l
N°. 9446.
nR^MUNTCHÖT"
51"e jaargang.
Dinsdag 12 October 1897.
FEUILLETON.
Verschijnt dagelijks, uitgezonderd Zon- en Feestdagen.
UITGEVER: H. J. C. ROELANTS.
BUITENLAND.
1
Abosrementspbijb voor Schiedam, per kwartaal f 0.90
n omliggende plaatsen, p. kwart. 1.05
n franco per post, p. kwartaal. - 1.30
Afzonderlijke nommers0.02
BÜBKAÜBOTEKSTKAAT ÏO. Tclcjshoon No. 123.
AcwEBTERTnTHiis: vnn 15 gewone regels met inbe
grip van ccne Courant. f 0.52
Iedere gewone regel meer0.10
Bij abonnement wordt korting verleend.
Algemeen overzicht.
Schiedam, 11 October '97.
Er is een gebeurtenis in de Fransclie diplo
matieke wereld voorgevallen, die nog altijd
voor de buitenwacht niet wel begiijpelijk is.
De oud-prefect van politie Loze, sedert eenige
jaren gezant van Frankrijk te Weer.en, is als
zoodanig teruggeroepen en benoemd tot gou
verneur-generaal van Algerië, welke post door
hein niet is aanvaard.
't Eigenaardigste van het geval is, dat de
regeering, wetende dat Loze het gouverneur-
generardschap van Algerië niet wenschte, hem
toch benoemde, iu de hoop dat hij er zich wel
voor zou laten vinden.
Loze heeft dit niet gedaan, zich beroepende
op zijn hoogbejaarde ouders, van wie bij zich
niet ver wilde verwijderen.
Of Algerië inderdaad ver genoemd mag wor
den, in vergelijking met Weenen, is een vraag
die gemakkelijk ontkennend kart worden be
antwoord.
Loze is nu gezant af en gaat alleen nog naar
Weenen om zijn terugroeping=scluijven te over
handigen.
Er schijnt dus iets niet in den haak te wezen,
maar wat, ja dat weet men niet.
Men vertelt dat de heer Loze r'ch ongunstig
of althans koel over het Fransch-Russisch ver
bond zou hebben uitgelatenanderen willen
weten dat hij de politiek van den heer Hano-
taux tegenwerkte ir> zeer sterk gekleurde»
Engelschen zin; nog weer anderen vei klaren
zijne ongenade doordien hij rie Fransche regee
ring niet tijdig en behoorlijk heeft ingelicht
omtrent sommige zaken betreffende de Ooster-
sche quaestie en de Oostenrijksche politiek
daarin.
Maar is de heer Lozë wel werkelijk in onge
nade Velen betwijfelen het, en meenen dat
integendeel de oud-prefect van politie bestemd
is om de reeds maanden lang openstaande plaats
van ambassadeur te Londen te vervullen.
Hij zou dan hetzelfde doen als de heer Decrais,
die ook van Weenen naar Londen verplaatst
werd. Dit zou ook ophelderen het officieele
luisterrijke diner door den Engelschen ambas
sadeur te Parijs ter eere van Loze gegeven,
dat nogal de aandacht heeft getrokken.
Te meer lijkt dit niet onwaarschijnlijk, omdat
met het oog op de reeds bestaande spanning
tusschen Fiatikrijk en Engeland, een dergelijk
fèteeren van een in ongenade vervallen Fran-
schen waardigheidsbekleder door den Engel
schen vertegenwoordiger al een zeer groote
onhandigheid zou zijn.
Gaat Loze werkelijk naar Londen, dan wacht
hem een moeilijke, maar zeer eervolle taak.
Londen is de hoogste sport van de Fransche
diplomatieke ladder.
Maar 'lis een zeer onsteike sport die een
Roman door
Pierre Loti,
lid der sAcadémie Franpaise".
12)
Thans nu alles is geregeld, is liet te laat ge
worden om naar Etcbé/ar terug te keerendaarom
blijven zij overnachten in een der dorpen, dat zij
van hun smokkeltochten goed kennen. Het is
Zitzarrg, een dorp vlak tegen de Spaansch-Fransche
grens aanliggend, waar slechts een enkele kwalijk
uitziende herberg is, waar de mannen volgens de
gewoonten dier streken hun slaapplaatsen hebben
vlak boven de koestal. Zij zijn daar bekende rei
zigers, Arrochkoa en Ramuntcho, en terwijl men
vuur voor hen aaniegt, nemen zij plaats voor het
oude kruisvenster, dat uitzicht geeft op de kerk
en de kaatsbaan zij zien liet kalme kleine leven
van den arbeidsdag in dit van de wereld afge
scheiden oord eindigen.
