f: ;52"'° jaargang. te' Het Gouden Kalf. Zondag 18 en Maandag-19~ December 1898. N°. 9811. m Eerste Blad witenlaniT Ir- w Verschijnt dagelijks, uitgezonderd Zon- en Feestdagen, ]A IV- Ife I UITGEVER: H. J. C. ROELANTS. tl? 1 f4 J«L-' p'1 IS» JULES MARY. Ié- I th Ar t I'Af 4 r teïNMEHTdPKijs voor Schiedam, pet kwartaal I I 0.90 b omliggende plaatsen, p. kwart. - 1.05 franco per post, p, kwartaal. - 1.30 .Afzonderlijke nommerso,02 BUREAU: BOTERSTRAAT 5?0, Telcplioon TVo. 123. AüVEETEiwrEPMjs: van 1—5 gowono tegels mot inbe grip van ccno Courantf o.5S ïedcro gewone regel meerqjq By abonnement wordt korting verleend. 4-1 m Algemeen overzicht. SCHIEDAM, 17 December '98. Po Fransehe Kamer had zich gisteren bezig l'l'/.te houden met haar eigen ontstaan. -shyi Men weet hoe ieder ministerie door verplaat- ljlri sing van prefecten en onderprefecten heb land $4fte zijnen gunste bewerkt, en hoe over 'b alge- hvfin.een bij de verkiezingen de regeering de hand h-Jyin. het spel heeft, in de eerste plaats doordat er JjMj'ófficieele candidaten worden gesteld. j'jfs Do socialist Viviani nu interpelleerde de re- Ki geering gisteren over de verkiezing te Narbon- MÈne, waarin de minister Barthou een groote i"ol S.Ihaid gespeeld. Viviani ging de verkiezingscaan- '3,1'f pagne aldaar na en las hot ministerie-Méhne de levieten. De interpellamt beriep zich op de mi- 'nisterieiele verantwoordelijkheid; zedelijke ver- *"'1 jaring bestaat esc niet. ,,y evYiviam verweet Barthou dab hij als minister de repubhlceinsche prefecten had opgeofferd, en 4b«,Mé]ine dab hij de prefecten aan zioh dienst- JJUJbaar had gemaakt. Ik#-' - Do voorzitter Desohanel had al eens om 'ffi* kalmte moeten verzoeken, toen. het Centrum door de Enkerzijde werd uitgejouwd. Bouchard, tpl' die uitriep dat Méline aan de algemeene ver te achting was prijs gegeven, werd thans tob de orde geroepen. Hetzelfde lot wedervoer den interpellant toen hij voortging„Men heeft afgevaardigden ge maakt van opgedirkte livredkneclits". Er werd - luid geapplaudisseerd, maar het Centrum schreeuwde„Tob de ordeen de voorzitter v:gaf aan die vermaning onder geweldig rumoer gohoor, nadat hij eerst Viviani gevraagd had het woord „iivrerknecht" in te trekken. Barthou beklom, nu de tribune. „Hot woord is aan den beschuldigde 1" werd er geroepen. De oud-minister van openbare werken in 1894 en van bimnenlandsohe zaken in 1896 bepaalde zijn verdediging tot een verwijzing naar het feit dat 576 der verkiezingen waarin het mi nisterie de hand zou gehad hebben, zonder debat zijn goedgekeurd. Man had de loyale hou ding der reigeering erkend. Hij zelf had ais mi nister van. binnenlandsche zaken juist den pre>- fecfc geseind dat zijn ambtenaren ach onzijdig 7„.moestem houden. Maar 't is Viviani er om te doen, een partij aan te vallen, zeide de oud-mi nister; aan de Kamer wilde hij heb overlaten die nieuwe tactiek der socialisten te gispen. Bebret, de minister van justitie, die eerst vruchteloos de tribune had beklommen, kon 1 eerst aan het woord komen, nadat Camaud'nog eons hat ministerie-Méhne de les had gelezen. L De minister gaf een verklaring van de ver te volgingen die wegens bepaalde feiten waren in- gesteld en beloofde dat de vrijheid der kiezers ri zou beschermd worden. i i A I sfê* DOOR. 6) Ecu paar -dagen later kwam papa Morton m gezelschap van den burggraaf en den baron, die I hem ieder onder een arm vasthielden, doornat ]£?