UIT I) E PERS.
Met St. Nicolaas winkels kijken.
BINNENLAND,
van Vincennes even .koninklijk behandeld
als hun lotgenooten.
Linguet, een talentvol, maar berucht dag
bladschrijver, had zich alleen te beklagen over
zijn huisvesting; maar niettemin erkent hij
dat zijn voeding uitmuntend was. Hij schreef
een bekend pamphlet tegen de Bastille, dat de
revolutie heeft verhaast, maar waarvan een
tijdgenoot kon getuigen: sHet is de langste
leugen die ooit gedrukt is."
Zeker, men kan niet wenschen, dat de Bas
tille weder wordt opgebouwd. Maar het is aardig,
te constateeren dat de schrijvers, die verwende
kinderen der 18de eeuw, een instelling ten val
hebben gebracht, waaraan zij niets dan weldaden
te danken hadden. Per slot van rekening waren
zij ondankbaren.
De geschiedenis is vol van dergelijke groote
inconsequenties.
Indien de staatsgevangenis nog bestond, zou
den tal van debuteerende jonge dichters wel
licht verzoekschriften indienen om er op zulk
een voordeelige wijze te worden gekerkerd.
Maar de regeering zou die eer zeker bewaren
voor minder eischende burgers.
En daarin zou zij gelijk hebben.
De Vrede va.n Munster.
Het denkbeeld is geopperd om op 30 Jamiaria
1898 leest te weren, naar aanleiding van hei feit,
dat toen vóór 250 jaar de Vrede van Munster is
ge teekend.
Hei Ned. Dagblad zegt dit denkbeeld van harte
toe te juichen, mndat die gebeurtenis een nieuw
en schitterend tijdvak in onze Vaderlandsche ge
schiedenis opende, en het blad is van oc.deel dat
ook onze Ro.unsche iandgenooten dat dankbaar
belmoren te erkennen.
De tachtigjarige oorlng is aanvankelijk zoo
herinnert het blad nooit een godsdienstoorlog
geweest, want Egmond, Hoorne en nagenoeg al
de aanzienlijken, die het smeekschrift der edelen
aan Marg-iretha van Parma onderteekenden, waren
goed R'.omsch. Eerst veel later is Roomsch het
zelfde geworden als Sp.ianschgezind. maar met dat
ai heelt onze worsteling tegen Spanje toch nooit
geheel zijn kaïakter verloren van een nationaien
strijii tegen een vreemdeling die onze handvesten
en privilegiën niet eerbiedigde en ons door vreemde
landvoogden en vreemde soldaten liet onderdrukken.
Ook de Roomsche Nederlanders moeten blijde zijn,
dat zij met een deel zijn gebleven van een Rijk,
dat ons thans zeker in zijn diepen val zou hebben
meegesleept en dat zijne Roomsche provinciën in
Fi ankrijk (Franche-Comté), Italië (Napels. Milaan)
en elders (Zuid-Amerika), evenmin heeft weten te
behouden als de Trotestantsche.
Dat wij niet voor het meerendee! Roomsch ge
bleven zijn, mogen zij vrij van harte betreuren,
maar dia droefenis mag hen niet beletten het
goede te vvaardeeren, dat onze vrijheidsoorlog ook
voor hen heelt opgeleverd Philip II heeft in Spanje
vele Rnomscben even ha>d vervolgd als hier de
de Protestanten. Onder zijne slachtoffers behoorde
de biechtvader zelfs van Karei V.
Hij was een tiran, dien het niet om de zuiver
heid der leer, maar om de onbepeiktheid van zijn
gezag la doen was en die, met ai zijn schijnbaren
ijver voor de Roomsche kerk, den hei tog van Alva
met zijne soldaten, niet alleen tegen ons, maar
ook legen den Paus zelf in het veld heelt gezonden.
Professor Jorissen heeft ons zijn beeld voortreffelijk
geteekend en van den vermeenden geloofsheld niet
anders overgelaten dan een despoot, die den gods
dienst voor politieke oogmeiken misbruikte. Ook de
Rot.mschen hebben dus reden tot dankbaarheid en
zoo zij ooit eene gelegenheid hebben gezocht om
aarzelend, sof vinden jelui 't naar zonder iets er
bij?"
