51"° jaargang. Vrijdag 24 December 1897. INh 9509. Eersle Blad. DE JONGE WEDUWE. Verschijnt dagelijks, uitgezonderd Zon- en Feestdagen, Onze Haven. FEUILLETON. UITGEVER: H. J. C. ROELANTS. BUITENLAND. Wordt vervolgd JLbobmbhbhtsfbus voor Schiedam, per kwartaal f 0.90 n M omliggende plaatsen, p. kwart. - 1.05 franco per post, p. kwartaal - 1.30 Afzonderlijke nommers0.02 BPItEAU j BOTEKSTK1AT TO, Teleplioon No. 123. ADYEMEmTErRijsvan 15 gewone regels met inbe grip van eene Coorantf 0.53 Iedere gewone regel meer0.10 Bij abonnement wordt korting verleend. Wij deelden gisteren mede, welke discussie er in de Tweede Kamer gevoerd werd, naar aanleiding van het ongerief, dat onze haven van snel voorbijvarende zeestoombooten onder vindt. De Minister meende, dat het zeer be zwaarlijk zou gaan er iets aan te doen. Het Koninklijk Besluit van 13 Augustus 1891 gaf alleen de bevoegdheid om bepalingen in het leven te roepen tot bescherming van 11 ij k s- werken, aldus redeneerde de Minister. De heer van Limburg Stirum meende den bewindsman er op te moeten wijzen, dat art. 30 van voornoemd Koninklijk Besluit ook aan de dijksbesturon, die toch geen Rijkswerken be- heeren, bevoegdheid gaf maatregelen tot be scherming te nemen evenals de beheerders van Rijkswerken. Ik laat aldus vervolgde de heer van Lim burg Stirum de vraag rusten in hoeverre het gemeentebestuur van Schiedam als een dijksbestuur is te beschouwen. Die vraag nu had onze afgevaardigde niet behoeven te laten rusten. Juist bij dit cardinale punt had hij den Minister schaakmat kunnen zetten. Het is niet eene vraag of Schiedam een dijksbestuur is, het is een feit, dat het dit is. Immers bij een besluit var. Provinciale Staten van Zuid-Holland genomen in de zitting van 6/11 Juli 1860, welk besluit werd goedgekeurd bij Kon. Besluit van den 0 September 1860 no. 73, en werd afgekondigd 18 September 1860, is aan het gemeentebestuur van Schiedam de zorg opgedragen voor het Oud- en Nieuw- Westfi ankenland, mitsdien met de daarin ge legen werken. Als zoodanig heeft Schiedam als beheerder van Oud- en Nieuw-Westfrankenland de be voegdheid van elk dijksbestuur, ook die bedoeld in het IC. B. van 13 Augustus 1891, hetwelk in de Kamer werd genoemd. De beslissing door de Staten dezer Provincie genomen en hier bedoeld luidt: De Staten der Provincie Zuid-Holland, Gelet op art. 137 der Provinciale wet, als mede op art. 108 van het Algemeen Reglement voor de polders in de Provincie Zuid-Holland goedgekeurd bij Koninklijk besluit van den 24sten Augustus 1856, n°. 63; Hebben besloten, het Oud- m Nieuw-West frankenland (Gemeente Schiedam), gelegen in ROMAN DOOR HANS WACHENHUSEN. 26) ïTot die conclusie kom ik misschien alleen omdat ik behoefte heb Stel mij gerust, Leo, als je bet kunt. Je hebt mij zelf voor zijn dood gezegd dat je bera niet haatte; dat je zijn vriend wilde worden, ook al had hij je geluk geroofd Ook Leo had somber voor zich gestaard, maar nu heiderde zijn gelaat weer op. »Ja, dat zeide ik, en als hij gewild had antwoordde hij, en zonder haar aan te zien, ver volgde hijalk was toen arm, en hij een der schitterendste verschijningen Ja, als hij gewild had..." Als voelden zijn gedachten hem terug naar dien tijd, gleed hij aan haar voeten neer en omklemde haar knieën. sMaximinia," riep hij, met een blik vol harts tocht naar haar opziende. »Zeg mij heb je Item zóó liefgehad, dat je mij kondt vergeten 7 Zeg het mijik moet het weten Hij verborg zijn gelaat in haar schoot. Zij weerde hem zacht af. »Ja en neen'." antwoordde zij langzaam, fik zag je niet meer; de stroom van het leven sleurde mij mede, en liet mij niet den tijd om tot mij zelf in te keeren. Alban wist door zijn schitterende verschijning mijn hart te veroveren het Hoogheemraadschap van Delfland, zoo als dit is aangewezen door een gestippelde lijn op de hierbij gevoegde schetsteekening, maakt geen afzonderlijk Waterschap