- thuis. Hij was in de Seine gevallen toen hij zich [te: uit zijn bootje bukte om een brasem te pakken dio aan dm haaK lag te spartelen. De heeren waren in het water gesprongen on s hadden hem heb leven gered voordat hij nog Pk don tijd had gehad zijn armen uit te daan. Die daad van zelfopoffering verschafte hun Ifc.den. toegang tot de villa. Van. dien dag af "wer- I den zij de huisvrienden van de villa-Morton, tot tegroot genoegen van James dio van zijn een- Ijizaamheid genoeg begon te krijgen. Iff, Zij waren beiden min of meer verliefd op Su- j;#zaini-a, wier schoonheid en, bevalligheid hen aan- trokken. Zij hielden elkander er wedorkeerig fmee voor den gek, want zij twijfelden er niet aan of hun deftige familie zou er niet van ge diend zijn, wanneer zij trouwden met een meisje ,'fK.wier vader door zijn leveranciers voor den kan- '1 tonrechter was gedaagd. Ste Mn gebeurde het dat do burggraaf de Va- |i" nière op een Zondag bezook kreeg van een oud |lstudiegencot, Octavo de Manillon, den. eersten ^reporter van het dagblad de „Rapid©". De re- Iporter kwam eens een oogenblikje uitrusten van |i| zijn. veelvuldige zwerftochten door de straten IviTan Parijs. Ifjy Gontran stelde hem aan Frederik voor en na |r'-£ Inmiddels begonnen de banken van liet Cen- tium leeg te loopen. Er werd geschreeuwd om sluiting; van het debat, maar de linkerzijde riep om Méline. Dezo beklom daan ook de tribune en trachtte te betoogen dat de regeering juist in het depar tement Aude, waai" de politieke hartstochten tot hun hoogtepunt waren gestegen, alles ge daan had om de onzijdigheid van hot bestuur te doen eerbiedigen. Zij had maatregelen geno men om conflicten on wanordelijkheden te voor komen Er bleef dan ook niets van Viviani's re quisitoir over. Onder gejouw van luiks en toejuichingen van het Centrum keerde do ex-premier naar zijn plaats terug. Het debat werd onder steeds voortdurend la>- waai gesloten .en Desohanel las de ingekomen moties voor. Dupuy voreenigde zich met die van Klobz, luidende: De Kamer, hot stellen van officieel© cnndidaturen afkeurende ou rekenende op de flinkheid der regeering om dc vrijheid van het algemeen stemrecht door haar vertegenwoordi gers te doen eerbiedigen, gaat over tot de ordo van den dag. Het centrum verlangde da eenvoudige orde van den dag. Dupuy weigerde cke. De gahcele linkerzijde stond op en juichte den minister president toede radicalen wenschten ham geluk. Met den kreet: „Leve de Republiekwerd de verwerping met 303 tegen 177 stemmon dor eenvoudige cade van den dag begroot, Dupuy voreenigde zich nu nog melt heb boe- voogsel van Perrier aan de motie-Klotz„walkc ook de politieke partij zij, di© aan heb bewind is." De minister-president verklaarde daarbij „Sommigen zouden kunnen denken dat wij een politieke daadl hebben verricht. Neen, wij hebben alleen een daad van moraliteit ged'aan." Luidruchtig gejuich van links, terwijl de rechter- en de uiterste linkerzijde schelden on jouwen. Er wordt geroepen: „Weg mot Méli ne l Weg met Barthou! Weg met de stemmen- dieven Het eerste deel der motie-Klotz werd hierop zonder stemming, liet toevoegsel van Perrier met het tweede deel vervolgens met 548 stem men, het slot met 348 tegen 23 en hot geheel met alle stemmen