51"° jaargang. Donderdag 3 Juni 1897. N°. 9335 buitenlandT GROOTVADER. Verschijnt dagelijks, uitgezonderd Zon- en Feestdagen, FEUILLETON. UITGEVER: H. J. C. ROELANTS. B KENNISGEVING. UIT DE PERS. WMTOi ABOKfEMBNTSi'BiJS voor Schiedam, per kwartaal 0.90 n omliggende plaatsen, p. kwart. -1.05 franco per post, p. kwartaal. 1.30 Afzonderlijke nommers0.02 BÏJREAÜBOTF.KSTR4AT ÏO, Tcleplioon So. 123. Advertentieprijs: van 1—5 gewone regels met inbe grip van ceno Courantf 0.52 Iedere gewone regel meer- 0.10 Bij abonnement wordt korting verleend. Verkleding van een lid van de Tweede Kamer der §ta(en-GcncraaI. De burgemeester van Schiedam, hoofdplaats van liet kiesdistrict Schiedam, brengt ter openbare kennis, dat de op lieden bij hem ingeleverde opgaven von Candidaten voor het lidmaatschap van de Tweede Kamer dei Staten-Generaal, op de Secretarie der gemeente voor een ieder ter inzage zijn nederge- legd, in afschnft aan het Raadhuis zijn aangeplakt en dat, tegen betaling der kosten, afschriften daaiaan 1 eik rijg ba ar zijn gesteld. Schiedam, dan Isten Juni 1897. De burgemeester voornoemd VERSTEEG. Algemeen overzicht. Schiedam, 2 Juni '97. Met de vredesonderhandelingen gaat het slecht vooruit. Iets stelligs over de gevoerde besprekingen is niet bekend. Voorloopig schijnen de onderhandelingen tuscchen de Porte en de gezanten zich te bepa len tot de definitieve staking der vijandelijk heden, zonder dat over de voorwaarden van den vrede zelf nog veel wordt gesproken. De Porte heeft haar antwoord gezonden op een nota der gezanten, waarin om verlenging van den wapenstilstand voor oribepaalden tijd werd verzocht. De Porte verklaart daartoe niet ongeneigd te zijn, maar vooraf dient de bevelhebber van het Grieksche leger zich naar het Turlcsche hoofdkwartier te begeven om de voorloopig gesloten wapenstilstand te onder teekenen. Zeer begrijpelijk is het, dat bijna alle Griek sche bladen er over klagen, dat de onderhande lingen, die de mogendheden op zicli genomen hebben, nog zoo bitter weinig succes hebben opgeleverd, en dat Turkije zich gereed houdt om den strijd te hervatten, terwijl Griekenland zich reeds op den vrede inricht. Griekenland begint ook al wat in te binden, en wil nu wel met zich laten spreken over de vredesvoorwaarden. De besliste weigering, om eenig offer te biengen, behoort tot iiet verleden. Maar de laniard weet nu weer te berichten, dat er alle grond is om aan te nemen, dat Turkije Thessaiië niet wil ontruimen. Blijkt dit zoo te zijn, dan kan het nog lang duren, eer de vrede geteekend is. Inmiddels is weer meer op den voorgrond gekomen Kreta, dat door den oorlog zoo goed als vergeten was. Krachtig diingen zich nu weer de vragen over de toekomst van het eiland, over den Roman door Jonas Lig. 6) «En ik kreeg de zeemansjas, grootvader, of de kapitein-luitenant, of de tolinspector," ging Ingwald een beetje wijsneuzig voort. »'t Zou in ieder geval jou jas zijn en betaald beter dan op de jaarrekening nemen", zei de oude man wat barsch. Ingwald zag wel, dat gioot- vader wat brommerig was en hij hield het daarom voor geraden maar naar zijn eigen kamertje te gaan, maar grootvader zei op eens«Het mooiste en fijnste moeten ze hebben en dan maar schulden makenwel zeker, wel zeker. Schulden hebben is erger dan armoe lijden, 't is de diepe afgrond achter de armoede, Ben je arm, dan moet je vaak kruipen, maar zijn er schulden, dan moet er ge- logen, gelogen worden «Ia, Ingwald", ging de oude man voort, nik weet niets erger dan schulden maken." Ingwald vond grootvader nu juist niet amusant en begon zich zeiven in stilte af te vragen of de oude man zinspeelde op zijn schulden bij Andersen voor snoepgoed. Of waren het die twee, drie kronen bij den geweermaker voor de patronen van den revolver, waar grootvader .Iuchtwangekregen had? Ingwald zat er wel wat over in. «Zeg eens, jongen," zei grootvader weer, «hoeveel rassen heb jij-op. school-geleerd,-dat >-er'zijn?" bestuursvorm, den te benoemen