u
52"'" jaargang.
Woensdag 2 November 1898.
N°. 9771.
1
W
DE GELDDUIVEL.
f;
g?
Verschijnt dagelijks, uitgezonderd Zon- en Feestdagen,
UITGEVER: H. J. C. ROELANTS.
K e mi i s g e v i n g.
BUITENLAND.
l
fl
My
-ifcs-i
t'X,
m,
II
M
Drie belangrijke portefeuilles, marine, finan
ciën en vooral buitenlandsche zaken, zijn in de
zelfde handen gebleven. Delcassé kan aldus zijn
tob nu toe met beleid gevoerde buiterlandsche
politiek voortzetten, Lockroy krijgt do gelegen
heid voor zijn marine-reorganisatie, Peytral kan
zijn inkomstenbelasting er door zien te halen.
ABOiHraHSSTSPHiJi voor Sohiedam, per kwartaal f 0.90
omliggende plaatsen, p. kwart. - 1.05
franco pet poet, p. kwartaal. - 1.30
hf~tAfeonderlijke nommers- 0.02
BUREAUBOTERSTRAAT ÏO, Teïephoon Ko. IS».
ADVERTENTiarnus: van 1—5 gowono regcla met inbe
grip van eeno Courant0.52
Iedere gowono regel meero.io
Bij abonnement wordt korting verleend.
V De Burgemeester van Schiedam,
i~ Brengt bij (loze ter kennis van de ingezetenen:
Dat de kohieren van do belasting op bednjfs- en
andere inkomsten no. IV, voor liet belastingjaar 1898/9,
'en van de Peisoneele belasting no. IX dezer gemeente,
over het dienstjaar "1898, dooi den heer directeur der
- 1 directe belastingen te Rotterdam op den 29ston Oc-
t08er -1898 executoir verklaard, op lieden aan den
'.-ontvanger der directe belastingen ter invoidering zijn
overgemaakt.
Voorts wordt bij deze herinnerd, dat een ieder ver
plicht is, zijnen aanslag op den bij do wet bepaalden
voet te voldoen; alsmede dat lieden de termijn van
us i«ken ingaat, binnen welke de reclames tegen
dezen aanslag behooieu te worden ingediend.
l£n is hiervan afkondiging geschied, waar het bo
il' hooit, den laten November 1898.
Be Burgemeester voornoemd,
VERSTEEG.
f
sty r
W\
Algemeen overzicht.
SCHIEDAM, 1 November '98.
Onrustwekkend zijn. de laatste bericliten om
trent de mobilisatie der Engelsche vloot.
Uit Londen wordt bericht: Er lieerscht de
grootst mogelijke bedrijvigheid aan de marine
werven te Devonport, Plymouth en Portsmouth.
De oorlogsschepen worden zeeklaar gemaakt en
nemen kolenvoorraden en oorlogsmateriaal in.
Ook de manschappen worden naar boord gezon
den. De verloven van de kanonniers zijn inge
trokken.
De „Pali Mall Gazette" zegt in staat te zijn
om te verklaren, dat maatregelen genomen zijn
voor het oproepen van do reserve, het mobili-
seeren van de vrijwilligers en het vormen van
groote kampen van geregelde militie en vrijwil-
ligers-mfanterie in do nabijheid van verschillen
de belangrijke snijpunten van spoorwegen.
Nu beweert de „Daily News wel dat er al
leen sprake is van een belangrijke vlootdemon-
riratie evenals na den bekenden brief van kei
zer Wilhelm aan president Krager, maar daar
mede zijn in lijnrechten strijd de berichten die
.uit alle deélen van heb Britsche wereldrijk ko
men. Uit Shanghai wordt gemeld dat heb eska
der bevel heeft gekregen naar Hongkong te
gaan en daar bevelen af te wachten; uit Hali
fax en van Vancouver wordt bericht dat er dag
en nacht aan de vloot wordt gearbeid.
Het Kanaal-eskader is te Gibraltar aangeko
men, om daar voorloopig een dag of veertien te
blijven.
