51"<e jaargang.
Zaterdag 12 Juni 1897.
N°. 9342.
Verschijnt dagelijks, uitgezonderd Zon- en Feestdagen,
FEUILLETON.
GROOTVADER.
UITGEVER: H. J. C. ROELANTS.
BUITENLAND.
UIT DE PERS.
Abossemestspbijs voor Schiedam, per kwartaal f 0.90
n omliggende plaatsen, p. kwart. - 1.05
franco per post, p. kwartaal, - 1.30
Afzonderlijke nommerso.02
BUREAUBOTER8TKAAT 70, Telcpïioon Ifo. 123.
Adveetentiephijs: van 1—5 gewone regels met inbe
grip van eene Courantf 0.52
Iedere gewone regel meer- 0.10
Bij abonnement wordt korting verleend.
Algemeen overzicht.
Schiedam, 41 Juni '97.
Over het verloop der vredesonderhandelingen
te Konstantinopel is nog altijd weinig bekend.
De beraadslagingen worden geheim ge voerd,
en wij weten aileen, dat er thans verschillende
commissies zijn benoemd, om over de diverse
punten rapport uit te brengen.
Daarom zal eerst morgen de volgende con
ferentie der ambassadeurs met Tewfik-pacba
-plaats vinden.
Hoe hoog de oorlogsschatting zal wezen, die
Griekenland moet opbrengen, zal waarschijnlijk
vastgesteld worden in overeenstemming met
Griekenlands diaagkracht. Een nieuw onderzoek
daarnaar wordt ingesteld, en de uitslag van
dit onderzoek zal afgewacht worden, voordat
tot de bepaling van het bedrag wordt over
gegaan.
Dat aan verschillende commissies de voorbe
reiding der vast te stellen voorwaarden is op
gedragen, wordt als een gunstig verschijnsel
beschouwd.
Niettemin zal men rekening dienen te houden
met den Sultan, die weer vreemde dingen doet.
In de Turksche commissie voor het voeren
der ondei handelingen had hij benoemd Zia-bey
en Assim-bey.
Die benoemingen waren niet naar den zin
der gezanten, en naar aanleiding daarvan is
de Sultan in drukke telegrafische onderhande
ling geweest met de verschillende Europeesche
kabinetten.
Eindelijk schijnt die benoeming ingetrokken
te zjjn, en bestaat nu de commissie uit mannen,
die voor het meerendeei tot vrede zijn geneigd.
Maar nu heeft de gtoot-vizier weer ontslag
genomen.
De reden daarvan wordt niet medegedeeld.
Turkije gedraagt zich anders nog steeds,
alsof het van zijn ei«chen niets wil laten vallen.
Van de opheffing der capitulatién wil het
nog steeds niet afzien, en ook. in Thessalië
wil de Porte zich blijkbaar graag handhaven.
Zij neemt dan ook alle maatiegelen om
te bewijzen, dat zij meesteresse is in de ver
overde provincie.
Zoo heeft, naar uit Konstantinopel wordt be
richt, de groot-vizier in een lang ondeihoud
met den Giiekschen patriarch, dezen verzocht
een publicatie te doen, waarin de Thessaiiërs
worden aangemaand, zich als goede onderdanen
jegens hun nieuwen meester te gedragen.
Daartegenover zou hij een vage belofte heb
ben gedaan om de door Bulgarije verlangde
berats te verschuiven of zelfs te weigeren
Trouwens, tusschen Bulgarije en de Porte
schijnt de toestand gespannen te zijn.
De groot-vizier zou n.l. den Sultan hebben
aangeraden, den firman te vernietigen, waarbij
aan vorst Ferdinand van Bulgarije de titel van
Roman door Jonas Lie.
13)
Geen van de heerlijkheden van de tafel gingen
den makelaar onopgemerkt en onbeoordeeld voor
bij
Het servet vóór de borst liet.grootvader het zich
voor dezen keer maar eens welgevallen. Maar make
laar KnofT wist ook op een haar na, waaraan men
zich bij het dessert te houden had.