gouverneur enz., naar voren. En mochten de mogendheden soms Kreta een oogenblik vergeten, dan zorgen Mu zelmannen en Christenen er wel voor, de aan dacht tot het klassieke eiland te trekken. Belangrijk is het in Engeland gepubliceerde Blauwboek, bevattende de tapporten van admi raal Harris en van kolonel Chermside, den bevel hebber der Brilsche troepen op Kreta. Beiden prijzen de houding der Tuiksche troepen, en verwijten den Christenen hun uit dagende houding. Belangrijker is nog wat de ooilogscorrpspon- dent der Daily Chronicle, het philhelleensche orgaan bij uitnemendheid, over het Grieksche leger schrijft. Met groote minachting spreekt de corres pondent èn over de leiding èn over de houding der Grieksehe troepen. Daarentegen spreken de militaire gezantschaps- attachó's met lof over de tactiek van Edliem- pacha. Het gerucht gaat, dat Rusland, zoodra de vrede gesloten is, de quaestie van de vrije pas sage door de Dardanellen te beide zal brengen. De blokkade der havens van Volo en Saloniki zal waarschijnlijk spoedig opgeheven worden Garibaldi is met 350 man te Brindisi terug gekeerd. De Koningin en de Kroonprinses van Grie kenland zijn gisteravond naar Aghia Marina vertrokken, om den naamdag van den Kroon prins te vieren. De Zuid-Afn'kaansche enquête-commissie te Londen kwam gisteren weder bijeen, om haar langzaam vorderend onderzoek voort te zetten. Een oogenbük kwamen de beschuldigingen van Labouchère nog aan de orde, daar lord Robert Cecil een nieuw verhoor van dr. Harris verlangde, om Labouchère volkomen te logen straffen. De voorzitter verzocht echter, die zaak aan de commissie over te laten. Nadat Alfred Beit nog eens Labouchère had gesommeerd zijn aantijgingen te bewijzen of in te trekken, werd allereerst gehoord Maguire, een der directeuren der Chartered Company en een vriend van Rhodes. Uit diens weinig belangrijke verklaringen kan alleen aangestipt worden, dat hij tegen het ontslag van Rhodes zou zijn. Ondanks al het gebeurde was, volgens zijn meening, Rhodes voor de belangen van Rhodesié onmisbaar Na hein werd de minister van koloniën Chamberlain gehoord. Deze verklaarde nog eens zich geen bedekte zinspelingen van Harris te herinneren uit'het gesprek in den zomer van 1895. De woorden, die Harris dan ook beweeit gebezigd te hebben, zouden voor den minister een stellige mededeeling zijn geweest, die zijn argwaan had moeien opwekken. Getuige nam ook zijn overleden hoofdambte naar Fairfield in bescherming. Ook deze had «Rassen Menschenrassen viel Ingwald in. «Wel immers het blanke, het zwarte, het gele, het roode. Een blauwe bestaat niet," zei hij met zichtbaar genoegen. «Neen, man, er zijn er maar twee. Bet eene ras heeft wat, het andere niet. Je kunt ze even goed het zwarte en het blanke noemen. Zorg dat gij een van dat ras zijt, dat niets heeft maar schulden maken is het grootste bederf, dan ben je veroordeeld slaaf te zijn en uitgezogen te worden en een ander profiteert van al je sloven en zwoegen. Zijn eigen meester te wezen, dat is het ware, al is men ook maar een klein baasje. Begrijp je Ingwald f' Ingwald begreep, dat het met de vooruitzichten op de kroon slecht stond, al was het ook, dat niet hij, maar zijne ouders het waren, die grootvader in zoo'n slecht humeur braehten. En toch, nadat grootvader nog een lang vertoog over zuinigheid gehouden had, viel zijn oog op de flinke, kranige gestalte van zijn kleinkind en op het onverwachts haalde hij zijn beuis voor den dag en gaf den jongen een twee-kronen-stuk. Met één sprong haast was Ingwald de deur uit en de trap af. Grootvader zag hem, de muts scheef op het hoofd, zijn manlel over de'schouders geworpen, het marktplein over steken. Zelf maakte zich de oude man ook klaar Om uit te gaan. Voor de trap stond Wingaards cabriolet te wachten. Hij was, zooals was afgesproken, om half acht genomen om mevrouw Stephanie naar het muziekavondje te brengen. «Enkel invilés" stond er op da uitnoodiging. De arts had voor zijn persoon