N°. 9568.
ST10 jaargang.
Zaterdag 5 Maart 1898.
DE VLUCHT.
Verschijnt dagelijks, uitgezonderd Zon- en Feestdagen.
FEUILLETON.
UITGEVER: H. J. C. ROELANTS.
BUITENLAND.
AaoKOTMNrapEiJS voor Schiedam, per kwartaal f 0.90
omliggende plaatsen, p. kwart. - 1.05
franco per post, p. kwartaal. - 1.30
Afzonderlijke nommers- 0.02
BUREAU s BOTER STRAAT 70, Teleplioon No. 123.
AnVERTESTreriujavan 1—5 gewone regels met inbe
grip van eene Courantf 0.59
Iedere gewone regel meer0.10
Bij abonnement wordt korting verleend.
Algemeen overzicht.
Schiedam, 4 Maart '98.
't Gaat aardig vooruit met de marine-plannen
der Duitsche regeering. Het machtige centrum
•wil het »heilige" recht van den Rijksdag, het
begrootingsrecht, voor zeven jaar wegbergen,
om de regeering de vrije hand te laten voor
de uitvoering harer plannen.
Want, zegt dr. Lieber, wanneer wij slechts
als voorwaarde bepalen dat vóór 1904 geen
nieuwe uitgaven voor de vloot worden gevraagd,
en wij bovendien in grove lijnen vaststellen op
welke wijze het zevenjarig budget moet worden
besteed, dan kan slieb Vaterland" wel aruhig"
zijn.
Waartegenover Eugen Richter, de ervaren
napluizer van begrootingen, zeer terecht aan
voerde dat de regeering dan doodeenvondig in
die zeven jaren tal van niet dringend nood
zakelijke werken laat liggen om meer kracht
te kunnen besteden aan de uitbreiding der
vloot, om in 1904 den Rijksdag met een berg
van kleine uitgaven te overstelpen.
Evenwel, dr. Lieber krijgt zijn zin, en Eugen
Richter niet. En door dr. Lieber ziet de regee
ring haar plannen, althans voor Vs, ingewilligd.
Daarbij rest echter één groote vraaghoe,
als de gewone middelen niet toereikend zijn
Dr. Lieber meent dat, zoo de gewone belastin
gen niet voldoende blijken, de bondsstaten door
bijdragen het ontbrekende zullen moeten op
brengen. Die bondsstaten, welke inkomsten
belasting beffen, moeten altijd volgens den
leider van het centrum die bijdragen vin
den door progressieve extra-belastingen van de
voor een inkomen van meer dan 10.000 Mark
aangeslagenen.
Hiertegenover merkt de Nationallïberale
Zeitung op, dat dit voorstel, hoe eenvoudig het
er ook uitziet, staatsrechtelijke quaesties te
berde brengt, waarvan de uitslag voorloopig
niet is te voorzien.
En de Kóln. Ztg. voegt hier nog bij, dat
het denkbeeld, de afzonderlijke staten te dwin
gen bepaalde sommen, die zij aan het Rijk
hebben bij te dragen, op een bepaalde wijze
op te brengen, een volkomen onfederalistischen
eisch bevat. Daarbij komt nog de practise!)e
moeilijkheid om de inkomstenbelasting met
haar gemeentelijke opcenten enz. ook nog te
verzwaren door een extra-belasting voor't Rijk.
De Vrijzinnige Volkspartij en de Duitsche
Volkspartij hebben dan ook een geheel anderen
ldjk op deze zaak. Volgens de Freis. Ztg. heb
ben deze partijen in een gemeenschappelijke
beraadslaging besloten een nieuw artikel van
de vlootwet voor te stellen, die het mogelijk
maakt de kosten te dekken door een rijksver
mogensbelasting, voor 't geval nl. dat de gewone
inkomsten niet toereikend blijken.
Deze vermogensbelasting zou van vermogens
boven 100.000 Mark Vs °i0 heffen.
Over een en ander is reeds druk gediscussi-
DOOR
IDA. BOY-ED.