Met die oorlogstoerustingen. schijnt in zeker
verband te staan heb besluit van keizer Wil
helm om spoedig terug te koeren.
Uit Jeruzalem wordt gemeld: De Duilsche
Keizer heeft besloten zijn x-eis door Palestina
DOOR
S. WÖRISHÖFFER.
r
I; „En ga je naar Frankfort?" vroeg zij.
s Hij keek naar het venster; op zijn gelaat
'voerden zeer verschillende gewaarwordingen.
strijd.
„Moet ik niet gaan?" vroeg hij op besluite-
loozen toon.
„Ik vind van neen, Hans. Hot testament be-
vat ongetwijfeld een beleediging voor jo; dunkt
je ook niet?"
„Ik wil er heen!" riep hij plotseling uit. „Ik
moet mij ter plaatso zelve overtuigen of het
mogelijk is te protesteeren. Ga je mee, Rufh l
Zij schudde het hoofd. „Wolfram is betrouw
baar, Hans."
„Zonder cenigen twijfel. Maar ik wil toch
mot eigen oogen de zaken volkomen kunnen
doorzien."
Cecilia hoorde# van al die bijzonderheden
niets; do baron zeide haar alleen dab hij te
Frankfort inlichtingen zou gaan inwinnen, on
:/toen vertrok hij. Gedurende die nachtelijke reis
1 door het in herfstdos getooide land sloot lnj
evenwel geen ooghet gistte en woelde in zijn
aderen, en hij kon dat niet bedwingen. Strak
en onbewegelijk keek hij naar buiten in do duis
ternis.
Op het station te Frankfort trad Erik hem
to bekorten. Van het uitstapje naar Jericho is
afgezien, en men gelooft dat er ook niets zal
komen van heb bezoek aan Syrië. Mon schrijft
's Keizers besluit toe aan verwikkelingen in
Europa.
Vanwaar die plotselinge verandering in den
toestand Nog voor eenige dagen scheen tus-
schen Frankrijk en Engeland de toestand veel
zuiverder, en in Marchnnd's reis naar Kaïro
word algemeen een „thoelepolsgowijs toegeven"
(zooals do „Köhi. Ztg." zich uitdrukte) van
Frankrijk gezien.
Men zoekt de verklaring hierin dat Rusland
een diplomatiek communiqué heeft gezonden
aan de Engelsohe regeering waarin herinnerd
wordt aan Engoland's belofte om Egypte to
ontruimen en tevens gevraagd worclt wanneer
Engeland uitvoering zal geven aan die belofte.
En dit klopt met wat de „Éclair" mededeelt.
Dit blad zegt dab de Fashoda-quaestie op zich
zelf in een voor Engeland gunstigeu zin zal wor
den opgelost; maar daarna zal de Fransche re
geering onmiddellijk de Egyptische quaestie op
werpen, waartoe heb vooral aangemoedigd is
door Rusland, dat zijn werkdadigstcn steun
heeft toegezegd. Bovendien, eindigt het blad,
verzekert men dab Duitschlaud ook geneigd is
Frankrijk's verlangen naar een. definitieve re
geling der Egyptische quaestie te ondersteunen.
Engeland nu antwoordt op de categorische
vraag van Frankrijk's bondgenoot mot een mo
bilisatie zijner vloot.
Met belangstelling dienen thans cle volgende
gebeurtenissen te worden afgewacht.
Het Fransche ministerie heet nu gereed te
zijn. De samenstelling is aldusDupuy minis
ter-president en binnenlandsche zaken; Lebrot
justitie; Do Freycinet oorlog; Lockroy mari
ne; Delcassé buitenlandsche zaken; Peytralfi
nanciën; Leygues onderwijs; Dclombre koop
handel; Krantz openbare werken; Guillain ko
loniën Viger landbouw.
De voorspellingen omtrent de samenstelling
van het kabinet zijn overigens slecht uitgeko
men. Bourgeois is niet behouden, zoo min als
Maruójouls, maar het meest treft dat in plaats
van Ribot de afgevaardigde van Calvados en
professor in do rechten aan de hoogeschool to
Caen, Lobreb, zich met justitie belast.
