51"" jaargang.
Dinsdag 22 Maart 1898.
N°. 9582.
DE VLUCHT.
FEUILLETON.
Verschijnt dagelijks, uitgezonderd Zon- en Feestdagen.
UITGEVER: H. J. C. ROELANTS.
Ken nisgev i n g.
BUITENLAND.
GOI)HA
Abojtkbkshtspbus voor Schiedam, per kwartaal f 0.90
omliggende plaatsen, p. kwart - 1.05
franco per post, p. kwartaal. - 1.30
Afzonderlijke Hommers0.09
BUREAU i KOTERSTRAAT 70, Telephoon TSo. 123.
Advbbtehtteprijs ran 15 gewone regels met Inbe
grip van eene Conrantf 0.52
Iedere gewone regel meero.lO
Bij abonnement wordt korting verleend.
Jacht en rlsscher(|.
De BURGEMEESTER VAN SCHIEDAM,
genen de circulaire van den heer Commissaris der
Koningin in deze provincie van den 7den Maart j.l.
A, no. 405 (4de afd.) prov. blad, no. 23
brengt ter kennis van de ingezetenen, dat ter secre
tarie der gemeente kosteloos verkrijgbaar zijn blanco
aanvragen ter bekoming van JACHT-en VISCIIVKTEN
voor liet aanstaande seizoen 1898/99, en
dat zij, die bij den aanvang van het nieuwe seizoen
in het bezit van hunne akten wenschen te zijn, die
aanvragen, behoorlijk ingevuld, tijdig, zooveel mogelijk
voor den 15den April aanstaande, ter secretarie moe
ten terugbezorgen.
Schiedam, den 21sten Maart 1898.
De Burgemeester van Schiedam,
VISSER, L B.
Algemeen overzicht.
Schiedam, 21 Maart '98.
De Duitsche Rijksdag heeft in tweede lezing
de novelle op de militaire strafvordering aan
genomen, daarbij goedkeurende het art. 33 der
regeering, bepalende »dat de instelling van een
militair gerechtshof in hoogste instantie, met
het oog op den toestand van Beieren, nader
wettelijk zal worden geregeld."
De regeering was bevreesd, dat de Rijksdag
zelfs door bespreking zou schaden aan de vreed
zame oplossing dezer teere quaestie. De rijks
kanselier, prins von Hohenlohe, verzocht den
Rijksdag met te treden in een bespreking van
een bijzonder hoog militair gerechtshof voor
Beieren.
»Art. 33 der invoeringswet'', ging prins
Hohenlohe voort, »is ontstaan uit het streven
om deze quaestie nog open te houden, totdat
een overeenkomst is tot stand gekomen. Die
overeenkomst is voorbereid door onderhande
lingen tussehen Z. M. den Keizer tn Z. K. H.
den Prins-Regent van Beieren.
sSlaagt deze overeenkomst en ik heb
geen reden er aan te twijfelen, dat die gelukt
dan zouden aan de regeling dezer aange
legenheid geen bezwaren in den weg staan.
Tegelijkertijd zou het evenwel aanbeveling
verdienen, het resultaat dier onderhandelingen
af te wachten.
De Duitsche regeering heeft nu nog den tijd
tot 1901 om de delicate quaestie met Beieren
te regelen. Eerst in dat jaar toch treedt de
novelle in werking.
Bij voorbaat mag aangenomen worden da*
het morgen stormachtig zal toegaan in o-
Italiaansche Kamer.
DOOR
IDA BOY-ED.
58)
Phoebe vertelde voortdurend op de grappigste
wijze van haar gesprekken met de metselaars en
timmerlieden, en kon er niet over uit, dat zij zich
zoo galant en net hadden gedragen. Zij kon alle
dialecten nabootsen en deed een Hannoveraan na,
die de a uitsprak alsof ze hem uit den mond viel,
en een Meklenburger die »mui" zeide als hij ïMei"
bedoelde. Maar alleen Conradine lachte als een
dankbare toehoorderes over hare grappen.
»Zal zij den moed hebben mij weder tot schrijven
uit te noodigen?" dacht Felix.
Zij bad daartoe den moed niet.
Het rijtuig hield stil. Jasperson rukte het portier
open. Nooit had Felix zich over dezen zwijgenden
en overal tegenwoordigen man zoo geërgerd als nu.
Ilij Yetbeeldde zich plotseling dat Conradine hem
toch nog iets hartelijks of veelbeteekenend6 zou ge
zegd hebben, indien die waakzame getuige daar
niet lmd gestaan en bepaald noodtgend, ja zelfs
tot spoed aanmanend de deur had opengehouden.
aNu, het ga u gced," zei Coniadine, toen
zij reeds eenige treden op was gegaan, In de
vestibule bleef zij staan en reikte Felix de hand.
