52*'° jaargang.
Dinsdag 19 Juli
1898.
N°. 9680.
VROUWENSTRIJD.
Verschijnt dagelijks, uitgezonderd Zon- en Feestdagen.
UITGEVER: H. J. C. ROELANTS.
BUITENLAND.
Jb'iuu jlLjulujlajin
Gf URANT.
jbOHOTMSHTSPKijs voor Schiedam, per kwartaal f 0.90
a n omliggende plaatsen, p. kwart. 1,05
n franco par post, p. kwartaal. 1,30
Afzonderlijke nommers0.02
BUREAU: BOTERSTKA.1T Telephoon No. 123.
-
Ai» vertes ti k prijs van 1—5 gswone regels ast inbe
grip van eene Conrantf o.ss
Iedere gewone regel meer(qo
Bij abonnement wordt korting verleend.
Algemeen overzicht.
Schiedam, 18 Juli '98.
't Heeft heel wat moeite gekost voordat do
voorwaarden, voor de overgave van Santiago de
finitief waren vastgesteld. Generaal Toral bleef
vasthouden aan onvervulbare eisclien of stelde
nieuwe condities, terwijl anderzijds de Ameri-
kaansehe regeering van geen toegeven wilde
weten.
Vooral is er lang geredekaveld over de quaes-
tie der wapenen. Toral, niet tevreden met den
vrijen aftocht der Spaansche troepen uit de
stad en hun overbrenging naar Spanje, ver
langde dat do manschappen hun wapenen zou
den mogen behouden. Dit wilden de Amerika
nen natuurlijk niet toestaan.
Bovendien kwam Toral nog met andere be
zwaren aandragen, zeide de machtiging van
maarschalk Blanco noodig te hebben, kortom,
hij deed wel eenigszins of hij de zaak op de
lange baan wilde schuiven; wellicht hoopte hij
nog op versterking, die hern in staat zou stel
len de onderhandelingen af te breken.
Ten slotte zijn de partijen echter tot overeen
stemming gekomen. Zaterdagmiddag te 41 uur
werd aan het Departement van Oorlog te Was
hington een telegram aangeplakt van dezen in
houd
„Do voorwaarden der capitulatie van San
tiago omvatten alle troepen en al het oorlogs
materiaal dat zich in het in de capitulatie be
grepen gebied bevindt.
„De Vereenigdo Staten verbinden zich, alle
troepen in genoemd gebied binnen den kortst
mogelijken tijd naar Spanje over te brengen.
Voor zoover mogelijk zullen de troepen worden
ingescheept in de nabijheid van hun tegen-
woordig garnizoen.
„De Spaansche officieren zullen den degen
behouden, de officieren en soldaten de dingen
die him persoonlijk eigendom zijn. Den Spaan-
schen comandant wordt vergund de militaire
archieven van het aan de Amerikanen overge
geven gebied mede te nemen. De vrijwilligers,
de mobielen en de guerilla's kunnen, zoo zij dit
wensclien in vrijheid op Cuba blijven, mits zij
op eerewoord beloven gedurende den oorlog de
wapenen niet weer op te nemen; zij moeten
hun wapenen inleveren.
De Spaansche troepen zullen met volle krijgs
manseer Santiago verlaten; op een overeenge
komen plaats zullen zij him wapenen overgeven
aan de Amerikanen."
Daarop is gistermorgen de overgave der stad
gevolgd. Om negen uur 's morgens verlieten de
Spaansche troepen onder generaal Toral de ver
sterkingen en trokken binnen de Amerikaansehe
liniën, waar ieder regiment zijn wapens inlever
de. Gelijktijdig werd de Spaansche vlag neer
gehaald en vervangen door de Amerikaansehe.
Wellicht zullen de Spaansche troepen, die
volgens Toral 24000 man sterk zijn, toch nog
mèt hun wapens naar Spanje worden overge
bracht. Aan heb telegram uit Washington, dat
DOOR
HERMANN HEIBERG.
