li m II 5t"<c jaargang. Donderdag 13 Januari 1898. N°. 9524. DE VLUCHT. H FEUILLETON. lm M! U 'ill ''•fel f.» f'Ê IV "I! ,'ffi «'JU Verschijnt dagelijks, uitgezonderd Zon- en Feestdagen. UITGEVER: H. J. C. ROELANTS. K e n n i s g e v i 11 ff. KENNISGEVING. BUITENLAND. IDA BOY-ED. p m \X bli PI -Ê*?i I «fes 5.4 -Tl iM *'Tfl i -vstS .''■fill PlfÏ 5 -p -"li s "x ABONJTHKBstrsi'WJï tog? Schiedam, per kwartaal f 0.90 omliggende plaatsen, p. kwart. - 1.05 franco par poet, p. kwartaal. - 1.30 Afzonderlijke nomznerso.02 BUREAU j BOTEKSTHAAT ÏO, Tcleplioon Ufo. 123. Advertentieprijs: Tan 15 gewone regels inct inbe grip van ccne Courantf o ."2 Iedere gewone regel meer- 0.10 Bij abonnement wordt korting verleend. BURGEMEESTER EN WETHOUDERS VAN SCHIEDAM, Doen te weten Dat de Raad der gemeente in zijne openbat e ver gadering van den 27sten October 1807 hei ft vastgesteld een BESLUIT tot heffing van opcenten op de hoofdsom der Personeele Belasting ten be hoeve der gemeente Schiedam. Dat in dezelfde openbaie vergalleting dooi den Raad der gemeente is vastgesteld een VERORDENING op de invordering van op centen op de hoofdsom der Personeele Belasting ten behoeve der gemeente Schiedam. En is hiervan afkondiging geschied, waar het be hoort. den 12den Januari 1808. Burgemeester en wethouders voornoemd, VERSTEEG. De secretaris VERNEDE. Burgemeester en wethouders van Schiedam Doen te weten Dat de raad der gemeente in zijne openbare ver gadering van den 12den November 1897 heeft vast gesteld een BESLUIT tot heffing eener belasting voor het gebruik van de aan de gemeente behoo- rende terreinen der zoogenaamde werf »do Nijverheid," tot het daarop nederleggen van koopmansgoederen. Dat in dezelfde openbare vergadering door den Raad der gemeente is vastgesteld een VERORDENING op de invordering eener be lasting voor liet gebruik van de aan de gemeente behoorende terreinen der zooge naamde werf »de Nijverheid", tot het daarop nederleggen van koopmansgoedeien. En is hierv3r. afkondiging geschied, waar het be hoort, den 12dcn Januari 1898 Burgemeester en wethouders voornoemd, VERSTEEG. De Secretaris VERNÈDE. Algemeen «verricht. Schiedam, 12 Januari '98. Met algemeene stemmen heeft de krijgsraad te Parijs gisteravond Esterhazy vrijgesproken van het hem te laste gelegde. Esterhazy is dus niet aangewezen als de schrijver van het borderel de eenige bewijs grond, waardoor een revisie van het vonnis tegen Dreyfus zou kunnen worden gerecht vaardigd, is daardoor aan de handen van Dreyfus' vrienden ontglipt. DOOR 3) In- het voorvertrek stond een lange, magere vrouw met glad gekamd haar en keek over haar bril Felix aandachtig aan. De vrouw droeg een blauw hoog schort en naaide met een dikken draad een lus vast aan een rugkussen met geborduurde bloemen, dat zij daartoe op het vensterkozijn had gezet, liet was Alius' vrouw, en ofschoon Felix' gedachten geheel met zichzelf bezig waren, kreeg hij den indruk, alsof zij hier een bezigheid had gezocht om het bezoek, dat haar man ontving, te kunnen controleeren. Hij groette koel. iNiet als iemand, die geld heeft gekregen," dacht mevrouw Alius bevredigd. Hij ging de trap af. Zijn knieën knikten, zijn voeten waren loodzwaar. Nu stond hij buiten en kon het rijk der wanhoop ingaan. Daar schrijden de voeten langzaam voort, en dragen het moede lichaam slechts met tegenzin. De heldere vooi jaarsmiddag had iets beleedigends voor Felix. Het was zeer rumoerig in de wereld, dacht hij. Alle geluiden waren sterkeralle men schen gedroegen zich drukkeröi waren veel meer menschen op straat dan anders. Zij keerden terug van wandelingen en hadden geen haast met hun zaken. Het was in 't eind van Maart en het goede weer, de lauwe lucht had de bekoring der nieuwheid. De ex-kapitein, die zijn straftijd in vreeselijke afzondering doorbrengt op het Duivels-eiland, moge al dan niet een verrader zijn, tenzij krachtiger bewijzen gevonden worden, zal het na deze mislukte campagne niet gemakkelijk zijn opnieuw een beweging te zijnen gunste op touw te zetten. Dat een vrijspraak, of liever een ontslag an rechtsvervolging, de waarschijnlijke afloop van dit