52"° jaargang.
Woensdag 15 Juni 1898.
No. 9651.
VROUWENSTRIJEh
Kennisgeving.
FEUILLETON".
Verschijnt dagelijks, uitgezonderd Zon- en Feestdagen,
UITGEVER: H. J. C. ROELANTS.
BUITENLAND.
mm
coimiit.
Abohkekeotspwjs voer Schiedam, per Wartaal f 0.90
omliggende plaatsen, p. Wart. - 1.05
franco per post, p. kwartaal. - 1.30
Afzonderlijke nommers0.02
BUREAUBOTERSTRAAT gQ, Telephoon Mo. 123.
An vMTEwmtrKijsvan 1—5 gewone regels met inke-
grip van eens Courant0.51
Iedere gewone regel meer5.15
Bij abonnement wordt korting verleend.
Burgemeester en -wethouders van Schiedam,
brengen ter kennis van de ingezetenen, dat het 2e
suppletoir-kohier der plaatselijke directe belasting naar
het inkomen dienstjaar 1897/98, den 31sten Mei 1898
door den gemeenteraad vastgesteld en den 6den Juni
1898 daaraanvolgende door heeren gedeputeerde staten
dezer provincie goedgekeurd, aan den ontvanger der
gemeente ter invordering is uitgereikt en in afschrift
gedurende vijf maanden, te rekenen van heden, op de
secretarie der gemeente voor een ieder ter lezing is
nedergelegd.
Wordende voorts een ieder aangemaand zijnen aan
slag op de bepaalde termijnen te voldoen, op straffe
van vervolging volgens de wet.
En is hiervan afkondiging geschied, waar het be
hoort, Jen llden Juni 1898.
Burgmeester en weihouders voornoemd.
VERSTEEG.
De Secretaris,
VERNÈDE.
Aangifte van leerlingen voor de open'
bare scholen voor lager onderwijs
met uitgebreid leerplan.
Ouders of voogden, die leerlingen voor boven
genoemde scholen wensehen aan te geven,
wordt verzocht zich voor 1 Juli a.s. aan te
melden, "oor meisjes bij mej. A. Kimmijser en
voor jongens bij den heer A. H. E. Tijl.
De leerlingen moeten geboren zijn vóór
1 Januari 1893.
Algemeen overzicht.
Schiedam, li Juni '98.
„Manilla heeft zich overgegeven. In officieele
kringen weet men niet of dit geschied is aan ad
miraal Devvey of aan de msurgenten." Ziedaar
het bericht, dat de „New-York Herald" gisteren
uit Washington ontving, en dat terstond weder
door den gezant te Londen, van wien het heette
afkomstig te zijn, werd tegengesproken.
Toch mag men aannemen dat de stad het niet
lang meer zal kunnen honden, ingesloten als liet
is aan de landzijde door de oproerlingen, aan de
zeezijde door de Amerikaansche vloot.
Een bombardement der stad zal, naar de cor
respondent der „Daily Mail" uit goede bron wil
weten, door Duitschland worden belet, dat een
flinke zeemacht in de wateren der Philippijnen
handhaaft.
Uit het Verre Oosten zijn overigens de be
richten al even schaarsch als van de Antillen.
Op de Zuidkust van Cuba wordt voortdurend
gevochten, en slechts met moeite handhaven
de Amerikanen zich tegenover de met groote
dapperheid strijdende Spanjaarden.
DOOR
HERMANN" HEIBERG.
17)
En tot den bediende, die haar intussüien eer
biedig genaderd was, met de baar eigen vriende
lijkheid jegens ondergeschikten«Dank je wel,
Cliristiaan Ik zal er niet van gebruiken
Er trad nu een pauze in. Allen waren bezig
met eten en de heeren dronken op aandringen van
den graaf een ouden, heerlijken rooden wijn dien
Frederik zooeven bad ingeschonken.
Toen zeide de gravin: sNu, Imgjor? Waar ben
je nu den geheelen morgen geweest? Lucile vroeg
het je, en je hebt geen antwoord gegeven."
