51"e jaargang. Woensdag 8 December 1897. N°. 9495. «te DE JONGST WEDUWE. Verschijnt dageiijks, uitgezonderd Zon- en Feestdagen. FELTILLETOIS". UITGEVER: H. J. C. ROELANTS. BUITENLAND. ti&1il>T3y!'SiU'li4lh ABOSNEMENTSPEua roor Schiedam, per kwartaal 1 f 0.90 b omliggende plaatsen, p. kwart. -1.05 n franco per post, p. kwartaal. - 1.30 Afzonderlijke nommersp.oo BUREAUBOTERSTKAAT ÏO, Tclephonn A». 123. Advcbtcstieprjjs: van 1—5 gewone regels met inbe grip van cene Courantf 0.52 Iedere gewone regel meer0.10 Bij abonnement wordt korting verleend. Algemeen overzicht, Schiedam, 7 December '97. De Dreyfus-storm te Parijs is aan 't luwen. Verschillende bladen, die de redevoering van den minister van oorlog in de Kamer bespreken, merken op, dat zijn verklaring het openbaar geweten volkomen heeft r pgelucht. De eer van het leger is onaangetast en boven alle verdenking verheven. Maar daarmede is de lamentabele quaestie niet van de baan. Is Dreyfus onschuldig? Is Esterhazy in waai heid een lage verrader niet alleen, maar ook een gemeen falsaris? Aan den krijgsraad moet thans voorloopig een vrije kans worden gegeven om een onbe lemmerd onderzoek in te stellen. Gisteren reeds is hij met die taak begonnen, en de strengste voorzorgen zijn genomen om indiscreties te voorkomen. Esterhazy en Mathieu Dreyfus hebben aan wijzing gekregen zich ter beschikking van den krijgsraad te houden. ï)e Matin is van oordeel, dat het consta- teeren der echtheid of onechtheid van het be ruchte borderel de voornaamste taak is van den krijgsraad, en bet neemt aan, evenals de Echo dc Paris, dat de rapporteur wel een dag of veertien zal noodig hebben voor zijn onder zoek. Intusschen heeft de ondervoorzitter van den Senaat, de heer Scheurer-Kestner, in het open baar zijn voornemen te kennen gegeven om heden de regeering te interpelleeren. Voor den heer Scheurer-Kestner staat veel op het spel. Niet alleen, dat de waarheid in zake Dreyfus nog altijd onbekend en niet met eenige zeker heid te vermoeden is, maar de Gaulois merkt bovendien op, dat volgens de verklaring van den minister-president nooit bij de regeering eenige stap is gedaan om aan te dringen op revisie van het over Dreyfus gevelde vonnis, hetgeen toch het doel der tegenwoordige be weging is. Anderzijds evenwel heeft Scheurer-Kestner niet minder uitdrukkelijk verklaard, dat hij bij de regeering de noodige stappen te dien einde heeft gedaan. De onder-voorzitter van den Senaat moet dus spreken, opdat men we te wie zich vergist heeft. Een later artikeltje in hetzelfde blad nu heeft den heer Scheurer-Kestner aan een ver slaggever der Tcmps doen verklaren, dat hij heden zou spreken. Mocht een votum van den Senaat zijn gedrag in deze afkeuren, dan treedt hij als onder voorzitter af. Wellicht mogen wij nu spoedig op meer 'richt in deze nog steeds zoo duistere geschiedenis hopen. ROMAN DOOR HANS WACHENHUSEN. 12) «Heeft u ook gehoord, aan wien de bezittingen verkocht zijn vroeg zij. «Dat hoorde ik uit den mond der gravin Bij deze woorden klonk zijn stem gedempt. «Leo Kurovski, vroeger officier bij de keizerlijke garde, is de kooper," Toen hij dezen naam noemde, rustte zijn blik met een bijna toerende uitdrukking op haar geiaat, en wat hij verwachtte, zag hij ook: haar kleur verschoot, haar handen, die zij in den schoot liet rusien, beefden. «Ik ben u dankbaar, en ik ben blij van dezen last bevrijd te zijn", sprak zij, terwij! haar wangen zich weer kleurden. Toch was zij blijkbaar ontroetd. «Is u de naam van dien heer bekend?" vroeg hij. Maximinia knikte bevestigend, terwijl zij de ontroering trachtte te vet bergen, die haar met moeite deed ademhalen. Dat was het eerste wat zij weer van Leo hoorde; zij dacht dat hij nog it; Azië was. En dat h ij het juist moest zijn, die de landgoederen van haar vader had gekocht I Haar tnoeder had dus gelijk gehad: hij, de aime luitenant, was zeer rijk geworden. Maar meer nog verontrustte haar de gedachte, dat hij van haar moeder zeker zou gehoord hebben, waar zij zich ophield. Het eerste der belangrijke onderwerpen, waarmede de Duitsche Rijksdag