der 335 nog aanwezige leden aangenomen. Een oogenblik dreigde in deze zitting een mi nister icele crisis. De minister van openbare wer ken ICrantz en de onder-staatssecretaris van bin nenlandsche zaken Jules Legrand, verlieten de zaal toen Dupuy de motie-Klotz aanvaardde, waarmode zij zich niob kondon vercenigen. Na een onderhoud met den minister-president over diens verklaring voor de Kamer, kwamen de heeren op hun besluit terug en zetten zich weer aan de groene tafel neder. Na de Kamerzitting evenwel heibben de mi nisters Krantz, Guillain en Delombre on Jules Legrand geconfereerd met do voornaamst© een goed dejeuner op het kasteel, namen alle drie visohgereedschap mede en sloegen den weg naar de rivier in. „Ik zal je in kennis brengen," zeide de burg graaf tob Octave, „met een Engelschen of Ame- rikaanschen ik ben er nog niet achter kun nen komen. visschcr, die een heel mooie doch ter heeft." „Wat de vissoher betreft, ga je gang, maar de mooie dochter dio kan mij weinig schelen vandaag althans." „Dat zou u niet zeggen," zeido Frederik, „als li miss Suzanna gezien had." „Suzanna!" zei de Manillon, zijn vinger na denkend tegen zijn voorhoofd leggend, „ik ken dien naam." De> twee neven begonnen to lachen. Maar de reporter stoorde er zich niet aan. Hij was midden op den weg blijven staan en zijn geheugen raadplegend zocht hij een Suzanna in het vakje bestemd voor de mooie meisjes. Zij waren nu niet meor dan tweehonderd meters van de rivier af. Reeds kon men Morton zien, gezeten op de voorplecht van zijn bootje met den hengel in de hand. Gontran pakte den journalist bij de schou ders, en wees hem met dan vinger Suzanna's vador aan: „Daar heb jo don man." De Manillon stond nog altijd stil en hiold, om beter te kunnen zien, zijn beide handen ge bogen voor zijn oogen, bij wijze van verrei- kijker. „Zeg, ilc ken dien rug!" riep hij uit. „Dien rug ken ik heel zeker." Juist op dat oogenblik had papa Morton een zijdelingsche wending gemaakt; hij nam den letten dor vooruitstrevende partij, onder wue III hot, ovor den toestand die ontstaan was door Dupuy's houding tegenover Méline en Barthou. Besloten werd af te zien van heb aanvankelijk dent met de groep Mêlhie-Barthou ©n helt uit- bestnande voornemen om af to treden. Do houding van Dupuy boteokont niets meer of minder dan do bicuk van den mimistar-presi- dmkkelijk aanvaar don der" republikeinscho con centratie, die het kabinet versterkt in zijn po sitie tegenover do radicalen. Aan hol slot der zitting wouschte Drumont neg te uitorpellcoren ever de schorsing van Max Régis als burgemeester van Algiers. De inter pellatie' weid echter tot Vrijdag a.s. verdaagd Bij do Kamt" zoowol als bij den Sonant is door den minister-president een wetsontwerp tot reorganisatie dei politie in Algiers inge diend. Het beoogt den ptb'tie-diensb to brengen onder het bestuur van den proftri en dien te onttrekken aan het stedelijk bestuur. Do anti-semieten zullen zich daar wei met hand en tand to?en verzetten. Engelsche bladen weten reeds weder te ver tellen van eeii Eransclion speldoprik. De Britsohe gozant te Poking moet nl, bij het Tsnmg-li-Ya,men geprotesteerd hebben tegen de aanvrage van Eransohe zijde om uitbreiding van grondgebied. Dadelijk grijpt do „Pall Mall Gazette" dit feit aan, om te betoogen dait Frankrijk dat grondgebied niet