W°. 9656.
52'" jaargang.
Dinsdag 21 Juni 1898.
VROUWENSTR1JD.
Verschijnt dagelijks, uitgezonderd Zon- en Feestdagen.
FEXJILXiETOlSr.
It
f
UITGEVER: H. J. C. ROELANTS.
BUREAUz BOHRITKAAT fO, Telephoon No. 123.
A»rKEfwm«5KEi8: Tan 1—5 gewone regela met inbe
grip van eene Courant/>o.SJ
BUITENLAND.
COURANT.
Abossbhshtspbijs voer Schiedam, per kwartaal f 0.90
n omliggende plaatsen, p. kwart. - 1.05
franco per poet, p. kwartaal. 1.30
Afzonderlijke nommerspg
Iedere gewone regel meer£vo
Bij abonnement wordt korting verleend.
Algemeen overzicht.
Als zulk een stoute verklaring nu nog aan
den keizer zelf werd toegeschreven...
Volgens de „World" bestond er oneenijrheid
Schiedam, '20 Juni '98. tusschen generaal Miles en den minister
Het loopt ten einde niet Spanje's heerschappij
op de Plulippijnen, althans op Lupon. Wel is
het bericht, dat Manilla reeds gecapituleerd
had, nog eens tegengesproken; maar de corres
pondent der „Temps" te Madrid beweert dat de
,val der stad aanstaande is, schoon de ministers
het tegendeel volhouden.
Zeer goed is het mogelijk dat Manilla reeds in
handen van den vijand is. Want de berichten
die van de Philippijnen komen, zijn gewoonlijk
van vrij ouden datum.
Zoo vernemen vrij nu eerst dat in den naclit
van 11 of 12 dezer de opstandelingen een alge-
meenen aanval op de stad deden.
Do Spanjaarden hadden vernomen dat de op
standelingen voornemens waren de kruitmaga
zijnen te Malute en Santamesa te bemachtigen
zij concentreerden hunne troepen om deze pun
ten te beschermen. Maar intusscheu namen de
opstandelingen de noordelijke voorsteden Mala-
bon en Caboocan in.
De Duitschers stelden voor de gewonde Span
jaarden aan boord van hunne oorlogsschepen te
nemen, maar Dewey weigerde daartoe vergun
ning te verleenen.
Zeer ernstig klinkt hetgeen aan de „Temps"
uit Madrid werd geseind
„Men zegt dat generaal August! het opper
bevel heeft neergelegd en de capitulatie van
Manilla heeft geteekend. echter niet in zijn
qualiteit van gouverneur-generaal.
„Het bericht dat het reserve-eskader Gibral
tar gepasseerd is en op weg is naar Suez, heeft
veel voldoening gewekt, want men hoopt dat de
troepen der expeditie do bezetting van Luijon
door de Amerikanen zullen kunnen verhinderen
of ten minste het verlies (zij het ook zelfs tijde
lijk) van de rest van den Archipel zullen kunnen
voorkomen."
Het eerste gedeelte van dit telegram is echter
onmiddellijk tegengesproken.
Wat het tweede gedeelte aangaat, verklaart
de kapitein van een te Gibraltar aangekomen
Engelsch schip dat hij het Spaansche smaldeel
heeft gezien ter hoogte van Cabo da Gata, de
zuidoostpunt van Spanje aan de Middellandsche
Zee.
Sommigen verwachten van deze vloot heil
voor de Philippijnen; maar anderen zijn van
meening dac het eskader voor de Philippijnen
te laat zal komen, en zij meenen dat het naar
Cuba op weg is-
Mocht Manilla het niet meer kunnen houden,
dan zal do zetel van het gouvernement worden
'overgebracht naar Do-Do.
