51"° jaargang.
Donderdag 3 Juni 1897.
N°. 9335
buitenlandT
GROOTVADER.
Verschijnt dagelijks, uitgezonderd Zon- en Feestdagen,
FEUILLETON.
UITGEVER: H. J. C. ROELANTS.
B
KENNISGEVING.
UIT DE PERS.
WMTOi
ABOKfEMBNTSi'BiJS voor Schiedam, per kwartaal 0.90
n omliggende plaatsen, p. kwart. -1.05
franco per post, p. kwartaal. 1.30
Afzonderlijke nommers0.02
BÏJREAÜBOTF.KSTR4AT ÏO, Tcleplioon So. 123.
Advertentieprijs: van 1—5 gewone regels met inbe
grip van ceno Courantf 0.52
Iedere gewone regel meer- 0.10
Bij abonnement wordt korting verleend.
Verkleding van een lid van de Tweede
Kamer der §ta(en-GcncraaI.
De burgemeester van Schiedam,
hoofdplaats van liet kiesdistrict Schiedam, brengt ter
openbare kennis, dat de op lieden bij hem ingeleverde
opgaven von Candidaten voor het lidmaatschap van
de Tweede Kamer dei Staten-Generaal, op de Secretarie
der gemeente voor een ieder ter inzage zijn nederge-
legd, in afschnft aan het Raadhuis zijn aangeplakt en
dat, tegen betaling der kosten, afschriften daaiaan
1 eik rijg ba ar zijn gesteld.
Schiedam, dan Isten Juni 1897.
De burgemeester voornoemd
VERSTEEG.
Algemeen overzicht.
Schiedam, 2 Juni '97.
Met de vredesonderhandelingen gaat het
slecht vooruit. Iets stelligs over de gevoerde
besprekingen is niet bekend.
Voorloopig schijnen de onderhandelingen
tuscchen de Porte en de gezanten zich te bepa
len tot de definitieve staking der vijandelijk
heden, zonder dat over de voorwaarden van den
vrede zelf nog veel wordt gesproken.
De Porte heeft haar antwoord gezonden op
een nota der gezanten, waarin om verlenging
van den wapenstilstand voor oribepaalden tijd
werd verzocht. De Porte verklaart daartoe
niet ongeneigd te zijn, maar vooraf dient de
bevelhebber van het Grieksche leger zich naar
het Turlcsche hoofdkwartier te begeven om de
voorloopig gesloten wapenstilstand te onder
teekenen.
Zeer begrijpelijk is het, dat bijna alle Griek
sche bladen er over klagen, dat de onderhande
lingen, die de mogendheden op zicli genomen
hebben, nog zoo bitter weinig succes hebben
opgeleverd, en dat Turkije zich gereed houdt
om den strijd te hervatten, terwijl Griekenland
zich reeds op den vrede inricht.
Griekenland begint ook al wat in te binden,
en wil nu wel met zich laten spreken over de
vredesvoorwaarden. De besliste weigering, om
eenig offer te biengen, behoort tot iiet verleden.
Maar de laniard weet nu weer te berichten,
dat er alle grond is om aan te nemen, dat
Turkije Thessaiië niet wil ontruimen.
Blijkt dit zoo te zijn, dan kan het nog lang
duren, eer de vrede geteekend is.
Inmiddels is weer meer op den voorgrond
gekomen Kreta, dat door den oorlog zoo goed
als vergeten was.
Krachtig diingen zich nu weer de vragen
over de toekomst van het eiland, over den
Roman door Jonas Lig.
6)
«En ik kreeg de zeemansjas, grootvader, of de
kapitein-luitenant, of de tolinspector," ging Ingwald
een beetje wijsneuzig voort.
»'t Zou in ieder geval jou jas zijn en betaald
beter dan op de jaarrekening nemen", zei de
oude man wat barsch. Ingwald zag wel, dat gioot-
vader wat brommerig was en hij hield het daarom
voor geraden maar naar zijn eigen kamertje te
gaan, maar grootvader zei op eens«Het mooiste
en fijnste moeten ze hebben en dan maar schulden
makenwel zeker, wel zeker. Schulden hebben is
erger dan armoe lijden, 't is de diepe afgrond
achter de armoede, Ben je arm, dan moet je vaak
kruipen, maar zijn er schulden, dan moet er ge-
logen, gelogen worden
«Ia, Ingwald", ging de oude man voort, nik weet
niets erger dan schulden maken."
Ingwald vond grootvader nu juist niet amusant
en begon zich zeiven in stilte af te vragen of de
oude man zinspeelde op zijn schulden bij Andersen
voor snoepgoed. Of waren het die twee, drie kronen
bij den geweermaker voor de patronen van den
revolver, waar grootvader .Iuchtwangekregen had?
Ingwald zat er wel wat over in.
