DE VLUCHtT
5ftó jaargang.
Zaterdag 5 Februari 1898.
«fesÉlèa»
N°. 9544.
Verschijnt dagelijks, uitgezonderd Zon- en Feestdagen.
FEUILLETON.
UITGEVER: H. J. C. ROELANTS.
BITITENLAm
Abokkestestspeijs voor Schiedam, per kwartaal f 0.90
n omliggende plaatsen, p.kw art. - 1.05
franco per post, p. kwartaal. - 1.30
Afzonderlijke nommerso.02
BlJKBAUs BOTCRSTRAA.T ÏO, Teïeplioon TCo. 123.
Anrr.nTF.sTrEVTnjBvan 15 gewono regels met inbe
grip van eeno Courant. ƒ0.53
Iedere gewone regel meer0.10
Bij abonnement wordt korting verleend.
Algemeen oreriteht.
Schiedam, 4 Februari '98.
't Valt niet te ontkennenhet intrekken
van den eisch tot openstelling der haven van
Ta-Lien-Wan voor den handel beteekent een
politieke nederlaag der Engelsche regeering.
en de Engelsche bladen zien dat zeer wel in.
Engeland had de openstelling dier haven ge-
eiseht als voorwaarde voor een Chineesche lee
ning, maar toen China niet bijster happig bleek
om op de Engelsche condities in te gaan, inte
gendeel meer liet oor neigde naar Rusland, dat
lichtere voorwaarden stelde, heeft men van den
eisch betreffende Ta-Lien-Wan afgezien.
In ministerieele kringen is men verbitterd
en ontstemd.
De Standard, het voorname orgaan der con
servatieven, eindigt een scherp gesteld artikel
aldus
«De natie staat wellicht voor een ernstige
crisis en is in zulk een geval bereid alle offers
te brengen, noodig ter handhaving harer rechten.
Maar zij bevindt zich met in een stemming om
onder een wolk van brutale woorden hare be
langen te laten verwaarloozen.
«De regeering zou er goed aan doen de vrees,
die op dit punt bestaat, weg te nemen."
De radicale pers is nog meer uit haar humeur.
«Wanneer lord Salisbury," zegt b.v. de Daily
Chronicle, «na al die verzekeringen en al die
mooie woorden den terugtocht aanneemt en
daarbij Engelands aanzien achter zich aan
sleept, dan zal het land ten zeerste ontstemd
en de positie der regeering in gevaar gebracht
zijn."
De Daily Newt, het hoofdblad der oppositie,
voert een kalmer toon. Maar het verklaart toch,
dat het Kabinet de bitterste verwijten ver
dient, ingeval lord Salisbury's capitulatie de
erkenning beteekent van Rusland's recht, om
binnen een soort invloedsfeer den wereldhandel
uit te sluiten. In dat geval toch zou de tegen
stelling tusschen daden en woorden van het
ministerie het land tot onmacht veroordeelen
en het prijsgeven aan bespotting.
De regeeringsgezinde Daily Telegraph doet
daartegenover een poging om het gouvernement
in bescherming te nemen.
Van het bericht aan de Times, nl. dat de
eisch tot openstelling van Ta-Lien-Wan zou zijn
opgegeven, verklaar» het blad niets te gelooven.
Engeland kan geen duimbreed teruggeweken
zijn, maar misschien is de openstelling dier
haven nooit verlangd.
Een Duitsch-Russische leening klinkt het
blad even ongeloofwaardig in de ooren als een
Duitsch-Russisch verbond. Er is integendeel
alle grond om aan te nemen, dat Duitschland
tegenover die financieele operatie een volstrekt
neutrale houding aanneemt.
Het blad bepleit een verbond tusschen Enge-
DOOR
IDA. BOY-ED,
22)
«De paden zijn verwilderd en overgroeid, en
sedert jaar en dag heeft zeker niemand daar
rondgeloopen behalve Phoebe.
«Nadert men de zuidelijke grens van het
park, dan bemerkt men ook, dat daar een
stukje grond ontworsteld is aan de wildernis.
Daar zijn onder de boomen bloembedden in
den vorm van harten, kruisen en hafve manen,
lange en breede, en daartusschen een heel
kleine grot van schelpen, zooals kindaren
bouwen, en aan het eind van dezen tuin
een eigengemaakt bankje, wit geschilderd,
onder een dak van clematieten. Nog is het
weliswaar een gewarrel van diaden en slingers
met weinige blaadjes; nog ontluikt op de
bloembedden eerst velerlei licht-groen aan de
witte stokjes met kleine papieren vaantjes
waarop de naam van de planten te lezen staat.
Maar binnen drie weken zullen de bloemen
elkaar daar verdringen.