45)
»Hij was dat moet ik hier tusschen lasschen
om te antwoorden op de vraag die je zooeven
stelde een zeldzaam schoone man, een koen
ruiter, en had een nonchalante wijze van doen die
de vrouwen betooverde. Hij had veel gereisd, was
een goed vertelier, ook van verdichte avonturen
waarin hij zichzelf steeds de heldenrol gafhij
beroemde zich op zijn talrijke duels Kortom,
hij had voor een onervaren oog vee! behoorlijks,
en bij bezat de kunst van acteeren zooals alleen
groote tooneelspelers eigen is.
»Zooa!s ik later hoorde had hij destijds een duel
op den sabel gehad wegens valsch spelen. Hij werd
zwaar gewond. Kringslage raakte zijn bezoekers
kwijt en door zijn steeds stijgenden nood tot wan
hoop gebracht, was hij bij een toevallige ontmoe
ting met mijn argelooze mooie zuster op da brutale
gedachte gekomen naar de erfdochter den hengel
uit te werpen om door haar weer vlot te komen.
Hoe ik over hem dacht, wist hij wel; maar hij
bemerkte spoedig dat mijn zuster niet het minste
kwaad vermoedde. Zij voelde zich veronachtzaamd,
verlaten, ongelukkig, en dat maakt mededeelzaam.
Hij verstond de kunst, baar vertrouwen te winnen
en, weder op zijn sluwe, intrigeerende wijze
de voorwaarden der capitulatie mededeelt, wordt
nl toegevoegd dat, naar men vermoedt, de Ame
rikaansehe commissarissen, cbe de onderhande
lingen met generaal Toral hebben geleid, aan
hun regeering zullen voorstellen de Spaansche
soldaten met behoud hunner wapenen, die zij
met zooveel moed hebben gevoerd, naar hun
land te laten temgkeeren.
Wat als eisch van Spaansche zijde niet kon
worden ingewilligd, kan als gunst aan de over
wonnenen worden toegestaan.
De groote moeilijkheid is nu het transport
der troepen. De „Daily News" heeft uit Was
hington vernomen dat de minister van oorlog
veertig transportschepen wil huren. Tot nog
toe heeft hij echter alleen aanbiedingen gekre-
gen uit Amerika, waarbij voor het transport 45
dollar per man wordt gevraagd. En dit vindt
de regeering wel wat duur.
Veel liefhebbers zullen zich echter wel niet
aanmelden, want onder de Spaansche troepen
hccrscht de gele koorts, en naar de „Standard"
uit Washington verneemt zou het zelfs de vraag
zijn of Spanje de ontscheping der terugkecren-
de troepen wel zal toelaten.
Trouwens, ook in de Vcreenigde Staten
vreest men voor invoering van de gele koorts.
Om die reden zal wellicht de Harvard, die
met duizend Spaansche matrozen, waaronder
velen die aan kwaadaardige koortsen lijden,
te Portsmouth (New-Hampshire) is aangeko
men, in quarantaine worden gestéld.
President Mc Kinley en de minister van. oor
log Alger hebben telegrafisch aan generaal
Shafter den diepgevoelden danlt betuigd van
hen zelf en van het Amerikaansehe volk voor de
schitterende operatiën bij Santiago, die tot de
overgave der stad hebben geleid.
Dat echter met die overgave de strijd op
Cuba geëindigd is, mag zeer sterk betwijfeld
worden. Maarschalk Blanco denkt er niet aan
het verzet te staken. In een interview verklaar
de hij geen stappen goed te keuren die tot den
i-rede leiden.
Blanco betuigde zijn spijt dat hij niet jong
genoeg meer was om zijn geheele leven en zijn
gansclie kracht te geven om te blijven strijden
tegen een volle „dat alleen beoogt, mijn vader
land te benadcelen en te belasteren". Ook zou
de maarschalk volgens een bericht aan de „Tri
bune" van zins zijn geweest Toral's onderbevel
hebbers aan te moedigen zich tegen hun. chef
te verzetten, omdat bij de Amerikanen gele
koorts heersclit. Maar hieraan is nu natuurlijk
geen denken meer; Santiago is voor de Span
jaarden verloren.