44)
Zij werd bemind. Iedere klopping van haar hart
zeide het haar. Zijn vei langen doorvloog den af
stand; zij voelde het om zich heen als de lauwe
adem der heeiiijke zeelucht. Eenige, ongrijpbare,
rijke inhoud ven het leven, zich bemind te weten
en met iederen polsslag, niet iedere gedachte, in
lederen droom liefde tetug te geven!
Zij sloot de oogen, opdat het bontgekleurde
tooneel daar buiten haar niet zou hinderen. Zij
wilde zijn oogen voor zich zien, die bruine oogen
met hun blanken warmen blik, en zijn fijn, bleek,
zwaarmoedig gelaat en heel de jeugdige schoonheid
zijner slanke gestalte.
Ook deed een blijde trots haar borst zwellen
hij had zich een man getoondHij, de onervarene,
had vlug en beslist de plaats vervuld, die haar
vertrouwen hem had aangewezen. Zijn succes deed
haar ontzaglijk goed. Zij weerstond sleehts met
moeite de verzoeking hem voortdurend te prijzen.
Zij verbeeldde zich dat haar gewone stilzwijgen
zich ook over hem uitstrekte en vermoedde niet,
dat de oude vrouw naast haar de opmeiking
maakte, dat zij onder de toebereidselen voor en
eerd in de budget-commissie. Tot overeen
stemming is men nog niet gekomen. Wellicht
zal dit Zaterdag gelukken.
Generaal Billot heeft een onhandigheid be
gaan, die wel eens ernstige gevolgen kon hebben.
Een kapitein van den generalen staf Begouen
had in een alleronbeschoftsten brief den senator
Trarieux beleedigd, naar aanleiding van diens ge
tuigenis in de zaak-Zola. Toen Trarieux daarover
bij deri minister geklaagd had en excuses van den
kapitein verlangde, beweerde Billot niet de be
voegdheid te hebben dit van den kapitein ge
daan te krijgen maar als de kapitein wist dat
Trarieux niets beleedigends had bedoeld met
zijn verklaring voor het Hof, dan zou de kapi
tein wel tot genoegdoening bereid zijn.
Trarieux vond het wel wat kras dat de zaak
aldus omgekeerd werd, wendde zich tot Méline
en het gevolg was dat kapitein Begouen een
disciplinaire reprimande kreeg.
Niet alleen Trarieux echter, ook zijn mede
leden van den Senaat hebben het niet goed
kunnen verkroppen dat aldus met het billijk
beklag van een collega werd omgesprongen.
De verschillende groepen van het hooge college
hebben vergaderd otn te overleggen welke
gedragslijn gevolgd moest worden.
Generaal Billot's houding werd levendig afge
keurd. Men wees op het gevaar dat voor de
democratie ontstaat, indien de minister van
oorlog toelaat dat in het leger nieuwe zeden,
zooals uit de daad van kapitein Begouen blijken,
wortel schieten.
De vertegenwoordigers der verschillende frac
ties in den Senaat zijn gisteren na heftige debatten
uiteengegaan om heden opnieuw te vergaderen
en te overwegen welk besluit genomen moet
worden.
In de couloirs klinkt steeds beslister de mee
ning, dat het Parlement niet mag wijken voor
den generalen staf, en dat een categorisch en
afdoend besluit genomen dieDt te worden om
voor het vervolg dergelijke incidenten onmo
gelijk te maken.
De senator Labiche verklaarde met luider
stemme dal hij en zijn collega's de berisping
van Begouen wel een voldoende satisfactie
achtten voor Trarieux persoonlijk, maar onvol
doende voor de leden van den Senaathet zou
niet te verdragen zijn, voegde hij er bij, indien
die officier nog langer in zijn functie aan het
ministerie van oorlog gehandhaafd werd.
