52"° jaargang.
Zaterdag 16 April 1898.
N°. 9602.
DE VLUCHT.
Verschijnt dagelijks, uitgezonderd Zon- en Feestdagen,
FEUHjLETOjSr.
UITGEVER: H. J. G. ROELANTS.
BUITENLAND.
COURA
AaossBHBaraFBiji voor Schiedam, per kwartaal i i f 0.90
s omliggende plaatsen, p. kwart - 1.05
franco per post, p. kwartaal. - 1.30
Afzonderlijk» nommers- 0.02
BVREAV: BOTERSTBAAT ÏO, Telephoon HTo. 123.
Adybbtbbtupbus: -ran 15 gewone regel» met inhe»
grip ran eena Courant. 0.59
Iedere gewone regel meer0.10
Bij abonnement wordt korting verleend.
Algeazeer» overzicht.
SjCHiedam, 15 April '98.
Spanje en de Vereenfgde Staten.
Het schijnt dat thans werkelijk de vrede
niet bewaard zal kunnen blijven.
Wel wordt in diplomatieke kringen nog ge
sproken over een bemiddelend optreden der
mogendheden, en dan in een bepaalden vorm,
maar niettemin wordt de oorlog onvermijdelijk
geacht.
De Amerikaansche Senaat heeft nog geen
besluit genomen aangaande het rapport der
commissie voor de buitenlandsche zaken.
Gisteren werden de beraadslagingen voort
gezet op kalmer en bezadigder wijze dan den
vorigen dag. Hoar drong er op aan, dat alles
zou beproefd worden om een eervolle oplossing
te vinden, voordat men zich in een oorlog ging
storten. Hij prees Mc Kinley's pogingen voor
het behoud \an den vrede. Hij achtte ook nu
nog den oorlog niet onvermijdelijk.
Senator Turner daarentegen veroordeelde de
wankelende, flauwhartige staatkunde van de
regeering. Hij eisoht de verdrijving van Spanje
uit het westelijk halfrond.
Een groot aantal senatoren hadden zich giste
ren nog opgegeven om te spreken, zoodat heden
op zijn vroegst een beslissing zal worden ge
nomen.
In het Huis van Afgevaardigden is het zeer
rumoerig toegegaan, en betreurenswaardige
tooneelen vielen er voor.
Een der afgevaardigden had de leden van het
Congres bezworen zich als mannen te gedragen,
maar die woorden werden zóó slecht opge
nomen, dat in een oogwenk een onbeschrijfelijk
tumult heerschte en democraten en republi
keinen elkaar in het haar zaten.
Er werd geschreeuwd, gescholden, gefloten
men gooide met boeken en andere projectielen;
er vielen slagers, en eerst met de grootste
moeite gelukte het den voorzitter de orde
eenigszins te herstellen.
Ten laatste kon men tot stemmen overgaan
en werd het rapport der Kamercommissie, dat
in voor Spanje veel beleedigender termen is ver
vat dan dat der commissie uit den Senaat, aan
genomen.
Dat de toestand werkelijk zeer ernstig is
blijkt uit het feit, dat de gezant van Spanje,
de heer Polo de Bernabé, gereed is om te
vertrekken, zoodra hem dit wordt bevolen. Hij
heeft besloten geen invitaties van ministers of
senatoren meer aan te nemende toestand is
daarvoor te ernstig. Bij zijn vertrek zal de zorg
voor de Spaansche belangen worden opgedragen
aan den Franschen gezant.
Lee heeft ook voor de Senaatscommissie ge
sproken over den brief van generaal Weyler,
vóór de A/aine-ramp, waarin deze het denkbeeld
opperde om onderzeesche mijnen in de haven
van Havanna te leggen.
flOOR
IDA BOY-ED.
78)
XII.
Het sloeg zes uur.
Felix, die sedett eenige uren onbeweeglijk in zijn
stoel voor de schrijftafel had gezeten, schrok op.
Op het slaan der klok volgde een scherp, gillend
gefluit, dat buiten langgerekt door de lucht klonk.
Het sein, dat voor de arbeiders de dag begon,
Felix bemerkte plotseling dat hij het kond had.
Hij stond op en ging naar het venster.
In bet glas weerkaatste de gele vlam der lamp
schel en schitterend en verhinderde den blik verder
naar buiten te dringen in den nacht.
Het licht brandde leeds droefgeestig, en de pit,
die zich als een riang in de leege peer der lamp
kronkelde, zoog reeds den laatsten droppel petro
leum op.
Het -was zeer koud in de kamer.
Felix drukte zijn voorhoofd tegen de venster
ruit, die koud als ijs was. Maar hij drukte niet
temin zijn hoofd nog vaster tegen het glas. Dat
deed zijn koortsachtig gloeiende hersenen goed.