Nu, dat is ook wat," viel juffrouw van Mun-
teren in, »denk je dat wij er thuis altijd iets
bij hebben? Ik ten minste niet, en zeker niet
door de week; Zaterdags koop ik altijd een
stuiver zoute bollen voor Zondags."
»lk eet er meest een boterhammetje bij,"
bekende juffrouw Kruisberg, »een boterham
metje met Zwitsersche kaas, dat is hartig,
't Eten van den bok is nu niet zoo veel, ten
minste niet, als je er twee dagen over doet,
zooals ik."
3>Ik ook," verzekerde de gastvrouw.
»De meeste dames," voegde de derde aan
zittende er bij.
Daar sloeg 't half acht en tegelijkertijd sloeg
de schrik om 't maagdelijk hart van juffrouw
Cato.
»Ik weet niet, wat ik er van denken moet,"
zei ze bevend, »'t is nu over de dertig jaar,
dat mijn neet 't volhoudt." Toen, op eens van
kleur verschietende: »Als hij maar niet ziek
is of faillietja, je kunt toch nooit weten."
»Neen daar hoef je je niet ongerust over
te maken," verzekerde juffrouw Betsv. sToe-
valüg was ik er van ochtend in den winkel."
Zoo, snoepster," lachte juffrouw Alida, »nu
weten we 't »n eens."
bOcIi ver ld je, ik snoepen. Voor mij zelve
koop ik nof van mijn leven, iets, hoor. Ik
verzeker je, dat de letters van To 't eenige is,
wat ik ooit proef, behalve dan bij een enkelen
verjaardag. Maar wat ik zeggen wou, ik
was van ochtend in den winkel bij je neef om
fets te koopen voor 'tkind van mijn huisjuf-
rouw. Ze heeft me, toen met de influenza,
zoo erg goed opgepast en nu wou ik toch ook
wat terugdoen, ik kocht dus een borstplaat
voor 't kind, maar 't viel niet mee, wat is"tfet
goed zwaar. Voor 40 ets. had ik maar een heel
gewone.
ïHielp mijn neef je zelf? informeerde de
hunne gehechtheid aan het Huis Oranje te toonen,
dan hebben zij di» nu gevonden.
De viede van Munster was de kronn op het
werk dt>r Oranjes, de bevestiging der banden, die
Nederland en Oranje saam verbonden en de grond
legger van dat alles, was Willem de Zwijger. Laten
dus nu alle Nederlanders zich saam veieemgen Kit
vioring van een echt nationaal feest. De Israëlieten
omdat zij door opneming in ons staatsverband deel
lietihen gekiegen aan onze geschiedenis, de Pra-
tüvtanten en de Roomsciien omdat zij beiden te
zamen eendiachtehjk het groote werk der bevrij
ding van den vreemdeling zijn begonnen en beiden
te zamen reden hebben zich over de uiikomst te
verheugen.
(Slot.)
Kont, nog een half uurtje! Veel hebben we reeds
gezien en goeds ook, maar St. Nicolaas is nog niet
uitgekeken. En wij, we leiden hem gaarne rond.
Maar ge moogt wel een ferme winterjas aan
trekken. 't Is er waarlijk koud genoeg voor. Zoo,
is uw jas wat oud Nu ga dan maar even naar
den heer D. H. WEIJFFENBACH, Hoogstraat 6S,
dan zijt ge dadelijk klaar.
Bij den heer G. VAN DER HEIJDEN, Boter-
straat 15, een flinken manufacturier, zult ge voor
een stevigen, wannen rok niet vergeefs aankloppen.
Hij heeft ze in aiie soorten en prijzen. Nu, 't is
St. Nicolaas en Zaterdagavond, dat komt net goed uit.
Da heer A. VAN DER ZEE, Groote Markt 12,
kan u ook aan een rok helpen. Maar niet voor
dames. Een Jakensche rok of een mooie gekleede
jas, voor bruiloft of partij, zal uw zoon niet on
welkom zijn, mevrouw.
