51"° jaargang. Donderdag 9 December 1897. N°. 9496 DE JONGE WEDUWE. FEUILLETON. 4— 7 ?f Verschiint da3eliiks. uitgezonderd Zon- en Feestdagen. UITGEVER: H. J. C. ROELANTS. BUITENLAND. j\jl uuuicuuiu, per Kwartaal r 0. omliggende plaatsen, p. kwart. - 1.05 franco per post, p. kwartaal. 1.30 Afzonderlijke nommers0 02 Ij REAP i BOTERSTRAAT ÏO, Teleplioon Blo. 123. AnvEitTENTiErnusvan 15 gewone tegels met inbe grip vau ecne Courant0.52 Iedere gewone regel meer0.10 Bij abonnement wordt korting verleend. Algemeen overzicht. Schiedam, 8 December '97. De belangstelling der Parijzenaars in de zaak- Dreyfus-Esterhazy is duidelijk gebleken gisteren, toen de heer Scheurer-Kestner in den Senaat de regeering zou interpelleeren. Om maar iets te noemen waren er bij den president van den Senaat 5000 aanvragen inge komen voor toegangskaarten. De publieke tribune was dan ook geheel bezet. Tal van afgevaardigden woonden mede de zitting bij. Op straat was het woelig doordat een vijftig tal studenten in den omtrek van het Luxem bourg rondliepen, al maar schreeuwende »Weg met Scheurer! Weg met den Senaat! Weg met de FigaroWeg met Zoia In den Senaat verklaarde de minister-presi dent Méline, dat de regeering zich beschikbaar stelde voor een interpellatie. De heer Scheurei-Kestner leidde daarop zijn interpellatie in met de opmerking, dat hij onder de verwarde gebeurtenissen in de zaak-üreyfus een stilzwijgen had bewaard, waarin hjj tot het eind der instructie zou volharden. Spr. is verplicht den minister van oorlog eenige inlichtingen te vragen naar aanleiding van het Zaterdag 1.1. in de Kamer gesprokene. De heer Méline had toen gezegd, dat hij geen enkel stuk van hem had ontvangen en dat hij hem had aangeraden zich rechtstreeks tot den minister van oorlog te wenden. Generaal Billot zelf heeft gezegd, dat hij zijn dossier niet kende. Weliswaar had de heer Scheurer den minister niet zijn dossier achtergelaten, maar hij had hem zijn stukken voorgelegd, met de verzeke ring al zijn krachten te zullen inspannen om recht en waarheid te dienen. Den volgenden dag was dit bezoek drukge- commenteerd door personen, die voor vertrouw den van den minister van oorlog doorgaan. Spr. was vervolgens heftig aangevallen door de pers, rnaar hij had ook moedigen en onbaat- zuchtigen steun gevonden. Deze laatste woorden verwekten nog al opschudding en onder groot tumult voegde de heer Scheurer er aan toe »Ja, in het Parlement en in de literatuur." De interpellant ging_ voort met te zeggen, dat hij den minister-president de stukken onder de oogen had gebracht; deze verklaarde zich echter niet bevoegd ze aan te nemen en ver zekerde, dat Dreyfus schuldig was, zonder evenwel te zeggen, waarop die overtuiging berustte. Alleen voegde hij er bij, dat de regeering geen rekening had te houden met zijn (Scheurer-Kestner's) beschouwingen. Hij had de regeering gevraagd, revisie van het vonnis uit te lokken; maar de regeering had geweigerd. Ten slotte vroeg spr. of het borderel in de instructie is opgenomen. ROMAN DOOR HANS WACHENHUSEN. 13) De jonge weduwe, die hem met kwalijk verbor gen onrust en met nedergeslogen blikken had aan gehoord, schudde ontstemd het hoofd, en haar hand, die in den schoot rusttP, omknelde den zakdoek. »U moet mij goed begrijpen, gravin", haastte hij zich voort te gaan Ik meen het mij tot een deugd te mogen aanrekenen, dat nooit, zelfs niet wanneer ik het voorrecht had bij AJban's afwezigheid vertrouwelijk met u aan den haard te praten, een wooid, een blik zelfs u meer heeft verraden, dan wat ik u niet had verzwegen, toen n aan hem nog niet de voorkeur had gegeven. Zelfs wanneer hij later boos op u was en hij tegen over mij, zijn intiemsten vriend, uiting gaf aan zijn ontevredenheid want hij was in vete op zichten onverdraagzaam dan nam ik het voor u op, noemde den schuldige, verweet hem zijn totaal ongemotiveerde jaloezie Maximinia trappelde ongeduldig met den voet op het kleine houten bankje. Hij zag het nietzijn blikken namen alleen haar eenigszins gejaagde ademhaling waar, die de kant op haar borst deed rijzen en dalen. Toch luisterde zij zwijgend naar