingaard 1"
«Ja, dat ziet er keurig uit smaakvol, bijzon
der smaakvol," zei de arts, maar hij vatte den
waaier niet aan, toen zijn vrouw hem die toe
wou reiken.
«Misschien komt er nog wel meer, waar je
dankbaar voor kunt zijn."
Mevrouw Stephanie nam langzaam en voor
zichtig de rest er uit.
«Een theatermantel, fluweel prachtig,
prachtig." Zij was een en al verbazing en wierp
den mantel om haar schouders en keek eens in
den spiegel, met een »ah" en ademde als het ware
de parfum er van in. «Hij staat je heel goed,
prachtig. Een kerol toch, dis Wingaard, om dat zoo
uit te kiezen. Aardig toch, vreeselijk aardig."
Vindt je, dat hij goed zit?" ging zij voort altijd
nog voor den spiegel, waarin zij zich met wellust
bekeek. «Nu, grootvader, wat zegt u 7"
Hij knikte even met het hoofd, schoof zijn bril
omhoog, en streek met de hand over het donker
blauwe fluweel.
«Prachtig, ongewoon prachtig inderdaad een
kostbaar cadeau."
Wordl vervolgd.)