eene vriendelijke verontschuldiging gezonden«quid Saul inter pro- phetas, wat zou hij onder musici, daarenboven ongetwijfeld niet verstaan, wat Harris hem in tegenwoordigheid van IlawsUey had veiteld. Anders had Fait field liet hem ^getuige) zeker medegedeeld, daar zij dagelijks vertrouwelijk met elkaar omgingen. Getuige zelf had niets van Jamesons inval geweten vóór de laatste dagen van December 1895. Hij luid Fairfield opgedragen aan te dringen op het overleggen der cijfeitelegrammen. In Juni 1896 was dit geschied. De polloodaauteekeningen, volgens den mi nister van weinig belang, waren van sir Robert Meade en Fairfield en mochten gerust gepubli ceerd worden. Don inhoud wenschte de minister zelfs in groote trekken niet mede te deelen. Maar wel kon hij zeggendat de gepubliceerde tele grammen er bij waren. Verder verklaarde Chamberlain nog, dat door de achtergehouden telegrammen de indruk moest versterkt worden, dat het ministerie van kolo niën van Jamesons plan afgeweten en het goed gekeurd had. Labouchère vroeg den getuige nu of deze aan Rhodes vergunning wilde vragen om de terug gehouden telegrammen te doen overleggen. Chamberlain had daartegen in principe geen bezwaar, maar hij wist niet of hij er recht toe had. Op een vraag van Hicks-Boach vet klaarde hij nog, dat de teruggehouden telegrammen het bewjj's schijnen te leveren, dat men het ministerie van koloniën had misleid. De voorzitter, Jackson, deelde nu mede, dat Vrijdagmorgen a. s. om half twaalf uur de commissie de advocaten van Rhodes, Harris en Beit zal hooren. Harris zelf nogmaals voor zich te doen verschijnen, achtte de commissie vol strekt onnoodig. Bovendien had de commissie besloten van Rhodes' en Hawskley's weigering, om de be wuste telegrammen over te leggen, rapport te doen aan het Lagerhuis. Zooals men weet, had de Vooizitter dit, vol gens de stellige verklaringen van een tiental journalisten, reeds Vrijdag 1.1. verklaard. De Voorzitter heeft dit iater ontkend, maar nu deelde hij het besluit der commissie van gelijke strekking mede. Weer heeft de regeering der Zuid-Afrikaan- sciie republiek een aantijging der jingo's weten te weerleggen. Het gouvernement der Kaapkolonie had ge klaagd over de hulp, die een Transvaalsche magi straat zou verleend hebben aan het oproerige lvaffei hoofd Galishwe. Een onderzoek der Transvaalsche regeering heeft nu aan liet licht gebracht, dat bedoelde magistraat integendeel de Kaapsche politie flink heeft geholpen door de op Transvaalsch grond gebied vluchtende oproerlingen te ontwapenen en te verdrijven. De Britsche zaakgelastigde te Pretoria is met V*"1"»' TH had hij een patient te bezoeken, maar zijn vrouw nu gegroet, gegroet." Kleine Christine, de achtjarige en jongste, was boven geweest en had grootvader verzocht te komen soupeeren en sterk als zij was bad zij hem de trap af naar beneden getrokken. Men wachtte met het eten tot mevrouw Stephanie weg was, maar het duurde wat lang, en de arts ging al een paar maal zijn kantoor in en uit. Sörine, het kamermeisje, vloog over de gang om do kanten kraag to strijken en Terna lag in de slaapkamer op de knieén on hielp haar moeder de laarsjes vastknoopen. «Staat me daar Chiistienfje niet met de poeder kwast voor den spiegel!" werd er van uit de kamer geroepen," en het muziekboek en de hand schoenen, Terna!" Mevrouw Stephanie vertoonde zich eindelijk in haar nieuwen mantel, klaar om in het rijtuig te stappen. nik hoop, Sörine, dat je niet zult vergeten er voor te zorgen, dat grootvader behoorlijk bediend wordt," zeide zij in het vooï bijgaan. «Dag, Gunner" zij reikte hem de wang tot afscheid, «heb je nog iets aan te merken? «Keurig als altijd." «Je zegt dat op een toon, alsof je het niet aardig vindt, dat ik ga." «Waarom zou ik het niet aardig vinden (Maar mijn thee wordt koud, zeg. Enfin, ik hoop, dat je je uitstekend zult amuseeren en vooral mijn groeten aan Wingaard 1" Zij verborg 'een verachtelijk trekken raet de lippen, terwijl zij