zich in deze zitting heeft bezig te houden, is thans aan de orde gesteldhet septennaat ter versterking der marine. Op zichzelf beschouwd is 't inconstitutioneel een marine-begrooting voor zeven jaar te votee- ren, en aldus een Interen Rijksdag aan een besluit van den tegenwoordige» te binden. Even inconstitutioneel is feitelijk bet op den voorgrond stellen van de opinie des Keizers. Voortdurend wordt door dezen uiting gege ven aan zijn inzichten, en velen hoe kan het anders laten zich door de opinie des Keizers inlluenceeren. Na de troonrede ter opening van deze laatste zitting van den Rijksdag heelt de Keizer het veel besproken na-speechje gehouden, en ook toen Zijne Majesteit gisteren het bureau van den Rijksdag ontving, mocht een vingerwijzing niet ontbreken. De Keizer wees daarbij op de belangrijke taak, die den Rijksdag de volgende dagen wachtte. Z. M. legde nadruk op zijn beslisten wil om aan de zending-missies voortaan al den bijstand te verleenen dien zij behoeven. Uit voerig sprak hij over de toestanden in China en in het voorbijgaan over de gebeurtenissen op Ilaïti. De groote beteekenis van het wetsont werp tot uitbreiding van de zeemacht nogmaals in het licht stellend, «prak Z. M. het vertrouwen uit, dat de Rijksdag overtuigd zou worden van de noodzakelijkheid der aangevraagde uit breiding. Of de Rijksdag dit za! wezen, beter gezegd of hij aan den vooravond der algeineene ver kiezingen een zoo zwaren last op het Duitsche volk zal durven laden, is moeilijk vooruit te zeggen. In de zitting van gisteren werd het ontwerp ingeleid door den Rijkskanselier met liet betoog, dat Duitschland beslist een flinke vloot noodig heeft, om de positie, welke liet Rijk door liet leger heeft verkregen, te behouden. De verschillende regeeringen der bondsstaten zijn het er over eens, dat dc eisch tot ver sterking van de vloot niet af te wijzen i«. en dat het evenzeer noodzakelijk is, de sterkte dei- vloot bij de wet te bepalen. Alle zucht tot avontuurlijke ondernemingen is even vreemd aan deze overwegingen als hot plan om met de groote zeemogendheden te gaau wedijveren. De positie van Duitschland in het Europeesch concert vordert een weliswaar bescheiden maar voldoende vloot. Daarop toonde de secretaris van staat Tirpitz de noodzakelijkheid van het in de wetsvoor stellen gevraagde nader aan met technische opgaven. De sociaal-democraat Schönlank bestreed de voorstellende conservatief Limburg Stirum verdédigde ze, wijzende op Haïti. Posadovvski weerlegde Schönlank. De staatssecretaris van buitenlandsche zaken Von Biilovv besprak vervolgens o. a. Haïti. a73CEvrstsar^i Hoeveel herinneringen van vroeger drongen zich aan haar op Zij had wel dikwijls aan hem ge dacht, aan den Hinken en vroolijken jongen krijgsman, sedert zij alleen was en haar moeder alles in Het wei k had gesteld om de gedachte aan haar man bij haar te verdringen maar de piëteit voor den vader van haar kind had gemaakt aat zij dezen nooit had vergeten. Maar nu wat dreef Leo om haar bezittingen te koopen Die vraag deed baar onrust toenemen. «Onze familiiin waren met elkaar bevriend", ant woordde zij, niet zonder verlegenheid, en opschrik kend omdat zij Rudorf zoo lang een antwoord was schuldig gebleven, Ruduif zag haar ernstig aan, en het was, als wilde hij haar logenstraffen. «Dat vertelde men mij ook in Petersburg," melkte hij np, en dat gezegde riep een blos tevoorschijn op de wangen der jonge weduwe. «Graaf Alban kende hem niet, als ik u goed begrijp? Dat zeide men te Petoisburg Zij zag Item verbaasd aan. «Zeker wel! Hij leerde hem oppeivlakkig aan den Rijn kennen," Maximinia antwoordde verstrooid en voelde zich ontstemd, omdat hij haar juist aan die droeve dagen herinnerde. «Genoeg daarvan!" riep zij uit, dit onderwerp afbrekend en opstaande. «Een wandeling in den tuin za! mij goed doen.' Zij ging naar builen en hij stond daar besluite loos, totdat een blik hem uitnoodigde haar te bege leiden. «'t Is ongeioofelijk dat zij zoo weinig vermoedt zei hij binnensmonds. «En toch schijnt het zoo te zijn I" Duitselilanil heeft zich, zei hij o, m., met