51"e jaargang.
Woensdag 8 December 1897.
N°. 9495.
«te
DE JONGST WEDUWE.
Verschijnt dageiijks, uitgezonderd Zon- en Feestdagen.
FELTILLETOIS".
UITGEVER: H. J. C. ROELANTS.
BUITENLAND.
ti&1il>T3y!'SiU'li4lh
ABOSNEMENTSPEua roor Schiedam, per kwartaal 1 f 0.90
b omliggende plaatsen, p. kwart. -1.05
n franco per post, p. kwartaal. - 1.30
Afzonderlijke nommersp.oo
BUREAUBOTERSTKAAT ÏO, Tclephonn A». 123.
Advcbtcstieprjjs: van 1—5 gewone regels met inbe
grip van cene Courantf 0.52
Iedere gewone regel meer0.10
Bij abonnement wordt korting verleend.
Algemeen overzicht,
Schiedam, 7 December '97.
De Dreyfus-storm te Parijs is aan 't luwen.
Verschillende bladen, die de redevoering van
den minister van oorlog in de Kamer bespreken,
merken op, dat zijn verklaring het openbaar
geweten volkomen heeft r pgelucht.
De eer van het leger is onaangetast en boven
alle verdenking verheven.
Maar daarmede is de lamentabele quaestie
niet van de baan. Is Dreyfus onschuldig? Is
Esterhazy in waai heid een lage verrader niet
alleen, maar ook een gemeen falsaris?
Aan den krijgsraad moet thans voorloopig
een vrije kans worden gegeven om een onbe
lemmerd onderzoek in te stellen.
Gisteren reeds is hij met die taak begonnen,
en de strengste voorzorgen zijn genomen om
indiscreties te voorkomen.
Esterhazy en Mathieu Dreyfus hebben aan
wijzing gekregen zich ter beschikking van den
krijgsraad te houden.
ï)e Matin is van oordeel, dat het consta-
teeren der echtheid of onechtheid van het be
ruchte borderel de voornaamste taak is van
den krijgsraad, en bet neemt aan, evenals de
Echo dc Paris, dat de rapporteur wel een dag
of veertien zal noodig hebben voor zijn onder
zoek.
Intusschen heeft de ondervoorzitter van den
Senaat, de heer Scheurer-Kestner, in het open
baar zijn voornemen te kennen gegeven om
heden de regeering te interpelleeren.
Voor den heer Scheurer-Kestner staat veel
op het spel.
Niet alleen, dat de waarheid in zake Dreyfus
nog altijd onbekend en niet met eenige zeker
heid te vermoeden is, maar de Gaulois merkt
bovendien op, dat volgens de verklaring van
den minister-president nooit bij de regeering
eenige stap is gedaan om aan te dringen op
revisie van het over Dreyfus gevelde vonnis,
hetgeen toch het doel der tegenwoordige be
weging is.
Anderzijds evenwel heeft Scheurer-Kestner
niet minder uitdrukkelijk verklaard, dat hij bij
de regeering de noodige stappen te dien einde
heeft gedaan.
De onder-voorzitter van den Senaat moet dus
spreken, opdat men we te wie zich vergist heeft.
Een later artikeltje in hetzelfde blad nu
heeft den heer Scheurer-Kestner aan een ver
slaggever der Tcmps doen verklaren, dat hij
heden zou spreken.
Mocht een votum van den Senaat zijn gedrag
in deze afkeuren, dan treedt hij als onder
voorzitter af.
Wellicht mogen wij nu spoedig op meer 'richt
in deze nog steeds zoo duistere geschiedenis
hopen.
ROMAN DOOR
HANS WACHENHUSEN.
12)
«Heeft u ook gehoord, aan wien de bezittingen
verkocht zijn vroeg zij.