Als uit een droom opschrikkend hief Imgjor, die
nauwelijks van de pastei had geproefd, het hootd
op, maar zij bedwong zich, fronste de wenkbrauwen
en zeide op zenuwachtigen, ongeduldigen toon Ik
ben toch geen schoolkind meer, dat men voortdurend
moet ondervragen, mama 1 Daarom gaf ik Lucile
ook geen antwoord
sNu ja Maar waar ben je geweest 1 Nu vraag
i k het je V'
Imgjor haaide met-een beweging van verzet de
schouders op en klemde do lippen opeen, maar
antwoordde niet. Een leugen stuitte haar tegen de
borst, en bekennen wat er gebeurd was neen,
dat kon zij niet over zich verkrijgen.
Zog werd te New-York uit Caimarmera ver
nomen, dat kolonel Huntington gisteren be
sloten heeft de stelling die de Amerikanen ecr=t
hadden ingenomen, te latea varen, daar er geen
versterking van troepen te wachten is, en hem
integendeel ter oore is gekomen dat een groo-
tere Spaanscjie troepenmacht zich m de buurt
van het kamp bevindt.
De Amerikanen trekken daarom op naar een
heuvel, dicht bij de haven, die door de oorlog
schepen gedekt wordt. Intussclien houden de
Amerikaansche mariniers nog steeds de loop
graven en de batterijen op den top van den
heuvel bezet.
Dat de Spanjaarden voortgaan de Amerika
nen te bestoken, blijkt ook uit liet gisteren te
New-York ontvangen telgram van de persboot
Dautless voor Guantanamo,
Dit telegram zegt, dat de Amerikaansche
voorposten een reeks scherpe aanvallen hadden
te verduren van de Spanjaarden tussehen Zater
dagmiddag en Zondag bij zonsopgang. Do Ame
rikaansche marinesoldaten vormden om hun
kamp drie zijden van een vierkant. De Spanjaar
den verborgen zich eenigen tijd in het bosch,
van waar zij op de Amerikanen vuurden. Een
gewapende boot met een kanon op de voorsteven
werd van de Marble head gezondenhet
vuur daarvan enfileerdc do Spaansdie linie. Een
allerhevigste aanval van de Spanjaarden ge
schiedde kort na middernacht; de Spanjaarden
attaqueerden langs de Zuidwestelijke helling,
maar werden teruggedreven door geweersalvo's.
De Spanjaarden hernieuwden liun aanvallen
verscheidene malen gedurende het overige deel
van den nacht, maar telkens zonder succces. De
Amerikanen roemen zeer de dapperheid dei-
Spanjaarden.
Door de M a r b 1 e li e a d zijn nieuwe ver
sterkingen geland.
Krachtig wordt intusschen, naar de regeering
te Washington bekend gemaakt heeft, de uit
zending van een tweede landingsleger naar Cuba
voorbereid. Eén expeditie is uit Key-West ver
trokken, bestaande bijna geheel uit geregelde
troepenbereden en niet-bereden infanterie,
cavalerie, lichte artillerie en belegeringsgeschut.
Gelukkig zijn de Amerikanen zeker nietin
het kamp van generaal Merritt zijn de mazelen
uitgebroken.
De minister van binnenlandsche zaken deelde
gisteren in de Spaansclie kamer mede, dat vol
gens berichten uit officieele bron bij de jong
ste gevechten om Santiago, de granaten van de
Spaansclie batterijen een kanon van het Ameri
kaansche pantserschip Massachussets bui
ten gevecht gesteld, een groot aantal dooden en
gekwetsten veroorzaakt hebben en zware averij
aan boord van liet schip deden ontstaan. De
kruiser N o w-Y o r k en verschillende andere
schepen zijn door ernstige schade genoodzaakt
geweest den strijd op te geven.
De minister verzekerde, dat drie dezer sche
pen naar de dokkeu moesten gezonden worden
om de schade te doen herstellen.