Toch wiilen wij ook de dames te vriend houden.
Dat is goede politiek. Daarom een kijkje genomen in
het magazijn van den heer J. L. BRUNS, Hoog
straat 174, waar een uitgebreide collectie japor.-
stoffen te vinden is. En hebt ge er in uw omgeving,
die ge, nu het zoo koud is, in hun nood wilt
bijstaan, flinke dekens vindt ge hier ook.
Maar bedenk, dat koude hongerig maakt. Een
flinke Gelderscbe rookworst van de firma HOOGER
BRUGGE, Hoogstraat 94, kunt ge er, dunkt me,
wel bijvoegen. Of zendt ge liever wat eieren
Dan zijt ge bier ook te recht.
Of als het een zieke of zwakke geldt, zou ik
een flinke lap biefstuk beter vinden. Daarvoor moet
ge bij LOUIS DE VRIES wezen, Hoogstraat 80.
Opsteken O jé, ik heb er geen bij me. Maar
wacht, bij P. A. J. 11EINSBROEK, Hoogstraat 78,
krijgen we vast een goede sigaar. En keurige
kistjes voor cadeau's zie ik er ook staan.
Bij K. MALTHA, Hoogstraat 8, moeten we wezen
voor ons souper. Wat ziet die rolpens er appeti-
teiijk uit, en dan die heerlijke versche zultGe
zoudt er zoowaar in bijten.
Zijn naamgenoot, D. MALTHA. Broersveld 25,
mogen we niet vergeten. Een kinderparadijs, die
eZoete Toco", maar ook de dames zullen er graag
eens wezen. Wie van chocolaad of suikergoed
houdt, is hier terecht.
De bakker J. VAN RHIJN Jz,, Broersveld '105,
houdt over 't algemeen meer van degelijk. Rogge
brood dat is zijn fort. Maar den goeden Sint brengt
hij toch ook hulde, door lekker speculaas te bakken.
Ziezoo, thans even naar den boter- en kaas
handel van den heer A. NOORDAM, Singei 130.
Voor prima boter en kaas, of puike Gelderscbe
waar, kunt ge hier gerust binnengaan. En een
lekker Edammertje zendt Sinterklaas met evenveel
pleizier als iets anders, hoor.
Gaat ge al naar huis? Wij nog niet. St. Nico
laas heeft mij zijn portret beloofd als aandenken
aan onze wandeling. Dus naar den "neer N1ESTADT,
Singel 97die zal mij wel een goed portret be
zorgen.
gastvrouw, die 'tnu toch werkelijk benauwd
kreeg.
»Nee, maar ik zag hem toch staan, dus ik
meen maar, je hoeft je niet ongerust te maken."
»Korn je er wel eens?" vroeg juffrouw Van
Munteren. Cato kleurde, terwijl ze langzaam
antwoordde
slimnee, eigenlijk niet."
»Toch geen kwade vrienden
3>Nee. anders zou hij me toch niet, trouw
alle jaar, een kistje met lekkers sturen. Och
ik wil 't jelui wei vertellen, hoe 't'm zit.
Je moet weten dat Chris mijn neef
met mij had willen trouwen vroeger dan
een jaar of dertig geleden. Hij was vroeg in
de zaak gekomen, door dat zijn vader, op be
trekkelijk jeugdigen leeftijd, gestorven was.
Enenfin, toen had hij een vrouw noodig
en hij was ook erg verliefd op me, jelui
hebt me toen gekend, maar ik was lang niet
leelp."
