G e in e li g dl Nieuw s.
BUITENLAND.
«Ier finaneieeie controle; hij deed uitkomen, dat
Duitstihland die quaestie het belangrijkst acht.
De minister vroeg uiet aan de Kamer het
verdrag goed -a keuren, maar hij vroeg een
votum van v* - '•ouwen, dat de regeering in
staat zou stf-/en smartelijk werk ten uitvoer
te brengen het voeren der onderhandelingen
omtrent de '-ntruiming van het grondgebied
en de uitvoering van het vredesverdrag. Daarna
zou het ministerie zijn tegenwoordige taak als
afgeloopen beschouwen.
De oud-premier Delyannis keurde de houding
van den heer Ralli en de wijze, waarop hij de
zaak opvatte, ten strengste af.
Ongelukkigerwijze zei hij zijn de
vredesvoorwaarden uitvoerbaar. Het verdrag,
dat aan de Kamer is medegedeeld, is bezwa
rend, maar het is Griekenland opgelegd.
Ik wensch dat de ministers de quaestie van
vertrouwen niet stelleu. De uitvoering van het
verdrag biedt moeilijkheden, en wij kunnen niet
de verantwoordelijkheid aanvaarden voor de
daden der tegenwoordige regeering.
Na deze opzienbarende bestrijding stelde de
minister-president Ralli een motie van vertrou
wen voor, die (zooals wij reeds gisteren mede
deelden) met zeer groote meerderheid werd
verworpen.
Het ministerie treedt dus af.
De houding van den minister Ralli is al
zeer vreemd.
Hij legt de Kamer de vredesvoorwaarden voor
onder bewoordingen, die niets dan bittere
verwijten aan het adres der mogendheden zijn,
zender wier bemiddeling de onheilen voor
Griekenland niet te overzien zouden zijn geweest.
Zeker, de voorwaarden hadden beter kunnen
zijn, en Duitschland heeft niet bepaald een
sympathieke rol gespeeld in geheel deze lamen
tabele geschiedenis. Maar het komt ons voor,
dat het den minister Ralli, den eersten raads
man van koning George, niet toekwam tegen
over de Volksvertegenwoordiging, tegenover
het land dus zich een heftig tegenstander te
toonen van een verdrag, welks goedkeuring hij
tevens moest vragen.
Het spel van den heer Ralli is niet onbe
grijpelijk. Hij aanvaart de regeering, in de hoop
wellicht, het geluk ten gunste der Grieksehe
wapenen te kunnen doen verkeeren. Ten slotte
echter blijkt hij even onmachtig ais zijn voor
ganger. Delyannis, en hij ziet zich gedwongen
een vrede aan te nomen, waarvan het hem niet
is mogen gelukken ook maar één voorwaarde
te verzachten.
Het heeft nu den schijn, dat hij op het laatste
oog mblik de impopulariteit, die aan het vredes
verdrag kleeft, wil ontloopen.
Indien dit zijn plan is geweest, dan heeft hij
liet meesterlijk bereikt.
Hij heeft een vertrouwensvotum aan de Ka
mer gevraagd, maar de meerderheid, op de
hand van Delyannis, heeft de betreffende motie
verworpen.
Daarop heeft hij den Koning zijn ontslag
aangeboden, en nu zal de party van Delyannis,
die den oorlog heeft gewild, ook de verant
woording voor den vrede moeten dragen.
Juist wat Ralli wenschte.
Maar tegelijk brengt hij zijn land in een
crisis, waaruit het slechts met de grootste
moeite zal kunnen gerakeu.
De Koning zal Delyannis niet aan het bewind
durven roepen, en het zou ook zeker niet aan
te bevelen zijn.
Maar wie is dan de man die over voldoende
autoriteit beschikt, om thans het bewind te
aanvaarden
De berichten uit Athene spreken van een
coalitiekabinet; maar zal ook dit zijn te vormen,
waar men blijkbaar het partijbelang boven dat
van het vaderland stelt?
lntusschen heelt Ralli persoonlijk den Koning,
die naar Athenr is gekomen, zijn ontslag aan
geboden, en de Koning heeft het ontslag reeds
aangenomen.
Met spanning mogen nu de volgende gebeur
tenissen worden afgewacht.
De ministerieele crisis in Spanje is op zeer
eigenaardige wijze geopend.