uit, en het Algemeen Reglement voor de Polders in de Provincie Zuid-Holland is daarop niet toepasselijk. Het Oud- en Nieuw- West frankenland staat, na het in werking treden van dit Besluit, onder het uitsluitend beheer van liet Gemeente bestuur van Schiedam, met dien verstande, dat a, al de waterstaatswerkenin genoemd Oud- en Nieuw- West frankenland ge legen, en die, welke daarmede in eenig verband staan, mitsgaders de openbare wegen en voetpadenmet de daartoe behoorende kunstwerken, ten laste zijn der Gemeente Schiedam, en door haar, met alle andere Gemeentewerkenop gelijken voet worden beheerd en onder houden b. door dit Besluit, in niets wordt te kort gedaan aan de magt en het gezag van het Hoogheemraadschap van Delfland, bij het Reglement voor dat Hoogheem raadschap omschreven. Aldus vastgesteld door de Staten der Pro vincie Zuid-Holland, 6/11 tien Julij 1860. (w. g.) VAN DER IIEIM, Voorzitter. JUST de la PAISIÈRES, Griffier. Welke maatregelen er nu tot bescherming van onze haven en van wie daar vertoeven ge nomen kunnen worden, zal misschien bij nader overleg met den Minister kunnen blijken. Z.E. heeft toegegeven »dat de zaak van veel belang is, en dat getracht moet wor den in het bezwaar te voor zie n". Waar van rijkscontroleurs op de stoom schepen vooreerst nog wel niet zal komen, en het, al komen die, nog twijfelachtig blijft, of wij daarbij wel baat zullen vinden, verdient het overweging den Minister eens te vragen, welke maatregelen hij, met het besluit van Provinciale Staten in de hand, nuttig, noodig en mogelijk oordeelt. Algemeen overzicht. Schiedam, 23 December '97. De Norddeutsche Allgemeine Zcitung geeft zich de moeite uiteen te zetten, dat er geen sprake is van verdeeling van China, zooals tal van bladen, o. a. de Kóln. Ztg., beweren. Die beweringen, zegt het blad, berusten op geen ernsligen grondslag. Indien de bezetting van Hongkong door Engeland noch de verove ring van belangrijke stukken in het Zuiden van het Hemelsche Rijk door Frankrijk hebben geleid tot een ontbinding van China, dan is het niet duidelijk, waarom de bezetting van kolo- sEn was je gelukkig met hem 7" jlk heb hem oprecht betreurd. Laat datje genoeg zijn." tMaar ik, ik had hem moeten haten 1 IIij leerde je mij te vergeten l" »Kun je haten, Leo 7" Zij zag hem in de oogen, als wilde zij in zijn ziel lezen. Haar blik was starend. «Neon, dat kon je niet, zelfs niet toen je hem ontmoette. Nu ik je aanzie, komt die herin nering bij mij op Leo, waarom denk ik juist nu daaraan 7" En terwijl een doodskleur haar gelaat overtoog en haar handen zijn schouders vast omklemden, zocht zij angstig in zijn gelaat te lezen, zoodat hij huiverend den blik neersloeg »Zeg het mij, Leo Zie mij aan Ik vraag het op je geweten Je je hadt hem niet kunnen dooden 7" l)at woord joeg hem een siddering door de leden. Hij sloot de oogen en zweeg. iZeg het mij," smeekte zij op weeken toon. »Ik bezweer bet je om mijn zielerust 1" Eenige seconden van doodsangst gingen voorbij. Maar toen haalde zij ruimer adem, want Leo zag tot haar op met een uitdrukking van oprechtheid op zijn gelaat. vNeen, ik had het niet gekund riep hij met trillende stem uit. »Dat zweer ik je I" Haar handen lieten zijn schouders los, en hij greep ze om ze met kussen te overdekken. sDus blijft het duistere raadsel onopgelost", riep zij uit, afgemat achterover leunend. sLaat het in het graf ruslen," zei hij mot doffe stem. »En nu, Maximinia, spreek eindelijk het woord uit, dat mijn geluk bezegelt I" Mf ULAJIEMHBE Jt MB niale vestigingen en de aanwezigheid van oorlogsschepen, betzij dan Russische of Duitsche, in een of ander gedeelte van China aanleiding zou moeten geven tot een gewelddadige ver deeling. Zooals reeds gezegd is, achten andere bladen een verdeeling van China aanstaande, en niet ten onrechte zien zij in de bezetting van Kiautschau en Port-Arthur het begin van liet