Op het plein voor de kerk spelen de kinderen
het nationale spelernstig en met vuur en met
krachtige hand gooien zij den kaatsbal legen den
muur, terwijl op zangerige dreun het aantal be
haalde punten wordt opgeroepen. Rondom zien
de hooge, oude en witte huizen met hunne groen
of rood geschilderde vensters naar de kleine spe
lers, die in het duister als katten voortspringen.
En de ossevvagens keeren terug van bet veld, bij
het geluid van de bellen, yrachten hout aanvoe-
diplomaat gemakkelijk zijn carrière kan laten
breken.
Na een beiaadslaging van verscheidene dagen,
en nadat meer dan zestig sprekers liet woord
hadden gevoerd, heeft het congres der Duitsche
sociaal-democraten le Hamburg een besluit ge
nomen, dal vèr-slrekkemle gevolgen èn voor
partij der sociaal-democraten ön voor den in-
wendigen toestand van Piuisen kan hebben.
Met 1 GO tegen 50 stemmen is besloten to het
vei volg deel te nemen aan de veikiezingen voor
den Piuisischen Landdag.
Allo leiders der paitij, uitgenomen Liebknecht
en Singer, stonden, vooral ten opzichte van dit
punt, da RealpolitiJc voor, terwijl de twee
genoemden streng doctiinair bleven, en vast
hielden aan het piinclpe van geen steun te
veileenen of compromis aan te gaan met andere
partijen.
Dit is in Pruisen noodig. Duidelijk werd door
Auer uiteengezet, dat het thans geldende kies
recht bijna geen kans geeft voor sociaal-demo
cratische candidaten.
Maar op zijn en Behels advies achtte de paitij
het toch vvenscheiijk, althans zulke manuen in
den Landdag te helpen brengen, die niet mede
gaan met de srevolutie van boven", zooals liet
in den mond der socialisten heet: de reactie nl.
Dat nu dit belangrijk besluit scheuring in
de pai tij der sociaal-democraten zal veroor
zaken, is weinig waarschijnlijk.
Daarvoor is vooral Liebknecht te verstandig
en heeft hij, de oude revolutionnair, te vee!
meegemaakt.
De minderheid zal zich wei neerleggen bij
liet besluit, dat met 147 tegen G3 stemmen
werd aangenomen, dat de geheele partij de
uitvoering van het besluit van liet congres op
zich zal nemen.
Zelfs kon Singer in zijn sluitingsrede zijn
vreugde uitspreken, dat de eenheid der partij
niet door liet belangrijke besluit zou worden
verstoord.
Engeland en Frankrijk staan weder eens
tegenover elkaar in Afrika, en wel tengevolge
van het oprukken eener Fransche expeditie aan
den Niger.
Daarover komt in de Engelsche bladen het
volgende communiqué voor.
»De stad Niki, genoemd als het doel der
Fianschc expeditie, die van Porto-Novo is opge
rukt. bevindt zich op dit oogenbl'k in handen
der Fransche troepen.
»Dic bezetting is geschied in spijt van Enge-
landscli rechten, die gegrond zijn op de bezet
ting dezer stad door majoor Luggard in 1894.
uToE dien datum heeft geen Fransche ont
dekkingsreiziger, missionaris of politiek agent
ooit dat land bezocht.
Een Fransche legerafdeeling is Nikki binnen
getrokken, korten tijd nadat majoor Luggard
rend, uit de bosschen gehaald. De avond valt, valt
met zijn vredigheid en zijn koude. Vervolgens
begint de avondklok te luiden en in het geheele
dorp heerscht de meest volledige rust.
Dan maakt Ramuntcho, in zwijgen verzonken,
zich ongerust over zijn lot; hij voelt zich hier als
een gevangene, roet altijd hetzelfde streven naar
men weet niet wat onbekends, dat de nadering
van den nacht wekt. En zijn hart kiimpt ineen
omdat hij zich zonder steun op de wereld voelt
en omdat Gracieuse misschien nimmer hem ais
vrouw zal toebehooren.
Daar klopt Arrochkoa, ditmaal hem zeer broe
derlijk op den schouder, als had hij zijn droomen
begrepen, en hij vraagt hom op luchtigon toon
Nu! het schijnt, dat mijn zustei en jij gisteren
avond samen hebben gesproken, zij heeft 't mij
vei leid, en dat jullie tot overeenstemming waart
gekomen.
Ramuntcho vestigt op hem een langen, vragen-
den en ernstigen blik, die een groote tegenstelling
vormt met de wijze waarop Arrochkoa het gesprok
aanving.
Denk je, dat je weet wat wij samen hebben
afgesproken
Het is mij zoo uitmuntend, antwoordde Arroch
koa, thans ook ernstig geworden. Ik denk, dat het
niet gemakkelijk zal gaan met moeder en daarom
zal je wel behoefte hebben aan een hartelijk
'-oord.