Generaal Azcarragua wenschte het vertrouwen
der Regentes in het ministerie opnieuw te
vernemen, en somde daartoe in een audiëntie
op, voor welke moeilijkheden het ministerie
stondn.l. Cuba en de Vereenigde Staten,
tweedracht in de conservatieve partij en het
conflict met de geestelijkheid.
Tot zijo groote verwondering antwoordde de
Regentes dat dit haar reden gaf tot nadenken.
Azcarragua zag daarin een gemis aan vertrou
wen en riep een ministerraad bijeen, die be
sloot, dat men gezamenlijk de portefeuilles ter
beschikking van Zijne Majesteit zou stellen.
De Regentes nam het ontslag van het mi
nisterie aan.
De groote moeilijkheid is nu, dat Sagasta,
de liberale leider, de eenige is van wieri een
krachtig nieuw ministerie kan worden ver
wacht, terwijl in de Kamers de meerderheid
conservatief is.
En de Regentes acht ontbinding der Cortez
en nieuwe verkiezingen op dit oogenblik zeer
ougewenscht.
Donna Maria-Christina heeft op de gebruike
lijke wijze met verschillende personen beraad
slaagd.
Achtereenvolgens zijn maarschalk Martinez
Campos en de voorzitter van den Senaat ten
paleize geweest om hun advies te geven. De
laatste verklaarde, dat zijn leeftijd hem verbood
zitting te nemen in een conservatief Kabinet.
Gisteren heeft de Regentes den voorzitter der
Kamer, verschillende andere politieke personen,
en ten slotte Sagasta ten gehoore ontvangen.
Ondanks het bezwaar, dat de Kamers con
servatief getint zijn, verwacht men algemeen,
dat Sagasta met de vorming van een Kabinet
zal worden belast.
Generaal Weyier heeft intusschen niet willen
afwachten, dat hij teruggeroepen werd, maar
heeft zich gehaast, telegralisch zijn ontslag
aan te bieden.
Tal van onderstaatssecretarissen en andere
ambtenaren der ministeries hebben eveneens
hun ontslag genomen.
Weinig geloofwaardig immers reeds twee
maal is hetzelfde beweerd en evenveel keeren
tegengesproken is ook thans het bericht
dat de Spaansche troepen op Cuba Victoria
del Tunas zouden genomen hebben.
Ciemengde Medctiecllngen.
Na de weigering van Loze heeft de Fransehe
ministerraad tot gouverneur-generaal van Alge
ria benoemd den prefect van politie Lépine.
Ir de nabijheid der brug over de Adua bij
Tarbes, die door de Fransche genie na de in
storting is hersteld, hebben anarchisten een
bom laten ontploffen.
De schade is onbeteekenend.
De Oostenrijksche minister-president, graaf
Badeni, heeft door tusscherikomst van den aarts
bisschop van Weenen absolutie gekregen van
den Paus voor het tweegevecht.
Te Dambrowa in Russisch Polen zijn stakende
ertswerkers, ten getale van 4500 man, in bot
sing gekomen met de gendarmerie.
Er werd geschoten. Drie arbeiders werden
gedood en vier gewond.
De regeering heeft er troepen heengezonden.
De Popoio Romano deelt mede, dat de gou
verneur van Souakim Parsons te Massowah is
aangekomen.
Hij gaat, vergezeld door eenige hoofdofficieren
te Massowah, naar Kassala om, in opuracht
van het Egyptische gouvernement, liet voor-
loopig verdrag te sluiten over den afstand van
Kassala en de verandering der westelijke grens
van Erythraea.
De Popoio me-mt, dat de afstand van Kassala
vóór het begin van December een voldongen
feit zal zijn.
De gouverneur-generaal van Indo-China heeft
rekenschap afgelegd van de veranderingen, die
tengevolge van zijn reis naar Hué, de hoofd
stad van Annam, zijn gebracht in hel protec
toraat van dat rijk.
De koning van Annam is meerderjarig ge
worden, en de vroegere regenten zijn aan het
hoofd der ministeries van binnenlandsclie zaken
en oorlog geplaatst.
De resident van Frankrijk is voorzitter van
den ministerraad.
Ook zijn eenige voor Frankrijk voordeelige
grensregelingen en fmancieele bepalingen ge
maakt.
Be moord te Rotterdam.
De correspondent te Berlijn van de AT. R. Ct.
seint
Nadat hier drie dagen lang de van ver
schillende zijden stiilekes ingestelde onderzoe
kingen niets hadden opgeleverd, heeft de pu
bliciteit door de LaJcalanzeiger gegeven aan al
wat de N. It. Ct. over den moord heeft mede
gedeeld, bijzonderheden over Muller en zijn
slachtoffer aan het licht gebracht, die het
geheele drama misschien onder een nieuw licht
zullen plaatsen.