«Langen tijd heb ik gestaan aan den kleinen
poort van berkenstammen, dien men met heide
planten beeft doorvlochten. Hoe mooi gerang
schikt liggen daar de schuren en het huis van
den rentmeester en het huisje, dat uw ouders
land en Duitschland als de twee machtigste
volken te land en ter zee, waardoor het staat
kundig evenwicht der \olkereu behouden en de
wereldvrede en de veilige ontwikkeling van
den wereldhandel zou worden begunstigd.
Met dat al schijnt de Russische diplomatie
zich ook in China de meerdere te zullen toonen
van die van andere staten.
Thans weer wordt beweerd, dat den Duit-
schen instructeurs van het Chineesche leger is
medegedeeld, dat hun contracten niet zullen
worden vernieuwd.
En tegelijk hiermede wordt bericht dat de
Russische kolonel "Voronoff, de militaire raads
man der Chineesche regeering, zijn functie
aanvaard heeft.
De Russen moeten te Wladiwostock groote
bedrijvigheid aan den dag leggen. Er bevinden
zich daar tusschen de 60000 h 70000 mili
tairen, van verschillende wapenen.
Wanneer de IJzeren Kanselier nog aan het
roer stond op het Duitsche schip van staat, dan
zou er zeker van een verbond met Engeland
heelemaal geen sprake zijn.
Dan zou de stuurman met vaste hand het
schip brengen in het Russische kielzog, althans
waar het gold de belangen van het Oosten en
het Verre Oosten, die twee pakhuizen vol
dynamiet, waarin één enkele vonk een uitbar
sting kan teweegbrengen.
Het bevalt vorst Bismarck niet, dat Duitsch
land Rusland zoo tegenwerkt aan den Bosporus.
Een medewerker der Leipziger Ncueste
Nachrichten heeft den kluizenaar van Frie-
driehsruh eens gevraagd naar zijn oordeel over
de Kretenzische quaestie.
De grijze staatsman gaf toen te kennen, dat
hij den tegenstand der Duitsche regeering
tegen Rusland's plannen ten opzichte van
Kreta betreurde.
Duitschland mag niet den schijn wekken of
het de Britsche politiek steunt in een quaestie,
die voor Rusland een levensvraag is en waarbij
Duitschland geen enkel belang heeft.
Bismarck hecht dus nog altijd aan zijn
vroegere politiek: een verbond met Oostenrijk
en Italië en een vriendschappelijke verstand
houding tot Rusland.
Mag men intusschen den correspondent der
Times te Konstantinopel gelooven, dan heeft
Rusland zich met de candidatuur van prins
George voor het gouverneurschap van Kreta
wel eenigszins «vergaloppeerd".
De Czaar meende, dat de Sultan zich niet
zoo erg tegen deze candidatuur zou verzetten.
Het tegendeel is gebleken, en nu het er een
maal zoo bij staat, kan Rusland moeilijk terug.
De correspondent der Koln. Ztg, ziet even
wel deze quaestie heel anders in. Hij meldt
aan zijn blad
«De indruk wordt versterkt, dat Rusland
door zijn politiek in het Oosten in een ander
spoor te leiden dan tot nu toe, minder tegen
reeds voor de oude Amtrup's lieten bouwen.
En hoe bekoorlijk is verderop de aanblik dier
kleine schaar van dagloonershuisjes tnet hun
roode pannen daken, half verscholen onder
de vruchtbooroen, totdat men in de verte
daarachter van het dorp slechts den lompen,
viei kanten, massieven toren ziet, die meer op
een wacht- dan op een kerktoren gelijkt.
«Op deze plaats was het ook, dat ik den
tweeden dag Phoebe Grabowski en Adriaan
von Collas leerde kennen, had terloops
gewag gemaakt van het «meisje", zoodat ik
aan een onbeholpen bakvischje moest denken,
ofschoon de toespelingen op de tragische ge
beurtenissen van vroeger, die u maakte, voor
mij een rekensom hadden moeten zijn, waar
van de oplossing was, dat uw nicht achttien
jaren moest tellen. Ik was dus niet weinig
verrast, toen ik op den weg, die van het
poortje tusschen de schuttingen der tuinen
van de Amtrup's en den rentmeester door naar
het groote erf voert, een hooge gestalte zag
staan. Juist trof haar een lichtstraalzij droeg
een lichtblauwe, ruime japon; ik geloof dat
men liet een marine-kostuum noemt; de zeer
slanke gestalte trok mijn aandacht, evenals
de rossige, dikke vlecht, die van het fijn—
geteekende, met dicht blond haar bedekte kopje
neerhing. Zij scheen op iemand te wachten
want zij stond daar onbewegelijk, met een
hark in de neerhangende hnkeihand.