De kapitein-generaal van Porto-Rico meldt,
dat de Terror, die in den grond heette ge
boord te zijn, in de haven van San Juan ligt.
iGeef toch antwoord, wanneer je moeder tot
je spreekt," viel de graaf nu diifiig en ongeduldig
uit. Imgjor's duidelijk merkbare trots nam allen
en ook hem tegen haar in, en alleen juffrouw
Merville dat zag Axel koos Imgjor's partij.
Op baar gelaat verscheen een uitdrukking van
onrust.
«Spreek toch als 't u belieft en geef geen reden
tot ergernis!" stond in baar op Imgjor gevestigden
blik te lezen, terwijl Lucile's gelaat een trek van
wrevel vertoonde en van die koele hooghartigheid,
die weliswaar afbreuk deed aan haar schoonheid,
maar de majesteit harer verschijning steeds ver
hoogde.
Maar wat de aanwezigen verwachtten, gebeurde
ook nu niet.
Eerst vertoonde zich een roerende, hulpelooze
uitdrukking op Imgjor's kinderlijk gelaat. Toen
schoof zij bord en servet terug, stond op en ver
liet de kamer, terwijl zij door de tanden opeen
te klemmen vruchteloos beproefde haar ontroering
en ook de tranen, die haar in de oogen sprongen,
te bedwingen.
Blijkbaar was zij niet opgewasschen tegen de
sterke zenuwoverspanning, die de machtige indruk
ken van dezen dag bij haar te voorschijn had
geroepen, en niet koppigheid en onwil, maar alleen
een gevoel van onvrijheid en verzet tegen zulk een
bejegening in tegenwoordigheid van den vreemden
gast en de bedienden, deed haar zoo handelen.
Had graaf Dehn reeds eerder partij voor baar
getrokken door zwijgen, nu deed hij het door
woorden.
In de zaal van het i Land hof" hadden hun
blikken elkaar een oogenblik gedurende zijn rede-
Uit Havanna wordt melding gemaakt van
verschillende overwinningen die op de insurgen-
ten zijn behaald.
Men verbaast zich in Spanje over de gemak
kelijkheid, waarmede de bladen en het publiek
de Amerikaansche berichten over den oorlog
gelooven, terwijl de meeste daarvan toch onjuist
zijn gebleken te zijn.
Aldus een telegram, blijkbaar van officieusen
aard, uit Madrid, waarin vei der gezegd wordt.
„Men meldde de verwoesting van Mantanzas,
die van de forten bij Portonco, liet afsluiten
van de baai bij Santiago, liet verlies van de
Terror, de inneming van Caimarmera en van
Guantanamo, bet aan wal zetten van SüO sol
daten enz. Niets van dit alles is waar. Er is
geen enkele Amerikaansche troep gekampeerd
in de nabijheid van Morro. Spanje is evenmin
ontmoedigd, als aan het einde van zijn krachten.
Integendeel, men is vol moeds en besloten den
oorlog voort te zetten."
Kwalijk is daarmede echter te rijmen hetgeen
de speciale correspondent der „Petit Bleu" aan
zijn blad seint.
„Ik lieb het geluk gehad," zegt hij, „ontvan
gen te worden door sennor Merino, den parti
culieren secretaris van den president van den
ministerraad. Merino verklaarde uitdrukkelijk,
dat de Spaansclie Regeering op dit oogenblik
elk vredesvoorstel zal aannemen dat haar ge
daan wordt, onder de uitdrukkelijke voorwaarde,
dat het niet afkomstig is van den vijand, maar
van een internationale bemiddeling. Deze tus-
schenkomst, zeide Merino, zou bijzonder goed
ontvangen worden door Spanje, indien het ini
tiatief er toe uitging van Frankrijk of Oosten
rijk."