Ten eenenmale ongelooflijk klinkt een tele
gram van 12 dezer uit Manilla, waarin gemeld
wordt dat aan een dejeuner met den Spaanschen
état-major de commandant van het Duitsche
oorlogsschip Irene gezegd zou hebben dat de
Amerikanen nooit do Philippijnen zullen an-
nexeeren, zoolang Wilhelm keizer van Duibscli-
land blijft.
oorlog Alger; de eerste zou o. a. het zenden
van troepen aan admiraal Sampson tegenhou
den, zoodat deze ree.ds naar Washington de on-
duldige vraag had geseind, wanneer de landings
troepen zouden komen. Sampson noemde nl. den
toestand kritiekhij achtte het dringend nood
zakelijk dat de stad genomen werd.
De „World" achtte het zeer wel mogelijk dat
aan generaal Miles het opperbevel zou worden
ontnomen. Maar de minister van oorlog heeft
die onrustwekkende mededeeliugen ongegrond ge
noemd.
Dat het dringend noodzakelijk is Santiago te
nemen, is wellicht het eenige ware in het
„World"-borichtwant de Amerikaansclie troe
pen hebben ontzettend te lijden van de vree-
selijke hitte, de dagelijksche regens en het moe
rassig terrein. Volgens berichten van Spaansche
zijde zou onder de Amerikanen te Guantanamo
de gele koorts zijn uitgebroken, en zouden ook
cp de vloot enkele gevallen zijn geconstateerd.
Intusschen zijn de landingstroepen onder ge
neraal Shafter aangekomen. Een te New-York
i it Mole St. Nicolas ontvangen telegram zegt
dat zich een aantal Amerikaansclie transport
schepen ter hoogte van Santiago bevinden. En
volgens een te Madrid ontvangen particulier
telegram heeft generaal Shafter zijn strijdmacht
reeds bij Santiago ontscheept; hij zal onver
wijld tot den aanval overgaan, voegt het tele
gram er bij.
Omtrent de vijandelijkheden in de laatste
dagen zijn de Spaansche berichten erg rooskleu
rig getint.
Een officieel bericht uit Santiago de Cuba
zegt dat de Amerikanen Vrijdagmorgen te Ca-
beir-is met 3 sloepen vol soldaten een landing be
proefden onder bescherming van het vuur der
Amerikaansche schepen. De aanvallers werden
door het 1011» der Spaansche infanterie terugge
dreven.
Particuliere berichten te Madrid ontvangen,
zeggen dat na den laatsten aanval op Santiago,
de bemanning van een Amerikaan schen kruiser
werd „weggeveegd" door een Spaansche granaat-
Een andere granaat drong door den schoorsteen
van een Amerikaanschen kruiser en veroorzaakte
grooten schade.
De colonne van generaal Nunez doodde in
een gevecht bij Puerto Principe 38 opstandelin
gen, terwijl de Spanjaarden slechts 6 dooden en
44 gewonden hadden.
Zaterdagmorgen is er volgens te New-York
ontvangen telegrammen weder bij Santiago ge
streden.
Bij het aanbreken van den dag had een scher
mutseling plaats tusschen Spaansche troepen in
een blokhuis en twee Amerikaansche stoomsloe-
pen, die een verkenning ondernamen. Een der
stoomsloepen werd tienmaal getroffenniemand
werd echter gedood of gewond. De Texas en
de Vixen openden daarop het vuur, waarop
de Spanjaarden terug trokken.
De Yankee werd Maandag in een gevecht
gewikkeld met de forten bij Ciènfuegos; een
Spaansche granaat ontplofte op de Yankee
waardoor één man zwaar gewond w.;,2.
De blokkade van Cuba schijnt intusschen niet
veel te bctcekenen. Terwijl van Spaansche zijde
gezegd wordt dat het Amerïkaansch eskader
werkeloos voor Havanna blijft, verneemt de
„Herald" dat, naar het departement van manne
te weten is gekomen, Havanna leeftocht krijgt,
waarschijnlijk van de naburige eilanden. Er zul
len daarom maatregelen worden getroffen om de
blokkade te verscherpen.
Op het Witte Huis te Washington is gisteren
een conferentie gehouden die twee uur duurde,
en waaraan deelnamen Mc Kinley, admiraal
Long, generaal Alger, resp. ministers van marine
en oorlog, generaal Miles, admiraal Sicard en
kapitein Mahan.