proces zou zijn, was wel te vermoeden. De bewijzen tegen Esterhazy waren zeer zwak, de verklaringen die Mathieu Dreyfus en Scheurer-Kestner aflegden, vielen lang niet mede, en de belangrijkste getuige, kolonel Picquard, leek meer de beschuldigde dan de beklaagde zelf. Wat er intusschen in de geheime zitting \an gisteren is voorgevallen, zal wel altijd een geheim blijven, tenzij het nageslacht, misschien eens door de mémoires van dezen of genen een dieperen blik in gansch deze aangelegen heid leert slaan. Om 9 uur gisteren werd de tweede zitting geopend. Majoor Esterhazy werd weer door een kapitein der republikeinsche garde vergezeld. De poort van het gebouw werd door soldaten bewaakt, die alleen de getuigen doorlieten. Journalisten wisten niet eens in den voorhof door te dringen. Van wat er in de zitting van gisteren is voorgevallen, is dus niets bekend, want ook de advocaat van Esteihazy, me. Tezenas, en de getuigen bewaren zorgvuldig het geheim en hebben geweigerd oo1- maar iets te zeggen. Men wil alleen weten, dat kolonel Picquard geconfronteerd is met generaal Gonse, den chef van den generalen staf van het leger, en met kolonel Henry. Die confrontatie moet zeer belangrijk zijn geweest, en kolonel Picquard zou opzienbarende en buitengewoon gewichtige mededeelingen hebben gedaan. Het gerucht loopt, dat deze confrontatie vooral zou gegolden hebben de papieren, die den in houd van een brandkast op liet ministerie van oorlog uitmaken. Men verdenkt nl. kolonel Picquard er van, dat hij de akte van beschuldiging tegen Dreyfus heeft doen copieeren en aan de openbaarheid heeft prijsgegeven. Maar men bedenke tegenover deze mede deelingen wel, dat alle mededeelingen over wat in de geheime zitting is gesproken of geschied, niet meer zijn dan bloote vermoedens, die vol strekt onbetrouwbaar zijn. Men weet alleen, dat de zitting van gister middag o. m. gewijd was aan het hooren der deskundigen, dat vervolgens requisitoir en verdediging werden gehoord, en dat daarop de vrijspraak volgde. Uit latere berichten blijkt over den uitslag van het proces nog het volgende. Onmiddellijk nadat de laatste getuige was slloa warm is het vandaag, a! twaalf graden," zeide een vrouw die voor Felix uitliep tin September zal zij zeggen hoe koud is het vandaag, maar twaalf graden," dacht Fehx sBij al onze gewaarwordingen, komt het alleen op de laatste gewoonten aan," Toen verwonderde hij er zich over, dat hij zoo iets kon denken, dat zijn geest nog in staat was iets in zich op te nemen, dat geen betrekking had op zijn ongeluk. Hij ging verder'. Het was een groote afstand van het Westen, waar Alius woonde, naar het Noorden van Berlijn. Hij had den tijd nog eens over zijn toestand na te denken, voordat hij op zijn armoedig kamertje was, waar zijn noodlot hem wachtte. De drukte op straat, het zich eindeloos voort plantende geruisch, dat samengesteld was uit de tallooze klanken van menschelijke stemmen, het dolle geluid der voetstappen, het rollen der rijtuigen en het bellen der trams, omgaf hem bijna als de golven een zwemmer. Het was, als droeg het hem mede en als droeg het hem werktuigelijk naar zijn doel. De dag verbleekte en de straten in de verte hulden zich in een blauwen schemer, die zich voordeed als een dunne rook, waardoor allengs de lichten der lantaarns geelrood opvlamden, Precies hetzelfde beeld zou morgen de straat ver- toonen. Alleen zou hij er dan niet meer loopen... In zijn hart was evenwel geen bitteiheid meer. Bitterheid is het laatste bewijs van verlangen naar geluk, de laatste smart over verloren levensgenie tingen. En Felix had de zijne sedert jaren lang zaam moeten laten varen, de oene na de andere. Het ongeluk had hem getroffen als de vallende druppels in een middeleeuwsche folterkamer steeds maar éen druppel op het hoofd van hel gehoord, begon de regeorings-comniDsaris, majoor Ilcmeu, zijn requisitoir, dat zeer kort moet zijn geweest. Otn G uur ongeveer kwam vervolgens me. Tezenas aan het woord tot bet houden \an pleidooi. Vervolgens werd aan den krijgsraad de beant woording voorgelegd der volgende vraag Is majoor Esterhazy schuldig