»En gaf je niet om 'm
sOch wat zal ik je zeggen Eigenlijk wel,
hij was een mooie, knappe jongen en heel
solide en daarbij verbazend hartelijk. Nee, ik
hield wel van hem, heel veel zelfs, maar ik
kon er niet toe besluiten om met een koeke-
bakker te trouwen, dat was 't 'm nou. Zijn
vader was de eigen broer van mijn moeder,
maar pa was commies bij 't Ministerie en dat
was zoo'n heel andere stand.
sMa was natuurlijk mevrouw en ik zou maar
juffrouw geworden zijn. Doch, dat was 't ergste
niet; ik voor mij zou er wel overheen zijn
gekomen. Maar, zie je, bij ons thuis waren ze
nogal trotsch, de jongens waren eerzuchtig en
erg voor de hoogte en zoo. De oudste was al
kadet en studeerde voor officier. Nou en dan
had 't niet gestaan om een zuster te heb
ben die in een winkel bediende, al was
't ook haar eigen. En voer Pa ook niet, ik was
zoo bang, dat 't zijn promotie in den weg zou
staan. Dat was 't voornaamste, voor mijzelven
Nog even doorgeioopen naar de Kinderbuurt 28.
Want een ftkvche banket- of boterletter van J.
DRENKELFORTH willen we ten slntte nog wel
even giianruiken. Met eten moeten we nog
even wachten, Als wij maar niet tol de onge-
lukkigen behooren, die een gard krijgen
Bij een banket letter behooit eigenlijk een glas
geurige bissthnp. niet waar? Een gnede flesch wpn
levert J 11 C. VA!-' WAART, Hoogstiaat 154
u met ploizier. Bacchus zou gaame eens bij hem
logee ren
En nu gaan ook wij vour dit jaar naar huis.
Onze vriendelijke Snit weet nu den weg, on hij
heeft zich zeker niet onbetuigd gelaten. Ten minste,
hij kan hier voor alles goad terei Sit, verzekerde hij
nu], en het deed me voor onze stad pleizier dit
van hem te hooren.
Maar ik wist vooruit wel dat hij tevreden zou
zijn, en dat li ij nu nooit meer ergens anders gaat
koopen
Inhuldlgingsfeesten.
Door de Staten van Noord-Hoiland is in hunne
laatste bijeenkomst besloten aan HH. MM.
vanwege de provincie een openlijk blijk van
hulde aan te bieden by gelegenheid van het
verblijf van HH. MM. te Amsterdam, voor
de plechtigheid der inhuldiging van H. M. de
Koningin.
Het heeft HH. MM. behaagd de daartoe tot Haar
gerichte uitnoodiging te aanvaarden.
Naar wij vernemen, bestaat het voornemen
ter uitvoering van het besluit der Staten, op
nader te bepalen dag een vuurwerk op het IJ
voor Amsterdam te doen ontsteken, dat door
HH. MM. te midden der Staten in oogenschouw
zal worden genomen.
De leeftijd onzer Kamerleden.
De nestor van de Tweede Kamer is, gelijk
men weet, de heer J. H. Doener, geboren in
1824.
En den bejamin Theodoor Matthieu Ketelaar,
geboreu 6 Mei 1864
De jaartallen van geboorte der 100 leden zijn
als volgt:
Acht leden zijn 67 tot 73 jaren oud en aizoo
geboren tusschen 1824 en 4830 1 iid in 1824,
1 in 1825, 1 in 1826, 1 in 1827,1 in 1820 eu
3 in 1830.
Negentien leden hebben een leeftijd van 57
tot 66 jaren en zijn aizoo geboren tusschen
•1831 en 1840; 2 leden in 1831, 2 in 1833,
1 in 1834, 1 in 1835, 2 in 1836, 3 in 1837,
3 in 1838, 2 in 1839 en 3 in 1840.
Een-en-dertig leden zijn tusschen (ie 47 en
50 jaren oud en zijn aizoo geboren tusschen
1841 en 1850; 4 leden in 1841, 4 in 1842,
3 in 1843, 2 in 1844, 5 in 1845, 3 in 1846,
2 in 1847, 2 in 1848, 2 in 1849 en 2 in 1850.
Negen-en-dertig leden hebben den leeftijd
bereikt van 37 tot 46 jaren en zijn aizoo ge
boren tusschen 1851 en 1860; 5 leden in 1851,
9 in 1852, 3 in 1853, 5 in 1854, 3 in 1855, 2 in
1857, 9 in 1858 en 3 in I860.