De Cubaansche regeering heeft veertien pro
fessoren der universiteit te Havanna hun ont
slag gegeven, omdat zij gevlucht waren uit
vrees voor den oorlog.
In de Spaansche Kamer wordt nog steeds ge
handeld over het beleid der regeering. Men ge
looft dat de Kamer een votum van vertrouwen
aan den minister-president zal geven, die in het
tegenovergestelde geval voornemens is af te
treden.
Een ernstige poging, om het Spaansche volk
aan to sporen, vrede te sluiten, gaat uit van de
steeds naar automie strevende provincie Cata-
lonië.
De Catalaansche Liga heeft een manifest uit
gevaardigd. Dit manifest, door 35 vereenigingen
en 18 dagbladen in Catalonië onderteekend,
zegt dat het kwaad van heden het gevolg is van
liet feit dat de regeering noch een absoluut,
noch een constitutioneel, noch een parlementair
regiem is, maar een regiem van wanorde. De
Liga noemt de houding der Vereenigde Staten
niet te qualificeeren, maar acht het niettemin
practisclier dat Spanje tot de amputatie overgaat
cu den verschrikte] ijken oorlog staakt en vraagt
derhalve een onmiddellijken vrede-
Geen enkel groot blad in Catalonië heeft het
manifest mede-onderteekendde aanhangers
onder de bladen zijn over het algemeen week
bladen, die in de Catalaansche taal -verschijnen.
De regeering van haar kant gaat voort met
krijgstoerustingen. De minister van marine moet
hebben aangekondigd, dat de pantserschepen
Lepanto, Cisneros en Asturias bin
nen een maand gereed zijn om zee te kiezen.
De Spaansche bladen gaan voort te protes-
teeren tegen de lasteringen der Amerikanen be
treffende de beweerde verminking van lijkfen
van soldaten der Unie.
Het Italiaansche ministerie heeft het voor
beeld van zijn collega's te Parijs gevolgd en is
afgetreden.
Zaterdag kwam Di ïtudini in de Kamer ver
klaren dat het Kabinet zijn ontslag had aange
boden met het oog op den parlementairen toe
stand. Hij zeide dat het ministerie niet had wil
len anticipeeren op de gewichtige vraagstukken
van openbare orde, die behandeld moeten wor
sen. De Koning liecft zich zijn beslissing nog
voorbehouden.
Do minister-president verzocht daarop do
Kamer haar zitting te verdagen.
Na een korte, maar heftige discussie, waarin
Fortis, Giohtti, Cnspi, Zanardelli en Sonnino
het voorstel bestreden, voldeed de Kamer niet
temin zonder stemming aan Di Rudmi's verzoek.
In den Senaat legde de minister-president een
gelijke verklaring af als in de Kamer, waarop
cok de Senaat zijn zitting verdaagde.
Wat de crisis in Frankrijk betreft, do ver
wachting dat heden het nieuwe ministerie gereed
zou zijn, is niet in vervulling gegaan.
Ei bot heeft aan dc tot hem gerichte uitnoodi-
ging om te trachten een ministerie te vormen,
■voldaan. Hij heeft verschillende personen ge
raadpleegd, maar zonder tot een resultaat to
komen.
't Was te voorzien toen men hoorde dat de
radicalen zes van de elf portefeuilles voor zich
verlangden Ribot wilde er hun twee aanbieden,
lil. een voor Peytral cn een voor Samen; maar
de radicalen wilden nog Dujardiu-Beaumetz en
twee republikeinen, die evenals Delcassé reeds
vroeger tegen liet kabinet-Méline hadden ge
stemd, in het ministerie zien opgenomen.
Daarenboven had Ribot zich wel bereid ver
klaard op zijn program te plaatsen eon belas
tinghervorming op den grondslag van een in
komstenbelasting in den zin van het reeds vroe
ger door Peytral uitgewerkte ontwerp, en daar-
neven een successie-belasting.
