51"° jaargang.
Vrijdag 24 December 1897.
INh 9509.
Eersle Blad.
DE JONGE WEDUWE.
Verschijnt dagelijks, uitgezonderd Zon- en Feestdagen,
Onze Haven.
FEUILLETON.
UITGEVER: H. J. C. ROELANTS.
BUITENLAND.
Wordt vervolgd
JLbobmbhbhtsfbus voor Schiedam, per kwartaal f 0.90
n M omliggende plaatsen, p. kwart. - 1.05
franco per post, p. kwartaal - 1.30
Afzonderlijke nommers0.02
BPItEAU j
BOTEKSTK1AT TO, Teleplioon No. 123.
ADYEMEmTErRijsvan 15 gewone regels met inbe
grip van eene Coorantf 0.53
Iedere gewone regel meer0.10
Bij abonnement wordt korting verleend.
Wij deelden gisteren mede, welke discussie
er in de Tweede Kamer gevoerd werd, naar
aanleiding van het ongerief, dat onze haven
van snel voorbijvarende zeestoombooten onder
vindt. De Minister meende, dat het zeer be
zwaarlijk zou gaan er iets aan te doen.
Het Koninklijk Besluit van 13 Augustus 1891
gaf alleen de bevoegdheid om bepalingen in
het leven te roepen tot bescherming van 11 ij k s-
werken, aldus redeneerde de Minister.
De heer van Limburg Stirum meende den
bewindsman er op te moeten wijzen, dat art. 30
van voornoemd Koninklijk Besluit ook aan de
dijksbesturon, die toch geen Rijkswerken be-
heeren, bevoegdheid gaf maatregelen tot be
scherming te nemen evenals de beheerders
van Rijkswerken.
Ik laat aldus vervolgde de heer van Lim
burg Stirum de vraag rusten in hoeverre
het gemeentebestuur van Schiedam als een
dijksbestuur is te beschouwen.
Die vraag nu had onze afgevaardigde niet
behoeven te laten rusten. Juist bij dit cardinale
punt had hij den Minister schaakmat kunnen
zetten. Het is niet eene vraag of Schiedam een
dijksbestuur is, het is een feit, dat het dit is.
Immers bij een besluit var. Provinciale Staten
van Zuid-Holland genomen in de zitting van
6/11 Juli 1860, welk besluit werd goedgekeurd
bij Kon. Besluit van den 0 September 1860
no. 73, en werd afgekondigd 18 September
1860, is aan het gemeentebestuur van Schiedam
de zorg opgedragen voor het Oud- en Nieuw-
Westfi ankenland, mitsdien met de daarin ge
legen werken.
Als zoodanig heeft Schiedam als beheerder
van Oud- en Nieuw-Westfrankenland de be
voegdheid van elk dijksbestuur, ook die bedoeld
in het IC. B. van 13 Augustus 1891, hetwelk
in de Kamer werd genoemd.
De beslissing door de Staten dezer Provincie
genomen en hier bedoeld luidt:
De Staten der Provincie Zuid-Holland,
Gelet op art. 137 der Provinciale wet, als
mede op art. 108 van het Algemeen Reglement
voor de polders in de Provincie Zuid-Holland
goedgekeurd bij Koninklijk besluit van den
24sten Augustus 1856, n°. 63;
Hebben besloten, het Oud- m Nieuw-West
frankenland (Gemeente Schiedam), gelegen in
ROMAN DOOR
HANS WACHENHUSEN.
26)
ïTot die conclusie kom ik misschien alleen omdat
ik behoefte heb Stel mij gerust, Leo, als je
bet kunt. Je hebt mij zelf voor zijn dood gezegd
dat je bera niet haatte; dat je zijn vriend wilde
worden, ook al had hij je geluk geroofd
Ook Leo had somber voor zich gestaard, maar
nu heiderde zijn gelaat weer op.
»Ja, dat zeide ik, en als hij gewild had
antwoordde hij, en zonder haar aan te zien, ver
volgde hijalk was toen arm, en hij een der
schitterendste verschijningen Ja, als hij gewild
had..."
Als voelden zijn gedachten hem terug naar dien
tijd, gleed hij aan haar voeten neer en omklemde
haar knieën.
sMaximinia," riep hij, met een blik vol harts
tocht naar haar opziende. »Zeg mij heb je Item
zóó liefgehad, dat je mij kondt vergeten 7 Zeg
het mijik moet het weten
Hij verborg zijn gelaat in haar schoot. Zij weerde
hem zacht af.