liet in vrijheid stellen van I.iider niet tevreden verklaard, het heeft een redelijke schadever goeding verlangd, cn het is in staat om even tueel aan die eischen de noodige kracht bij te zetteu. Met China staat men bij het herhaalde lijk vermoorden van Duitsche zendelingen voor andere moeilijkheden. Er worden onderhande lingen gevoerd over een toereikende -cbado- loo-stelling, en er wordt meer zekerheid ver langd dat dezelfde gebeurtenissen niet moer zullen voorvallen. De mogendheden, die geen overeenkoin-tige belangen hebben, bieden weinig hulp. Maar Duitschland zal zijn plaats onder de zon weten te handhaven, en zoowel in Oost-Azië als in Wost-Indiü zonder onnoodige scherpte maar ook zonder zwakheid zijne rechten weten te doen gelden. Deze woorden oogstten luiden bijval. Nadat vervolgens dr, Barth verklaard had. dat de vrijzinnige vereeniging de voorstellen tot zekere grens niet verwierp, en .ladzevvsky namens de Polen den vorm van het ontwerp had afgekeurd, werd de discussie tot heden verdaagd. Wat Haïti aangaat, is gisteren te New-York een telegram uit Port-au-Prince ontvangen dat er 's morgens twee Duit-che kruisers waren aangekomen, met een ultimatum, waarin aan Haïti acht uur tijd werd gelaten om de schade vergoeding voor het gevangen nemen van Liiders te betalen. Men denkt te New-York dat de regeering van Ilaïti doen zal wat van haar wordt verlangd. Wij leven in een tijd van crisis, in de laatste dagen vooral ook op politiek gebied. Acht dagen geleden duikelde het kabinet- Badeni slechts vóór enkele dagen werd de minister van justitie Darlan door een votum van den Fransciten Senaat tot aftreden ge dwongen; eri een gelijk lot dankt generaal Pelloux, de mini-ter van oorlog van Italië, aan een votum der Kamer. Het gevolg i« hier evenwel krachtiger het geheele ministerie heelt zijn ontslag aange boden. De minister-president Di Rudini had er mede kunnen volstaan, generaal Pelloux beladen met de zonden van het geheele Kabinet de parle mentaire woestijn in te zenden. Maar sinds geruimen tijd wenschte hij al schoon schip te maken en van de eerste ge legenheid de beste heeft hij gereedelijk gebruik gemaakt. Dit is de beteekenis, die gehecht inoel wor den aan de mededeeling in een oflicieu-e nota, dat het Kabinet, ten gevolge van het votum der Kamer van Vrijdag 1.1., zijn ontslag heeft aangeboden aan den Koning, (lie zich zijn be slissing heeft voorbehouden. Er bij wordt gevoegd dat do Koning zeker Di Rudini rnet de reconstructie van het Kabinet zal belasten. Hij volgde haar. Hun ondeihoud was gedwongen. Rudorf schoen besloten te zijn in allen ernst aan zoek te doen om baar hand, en zij scheen daar voor juist te vreezen. De vertrouwelijkheid, waarmede zij gedurende het leven van haar man met diens intiemen vriend had omgegaan, scheen verdwenenzij betrachtte graag zekere vormelijkheid tegenover hem, sedert hij uit Amerika was teruggekeerd, en hij was daarover ontstemd, omdat hij meende die vertrouwe lijkheid verdiend te hebben. Ook op deze wandeling langs de beschaduwde paden van haar kleinen tuin was zij verstrooid. Zij sprak met hem over verschillende personen te Petersburg, die zij zich uit haar kindsheid en huar eerste meisjesjaren herinnerde, en in wie hij geert belang stelde; toen ging zij, als was zij moede, op een bank zitten en bij, niet door haar uitgenoodigd on. haar voorbeeld te volgen, stem I daar vóór h..ar, op baar neerziend, hoe zij haar blanken arm boog, zoodat da fijne kant tot de elleboog afgleed, het hoofd in de hand leunde en zwijgend, als in gedachten verzonken, vóór zich op het grint staarde. «Wenscht u alleen te zijn, gravin?" vroeg hij, terwijl zijn neusvleugels trilden. «Eerst van morgen na een vermoeiende reis teruggekeerd, ben ik naar u toe gesneld, om u gunstige tijding te brengen, en ik hoopte Zij sloeg de donkere wimpers op, als ontwaakte zij uit haar verstrooidheid cn als bad zij om toe gevendheid. «En u hoopte op dankbaarheid mijnerzijds, waarop u ook recht bec-fl! Ik betuig u mijn op rechten dank, en vergeef mij, dat uw mededeeling mij aan zoovele dingen deed