5!"" jaargang.
ondag 5 en Maandag 6 December 1897.
N°. 9493.
Eerste Blad.
ST. NICOLAAS.
FETJILLETOJST.
DE JONGE WEDUWR
Verschijnt dagelijks, uitgezonderd Zon- en Feestdagen.
UITGEVER: H. J. C. ROELANTS.
BUITENLAND.
Asosnemestspbus voor Schiedam, per kwartaal
ocmuuiuu, per Kwartaal f 0.90
omliggende plaatsen, p. kwart. - 1,05
r» r>pr nn«f r» lr«ro*-+r»r>1 i -
T) n v.«»öpv,uuvluami3tu,p1i;
franco per post, p. kwartaal.
Afzonderlijke nommers
Dit nummer bestaat uit drie bladen.
Heden en morgen en Maandag wordt het
aloude St. Nicolaasfeest weer in gansch Neder
land gevierd.
Wij stellen dat aardige feest hoog, vooral
omdat het een Kinderfeest is bij uitstek, omdat
kinderen alleen onder de eigenaardige mystieke
bekoring er van kunnen komen, die zoo aan
trekkelijk is.
Wat blijde gezichten zullen er zijn, wat gulle
lach zal er weerklinken, tot wat dankbaarheid
zal er gestemd worden, zoo hij gevers als bij
ontvangers.
Straks zullen de schellen der huizen geheim
zinnig klingelen, en van overal zullen geheim
zinnige mannen pakjes en doozen aanbrengen
en met schuchtere verwachting zullen zij ge
opend worden dan zullen de kleinen ver
rast zijn over dien onuitputtelijken Sint, die
weer zoo precies hun geheimste wensehen ried
en precies wist, wat zij gaarne hadden, en Je
grooteren zullen met aandoening dank weten
voor zoovele bewijzen van trouw en sympathie,
die vriendelijke handen hun zonden, de vruchten
soms van maandenlangen arbeid.
Wij houden van het St. Nicolaasfeest, omdat
liet ons volkskarakter zoo teekentde gulheid,
de blijheid om anderen te verheugen, om, al
is het niet altijd van weelde, wat af te staan
voor maag en vriend.
Wij houden van het St. Nicolas deesl omdat
het is een oude traditie van hecht volksgeloof,
waarin zich onze ouders en voorvaderen ge
lukkig voelden.
Wij houden van het St. Nicolaasfeest omdat
het den familieband versterkt, en wat in den
loop der tijden uit elkaar ging, op dien éénen
avond in het jaar, zij het ook in den geest,
weer bij elkaar brengt.
Een kinderfeest is hetwant wie vierde ooit
prettiger en gedenkwaardiger St. Nicolaas dan
in zijn eigen ouderlijk tehuis. Wie bereidde
zelf ooit met meer enthousiasme zijne verras
singen dan daar; waar was ooit de bloheid
grooter dan in die dagen der kinderlijke en on
bevangen jeugd in het ouderhuis?
En voor de ouderen, zou er wel met meer
liefde en warmte pgepakt" worden dan door
ROMAN DOOR
HANS WACHENHUSEN.
1.30
- 0.02
BUREAUBOTERSTRAAT fO, Tcloplioon !*o. 123.
ADVETiTENTrarRus: van 15 gewono regels mot inbe
grip v.in ccno Courantf 0.52
Iedere gewone regel meer0.10
Bij abonnement wordt korting verleend.
10)
sDat vervelende sterfgeva! heeft mijn geheele
seizoen bedorven, en 't was pas begonnen," mom
pelde deze wrevelig. ïVoor mij is de zaak zoo
helder als glas; maar het is beter dat de sluier
nooit wordt opgelicht, schoon het toeval dikwijls
de beste dienaar is Ik wed, dat het dis
Rudoif is geweest, dien ik met Alban in de restau
ratie van het Kurhaus te Homburg op dien avond
heb gezien; ik meen ham aan zijn bleoke gelaats-
Ideur te herkennen de tijd zal immers alles
doen vergeten."
Met moeite stond zij op en greep haar sierlijken
slok, die zij sedert eenige dagen wegens een
nieuwen aanval van jicht noodig had,
Vogue la galère 1" riep zij uit, «Hij zelf heeft
dit huwelijk ontbonden, dat ik zoo haatte. Mmia
18 ffijde rest is m ij n zaak. Vóór alles weg uit
Parijs!Met dezen mijnheer Rudolf, dien lor/1 Ruiiiwen
Uit de opera Vampier", aan wieti zijn bleek gezicht
mij steeds doet denken, zou ik gaarne nog eens een
voordje spreken maar n'imporle! Alleen dat rouw
jaar is nog vervelendMaar ook dat zal voorbij
gaan, en ik reken op Minia's opgewekten aard
VI.