En Ramuntcho's droefheid vvoidt weggevaagd
als stof door den wind. Hij vindt het avondeten
heerlijk en de herberg gezellig. Hij voelt zich meer
dan ooit de verloofde van Gracieuse thans nu er
iemand in vertrouwen genomen is, en iemand die
het plan ondersteunt. Hij had wel gemeend dut
zich dat gebied door traetaat had verzekerd,
en dwong den Koning het verdiag met Engeland
te vernietigen en zich onder Fransch protec
toraat te stellen.
Tengevolge van deze en dergelijke incidenten
hebben de regeeiiugen van Frankrijk en Enge
land besloten commissarissen te benoemen om
de giensquaesties te regelen.
»Zoo is op dit oogenblik de toestand uit di
plomatiek oogpunt."
Men heeft wel hoop, dat deze onderhande
lingen nu eens en voor al zullen leiden tot
een definitieve regeling der grenzen der ®Hin-
terbltoder."
De terugroeping van generaal "Weyler van
Cuba heeft nog al wat voeten in de aard.
De minister-president Sagasta wordt bestoi rnd
met telegrammen uil Havana, alle verlangende
dat Weyler zal worden gehandhaafd.
Van den generaal zelf kwam de volgende
depêche
slndien mijn benoeming mjj alleen de functie
Yan gouverneur had opgedrageu, dan zou ik
mij gehaast hebben mijn ontslag in te dienen
maar mijn plicht als oppei bevelhebber tegenover
den vijand belet mij af te treden. Niettemin,
schoon ik reken op den steun der publieke
opinie, is die mij niet voldoende zonder het ver
trouwen der icgeering, met het oog op de
uitingen der liberalen en de meening der Ver-
eenigde Staten".
Ten slotte constateert de generaal, dat het
land van de trocha van Jucaro tot aan San
Antonio tot rust is gebracht,
Sagasta antwooidde dit: pik dank u voor uw
gelukwenschen. De regeering erkent uw dien
sten, maar is van oordeel dat de diplomatieke
verandeiing autoriteiten vereischt, die ermede
overeenstemmen. De verantwoordelijkheid der
politiek valt niet terug op de agenten, die haar
uitvoeren, maar op de regeering, die haar aan
geeft.
sik zal u binnenkort de beslissing der regee
ring meedeelen,"
Op een telegram van het instituut van vrij
willigers te Havana, waarin mede werd aan
gedrongen op handhaving van Weyler in zijn
comrnandement, antwoordde Sagasta viij stieng
het volgende
sin antwoord op uw telegram betreur ik het
u te moeten zeggen, dat de Grondwet aan
militaire instellingen elke manifestatie verbiedt,
die de actie der regeering moeilijkheden in den
weg zouden kunnen leggen, en een dergelijke
manifestatie ten gunste van een ambtenaar
tegen de legeering is van dien aard, dat zij
liet prestige van dien ambtenaar vei zwakt."
Men ziet liet, de überaie minister-president
bijt flink van zich af, en er i»geen twijfel meer
mogelijk, of generaal Weyler zal Cuba moeten
verlaten.
De Staatscourant bevat nl. zijn ontslag.
Maarschalk Blanco zal dan met 2000 man
Arrochkoa het niet zou tegenwerken maar deze
hulp ovei treft zijn stoutste verwachtingen.
Arme verlatene, dus bewust van de nederigheid
van zijne positie, dat de steun van een ander
jongeling, het een weinig beter in het leven hebbend,
voldoende is otn hem moed en vertrouwen teiug
te geven.
Hoofdstuk VII.
Bij het onzekere en koude licht van den Novem
bermorgen werd Ramuntcho wakker in het kamertje
van de herberg met een voortdurende herinnering
aan zijne vreugde van gisteren die in de plaats
getreden was voor den angst, die zoo dikwijls bij
hern de terugkeer van zijne gedachte vergezelde.
Buiten hoorde men het gekünk van de bellen der
kudden, die naar de weiden gedreven werden, het
geloei van de koeien, het beieren van de kerkklokken
en reeds tegen den muur van het plein de doffe
slagen der kaatsballenal die geluiden van een
dorp in de Pyreneeen, dat zijn gewoon dagehjksch
leven hervat, en het scheen Ramuntcho een feest-
aubade.
Vroegtijdig bestegen Arrochkoa en hij hun kleine
rijtuig weder en hunne baretten vast op het hoofd
drukkend, vertrokken zij in galop over den weg,
die een weinig door ijzel glad was.
Toen zij op den middag te Etchézar aankwa
men, zou men gewaand hebben, dat het midden
in den zomer was, zoo sterk scheen de zon.
In het tuintje voor het huis zat Gracieuse op de
steenen bank.
Ik heb Arrochkoa gesproken, zeide Ramuntcho
haar met een gelukkigen lach, zoodra hij alleen
met haar was, en hij is geheel op onze hand.