«Champagne hij bezag de fiesch n'n goed
merk ja maar dat is toch meer voor
dames en opgowonden jongelui", hij kneep de oogen
vertrouwelijk toe »als ik u een raad mag'goven,
meneer de inspector, dan houden wij ons aan
Gundersen en Co's portwijn; den lichten, daar sta
ik borg voor."
Aan het boveneinde van de tafel zag hij Stephanie
leer welbehageiijk zitten, bediend door vriend
Wingaard. Zij had den stoel een beetje achteruit
geschoven en do gesluierde oogen schoten nu en
dan als flikkerende vonken op haar dochter, die
beziggehouden werd door den student.
Mevrouw Stephanie dankte min of meer ver
strooid voor een tweede portie ijs, die Wingaard
haar gaiant presenteerde.
Zij greep plotseling naar den waaier, die aan
haar arm hing en ging door de groepen dames
heen naar de plek waar Terna met Tenger.stond.
gouverneur van Oost-Rumelië is verleend, en
in zijn plaats een Turkschen pacha te benoemen.
Als voorwendsel daarvan geeft de groot-vizier
op de vijandelijke houding van den vorst.
In Griekenland houdt nog steeds de FthniJee
Hetaeria de gemoederen bezig.
Thans is een commissie van drie leden be
noemd om de boeken van het genootschap te
onderzoeken.
Men beweert, dat één lid dier commissie deel
uitmaakt van de Fthnike Hetaeria.
De Grieksche pers komt bovendien sterk in
verzet tegen de grensregeling, die, volgens
berichten, voorgesteld zou zijn.
Volgens die regeling zou aan Turkije worden
afgestaan Thessalië benoorden de Peneüs, zoo
dat ook Trikala Turksch gebied zou vvoiden.
De Grieksche pers ziet in de verspieiding van
die berichten een Turksche manoeuvre om de
opinie der Grieken te weten te komen.
Tal van Atheensche bladen raden de Kreten
zers nu aan, zich met de autonomie tevreden
te stellen.
In zijn lijforgaan, de Truth, betoogt Labou-
chère andermaal, dat de geheele oprichting der
Chartered Company, zoo goed als de inval van
Jameson, niets anders is geweest dan een finan-
cieele manoeuvre.
Hij handhaaft nadrukkelijk zijn reeds vroeger
uitgesproken meeuing, dat het koninklijke Char
ier nergens anders toe diende dan om het
publiek vertrouwen in te boezemen en tegen
hoogen koers aandeelen te doen koopen.
Den inval van Jameson verklaart hij, mede
in overeenstemming met zjjn vroegere verkla
ringen dienaangaande, hierdoor, dat zij, die
den inval op touw zetten, financieel betrokken
waren by de verschillende maatschappijen, die
in verband stonden met de Chartered Company,
en met deze zelf.
Het eenige middel om deze zaak tot klaar
heid te biengen en dat dit geschiede, daarop
diingt hij juist sterk aan is, volgens Labou-
chëre, uit de boeken der maatschappij en haar
balansen over het jaar 1895 na te gaan, welke
belangen de aanleggers van den inval bij de
Chartered Company hadden, en hoe de linan-
tieële toestand dier maatschappij in 1895 was.
ïlndien die stukken mijn beweiingen logen
straffen", eindigt Labouchère, »dan wil ik gaarne
ongelijk bekennen. Zoolang evenwel die stukken
niet bekend zijn gemaakt, acht ik het onjuist,
mijn beweringen voor ongegrond te vei klaren."
Ook de Tiansvaalselie bladen nemen, naar
Havas uit Pretoria bericht, de Chartered Company
weer eens onderhanden.
Zij keuren ten steikste de gebrekkige orga
nisatie van haar bestuur af. In Rhodesië is de
toestand allerminst bevredigend.Buiten de steden
zjjn personen noch goedeien veilig.