Volgens het hier ontdekte, zou de moord de
epiloog zijn van een schuldige liefde, welker
eerste slachtoffer de door den moordenaar trou
weloos in den steek gelaten echtgenoote zou zijn,
die hier Luckenwalderstra«se nr. 11A woont.
De te Rotterdam vermoorde vrouw zou niet
Müller's echtgenoote maar zijne minnares zijn,
om wie hij zijne echtgenoote en een aardig,
thans achtjarig zoontje in December 1895 zou
hebben verlaten.
Drie maanden vroeger waren in het huis van
de Luckerwalderstrasse twee gezinnen komen
wonen in de achterwoning twee trappen hoog
Muller met vrouw en zoontje, en vlak over hem
een zekere vrouw Hannemann met twee doch
ters. De oudste van deze was pas uit een dienst
bij de moeder teruggekeerd.
Hoe dit meisje in intieme verhouding tot
Muller is gekomen, is voor de betrekkingen
van weerszijden een geheim gebleven. Maar een
paar weken vóór Kerstmis is Muller plotseling
met het oudste meisje Hannemann verdwenen.
Wel riep de verlaten echtgenoote de hulp
der politie in, maar de nasporingen hadden geen
gevolg. Vrouw Miiller hoorde niets van haai
man en moeder Hannemann verzekerde geen
enkel vermoeden te hebben omtrent de ver
blijfplaats van haar kind.
De uit Rotterdam gekomen berichten hebben
heden den sluier weggenomen die er over het
doen en laten van het voortvluchtige paar lag.
Men vermoedt hier, dat Müller genoeg van
zijne schuldige liefde en zijne minnares heeft
gekregen en daarom haar en hun kind heeft
willen uit den weg ruimen.
Ook is het vermoeden uitgesproken, dat hij
zich wellicht slechts als krankzinnig aanstelt.
Want ook zijne echtgenoote weet zich niets
te herinneren, dat aan een vroegere verwarring
in zijn geestvermogens kan doen denken, en
naar ik verneem heeft niemand in Professor
Arons inrichting voor electriciteits-meting,
waar Müller vroeger heeft gewerkt, ooit iets
vreemds of eigenaardigs aan hem gemerkt.
Naar aanleiding van hetgeen onze Berlijosche
correspondent seint, kunnen wij alsnog mede-
deelen dat de heer Fehr uit de Vischsteeg, bij
wien Müller ongeveer 17S jaar als le bediende
werkzaam was, ons dezer dagen te kennen gaf,
op de mededeeüng dat Miiller gehuwd zoude
zijn, niet beter te weten of de man was ergens
in den kost en niet gehuwd.
Van deze mededeeling wordt, in verband met
het geseinde, eeFSt nu door ons melding ge
maakt, omdat de commissaris van politie, de
heer J. W. C. Strang, op onze vraag of de
man inderdaad gehuwd was, welke vraag wij
hem deden na het gehoorde bij den heer Fehr,
ons de verzekering gaf dat na de arrestatie
van den moordenaar t>-*j fouilleering in zijn
bezit werd gevonden een bewys, afgegeven dooi
den burgerlijken stand alhier, waaruit blijkt
dat den 2 October 4896 alhier geboren is uit
de echtelieden Müller het vermoorde kindje,
Later seint de correspondent te Berlijn:
gaten eigen is, een gezworen vijand van al
wat Duitsch is, had in vereenigirig met ver
scheiden jongelieden van Duitsche afstamming,
een geheim genootschap gesticht, dat met den
steun der Poolsche arbeiders en boeren het
Poolsche rijk wilde herstellen. De zaak werd
ontdekt, en drie der belhamels zitten sedert
eenige maanden in den citadel te Warschau
gevangen.
Aanvankelijk hechtte men groot gewicht aan
de zaakmen sprak van een aanslag op het
leven van den Czaar; maar allengs kwam men
tot de overtuiging, dat rnen slechts te doen
had met een dwaze onderneming van onbe
zonnen jongelieden.
Eenige medeplichtigen zijn reeds gepakt, en
de hoofdman der samenzwering, die er onder
liet bestuur van Gourko niet zoo gemakkelijk
zou zijn afgekomen, zal misschien in Siberië
een jaar gelegenheid krijgen af te koelen.