hem. vliet noodlot, gravin, dreef mij ver van u, toen ih mijn hart na Aiban's dood een stoute hoop ont- De minister van oorlog beantwoordde die vraag bevestigend en verzekerde ook voor den Senaat, dat Dreyfus schuldig is. Indien er één man bevoegd was namens het leger te spreken, dan was het de minister van oorlog. Daarom verzocht de minister te mogen zeggen, dat het geweten van het leger niet rustig zou zijn, indien het kon gelooven aan den onschuld van een veroordeelde. De minister-president Méline had slechts weinig toe te voegen aan hetgeen de minister van oorlog had gezegd, die het gezag van het gewijsde handhaafdedaarin had hij gelijk gehad. Er schijnt een misverstand te bestaan tus- schen den heer Scheurer en den minister van oorlog. Bij hun conferentie heeft de minister van oorlog geweigerd, zelf de herziening uit te lokken, daar hij het gezag van een gewijsde niet mocht aantasten. Ik heb den heer Scheurer gezegd, dat de minister-president niet de be voegdheid heeft een dossier aan te nemen, dat de minister van justitie, die te beslissen heeft of er aanleiding bestaat voor een herziening van het proces, behoort te ontvangen. De militaire justitie onderzoe.t thans de zaak-Esterhazy. Een andere zaak bestap,t er niet. Laten we de militaire rechtspraak vrij handelen het is noodig, dat de campagne, in de pers op touw gezet, eindige. De eer van het leger moet buiten elk debat blijven. Er staan zaken op het spel, die onze meest tastbare belangen raken en die geheim moeten blijven. De minste on bescheidenheid zou de meest ernstige gevolgen kunnen hebben. Verschillende moties, uitsprekende dat de Senaat, de verklaringen der ministers goed keurende, overgaat tot de orde van den dag, werden voorgesteld door Franck, Chauveau, Faye, Detnöle en Morellet. Aan die van den laatste wordt de prioriteit toegekend, en met algemeene stemmen wordt ze aangenomen. De heer Scheurer-Kestner en zijn vrienden zijn over den uitslag der zitting daarom vol daan, omdat zij den toestand thans zuiverder achten. Nu inderdaad blijkt, dat het borderel dienst heeft gedaan in de instructie tegen Dreyfus, meenen zij dat een revisie van het proces nood zakelijk is. De heer Scheurer-Kestner toch maakt zich sterk te bewijzen, dat het borderel niet van Dreytus' hand is. Voorloopig is nu, na dit parlementaire inter mezzo, afwachten weer de boodschap. Ter afwisseling brengt de Lantorne weer eens een sensatie-nieuwtje. Bij den correspondent der Frank f. Ztg. te Parijs is diens geheele particuliere correspon dentie gestolen. De ininisterieele crisis in Italië is van ernstiger aard dan men aanvankelijk wel meende. Het is niet meer een eenvoudige reconstructie kiemde. Langen tijd deed ik tevergeefs alle mogelijke moeite om naar Eurtya oveigeplaatst te worden. Eindelijk gelukte het mij. Met onnoemelijke blijd schap hoorde ik hier, dat ik zoo dicht bij u was, dat u de voorkeur had gegeven aan afzondering, waarin ik mij u, de alom gevierde vrouw der groote wereld, nauwelijks kon voorstellen. Ik zag u weer en n u Hij wilde zich naar haar overbuigen en trachtte haar band te grijpen; maar met bleek gelaat en afgewende blikken sprong zij driftig op, deed een stap vooruit en keek diep ademhalend naar het huis, als wilde zij een zwaren last van haar hart wentelen. ïMen zoekt mij," zeide zij halfluid, met haar zakdoek naar het huis wuivend. »U neemt mij niet kwahjk, mijnheer von Rudorf," aldus wendde zij zich tot den jongen man, die beschaamd voor de jonge vrouw de oogen neersloeg. vMijn bescheiden ontbijt wacht mij." Hij klemde de lippen opeen, boog en liep naast haar voort. zü spieekt van mijn tegenwoordig leven." zeide zij met matte stem, zen juist nu uw mededeeling mijn gedachten naar mijn moeder voert Dat her innert mij er aan, dat ik eigenlijk zeer ondankbaar jegens haar ben geweest, 't Is waar, zij heeft een ongelukkige neiging tot spelen, en zelfs thuis bracht zi den tijd vaak door met patience-spel. Zij was beleedigd en werd boos, wanneer ik haar niet overal wilde volgen, waar haar hartstocht haar heentrok Maar nu kan ik dat begrijpen. Ook zij voelde zich na den dood mijns