De Amerikanen zijn waarschijnlijk de stad
nog niet binnengetrokkenhet plan was ter
stond de forten en het geschut in bezit te ne
men, maar met de bezetting der stad te wach
ten tot na de inscheping der Spaansche troe
pen. Alleen zouden de Amerikanen in vereeni-
ging met Cubanen beletten, dat er bandieten
in de stad kwamen, terwijl ook het Boode Kruis
onmiddellijk zijn arbeid in de stad zou aan
vangen.
door haar te verteilen dat wij eens met elkaar
geduelleerd hadden wist hij haar te bewegen
haar ontmoetingen nu en dan met hem voor mij
geheim te houden."
iDat was het fundament waarop later een vol
komen overeenstemming en die heiilooze liefde
werd opgebouwd waarvan ik eerst iets hoorde op
het oogenblik dat Erica hem gevolgd was naar
Parijs om zich daar in het geheim met hem in de
echt te laten verbinden.
»Nu was het te laatZij was zijne vrouw
markiezin de Novilles, en mij bleef niets anders
over, tenminste indien ik een schandaal wilde ver
mijden, als haar rekenschap en verantwoording te
doen van het haar toekomende vermogen, dat tot
nu toe onder mijn persoonlijk beheer was geweest.
ulk deed het met een bezwaard hart, begrijpend
wat gebeuren moest en gebeurde. Zij die mij
zoo ernstig had bedrogen, wilde ik niet weerzien
en een ontmoeting met hem zou slechts een bloedig
einde hebben kunnen vinden.
alk verzocht van alle verdere berichten ver
schoond te blijven, verbloemde de geheele zear
geheim gehouden geschiedenis voor vrienden en
personeel, ging met verlof en reisde zelf naar Parijs
om daar door navraag meer te weten te komen over
beider samenleven. De sluwe markies had blijkbaar
op deze mogelijkheid gerekend en was naar het
zuiden vertrokken niemand kon mij zeggen,
waarheen en in zekeren zin had hij ook het recht
daartoe, het was zijn huwelijksreis.
Dik was door al die gebeurtenissen en indrukken
zeer terneergedrukt. Ik had behoefte aan verstoring,
en die bood Parijs mij in overvloed. Misschien zou
ik op die klip zijn te gronde gegaan en dan wellicht
Te New-York werd Zaterdag een bericht uit
Washington ontvangen dat admiraal Sampson
dien morgen de haai van Santiago was binnen
gevaren maar de departementen van oorlog en
van marine hechten geen geloof aan dit bericht.
Zaterdag is te Washington krijgsraad gehou
den, waaraan behalve de ministers van oorlog
on van marine ook president Mc Kinley on do
minister van buitenlandsclie zaken deelnamen.
Daar is do stand van den oorlog besproken, en
men was algemeen van oordeel dat thans Porto
ftico moest worden aangevallen en dat liet es
kader-Watson naar de Spaansche kust moet
vertrekken.
Deze vloot is, naar de „Daily News" uit Was
hington verneemt, bijna, in orde. Zij wordt on
geveer dubbel zoo sterk als eerst de bedoeling
was; de regeering is van plan krachtig op te
treden tegen de Spaansche kustplaatsen.
Van de Philippijnen geen nieuws. Weinig ge
loofwaardig is het bericht uit New-York aan de
„Times", als zou admiraal Dewey schriftelijk
protest hebben aangeteekend bij vice-admiraal
Diederichs tegen de inmenging der Duitsche
vloot. Dewey zou over het incident rapport
hebben uitgebracht aan zijn regeering en in
structies hebben gevraagd.
Naar uit San Francisco woidt gemeld, heeft
men daar uit Honolulu vernomen dat kapitein
Monterey, die op weg is naar de Philippijnen,
zich van kaarten van de Carolinen-eilanden
heeft voorzien. Men schrijft hem het voornemen
toe in het voorbijgaan deze eilandengroep in te
pakken.
In de zaak-Dreyfus en de daarmede in ver
band staande processen hebben zich geen nieuwe
feiten van belang voorgedaan.