Bovendien wordt uit Madrid gemeld, dat er
onderhandelingen zijn aangeknoopt tussehen de
Regeoringeii te Madrid en te Berlijn, die niet
rechtstreeks betrekking hebben op het sluiten
van den vrede, maar toch belangrijk zijn wegens
de gebeurtenissen, die er liet gevolg van kunnen
wezen, vooral daar Duitschland vijandig ge
stemd is tegen de ontwikkeling der Amerikaan
sche interventie in den Oceanischen Archipel.
De „Standard" heeft weer gehoord van een
aanbod van den Paus om een interventie der mo
gendheden uit te lokken.
Intusschen is men in Spanje zeer ontstemd
over de werkeloosheid van het reserve-eskader
dat nog altijd te Cadix ligt.
Het ministerie van marine te Washington
moet uit zeer gezaghebbende, schoon niet offi
cieele bron vernomen hebben, dat liet eskader
niet in staat is bevonden zee te kiezen.
De autonomische regeering van Cuba lieeft
den vrijen invoer van levensmiddelen in alle
havens van Cuba afgekondigd.
De nieuwe president der Fransclie Kamer,
Deschanel, heeft gisteren zijn taak aanvaard
met een redevoering, waarin hij dankte voor liet
in liem gestelde vertrouwen, hulde bracht aan
zijn voorganger Brisson en beloofde onpartijdig
te zullen waken voor de rechten der Kamer en
voering ontmoet, en beiden hadden, als werden zij
op iets verkeerds betrapt, den blik afgewend. Maar
juist uit dit oogenblik, dat zij notitie van hem
nam, had Axel gemerkt dat zij niet volkomen
ongevoelig te zijnen opzichte was.
«Freule Imgjor is blijkbaar niet welbegon
hij op bezorgden toon, die er op berekend was
verzoenend te stemmen. «Ik zag dat zij herhaal
delijk in het oog loopend verbleekte, terwijl zij
haar soep at."
«Zoo zoo Inderdaad zei de graaf,
die blijkbaar reeds spijt had van zijn driftigen toon.
En toen Axel zijn blik op de anderen vestigde,
zag hij on juffrouw Merville's aangezicht weder
een zachten, vreedzamen trek, terwijl op het gelaat
der gravin een uitdrukking van wilskracht, op dat
van Lucile een van trotsche hooghartigheid bleef
rusten.
Maar de uitdrukking van Lucile's gelaat ver
anderde onmiddellijk en ging, terwijl zij eerst een
diep en droomeiigen blik op den gast richtte, over
in een uitdrukking van innige teederheid.
En graaf Dehn bemeikte het en werd er zóó
door getroffen, dat zijn gedachten zich voor een
oogenblik geheel met Lucile bezig hielden.
Maar hij schudde driftig hot hoofd, en een tweede
blik, dien hij op haar richtte, bevestigde een blijk
baar door hem alleen gekoesterde illusie.
Des te meer waren zijn gedachten evenwel bezig
met Imgjor.
Hij zou er alles ter wereld voor over hebben
gehad om haar nu te spreken, om een blik te
kunnen slaan in haar ziel.
De uren tussehen het middagmaal en het avond
feest nam graaf Dehn zich voor op zijn kamer
de vrijheid van spreken. Den uitslag der ver
kiezingen noemde bij een zegepraal voor de Re
publiek. en breedvoerig betoogde hij welk een
belangrijke taak de volksvertegenwoordiging
wachtte Ondr daverende toejuichingen eindigde
bij met een toast op leger en vloot, „wier macht
aan onze diplomatie de middelen zal geven om
de verkregen resultaten te behouden.
En nu begon onmiddellijk de strijd, ten over
staan van een bijna voltallige Kamer en dicht
bezette tribunes. Aan de ministertafel hadden
plaats genomen Mélme, Bartuou, Cocliery, Bou
cher, Milliard, Tui-rel en admiraal Besnard.
Drie interpllaties waren bij den voorzitter
ingediendeen van Millerand <-n een van Du-
jardin c. s. over de algemeene politiek en een
derde van Castelin over de houding der regee-
ring in het proces-Dreyfus. De laatste werd op
verzoek van Méline verdaagd, die zich daaren
tegen bereid verklaarde de beide andere ter
stond te behandelen.
