m
152"® jaargang
Zondag 25 en Maandag 26 December 1898.
9817.
m
a
Eerste Blad
1
De gescheurde mantel.
n.
m
Verschijnt dagelijks, uitgezonderd Zon- en Feestdagen»
UITGEVER: H. J. C. ROELANTS.
BUREAUIiOTER§TStAAT 70, Teleplioon No. 123.
AnvEMBBiwnaiSi VBa l~-$ gWiRJa. regels mot Inbe
grip van acne Courant. f OM
B o r i c li t.
|:4C-
STIERENKE UBIN GEN.
§-]
Yerplielite iroiigstciikeuring.
IK
k
MAXIME DU CAMP.
BUITENLlm
iv
lid L-V r
IS v
vow Schiedam, pe» kwartaal f 0.90
n n omliggende plaatsen, p. kwart. - 1.05
ïx n franco per post, p. kwartaal. 1.80
Afzonderlijke nummers- 0.02
Iedere gewono regel meer Q.10
Bij abonnement wordt korting verleend.
Maandagavond vcrschUn* wegens den
(2den Kerstdag de Schiedumschc
Courant niet.
Iv
lm-" De Gedeputeerde Staten der Provincie Zuid-
lIjHOtLAND,
ff maken bekend
dat ingevolge art. 1 van het op 21 Juli door de
Provinciale Staten vastgesteld en bij IComnkltjk be-
stuit van 2 September 189G no. 28 goedgekeurd
,1,1 Reglement ter bevordeiing der veefokkerij in de Pro-
Si vincla Zuid-Ilollaud, tot hot toekennen van premiën
I voor stieren boven den leeftijd van 1 l/s jaar en voor
t\;pinitstieren heneden den leeftijd van 1 !/s jaar, jaarlij ks
if'keuringen zullen worden gehouden;
1 dat voor doze keuringen de Provincie is verdeeld in
S/14 districten en voor elk district 1 premie van f 150
if'.yoor een stier boven den leeftijd van 1 jaar on 3
premiën van f 100 voor pinkstieren beneden den leeftijd
I, van '11/2 jaar beschikbaar zijn gesteld, met dien ver-
Jfjjsiande dat slechts voor uitmuntende stieren premiën
i'i mogsn worden toegekend en dat de toegekende premiën
•■'{/slechts worden uitbetaald indien de bekroonde stieren
l' van'af de bekroning tot 1 September daaraanvolgende
f in de Provincie Zuid-Holland tegen een springgeld van
L4 hoogstens f i bescliikbaar zijn geweest;
ïM dat in elk district slechts de stiei en kunnen inede-
dingen wier standplaats binnen het district is gelegen,
iffi tenzij in bijzondere gevallen door Gedeputeerde Staten,
«1*volgens art. 5 van het Reglement, hiervan aan een of
!|ïtneer stierenhouders voor een of meer stieren afwijking
(S is toegestaan;
§p dat de Gemeente Schiedam behoort tot het !4de
^district samengesteld uit de gemeenten:
M Ylaardingen, Kethel en Spaland, Sciiiedam, Ylaar-
Ijjdingerambacht, Maassluis, Maasland en Rozenburg,
-B# en dat de keuring in dat District zal plaats hebben
®/te Vlaardingen op Woensdag 1 Maart 1899, des
Ar;morgens ten 11 ure.
iEy'
'£?L e
bf'j De Gedeputeerde Staten der piovincie Zotd-
j^IIOUAND,
iyt Maken bekend
If dat ingevolge het door de Provinciale Staten vast-
fii gesteld Reglement ter bevordering van de paarden
lef fokkerij in de Piovincie Zuid-Holland, geen andere dan
s Graven hage, oen 12den December 1898.
De Gedeputeerde Staten van Zuid-Holland
F O C K, Voorzitter,
F. TA VENRAAT, Griffier.
I N.D Op denzelfden dar; en hetzelfde uur wordt eene
ykeuring van Rijkswege gehoudenwaarl'ij premiën worden
m? uitgeloofd, onder gelijke voorwaarden als hoven
ttrmeld.
3?}
ÖC:
Ecu Kerst verlui nl.
DOOU
1.
