51"*e jaargang. Woensdag 3 November 1897. N°. 9465. FETJ IXjLETOISr. RAMUNTCHO. Verschijnt dagelijks, uitgezonderd Zon- en Feestdagen. UITGEVER: H. J. C. ROELANTS. BUITENLAND. ■«Uil AsojwüMsirrsPBiJi vost Schiedam, per kwartaal f 0.90 n omliggende plaatsen, p. kwart. - 1.05 franco per post, p. kwartaal. - 1.30 Afzonderlijke nommers- o.02 BUREAUItOTKKSTRl VT 70, Teleplioon No. 123. Adtehtentteppjjs van 1—5 gewone regels met inbe grip van eene Courantf 0.59 Iedere gewone rege! meer- 0.10 Bij abonnement wordt korting verleend. Algemeen overzicht. Schiedam, 2 November '97. Bij onze stamverwanten in de Transvaal is gisteren in den Volksraad de dynamiet-quaestie weder ter sprake gekomen, bij welke gelegen heid president Kruger een krachtig pleidooi heeft gehouden tegen de afschaffing van het stelsel der concessiëri. Hij vermaande den Volks raad intussehen met grooten aandrang, de onafhankelijkheid en het crediet van het land voor oogen te blijven houden, en ried aan een afdoend onderzoek naar de zaken der Dynamiet- Maatschappij in te stellen. Blijkt het dan, zeide hij, dat de maatschappij misbiuik heeft ge maakt van hare positie, dan behoort het contract in andere handen te worden gesteld. Tot dit onderzoek is afgeloopen, zal men nog wel geen beslissing nemen. Ondertusschen loont het de moeite eens na te gaan welke middelen de anti-concessionnairen wel aanwen den, of liever hun verkeerde helpers, om de concessies te fnuiken. Vooral door middel van de peis, liefst met ongeteekende ingezonden stukken, tiacht men zijn meeningen ingang te doen vinden. Dat hier niet altijd de edelste wapenen gebruikt worden, blijkt wel uit hetgeen de Volksstem in verband hiermede meldt. «Dezer dagen", aldus bericht dit blad, sont- vingen we van een onzer lezers uit een buiten district een schrijven, waarin onder anderen als volgt werd gevraagd sik hoorde iemand beweren dat de echtge- noote van Z. H. Ed. den Staatspresident aan- deelen in de dynamiet-maatschappij bezitzou u zoo goed willen zijn mij te berichten of dit waarheid is Indien geen waarheid, moet het worden tegengesproken." sin verband met deze en dergelijke berichten, die met ijver worden verspreid, zoowel ter bevordering van politieke kuiper ijen als ten bate van de snoodlijdende" industrie, is liet onnoodig onze lezers tot voorzichtigheid aan te manen. Er is gedurende de laatste tijden zoo verschiik- kelijk zwaar en veel gelasterd, dat men er amper ziek van wordt. Gelukkig intussehen, dat de Transvaalsche burgers een te helderen blik hebben op hun openbare aangelegenheden, dan dat zij zich zouden laten misleiden door leugen en bedrog." «Wat nu de aandeelen van Mevrouw Kruger betreft, die bestaan eenvoudig niet, omdat de echtgenoote van Z.H.Ed. den Staatspresident ze niet bezit of ooit bezeten heeft." De Volksstem heeft hier nu de moeite gedaan onmiddellijk de lasterpraatjes den kop in te drukken, doch hoe dikwijls geschiedt dit niet. Vooial dr. Leyds, die door zijn hooge positie nog al veel benijders en dus vijanden heeft, is dikwijls het mikpunt der lasteraars. Zoo maakt de Cape limes een gerucht openbaar, als zou Roman door Pierre Loti, lid der «Académie Franpaise". 31) En het geluid van de klokken van zijn span veiliest zich weldra in de verte en Ramuntcho vervolgt zijn weg, thans onder het zware hout, waar de warmte begint af te nemen Hij heeft geluk gehad in zijn leven, denkt hij somber. Be weg, dien hij volgt stijgt voortdurend, hier en daar door beken doorsneden en door groote wortel- takken versperd. Weldra komt Etchézar in het ge zicht en nog vóór hij het heeft gezien, teekent zich het beeld meer en meer bij Ramuntcho af, in zijn herinnering teruggebracht door den aanblik der omgeving. Hij versnelt zijn stap en zijn hart klopt sneller. Thans ligt dat land daar ledig, Gracieuse is er niet meer; ledig en kil alsof de noordewind is voorbijgegaan. En ondertusschen gelooft Ramunt cho, in het diepst zijner ziel, dat in een klooster daarginds, onder het kleed eener non, twee donkere oogen voor hem zijn blijven bestaan, en dat hij ze ten minste zal terugzienhij gelooft, dat het aannemen van den sluier toch voor hem nog niet de gansche afstand van baar behoeft to zijn, en dat het laatste woord nog niet is gesproken. Want, terwijl