Zij tikte hem zachtjes op den schouder en groette.
Hei scheen we! of zij op hare innemend lispelende
wijze hem tot iets overhaalde en inviteerde.
Er ontstond een geanimeerd gesprek tusschen
hon. Toen men van de tafel opstond, liet zij zich
met een half schertsend, half moederlijk gebaar
door Tenger naar de zaai geleiden, terwijl Terna
achter haar cavalier aanliep
ïEn zoo gaat men dan zoo zachtjes aan naar
de speeltafel terug", zei de makelaar en stond op.
»'t Zou niet kwaad zijn als wij ons uit de voeten
maakten." Doch grootvader begaf zich met een
soort nieuwsgierigheid naar de zaal.
Er heerschte daar een drukte en gewoel de
heeren spoedden zich met half aangetrokken hand
schoenen naar den cotillon.
Het heette echter, mevrouw Grunth had den
student Tenger overreed zijn mooie tenor te laten
hooren en grootvader zag consul Wingaard op
Stephanie's bevel zich haasten om de piano in
orde te brengen. De arts wedijverde met den ander,
in dienstijver schoof den vleugel bij en stak
de kaarsen aan.
Het scheen alsof er nog een soort nastukje op
het conceit zou volgen en Stephanie zou accom-
pagneeren. De student Tenger stond naast haar
en nam de andere dame zoo eens van terzij op.
Hij was zoo op eens het voorwerp van hare genade
geworden.
Het arrangement was in orde, met gemaakte
langzaamheid trok Stephanie hare handschoenen
uit, terwijl zij zich naar de piano begaf.
Nu begon een nemen en weer wegnemen van
allei lei dingen om het stoeltje hooger te maken.
Neen, zoo ging het niet
En nu nog eens Zij ging schertsend zitten
Gemengde Meilcdccllngen.
Met algemeene stemmen heeft het interna
tionaal mijuwerkerscongres resolutien aange
nomen, waarbij de werkgevers aansprakelijk
worden gesteld voor alle mijnongelukken, en
waai bij wordt aangedrongen op wettelijke be
palingen tot vooikorning van ongelukken.
Een voorstel van den socialistische afge-
vaaidigde Jauiès, tot wijziging van het icgle-
ment, ingediend naar aanleiding van den
censuur over Gérault-Richard uitgesproken, is
door de Fransche Kamer afgewezen.
De uigentie van het voorstel werd met 370
tegen 110 stemmen verworpen.
Daarna werd na nog eenige algemeene dis
cussie besloten over te gaan tot de artikels-
gewijze behandeling van het ontwerp tot ver
nieuwing van de concessie der Fransche Bank.
Figaro vraagt waarom president Faure zoo
geheimzinnig doet over zjjn reis naar Rusland,
nu die reis toch zeker schijnt te wezen.
Het parlement moet immers toch extra-
credieten voor de reis verleenen, zegt het bou
levardblad.
De nieuwbenoemde staatssecretaris van ma
rine voor het Duitsche Rjjk, de schout-bij
nacht Tirpitz, is te Berlijn aangekomen.
Gisteren is aan het Russische Keizerspaar
een dochter geboren.
In den gemeenteraad van Weenen hebben
gelijke lawaaiige tconeelen plaats gevonden als
in den Rijksraad.
De mogelijkheid bestaat, dat de liberalen uit
den gemeenteraad treden.
Naar aanleiding van den nog niet opgehei-
derden gewelddadigen dood van den anarchist
Frezzi in de gevangenis heeft de Italiaansche
justitie een vervolging ingesteld tegen den
quaestor van Rome, Martilli, als verantwoorde
lijk voor de daden zjjner ondergeschikten.
Daar het bericht van pestgevallen te L'jeddah
juist is gebleken, is te Konstantinopel een
quarantaine van vijftien dagen ingesteld.