.Het- licht dat de beide petroleumlampen ver
vrijdag jl. werd aan de Kamer mededeeling
gedaan dat de commissie van vijf leden dei-
Kamer, in zake de tegen den oud-premier
Crispi uitgebrachte beschuldiging, haar rapport
had ingezonden.
Dit rapport is Zaterdag aan de leden der
Kamer rondgedeeld en zal morgen in behan
deling worden genomen.
De quaestie, waarom het gaat, is, zooals de
lezer zal weten, deze.
Crispi was na het bekende bankschandaal
en de daarop gevolgde d krach" van het filiaal
der Napelsche Bank te Bologna, door den direc
teur van dat filiaal, Favella, beschuldigd, van
dezen belangrijke sommen te hebben geleend
om die voor politieke doeleinden te gebruiken.
Voor dit feit beweerde Crispi slechts te kun
nen terechtstaan voor den Senaat, daar dit
staatslichaam, zich constitueerende als hoogge
rechtshof in hoogste instantie, alleen kennis
zou mogen nemen van wat door hem als eerste-
minister was gedaan.
Het Hof van Cassatie stelde den ex-premier
hierin in het gelijk, en een parlementaire com
missie werd benoemd om te onderzoeken of er
aanleiding bestond een vervolging in te stellen
tegen Crispi.
Het rapport dier commissie nu beantwoordt
die vraag ontkennend, maar maakt te gelijk
den ouden staatsman tot een politiek dood man.
De Tribuna, het orgaan van Crispi, deelt
als de eenparige uitspraak der commissie mede
lo Dat er geen reden is om Crispi te ver
volgen wegens verduistering van 's lands gelden
2o. dat Crispi's gedrag de politieke afkeuring
verdient en dat de Kamer die afkeuring behoort
uit te spreken.
Dat de Italiaansche bladen deze uitspraak
zeer verschillend commenteeren, is te begrijpen,
en algemeen is men van oordeel, dat de com
missie, eenmaal de beschuldiging van verduis
tering op zijde schuivend, geen politieke censuur
kon voorstellen.
De Tribuna gaat zelfs zoo ver, dat zij Crispi,
die Italië op den rand van den afgroud bracht,
verheerlijkt en tevens haar vertrouwen uit
spreekt, dat de debatten in de bladen en in de
Kamer hem niet zullen schaden.
Of de Kamer de conclusiën der commissie
zal aannemen, is nog moeilijk te zeggen. Maar
dat er heel wat oude haat zal gelucht worden,
dat de zitting der Italiaansche Kamer niet zal
strekken tot meerdere glorie van het parlemen
taire stelsel, is wel zeker.
Met groote hardnekkigheid blijven de ge
ruchten circuleeren over den afstand van Cuba
door Spanje. Ditmaal is er geen sprake van
een verkoop aan de Vereenigde Staten, maar
aan de Cubanen zeiven.
De New-York Herald ontving van Washing
ton een telegram, waarin het volgende plan
wordt uiteengezet om tot beslissing van den
strijd tussehen moederland en kolonie te komen.
De feitelijke onafhankelijkheid van Cuba zou
spreidden, werd door de groole ruimte opgeslorpt.
Men zag de oude familie-schilderijen, die in liet
rond aan den wand hingen, duidelijker dan de
gezichten der roenschen, die beneden stonden.
Daarenboven droeg Conradine een grooten hoed,
zoodat haar gezicht in de schaduw bleef. En
Felix had zoo gaarne ten minste op de bewegelijke
trekken gelezen, wat baar mond met uitsprak.
iiGoede reis en Conradine bleef steken. Haar
gelaat werd als met purper overgoten.
Zij had willen zeggen schrijf spoedig 1 Maar
daar herinnerde zij zich dat al wat er ongewoon,
opwindend, vol beloften voor de toekomst was ge
weest in hun verhouding, alleen op schrift had
bestaan. Alle ongekunsteldheid was verdwenen,
eik gevoel van blij geluk veranderd in schaamte.
»En als u terugkomt, telegrafeer dan bijtijds,
dan kunnen wij het rijtuig naar Tondurn zenden."
»Ik zal zoo vrij zijn", zeide Fehx stijf. »Me-
vrouw mejuffrouw Hij boog.
sWat nu", riep Phoebe, szoo'n afscheid Vaar
wel, mijnheer." Zij boog lachend.
Conradine bleef staan en hoorde hoe zijn stap
op de trap weerklonk en zich eindelijk boven
verloor.
»Ik had ik wilde begon zij. Het was
haar of zij iets belangrijks had vergeten en of zij
Felix in ieder geva! nog moest spreken.