De donkere morgenstilte wei d ten tweeden male
verstoord. Hondengeblaf weerklonk en het geram
mel van een ijzeren ketting.
Felix trad met een zwaren moeden etap in de
1 kamer terug.
Eveneens blijkt dit uit de verklaring van
Long, den staatssecretaris van marine, dat hij
geen inlichtingen meer zal geven over de
bewegingen der Amerikaansche oorlogsbodems.
Men zegt dat de Amerikanen de grens van
Mexico versterken, uit vrees voor een inval van
vrijwilligers.
Dat de zaken te Washington zulk een ern-
stigen keer hebben genomen moet voor een
groot deel te wijten zijn aan generaal Lee,
die zoowel bij president Mc Kinley als bij de
leden van het Kabinet er krachtig op heeft
aangedrongen den oorlog terstond aan Spanje
te verklaren, indien Spanje niet binnen 24 uur
afstand deed van Cuba.
Men wijst er op, dat Lee waarschijnlijk door
president Cleveland vooral hierom als consul-
generaal naar Cuba is gezonden, omdat hij
door zijn militaire ervaring in staat was nauw
keurige en bruikbare inlichtingen op het eiland
te verzamelen.
De Spaansche autoriteiten, die dit zeer wel
wisten, verleenden hem het exequaturmaar
hebben hem niettemin steeds koel en meer als
een militair spion dan als een consul behan
deld.
Ook in Spanje voelt de regeering blijkbaar
den vollen ernst van een toestand, zonder
evenwel een onmiddellijk uitbarsten van den
oorlog te verwachten.
De ministerraad vergaderde gisteren onder
voorzitterschap der Koningin-Regentes. De
minister-president Sagasta deelde daar mede
dat de regeering den toestand zóó ernstig
inzag, dat zij het noodig achtte de meening
der natie te raadplegen. De regeering wer.schte
in overeenstemming daarmede te handelen.
Besloten werd toen de Cortez toch eerder
bijeen te roepen, en wel tegen Woensdag a. s.
Het besluit is gisteravond reeds door de Re
gentes onderteekend.
De ministers besloten voorts aan de voor
naamste gezanten een nota te zenden om hun
mededeeling te doen van de besluiten der regee-
ring en hun den staat van zaken bloot te leggen.
De heer Sagasta zal bovendien een conferen
tie hebben met de leiders der minderheid in
de Cortez.
Silvela verklaarde reeds in een onderhoud
dat de conservatieven het met de regeering
eens zijn, waar het de eer van Spanje en de
handhaving van den vrede betreft. Zij zullen
een voorstel steunen om de hangende quaesties
aan een arbitraire uitspraak der mogendheden
te onderwerpen.
Ook generaal Weyler heeft zijn duit in het
zakje gegooid. De generaal is te Madrid aan
gekomen en verklaarde, dat hij de Koningin-
Regentes zijn diensten zou aanbieden. Hij meent
dat de oorlog niet te vermijden is, jindien
Spanje Cuba niet wil prijs geven. Een oorlog
acht hij ook verkieslijker dan de voortdurende
De dag begon dos, de dag dia hem hier niet
meer mocht zien.
üij ging weer voor zijn schrijftafel zitten en
nam zijn pen op. De brief, dien hij in gedachte
reeds twintigmaal had opgesteld in de laatste uren,
moest nu geschreven worden.
Zijn pen ging over het papier, ais door een
automaat in beweging gebracht
Geliefde 1
vDat ik het niet ben, die rijp en krachtig
en groot genoeg ben om je waar geluk te
schenken, hebben wij beiden ingezien.
tNa de ure van zalig vergeten kwam mij
die wetenschap duizendmaal smartelijker voor.
ïZij zal ook in jou weer ontwaken,
tik kan je niet meer ontmoeten, omdat ik
niet in je oog de ontzetting wil lezen, wanneer
te gelijk met die wetenschap de gedachte in
je zou opkomen, dat je nu voor goed aan mij
gebonden bent.
sDat ben je niet!
»Het eenige wat ik kan doen om je te
bewijzen dat je je liefde aan geen volkomen
nietswaardige hebt geschonken, is dat ik je
zegJe bent vrij, geheel vrij.
iMaar ik vlucht uit het leven in de een
zaamheid. Felix."
Hij nam den ring van zijn vinger. De groene
steen schitterde.
Hij deed dien met den brief in een couvert.
De lamp gaf achter het glas nog slechts een
kleinen, somber-roeden vuurkrans te zien. Een
grijze, kwalijk riekende damp steeg uit het glas
op en begon het zwart te tinten.
spanning die tusschen Madrid en Washington
bestaat.