Maar hij had beslist geweigerd mede te wer
ken tot grondwetsherziening.
Men dacht dat president Faure nu aan Pey
tral opdracht zou hebben gegeven om een ka
binet te vormen en dat deze zich dan zou verze
kerd hebben van den steun van Dupuy. Maar
de President beeft Sarrien verzocht, zich met do
verming van een ministerie te belasten. Sarrien
heeft daarop verlof gevraagd zijn politieke vrien
den te raadplegen, en zou hedenmiddag ant
woord komen brengen.
Gemengde Mededeeltngen.
Yolgens j Daily News" zal de hertog van
Connaught, die thans een commando heeft in
het Britsclie leger, tot gouverneur van Canada
worden benoemd.
Van de 397 kiesdistricten in Duitschland
zijn thans in 391 de uitslagen bekend. Gekozen
zijn 39 conservatieven, 9 leden van de rijks-
partij, 85 van het Centrum, 4 van de her
vormingspartij, 9 nationaal-liberalen, 2 leden
van de vrijzinnige vereeniging, 1 van de vrij
zinnige volkspartij, 1 van den »Bund der
Landwirthe", 34 sociaal-democraten, 14 Polen,
1 Deen, 9 onafhankelijken en 2 leden van den
Boerenbond.
Er moeten 181 herstemmingen plaats heb
ben, waaraan deelnemen 48 conservatieven, 21
leden van de rijkspartij, 37 van het Centrum,
DOOB
HE It SI ANN HEIBERG»
22)
Door zijn opgewektheid en zijn frissche leven
digheid wekte hij als altijd een goede stemming
op, en daar ook graaf Dehn naar gewoonte zeer
onderhoudend was, gingen de avonduren op de
aangenaamste wijze voorbij. Na een lange wande
ling na tafel gingen de gravin en graaf Dehn aan
de schaaktafel zitten, en de beide heeren speelden
een partij piquet. Bij deze gelegenheid verbrak de
gravin het zwijgen dat zij tot nu toe had bewaard
en vertelde Axel dat Imgjor als haar verlangen
had uitgesproken dat men haar erfdeel zou uit-
keeren en baar volkomen vrijheid van doen en
laten zou verleenen.
zal morgen alles en nog andere dingen
hooren zeide zij. nMijn man zou kunnen
hooren wat ik zeg. Hij wil dat er voorloopig niet
over die dingen gesproken wordt," voegde zij er
met gedempte stem bij.
Tot een antwoord, met name tot de vraag of
Imgjor erkend bad in nauwe betrekking te staan
tol Prestö, had graaf Dehn geen gelegenheid meer.
Bij de thee verscheen Imgjor en ook dezen avond
had zij Axel schoof het ditmaal op de haar
Wachtende ontmoeting met Preste, waarvoor een
lichte kleeding niet geschikt was een donkere
japon aan. Zij zag er weer aanbiddelijk schoon uit
en gedroeg zich jegens graaf Knut schalksch en
vleiend.
Zij hield van den ouden heer en wanneer zij
lief had, dan was zij ook betooverend. Zij ging dan
geheel op in onderworpenheid, zachtmoedigheid,
goedheid en hartelijk vriendelijkheid. Men kon zich
niet begrijpen dat hetzelfde meisje zoo somber, zoo
afstootend, zoo norsch en soms zelfs beleedigend
kon zijn.
Maar tegen alle anderen was zij ook van avond
onverschillig en koel zooals gewoonlijk. Zelfs jegens
haar vader, tegenover wien zij anders steeds onder
worpen was, nam zij nu een koei-afwersnde hou
ding aan.
Voor het eerst zong zij op graaf Knut's herhaald
en dringend verzoek oenige liederen. Graaf Dehn
verkeerde, terwijl hij naar haar gezang luisterde,
in een soort betoovering. Zijn geheele zijn baadde
in een zee van verrukking. Het was niet mogelijk
iets te hooren dat daarmede kon vergeleken worden,
dat meer tot de ziel sprak en het hart trof.