Millerand beklom nu de tribune.
Spottend sprak bij over een regecring die
„reeds een zijner leden lieeft zien amputceren".
Hij vroeg of Méline de staatkunde tier rechter-
of die der linkerzijde zou steunen. Hij verdedig
de het program der socialisten die „geen sekte
geest kermen". Hij deed een aanval op de kapi
talisten en zeide, dat vaderlandsliefde met liet
privilege is van één enkele partij, maar dat allo
partijen de liefde voor het vaderland boven
alle quaesties stellen.
Daarna gaf Millerand een scherpe veroordee-
hug van het anti-semietisme. Hij voegde daar
bij „Als men liet volk er too brengt de groote
vermogens der Joden eens van naderbij te be
schouwen, zal men het er toe aanzetten om zich
ook met de ovenge groote vermogens bezig to
houden."
Ten slotte zeide Millerand, dat als het Kabi
net blijft voortgaan met zich in zijn staatkunde
te schikken naar de rechterzijde, het slechts
enkele maanden zal kunnen leven. Hij verweet
der regeering haar strooptochten tijdens de ver
kiezingen en beloofde zijn steun aan een Kabinet
uit de linkerzijde, als dit zich zal beijveren om
hervormingen in te voeren.
De minister-president beantwoordde de inter
pellatie terstond. Hij wees er op dat Millerand's
vrienden het Kabinet gedwongen hebben voor
de Kamer te verschijnen; nu het dii doet, wil
liet verklaren dat het de staatkunde zal volgen
die de Kamer zal aangeven.
Vervolgens toonde Méline, die zien in de
eerste plaats tegen de socialisten richtte, aan,
dat dezen in de groote steden veel terrein ver
loren hebben.
Daarop hesprak liij de in de verkiczingspro-
grams afgelegde beloften.
De militaire diensttijd van twee jaar zou niet
te verwezenlijken zijn zonder gevaa- voor het
land. Indien men onlusten wil verm ;den dan
moest men de staatkunde der regeering volgen.
Het land wil geen inkomstenbelastmg, waar
achter zich onteigening en confiscatie van het
bezit verbergen. Het wil evenmin herziening der
grond' et. Het wil, dat de Kamer wat minder
door te brengen. Hij verklaarde dat hij brieven
wilde schrijven, en men verzette zich daar niet
tegen. Alle andere schenen beheersclit te worden
door hetzelfde verlangen om nog een oogenblik
alleen te zijn.
Toen Axel zijn woonkamer betrad en, voor hij
ging zitten, argeloos rondzag, vond hij op zijn
schrijftafel een klein convert. Hij greep het haastig,
en daar een onbestemd gevoel hem zeide dat het
in verband stond roet Imgjor, opende hij het met
koortsachtige haast. Inderdaad las hij eenige woor
den van haar hand.
Maar zij brachten hem niet wat hij begeerde,
wat hij gehoopt had.
Op een sierlijke kaart stonden de woorden: «Ik
herhaal heter is geen weg die ons tot elkaar zou
kunnen brengen. Laat mij dus met vredeIk
smeek, ik bezweer het u! Voor uw discretie mijn
dank. I."
Zoo was er dus toch niets gewonnenAxel Het
zich ontmoedigd op een stoel vallen en zat langen
tijd als geestesafwezig in gedachten verzonken.
Zeer ontstemd en allesbehalve in een stemming
om zich met menschen te bemoeien, hoorde bij
een tijdje later Frederik's mededeeling aan, dat
de gasten in aantocht waren. Znoeven waren zij
het slotplein overgegaan.
»En dokter Prestö? Is die er ook bij Frederik
Jawel, mijnheer de graaf, hij is in de vestibule.
Christiaan helpt hem
«Dank je. Ik zal dadelijk komen...", zei Axel
verstrooid.
Hij begon werktuigelijk toilet te maken.
Wordt vervolgd.)