Boven, in don toren praatten.' de klokken on-
Si'der elkaar. De twee jongst/^YMSf'1 slecht S®"
ijjl.uimd en zeiden„Is heb gt ui lijd om te sla-
ff'pen; het is bijna middernacht ~cn reeds zijn wij
gfltweo keer geluid; men heeft ons gedwongen
0 "oze stem te laten hooren in de duisternis alsof
Sliet klaar dag was en alsof wij tot de mis op
^-'Zondag riepen. Er bewegen zich menschen in
jéfde kork; zal men ons nog meer lastig vallen;
gjtam mem. ons niet met rust laten. V'
mVDs oudste liet een toomif gegrom hooren, en
pij,met een zware, schoon wat rauwe stcan zeid©
Iff,dj„Houdt den mond, meisjesge spreekt om-
||an." Toen ge naar Rome zijb geweest om geze-
8{f gènd te worden, hebt ge gezworen uw plicht te
fi,Vervullenweet ge niet dat spoedig de Korst-
fjaaeht zal aanbreken ©p dat ge de geboorte moet
sjjyBrlieorlijkon van Hem wiens opstanding gij
1/tok gevierd hebt?" Een jonge klok hemaan:
||jHot is zoo koudMaar do oude riep op stren-
|gen toon„Honkt po dan dat Hij liet niet koud
ïjad, toen Hij tor wereld kwam, naakt, zwak
|;8R huilend? Zou Hij niet op dan. heuvel van
^Bethlehem hebben geleden,-iudien de ezel en. de
niet met hun adem hadden verwarmd
|w plaats van te mopperen en te Hagen, moet
j|ge uw liefste stem doen hooren als herinnering
overeenkomstig de vooischriften van dit reglement
goedgekeurde, minstens ibiejarige liengsten tot dekking
van tneii'ien in deze Provincie mogen worden gebezigd,
tenzij do hengst en de menie minstens tien dogen m
vollen en onvooi waardelijken eigendom bij een en
donzeifden persoon zijn geweest en tijdens do dekking
nog zijn
dat bij overtreding van dit verbod de eigenaar,
houder of hoeder van den hengst zai worden gestraft
inet eene geldboete van ten hoogste vijf en twintig
gulden en de eigenaai, houder of hoeder van de menie
met eene geldboete van ten hoogste tien gulden
dat tolken jare vóór 1 Maart eene keuring der
bovenbedoelde hengsten zal plaats hebben door eune
koiirings commissie van vijf leden ten oveistaan eener'
regeliugs-coimnissie van negen leden, en dat deze
commissie in ISOO voor bedoelde keuring zuilen1
zit'ing houden
te Ovd-Beijerlandap Woensdag 8 Feb., 's moig. te 10 uur
9 Dlrhland Donderdag 9
s Nieuweshiis Vrijdag 10 9
(ileenvliet)
s Gorinchem Woensdag 15 9
9 Gouda Vrijdag 17 9
Leiden 1 Zaterdag 11 s
Rotterdam e Woensdag 22 1
In herinnering wordt gebracht dat de keuringen in J8'JR
verrichtkrachtens art. 5 van hel Reglement, niet langer
gelden dan tot de nu aangekondigde keuringen in 1899.
's G laven hage, den 12den December 1898.
De Gedeputeerde Staten voornoemd
F O G K, Voorzitter.
TAVENRAA.T, Griffier,
11
9 10 i>
10
10'/2
9 11 9
s 10
ACcesiict'n overzlcitJ.
SCHIEDAM, 24 Decomljer '98.
De anti-semieten hebben gisteren in de Eran-
scha Kamer de kous op den kop gekregen.
Drumont interpelleerde over de houding der
Algierselie regeering. Spr. vreesde clat Algiers
van Frankrijk zal worden afgescheurd gelijk
Cuba van Spanje. Er bestaat te Algiei-s slechts
een groep van burgers van Latij nsclieii oor
sprong. En dit ras haat de Joden, nij keurde
het zenden van een nieuwen prefect en de poli
tiemaatregelen af. Hij verzocht do benoeming
van een enquête-commissie.
De socialist Rousnet protesteerde tegen den
oorlog tegen de Joden, want do anti-semietisohe
partij is dc partij van agitatie en dema/gogie.