Ook zal een geneeskundige commissie naar
Djeddah worden gezonden.
De rapporten in zake Cuba, opgemaakt door
den Amerikaansclie consul-generaal Lee en den
specialen afgevaardigde Calhoun, zullen nog wel
eenige dagen geheim blijven.
President Mc. Ivinley is een tentoonstelling
gaan openen, en tot zijn terugkomst blijft de
quaestie rusten.
Geen Partijen.
De heer Pjjnappel had in de vergadering
van »Grondwet", te Amsterdam gehouden, nog
en stond weer op, en lachte tegen de omstanders
en vooral tegen den student.
«Nu was 't goed, nu kunnen wij beginnen,"
zeide zij. Tenger had een stem, die zich gerust
kon doen hooren en het scheen wel, dat hij dat
wel wist. Hij droeg met een zeker aplomb voor.
Algemeen verzoek om nog een lied!
Mevrouw Stephanie zag triompheerend naar hem
op en bij boog zich fluisterend naar haar toe, om
het over de keuze van het stuk eens te worden.
Plotseling stond zij op en verzocht hem lachende
oerst weer die onaangename zitplaats in orde te
brengen. Er ontspon zich een bijna uitgelaten
vroolijkheid tusschen hen, terwijl de student de
boel terecht legde en zij hare ongeschiktheid wilde
laten zien om op zoo'n berg van muziekboeken
enz. te balanceeren.
Nu gaf zij het accoord aan.
De oude romance met de verliefde woorden werd
in den beginne min of meer onzeker voorgedragen.
Eerst toen Stephanie met een langen blik zich
midden in het accompagnement, daar, waar het
refrein een teere gevoelsuiting inhield, zich tot
hem keerde, eerst toen werd de voordracht warm
en gevoelvol. Bij de tweede strophe bracht zij vuur
in haar spel en zag hem met e'en betooverend
lachje aan.
En toen hij zich meer bloot gaf, werd het accom
pagnement week en a. h. w. gesluierd terwijl het
evenals het gezang in een lang wegstervenden
toon eindigde. Er volgde een donderend applaus,
terwijl mevrouw Stephanie de eene handschoen
langzaam aantrok en haar arm aan Tenger reikte,
om de handschoen vast te maken.
sMaar" zij knikte hem plagend toe nhij
had er geen slag van."
eens zijn oude strijdleusGeen partijendoen
hooren.
Het Handelsblad wees, met het oog op den
naderenden veikiezingsdag, nog even op het ge
vaarlijke van die leus.
Een van beide zegt het Hbl. Of men aanvaardt
het parlementaire stelsel öf men doet het niet. Ver
keerde de heer Pijnappel in het laatste geval, dan
zou hij zeker met een mandaat als volksvertegen
woordiger aannemen. Wanneer men echter het par
lementaire stelsel aanvaardt, dan moet men er toch
ook de best mogelijke resultaten van zien te krijgen.
En dan kan men wei zonder veel slimmigheden uit
rekenen, dat in ecu Kamer van uitsluitend „wilden"
haast niets tot stand zon komen Wat zou er van
de denkbeelden des keeren Pijnappel terecht zijn
gekomen, wanneer hij niet hij verschillende gelegen
heden de ganscke liberale partij (en niet slechts
toevallige groepjes) had gevonden om ze te steunen
Als in een verzameling van honderd personen elk
zijn eigen weg wil gaan, dan komt perslot van reke
ning de vergadering als geheel geen stap vooruit.
Daarom heeft men, door de noodzakelijkheid der
practijk gedwongen, zich tot partijen vcreenigd. Dat
is niet onlogisch en oneerlijk, maar eenvoudig ge/ond-
verstnndig Verbeeld u dat men in het dagelijksck
leven, in handelszaken, eens niet wist te geven en
te nemen
Trouwens, is het niet verstandig een zekere grens
te stollen voor de voortreffelijkheid van eigen in
zichten en, bij do meest vaste overtuiging, de moge
lijkheid van dwaling te erkennen
En eindelijkiemand als de heer Pijnappel kan
zich de weelde van het wild zijn veroorloven, maar
als iedereen „wild" werd in ons Parlement dan zou
den er toch heel wat planten tot onkruid verwilderen
die nu, in aen moestuin van het partijverband, zeer
voldoende vruchten geven.