De Polen trachten alle verantwoordelijkheid
van zich te werpen en beweren, dat de samen
zweerders Duitschers zijn, die in dienst staan
der partij, wier streven htt is de goede ver
standhouding tusschen Russen en Polen te
verstoren.
De tegenwoordige toestand is niet zonder
gevaar voor het Duitsche element. Twee Sla
vische rassen, tot nu toe bittere vijanden, zijn
blijkbaar bezig zich te verbroederen.
Een reeks van stukken in de Russische en
Poolsche bladen doelen op een verbroedering
van alle volken van den Slavischen stam en ze
vinden weerklank in de Tsechische pers en in
de Poolsche bladen van Galicië en Posen.
Maar een ding mag hierbij niet uit het oog
worden verloren: een groot bezwaar voor die
verbroedering js het verschillend geloof der ver
schillende Slavische volken.
Algemeen overzicht.
Schiedam, 2 October '97.
't Is een zonderlinge toestand, waarin Grie
kenland verkeert, en even zonderling is de
zitting der Kamer van Donderdag 1.1., waarin
het doodvonnis werd geveld over het ministen'e-
Ralli.
Van vijf uur af was een ontzaglijke volksmenigte
saamgestroomd in den omtrek van het parle
mentsgebouw. onder de vanen der partij, die den
oorlog a outrance wenscht.
Delyannis werd met gefluit ontvangen.
Om 6 uur precies opende de minister-president
Ralli onder doodsche stilte de vergadering en
zeide
»Wij brengen u het vredesverdrag; de voor
waarden zijn bezwarend, veel bezwarender dan
men kan vermoeden. De oorlogsschatting gaat
de krachten des lands te boven en is meer dan
de werkelijke uitgaven van den vijand. Er is
een controle ingesteld op de Grieksehe finan
ciën. De privileges der Grieksehe onderdanen
in Turkije zijn aangetast, en als toppunt van
ironie zijn de vredesvoorwaarden executoir ver
klaard, onafhankelijk van de ratificatie door de
Grieksehe Kamer en den Koning van Grieken
land.
«Wanneer het uur daar zal zijn om verant
woording af te leggen, dan zal het ministerie,
als eenige rechtvaardiging, dit als argument te
berde brengen, dat de omstandigheden haar de
tusschenkomst der mogendheden hebben opge
drongen en dat de aanneming bij voorbaat der
resultaten van die bemiddeling als voorwaarde
werden gesteld voor den wapenstilstand.
«Het Witboek, dat door den minister van
buitenlandsche zaken zal worden overgelegd,
zal daarvan de bewijzen geven. Het vorig mi
nisterie had ook de bemiddeling der drie mo
gendheden ingeroepen na den slag bij Larissa;
maar na het aanbod van bemiddeling werden
de vijandelijkheden hervat te Velestino, te
Domoko, te Gripovo en de verantwoordelijk
heid daarvan rust op Turkije."
Vervolgens deelde de minister het verloop der
onderhandelingen mede. In bittere bewoordin
gen sprak hij over de strategische grens
wijziging, welke voorwaarde nog ernstiger wordt
na de laatste beslissingen over de instelling
op marsch een Pruisisch regiment, dat de vlakte
onder de beslagen hielen doet weerklinken! welk
geluid door den hard bevroren bodem nog versterkt
wordt Ja, dat is het
Een geheei regiment 1
De zouaaf staat eindelijk op, laadt zijn geweer,
zet den hartsvanger op den loop, maakt fiont naai
den vijand, en wacht hem koelbloedig op.
Op vijfhonderd meter geeft hij vuur, en hij slaakt
een vreugdekreet als hij een Pruis ziet nederstorten
Even voorzichtig als stoutmoedig laat hij zich
in een greppel glijden, dekt zich achter den voor
hem geplaatsten ransel, herlaadt zijn geweer en
geeft opnieuw vuur.
Hel treft een andeien vijand. De zouaaf hoort
eenige schorre klanken het is een gegeven bevel
dat van afdeeling tot afdeeiing wordt hethaald,.
Het regiment houdt stand.
Eerst verrast en vervolgens ongerust, makende
Duitschers zich gereed een onverwachten aanval in
gesloten colonne af te slaan.
Zij duchten een hinderlaag, wij! zij zich de
dwaasheid niet kunnen voorstellen van een enkel
man, die er duizend aanvalt.