denken..." En dit is ook wel te verwachten, te meer omdat Italië aim is aan politieke mannen van beteekenis. De Kamer heeft tot bet einde der cri«is haar zitting verdaagd. Het Amerikaanse!) Congres is gisteren ge opend met een boodschap van den President, waarin deze verklaart, dat vrede en vriendschap met alle volken voortbe-taan. De heer Mac Kiriley geeft het Congres den rand in de eerste plaats zijn aandacht te wijden aan liet vraagstuk van den inuntoniloop en keurt de voorstellen omtrent de munt- en de bankquaesties van den staatssecretaris der schatkist, den heer Gage. goed. De Boodschap handelt zeer uitvoerig over Cuba. De President erkent de lovale pogingen van den Spaanschen minister-president Sagasta, om de hervormingen te verwezenlijken en op het eiland den vrede te herstellen, en verklaart dat inen Spanje een billijke kans moet laten om zijn werk te voltooien. Wanneer eventueel de Vereenigde Staten zich genoodzaakt zouden zien, om met kracht van wapenen tusschen- beide te komen, zal liet alleen dan zijn, wan neer de noodzakelijkheid daarvan door de ge heele wereld erkend zal zijn. De President beveelt definitief de inlijving van Hawaï aan. Hij deelt mede dat de heer Yasson op het oogenblik met alle regeeringen in Europa onder handelt over liet tot stand komen vatirecipro- citeitsverdragen en spreekt de overtuiging uit, dat eenige grieven ten opzichte van de handels betrekkingen door wederkeerig overleg uit den weg geruimd of verminderd kunnen worden. Ten slotte spreekt Mac Kin ley de hoop uit dat de zending van senator AVolcott z.al leiden tot een mogelijke internationale overeenkomst betreffende het zitverv raagstuk. De New- York lh-rah! verneemt uit Washing ton, dat liet Congres geneigd is. Spanje den tijd te laten om de autonomie op Cuba ten uitvoer te brengen. Schooit de helft der senatoren en twee derden der afgevaardigden ten gun«te der Cubanen zijn gestemd, meent het blad, dat de meerder heid op dit oogenblik tegen interventie door de Vereenigde Staten is. Rcmcngde Mcdedeclingcn. De secretaris der vereeniging van arbeiders in het machine-vak te Londen heeft in een interview verklaard dat ingeval de arbeiders de voorstellen der patroons verwerpen, er een nationale conferentie zal worden gehouden van vertegenwoordigers der Trades-Unions om na te gaan, welke stappen er moeten gedaan wor den om de stakers te helpen, en om plannen te ontwerpen voor toekomstige worstelingen tusschen patroons en arbeiders. Rudorf greep de kleine band, die zij hem toe reikte, en bracht die, aangenaam verrast, aan zijn lippen. En wat zoo spaarzaam geschiedde, zijn bleeke wangen werden door een blos overtogen. «Neen, dut nietriep bij uit, en zijn blik ontmoette den haren, die weer als in een droom verloren scheen. «Ik heb durven hopen, een uurtje met u alleen te zullen zijn, u, wier beeld mij op mijn reis vergezelde. Wees niet boos op mij Alban en ik, wij hadden gelijktijdig het voorrecht, u te Biarritz te leeren kennen." Maximinia trok bij het noemen van dien naam langzaam haar hand terug «En toen waagde ik het, u de onbegrensde ver- oering te doen blijken, dia ik voor u gevoelde, maar tot mijn smart zag ik, dat ik voor z.ulk een schitterende verschijning als da zijne moest wijken. Mijn vriendschap jegens hem stond de zwaarste be proeving door, toen ik te Parijs de zekerheid kreeg, dat bij de gelukkige was. Wel wankelde ik een oogenblik in mijn vriendschap maar ik vergaf hem ter wille vari het geluk, om in uw nabijheid te mogen zijn. Ik verborg voor Alban steeds, wat er in mij omgingnooit heeft hij geweten, wat ik heb geleden. «Ik behield zijn vertrouwen, ik deed moeite ook het uwe te winnen, en zoo was het miin deel, de intiemste getuige van uw echtelijk geluk te zijn. Mag ik ten volle oprecht zijn: ik, een rnensch, die menschelijke zwakheden bezit, voelde mij in zekeren zin voldaan, wanneer ik zag, hoe dit geluk toch nu en dan door ongenoegen, voortspruitendo uit het verschil van karakter Wurdl vervolgd.)

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Schiedamsche Courant | 1897 | | pagina 1