«Dat hoorde ik uit den mond der gravin
Bij deze woorden klonk zijn stem gedempt. «Leo
Kurovski, vroeger officier bij de keizerlijke garde,
is de kooper,"
Toen hij dezen naam noemde, rustte zijn blik
met een bijna toerende uitdrukking op haar geiaat,
en wat hij verwachtte, zag hij ook: haar kleur
verschoot, haar handen, die zij in den schoot liet
rusien, beefden.
«Ik ben u dankbaar, en ik ben blij van dezen
last bevrijd te zijn", sprak zij, terwij! haar wangen
zich weer kleurden. Toch was zij blijkbaar ontroetd.
«Is u de naam van dien heer bekend?" vroeg hij.
Maximinia knikte bevestigend, terwijl zij de
ontroering trachtte te vet bergen, die haar met
moeite deed ademhalen.
Dat was het eerste wat zij weer van Leo hoorde;
zij dacht dat hij nog it; Azië was. En dat h ij het
juist moest zijn, die de landgoederen van haar
vader had gekocht I Haar tnoeder had dus gelijk
gehad: hij, de aime luitenant, was zeer rijk
geworden.
Maar meer nog verontrustte haar de gedachte,
dat hij van haar moeder zeker zou gehoord hebben,
waar zij zich ophield.
Het eerste der belangrijke onderwerpen,
waarmede de Duitsche Rijksdag zich in deze
zitting heeft bezig te houden, is thans aan de
orde gesteldhet septennaat ter versterking
der marine.
Op zichzelf beschouwd is 't inconstitutioneel
een marine-begrooting voor zeven jaar te votee-
ren, en aldus een Interen Rijksdag aan een
besluit van den tegenwoordige» te binden.
Even inconstitutioneel is feitelijk bet op den
voorgrond stellen van de opinie des Keizers.
Voortdurend wordt door dezen uiting gege
ven aan zijn inzichten, en velen hoe kan
het anders laten zich door de opinie des
Keizers inlluenceeren.
Na de troonrede ter opening van deze laatste
zitting van den Rijksdag heelt de Keizer het
veel besproken na-speechje gehouden, en ook
toen Zijne Majesteit gisteren het bureau van
den Rijksdag ontving, mocht een vingerwijzing
niet ontbreken.
De Keizer wees daarbij op de belangrijke
taak, die den Rijksdag de volgende dagen
wachtte. Z. M. legde nadruk op zijn beslisten
wil om aan de zending-missies voortaan al den
bijstand te verleenen dien zij behoeven. Uit
voerig sprak hij over de toestanden in China
en in het voorbijgaan over de gebeurtenissen op
Ilaïti. De groote beteekenis van het wetsont
werp tot uitbreiding van de zeemacht nogmaals
in het licht stellend, «prak Z. M. het vertrouwen
uit, dat de Rijksdag overtuigd zou worden
van de noodzakelijkheid der aangevraagde uit
breiding.
Of de Rijksdag dit za! wezen, beter gezegd
of hij aan den vooravond der algeineene ver
kiezingen een zoo zwaren last op het Duitsche
volk zal durven laden, is moeilijk vooruit te
zeggen.
In de zitting van gisteren werd het ontwerp
ingeleid door den Rijkskanselier met liet betoog,
dat Duitschland beslist een flinke vloot noodig
heeft, om de positie, welke liet Rijk door liet
leger heeft verkregen, te behouden.
De verschillende regeeringen der bondsstaten
zijn het er over eens, dat dc eisch tot ver
sterking van de vloot niet af te wijzen i«. en
dat het evenzeer noodzakelijk is, de sterkte dei-
vloot bij de wet te bepalen. Alle zucht tot
avontuurlijke ondernemingen is even vreemd
aan deze overwegingen als hot plan om met
de groote zeemogendheden te gaau wedijveren.
De positie van Duitschland in het Europeesch
concert vordert een weliswaar bescheiden maar
voldoende vloot.
Daarop toonde de secretaris van staat Tirpitz
de noodzakelijkheid van het in de wetsvoor
stellen gevraagde nader aan met technische
opgaven.