einde. IJilge-loten is eene verdeeling in de toekomst zeker niet, en men mag aannemen dat hierin juist de reden voor Duitscliland ligt, om zich te vestigen op een punt der Chineesche golf, waar Engeland tot nog toe geen enkele vesti ging heeft. Duitscliland vindt daar vóór zich liggen een ruim terein voor zijn werkzaamheid. Hoever het zal gaan en of een verdeeling van het Hemelsche Rijk het einddoel van de gebeurte nissen der laatste dagen is, dat ligt nog in den schoot der toekomst verborgen. Wat wij nu reeds weten, is dat er twee be langrijke occupaties hebben plaats gevonden, die wel aanleiding geven een blik angstvallig te slaan in de toekomst. Niemand twijfelt er ook in Duitschland aan, dat Rusland te Port-Arthur zal blijven. Bijge volg houdt Duitschland Kiautschau bezet, om meester te blijven van het rijke en uitgestrekte schiereiland Shantung. De vraag is nu wie zal Hai-Weï-Haï nemen, ten Noorden van dit schiereiland, dat, recht over Port-Arthur, de golf van Petschili be- heerscht, evenals Ceiita in Noord-Afrika gelegen is tegenover Gibraltar? Nog houdt Japan Weï-Haï-Wei bezet als onderpand voor de oorlogsschatting, die het van China te vorderen heeft. Maar deze eenmaal, desnoods met Enropeesche hulp, betaald zijnde, wie zal dan Weï-Hai-Weï tot zich trekken 7 Zal Enge'and er zich met ^toestemming" van China vestigen Of zal Duitschland liet even als Kiautschau inpalmen krachtens geen ander recht dan de nieuwe zucht tot evangelisatie van Keizer Wilhelm II Het meest markante feit in heel deze ge schiedenis is wel, dat de sluwe Brit ditmaal zich heeft laten foppen. Engeland heeft zich uit China laten ver dringen, het kan niet meer worden ontkend. Rusland speelt daar de eerste viool, en op hinderlijke wijze wordt dit Engeland met groote joSchadenfreude" door sommige Duitsche bladen onder den neus gewreven. Men houdt zich te Londen t not, Oogen- blikkelijk handelen is niet noodig, zegt de Times, maar de regeering moet tot krachtig optreden gereed zijn zoodra de Engelschc be langen worden geschaad. Wat kan Engeland doen 7 Men spreekt van een bezetting van de baai Ti-lien-wan op de kust van Korea, noordelijk van Port-Arthur. Anderen weer fluisteren van een bezetting der Hij stond driftig op, sloeg zijn arm om haar heen en trok haar naar zich toe. En zij scheen willoos en toch verlost van een druk. sSpreek, Maximinia", riep hij uit, haar wang tegen de zijne vlijend, en toer. eindelijk een zacht gefluisterd *>ja" over haar lippen zweefde, diukte hij zijn mond innig op den haren. uHet is gebeurd, Leo", zeide zij eindelijk, zich uit zijn armen losmakend. nJe hebt het gewild. Moge de Hemel niet tegen mij toornen 1" Zij zag hem nog eens aan rnet vochtige oogen en als vreesde zij dat zij weer een schaduw tus- scben hen zou zien opdoemen. Verschrikt deinsde zij dan ook teiug, toen het zonnelicht eensklaps onderschept werd. Maar zij was spoedig gerustgesteld, llet was mevrouw von Zirkow, die haar lachend om den hals viel, met de woorden sEn dat gaat zoo maar in stilte 1 Mijn zegen Zoo bevallen jullie mij." Maximinia haalde diep adem. De druk, die haar hart beklemde, was van haar geweken. Voor hot eeist daalde een straal van hoop en geluk in haar ziel neer. Zij was als bedwelmd door hetgeen er zooeven was geschied, maar toch was het haar, als had zij nu een besluit genomen, waartoe haar tot nog toe de moed had ontbroken XVI. Weinige weken later trok een troïka de aandacht der badgasten te Baden-Baden tot zich. sPrins Kontschakow en zijn mooie vrouw 1" blonk het dan. Menigeen der badgasten herinnerde zich da prinses Susan-eilanden ten zuiden van Shanghai, die een bevolking van 400.0<>0 zielen hebben. Dat alles evenwel neemt niet weg, dat Rus land te Peking den toon aangeeft. aDe raad van Rusland alleen wordt door de Chineesche regeering opgevolgd", aldus wordt aan de Ind. Beige uit Peking geseind. )>De Engelsche invloed is hier