De generaal is voornemens voor den Senaat
zij'n gedrag op Cuba te verdedigen.
Een der ministers heeft in een onderhoud
verklaard, dat het conflict ten einde loopt.
Spanje is, overtuigd van zijn recht, bereid zijn
eer en zijn grondgebied te verdedigen en aan
alle gebeurlijkheden het hoofd te bieden.
De Koningin-Regentes heeft het besluit ge-
teekend, waarbij een vrijwillige inschrijving
wordt opengesteld voor de vermeerdering der
vloot.
De kruisers Vizcaya en Oquendo hebben
Porto-Rico verlaten. Te Washington denkt men
dat zij naar Cap Yerd zijn gegaan.
Maarschalk Blanco heeft aan de legeraan
voerders op Cuba nam keurige aan wijzigingen
gegeven voor de uitvoering van den wapen
stilstand.
De troepen zullen de stellingen behouden,
die zij nu bezet hebben. Zij zullen geen aanval
lende bewegingen doen en zich bepalen tot die
operaties, welke noodig zijn voor het transport
van convooien,
Stooten die operaties op vijandelijkheden, dan
moeten de troepen niet alleen den aanval af
wijzen, maar zelfs krachtig aanvailenderwijze
optreden.
Alle middelen moeten worden aangewend om
de besluiten ter kennis der insurgenten te
brengen. Indien dezen parlementairs zenden,
moeten die zonder vijandigheid worden ont
vangen.
Bij onderhandelingen moeten de bevelhebbers
onmiddellijk hun chefs verwittigen om compli
caties te vermijden. Aanbevolen wordt zooveel
mogelijk onderhandelingen aan te knoopen met
de voornaamste insurgenten-aanvoerders.
Om met de opstandelingen te onderhandelen
ziji' ook de Cubaansche ministers Daez en
Gibcrga naar het Oosten van het eiland ver
trokken.
Of de onderhandelingen veel zullen baten, is
echter zeer twijfelachtig. Ondanks den wapen
stilstand zijn in de provinciën Santa Clara en
Santiago weer gevechten voorgekomen.
Wij vermeldde gisteren dat in den Zwitser-
schen Nationalen Raad door dr. Joos de vraag
werd gesteld of Zwitserland niet zijn bemidde
ling kon aanbieden in het conflict tusschen
Spanje en de Yereenigde Staten.
De Bondspresident antwoordde op die aan
vraag, dat de Bondsregeering vurig hoopt, dat
de bemiddeling der mogendheden resultaten
moge opleverenmaar het zou gewaagd zijn
voor Zwitserland om zich in de zaak te mengen,
vooral wanneer de stappen der mogendheden
vruchteloos blijken.
Dr. Joos' voorstel werd daarop verworpen.
Te Parijs is men, naar aan de Petit Bleu
Felix nam hoed en mantel en ging weg.
Op de kleeden die den corridor en de trappen
bedekten, weeiklonk zijn stap slechts dof. Hij vond
in de diepe duisternis gemakkelijk den weg, met
de zekerheid van een blinde.
Beneden in de vestibule deed hij zich pijn aan
een der eikenhouten seherp-gerande tafels. Zij
stonden blijkbaar niet op haar gewone plaats. Zoo
kostte het zoeken en tasten, voor hij het groote
portaal vond.
De oude reuzensieute) draaide gemakkelijk in het
slut, de veiligheidsketting viel kletterend neer. Feiix
deed volstrekt geen moeite om geraas te vermijden.
Buiten bedekte een dunne sneeuwlaag den grond en
verspreidde eenig licht. Aan den hemel schitterden
de sterren, alsof ieder van hen zich onrustig op
zijn plaats bewoog.
De scherpe koude kwam Felix weldadig tegemoet.
Hij haalde eemgo malen diep adem.
Met gelijkmatige stappen liep hij voort, eerst
naar de hoeve toe. De straatweg naar Tondern
leidde daarlangs.
Op de boerderij was reeds drukte, üit een open
deur schoot een schel licht naar buiten en sche
merde ook door de vierkante, stoffige, kleine ven
sters van den stal. Een knecht ging dwars over den
weg met een lantaarn in de hand. Het driehoekige
lichtschijnsel schoof wiegelend verder over het
sneeuwdek op den grond. Toen Feiix het pad van
den man kruiste bemerkte hij nog den stank van
slechte fabak in de lucht.