Een tweede quaestie, die nog bij den rechter
van instructie Bertulus in onderzoek is, betreft
de poging van den generalen staf om in de
gerechtzaal door officieren een manifestatie
tegen Zola te doen houden. Volgens de Radical
luidt de brief van du Paty de Clam over deze
zaak aan den advocaat Auffray
sU hebt majoor Pauffin de Saint-Morel mee
gedeeld, dat u voor officieren in politiek, die
geen kaarten machtig konden worden, den
toegang tot de zittingen zoudt kunnen verge
makkelijken. Wanneer kan ik U spreken De
op den eersten dag tan de reis na iedere pauze
in het gesprek steeds weer begon te spreken over
Felix Dahlland en zijn flinkheid.
Maar later zweeg Comadine zelfs over hem.
En terwijl de trein zoo, nu eens om de punten
van het gebergte heenbuigend, dan weer ze door-
blekend, bergafwaarts raasde door de lachende
zomerzon en door den zwaveligen damp der tunnels,
kieeg Conradine het govoel, alsof een verlammende
moeheid zich op baar rustelooze, blijde phantasie
legde.
Ieder oogenbhk van het weerzien bad zij zich
in alle mogelijke variaties voorgesteld en van te
voren doorleefd. Zij kwam aan in avondschemeiing,
die langzaam, bleek over de noordelijke vlakie lag.
Slap en nauwelijks te onderscheiden hing daar
boven aan den vlaggestok de gele vlag als een
strik neer. De wind zweeg, en door de roerlooze
lucht drong elk geluid merkwaardig scherp in haar
oor. Ti,en zij het hek binnenreed, ademde zij den
doordringenden geur van het eikenloof in, dat uit
de kransen opsteeg, die om het hek waren ge
wonden en zich in lange bogen uitstrekten tot aan
het portaal. En bij het portaal stond hij, zijn gezicht
kwalijk te hei kennen in de schemering. Toen zij
hem bereikte, zag zij dat hij doodsbleek was en
dat een straal van onnoemelijke blijdschap uit zijn
oog blonk. Toen viel hij aan haar voeten neer
neen, dat zou hij niet doen dat doet men niet
dat is dwaas, en wat moesten de anderen wel
denken I
En zij kwam 's nachts aan. Vochtig veegde de
nachtwind van de zee over het land, en witte
nevelstrooken werden in de duisternis heen en
zaak dringtwant het is beslist noodig, dat
Maandag a.s. het Openbaar Ministerie en de
gezworenen ondersteund worden."
De rechter van instructie Bertulus schijnt
ook al in het gedrang te komen. Volgens de
A urore dreigen de bladen van den generalen
staf een campagne tegen hem te zullen openen,
omdat hij wil constateeren of er tusschen den
ex-detective Souffrain en majoor du Paty de
Clam zekere verstandhouding heeft bestaan over
de aan Picquard gerichte, valsche telegrammen.
De anti-semietische strooming houdt intus-
schen aan. Te Nantes hebben o. a. 500 arbei
ders eener fabriek van militaire equipement-
stukken het werk neergelegd, omdat de minister
van oorlog een Israëliet als deskundige en
controleur had gezonden.
Volgens verschillende bladen heeft baron
Aifons Rothschild zich bij Méline beklaagd,
dat het anti-semietisme in Frankrijk steeds
meer toeneemt, omdat de regeering de oogen
sluit. Hij zou ook hebben laten doorschemeren
dat hij aanleiding zou kunnen vinden zijn sym
pathie te schenken aan een anderen regeerings-
vorm, die hen en zijn geloofsgenooten de noodige
veiligheid verzekerde.
De regeering schijnt bang te zijn voor grootere
opwinding van het volk. De opvoering van
Die Weber, van G. Hauptmann, een sterk
socialistisch getint drama, heeft zij verboden.
De benoeming van generaal Mercier in den
hoogsten krijgsraad wordt door velen als een
belooning opgevat.