Moet daarin oen slecht toeken worden gezien
voor de verdere ontwikkeling van het Drcyfus-
drania Want Ribot was een beslist voorstan
der der herziening, en het doet vreemd aan hem
op het laatste oogenblik nog vervangen te zien.
Daarom verheugen do anti-Drcyfusgeriudcn
zich er over dat Ribot uitgevallen is, terwijl
vele vrienden van Dreyfus den „premier" niet
erg vertrouwen.
eensklaps tegemoet; hij scheen oenigszins ver
wonderd den baron daar to zien.
„Jij hier, Hans Adam?" vroeg hij verbaasd.
De baron had don vriend zijner jeugd min
der hartelijk begroet dan anders wel het geval
was. „Zoo!" riep hij uit. „Jo wist dus reeds
dab ik niet gedagvaard ben om de opening van
het testament to komen bijwonen, Erik?"
„Ja, dat wist ik."
„Zoo, zoo nu, dab komt wel terecht. Ga
je mede?"
Wolfram keek verbaasd in het schrikwek
kend bleeke gelaat van don baron.
„Waarom spreek jo op zoo'n vijandigen toon,
Hans?"
De lippen van den ander trilden hovig, „Vij
andig?" herhaalde hij. „Onzin! Hoo kom je
daaraan
„Nu, als ik mij vergist heb, dan is hei des
te beter. Laat ons toch vóór alles niet ook nog
in persoonlijke onaangenaamheden verdwalen,
Hans."
„Terwijl de zakelijke reeds zoo overvloedig
voorhanden zijn, wil jo zeggen. Maar ik wil een
duidelijk inzicht hebben, voordat ik eonig be
sluit neem,"
Een en hetzelfde rijtuig bracht beide hoeren
naar het hotel, maar onderwcv werd er weinig
gesproken. Enk was zeer bleek; hij zag er uit
als iemand wien een zwaar leed heeft getroffen.
In do wachtkamer in het gerechtsgebouw
stak Hans Adam hem plotseling do hand toe.
„Zeg," fluisterde hij, „kan je je volkomen
verplaatsen in mijn positie? Do grond waarop
ik zoo zeker meende to staan, is mij plotseling
Onder het ministcr-prcridcntschap van Du-
puy werd Dreyfus lot levenslange deportatie
veroordeeld.
Toch is allo vrees ongegrond. Voorgoed is do
zaak nu teruggebracht naar het gebied waar zij
thuis behoorthot gebied der justitie.
Gistermiddag heeft het Hoi' van Cassatie met
gesloten deuren in raadkamer beraadslaagd over
hot aanvullend onderzoek dab in zijn arrest be
volen is. Men verwachtte dat het Hof dan te
gelijk ccn of meer raadshoeren zou aanwijzen
om de instructie te leiden.
Reeds zouden volgons een in het Paleis van Ju
stitie loopeud gerucht twee raadsheeren op het
ministerie van oorlog hot geheime dossier zijn
gaan opeischeu; Lockroy, de interimaire func
tionaris van oorlog, zou echter bezwaar maken
het dossier af te geven; alleen zou hij de raads
heeren vergunning hebben gegeven van versehil-
Icndo stukken kennis to nemen.
Voordat deze twee raadsheeren zich naar hot
departement van oorlog begaven, licoft nu-. Mor-
nard, de advocaat van mevrouw Dreyfus, een
langdurig onderhoud gehad met don voorzitter
van het Hof.
Cavaignac heeft inmiddels aan den voorzitter
een schrijven gericht, waarin hij vraagt in den
loop van het aanvullend onderzoek gehoord te
worden. De oiid-mnnstcr komt op tegen de be
wering van den raadsheer-rapporteur dat hij bij
de voorlezing van de tribune der Kamer afge
weken was van don oorspronkelijke!! tekst van
het rapport van Lebnui-Reiiault. Cavaignac
verklaart het stuk volledig tc hebben voorge
lezen.