Het doffe loeien eener koe drong uit den stal,
verder stampen, het gerinkel van kettingen en het
ongeduldige kijven der melkmeid. De poort der
hoeve stond wijd open, en in de witte sneeuw
kon men twee zwarte lijnen duidelijk waarnemen.
wordt bericht, er zeker van dat de mogend
heden den oorlog niet zullen laten verklaren
zonder nog een nieuwe, krachtige poging te
doen om den vrede te handhaven. En men mag
hopen, dat die poging succes zal hebben.
De mogendheden mogen zich dan wel haasten
hun plan spoedig tot uitvoering te brengen.
Be xaak-ZoIa.
Zola en Perreux hebben 114 getuigen opge
roepen, waaronder ook eenige voor het eerst
gedagvaarden. Ook Casella behoort tot hen.
De getuigenlijst bevat voorts de reeds vroeger
opgegeven leden van buitenlandsche gezant
schappen, die naar gelang van omstandigheden
kunnen gedagvaard worden.
Een Milaansch blad, de Lomba.rd.ia, zegt dat
de Italiaausclie minister van buitenlandsche
zaken genegen is Panizzardi verlof te geven
getuigenis af te. leggen in het proces-Zola.
Men zegt ook, dat de minister bereid is in
de Kamer een verklaring af te leggen over de
zaak-Dreyfus en Panizzardi's houding tegenover
de onthullingen in de Siècle.
Een redacteur der Agcncc Nationale heeft
Esterhazy geïnterviewd. De majoor gelooft niet
dat de leden van den krijgsraad zich civiele
partij zullen stellen. Hij zelf zal op den achter
grond blijven. Panizzardi kent hij volstrekt niet,
en met von Schwarzkoppen onderhield hij alleen
familierelaties. Hij acht straatbetoogingen in een
zaak als deze gewenscht.
Casella heeft, in antwoord op de beweringen
van sommige bladen, in een brief aan Yves
Guyot openlijk bevestigd, dat hij verdere be
scheiden in diens handen heeft gesteld met
het recht ze zoo noodig openbaar te maken,
waaruit zal blijken, dat hij woord voor woord
heeft verhaald wat hem is gezegd.
Volgens de Fanfulla wordt majoor Paniz
zardi wegens de onthullingen van Casella door
zijn regeering teruggeroepen. De correspondent
van de Figaro te Rome bevestigt dit bericht.
Gemengde Vfededccllngen.
De beruchte jodenhater Max Regis is gisteren
te Algiers vrijgesproken en in vrijheid gesteld.
Eduard Drumont c. s. omhelsden hem de
menigte juichte hem toe.
De orde werd niet verstoord.
Gisteren hebben de gezanten te Konstan ti-
nopel weer eens vergaderd over de rectificatie
der Thessalische grens.
De pest schijnt zich bedenkelijk uit te breiden.
De Britsche minister van binnenlandsche
zaken heeft IJedschas (Arabië), Kanton, Hong
kong en Macao voor besmet verklaard.
Te Djeddah zijn sedert 22 Maart 30 personen
aan de pest gestorvente Bassora stierf deze
week een matroos aan de ziekte.
In het binnenland van China moet een op
stand zijn uitgebroken.
Do wielan van een zwaren wagen hadden daar de
sneeuw weggerold.
Felix herinnerde zichoru half zes was op zijn
bevel de akkerwagen vol haver in zakken naar
Tondern geieden naar Jens Aardarp,
En toen verwonderde hij er zich over, dat in
zijn geheugen nog een plaatsje was voor dergelijke
dingen. Hij ging verder. Het stiüe veld omgaf hem.
De zwartheid van don nacht ging over in de ijzer-
granwlieid van de eerste langzame schemering. Het
besneeuwde landschap scheen in deze matte ver
lichting, die niet meer dan een vermoeden van
licht was, een onmetelijke vlakte zonder horizon.
De grenzen der aarde versmolten in onzekere lijnen.
Felix liep daar alsof hij de eenige, de laatste mensch
op de wereld was.
Waarheen ging hij Hij had geen reisplan, alleen
een doel dat hij werktuigelijk trachtte te bereiken.
Yoor zijn geest zag hij hot armoedig kamertje,
waarin hij zijn hond had doodgeschoten, hot
kamertje vanwaar hij was vertrokken om zijn geluk
en zijn ongeluk te veroveren de plaats vanwaar
uit hij voor den dood het leven in was gevlucht.
Hij dacht niet, dat het sedert langen tijd weer
bewoond wasdat daar misschien kinderen
schreeuwden of ruwe twist klonk.
Hij dacht maar steeds, dat daar stilte, verbor
genheid, eenzaamheid was.
Op den straatweg kwamen twee mannen hem
tegemoet. Hij zag hun gestalten zich losmaken
uit de schemering en spoedig grooter worden.
Toen zij hem bereikt hadden, stonden zij stil.
Wordt vervolgd.)