Een parlement var. wildon zou inderdaad worden
een parlementaire wildernis.
Op deze opinie van liet llll. antwoordt de
heer Pijnappel heden het volgende in dat blad,
hetwelk wij ter wille van de belangrijkheid
hier vrij volledig geven.
Van des heeren Pijnappels standpunt in deze,
wijkt dat van onzen stadgenoot, den redacteur
van Onze Tijd, dr. van Leeuwen, bedriegen wij
ons niet, niet ver at.
De heer Pijnappel selmjtt:
„Gij hebt mij in uw blad nog al scherp aange
vallen wegens mijn oordeel over het partijwezen.
Gij zult mij dus wel een wederwoord willen toestaan.
Aan het hoofd en aan het slot van nw artikel
plaatst gij een woordspeling. In Duitschland noemt
men hen, die zich bij geen partij aansluiten,aaiden.
Dat is eene eenvoudige maniei om ben aan te dui
den, on ik ken ook in bet Hollandseh geen korter
woord daarvoor. Nu inaakt gij op wilden ecu woord
speling met wildernis. Maar gij zult, hoop ik, niet
beweren daarmede iets bewezen te hebben. In uw
betoog toont gij van hetgeen door mij in do verga
dering in district I gezegd was, zelfs geen kennis
te hebben genomen.
Gij zegt: „óf men aanvaardt bet parlementaire
stelsel, óf men doet het niet". En dan betoogt gij
verder, dat het parlementaire stelsel en het partij
wezen bij elkander behooren. Maar ik had, juist op
grond van het parlementaire stelsel, het partijwezen
bestreden. Ik heb aangetoond, dat het parlementaire
stelsel berust op gemeen overleg, door schriftelijk en
mondeling debat, door wederzijdsch aanvoeren van
argumenten en door openbare behandeling. En ik heb
Hij maakte zich daarom kortweg van den anderen,
langen handschoen meester en bracht mevrouw
Stephanie aan zijn arm naar hare plaats.
Daar in den hoek verdiepten zij zich naar het
scheen in de moeialijkheden van het handschoenen
aantrekken. Zij presenteerde hem nogmaals den
arm en hij trachtte zijne handigheid in het too-
knoopen te bewijzen.
Overal in de zaal haalde men dames af voor
de cotillon. Plotseling voelde grootvader zich kramp
achtig aan den arm gevat. Het was Terna, die
doodsbleek fluisterde
ïlk wil naar huis grootvader, naar huis."
Hij nam haar stevig onder den arm en geleidde
haar onbemeikt naar buiten.
Toen hij haar in de garderobe den mante! omge
daan had, geleidde hij haar rustig langs do verlichte
trap van den club.
»Kom, kom, Terna," zeide hij troostend, toen
zij in de koude buitenlucht waren. Hij kreeg geen
antwoord, maar zij drukte slechts zijne breede
hand met hare kleine vingers.
sTerna, maar
Zij liep maar door.
«Kom, Terna, lieveling, je kunt mij immers
alles zeggen."
»Toch niet, grootvader" zeide zijhet was haar
als werd de keel dicht geknepen.
»Toch niet, ik kan niet."
»Zeg dan niets mijn kind."
ïNooit wil ik trouwen, nooit, ik wil niet, ik wil
niet!" barstte zij uit. sGeen een is er, die men
vertrouwen kan, niet één op de heele weield!"
ïNeen.noen. Er zijn velen, die zonder dat gelukkig
kunnen leven."
Wordt vervolgd.)