aan kuiperij of het onderhouden van verbindingen mot een vreemde mogendheid of haar agenten, om haar te bewegen tot daden van vijandschap of liet beginnen van een oorlog tegen Frankrijk of wel haar daartoe de middelen te verschaffen Het antwoord luidde noen, en niet alge meene stemmen volgde nu de vrijspraak. Met warme toejuichingen en uitroepen als: »Leve liet leger werd deze uitspraak begroet door het publiek, dat na lang en ongeduldig wachten voor de uitspraak van den krijgsraad in de zaal was toegelaten. De officieren van den krijgsraad gingen Es terhazy de hand drukken, en toen de vrijge- sprokene het gebouw verliet, stonden de officieren der republikeinsche garde op twee rijen geschaard, salueerden hem en drukten hem de hand. Op straat klonken dekreten »Leve Frankrijk Leve het legerLeve majoor Esterhazy 1" dezen te gemoet. Hij begaf zich naar de gevangenis du ChcrchC'Midi, waaruit hij kort daarna in civiel weer naar buiten trad, opnieuw door kreten als»Leve Esterhazy Weg met de Joden begroet. Den geheelen avond bleef het rumoerig op de boulevards. Zwermen krantenjongens riepen met luider stemme hun bladen te koop, en overal zag men menschen, met een courant in de hand, bij het licht der lantarens of der winkels het laatste nieuws in de bladen doorvliegen. Esterhazy had zich intusschen allereerst naar zijn advocaat begeven om dezen te bedanken. Het oordeel der Parijsche bladen over bet rapport van Ravary is zeer verschillend, maar hierin zijn zij eenstemmig dat het rapporteen ware akte van beschuldiging is tegen kolonel Picquard. Sommige bladen meenen, dat deze, al wordt hem door zijn superieuren het zwijgen op ge legd, eervol uit deze beproeving zal te voorschijn treden, omdat waarheid en gerechtigheid vóór hem zijn. Een voorspelling, die blijkbaar niet in ver vulling is gegaan. Anderen meenen, dat Picquard's positie in het leger voortaan onmogelijk is, en dat hij voor een enquête-commissie zal moeten ver schijnen. Clémenceau wees er in de Aurore met ver ontwaardiging op, dat het proces Diet tegen Esterhazy, maar tegen Picquard was gericht. Het schandelijke van het proces, meende hij, is slachtoffer, maar regelmatig, onvermijdelijk, aan houdend, tot er waanzin intrad. Hij doorleefde aües nog eens. Zijn kindsheid had hem langen tijd een schoon sprookje vol glans en geluk toegeschenen. Maar uit kinderen groeien denkende menschen, en zij zien achter zich en begrijpen eerst dan. Felix wist reeds lang, dat die glans ijdel en dat geluk met tranen betaald was. Zijn vader was een dier menschen, die zich steeds achteruitgezet voelen en het misschien ook wel zijn, omdat hun eischen ver boven het hun persoonlijkheid toekomende gaan. Hij roe°nde voort durend dat zijn militaire verdiensten miskend werden, en toen het hem niet gelukte, het tot majoor te brengen, waande htj zich het offer van een onwelwillenden superieur. Hij nam zich voor, dat zijn eenige zoon geen beroep zou kiezen, dat aan ware verdienste niet de gelegenheid bood zich te doen gelden. Felix, die toen nog geen eigen meening bezat, maar alleen den vagen wensch een paard te hebben en daarom huzaar te worden, herinnerde zich nu, dat hetgeen hij vroeger voor scherts had gehouden, een bittere, verkapte strijd tusschen zijn ouders was geweest. Zijn moeder had de opname van haar zoon op de cadettenschool het natuurlijke middel gevonden om voor zijn toekomst te zorgen zijn vader wilde dit tot geen prijs. Felix zou studeeren. Er studeeren zooveel jongoheden, die van zichzelf geen middelen bezaten. Waarom bestonden anders beurzen en waarom had men zijn betrekkingen, indien men door hen geen beurs kon krijgen Zijn vader lag als kapitein in een klein Sileziscb garnizoen. Dat was het glanspunt in het leven zijner moeder. Toen had Felix steeds de mooie japonnen zijner moeder bewonderd, wanneer zij naar partijen ging, zooals er voortdurend in den de geheime zitting, zoodra Picquard aan hot woord kwam. Generaal Bi lint heeft zich in een gemeen zaakje gestoken door de justitie te beletten een als Frausch officier vermomden nhlnan te straffen. Het Journal durft nog te schetteren, dat