O, antwoordde het kleine bruidje, zonder haar
versterking en vergezeld van verscheiden gene
raals hein op Cuba gaan vervangen.
Ook op de Philippijnen is een verandering
ophanden.
Generaal Piimero Riveiio heeft zijn ontslag
aangeboden, en waarschijnlijk is zijn terugroe
ping reeds geschied.
Wat iai de opstand zelf betreft, is volgens
een officieel beticht op de Philippijnen een
gewapend expeditie-korps geland.
De opstand schijnt dus daar nog lang niet
bedwongen te zijn.
De Cubaansclie junta van liaie zijde moet
verklaard hebben zieh niet tevreden te stellen
met de autonomie, maar volkomen onafhanke
lijkheid te vei langen.
De tijd, dat zachtheid nog voldoende was om
den opstand te bedwingen, heeft men onge
bruikt laten vootbijgaan.
Nu zal alleen geweld Cuba voor Spanje kun
nen behouden.
Inlusschen is nog niet geanfwootd op de
nota der Ameiikaansche regeering.
Te Washington is het kabinet bijeengekomen,
en de algemeene opinie aldaar is, dat Spanje
zijn wensch zal betuigen om in vriendschap te
blijven met de Vereenigde Staten.
De wensch der Amenkaansche regeering is
zoo heet het in een telegram uit Washing
ton daaraan tegemoet te komen, indien
Spanje tegelijk aangaande Cuba een politiek
volgt, wier doei is de spoedige beëindiging van
den oorlog overeenkomstig de wenschen der
Vereenigde Staten.
Dat het antwoord der Spaansche regeering
wat lang duurt, wordt toegeschreven aan de
ministerieele verandering, en de raadslieden van
president 'Mc. Kinley meenen, dat er nog ge
wacht moet worden met een tweede dringen
der nota.
(Semengilc McdcdccIIngcn.
De typhus-epidemie te Maidstone breidt zich
nog altijd uit. Van Donderdag op Vrijdag wer
den 43 nieuwe ziektegevallen aangegeven, tegen
28 van Woensdag op Donderdag. liet aantal
lijders is nu vijftien honderd, terwijl 62 aan
de ziekte zijn overleden.
De Fransche minister-president Méline heeft
gisteren een redevoering gehouden, waarin hij
de taak uiteenzette die de nieuwe Kamer wacht
en de binnen- en buitenlandsche staatkunde der
regeering verdedigde. IIij reide dat de brand
in het Oosten beperkt is dank zij het optreden
van den heer Uanotaux en dat het Europeesch
concert een levende werkelijkheid is geworden
die een hoopvol verschiet opent dank zij het
Fransch-Russisch vei bond.
Turkije roept allengs u:t Thessalid terug zijn
zieke soldaten, en stuurt daarvoor in de plaats
versclie troepen,
Is dat de beloofde ontruiming der veroverde
provincie
denkende gelaatsuitdrukking te veranderen, daar
twijfelde ik anders nan.
Maar je moeder. Gracieusesedert een dag of
wat is ze we! wat viiendelijker tegenover mij,
vind ik dus aanstaanden Zondag dansen wij
samen, zooals je mij beloofd hebt.
Vertrouw daar maar niet to veel op, Ramuntcho 1
Je bedoelt zeker van eergisteren, bij het uitgaan
van de mis, omdat ze met je moeder heeft ge
sproken, on die heeft er op aangedrongen, dat ik
niet meer met je zou dansen; dus doet ze't alleen
om haar tegen te werken, begrijp je; dus ver
trouw daar maar niet te veel op.
Ja, dat is waar, antwoordde Ramuntcho, wiens
vreugde alweer bekoeld was; 't zijn niet zulke erg
beste vriendinnen.
Ais kat en hond, sedert er sprake van is, dat ik in 't
klooster zou gaanherinner je je die geschiedenis niet
Ilij herinnerde zich die integendeel zeer goed
an dat beangstigde hem nog meer. Het mysteri-
euse leven der nonnen had reeds eenmaal dit kleine,
blonde hoofdje naar den vrede van hunne huizen
getrokken, in een oneindig verlangen om te be
minnen en bemind te zijn,
Gracieuse, je bent altijd bij de zusters of met
hen; waarom zoo dikwijls? leg mij dat eens uit;
je houdt zeker veel van hen.
De zusters neen, Ramuntcho, tenminste die
van tegenwoordig met, die hier heeiemaal vreerad
zijn en die ik nauwelijks ken want er zijn zoo
dikwijls anderen weet je. De zusters, neen.
Wat dan vertel 't mij dan
Neen, wat bedoel je ik houd van hun gezang,
hun kapel, hun klooster, alles ik kan dat niet
zoo goed uitleggen en daarenboven, jongens
begrijpen dat toch niet. {Vfordt vervolgd