Ter gelegenheid van zijn 88sten verjaardag
en van den 20sten herdenkdag zijner kroning
heeft de Paus, zooals wij reeds mededeelden,
de hooge geestelijkheid en tal van andere per
sonen van gewicht in plechtig gehoor ontvan
gen. Zelfs de 92jarige kardinaal Mertel ksvam
het hoofd der kerk zijn hulde betuigen.
De oudste der kardinalen wenselite den Hei
ligen Vader geluk, waarop deze met een korte
toespraak antwoordde.
De Paus bracht de verschillende huldigingen
in herinnering ter gelegenheid van zijn jubilea,
met name hoe op den 13den Februari in de
Basiliek van het Vaticaan millioenen Italiaansche
harten zich vereenigd hadden met de hulde der
aanwezigen.
Zulke betuigingen van hulde vergoeden de
tot nu toe ondervonden bitterheden, verklaarde
de Kerkvorst, en vernieuwen den glans van den
Tiara. De hooggaande golven van den geest
drift bewijzen een weder-opwaken van den
godsdienstzin.
De Christelijke wereld teekent daardoor ver
zet aan tegen de verdrukking van het Pausdom
en eischt opnieuw heilige vrijheid voor den
Paus.
Dat alle edele aandriften der vrome wereld
gesmaad of in een verkeerd daglicht worden
gesteld, ging de Heilige Vader voort, smart
ons diep. Wie rechtvaardig oordeelen, wie met
ons de diepere oorzaak der bestaande zedelijke en
weer gedreven. Van het bosch ging een ruiscben
en bruisen uit, en geen licht, noch aan den hemel
noch in het rond, dan het schijnsel der rijtuiglan-
taarns, dat flikkeiend een kort stukje van den weg
verlichtte. Maar dan dook het op, somber roud en
blakend, nu in scherpen gloed opvlammend, dan
weer ais vurige rook, de pekfakkels aan den poort
van Ttebbin. En aan den pooit stond hij; zijn
gelaat verdween beurtelings in do schaduw en weid
van purpergloed overgoten. En hij strekte de armen
uit, en zij sprong uit hot i ij tuig en viel in zijn
armen, en over hen en om hen was laaie, rooke-
i ige gloed.neen, zoo zou het niet zijn zoo
niet
En zij kwam op klaarlichten dag aan. Krachtig
en rein vulde de noordelijke lucht de borst. Rond
om stond de natuur in verzadigd groende voor
jaarsbloesems waren verwelkt, de zomei bloemen nog
niet ontloken; de rogge geelde nog nietgroen,
een symphonie van groen zoover het oog kon zien,
en op don zachten wind kwam van de weiden een
heerlijke reuk van hooi. Aan den rand van den weg,
daar waar de straatweg het woud vei liet, en in de
verte, als een muur voor den horizon, het park en
het huis van Trebbin zichtbaar werden, daar wachtte
hij. Bescheiden en bevend, vol koenheid en toch
met koen. En zij slak hem beide handen toe en
riep: sWaag het mij te geloovenik behoor je
toe" neen, dat kon zij niet zeggen zoo
niet.
En opeens schoot haar iets te binnen, iets schrik
wekkends.
Zij kende hom zoo weinig, ja bijna geheel niet.
Als hij eens slecht opgevoed was, als hij tallooze
maatschappelijke misstanden ziet inliet teloor
gaan van den godsdienstzin, zal het weder-
opleven van den godsdienstzin begroeten als
een belofte voor de toekomst.
Onze hooge leeftijd maakt het onmogelijk
scherper in de toekomst te zien daarom willen
wij haar alleen een vriendelijken groet brengen.
ïGod laat niet," aldus eindigde de Kerkvorst
zijn krachtig uitgesproken rede, »zooals wij
menschen, zijn arbeid onvoltooid. Vroeger of
later zal Hij voleinden wat Hij is begonnen,
ook al zullen wij dit niet meer zien."
Gisteren woonde de Paus met de kardinalen,
bisschoppen, prelaten, liet diplomatieke corps
en talrijke vreemdelingen in de Sixtijnsehe
kapel de mis bij, die door kardinaal Vannutelli
ter eere van 's Pausen kroning werd opgedragen.