«Aan den overkant, juist aan de andere zijde
van het ruime erf ziet men het inrijhek. En
toen daar een ruiter verscheen keerde de ge
stalte zich om en kwam naar mij toe. Ik
zag een fijn gelaat voor mij. Phoebe Gra-
Turkije clan wel tegen Oostenrijk aan den
Balkan front maakt.
«Opnieuw beproeft Rusland blijkbaar de
scheuring in de orthodoxe kerk uit den weg
te ruimen. De Bulgaren moeten bereid zijn
om onder het patriarchaat terug te keeren,
als hun nog vijf bisdommen worden toegestaan.
Het patriarchaat neemt voorloopig een weige
rende houding aan.
«Gelukt dit plan dau wordt de invloed van
Rusland op het Hellenisme versterktom dit
voor zich te win-staat Rusland ook de
candidatuur van prins George, voor. Rusland
streeft er naar, behalve Bulgarije aan den Bal
kan. nog een tweede steunpunt te hebben, ten
einde het Oostelijk gedeelte der Middellandsche
Zee te beheerschen. Dat steunpunt zou zijn
Kreta."
4
In de Fransche Kamer is het weer erg on
stuimig geweest.
Wij deelden gisteren reeds mede, dat Del-
cassé geklaagd had over het onderscheppen van
een aan hem gerichten brief, en de Soir heeft
daarover een en ander in het midden gebracht.
De collectivist Jaurès vroeg in de zitting van
gisteren opheldering over deze gebeurtenis, die
niet thuis behoort in het kader der republi-
keinsehe zeden.
Millerand wilde bovendien weten, of de mi
nister van marine de door de Soir gepubli
ceerde nota had medegedeeld.
Delcassé deed het verhaal van het gebeurde
waaraan bij toevoegde, dat hij zich de ontvreem
ding van den bijgevoegden brief niet anders kan
verklaren, dan dat men er gebruik van wilde
maken tegen den ambtenaar, waarvan hij
afkomstig was. Hij tartte wien dan ook dat
te doen.
De minister van marine, admiraal Besnard,
wijst de insinuaties aan zijn adres terug.
De marin° houdt er geen geheim onderzoek
op na.
Maar Millerand was hiermee niet tevreden.
De zaak mocht niet eindigen met het opleggen
eener disciplinaire straf aan een ambtenaar
die slechts medeplichtige was; de eigenlijke
schuldigen moeten ontdekt worden.
De minister-president zegt onder interrup
ties dat men zich niet op de dagbladen moet
verlaten, die onjuiste berichten onder officieusen
schijn publiceeren. «Admiraal Besnard zegt,
dut wij niet beschikken over particuliere cor
respondenties. Ik kan er bijvoegen, dat ik van
deze zaak niets afweet."
Millerand antwoordde hierop, dat hij niet de
ministers persoonlijk in de zaak betrok, maar
hij stelde hen verantwoordelijk voor hen die
onder hun bevelen staan. Hij wenschte een
enquête, die zich niet alleen over het beheer
der posterijen, maar ook over dat der marine
uitstrekte. Hij wenschte den waren schuldige
te vinden.
Méline verklaarde dat er een volledig onder-
bowski bezit de bevalligheid en de intelligente
gelaatsuitdrukking eener Deensche. Ook heeft
zij de lichtblauwe oogen, de teere, bewegelijke
neusvleugels en de ondanks de lichte zomer
sproeten onberispelijke teint van deze. Maar
haar gelaat is te rond om op mij den indruk
van schoon te maken. En ik heb ook geen
enkel punt van aanraking met dit kind. Toen
namelijk de eerste veirassing voorbij was, be
greep ik terstond, mevrouw, dat u van haar
ais van een «meisje" had gesproken. Ware zij
niet uw nicht en omgaf haar niet de melan
cholieke bekoring van den liefdesroman harer
ouders, dan zou ik waarschijnlijk in mij geen
motief hebben gevonden om haar nauwkeu
riger gade te slaan.
«Zij begreep wie ik was. Natuurlijk. Even
als de man het begreep, die spoedig op ons
afkwam, nadat men op het erf zijn paard had
overgenomen. Nauwelijks hadden wij eenige
vriendelijk-onverschillige woorden gewisseld,
of mijnheer von Collas kwam met vluggen
tred naderbij en drukte mij met heerlijke,
open hartelijkheid de hand.
«Ik ben volkomen over u ingelicht," zeide
hij. «Conradine de la Frémoire heeft mij over
u geschreven. Ik ben tot uw beschikking,
wanneer u hulp noodig hebt."