vaders eenzaam, en het laffe, zoogenaamd gezellige verkeer moede, zocht ook zij, een hoogst ontwikkelde vrouw, afleiding. van het Kabinet, waartoe Di Rudini de eerste gelegenheid met beide handen zou hebben aangegrepen. Op het oogenblik toch zijn er reeds vier leden van het afgetreden ministerie, die geen zitting meer zullen nemen in het nieuwe Kabi net het zijn de ministers van oorlog, publieke werken, financiën en landbouw, handel en nijverheid. Voor het oogenblik aarzelt markies di Rudini nog, en daarvoor is gereede aanleiding. De militaire quaestie die deze crisis heeft veroorzaakt, kan ook voor het thans te vormen ministerie een struikelblok zijn. De minister van oorlog ziet geen kans er te komen met de 239 millioen, die hem worden toegestaan. Di Rudini wil daarentegen zijn systeem van bezuinigingen uitvoeren, om aldus het crediet en de financiën van Italië te ver beteren. Bij deze tegenstrijdigheid voegt zich nog de dringende behoefte aan nienw geschut voor de artillerie, terwijl eindelijk de commissie van bevordering verschillende hooge officieren wil pensioneeren, terwijl de minister-president zich verplicht ziet op te komen tegen verhooging van den post sPensioenen" op de begrooting. Kortom, de heer Di Rudini zal moeite hebben een generaal te vihden, die de portefeuille van oorlog wil aanvaarden. Anderzijds is de parlementaire toestand van het Kabinet ook niet zoo bevredigend als het wel lijkt. Wel is waar beschikt de regeering over een flinke meerderheid, maar die mist elk samen hangend verband, zooals uit het votum van Vrijdag 1.1. voldoende is gebleken. Het is dus volkomen begrijpelijk, dat de heer Rudini beproeft de ministerieeie partij een vasteren grondslag te geveD, en dat hij indien die poging mislukt, liever de regeeringstaak aan anderen overlaat. De minister-president van Oostenrijk zet zijn onderhandelingen met de verschillende partijen voort, maar men betwijfelt of op dit oogenblik wel overeenstemming mogelijk zal zijn. De Duitsche groepen der oppositie althans zullen vermoedelijk de voorstellen van baron Gautsch van de hand wijzen, en de christelijk- socialen verklaren zich solidair met de Duit- schers in Bohemen. Een Tsechische meeting te Praag eindelijk heeft een motie aangenomen, waarbij de Tsechische afgevaardigden worden uitgenoodigd zich van onderhandelingen te onthouden en liever stelling te nemen tegen de regeering, wier eerste daad is geweest de toepassing der krijgswet. Het ziet er dus voor baron Gautsch al even ontmoedigend uit als voor Badeni. Intusschen heeft baron Banffy bij de Hon- gaarsche Kamer het voorstel ingediend tot verlenging van het bestaande vergelijk tot 31 December 1898. Rudorf had geen ooren voor al wat zij zeide. Hij voelde in zich een groote leegte, en achtte zich diep be.eedigd. Zij deed een poging om hem zachter te stemmen. vZooeven dacht ik er aan, hoe nu na den ver koop van mijn vaders bezittingen de laatste band is verbroken, die mij aan mijn vaderland, aan Rusland vei bond, waarvoor ik eigenlijk nooit vee! heb gevoeld." »Da laatste band?" klonk Rudorf's stem met eigenaardigen klem naast baar, en hij sloeg zijn neergeslagen oogen naar baar op. sDe laatste!" herhaalde zij bijna klagend, ollet s mijn noodlot, dat ik van alles, ook van Parijs, dat mij eens zoo dierbaar was, vervreemd ben. Ook hier is zoo weinig, dat mij vermocht te boeien. Ik heb werkelijk mijn ievenskompas verloren." sDaarom moest u nog minder de hand versma den, die bereid is aan uw schoon, jong leven weer een goede richting te geven." Maximinia scheen het niet te hoorenzij plukte een kleinen, witten bloesem van den neerhangenden tak van een struik en stak dien op haar borst. Rudorf begreep dat het gedaan was. Zwijgend bracht hij haar tot de serre, waar het kind haar tegemoet kwam. Ernstig kuste hij haar de hand, en blijkbaar ontstemd ging bij heen, nadat zij hem nog met een vriendelijken glimlach had gevraagd, zijn be zoek te hervatten; intusschen zou zij zelf over haar levenslot en haar toekomst nadenken. In de laatste woorden lag weliswaar een kleine aanmoediging voor hem nog zekere hoop te voedon; maar hij