»Zal ik hein terugroepen vroeg Phoebe.
uNeen, laat maar. Ga nair huis.. de groot
ouders wachten zeker al lang op je".
Conradine soupeerde met Madame mere en zat
toen alleen op haar kamer. De gele salon was
intusschen behageltjker ingericht, en toen Conradine
nu bij de lamp zat en trachtte te lezen, ontbrak
geproclameerd wordenmaar gedurende drie
jaren zou de Spaansche vlag nog op het eiland
wapperen. In dien tijd zou dan een plebisciet
worden gehouden over de volmaakte vrijheid
van Cuba. Indien een meerderheid van 'is der
bevolking daartoe besloot, dan zou Cuba tegen
een aan Spanje te betalen schadeloosstelling van
300 millioen dollars vrij zijn.
De berichten, die van Havanna te Madrid
zijn ontvangen, luiden eenigszins anders. Daarin
wordt gezegd, dat generaal Fando bij de trocha
van Xucaro een conferentie zal hebben met
eenige insurgenten-generaals, waaronder Maximo
Gomez en Garcia, en met president Masso, om
te onderhandelen over staking der vijandelijk
heden op den grondslag der Cubaansche onaf
hankelijkheid.
De voorwaarden, voor deze regeling te stellen,
zouden zijn souvereiniteit in naam van Spanje
jaarlijksche schatting van 2 millioen dollars
door het eiland op te brengenamnestie ten
gunste der opstandelingenvolledige vrijheid
voor Spanje om hamlelstractaten te sluiten.
Met deze mededeeling schijnt overeen te
stemmen een telegram dat te New-York van
Havanna via Key-West is ontvangen.
Yolgens dit bericht is in het Westen van
het eiland een groote vergadering der insui-
genten gehouden onder leiding van hun aan
voerders.
Generaal Pando tiacht met de hoofden een
conferentie te hebben om hun de autonomie
aan te bieden. Spanje meent dat die voorstellen
zullen worden aangenomen, zoodat er geen reden
is voor de Vereenigde Staten om tusschenbeide
te komen.
Dit telegram eindigt echter met de opmerking
dat die meening niet zal gedeeld worden door
personen, die Maximo Gomez kennen.
En Palma, de voorzitter der Cubaansche junta
te New-York, verklaart in een proclamatie aan
het Amerikaansche volk, dat de opstandelingen
zich geer» autonomie onder souvereiniteit van
Spanje laten opdringen, maar tot den laatsten
druppel bloed zullen strijden voor de onaf
hankelijkheid.
De Spaansche autoriteiten te Havanna begin
nen intusschen een campagne tegen de verslag
gevers van Amerikaausche bladen, in wie zij de
werktuigen der opstandelingen en de aanstokers
der agitatie voor Cuba in de Vereenigde Staten
zien. Ook een Fransch journalist, die reeds eens
gevangen genomen, maar weer vrijgelaten werd,
is andermaal gearresteerd onder verdenking
van te behooren tot een vrijbuiters-expeditie.
Kcnicngdc Rededecllngcn.
Lord Salisbury blijft vooruitgaan. Woens
dag a.s. gaat hij naar de Riviera.
Gladstone keert van Bournemouth naar Ha-
warden Castle terug, daar zijn gezondheid op
eerstgenoemde plaats toch niet beter wordt.
Het aantal Fransche afgevaardigden die zich
aan de heider verlichte kamer met haar opgewekte
tinten alleen het vroolijke gezelschap, waarvoor zij
bestemd scheen.
Conradine's begeerte om Felix nog te spreken,
nam toe. Ilaar vindingrijkheid liet haar in den
steek haar schoot geen enkele reden te binnen om
Felix te doen roepen.
Eindelijk sloeg het half elf, en toen was het in
ieder geval te laat al schoot haar nu ook iets te
binnen.
Zij ging naar het venster, schoof de gordijnen
achter zich dicht, zoodat het licht niet tot het
raam doordrong en beproefde naar buiten te zien.
Wanneer er op Felix" kamer nog licht was, dan
moest er een helder schijnsel vallen op de boom
toppen aan de overzijde. Dat had /ij dikwijls
opgemerkt. Juist van de linde was dan een ge
deelte der takken en van het gebladerte verlicht.
Dat was zulk een vertrouwelijk gezicht als een
heimelijke groetals het spoor van een dierbaar
leven.
Maar thans was alles buiten donker. Zwart en
zonder sterren hulde de zomernacht het land
schap in.
Hij sliep. Nu ja, hij moest morgen vroeg, zeer
vroeg op reis.
Ook Conradine ging te ruste.
En den volgenden morgen begon er een wonder
lijke tijd voor haar. De dag had niet veertien, hij
had veertig uren, de nacht duurde niet tien, maar
vijftig uur.