«Zeg eens, jongen," zei grootvader weer, «hoeveel
rassen heb jij-op. school-geleerd,-dat >-er'zijn?"
bestuursvorm, den te benoemen gouverneur enz.,
naar voren. En mochten de mogendheden soms
Kreta een oogenblik vergeten, dan zorgen Mu
zelmannen en Christenen er wel voor, de aan
dacht tot het klassieke eiland te trekken.
Belangrijk is het in Engeland gepubliceerde
Blauwboek, bevattende de tapporten van admi
raal Harris en van kolonel Chermside, den bevel
hebber der Brilsche troepen op Kreta.
Beiden prijzen de houding der Tuiksche
troepen, en verwijten den Christenen hun uit
dagende houding.
Belangrijker is nog wat de ooilogscorrpspon-
dent der Daily Chronicle, het philhelleensche
orgaan bij uitnemendheid, over het Grieksche
leger schrijft.
Met groote minachting spreekt de corres
pondent èn over de leiding èn over de houding
der Grieksehe troepen.
Daarentegen spreken de militaire gezantschaps-
attachó's met lof over de tactiek van Edliem-
pacha.
Het gerucht gaat, dat Rusland, zoodra de
vrede gesloten is, de quaestie van de vrije pas
sage door de Dardanellen te beide zal brengen.
De blokkade der havens van Volo en Saloniki
zal waarschijnlijk spoedig opgeheven worden
Garibaldi is met 350 man te Brindisi terug
gekeerd.
De Koningin en de Kroonprinses van Grie
kenland zijn gisteravond naar Aghia Marina
vertrokken, om den naamdag van den Kroon
prins te vieren.
De Zuid-Afn'kaansche enquête-commissie te
Londen kwam gisteren weder bijeen, om haar
langzaam vorderend onderzoek voort te zetten.
Een oogenbük kwamen de beschuldigingen
van Labouchère nog aan de orde, daar lord
Robert Cecil een nieuw verhoor van dr. Harris
verlangde, om Labouchère volkomen te logen
straffen.
De voorzitter verzocht echter, die zaak aan
de commissie over te laten.
Nadat Alfred Beit nog eens Labouchère had
gesommeerd zijn aantijgingen te bewijzen of
in te trekken, werd allereerst gehoord Maguire,
een der directeuren der Chartered Company
en een vriend van Rhodes.
Uit diens weinig belangrijke verklaringen
kan alleen aangestipt worden, dat hij tegen
het ontslag van Rhodes zou zijn. Ondanks al
het gebeurde was, volgens zijn meening, Rhodes
voor de belangen van Rhodesié onmisbaar
Na hein werd de minister van koloniën
Chamberlain gehoord. Deze verklaarde nog eens
zich geen bedekte zinspelingen van Harris te
herinneren uit'het gesprek in den zomer van
1895. De woorden, die Harris dan ook beweeit
gebezigd te hebben, zouden voor den minister
een stellige mededeeling zijn geweest, die zijn
argwaan had moeien opwekken.
Getuige nam ook zijn overleden hoofdambte
naar Fairfield in bescherming. Ook deze had
«Rassen Menschenrassen viel Ingwald in.
«Wel immers het blanke, het zwarte, het gele,
het roode. Een blauwe bestaat niet," zei hij met
zichtbaar genoegen.
«Neen, man, er zijn er maar twee. Bet eene
ras heeft wat, het andere niet. Je kunt ze even
goed het zwarte en het blanke noemen. Zorg dat
gij een van dat ras zijt, dat niets heeft maar
schulden maken is het grootste bederf, dan ben
je veroordeeld slaaf te zijn en uitgezogen te worden
en een ander profiteert van al je sloven en zwoegen.
Zijn eigen meester te wezen, dat is het ware, al
is men ook maar een klein baasje. Begrijp je Ingwald f'
Ingwald begreep, dat het met de vooruitzichten
op de kroon slecht stond, al was het ook, dat niet
hij, maar zijne ouders het waren, die grootvader
in zoo'n slecht humeur braehten. En toch, nadat
grootvader nog een lang vertoog over zuinigheid
gehouden had, viel zijn oog op de flinke, kranige
gestalte van zijn kleinkind en op het onverwachts
haalde hij zijn beuis voor den dag en gaf den
jongen een twee-kronen-stuk. Met één sprong haast
was Ingwald de deur uit en de trap af. Grootvader
zag hem, de muts scheef op het hoofd, zijn manlel
over de'schouders geworpen, het marktplein over
steken. Zelf maakte zich de oude man ook klaar
Om uit te gaan.
Voor de trap stond Wingaards cabriolet te
wachten. Hij was, zooals was afgesproken, om half
acht genomen om mevrouw Stephanie naar het
muziekavondje te brengen.