De sociaal-democraat Schönlank bestreed de
voorstellende conservatief Limburg Stirum
verdédigde ze, wijzende op Haïti.
Posadovvski weerlegde Schönlank.
De staatssecretaris van buitenlandsche zaken
Von Biilovv besprak vervolgens o. a. Haïti.
a73CEvrstsar^i
Hoeveel herinneringen van vroeger drongen zich
aan haar op Zij had wel dikwijls aan hem ge
dacht, aan den Hinken en vroolijken jongen krijgsman,
sedert zij alleen was en haar moeder alles in Het
wei k had gesteld om de gedachte aan haar man
bij haar te verdringen maar de piëteit voor den
vader van haar kind had gemaakt aat zij dezen
nooit had vergeten. Maar nu wat dreef Leo
om haar bezittingen te koopen
Die vraag deed baar onrust toenemen.
«Onze familiiin waren met elkaar bevriend", ant
woordde zij, niet zonder verlegenheid, en opschrik
kend omdat zij Rudorf zoo lang een antwoord
was schuldig gebleven,
Ruduif zag haar ernstig aan, en het was, als
wilde hij haar logenstraffen.
«Dat vertelde men mij ook in Petersburg," melkte
hij np, en dat gezegde riep een blos tevoorschijn
op de wangen der jonge weduwe.
«Graaf Alban kende hem niet, als ik u goed
begrijp? Dat zeide men te Petoisburg
Zij zag Item verbaasd aan.
«Zeker wel! Hij leerde hem oppeivlakkig aan
den Rijn kennen,"
Maximinia antwoordde verstrooid en voelde zich
ontstemd, omdat hij haar juist aan die droeve dagen
herinnerde.
«Genoeg daarvan!" riep zij uit, dit onderwerp
afbrekend en opstaande. «Een wandeling in den
tuin za! mij goed doen.'
Zij ging naar builen en hij stond daar besluite
loos, totdat een blik hem uitnoodigde haar te bege
leiden.
«'t Is ongeioofelijk dat zij zoo weinig vermoedt
zei hij binnensmonds. «En toch schijnt het zoo te
zijn I"
Duitselilanil heeft zich, zei hij o, m., met
liet in vrijheid stellen van I.iider niet tevreden
verklaard, het heeft een redelijke schadever
goeding verlangd, cn het is in staat om even
tueel aan die eischen de noodige kracht bij te
zetteu. Met China staat men bij het herhaalde
lijk vermoorden van Duitsche zendelingen voor
andere moeilijkheden. Er worden onderhande
lingen gevoerd over een toereikende -cbado-
loo-stelling, en er wordt meer zekerheid ver
langd dat dezelfde gebeurtenissen niet moer
zullen voorvallen. De mogendheden, die geen
overeenkoin-tige belangen hebben, bieden
weinig hulp. Maar Duitschland zal zijn plaats
onder de zon weten te handhaven, en zoowel
in Oost-Azië als in Wost-Indiü zonder onnoodige
scherpte maar ook zonder zwakheid zijne rechten
weten te doen gelden.
Deze woorden oogstten luiden bijval.
Nadat vervolgens dr, Barth verklaard had.
dat de vrijzinnige vereeniging de voorstellen
tot zekere grens niet verwierp, en .ladzevvsky
namens de Polen den vorm van het ontwerp
had afgekeurd, werd de discussie tot heden
verdaagd.
Wat Haïti aangaat, is gisteren te New-York
een telegram uit Port-au-Prince ontvangen dat
er 's morgens twee Duit-che kruisers waren
aangekomen, met een ultimatum, waarin aan
Haïti acht uur tijd werd gelaten om de schade
vergoeding voor het gevangen nemen van Liiders
te betalen.
Men denkt te New-York dat de regeering
van Ilaïti doen zal wat van haar wordt verlangd.
Wij leven in een tijd van crisis, in de laatste
dagen vooral ook op politiek gebied.