ncodig heeft, maar dat het, evenals met Fashcdu heb geval was, dient om de politiek van speldeprikkcn tegen Engeland voort te zetten. Want dan zou het protectionis me worden ingevoerd, in een gebied welks bozit een volk, da.it hot systeem der „geopende deur" handhaaft, noodig lieeft. net blad voegt er bij dat, al zou Engeland met Frankrijk m China in moeilijkheden gera ken, de door den hoer Tatitscheff gespreken woorden toelaten er op te hopen dat niets der gelijks van Rusland te vreezen is. Wie is Tatitscheff en welke waren de woor den die de „Pall Mall Gazette" zooveel verlrou- won inboezemen? Do hc-cr Tatitscheff is keizerlijk RussLeh commissaris voor de financieel© aangelegenhe den in Rusland, en toen aan een feestmaal te ziiner eere door de Anglo-Caucaaiaii Oil-Com pany een dronk ingesteld word op den Czaar, antwoordde de keizerlijke commissaris daarop dat de vriendschappelijke betrekkingen tus- schen Rusland en Engeland eon onmisbare fac tor zijn voor den wereldvrede. Hij weos er met voldoening op, dat de toongevende personen in Engeland een vriendschappelijke verstandhou ding tot Rusland hobbeai aanbevolen. Taütsohoff zeide nog dat Engeland over twee jaar, wanneer liet handelsverdrag tussehen Rus land en Duitschland herzien moet worden, van zijn wenschen kan doen blijken. Hij bepleitte heb vei'strefcken van Engelsch kapitaal aan Rus ouden stroohoed af, waarniedei zeker nooit een nabob zijn hoofd zou hebben willen dekken en wischbe zich het voorhoofd af mot een geldeur- den zakdoek. „Ik ken dat hoofd f" riep de Manillon weer uit. „Ik ken dab hoofd zeer goed!" En kijk, nu strekt papa Morton, dio een mooio baars aan den haak had geslagen en dl© iu zijn neb had geborgen, zijn rechterarm uit, mot den vuist, naar buiten gelieerd, en bracht dien mot een korten rule weer naar het lichaam, als wilde hij aanduiden„ziezoo, daar hebben wo er nog een die m de pan "aat." „En hoe heet- dat type van jullie?" vroeg de Manillon. „Morton,", antwoordden do twee noven in koor. „Morton," herhaalde de reporter met een dia bolisch gegrinnik. „Zijt ge daar wol zeker van. V' „Volkomen." „En zijn dochter heet Suzanna? Ik zou er wat onder willen verwedden, dat zijn vrouw Mario heet." „Juist." „Dan is hij hab!" riep de reporter uit. „Vrienden, wat ontdek ik daar een prachtig nieuwtje1 Koopt morgen eens de „Rapid©", en je zult staan kijken1 Maar 't is waar, julhe zijn niet van 't vak. Van julhe behoef ik geen con currentie te vreezen. Waarom zou ik jullie niet dadelijk zeggen lioo de zaak in elkaar zit: die mijnheer Morton is niemand anders dan James Balderby, de bekende nabob." „Balderby herhaalden de graaf ©n de baron verbaasd. „Ja zeker, Balderby f En laat men mij er nu maar niet mee aankomen dat hij geen werke- sisehe ondernemingen on vei klaarde dat de Rus sische minister van financiën Witte groote waarde hechtte aan de bevestiging dor thans bestaande goede betrekkingen. Nu maakt die aanbevolen Engelsche kapitaal- veirsteoltking aan Russische ondernemingen Tabitscheff's wooiden voor den onbevooroordeel de wel cenigcimaie verdacht, maar m ieder ge val is de „Ball Mall Gazette" niet deze toe spraak heel blij Do „Globe" daarentegen meent dat Rusland, ondanks zijn beweringen clat liet mcit de wereld in viede wonscht tc leven, voorbestemd is En- gelatid's vijand te worden. Het