hij or over nadenktwie heeft Dr. Leyds jaarlijks 500 p. st. van de dynamiet- maatschappij ontvangen Om dit verzinsel waar schijnlijker te maken, voegt genoemd blad er aan toe, dat dit bedrag per maandelijksche cheque \an 41 p. st. 14s 44d door een van Pre toria's bankinstellingen wordt uitbetaald. Nu ook deze zaak heeft de Volksstem onder zocht en gebleken is, dat al even weinig van dit verhaal aan is, als van dat omtrent mevrouw Kruger. De gansche beweging schijnt geen ander doel te hebben, dan het onmogelijk maken der con cessie, waarvoor inderdaad wel het een en ander schijnt te pleiten. Jammer slechts, dat men zich van zulke middelen bedient. Koning Milan heeft zicli in Servië blijkbaar weer vast genesteld. Hij moet nu toch heusch heelemaal niets uitstaande hebben met het tot stand komen van het nieuwe ministerie. De heer Georgewiich, de minister-president vertelt het zelf nu, die jokt er niet om. Gisteren deelden wij onder onze telegrammen mede, welk een honingzoete rede de Koning op het nieuwe ministene had gehouden ter ge legenheid van een gastmaal, voor welke vrien delijke woorden de heer Georgowitch dankte, zeggende, dat het geheele land «de dynastie van de Obrenowiich innig is toegedaan". Nu behooit tot die dynastie ook, de eeuwig geldgebrek hebbende, nu eens paardenfokkende, dan weer regeerende of intiigeerende ex-koning Milan. Zeker om de bevolking van Servië, die een gruwelijkers hekel heeft aan onzen Milan, omdat hij zoo'n kostbaar winkelstuk is. niet al te zeer te doen schrikken door zijn de «dynastie van de Obrenowitch", heeft de minister-presi dent aan de Servische vertegenwoordigers in een expresselijke nota doen weten, dat Milan hoegenaamd geen rol heeft gespeeld in de kabinetswijziging of dat zijn tegenwoordigheid een wijziging zou teweegbrengen tn de buiten- landsche staatkunde. Het kabinet kan er niet aan denken den steun van een enkele groote mogendheid te zoeken. De regeering zal trachten den financieelen toestand gezonder te maken, om de afdoening van de vei plichtingen jegens het buitenland te verzekeren en liet leger te verbeteren. Nu als verzekeringen van dezen aard van daag voor het eerst kwamen, zou men al een achterdochtig menseh moeten zijn om er geen geloof aan te hechten, maar, zij komen chro nisch terug, even vaak als Milan Belgiadomet een bezoek vereert en hij daar een ministerie, dat voor hem te weinig royaal in de beurs tast, doet tuimelen. De goede Serviërs zullen dan ook wel vveteu, wat zij aan de veiklaiing des ministeis hebben. Slechts hierom boezemt zij belang in, omdat er uit blijkt, dat de buiten- landsche staatkunde niet gewijzigd wordt, wat niet onwaarschijnlijk is. aldus Gracieuse's hart kunnen doen veranderen, waar het vroeger zoo geheel aan hem over gegeven was? Stellig, pressie van buiten af; en., als hij haar straks van aangezicht tot aangezicht zal zien, wie weet! Wanneer hij haar zal spreken; oog in oog! Maar wat zou hij wel kunnen hopen of denken, dat eenigszins waaischijnlijk was? Reeft men ooit eene religieuse hare eeuwige gelofte zien breken om haren geliefde te volgen En dan waar zouden zij samen gaan wonpn, wanneer de menschen hen zijdelings zouden laten liggenzouden zij vluchten? Naar Amerika misschien, en dan? En hoe het aan te leggen haar te zien te krijgen in deze witte huizon, waar de zusters wonen, steeds bewaakt Neen, het was een hersenschim, die voor geen verwezenlijking vatbaar was. Het was uit. alles, alles, zonder eenige hoop. Don wijkt een oogenblik do smart, die ter oorzake van Gracieuse hem overmand heeft, en met ontstuimig verlangen dringt zijn hart zicli naar zijne moeder; naar zijne moeder, die hem gebleven is, zij, die daar dicht bij hem is, zonder twijfel in ontroering gebracht door de groote vreugde van hem weidra te zien. Aan de lechterzijde van den weg iigt een nederig hutje, half verscholen lusschen de eiken en de beuken, met liet oude kapelletje, en zijn kaatsmuur onder de oude boomen bij de snijding van twee voetpaden. Dadelijk wisselt in Ramuntcho's jong hoofd de stroom zijner gedachtendie kleine rond gebouwde muur, met een laag kalk bedekt, wekt in hem gedachten van levenskracht en vreugde; niet kindei lijke blijdschap zegt hij bij zichzolven, dat hij morgen dit