Alle tonen die het gemoed kunnen treffen en
het oor bekorend kunnen aandoen, stonden haar
ter beschikking. Men juichte en weende met haar
zij sloeg haar hoorders als in boeien.
En ook nu, zoo min als ooit, bleek uit haar
doen en laten een streven om zich op eenige wijze
te doen geiden en door de haar door de natuur
geschonken gaven bijval of zelfs bewondering te
oogsten. Zij was vrij van alle ijdelbeid. lederen
spiegel ging zij met afgewend gelaat voorbij. Zij
moest steeds door anderen aangespoord worden
om zich buitengewoon te tooien en toch bezat zij,
zooals Lucile gezegd had, japonnen die een koningin
kon dragenzij was met haar ivoren hals, haar
sneeuwwitte armen, haar psyche-buste, haar vol
maakte vormen en haar aristocratische houding een
wonder der natuur.
En het zou Axel gegeven zijn haar in de eerst
volgende dagen op ïtankholm zóó to zien. De gravin
stond er op dat het voorgenomen bal nog vóór
hun vertrek naar Kopenhagen zon plaats vinden.
Reeds den volgenden morgen zouden de uitnoodi-
gingen verzonden en het antwoord door rijdende
boden meteen gehaald worden
»Nog éen Toe, nog éen, freuledrong graaf
Knut aan, nadat zij twee liederen gezongen had
ïZingt 11 nu ten slotte nog mijn lievelingslied'?"
»Uff lievelingslied? Ik weet niet... Wat be
doelt u, graaf?" antwoordde Imgjor eerst aarzelend,
maar toen, door zijn blikken overwonnen, zeer
vriendeitjk. En »0 ja zeker ik weet'tal!"
voegde zij er toen zachtmoedig en gewillig aan
toe, verzocht Lucile baar te begeleiden en zong
nu een klein Andalusisch lied, dat in een hartst-
tochtehjk tempo was gecomponeerd,
sMochten eens slechts mijne stille droomen
sOvergaan in werkelijkheid
i-Mocht ik eens slechts er toe komen,
iU te kennen, zaligheid!
ïZaligheld zijn mij uw lippen I
z Zaligheid is mij uw borst 1
sScbenk mij, God, dien iiefdezwijmel
i NV aar mijn arme ziel naar dorst."
Imgjor zong dit lied met zulke innigheidin
haar oogen verscheen zulk een bovenaardsch vuur
en haar geopende mond ademde zulk een brandend
verlangen, dat graaf Dehn, wien als stroomen
vuurs door het lichaam gloeiden, daardoor her
innerd werd aan Lucile's woorden. Deze had gezegd
dat achter Imgjor's koel uiterlijk heete vlammen
tongen verborgen gingen. Maar toen zij weer met
haar zwijgende teruggetrokkenheid de piano verliet
en onmiddellijk daarop goeden nacht zei, terwijl
zij graaf Knut's luide toejuichingen met een trek
van afwerende bescheidenheid op het gelaat en
graaf Dehn's zwijgende bewondering met haar
gewone koelheid beantwoordde, werd hij toch weer
door twijfel aangegrepen of zij bij haar gezang
werkelijk ook gewaarwordingen van getijken aard
had gehad. Zij wijdde zich blijkbaar alleen aan
haar taak. Haar gedachten en zinnen richten zich
blijkbaar op geheel iets anders. Haar borst was
niet vol van hai tstocht maar van dio liefde, van
dat martelaarschap voor de menschheid, die zich
zelf aan het kruis spijkert. Al wat wellicht een
enkel maal in haar opvlamde, bedwong zij in dienst
dier liefde. Misschien ook was haar genegenheid
voor Prestö zoo die a! bestond alleen ont
staan uit voldoening over het onverwacht vinden
van iemand die haar denkbeelden deelde.
Maar des te meer werd graaf Dehn verteerd
door het verlangen om nu eindelijk zekerheid te
krijgen. Zoodra hij maar eenigszins kon, wendde
hij hoofdpijn voor en verdween.
Wordt vervolgd.)