En ten slotte zijn er drie Kamerleden beneden
den leeftijd van 37 ledenéen van 36, eén
van 35 en éen van 33 jarengeboren aizoo in
1861, 1862, en 1864.
Zendelinggenootschap.
Het Maandbericht van het Nederlandsche
Zendelinggenootschap voor December begint met
een herinnering aan den stichtingsdag van het
genootschap, 19 December 1797. Bij dit num
mer zijn de portretten gevoegd van de stichters
was ik er wel overheen gestapt, want ik hield
erg veel van Chris, en als ik alleen was ge
weest, had ik »ja" gezegd, maar om Pa en de
broers, zei ik sneen", toen hij mij vroeg."
»Wel, wel! je hebt je dus voor hen opge
offerd," merkte Alida ernstig op.
sOpgeofferd, och! wat zal ik je zeggen
ik wou toch niet mijn eigen geluk koopen ten
koste der vooruitzichten van Pa en de jongens.
Ik had toch niet gewild, dat ik hun carrière
in den weg had gestaan. Ik deed tegenover
Chris dus maar of ik niet om hem gaf?'
»En trok hij zich erg aan?"
»0ja, in 't begin was hij er bepaald naar
over, dat hoorde ik van zijn zuster. Weet je,
hij was zoo innig goed en hij wist wel, dat
't bij ons thuis nu niet zoo royaal was. We
moesten alles doen doen om onzen stand op te
houden en moe en ik behielpen ons altijd maar
om de jongens alles te geven. Nou en hij
had zoo graag voor me gezorgd. Maar 't ging
nu eenmaal niet, en hij moest een vrouw in
de zaak hebben, dus trouwde hij na een jaar
of zoo. En ik geloof ook wel, dal hij heel ge
lukkig is. Zijn vrouw is een ergburger-menschje,
maar flink en iieel aardig. En hij heeft lieve
kinderen ook!"
IIij heeft zich dus wei getroost, en jij?"
iNu, ik heb me ook moeten troosten, ik heb
een poos later nog eens kunnen trouwen, met
iemand van 't Ministerie, net als pa, maar dat
wou ik niet. Daarvoor had ik nu te veel van
Chris gehouden-"
»En nu ben je alleen op je ouden dag, ziel,"
merkte juffrouw Alida op.
»Ja, dat is nu eenmaal zoo. Als je niet
trouwt en je ouders zijn dood, dan blijf je
alleen. Mijn eene broer is in Indië en de andere
in Breda, maar ik hoor zelden van hen."
En sturen ze je wel eens iets, als 't niet
onbescheiden is?"
5Och, ze weten, dat ik genoeg heb om van
te leven't moet ten minste wel."
J. Tli. van der Kemp, Th. Hoog. C. Brem, J.
L. Versier, P. G Sprenger van Eyk, B. Lrde-
boer en R. Uytdenbroeck, Vaoits vinden wij
de 44e lijst van de feestgaven, zijnde f 3314 13 /a
makende met de vorige gaven f 67,894.31 Vs.
Voor de Tisschors.
B. en W. van Katwijk hebben namens den
raad hunner gemeente een adres gericht aan
II. M. de Koningin-Regentes, waarin zij ver
zoeken aan do zoo lang gekoesterde wenschen
van den raad te willen tegemoet koinen, door
hem in staat te stellen in het belang van de
visscherij in het algemeen en in dat der ge
meente in liet bijzonder, de reeds bestaande
vaart Katwijk aan ZeeIJmuiden zoodanig te
doen wijzigen, dat zij voor visschers vaartuigen
bevaarbaar wordt gemaakt en dat wel door een
deel der kosten, die voor iiet werk vereischt
worden, gedeeltelijk ten laste van liet rijk te
wilien nemen.
De zaak Iloogerhuis.
Volgens de Sociaal-Democraat is bij den of
ficier van justitie te Leeuwarden doordeviou-
wen Hoogerliuis eene aanklacht wegens meineed
ingedieud tegen Gatze Raitsma, die de voor
naamste getuige was in het proces-Hoogeihuis.
Vergunning.