Het bouwen op Jölshab was een vervelende last.
Hoe kon een aannemer verwachten dat een dame
er belang in stelde! De weg er been was kleiachtig;
de streek rondes: was het mii st mooie gedeelte
niet candidaat zullen stellen bij de a.s. verkie
zingen, is thans reeds tot veertig geklommen.
Een mededeeling uitgaande van de katholieke
partij in den Duitschen Rijksdag zegt, dat de
meerderheid vóór het septennaat voor de vloot
zal stemmen. Tal van Katholieken zullen er even
wel tegen stemmen.
Het gerucht loopt dat de minderheid van
plan is zich tot een katholiek-democratische
arbeiderspartij te constitueeren.
De Duitsche volkspartij, die 50 leden in den
Rijksraad telt, de zes Duitsch-nationalen, als
mede Schoenerer en Wolf, hebben besloten het
obslruetionisme in den Oostenrijkschen Rijks
raad voort te zetten.
De overige Duitschers hebben tol eenvoudige
oppositie besloten.
Koning Alexander van Servië ligt ziek aan
de mazelen. De ziekte neemt een goedig verloop.
Een van Volo te Nea-Mintsela aangekomen
schip heeft de tijding medegebracht dat Zater
dagmorgen om drie uur een katholiek priester
door twee Turksche soldaten vermoord is, die
geleid door eeu hadji de kerk en vandaar
's priesters slaapkamer binnendrongen, waar zij
den geestelijke zeven doodelijke verwondingen
toebrachten.
Door de consuls van Frankrijk en Rusland
is een klacht bij de Porte ingediend. De daders
konden nog door den stervenden priester wor
den aangewezen.
De weg naar Phalera* waar de koninklijke
familie van Griekenland pleegt te wandelen,
wordt na den aanslag op den Koning streng
bewaakt.
Het hooger beroep der moordenaars tegen
hun verwijzing naar de assisen is verworpen.
De benoeming van prins George tot gouver
neur van Kreta schijnt thans zeker.
Hij zal den titel van vorst dragen, zonder
evenwel Koninklijke Hoogheid te zijn de waar
digheid zal niet erfelijk wezen, weshalve ook de
prins geen afstand zal behoeven te doen van zijn
rechten op den Griekschen troon.
Bovendien blijven op het eiland Turksche
troepen en bezettingsdetachementen van Rus
land, Frankrijk en Engeland.
De Britsch-Egyptische troepen zijn opgerukt
tot de doorwaadbare plaats in den Atbara bij
Hudi, zonder tot nog toe op de Derwischen te
stooten.
Op Madagascar hebben de Franschen zonder
verlies 400 opstandelingen teruggeslagen, waar
van er 53 sneuvelden.
China heeft aangeboden Ta-Lien-Wan aan
Rusland te verpachten en den aanleg van spoor
wegen toe te staan, op voorwaarde dat Port
Arthur in het bezit van China blijft.
De Fransche eischen in Zuid-China worden
door de Engelsche bladen zeer afkeurend be
sproken.
van heel Trebbin. De reuk van versche kalk was
nu niet bepaald aangenaam. Ook was het niet
bijster prettig zich door al die arbeiders te laten
aanstaren.
Met Madame mère te leven was iiaar bijna on-
verdragehjk. Conradine begreep niet hoe zij het
bijzijn van die verwaande, aanmatigende en inwen
dig ruwe vrouw zoo lang had kunnen verdragen.
Phoebe met haar eeuwige vereering van Adriaan
was vervelend. Er was waarlijk de onervarenheid
van een zoo jong meisje voor noodig om van een
man zulk een afgod te maken.
En op zekeren dag snauwde zij Pboehe zóó af,
dat het arme kind later schreiend tussehen haar
bloemen zat. Conradine had tegen haar gezegd
®Je bemoeit je te veel met Adriaan je ziet toch
dat hij al zeer weinig om jou geeft."
Wie ter wereld kon zich hst recht aanmatigen
haar te verbieden belang in Adriaan te stellen
Belangstelling in iemand is toch geen ruilartikel
ik geef u er zooveel van als gij mij geeft! Neen,
en al gaf Adriaan ook zeer weinig om baar
dat hij voor haar de hoofdpersoon in haar leven
was en zou blijven, stond vast. Misschien oordeelde
Conradine zoo omdat zij zelf Adriaan liefhad en
met hem wilde trouwen. Want dat die beide
voortreffelijke menschen voor elkaar bestemd waren,
was Phoebe reeds vaak, onder steeds nieuwe
tranen, duidelijk geworden.
Een half uur later had Conradine er spijt van,
dat zij het meisje zoo had afgesnauwd, maar nog
oen half uur later had zij het geheele geval reeds
vergeten.
Wordt vervolgd