Baskische spel weder kan har- vatten hij denkt aan de groote partijen des Zondags na den Vesper, aan den roem van zijn Op Cuba schijnt het tusschen de beide gene raals, die elkaar in liet bevel kwamen aflossen, toch iets vriendschappelijke!' officieel ten minste te zijn toegegaan, als zicli volgens de eerste dej êches liet aanzien. Daarin was slechts sprake van confeienties, die generaal Weyler rnet de bevolking, die van maarschalk Blanco niets wilde weten, hield. Zoo mooi voor Weyler schijnt liet er toch niet te hebben uitgezien, als men ten minste de officieele telegrammen uit Havanna maggelooven, wat nu niet zoo heel zeker is. Volgens hetgeen deze melden heeft generaal Weyler zicli aan boord van de Alfonso XIII begeven, waar hij na eene samenspreking aan generaal Blanco het opperbevel overdroeg. Ver volgens scheepte hij zich in aan boord van de AJontserrat, die hem naar Spanje terug zal brengen. Van een elkaar in het geheel niet ontmoeten schijnt bij beide legei bevel hebbers dus geen sprake te zijn geweest. Maarschalk Blanco heeft eene proclamatie afgekondigd, verklarende, dat hij een beleid van edelmoedigheid en vergevingsgezindheid zal volgen en er naar streven, de welvaart te herstellen. Daaitoe rekent hij op den steun der bevolking. Beschermen zal iiij hen. die de wetten naleven, maar daarentegen met de uiterste gestrengheid de ondankbaren straffen, die in hun verzet volharden en den oorlog willen bestendigen. Tijdens zijne ontscheping hief de menigte opgewonden juichkreten aan ter eere van Blanco, Cuba en Spanje. Geneiaal Weyler was toe schouwer aan boord van de Montserrat ten gunste van hem of de autonomie weerklonk geen enkele kreet. Maarschalk Blanco ontving ten slotte velschillende delegatiën en het hoofd der autonomistische partij. Hij sprnk de hoop uit, dat de vrede, dank zij krachtdadigen maat regelen en het verleenen van zelfbestuur, spoedig zou worden hersteld. Phanio betuigde hiervoor dank. De lijkdienst voor Henry George is Zondag met groote praal gevierd. Vroeg in den morgen was liet lijk overgebracht naar het Grand Cen tral Palace, waar de eenvoudige zwarte kist werd geplaatst op een even eenvoudige kata falk. Aan den achterkant van het platform was een rouwversiering aangebracht met het portret van den overledene tot middelpunt. Verder was een bronzen borstbeeld van Henry George door zijn zoon Richaid de eenige versiering. Van zeven uur des morgens tot twee uur des mid dags en veider van vijf uur tot zeven uur des avonds werd het publiek toegelaten om het lijk te zien. Een onalgebioken drom schoof door het ruime gebouw; alleen in de avonduren maakten, naar schatting, 65,000 menschen gebruik van de gelegenheid om nog een laatste hulde te brengen aan den grooten Amerikaan. In de middaguren had de lijkdienst voor de strijden met de Spaansche kampioenen, aan dat alles, wat hij gedurende zijn jaren van ballingschap heeft gemist en waarin hij thans zijn toekomst zal vinden. Maar liet is slechts een kort oogenblik eri doodelijke wanhoop komt meer bij hem op Gra cieuse zal zijne triomphen in hot strijdperk niet meer zien waartoe zouden zij dan dienen Zonder haar schijnt hem alles kleurloos, onnut en ïjdel, zonder beteehenis. Etchézar, Etchézar, dat daar ginds zichtbaar wordt bij de kromming van den wegIn een rooden schijn, als een scliimmenbeeld ligt het daar, door de avondzon overgoten. Hat is het uur van het naar bed gaan. Rondom het dorp, waar de Islok het avondgelni doet weerklinken, valt het laatste gouden licht, terwijl duistere wolken rondom den somberen top van de Gizune opgestapeld, don kere schaduwen op de aarde werpen. Wat ziet zijn geboorteland er weemoedig uit voor den terugkeerenden soldaat, die zijn bruid niet weervindt. Drie jaren zijn voorbijgegaan, sedert zijn vertrek van hier. Drie jarenlater in hel leven een onbe- teekende spanne tijds, thans een afgrond, waarin alles voor hem is veranderd. En na zijn zoo lange ballingschap schijnt het dorp, dat hij nog veraf goodt, hem kleiner toe, vastgemuurd als het is tusschen de bergen als een droef-verloren plaatsje. En op den bodem van de zie! van den jongen man begint, als om hem nog meer te doen lijden, een strijd tusschon het veifijnde gevoel, het erfgoed zijns onbekenden vaders: de bijna ziekelijke ge hechtheid aan do woonplaats der kindsheid en een schrik om zich daar weder op te sluiten, nu hij weet, dat er in de wereld nog een zoo ruina en vrij elders bestaat. familie en de genoodigden plaats. Na de gods dienstige plechtigheden spiaken tal van rede naars over den arbeid en het leven van den doode. Om zeven uur werd de stoet opgesteld die het lijk naar den City Hall zou geleiden. Be halve tal van delegaties uit andere steden namen dertigduizend New-Yorksclie werklieden aan den optocht deel, die donker en somber, zonder een fakkel, zich door de straten bewogen. In het midden reed de ongedekte lijkwagen, getrokken door zestien zwarte hengsten, alle onder den man gereden door leden van de eerewacht. Voor den City Hall werd de stoet ontbonden waarna het lijk werd overgebracht naar de woning der familie. Gisteren is het op het kerkhof van Greenwood bijgezet. fiemengde MededecIIngcn. In Berlijn hebben Zondag eenige verkiezingen voor leden van de kerkeraden plaats gehad; de libeiale groepen wonnen bij vroeger in stpmmen-aantal. Op hun candidate» waren 16.899 stemmen uitgebracht, op de orthodoxen 15.701. Toch blijven de laatsteu in de kerke- taden in de meeideiheid. Volgens een telegram uit Weenen zou Badeni zijn ontslag genomen hebben Als het waar is, is dit zeker van groot gewicht, zooals men uit hetgeen wij hierover gisteren schreven, kan opmaken. Volgens de Popoio Romano heeft koning Humbert den minister-president markies Di Rudini en den minister van buitenlandsche zaken markies ViscootiVenosta, uitgenoodigd bij gelegenheid van hot bezoek van den Oos- tenrijksclien minister van buitenlandsche zaken, graaf Gcluchowski, den 6n November naar Monza te komen. Vandaag zal de beslissing vallen van de ver kiezing te New-York. \Vaarschijulijk wordt rechter Van Wijck gekozen. De stand van de weddenschappen is als volgt 2 tegen 5 tegen rechter Vatt W'yck, 13 tegen 5 tegen den heer Low, 10 tegen 1 tegen gene raal Tracy en 2 tegen 1 dat de heer Low gene raal Tracy verslaat. De jonge George is dus in de weddenschap pen met opgenomen. De Union Pacific Spoorweg (proper) met inbe grip van de gebouwen en alles wat iri verbin ding staat met de exploitatie van het stelsel, is gisteren vei kocht aan het reorganisatie comité voor 53,528,532 doll. Hierin is niet begrepen het amortisatiefonds ten bedrage van 4,036,400 doll, in nanclei: vn- het gouvernement, hetwelk dus in het geliee' ïtvangt 57,564,932 dollar. De spoorweg werd /.„rder tegenspraak aan het comité overgedragen. Na den warmen achtermiddag doet zich thans de naherfst kennen door het plotseling vallen van den avond, en kilheid stijgt er op van de neer gevallen bladeren. Herinneringen aan kleine bijzon derheden van vroegere najaren in Baskië doorge bracht, aan vroegere Novembermaanden rijzen bij hem op, en in zijn gedachten brengt hij terug de koude nachten gevolgd op heerlijke en zwoele dagen, de kille nevels, opkomend bij het vallen van den avond en zich oplioopende om de Pyreneeen, als donkere schaduwbeelden naar den hemel oprij zend hij herinnert zich de oude huisjes met hun late bloemen, nog door de nachtvorsten gepaard en voor de deuren de berceaux der platanen, waarvan de gevallen gele bladeien kraken onder den slap van den bewoner, die voor het avond eten huiswaarts keeri, O, de weldadige en kin derlijke vreugde van 's avonds naar de welbekende woning terug te keeren, na lange en moeilijke tochten in de ruwe bergen. O, de vreugde, wanneer voor het eerst in den winter het hout in den grooten schouw opvlamt. Neen, in de stad, met zijn huizenzee en zijn chaotische verwarring heeft men niet den echten indruk van in eigen huis te komen, van op eenvoudige maar huiselijke wijze in de vertrouwelijke woning te zitten, roet de groote donkere ruimte om zich heen. Maar thans hebben hem zijn jarenlange afwezigheid, zijn reizen, zijn nieuwe levensopvatting zijn bestaan als berg bewoner hem minder rooskleurig gemaakthij zal zijn oude huis zonder twijfel verlaten terugvinden, vooral als hij er aan denkt, dat zijne moeder er niet altijd meer zal zijn en dat Gracieuse er nimmer meer zal wezen. (Wordt vervolgd.)

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Schiedamsche Courant | 1897 | | pagina 1