zich afkeerde eri zeide: «Zoet zijn en om «tegen uur naar bed gaan, de stukken, waarin de zaak woult opgehelderd, naar Kaapstad vertrokken. Ook een andere veelbesproken quaestie schijnt tot een oplossing te zullen geraken. De Dress te Pretoria meent te weten, «lat de Nederlandsche Zuid-Al'i ikaansche Spnoi wog- maatsehappij haar tarief aanmeikelijk wil vpi'~ lagen, mits haar concessie voor minstens tien jaar wordt gegarandeerd. Gemengde Mcdcdcelingcn. Chamberlain deelde in liet Engehche Lager huis mede, dat België en Duttscliland protes teeren tegen de vei laging van hot Canadeesehe douanentarief ten voordeelc van Engelsche wa ren. Gladstone heeft weder een fulmir,anten brief geschreven over de «laagheden,"' door het Euro- peesch concert begaan. De Fransche Kamer houdt zich bezig met het ontwerp tot verniewing van het privilege der Ban que Franpaisc. Daarna zullen de vlootplannen aan de orde komen. De crisis in Spanje is nog niet opgelost. Men ziel met spanning een oplossing te gemoet, daar de uerichten van Cuba en van Washing ton te wensehen overlaten. In Rusland is de lijfstraf afgeschaft voor alle personen, die de landbouw-ambachtsscholen op het platteland hebben afgeloopen. Men denkt dat dit de eerste stap is tot de geheele afschaffing van li|fstraiïen. Het internationale postcongres to Washington heeft het voorstel van den Engelsehen afgp- vaardigde, om het buitenlandsche briefporto tot 2 pence te verlagen, verworpen. Te Parijs heeft men bericht ontvangen, dat luitenant Chaltin van den Congo-staat in De cember 1.1. van Dungu is vertrokken en in Fe bruari Redjaf heeft genomen. Twee duizend Mahdisten werden verslagen en naar het Noor den teruggedrongen. Eén Belgisch officier werd gedood. De fractie-Bronsveld met Rome in bond. De Standaard schrijft onder bovenstaand opschrift het volgende Het incest curiensc verschijnsel hij dezen stembus strijd, is het saumgaan van dc fractie-Bronsveld met Rome in drie belangrijke districten. Het feit is notoir. Ten eerste ia Amersfoort, ten tweede in Schiedam en ten derde in Ziuollcheeft de fractie-Bronsveld en dc Roomsche Staatspartij ccnzelfden eandidaat gesteld. Wanneer zal er nu van immoreclc stembus-ma noeuvres sprake mogen zijn, indien dit niet immoreel moet boeten Heel de Bond c'er Christelijk-Historiscken treedt op, om den invloed der RoomschcD op staatkundig gebied togen te gaan. Christine, dan zul je van Terna wat lokkers hebben. En jij, Ingwald, niet in je bed liggen lezen. Het licht op tijd uitdoen." Stephanie ging door haar man vergezeld naar het rijtuig. De arts kwam. nat geworden door den regen, weer binnen en zette zich haastig aan de tafel. Zeg, Gunner, het ziet er uit alsof die concessie voor don paardentram toch nog gegeven zal worden. Dat zou heol anders uitvallen dan we verwacht hadden," begon grootvader. «Jawel, jawel." «Dan kunnen wij tot aan don landtong rijden viel Ingwald in. «Ja, zeker." De arts staarde somber voor zich, daar was iets zeer pijnlijks in zijne blikken, terwijl hij zich haastig bediende. «Dank je, Terna, geen (hoe meer. Ik moet nog naar een zieke. Jij moet op het huis passen als moeder tegenwooidig uit is." Toen zij met een nieuwe schaal kwam, streelde hij haar over de wangen. Terna voelde hoe nerveus hij was, maar zette een onnooze! gezicht, als be greep zij er niets van. «Sörine zegt, dat moe haar lange handschoenen van Wingaard gekregen heeft," riep Chriotientje uit. Da arts dronk zijn laatste slokje thee op en stond op en knoopte zijn jas toe. «Ja, ik heb haast." En toen hij de gedachten van grootvader ried, meikte hij op: «U vindt zeker, dat wij hierin de stad wat erg houden van uitgaan, niet waar vader Do wind waait dezen winter zeer uit den muzikaleri hoek. Ik heb het enkel aan mijn praktijk te danken, dat ik niet mee hoef te doen. Maar het kan nooit kwaad vee! goede kennissen te hebben." Wordt vervolgd.)

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Schiedamsche Courant | 1897 | | pagina 1