De „Siècle" heeft thans in het geheel 15,430
francs ontvangen voor de aanplakking. Het oor
spronkelijk plan is „tengevolge der arrestatie
van kolonel Picquard" in zooverre gewijzigd dat
naast den brief van kolonel Picquard aan den
minister-president niet de brief van Demange
zal worden aangeplakt, maar diens verzekering
voor het Hof van Assisen van Parijs, dat hij
geen ander stuk dan het borderel heeft gekend,
benevens een brief van Dreyfus aan den minis
ter van oorlog van 3 December 1894 en dien
van mr. Demange van 5 Januari 1895, den dag
van de degradatie. Bovendien zal ook het mani
fest van de „Ligue pour la defense des droits
de l'homme et du citoyen" worden aangeplakt.
De „Siècle" bedreigt allen die de affiches zou
den wenschen af te scheuren, reeds nu met een
strafvervolging.
In de „Libre Parole" wordt thans het schrij
ven van 16 April jl. van pater Hyacinthe aan
Esterliazy gepubliceerd. De brief is ondertee-
'kend„H. Loyson. Een vriend van uw ziel."
Het flinke stuk luide aldus
„Het is geen vijand dio zich tot u wendt,
maar een Christen, die om uwentwille, voor
God, droevig en diep bezorgd is.
„Wil mij dus dezen stap vergeven en lees
deze regels in dcnzelfden geest, waarin ik ze
neerschrijf.
een gelijk lot als dat van markies de Novilles, in
de armen zijn gedreven als God niet anders had
besloten. Hij plaatste een zijner engelen op mijn
weg, mijn lieve, dierbare vrouw, en de liefde voor
haar een ware edelvrouw, deed mij spoedig weer
beseffen wat ik bijna geneigd was geweest te ver
geten mijn hoop, geboorte en de plicht dien
zij mij oplegde om het blanke schild van mijn huis
smetteloos te bewaren, smetteloos voor de wereld
en smetteloos in mijn hart. Ik aarzelde niet haar
mijn liefde te bekennen die in gelijke mate beant
woord werd. Wij trouwden. Ik bleef toen nog
korten tijd te Parijs, maar keerde daarop eerst
alleen naar Rankholm terug om dan allerlei ver
anderingen te doen uitvoeren, opdat ruijn geliefde
Luciie haar weelderig Parijs tehuis niet al te
zeer zou missen.
»Nu eerst werd ik met schrik gewaar, hoezeer
mijn bezittingen door de langdurige verwaarloozing
geleden hadden. Er waren gelden verduisteid; ik
zelf had er toe meegewerkt de inkomsten belang
rijk te verminderen en Rankholm van een vrije
bezitting tot een zwaar belast goed te maken. Er
viel te arbeiden, meer en langer dan ik verwacht
had, en om mij daaraan geheel te kunnen wijden
nam ik ontslag uit den dienst. Hetzelfde deed de
vriend mijner jeugd en mijn kameraad graaf Dehn,
en met zijn hulp en door een goed beheer gelukte
het mij allengs de moeilijkheden te overwinnen.
Als een geheel ander mensch dan toen ik voor
het eerst daar kwam, keerde ik naar Parijs terug
en ging thans met mijn jonge vrouw op reis."
Graaf Lavard verzonk nog eens in zwijgen, maar
in den blik waarmede hij thans naar het venster
keek, lag de weerschijn van een schoon kalm ge-
geschiedenis zijn,
„Gij draagt het gewicht van een verschrikke
lijke verantwoordelijkheid. Eenmaal zult gij
misschien lust krijgen om daaraan te ontkomen
door een zelfmoord. Doe het niet, mijnheer, do
zelfmoord is een slechte uitweg en de bekente
nis die hij insluit, zou voor u geen eer zijn en
voor uw slachtoffer geen voordeel.
„Beken in het leven, niet in den dood. Be
ken openhartig en moedig. Belijd openlijk voor
God en voor de menschen de schrikwekkende
afdwaling die u heeft meegesleurd.