«Men kan niet anders dan dadelijk van hem
houden en hem terstond volkomen vei trouwen
schenken. Ik bedoel niet een vertrouwen
waarbij de ziel zich uit jegens een andere
zielmaar ik bedoel een ander vertrouwen,
tot daden, zou ik kunnen zeggen. Misschien
zou Adriaan von Collas het niet begrijpen,
wanneer men over psychologische toestanden
zoek zou worden ingesteld èn naar de brief-
schendïng èn naar den oorsprong der nota in
de Soir. De regeering heeft er niet meer be
lang bij dan ieder ander.
Een door Millerand voorgestelde motie in
den geest van het door hem gesprokene achtte
de regeering onnoodig.
Habert stelde nu een motie voor, waarbij
een gerechtelijk onderzoek werd verlangd, ter
wijl van Sauzet bij den president der Kamer
een gewone orde van den dag was ingekomen.
Méline wilde evenwel eerst uit een enquête
zien of er aanleiding was tot een vervolging
in rechten, hetgeen Millerand deed vreezen dat
alleen een klein ambtenaartje door een admi
nistratief onderzoek zou worden getroffen. Hij
wilde iederen twijfel zien weggenomen.
Nu werd het debat scherper.
De minister-president meent dat de Kamer
kan zeggen of zij vertrouwt op de eerlijkheid
der regeering, of zij de ministers beschouwt als
rechtschapen menschen.
Millerand verweet de regeering een andere
vraag te stellen in de plaats van eene, die haar
onaangenaam was.
«Ik weet wel," zeide hij aan het adres der
Kamer, «dat wanneer gij in de stembus het
bewijs van uw gehoorzaamheid gaat deponee-
ren
Heftige protesten en gejuich onderbreken hem.
De voorzitter roept hem tot de orde.
Millerand verbetert ironisch«Wanneer gij
de stem gaat uitbrengen, die de voorzitter ver
wacht van uw «onafhankelijkheid"
«Indien de minister van marine er niets van
weet, dan weet Méline er misschien te veel
van", zegt hij, weshalve hij weer tot de orde
wordt geroepen met vermelding in het verslag.
Millerand aanvaardt dit zonder protest als
strijdende tegen de rechten van het Parlement.
Hij eischt een gerechtelijke instructie, want het
gaat om de rechten en de waardigheid der volks
vertegenwoordiging.
De prioriteit der motie-Haberf wordt ver
worpen met 313 tegen 137 stemmen, en ver
volgens de motie van vertrouwen van Sauset
met 317 tegen 188 stemmen aangenomen.
Uit dit debat zal nog een duel voortvloeien
tusschen Millerand en Lavertujon, die den
socialistischen afgevaardigde, terwijl deze sprak,
beleedigende woorden toeriep.
Gemengde Mededecllngcn.
De Fransche ministerraad heeft Donderdag
beiaadslaagd over bet verzoek van Zolaenden
uitgever der Aurore aan den procureur-generaal
om de» minister van oorlog als getuige te doen
hooren. Morgen zal daarin eerst een beslissing
worden genomen.
De Gaulois zegt dat dezer dagen de ministers
uit het kabinet-Dupuy ten huize van Poincaré
hebben geconfereerd over de houding, die zij
als getuigen in het proces-Zola zullen aannemen.
spreekt, maar hij zal het altijd begrijpen,
wanneer men zijn hulp inroept. In den hoog-
sten, edelsten zin is hij een eenvoudig, gezond
man."
«Ik geloof dat hij niet grooter is dan ik,
maar hij sciiijnt mij een reus toe. Zijn schoone,
staalblauwe ongen schitteren van levens
vreugde 1 Hij ziet er wel eenigszins uit zooals
men zich vroeger Lohengrin voorsteldemet
een blonden baard, ridderlijk, elastisch. Een
strijder en eon ruiter. De hooge rijlaarzen en
het nauwsluitende jaquet gaven hem iets vlugs.
«Hij vroeg mij om verschooning, omdat hij
niet eerder had kunnen komen het was hem
bijna onaangenaam, dat zijn bezoek nu samen
viel met het bezoek, dat hij Dinsdagsmiddags
placht te brengen aan vader Amtrup. Maar
indien ik het goedvond, zou hij den geheelen
avond bij mij blijven.
«Ik geloof dat wij dien ganschen avond geen
belangrijk woord met elkaar spraken. Maar
toen Adriaan von Collas mij verliet, was ik
vervuld van friseh leven en hoop. Wij zullen
elkaar dikwijls zien, en hij zal mij in allerlei
landbouwzaken onderrichten.
«Wanneer ik, die pas uit de diepste ellende
door het wonder van uw vertrouwen werd
vei lost, mij zelf daarom niet als een te benijden
wezen beschouwde, dan zou ik Adriaan von
Collas benijden, "Vóór alles om zijn moed, het
leven te nemen zooals het nu eenmaal is.
«Gisteren hoorde ik van uw nicht, hoe
trouw u den jongen man bijstaat.
(Wordt vervolgd.)