alleen in Frankrijk zulk een zaak in het volle licht der openbaarheid kan worden behandeld, hetgeen natuurlijk ttlleen op den eersten dag slaat. Roehcfort in de Intrans'ujeunl»De krijgs raad zal de vernietiging der landverraders be vestigen." De Radical betreurt dat aan mevrouw Drey fus on Mathieu Dreyfus verboden is, als be schuldigers op te treden, want zij zouden er toe hebben bijgedragen om aan de debatten het contradictoire karakter te geven, dat noodig was om volledig licht te verspreiden. De Gaulois betreurt het schandaal, dat eerst een kapitein, nu een majoor voor den krijgs raad heeft gebracht, en morgen wellicht een kolonel, in den persoon van Picquard, za! doen terechtstaan. Voor de eer van het leger moet daaraan een einde komen. De heer Balfour, eerste lord der schatkist, heeft te Manchester eene redevoering gehouden, waarvan een telegram in een deel onzer vorige editie reeds den korten inhoud mededeelde. In hoofdzaak was zij gewijd aan Engeland's verhouding tot China. Engeland heeft in China geen territoriale maar alleen handelsbelangen. Daar Engeland's aandeel in den geheelen buitenlandschen handel van - China ongeveer 80 "/o bedraagt, heeft het er recht op, dat de Chineesche politiek niet nadeelig zij voor dien handel. De ingewortelde overleveringen der Britsche politiek beletten Engeland de verkregen handels privileges te gebruiken als een wapen om con currenten uit te sluiten. Wanneer Engeland vrijen handel verlangt, dan beteekent dit vrij heid voor de geheele wereld. Op twee wijzen kunnen de handelsbelangen van Engeland in China worden gestoorddoor pressie op China uitgeoefend door een buiten- landsche regeering, die een regeling ten nadeele van Engeland, maar ten voordeele van andere staten tot stand weet te brengen, m. a. w. die de vrije gelegenheid voor alle landen, waarop Engeland aanspraak maakt, zal te niet doen. üe tweede wijze is, dat vreemde mogend heden met een protectionistisch verleden, op de Chineesche kust stations oprichten, daar tolgrenzen invoerden of soortgelijke maatregelen treffen. De Britsche regeering zou toezien, verklaarde lord Balfour, dat op geen dier beide wijzen de Britsche handel zou worden benadeeld. Ten slotte verklaarde hij niet te begrijpen, omtrek werden gegeven. Als alle kinderen, hield hij zijn ouders voor zeer rijk en zeer voornaam, en zijn vader voor een zeer gewichtig, geacht en invloedrijk man. Maar nu wist hij reeds lang, dat men zijn vader een vervelenden vitter had ge noemd, en dat men hem alleen om zijn bekoorlijke vouw uitnoodigde. En nu wist hij ook, dat de mooie japonnen zijner moeder altijd door haar zelf met feeënhanden uit oude garderobe-stukken waren samengesteld. Zijn moeder was als geboren voor liet drukke, zonnige, vroolijke leven. Zoo was nu eenmaal haar natuur. Deze wetenschap deed niets af aan het beeld, dat van haar bij Felix leefde. Wie als rolibri wordt geboren, kan geen huishen woiden. Welis waar bestaat in den mensch zoo iets als zelfbe- dwang en zedelijke noodzakelijkheid. Maar daar het zijn moeder gold, wilde Felix zelfs in gedachten niet achteraf nog eischen stellen. Integendeel vond hij verzachtende omstandigheden voor haar behagen in genoegens buitenshuis, in het gebrek aan echte liefde en warmle in huis. Zijn vader werd gepensioneerd. Van dien tijd af waren tranen en bittere woorden schering en inslag in zijn ouderlijk huis. Misschien had zijn vader toen door zijn onverstandig optreden de laatste sympathieën verbeurd in ieder geval gelukte het hem niet ook maar de geringste be langstelling voor zijn zoon te wekken. Het plan om hem te laten studeeren,- moest dus worden opgegeven. Kapitein Dablland kreeg een visioen, dat zijn zoon een groot koopman worden en eens met zijn millioeoeo hen overbluffen zou, aan wie hun tegenwoordige ellende te danken was. sMijn vrienden", zooals zijn vader dagelijks met bitter heid zeide. Wordt vervolgd«J '4 A H •fi-i 1 5 d' Lfeij f.' 1 M v Wfi i K,l 'StJig SC. 'f$v® 1 fcjSM ft|ï| 5'l&'h L%1Ja .-v' Cii'S Pi fIHSSS Vt>if

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Schiedamsche Courant | 1898 | | pagina 1