Acht dagen geleden duikelde het kabinet-
Badeni slechts vóór enkele dagen werd de
minister van justitie Darlan door een votum
van den Fransciten Senaat tot aftreden ge
dwongen; eri een gelijk lot dankt generaal
Pelloux, de mini-ter van oorlog van Italië, aan
een votum der Kamer.
Het gevolg i« hier evenwel krachtiger het
geheele ministerie heelt zijn ontslag aange
boden.
De minister-president Di Rudini had er mede
kunnen volstaan, generaal Pelloux beladen met
de zonden van het geheele Kabinet de parle
mentaire woestijn in te zenden.
Maar sinds geruimen tijd wenschte hij al
schoon schip te maken en van de eerste ge
legenheid de beste heeft hij gereedelijk gebruik
gemaakt.
Dit is de beteekenis, die gehecht inoel wor
den aan de mededeeling in een oflicieu-e nota,
dat het Kabinet, ten gevolge van het votum
der Kamer van Vrijdag 1.1., zijn ontslag heeft
aangeboden aan den Koning, (lie zich zijn be
slissing heeft voorbehouden.
Er bij wordt gevoegd dat do Koning zeker
Di Rudini rnet de reconstructie van het Kabinet
zal belasten.
Hij volgde haar. Hun ondeihoud was gedwongen.
Rudorf schoen besloten te zijn in allen ernst aan
zoek te doen om baar hand, en zij scheen daar
voor juist te vreezen.
De vertrouwelijkheid, waarmede zij gedurende
het leven van haar man met diens intiemen vriend
had omgegaan, scheen verdwenenzij betrachtte
graag zekere vormelijkheid tegenover hem, sedert
hij uit Amerika was teruggekeerd, en hij was
daarover ontstemd, omdat hij meende die vertrouwe
lijkheid verdiend te hebben.
Ook op deze wandeling langs de beschaduwde
paden van haar kleinen tuin was zij verstrooid.
Zij sprak met hem over verschillende personen
te Petersburg, die zij zich uit haar kindsheid en
huar eerste meisjesjaren herinnerde, en in wie hij
geert belang stelde; toen ging zij, als was zij
moede, op een bank zitten en bij, niet door haar
uitgenoodigd on. haar voorbeeld te volgen, stem I
daar vóór h..ar, op baar neerziend, hoe zij haar
blanken arm boog, zoodat da fijne kant tot de
elleboog afgleed, het hoofd in de hand leunde en
zwijgend, als in gedachten verzonken, vóór zich op
het grint staarde.
«Wenscht u alleen te zijn, gravin?" vroeg hij,
terwijl zijn neusvleugels trilden. «Eerst van morgen
na een vermoeiende reis teruggekeerd, ben ik naar
u toe gesneld, om u gunstige tijding te brengen,
en ik hoopte
Zij sloeg de donkere wimpers op, als ontwaakte
zij uit haar verstrooidheid cn als bad zij om toe
gevendheid.
«En u hoopte op dankbaarheid mijnerzijds,
waarop u ook recht bec-fl! Ik betuig u mijn op
rechten dank, en vergeef mij, dat uw mededeeling
mij aan zoovele dingen deed denken..."
En dit is ook wel te verwachten, te meer
omdat Italië aim is aan politieke mannen van
beteekenis.
De Kamer heeft tot bet einde der cri«is haar
zitting verdaagd.
Het Amerikaanse!) Congres is gisteren ge
opend met een boodschap van den President,
waarin deze verklaart, dat vrede en vriendschap
met alle volken voortbe-taan. De heer Mac
Kiriley geeft het Congres den rand in de eerste
plaats zijn aandacht te wijden aan liet vraagstuk
van den inuntoniloop en keurt de voorstellen
omtrent de munt- en de bankquaesties van den
staatssecretaris der schatkist, den heer Gage.
goed.