Weer waien er drie jaren voorbijgegaan. In de
stire van haar moedors villa, ver buiten de stad
de moeder, die het geschenk voor hare kin
deren in geheimzinnig omhuhel wikkeltzou
er wei grooter heerlijkheid gevoeld worden,
dan door de moeder, die harer kinderen van
vreugde stralende oogen ziet als het hulsel
valt, van hare kinderen, die wel weten dat
de goede Sint alles aldus heeft beschikt, maar
die toch als het ware voelen, dat de ouders
wel op heel goeden voet met hun bescherm
heilige staan
Wij geiooven het niet.
En zijn er zooveel kinderen, die van St. Nico
laas niet veel te wachten hebbener zijn
zooveel kinderen, die ook den goeden Heilige
wel kennen, maar bijna slechts bij naam. Hun
ouders kunnen St. Nicolaas niet te spreken
krijgen en een visite met zijn goe 1 voor-
zienen korf brengt hij hun niet. Ieder heeft
gezinnen in zijn omgeving waar het aldus
toegaat. Als zij, die het nu wat rutnier heb
ben, eens ieder een of' meer van die gezinnen
in staat stelden ook voor de kinderen daar wat
te doen als hier eens een warm klecdingstuk,
nu de barre koude nadert, gegeven kon wor
den, en daar een versnapering.
Een inzender wees er deze week op in ons
blad, hoe hij rzijn" gezinnen placht te be
denken in overleg met zijne vrouw.
Voor velen kan de opolle.ing niet groot zijn
velen zouden aanspraak hebben op groote dank
baarheid. Eene georganiseerde St. Nicolaas-
viering voor kinderen van minderbedeelden, is
hier, zoover wij weten, niet. Als zij bestond,
zouden wij ons er hartelijk over verheugen,
maar wij kennen haar niet. Laat ieder nu
voorloopig nog eens afzonderlijk werken, mis
schien is er later aanleiding tot samenwerken.
Een gelukkig en tevreden St. Nicolaasfeest
voor allen zouden wij zoo begeerlijk achten.
Kom Iaat ieder dan in zijn kring zijn
best doen
Algemeen ovarxieHit.
Schiedam. 4 December '97.
Duitschland is aan de Iviautschau-baai gaan
zitten en schijnt van zins er te blijven ook.
Wanneer ooit een aanleiding van pas is ge
komen, dan is het wel de moord op de Duitsche
zendelingen in China geweest. Onmiddellijk is
een kruiser naar de Kiautschau-baai gezonden,
heeft daar troepen aan land gezet, die, nadere
orders afwachtende, bezit hebben genomen van
dit deel der kust.
in Westend, waardoor men uit het salon in den
tuin kwam, zat Maximia in een huisjapon, mot
haar dochter, een meisje van ongeveer vijf jaar
met donkerblonde krullen, tegenover zich.
De lente tooide alles met nieuwe pracht De
knoppen der hoornen, de bloesems der heesters,
vei spreidden hun geur; de bijen gonsden in de
kampei foelie, die langs een luchtig, ijzeier. hek
omhoog klom. De hemel was slechts met lichte veer-
wolkjes bedekt.
In den salon en den tuin heerschte diepe stilte
alleen zong in een der boomen een bastaard
nachtegaal.
Drie jaren weduwe! Het waren zeer onrustige
en zeker geen gelukkige jaren voor haar geweest.
Droomerig en apathisch zag zij voor zich uit, toen
zij de naald liet rusten en naar buiten keek. Ha ar
dochtertje zag slechts even op zij kende de stem
ming harer moeder, die zich zoo eenzaam voelde,
ook al klaagde zij er niet over.
Vandaag was het do dag van den dood van haar
echtgenoot.
Sedert zij met haar moeder Darijs had verlaten,
was er zooveel gebeurd, dat haar vaak met bitter
heid had vervuld, maar dat zij met kindoilijke
berusting had gedragen, ofschoon zij met haar
groot vermogen volkomen onafhankelijk had kun
nen zijn.
Haar moeder, nog even rusteloos ais vroeger,
had haar en haar kind weer meegevoerd, nu hier,
dan daarheen; het spel was haar eenige afleiding
en hartstocht; uiaar waar zij zag, dat de een of
andere heer, met wien zij kennis maakten, de jonge
weduwe met ernstige bedoelingen naderde, was zij
tusschenbeide gekomen.
i Over Leo daarentegen had zij altijd gaarne met
Dat het Duitschlands voornemen zou zijn,
voor goed bezit te nomen van liet bezette ge
bied. is zeer waarschijnlijk.