»Ja en neen'." antwoordde zij langzaam,
fik zag je niet meer; de stroom van het leven
sleurde mij mede, en liet mij niet den tijd om
tot mij zelf in te keeren. Alban wist door zijn
schitterende verschijning mijn hart te veroveren
het Hoogheemraadschap van Delfland, zoo als dit
is aangewezen door een gestippelde lijn op de
hierbij gevoegde schetsteekening, maakt geen
afzonderlijk Waterschap uit, en het Algemeen
Reglement voor de Polders in de Provincie
Zuid-Holland is daarop niet toepasselijk.
Het Oud- en Nieuw- West frankenland staat,
na het in werking treden van dit Besluit,
onder het uitsluitend beheer van liet Gemeente
bestuur van Schiedam, met dien verstande, dat
a, al de waterstaatswerkenin genoemd
Oud- en Nieuw- West frankenland ge
legen, en die, welke daarmede in eenig
verband staan, mitsgaders de openbare
wegen en voetpadenmet de daartoe
behoorende kunstwerken, ten laste zijn
der Gemeente Schiedam, en door haar,
met alle andere Gemeentewerkenop
gelijken voet worden beheerd en onder
houden
b. door dit Besluit, in niets wordt te kort
gedaan aan de magt en het gezag van
het Hoogheemraadschap van Delfland,
bij het Reglement voor dat Hoogheem
raadschap omschreven.
Aldus vastgesteld door de Staten der Pro
vincie Zuid-Holland, 6/11 tien Julij 1860.
(w. g.) VAN DER IIEIM, Voorzitter.
JUST de la PAISIÈRES, Griffier.
Welke maatregelen er nu tot bescherming
van onze haven en van wie daar vertoeven ge
nomen kunnen worden, zal misschien bij nader
overleg met den Minister kunnen blijken.
Z.E. heeft toegegeven »dat de zaak van veel
belang is, en dat getracht moet wor
den in het bezwaar te voor zie n".
Waar van rijkscontroleurs op de stoom
schepen vooreerst nog wel niet zal komen, en
het, al komen die, nog twijfelachtig blijft, of
wij daarbij wel baat zullen vinden, verdient
het overweging den Minister eens te vragen,
welke maatregelen hij, met het besluit van
Provinciale Staten in de hand, nuttig, noodig
en mogelijk oordeelt.
Algemeen overzicht.
Schiedam, 23 December '97.
De Norddeutsche Allgemeine Zcitung geeft
zich de moeite uiteen te zetten, dat er geen
sprake is van verdeeling van China, zooals tal
van bladen, o. a. de Kóln. Ztg., beweren.
Die beweringen, zegt het blad, berusten op
geen ernsligen grondslag. Indien de bezetting
van Hongkong door Engeland noch de verove
ring van belangrijke stukken in het Zuiden van
het Hemelsche Rijk door Frankrijk hebben
geleid tot een ontbinding van China, dan is het
niet duidelijk, waarom de bezetting van kolo-
sEn was je gelukkig met hem 7"
jlk heb hem oprecht betreurd. Laat datje genoeg
zijn."
tMaar ik, ik had hem moeten haten 1 IIij leerde
je mij te vergeten l"
»Kun je haten, Leo 7" Zij zag hem in de oogen,
als wilde zij in zijn ziel lezen. Haar blik was
starend. «Neon, dat kon je niet, zelfs niet toen je
hem ontmoette. Nu ik je aanzie, komt die herin
nering bij mij op Leo, waarom denk ik juist
nu daaraan 7"
En terwijl een doodskleur haar gelaat overtoog
en haar handen zijn schouders vast omklemden,
zocht zij angstig in zijn gelaat te lezen, zoodat hij
huiverend den blik neersloeg
»Zeg het mij, Leo Zie mij aan Ik vraag het
op je geweten Je je hadt hem niet
kunnen dooden 7"
l)at woord joeg hem een siddering door de leden.
Hij sloot de oogen en zweeg.
iZeg het mij," smeekte zij op weeken toon. »Ik
bezweer bet je om mijn zielerust 1"
Eenige seconden van doodsangst gingen voorbij.
Maar toen haalde zij ruimer adem, want Leo zag
tot haar op met een uitdrukking van oprechtheid
op zijn gelaat.
vNeen, ik had het niet gekund riep hij met
trillende stem uit. »Dat zweer ik je I"
Haar handen lieten zijn schouders los, en hij
greep ze om ze met kussen te overdekken.
sDus blijft het duistere raadsel onopgelost",
riep zij uit, afgemat achterover leunend.
sLaat het in het graf ruslen," zei hij mot doffe
stem. »En nu, Maximinia, spreek eindelijk het
woord uit, dat mijn geluk bezegelt I"
Mf ULAJIEMHBE Jt MB
niale vestigingen en de aanwezigheid van
oorlogsschepen, betzij dan Russische of Duitsche,
in een of ander gedeelte van China aanleiding
zou moeten geven tot een gewelddadige ver
deeling.