«Enkel invilés" stond er op da uitnoodiging.
De arts had voor zijn persoon eene vriendelijke
verontschuldiging gezonden«quid Saul inter pro-
phetas, wat zou hij onder musici, daarenboven
ongetwijfeld niet verstaan, wat Harris hem in
tegenwoordigheid van IlawsUey had veiteld.
Anders had Fait field liet hem ^getuige) zeker
medegedeeld, daar zij dagelijks vertrouwelijk
met elkaar omgingen.
Getuige zelf had niets van Jamesons inval
geweten vóór de laatste dagen van December
1895.
Hij luid Fairfield opgedragen aan te dringen
op het overleggen der cijfeitelegrammen. In
Juni 1896 was dit geschied.
De polloodaauteekeningen, volgens den mi
nister van weinig belang, waren van sir Robert
Meade en Fairfield en mochten gerust gepubli
ceerd worden.
Don inhoud wenschte de minister zelfs in
groote trekken niet mede te deelen. Maar wel
kon hij zeggendat de gepubliceerde tele
grammen er bij waren.
Verder verklaarde Chamberlain nog, dat door
de achtergehouden telegrammen de indruk moest
versterkt worden, dat het ministerie van kolo
niën van Jamesons plan afgeweten en het goed
gekeurd had.
Labouchère vroeg den getuige nu of deze aan
Rhodes vergunning wilde vragen om de terug
gehouden telegrammen te doen overleggen.
Chamberlain had daartegen in principe geen
bezwaar, maar hij wist niet of hij er recht
toe had.
Op een vraag van Hicks-Boach vet klaarde
hij nog, dat de teruggehouden telegrammen
het bewjj's schijnen te leveren, dat men het
ministerie van koloniën had misleid.
De voorzitter, Jackson, deelde nu mede, dat
Vrijdagmorgen a. s. om half twaalf uur de
commissie de advocaten van Rhodes, Harris en
Beit zal hooren. Harris zelf nogmaals voor zich
te doen verschijnen, achtte de commissie vol
strekt onnoodig.
Bovendien had de commissie besloten van
Rhodes' en Hawskley's weigering, om de be
wuste telegrammen over te leggen, rapport te
doen aan het Lagerhuis.
Zooals men weet, had de Vooizitter dit, vol
gens de stellige verklaringen van een tiental
journalisten, reeds Vrijdag 1.1. verklaard.
De Voorzitter heeft dit iater ontkend, maar
nu deelde hij het besluit der commissie van gelijke
strekking mede.
Weer heeft de regeering der Zuid-Afrikaan-
sciie republiek een aantijging der jingo's weten
te weerleggen.
Het gouvernement der Kaapkolonie had ge
klaagd over de hulp, die een Transvaalsche magi
straat zou verleend hebben aan het oproerige
lvaffei hoofd Galishwe.
Een onderzoek der Transvaalsche regeering
heeft nu aan liet licht gebracht, dat bedoelde
magistraat integendeel de Kaapsche politie flink
heeft geholpen door de op Transvaalsch grond
gebied vluchtende oproerlingen te ontwapenen
en te verdrijven.
De Britsche zaakgelastigde te Pretoria is met
V*"1"»' TH
had hij een patient te bezoeken, maar zijn vrouw
nu gegroet, gegroet."
Kleine Christine, de achtjarige en jongste, was
boven geweest en had grootvader verzocht te komen
soupeeren en sterk als zij was bad zij hem de trap
af naar beneden getrokken.
Men wachtte met het eten tot mevrouw Stephanie
weg was, maar het duurde wat lang, en de arts
ging al een paar maal zijn kantoor in en uit.
Sörine, het kamermeisje, vloog over de gang
om do kanten kraag to strijken en Terna lag in
de slaapkamer op de knieén on hielp haar moeder
de laarsjes vastknoopen.
«Staat me daar Chiistienfje niet met de poeder
kwast voor den spiegel!" werd er van uit de
kamer geroepen," en het muziekboek en de hand
schoenen, Terna!"
Mevrouw Stephanie vertoonde zich eindelijk in
haar nieuwen mantel, klaar om in het rijtuig te
stappen.
nik hoop, Sörine, dat je niet zult vergeten er
voor te zorgen, dat grootvader behoorlijk bediend
wordt," zeide zij in het vooï bijgaan.
«Dag, Gunner" zij reikte hem de wang tot
afscheid, «heb je nog iets aan te merken?
«Keurig als altijd."
«Je zegt dat op een toon, alsof je het niet
aardig vindt, dat ik ga."