Wel heette het. dat de bezetting alleen was
geschied om de Chineeschc regeering tot scha
deloosstelling te bewegen, maar 't kon hier
mede wel eens gaan als met Engeland en Egypte.
Reeds wordt officieus verzekerd, dat Duitsch
land met de mogendheden, die er het meest
bij betrokken zijri, van gedachten heeft gewis
seld over de Kiautschau-baai, en dat die ge-
dachtenwisseling volkomen tot genoegen van
Duitschland is afgeloopen.
En 't is zeker niet een toevallig feit, dat
tegelijk hiermede de I'oss. Ztg. uit Wilhelms
haven verneemt, dat duizend man marine-
infanterie en tweehonderd man marine-artillerie
met eeti groot aantal veldstukken mobiel worden
gemaakt om op transportschepen naar Ciiina te
vertrekken.
Op het schiereiland Sjantung moeten ook
de Cliineezen hun troepen samentrekken.
China schijnt intusschen pogingen gedaan te
hebben om Rusland lot tussehenkonist te be
wegen.
Maar de regeering van den Czaar, die zelf
zoo aardig partij heeft weten te trekken van
den oorlog tusschen China en Japan, om in
Korea vasten voet te krijgen, loonde geen zin
om Duitschland hier in 't vaarwater te zeilen.
En ook de andere mogendheden toonen
daartoe geen neiging.
Het Journal des Dóbats zegt hierover bv.,
dat verschil van meening tusschen de mogend
heden, die gemeenschappelijk de herziening
van het verdrag van Simonoseki hebben tot
stand gebracht, niet waarschijnlijk is
Rusland zit in Mantsjourye, Frankrijk in
Tonkin en Duitschland had niets.
Intusschen verneemt de Times uit Shanghai,
dat de Chineesche regeering de zaak aan een
scheidsgerecht wil onderwerpen.
Zou 't niet al te laat wezen
De zaak-Dreyfus is een nieuwe phase inge
treden door het schrijven van Esterhazv aan
genei aal de Pellieux, waarin hij verzoekt voor
een krijgsraad terecht te staan.
Dit schrijven luidt aldus:
sGeneraalDe marteling die ik onschuldig
sedert veertien dagen heb ondergaan, is meer
dan een mensch kan verduren. Ik geloof dat
u de bewijzen bezit der schandelijke intrige,
die opgezet is om mij in het verderf te stor
ten. Deze bewijzen moeten te berde worden
gebracht een gerechtelijke behandeling, die
zoo ver mogelijk moet gaan.
Het volle licht behoort er over te worden
uitgespreid, en noch het laten vallen der
instructie noch een staking van het onderzoek,
kan mij op het oogenblik de mij toekomende
rechtvaardiging verschaften.
sAls officier, die openlijk van hoogverraad
is beschuldigd, heb ik recht op een krijgsraad,
Maximinia gesprokenzij had haar verweten, dat
de ongelukkige zich uit wanhoop vrijwillig had
aangesloten bij een rnilita'ue zending naar Azië,
en zelfs daar, naar men haar verteld had, dacht
hij nog steeds aan haar met dezelfde liefde. Omdat
Leo zelf onvermogend was geweest en alleen door
zijn oom bij de keizerlijke garde kon blijven, daarom
had zij (Maximinia) zich door een man als Alban
laten verblinden. Maar Leo zou rijk worden, zeer
rijk, wanneer zijn oom stierf, en zij hoopte er
stellig op, Leo nog eens in een schitterende positie
en gelukkig te zien.
Het laatste had zij er met krachtigen nadruk
bijgevoegd.
Op Maximinia's aandringen had de gravin, ter
wille van het kind, dat een systematisohe opvoeding
noodig had, eindelijk toegegeven en besloten haar
villa bij Berlijn weer te betrekken, want op haar
kasteel^ iri de provincie had zij het zeker niet
uitgehouden.
Maar ook hier beviel het haar niet. Zij had in
de hoofdstad wel vele aanzienlijke bekenden, die zij
ook opzocht, maar ook deze, voor het meerendeel
bejaaide dames, waren trekvogels zooals zij. Den
zomer brachten zij door op badplaatsen of ep het
land, alleen de eerste wintermaanden bleven zij te
Berlijn, on dan reisden zij naar het Zuiden.
Met wrevel keerde de gravin steeds van haar
bezoeken naar haar woning terug, wanneer Maxi
minia haar niet had veigezeld. Het was haar onaan
genaam, ter wille van haar kleinkind zulk een
bestendig leven te moeten leiden. Het kind kon
immers bij betrouwbare menschen worden achter
gelaten, bij wie het een opvoeding volgens zijn
stand kieeg. Dat delen andere jonge weduwen
ook; bovendien, vroeg z'j Maxitninia voortdurend,
den verhevensten vorm der militaire recht
spraak.
iAlleen de uitspraak var, zulk een rechter
bezit liet vermogen, door een vrijspraak ten
overstaan der publieke opinie, tot welke de
laaghartige lasteraars zich hebben durven wen
den, htm weefsel van bedrog te vernielen.
sik verwacht van uw iioog gevoel voor
rechtvaardigheid, dat ik voor den krijgsraad
te Parijs zal tc recht staan."