was ontstemd, zijn ijdelheid was gekwetst. Oenicngde Ncdedecltngcn, De correspondent der Standard te Berlijn beweert, dat men in Duitsche marine-kringen vast overtuigd is \an een aanstaanden oorlog tusschen Rusland en Engeland, en dat Engeland Duitschland zal noodzaken partij te kiezen, daar een twijfelachtige neutraliteit van Duitschland de bewegingen der Britsche vloot zou hinderen. De correspondent meent zelfs te kunnen zeg gen, dat er reeds een overeenkomst bestaat tusschen Duitschland cn Rusland betreffende de te volgen gedragslijn .jegens Engeland. Volgens den bekenden leider der arbeiders in Engeland, John Burns, bestaan er voor de werk lieden in het machinevak, bij verwerping der voorwaarden der patroons, slechts twee oplos singen "lo. Een conferentie der Trade-Unions om een fonds van '15.000 p. st. (zegge f'180.000) per week te organiseeren, ten einde de staking voort te kunnen zetten 2o. De staking eindigen en zoo spoedig moge lijk den arbeid hervatten. In het laatste geval stelt John Burns zich voor de voornaamste centra te bezoeken en uiteen te zetten, waarom het voor de arbeiders; noodzakelijk is de voorwaarden der patroons aan te nemen. Het conflict tusschen Duitschland en Haïti schijnt geëindigd te zijn. Althans Haïti heeft eer bewezen aan de Duitsche vlag. Wat het geschil met China betreft, verneemt men, dat China de Duitsche bezetting van Kiautschau als onverdedigbaar beschouwt en tegen het volkenrecht indruischend. Het zal nooit toelaten dat Duitscliland daar blijft en het zal elke erkenning bij verdragen met andere naties van de annexatie van Chi- neesch grondgebied door Duitschers zonder China's toestemming als een daad van vijand schap beschouwen. Te Parijs is op G3-jarigen leeftijd overleden de afgevaardigde Fourtou, oud-senator en her haaldelijk ministei'. De Grieksehe bladen toonen zich onvoldaan over het vredesverdrag. Huns inziens zijn de quaesties, die voor Griekenland een levensbelang uitmaken, nog niet geregeld. Zij achten een beroep op de arbitraire uit spraak der gezanten onvermijdelijk. De Escrcilo verneemt uit goede bron, dat de Anglo-Egyptische troepen onder kolonel Parsons den 22sten December Kassala zullen binnentrekken. De Engelsche vlag zal dan geheschen worden naast de Italiaansche, die eerst den 25sten zal worden neergehaald, wanneer de Italiaansche troepen aftrekken. Een en ander zal met verschillende weder- zijdsche eerbewijzen gepaard gaan. »Dat ik ook zelf die boodschap moest over brengen 1" fluisterde hij. toen hij in het rijtuig was gestapt dat hem vóór de villa wachtte »Maar 't moest vandaag gebeuren, want ik verwacht iederen dag het bevel, dat mij om mijn talenkennis weer als diplomatieken loopjongen op reis stuurt Mijn spel heb ik hier verlorentwijfel aan haar bedoeling was niet mogelijk, maar de genoegdoening er voor wenkt mij reeds toe 1 Ik zie al het sombere spook van het verleden oprijzen uit het graf, waar over nog een dichte sluier ligt uitgespreid. Maar er is niets dat mij het recht geeft mij te mengen in wat mij een allertreurigste voorbeschikking toe schijnt. Haar verstandige, maar door haar harts tocht op een verkeerd spoor gebrachte moeder sprak te Parijs reeds met zulk een eigenaardigen, onderzoekenden blik niet mij over dien Kurovski sMaar waartoe dient dat alles nog?" Hij leunde achterover in het rijtuig, ïlk weet helaxs 1 slechts al te wel, dat zelfs de verste afstand niet in staat is mij van m ij n hartstoent te genezen, ook a! vergeet ik nooit dezen morgen, waarop zij mij zoo ondubbelzinnig heeft te kennen gegeven, dat zij niets voor mij voeltLeo Kurovski Hij liat het hoofd op de borst zinken, vïk had hem te Petersburg kunnen ontmoeten maar ik had wel reden hem te mijden. Mijn naam herinneit hij zich misschien in het geheel niet meer, hij, die nu zulk een groot vermogen moet bezitten De stad was bereikt, en met een effen gelaat trad Rudorf het Ministerie van Buiter.landsche Zaken binnen om te informeeren, wat er besloten was over de verwachte opdracht. Wordt vervolgd.)

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Schiedamsche Courant | 1897 | | pagina 1