Zooals reeds gezegd is, achten andere bladen
een verdeeling van China aanstaande, en niet
ten onrechte zien zij in de bezetting van
Kiautschau en Port-Arthur het begin van liet
einde.
IJilge-loten is eene verdeeling in de toekomst
zeker niet, en men mag aannemen dat hierin
juist de reden voor Duitscliland ligt, om zich
te vestigen op een punt der Chineesche golf,
waar Engeland tot nog toe geen enkele vesti
ging heeft.
Duitscliland vindt daar vóór zich liggen een
ruim terein voor zijn werkzaamheid. Hoever
het zal gaan en of een verdeeling van het
Hemelsche Rijk het einddoel van de gebeurte
nissen der laatste dagen is, dat ligt nog in den
schoot der toekomst verborgen.
Wat wij nu reeds weten, is dat er twee be
langrijke occupaties hebben plaats gevonden,
die wel aanleiding geven een blik angstvallig
te slaan in de toekomst.
Niemand twijfelt er ook in Duitschland aan,
dat Rusland te Port-Arthur zal blijven. Bijge
volg houdt Duitschland Kiautschau bezet, om
meester te blijven van het rijke en uitgestrekte
schiereiland Shantung.
De vraag is nu wie zal Hai-Weï-Haï nemen,
ten Noorden van dit schiereiland, dat, recht
over Port-Arthur, de golf van Petschili be-
heerscht, evenals Ceiita in Noord-Afrika gelegen
is tegenover Gibraltar?
Nog houdt Japan Weï-Haï-Wei bezet als
onderpand voor de oorlogsschatting, die het van
China te vorderen heeft. Maar deze eenmaal,
desnoods met Enropeesche hulp, betaald zijnde,
wie zal dan Weï-Hai-Weï tot zich trekken 7
Zal Enge'and er zich met ^toestemming" van
China vestigen Of zal Duitschland liet even
als Kiautschau inpalmen krachtens geen ander
recht dan de nieuwe zucht tot evangelisatie
van Keizer Wilhelm II
Het meest markante feit in heel deze ge
schiedenis is wel, dat de sluwe Brit ditmaal
zich heeft laten foppen.
Engeland heeft zich uit China laten ver
dringen, het kan niet meer worden ontkend.
Rusland speelt daar de eerste viool, en op
hinderlijke wijze wordt dit Engeland met groote
joSchadenfreude" door sommige Duitsche bladen
onder den neus gewreven.
Men houdt zich te Londen t not, Oogen-
blikkelijk handelen is niet noodig, zegt de
Times, maar de regeering moet tot krachtig
optreden gereed zijn zoodra de Engelschc be
langen worden geschaad.
Wat kan Engeland doen 7 Men spreekt van
een bezetting van de baai Ti-lien-wan op de
kust van Korea, noordelijk van Port-Arthur.
Anderen weer fluisteren van een bezetting der
Hij stond driftig op, sloeg zijn arm om haar
heen en trok haar naar zich toe. En zij scheen
willoos en toch verlost van een druk.
sSpreek, Maximinia", riep hij uit, haar wang
tegen de zijne vlijend, en toer. eindelijk een zacht
gefluisterd *>ja" over haar lippen zweefde, diukte
hij zijn mond innig op den haren.
uHet is gebeurd, Leo", zeide zij eindelijk, zich
uit zijn armen losmakend. nJe hebt het gewild.
Moge de Hemel niet tegen mij toornen 1"
Zij zag hem nog eens aan rnet vochtige oogen
en als vreesde zij dat zij weer een schaduw tus-
scben hen zou zien opdoemen. Verschrikt deinsde
zij dan ook teiug, toen het zonnelicht eensklaps
onderschept werd.
Maar zij was spoedig gerustgesteld, llet was
mevrouw von Zirkow, die haar lachend om den
hals viel, met de woorden
sEn dat gaat zoo maar in stilte 1 Mijn zegen
Zoo bevallen jullie mij."
Maximinia haalde diep adem. De druk, die haar
hart beklemde, was van haar geweken. Voor hot
eeist daalde een straal van hoop en geluk in haar
ziel neer.
Zij was als bedwelmd door hetgeen er zooeven
was geschied, maar toch was het haar, als had
zij nu een besluit genomen, waartoe haar tot nog
toe de moed had ontbroken
XVI.
Weinige weken later trok een troïka de aandacht
der badgasten te Baden-Baden tot zich.
sPrins Kontschakow en zijn mooie vrouw 1" blonk
het dan.
Menigeen der badgasten herinnerde zich da prinses
Susan-eilanden ten zuiden van Shanghai, die
een bevolking van 400.0<>0 zielen hebben.