Deze brief geeft aan de zaak een gansch
andere wending. Wij hebben nu niets meer te
doen niet een zaak-Dreyfus, maar allereerst met
een zaak-Esterhazy.
De Figaro is tevreden over dit verloop der
dingen, maar meent evenals alle bladen, die
ten gunste van Dreyfus zijn geklemd, dat
Esteihazy van hoogerhand is gedwongen dezen
brief te schrijven.
Wanneer evenwel dit nieuwe proces niet
den noodigen eerbied voor wet en gerechtig
heid wordt gevoerd, dan twijfelt hel boulevard
blad niet of bet rechtvaardigheidsgevoel zal
bevredigd worden.
De A urore zegt, dat Esterhazy, wel wetende
dat een beklaagde geen invloed kan oefenen op
den loop van liet proces, alleen een mooie rol
tracht te spelen, door de onvermijdelijke be
slissing zelf aan te vragen.
IJ-f Esterhazy-blad Matin vraagt zich alleen
af. of Esterhazy niet op de beslissing, die hij
ziet aankomen, is vooruilgeloopen.
De Libra Parole inerkt wrevelig op, waarom
Esterhazv niet de beslissing van zijn superienr
beeft afgewacht, daar de beschuldiging tegen
hem bij lange niet bewezen is.
De Gaulois, die een vrij onpartijdig stand
punt inneemt, constateert alleen dat die krijgs
raad eerst over twee a drie weken kan bijeen
komen, gelijk dus met de behandeling van het
Panama-staartje.
Dat is dus heel wat vuile wasch op eens!
Zeker is ook nog een geheimzinnige bewe
ring in den Courrier du Soir, die voor een
officieus blad doorgaat.
Esterhazy zou niet vreemd zijn aan de
samenstelling van het bordereldaar hij in
dienst der tegenspionage was. Een revisie van
het proces zou wel mogelijk zijn.
't Is waar, het blad kenschetst dit slechts
als een gerucht. Bevestiging blijft dus af te
wachten.
De Libre Parole verzekert, dat generaal de
de Pellieux zijn rapport aan generaal Saussier
heeft ter hand gesteld.
Van zijn kant beweert de Petit Parisian te
weten, dat te Mont-Valérien, de preventieve
gevangenis, zeven arrestantenkamers worden
gereed gemaakt. Voor wie?
Gememoreerd dient ten slotte nog te worden,
dat kolonel Sclnvartzkoppen, de thans terug
geroepen militaire attaché van het Duitsche
gezantschap te Parijs, aan den Zwitserschen
kolonel Chauvet zou hebben verklaard, over
tuigd te zijn van Dreyfus' onschuld.
wilde zij dan haar jeugd treurig laten voorbij
gaan
Intusschen deed zij al het mogelijke om haar
dochter niet te brengen in klingen, waar men veel
heeren aantrof. Zij bracht haar alleen in dames
gezelschap, waar Maximinia zich verveelde. Zij
coriespondeeide druk met Petersburg, voor het
beheer van haar goederen, zooals zij zeide.
Door dit alies had tussihen moeder en dochter
natuurlijk dikwijls groote spanning bestaan. De
eerste werd al te onverdraagzaam, klaagde boven
dien vaak over haar jicht, vermaakte zich urenlang
met een patience spil, werd knorrig, keek dikwijls,
wanneer zij in den tuin wandelde, lang naar het
vliegen der wolken, en vei klaarde ten slotte catego
risch, dat zij het hier niet langer uithield.
Toen de herfst in bet land kwam, zeide zij baar
dochter vaarwel, om den winter voor haar kwaal
door te brengen in een zachter klimaat. Sedert
dien tijd was weer een jaar voorbijgegaan.
Brieven waren er nooit van haar gekomen
alleen telegrammen. Van terugkomen was daarin
geen sprake, en eindelijk kwaaien ook die zoo
schaars, dat Maximinia bijna niet meer op lijding
rekende.
Ook zij werd ten slotte door onrust bevangen.
Zij bad zich geheel uit de wereld teruggetrokken,
ging slechts met enkele peisonen om, ontving
slechts weinig bezoeken, maar dacht er dikwijls
met smalt over na, hoe zij deze afzondoring op
haar jeugdigen leeftijd zou kunnen volhouden.
Wordt vervolgd.)