«Waarom zou ik het niet aardig vinden (Maar
mijn thee wordt koud, zeg. Enfin, ik hoop, dat je
je uitstekend zult amuseeren en vooral mijn groeten
aan Wingaard 1"
Zij verborg 'een verachtelijk trekken raet de
lippen, terwijl zij zich afkeerde eri zeide:
«Zoet zijn en om «tegen uur naar bed gaan,
de stukken, waarin de zaak woult opgehelderd,
naar Kaapstad vertrokken.
Ook een andere veelbesproken quaestie schijnt
tot een oplossing te zullen geraken.
De Dress te Pretoria meent te weten, «lat
de Nederlandsche Zuid-Al'i ikaansche Spnoi wog-
maatsehappij haar tarief aanmeikelijk wil vpi'~
lagen, mits haar concessie voor minstens tien
jaar wordt gegarandeerd.
Gemengde Mcdcdcelingcn.
Chamberlain deelde in liet Engehche Lager
huis mede, dat België en Duttscliland protes
teeren tegen de vei laging van hot Canadeesehe
douanentarief ten voordeelc van Engelsche wa
ren.
Gladstone heeft weder een fulmir,anten brief
geschreven over de «laagheden,"' door het Euro-
peesch concert begaan.
De Fransche Kamer houdt zich bezig met
het ontwerp tot verniewing van het privilege
der Ban que Franpaisc.
Daarna zullen de vlootplannen aan de orde
komen.
De crisis in Spanje is nog niet opgelost. Men
ziel met spanning een oplossing te gemoet,
daar de uerichten van Cuba en van Washing
ton te wensehen overlaten.
In Rusland is de lijfstraf afgeschaft voor alle
personen, die de landbouw-ambachtsscholen op
het platteland hebben afgeloopen.
Men denkt dat dit de eerste stap is tot de
geheele afschaffing van li|fstraiïen.
Het internationale postcongres to Washington
heeft het voorstel van den Engelsehen afgp-
vaardigde, om het buitenlandsche briefporto
tot 2 pence te verlagen, verworpen.
Te Parijs heeft men bericht ontvangen, dat
luitenant Chaltin van den Congo-staat in De
cember 1.1. van Dungu is vertrokken en in Fe
bruari Redjaf heeft genomen. Twee duizend
Mahdisten werden verslagen en naar het Noor
den teruggedrongen.
Eén Belgisch officier werd gedood.
De fractie-Bronsveld met Rome in bond.
De Standaard schrijft onder bovenstaand opschrift
het volgende
Het incest curiensc verschijnsel hij dezen stembus
strijd, is het saumgaan van dc fractie-Bronsveld met
Rome in drie belangrijke districten.
Het feit is notoir.
Ten eerste ia Amersfoort, ten tweede in Schiedam
en ten derde in Ziuollcheeft de fractie-Bronsveld
en dc Roomsche Staatspartij ccnzelfden eandidaat
gesteld.
Wanneer zal er nu van immoreclc stembus-ma
noeuvres sprake mogen zijn, indien dit niet immoreel
moet boeten
Heel de Bond c'er Christelijk-Historiscken treedt
op, om den invloed der RoomschcD op staatkundig
gebied togen te gaan.
Christine, dan zul je van Terna wat lokkers hebben.
En jij, Ingwald, niet in je bed liggen lezen. Het
licht op tijd uitdoen."
Stephanie ging door haar man vergezeld naar
het rijtuig. De arts kwam. nat geworden door den
regen, weer binnen en zette zich haastig aan de tafel.
Zeg, Gunner, het ziet er uit alsof die concessie
voor don paardentram toch nog gegeven zal worden.
Dat zou heol anders uitvallen dan we verwacht
hadden," begon grootvader.
«Jawel, jawel."
«Dan kunnen wij tot aan don landtong rijden
viel Ingwald in.
«Ja, zeker."
De arts staarde somber voor zich, daar was iets
zeer pijnlijks in zijne blikken, terwijl hij zich haastig
bediende. «Dank je, Terna, geen (hoe meer. Ik
moet nog naar een zieke. Jij moet op het huis
passen als moeder tegenwooidig uit is."
Toen zij met een nieuwe schaal kwam, streelde
hij haar over de wangen. Terna voelde hoe nerveus
hij was, maar zette een onnooze! gezicht, als be
greep zij er niets van.
«Sörine zegt, dat moe haar lange handschoenen
van Wingaard gekregen heeft," riep Chriotientje uit.
Da arts dronk zijn laatste slokje thee op en
stond op en knoopte zijn jas toe. «Ja, ik heb haast."
En toen hij de gedachten van grootvader ried,
meikte hij op: «U vindt zeker, dat wij hierin de
stad wat erg houden van uitgaan, niet waar vader
Do wind waait dezen winter zeer uit den muzikaleri
hoek. Ik heb het enkel aan mijn praktijk te danken,
dat ik niet mee hoef te doen. Maar het kan nooit
kwaad vee! goede kennissen te hebben."
Wordt vervolgd.)