„Den menschen zult gij dan oen held zijn en
Gode een heilige.
„Het herstel zal de misdaad evenaren, neon
overschaduwen.
„Gij zult groot in do
wat heter is, groot in de eeuwigheid.'
Esterhazy is niet in vrijheid gesteld, zooals
door sommige bladen werd aangekondigd.
Een aantal vervolgingen heeft de „Jour" zich
op den hals gehaald- De „Indépcndanco Beige"
doet het blad een proces aan omdat het be
schuldigd was van door Duitsch geld te zijn
omgekocht; evenzoo de Brusselsche „Soir",
Maar bovendien heeft de senator Trarieux een
vervolging ingesteld wegens het bericht dat hij
gearresteerd zou worden, en Picquard op grond
van de hem toegedichte poging tot zelfmoord.
Gemengde Mcdedccllngen.
Keizer "Wilhelm zal op zijn reis naar liet
Oosten, behalve den Khedive van Egypte, ook'
den Sultan van Turkije bezoeken.
De zitting der Italiaansehe Kamer is gesloten.
De „Figaro" meldt dab hot Vaticaan na 1
Januari 1899 electrisch zal worden verlicht.
Met de voorbereidende werkzaamheden is reeds
een aanvang gemaakt. De beweegkracht voor de
motoren zal geleverd worden door de snelstroo-
mende waterleiding uit het hooggelegen meer
van Bracciano, 30 kilometer ten Noorden van
Rome.
De Paus stelt veel belang in do werken en
verzuimt niet, geregeld naar de vorderingen te
gaan zien.
Volgens berichten uit Kanton hebben de in
vloedrijke leden der Jong-Chinoesche partij
zich vercenigd om den opstand in Zuid-China
te steunen. Zelfs wordt beweerd dat er een revo-
lutionnair bewind, samengesteld uit Chineezen,
die de Europeesclie begrippen zijn toegedaan,
zal worden gevormd met officieuzen steun van
Japan en Engeland.
Het geschil van Transvaal met Swazi-land is
geëindigd door de gevangenneming van koning
Bunu. Do Koningin-Moeder is met de regeering
belast.
De Amerikaansehe millionnaire Clara Ward,
ex-prinses van Chimay, wier viucht met den
zigeuner Rigo en haar later bohémienne-leven
zoo groot opzien wekte, is te Buda-Pesb over
leden.
luk, De gouden draden die door het verkleurende
en verwelkende loof der boomen trilden, weefden nu
en dan om zijn ziel een toovernet van zoete zalige
herinneringen.
Irngjor zag het en zij beefde voor het oogen
blik waarop hij zijn verhaal.zou hervatten. Een
voorgevoel zeide het haarzij las het op zijn ge
laat dat werd bewolkt, dat de schaduwen van bet
verleden reeds weder zwaar over dezen korten
droom van geluk hingen en dat uit de sombere
duisternis nog eens twee gestalten te voorschijn
zouden treden haar ouders.
En als had hij haar gedachtengaig gevolgd,
ging de graaf, zonder naar een gelijdelijke over
gang te zoeken, als tot zich zelf sprekend weder
voort
sin een klein stadje van Italië was het. Er werd
veel en met ontroering gesproken over het lot
eener arme vreemde vrouw een buitenlandsche,
die door haar man, een paardrijder, na de ge
meenste behandeling die men zich maar kon denken,
terwijl zij haar bevalling tegemoetzag, zonder mid
delen was achtergelaten. Hij noemde zich Grimaldi,
en zijn aristocratische manieren deden vermoeden
dat hij een nakomeling was van het oud vorstelijk
geslacht dor Griraaldi's dat eeuwenlang regeerde
over het beruchte Monaco. Het circus waaraan hij
als rijder verbonden was, had daar eenige voor
stellingen gegeven en was toen verder getrokken,
en hij was meegegaan. De arme vrouw had hij
achtergelaten om voor zich zelf te zorgen. Dat
alles vertelde men ons in het hotel waar wij onzen
intrek hadden genomen voor een kort verblijf.
(Wordt vervolgd.)