nihil. Op het oogen- blik worden onderhandelingen gevoerd met Rus land. De Duitsche instructeurs in het leger zullen allengs door Russen worden vervangen, zooals reeds bij de tioepen in Noord-China het geval is." In hetzelfde bericht wordt nog gezegd, dat China Rusland vergunning heeft gegeven om zijn vloot te Port-Arthur te laten overwinteren, dat Engeland gelijke consessies vraagt, en dat een gemengde bezetting van Hai-We'i-Hai door Engeland en Japan wordt overwogen. Het laatste klinkt vrij ongelooflijk. Meer aannemelijk is de inhoud van een telegram uit Shanghü uit Engelsche bron, mel dende dat het Britsche eskader voor Chefoo een tegenbetooging zal houden, als waarschu wing dat de Engelsche regeering niet zal dul den dat tot de verdeeling van China wordt overgegaan zonder haar te raadplegen. Men gelooft dat Japan in overleg met Engeland handelt in deze zaak. Te New-York verzekert men dat do Russische regeering bij een handelshuis te San-Fmneisco belangrijke vivres-bestellingen heeft gedaan voor Wladiwctoek. De Duitsche kruiser Kaiscrin Augusta is te Hongkong aangekomen. De Duitsche admiraal te Kiautschau weigert zoowel correspondenten van bladen als vreem de residenten en zelts Duitschers te ontvangen. De ondervoorzitter van den Fransche Senaat heeft de zonderlinge verklaring van de Rodays, den afgetreden hoofdredacteur der Figaro niet onopgemerkt kunnen laten voorbijgaan. Wat in die verklaring vooral de aandacht heeft getrokken, is dat de Rodays beweerde liet dossier van den heer Scheurer-Kestner te kennen, terwijl deze in den Senaat pertinent had verklaard tot geen enkel blad in betrek king te staan. In een interview verklaart de heer Scheurer- Kestner zich nu nader. sliet is een misverstand", zegt hij. nik heb gezegd, en dat herhaal ik, dat ik do volle verantwoordelijkheid aanvaard van hetgeen ik teeken. Ik heb gezegd, geen betrekkingen met de bladen to onderhouden, en kon dus niet goedkeuren, dat men mij vereenzelvigde met de Figaro." De vork zit nu volgens hem aldus in den steel, dat hij herhaaldelijk aan vrienden nauw keurig de feiten, waarop zijn overtuiging be rustte, had medegedeeld, en dat die vrienden (waartoe dan zeker allereerst Emile Zola be hoort) een belangrijk aandeel hebben gehad in de moedige campagne der Figaro. uit Parijs, want de aristocraten der Seine-stad waren toen te Baden-Baden sterk vertegenwooidigd. Maximinia had jian ook verscheiden harer vroegere vriendinnen teruggevonden. Men sprak van haar schitterend succes te Parijs, voor haar langdurigen weduwstaat, en natuurlijk ook van den geheimzinnigen dood van graaf Alban. Men vertelde elkaar wondere dingen van het vermogen van prins Kontschakow, en ook de moeder der jonge prinses, gravin Lubienoff, die zoozeer beheerscht werd door haar hartstocht voor het spel dat zij niet eens voor het huwelijk harer dochter was overgekomen, werd niet onbesproken gelaten. Leo had in een hotel twee groote étages be trokken, waar hij open tafel hield voor zijn talrijke vrienden. Maximinia werd dus weer meegesleurd in een kolk van genoegens, maar toch gaf zij zich soms gaarne over aan gemijmer en liet Leo dan aan zijn vrienden om met hen te banketteeren en feest te vieren. Want hij verloochende zijn nationaal karakter niet. Hij was vrijgevig, kende de waarde van het geld niet, maar verlangde ook van zijn vrienden dezelfde buitensporigheid in het genot, die zijn onverwoesteiijk geste! hem veroorloofde. Het was Maximinia aanvankelijk zwaar gevallen haar kind voor eenigen tijd, zoolang zij op reis waren, te missen, zooals Leo had verlangd. Hij scheen het kind wel lief te hebben om der wille der moeder, maar als hij het had geliefkoosd, dan kon hij zich soms norsch afwenden. Het was immers een gravin Alban, en die naam had voor hem geen sympathieken klank.

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Schiedamsche Courant | 1897 | | pagina 1