De lieer J. de Groot te Amsterdam heeft ziel»
met een uitvoerig adies gewend tot den minis
ter van binnenl. zaken, waarin hij wijst op den
handel in vergunningszaken, waardoor z. i. het
drankmisbruik niet wordt gekeerd, wel be-
void'-rd.
Door een vergunning over te laten gaan,
wanneer daarvoor twee, drie vergunningen in
worden gebracht, zou, meent hij, de handel,
waar nu slechts zaken van hand tot hand over
gaan en geen enkele vergunning wordt opge
ruimd, zicli kunnen ontwikkeien tot reëeien
handel, terwijl zonder nadeel voor den fiscus
vele krotten zouden worden opgeruimd,
groote bouwplannen bevorderd en moderne
inrichtingen nu noodzakelijk in liet moderne
wereld vei keer, tot stand kunnen komen.
Examen Machinisten.
De Rijkscommissie tot liet examineeren van
machinisten aan boord van koopvaardijschepen,
heeft in hare zitting te Rotterdam gehoudeD,
uitgerrikt het diploma B aan de heereriC. de
Boer, P. M. Kiingen, J. P. Hendrikse, G. L.
Leeuwenburg, J. Bouman, C C. Otto, W. Schol,
R. Tannenbaum; het diploma A aan de heeren
M. L. A. Daurev, J. W, Agterberg, G. Zaaijer,
G. .1. Bol, K. van Soe en A. J. But. 20 candi
date!! hadden zich aangemeld. 1 candidaat niet
opgekomen.
Naar de loopende geruchten moet bij de
regeering het ernstige plan bestaan de tegen
woordige bevolking yan het rijksopvoedings
gesticht en de bijzondere strafgevangenis voor
meisjes le Montfoort, binnen korten tijd naar
eiders over te brengen, en doch dit ver
meldt het blad onder reserve een gedeelte
van de bevolking uit »De Kruisberg" naar
Montfoort te verplaatsen.
De Duitsehe rijksdag heeft de eerste en
tweede lezing afgedaan van de overeenkomst
tusschen Nederland enz. en het Duitsehe Rijk
betreffende de regeling van verschillende met
de burgerlijke rechtsvordering in verband staande
quaestiën van het internationale privaatrecht.
Toen na een tijdje gezwegen te hebben.
s't Schijnt toch heusch niet te komen. Ik be
grijp er niets van."
»Ik stel voor de punch open te
t r e k k e n," zei Betsy v r o o 1 ij k.
De visite was weg en ze lag in haar bed
in de alkoof, ze schreideen terwijl ze naar
heur zakdoek zocht om haar tranen af te dro
gen schaamde ze er zich over en zei ze
halfluid: »Hè. wat lat 't is of ik een kind
ben."
Sint-Nicolaas is een kinderfeest natuurlijk
En 't arme, oude juffertje schaamde zich,
wijl ze schreide als een kind omdat ze niets
gekregen had.
Och't was niet om 't banket en 't lekkers,
maar 't was omdat die kleine Sint-Nikolaas
bezending nog de eenige zonnestraal was, die
doorscheen in haar somber leven, nog de eeni
ge echo uit haar jeugd, nog de eenige weelde
in haar kommervol bestaan.
Altijd alleen, altijd vergeten!
Haar kamer steeds eenzaam, haar disch ka
rig gespreid. Met moeite hield ze zich in 't
Jeven. Maar op Sint-Nicolaas, dan kwam er
een pakje voor haar, dan werd er om haar ge
dacht, dan kwamen er lekkernijen op haar
tafel, dan bevolkte de kamer zich met dierbare
gestalten uit 't verleden dan was ze nog
eens 't mooie Catootje, dat attenties van haar
knappen neef ontving.
't Was een kinderfeest en zij was een oude
juffrouw, nu ja
Maar vaor dien édnen avond, werd ze nog
eens een kind op nieuw.
En die ééne vreugde was haar dit jaar ont
zegd
Terwijl ze insliep hoopte ze dat neef Chris
het 't volgende jaar niet vergeten zou. Ze
zou er zich in alle geval maar op verheugen.
Thérkse Hoven.