Voorts komt de oud-minister er tegen opdat
do perooon van wien het borderel afkomstig is,
niet bekend zou zijn. Cavaignac zegt zijn naam
te kennen en ande personen kennen dien ook.
Het rapport van generaal Roger zegt dan ook
dat het bordeiel „langs den gewonen weg" het
ministerie heeft bereikt, d. w. z. door een agent
die van naam en van, per»oon bekend is bij allen
die hem behooren te kennen.
Intusschen is het dossier overgebracht naar
het archief van het Ilof waar het zorgvuldig
is weggeborgen.
Men noemt den raadsheer Athal gewezen
rechter van instructie en gewezen procureur der
Republiek, als do man dio met hei onderzoek
zal worden belast.
Inmiddels is de afzondering, waarin Picquard
gevangen zat, geëindigd. De senator Ranc en
de zwager van den kolonel, Edniond Gast, heb
ben hem mogen bezoeken. De laatste doelde aan
een redacteur der „Libertc" mede dat hij zijn
zwager tweemaal per week een half uur mocht
zien en spreken, in tegenwoordigheid van den
directeur der gevangenis echter.
„Ik kan met hem alleen over gewone dingen
spreken," vertelde de heer Gast, „maar aan de
wijze waarop ik zeide alles gaat goed! heeft hij
kunnen bemerken dat de gebeurtenissen zijn
houding beginnen to rechtvaardigen,"
onder do voeten vandaan gehaald en dat
alles door cle gril van een zieke, door inblazin
gen van derden. Dat is niet om te lachen, niet
waar
Erik liet zijn hand langzaam over zijn gelaat
glijden. „Je moet strijden als een man, Hans.
Anderen zijn er niet beter aan toe dan jij."
Eerst nu zag de baron hoo buitengewoon ern
stig het gelaat van don vriend zijner jeugd
stond.
„Is je een ongeluk overkomen?" vroeg hij.
Een hoofdschudden was het antwoord.
„Neen."
„Maar je denkt aan die twaalfduizend tha
ler, Erik. Je mist het geld erg. Was het je ge-
heelo beschikbare kapitaal?"
„Ja. Dab wil zoggen, het was natuurlijk
eigenlijk jou geld, maar
„Je hieldt het voor ie eigendom. Erik, wat
zou ik er voor willen geven als dat geheim nooit
onthuld was. Jou is alles ontnomen en mij heeft
het niets, niet liet minste geholpen."
„Laat dab toch nisten, Hans
Op dit oogénblik klonk de hel, Erik werd
opgeroepen en moest aan die uitnoodiging ge*
volg geven. Toen de baron zich op de griffie ge
legitimeerd had, kreeg hij verlof de nu volgen
de gerechtelijke handeling bij te wonen.
Behalve de ambtelijke personen was alleen
nog do notaris tegenwoordig, anders niemand.
Eerst werd nu het eerste den baron reeds be
kende testament voorgelezen, daarna het codicil.
„Nadat ik helaas de overtuiging moest krij
gen," luidde het, „dat de echtgenoot mijner
nicht Cecilia op lichtzinnige wijze schulden
Zaterdag had hij don kolonel ook kunnen zeg
gen „Twee prachtige dagen in cassatie," doch
toen was de directeur terstond tussclienbeido ge
komen.
Picquard ontvangt geen couranten en brie
ven waarin over do zaalc-Dreyfus wordt gespro
ken,maar hij krijgt nu door zijn zwager tal van
bewijzen van sympathie. Den heer Gast worden
dagelijks
a 30 brieven toegezonden met
vriendschapsbetuigingen.
De „Libeitó1, deelt ten slotte mode dat do
instructie tegen Picquard bijna is afgeloopen.
Over Dreyfus zet de „Matan" haar medodce-
lingen van Jean Hess voort. Daaruit blijkt dat
Dreyfus zich bewust is dat zijn zaak nog altijd
in Frankrijk aan do orde is. Hij maakte dit op
uit de buitengowonc strengheid waarmede hij
bewaakt werd.