Daarop hief de kerkvorst het Te Deum aan.
Bij zijn komst zoowel als zijn vertrek werd
de Heilige Vader, die op de sedia gestatoria
werd gedragen, door de talrijke pelgrims geest
driftig begroet.
's Pausen gezondheidstoestand laat niets te
wenschen over.
De onderstaatssecretaris voor koloniën van
het Britsche rijk, lord Selborne, heeft te Brad
ford een belangwekkende rede uitgesproken,
waaraan het volgende ontleend is.
Het ware belang van Engeland is de vrede,
maar niet de vrede tot eiken prijs. Het is
Engeland's plicht de onmiskenbare rechten te
handhaven, die voortvloeien uit verdragen welke
of de integriteit van het Rijk waarborgen óf
handelsrechten scheppen.
Als een voorbeeld van de eerste soort haalde
lord Selborne de conventie van 1881 en van
1884 met Transvaal aan, als voorbeeld van de
laatste noemde hij Madagascar tn China.
Nu zou een oorlog met Frankrijk over Mada
gascar te bezwarend zijn geweest, gegeven de
betrekkelijk weinig beteekenende Britsche be
langen die op het spel stondenmaar ten
opzichte van China is het geheele land vast
besloten de rechten te handhaven, die door het
verdrag van Tien-Tsin verkregen zijn.
Lord Selborne maakte ook nog een kleinen
zijsprong naar West-Afrika. Over den stand der
onderhandelingen met Frankrijk kon hij niets
zeggen, maar hij verzekerde, dat »onze officieren
den schitterenden moed der Fransche officieren
in Afrika zullen navolgen, en de regeering het
Fransche gouvernement zal evenaren in vast
houdendheid en hoffelijkheid."
nemengiic Mledeilccllngcn,
Ook de oud-senator Naquet is thans wegens
de Panama-onthullingen van Arton vrijge
sproken.
Heden wordt in Italië feestelijk de 50-jarige
gedenkdag gevierd der afkondiging van de eerste
grondwet.
Te Rome zijn alle offieieele gebouwen en tal
kleine eigenaardigheden bezat, dio haar onaange
naam, ja zelfs stuitend zouden zijn.
Haar voorhoofd en haar handen werden klam
bij dia gedachte.
Zij zeefde in haar geheugen iedere minuut door,
die zij roet hem had doorgebracht Niets grofs
bleef er achter. Al de dagen, dat hij des morgens
en des middags in haar nabijheid had doorgebracht,
was zijn gedrag onberispelijk en bescheiden ge
weest. Wol is waar had hij geen gelegenheid gehad
slechte manieren te toonen of goede te laten blijken.
Hij had eigenlijk alleen naar haar geluisteid, wan
neer zij hem uit de boeken, die zij op een alleen
voor haar begrijpelijke en met alle handelsgebruiken
strijdige wijze voerde naar de drieroaandehjksche
rapporten, welke haar werden gezonden, het beheer
van Dolbatsch en Trebbin uiteenzette. Hij had
alleen geschreven, wanneer Conradine hem te
kennen gaf, dat deze of die brief moest verzonden
worden want haar baar vermogen was zeer ver
schillend belegd en zij had niet het inzicht om de
nog door mijnheer de la Fiémoire geregelde kapitaal-
beleggingen te veranderen dikwijls kwam de wensch
daartoe bij haar op, uit pure lust alleen in variatie.
Haar advocaat Wórmbke wist daarvan mee te
praten. Waarschijnlijk had Conradine, wanneer zij
zoo met Felix werkte, over heel veel getallen en
zaken op zulk een wijze gesproken, dat hij er
inwendig om gelachen had. Maar zelfs dan kon
zijn eerbiedige houding, zijn niet-critiseeren nog
geen bewijs van tact zijn. Zijn toestand dwong
hem daartoe.
Het werd Conradine steeds banger om 't hart.
Wordt vervolgd.)