Opnieuw wordt daar ginds, droog en onheilspel
lend, de losbranding van een geweer gehoord,
waaraan zich het fluiten van een doodelijken kogel
paart.
De zouaaf blijft vuren, hij bedwelmt zich inet
den hem omgevenden kruitdamp.
Spoedig gaat bij de Duitschers de verbazing in
woede over. Bemerkend dat het de op zichzelf
staande poging van een enkel man h, buiten zich
zelf van gramschap door een stoutmoedigen tegen
stander in bedwang gehouden te worden, die het
voorste gelid van zijn regiment decimeert, wil de
kolonel er een einde aan maken.
Hij laat een salvo geven, en tweehonderd ge
weren worden te gelijk afgeschoten.
De kogels slaan rondom aan en gaan sissend
en fluitend over den zouaaf heen, die zich bliksem
snel op den bodem van den greppel heeft neder-
geworpensteenen vliegen in in 't rond, takken
vallen op hem neder en hij wordt met «ene dikke
laag aarde bedekt. Door een buitengewoon, een
wonderdadig toeval is hij niet getroffen en zijn
geweer niet beschadigd.
De zwakke knal van zijn schot antwoordt als
een laatste overmoedige uitdaging op het don
derende salvo van den vijand.
Weder stort ean Pruisisch soldaat ne Ier.
De kolonel is buiten zichzelf. Wijl die enkele
vijand zich gedraagt als een geheele compagnie
zal hij volgens de regels worden aangevallen. Vijftig
man links, vijftig rechts, en vijf en twintig in front.
Het bevel wordt uitgevoerd met de bewonderens
waardige snelheid en juistheid, welke het Duitsche
leger kenmerken.
De honderd vijf en twintig man dringen in het
bosch en verspreiden zich in een halven cirkel,
die den zouaaf van drie kanten insluit. De vierde
zijde blijft vrij.
De zouaaf had kunnen beproeven aan die zijde
te ontvluchten, maar hij wil niet. De tiralieurs
openen het vuur. De zouaaf ziet zich verloren en
slaakt een luiden kreet van woede, die met vreugde
kreten wordt beantwoord.
Een kogel doorboort zijn rechterarm. Hij laadt
zijn geweer roet den linker en vuurt op den dichten
drom zijner hem steeds nauwer insluitende vijanden.
De tiralieurs beautwoorden zijn schot op het-,
zelfde oogenblik, en wederom wordt hij door een
kogel getroffen.
Op verschillende plaatsen gewond, doch onge
voelig voor de pijn, spant hij zijne laatste krachten
in om zijn leven zoo duur mogelijk te verkoopen
zoo good hij kan brengt bij zijn geweer tegen den
schouder en trekt opnieuw af.
De kogels blijven als hagelsleenen om hem
nedervallen, doch geen enkele die doodelijlc treft.
De tirailleurs zijn hem zoo dicht genaderd, dat
hij duidelijk hunne voetstappen hoort.
In weerwil van zijn gramschap gevoelt de offi
cier, die hen aanvoert, een oprechte bewondering
voor dien held.
sGeef u over, braaf soldaat 1" roept hij hem
toe, met dat ontzag in de stem, hetwelk de ware
moed van een dapper vijand onwillekeurig afdwingt.
sNooit 1" antwoordt de zouaaf.
En woedend, uit verschillende wonden bloedend,
tandenknarsend, met krampachtig verwrongen ge
laat en met bloed doorloopen oogen, barst hij in
een schaterlach uit, die op een gebrul lijkt.
Hij keert zich half om, maakt met den ver
minkten arm een dreigend gebaar, heft het geweer
op en wil nogmaals op den vijand aanleggen.
sVuur kommandeerdt de officier.
En door verschillende kogels getroffen stort de
zouaaf achterover in den greppel, waar hij onbe
weeglijk blijft liggenhij is dooit.
Na een oponthoud van drie kwaitier zet het
regiment zich in beweging.
Langs het lijk van den zouaaf trekkend, wiens
wijd geopende oogen nog schijnen le dreigen,
salueert de Duitsche kolonel het met den sabel en
laat bij door het geheele regiment de geweren
presenteerenmet dit militaire eerbewijs brengt
hij 'den hoogsten lof aan den vijandelijken soldaat,
die bij het vervullen van zijn plichtvan
meer dan zijn plicht, den dood gevonden heeft.
Medelijdende handen namen het ziellooze over
schot vaH den onbekenden held op, en vertrouwden
het aan den schoot der aarde toe.
Z. v. d. N. A.