De Boodschap handelt zeer uitvoerig over
Cuba. De President erkent de lovale pogingen
van den Spaanschen minister-president Sagasta,
om de hervormingen te verwezenlijken en op
het eiland den vrede te herstellen, en verklaart
dat inen Spanje een billijke kans moet laten
om zijn werk te voltooien. Wanneer eventueel
de Vereenigde Staten zich genoodzaakt zouden
zien, om met kracht van wapenen tusschen-
beide te komen, zal liet alleen dan zijn, wan
neer de noodzakelijkheid daarvan door de ge
heele wereld erkend zal zijn.
De President beveelt definitief de inlijving
van Hawaï aan.
Hij deelt mede dat de heer Yasson op het
oogenblik met alle regeeringen in Europa onder
handelt over liet tot stand komen vatirecipro-
citeitsverdragen en spreekt de overtuiging uit,
dat eenige grieven ten opzichte van de handels
betrekkingen door wederkeerig overleg uit den
weg geruimd of verminderd kunnen worden.
Ten slotte spreekt Mac Kin ley de hoop uit
dat de zending van senator AVolcott z.al leiden
tot een mogelijke internationale overeenkomst
betreffende het zitverv raagstuk.
De New- York lh-rah! verneemt uit Washing
ton, dat liet Congres geneigd is. Spanje den
tijd te laten om de autonomie op Cuba ten
uitvoer te brengen.
Schooit de helft der senatoren en twee derden
der afgevaardigden ten gun«te der Cubanen
zijn gestemd, meent het blad, dat de meerder
heid op dit oogenblik tegen interventie door
de Vereenigde Staten is.
Rcmcngde Mcdedeclingcn.
De secretaris der vereeniging van arbeiders
in het machine-vak te Londen heeft in een
interview verklaard dat ingeval de arbeiders de
voorstellen der patroons verwerpen, er een
nationale conferentie zal worden gehouden van
vertegenwoordigers der Trades-Unions om na
te gaan, welke stappen er moeten gedaan wor
den om de stakers te helpen, en om plannen
te ontwerpen voor toekomstige worstelingen
tusschen patroons en arbeiders.
Rudorf greep de kleine band, die zij hem toe
reikte, en bracht die, aangenaam verrast, aan zijn
lippen.
En wat zoo spaarzaam geschiedde, zijn bleeke
wangen werden door een blos overtogen.
«Neen, dut nietriep bij uit, en zijn blik
ontmoette den haren, die weer als in een droom
verloren scheen. «Ik heb durven hopen, een uurtje
met u alleen te zullen zijn, u, wier beeld mij op
mijn reis vergezelde. Wees niet boos op mij Alban
en ik, wij hadden gelijktijdig het voorrecht, u te
Biarritz te leeren kennen."
Maximinia trok bij het noemen van dien naam
langzaam haar hand terug
«En toen waagde ik het, u de onbegrensde ver-
oering te doen blijken, dia ik voor u gevoelde,
maar tot mijn smart zag ik, dat ik voor z.ulk een
schitterende verschijning als da zijne moest wijken.
Mijn vriendschap jegens hem stond de zwaarste be
proeving door, toen ik te Parijs de zekerheid kreeg,
dat bij de gelukkige was. Wel wankelde ik een
oogenblik in mijn vriendschap maar ik vergaf hem
ter wille vari het geluk, om in uw nabijheid te
mogen zijn. Ik verborg voor Alban steeds, wat er
in mij omgingnooit heeft hij geweten, wat ik
heb geleden.
«Ik behield zijn vertrouwen, ik deed moeite ook
het uwe te winnen, en zoo was het miin deel, de
intiemste getuige van uw echtelijk geluk te zijn.
Mag ik ten volle oprecht zijn: ik, een rnensch,
die menschelijke zwakheden bezit, voelde mij in
zekeren zin voldaan, wanneer ik zag, hoe dit geluk
toch nu en dan door ongenoegen, voortspruitendo
uit het verschil van karakter
Wurdl vervolgd.)