Hoe bang de Fransclio regeering is geweest
voor de tegenstanders van Dreyfus spreekt uit
het feit dat Lebou, toen Dreyfus aan dysenterie
leccl, reeds heveleu had gegeven om het lijk van
den banneling te balsemen. De minister vree-do
nl. dat mon, wanneer Dreyfus' lijk, evenals met
gowono strnffolingen geschiedt, in zee werd go-
worpen, van ontvluchting zou spreken.
Advocaat Cabanas heeft ccn beklag inge
diend bij de postdircclie dat zijn telefonische
gesprekken mot EsLerhazy worden afgeluisterd.
Mr. Tczéuas lieoft een aanklacht ingediend
legen „onbekend" wegous het publieeeren van
het telegram van EsLerhazy aan hem, dab door
mr, Mornnrd is voorgelezen.
Ook dit telegram zou afgeluisterd zijn, toen
het hem per telefoon werd medegedeeld.
Do „Aurore" heeft het weer over geheimzin
nige gebeurtenissen op doll Monb-Valérien. Acht
dagen geleden is in clen nacht van. Zaterdag op
Zondag een geheimzinnig persoon onder groote
voorzorgsmaatregelen daar binnengebracht. Bui-
Lengewono maatregelen zijn er toen getroffen
dat niemand te weten zou kunnen komen wio
de geheimzinnige gast der militairs autoriteiten
is. lederen nacht zijn de vier vensters der to
zijner beschikking staande vertrekken verlicht.
Sedert eenige dagen worden te Parijs en in
cle grootore provincie-steden plakkaten aange
plakt met hot opschrift: „Dreyfus is een ver
rader". Daarboven staan de vijf laatste minis
ters" van oorlog afgebeeld, onder die portretten
zijn hun verklaringen over Dreyfus' schuld af
gedrukt.
Wie betaalt dat? vraagt de „Aurora".
Do eerste vervolging is ingesteld tegen beleo-
digers van heb leger. De schuldigen zijn vier
aarclwerkers te Avignon die eon voorbijgaandon
kapitein der infanterie uitscholden en beleodig-
den.
President Fame gaat zich inmiddels popu
lair maken.
Zondagavond werd er in de opera een gratis-
uitvoering gegeven. Bij de derde acte van Sam
son cn Dehla" verscheen onverwacht de Praai
den' der Republiek, vergezeld door generaal
Baillod en Lo Gall, en ging op zijn gowono
paats zitten. Daverende toejuichingendo ka
pelmeester liet de „Marseillaise spelen, waarna
onverstandig ge
maakt en dat zijn schulden het voorhanden ver
mogen belangrijk overtreffen, kan ik er uieb too
besluiten mijn geld aan zijn handen toe te ver
trouwen, Derhalve benoom ik mijn nicht Ruth
tot universeel© erfgename der geheele nalaten
schap, mot de verplichting evenwol om haar
zuster, zoolang deze leeft, voor gebrek en ontbe
ring te bewaren. Het vermogen moet geenszins
mijn jongste nicht bcvoordeelen boven de oude
re, maar moet alleen eens voor al onttrokken
worden aan de beschikking vau baron von
Molclt."
Een pijnlijke stilte volgde op deze woorden.
Do notaris keek nu eens don eenen, dan veer
den anderen der beide# beide hoeren aan. Waar
om was ook do edelman zoo
veest hierheen te komen
Hans Adam beproefde tweemaal verstaan
baar tc spreken, voordat het hem gelukte uit
ziju droge keel eon klank te voorschijn to bren
gen, Zijn oogen schitterden onnatuurlijk in het
bleeke gelaat.
„Een vinag, mijne heeren," zeide hij toen.
„Ben ik verplicht den inhoud van dit testament
goed te keuren?"
Heb antwoord luidde bevestigend. „Nevon en
nichten kunnen geen verzet aanteekenen."
„Zoo ik dank u."
En met een korten groet wendde hij rich
naar de deur, maar alleen om in do corridors
van het uitgestrekte gebouw de komst van den
notaris af te wachten. Dezen sprak hij toen aan.
„U kent mij, mijnheer?"
„Ik heb de eer ti te kennen."
(Wurdt vervolgd,)