blad meent dat Frankrijk het gebied te Shanghai wil hebben, niet omdat hot dit noodig hoeft, maar alleen omdat liet aan Engeland toekomt Do Fransehe handel te Shanghai is met een twaalfde van d'ie van Engeland, en hot blad hoopt dan ook dat het Tsung-li-Yitmen. sir Claude Mc Donald vol komen zal tevreden stollen. De „Globe" gelooft niet dat de Fransehe invloed te Peking sterk genoeg is om Engeland togen te werken. Sïcmcnjile JSedcilecJInsjcu. Stead, de redacteur der „Review of reviews", onderneemt een kruistocht voor don vredb. Zondag wordt er in Sb. James-IIall te Lon den een greote meeting gehouden, gepresideerd door den bisschop van Londen, waar Stentl nio- dodeelingeu zal doen over- zijn gesprekken met don Czaar, Op dezelfde wijze wil Stead in verschillende Landen meetings houden en telkens een comité vormen, dat niet hem mode reist. Zoo zal hij Parijs, Berlijn, Weenen,, Rome bezoeken om eindelijk te St. Potersburg aan te komen waar de Czaar de internationale pelgrims zal ontvan- gen. Mr. Mornard, de advocaat van mevrouw Dreyfus, heeft thans machtiging gekregen Icon nis te nemen van heb gelioel© dossier waarover de strafkamer van heb Hof van Cassatie be schikt. Gerudhtsgewijze verluidt dat De Boisdeffro aan hot Hof heeft bekend in betrekking te heb ben gestaan tot Henry en Du Paty d© Claan. Volgens de „Aurore" lieeft Picquarb geen ver zoek orn invrijheidstelling ingediend; hij be hoeft die niet als een gunst te vragen, daar do minister van oorlog verplicht is hem op eigen gezag vrij to laten. Voor de weduwe Henry zijn reeds 22000 francs bijeengebracht. Zoowel van Duilsche als van Belgbcha zijde wordt het bericht als zou er een schikking zijn getroffen aangaande liet neutrale gebied Mo resnet tegengesproken. Van conservatieve zijde is bij den üuilschon Rijksdag een voorstel ingediend om aan het strafwetboek een artikel toe tc Voegen waarbij lijlce nabob is, zooals dio prullen van verslag gevers beweerd hebben. Ik heb inlichtingen in gewonnen, on goede ook. Ik ben naar het ge zantschap der Vereonigde Staten gegaan, waar men mij gaarne inlicht, zoo goed als overal trou wens, en men heeft mij met de stukken in de hand aangetoond dat James Balderby over een vermogen van tweehondea-d vijftig millioeu be schikt." „Tweehonderd vijftig miUioen!" herhaalden de tweo edellieden, stom van verbazing. Gontran voegde er bij „Maar waarom maakt papa Morton hier dan schulden „Wat drommel, om onbekend te blijven1 Den ongelukkigen maai is door de couranten het leven zoo zuur gemaakt. Hij kou geen stap meer doen of het stond in de courant. Hior wordt bij met rust gelaten. „En nu ga je hem weer ergeron?" vroeg Gon tran ongerust. „Waarachtig. Is liet mijn schuld als mijnro- porteTsgoluk mij weer op den weg van dien on gelukkige brengt. Maar laat ons teragkeeren, dan kunnen wij praten. Gij beiden kimt mij do volledigste inlichtingen geven. O, het is verba zend leuk. En het zal zoo eahl Amerikaansch wezen! Wat is daar een mooi artikeltje van te makenHet zal door de geheelc Parijsclie, pro vinciale en vreemde pers wordan overgenomen." De twe© neven vonden het nu niet zoo h. el prettig, maar schikten zich er in den onmee loo- genden verslaggever op de hoogt© te brengen. (Wordt vervolgd.)

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Schiedamsche Courant | 1898 | | pagina 1