Dat alles evenwel neemt niet weg, dat Rus
land te Peking den toon aangeeft.
aDe raad van Rusland alleen wordt door de
Chineesche regeering opgevolgd", aldus wordt
aan de Ind. Beige uit Peking geseind. )>De
Engelsche invloed is hier nihil. Op het oogen-
blik worden onderhandelingen gevoerd met Rus
land. De Duitsche instructeurs in het leger
zullen allengs door Russen worden vervangen,
zooals reeds bij de tioepen in Noord-China
het geval is."
In hetzelfde bericht wordt nog gezegd, dat
China Rusland vergunning heeft gegeven om
zijn vloot te Port-Arthur te laten overwinteren,
dat Engeland gelijke consessies vraagt, en dat
een gemengde bezetting van Hai-We'i-Hai door
Engeland en Japan wordt overwogen.
Het laatste klinkt vrij ongelooflijk.
Meer aannemelijk is de inhoud van een
telegram uit Shanghü uit Engelsche bron, mel
dende dat het Britsche eskader voor Chefoo
een tegenbetooging zal houden, als waarschu
wing dat de Engelsche regeering niet zal dul
den dat tot de verdeeling van China wordt
overgegaan zonder haar te raadplegen. Men
gelooft dat Japan in overleg met Engeland
handelt in deze zaak.
Te New-York verzekert men dat do Russische
regeering bij een handelshuis te San-Fmneisco
belangrijke vivres-bestellingen heeft gedaan voor
Wladiwctoek.
De Duitsche kruiser Kaiscrin Augusta is te
Hongkong aangekomen.
De Duitsche admiraal te Kiautschau weigert
zoowel correspondenten van bladen als vreem
de residenten en zelts Duitschers te ontvangen.
De ondervoorzitter van den Fransche Senaat
heeft de zonderlinge verklaring van de Rodays,
den afgetreden hoofdredacteur der Figaro niet
onopgemerkt kunnen laten voorbijgaan.
Wat in die verklaring vooral de aandacht
heeft getrokken, is dat de Rodays beweerde
liet dossier van den heer Scheurer-Kestner te
kennen, terwijl deze in den Senaat pertinent
had verklaard tot geen enkel blad in betrek
king te staan.
In een interview verklaart de heer Scheurer-
Kestner zich nu nader.
sliet is een misverstand", zegt hij. nik heb
gezegd, en dat herhaal ik, dat ik do volle
verantwoordelijkheid aanvaard van hetgeen ik
teeken. Ik heb gezegd, geen betrekkingen met
de bladen to onderhouden, en kon dus niet
goedkeuren, dat men mij vereenzelvigde met
de Figaro."
De vork zit nu volgens hem aldus in den
steel, dat hij herhaaldelijk aan vrienden nauw
keurig de feiten, waarop zijn overtuiging be
rustte, had medegedeeld, en dat die vrienden
(waartoe dan zeker allereerst Emile Zola be
hoort) een belangrijk aandeel hebben gehad in
de moedige campagne der Figaro.
uit Parijs, want de aristocraten der Seine-stad
waren toen te Baden-Baden sterk vertegenwooidigd.
Maximinia had jian ook verscheiden harer vroegere
vriendinnen teruggevonden.
Men sprak van haar schitterend succes te Parijs,
voor haar langdurigen weduwstaat, en natuurlijk
ook van den geheimzinnigen dood van graaf Alban.
Men vertelde elkaar wondere dingen van het
vermogen van prins Kontschakow, en ook de moeder
der jonge prinses, gravin Lubienoff, die zoozeer
beheerscht werd door haar hartstocht voor het spel
dat zij niet eens voor het huwelijk harer dochter
was overgekomen, werd niet onbesproken gelaten.
Leo had in een hotel twee groote étages be
trokken, waar hij open tafel hield voor zijn talrijke
vrienden.
Maximinia werd dus weer meegesleurd in een
kolk van genoegens, maar toch gaf zij zich soms
gaarne over aan gemijmer en liet Leo dan aan
zijn vrienden om met hen te banketteeren en
feest te vieren.
Want hij verloochende zijn nationaal karakter
niet. Hij was vrijgevig, kende de waarde van het
geld niet, maar verlangde ook van zijn vrienden
dezelfde buitensporigheid in het genot, die zijn
onverwoesteiijk geste! hem veroorloofde.
Het was Maximinia aanvankelijk zwaar gevallen
haar kind voor eenigen tijd, zoolang zij op reis
waren, te missen, zooals Leo had verlangd. Hij
scheen het kind wel lief te hebben om der wille
der moeder, maar als hij het had geliefkoosd, dan
kon hij zich soms norsch afwenden.
Het was immers een gravin Alban, en die naam
had voor hem geen sympathieken klank.