„Mon moet de Joden dwingen behoorlijk te
leven," riep Marcel Haberb uit.
Rouanet vervolgde: De Joden hebben sedert
de vorige eeuw bewezen, dat zij zioh mat de
maatschappij geheel en al kunnen vereenigen;
zij zijn getrouwd met de dochters van adelen,
burgers en proletariërs, en naast die fusie be
staat er eene die mon niet ziet.
Ds spreker citeerde passages uit de wc-rkcn
van Dturnout en Cyp, waardoor aller oogen zich
naar de pors tribune wondden, waar o. 111. Gyp
en Max Regis zich bevonden.
Rouanet verdiepte zich iu dc geschiedenis en
herinnerde hoe de Joden in do middeneeuwen
geëxploiteerd en verdrukt zijn. Hij wees op de
uitdrijving der Joden uit Frankrijk in 1308.
aan het slaaplied waarmede Zijn. moeder Hem
in slaap wiegde. Houdt u gereed: ik zie dab men
de kaarsen aansteektbij heb altaar der Moe
der Gods is een krib gebouwdde banier is uit
haar omhulsel genomen; de koster is druk be
zig. Mijnbeer de pastoor heeft zijn. geborduurd
misgewaad aangedaanik hoor liet geluid" der
ldompschoeuen nader komen: heb zijn do boe
ren cUo komen bidden; de ketting van het uur
werk rolb af; de ldok gaat slaan. Kerstmis,
Kerstmis! Luïdb, klokken, met wijden galm,
opdat niemand kunne zeggen dat wij hem niet
ter niidkiernaohtsmis hebben geroepen."
11.
Drie dagen lang sneeuwde het reedsdo he
mel was zwart; do aarde was wit; klagend
wrong de wind zich. door de hoornen; do vijver
was bewaren, en do vogeltjes liaidden honger.
Langzaam waren de vrouwen, gehuld in hun
bruin wollen mantels met een rand zwart flu
weel omzoomd, do mannen eveneens gewikkeld
in hun mantels, do kerk binnengegaan. Neerge
knield, heb hoofd gebogen, luisterden zij hoe de
priester sprak„Do Heer heeft mij gezegd
Gij zijb mijn Zoon; heden heb ik u gegene
reerd," En dan antwoordden allen met zachte
stem. Het wierook brandde; eonige zwarte
kerstrozen waren vóór liet tabernakel gestrooid
dab door de waskaarsen verlicht werd.
Aan don ingang van de kerk, achter de pilaar
waar het wijwatervat hing, lag een knaap neer
geknield, barrevoets, want hij had zijn klomp-
schoenen uitgedaan, om geen geraas te maken.
Hij was, ondanks de winterkoude, gekleed in
een blauwe katoenen blousezijn muts lag vffor
hem; hij had do handen gevouwen en bad:
„Ga liever terug tot den doortocht door de
Eoode Zeo!" riep Ha bert uit.
De spreker ging voort met te betoogen dat
clc tegenwoordige maatschappelijke orde niet
hoe werk der Joden, maar van hat heerschenide
oeconomische stelsel was. Hat kapitalissnn is
Joodscli noch Christelijk; maar het weet aan-
deelen uit to geven op niet-bestaande mijnen.
Was De Lesseps een Jood? En Bonboux?
(Langdurig applaus van links.)
Het anti-semietisme, vervolgde Rouanet, is
een reactionaire beweging, uit Duifcsehland in
gevoerd. Er zijn menschen die zich patriotten
noemen, omdat zij jodenhaters zijn. Heb Al-
gorsclie anti-semietisme is voortgekomen uit po
li tieko geschillen. Zoolang de Joden zich niet,
met politiek bemoeiden, liet men hen met rust.;
De voorlezing van, uittreksels uit anti-semieti-'
scha publicaties, waarin de Joden werden prijs
gegeven aan de algemeene verachting en vogel-'
vrij verklaard, werd door do linkerzijd'o met
kreten van verontwaardiging begroet. Millevoye
daarentegen riep uit„Hetzelfde zogt men van,
Fransche officieren in openbare vergaderingen,"
tegen, welke woorden krachtig geprotesteerd
werd, evenals tegen Do Cassagnac's uitroep:
„De radicalen verwijten de anti-semieten hun
geweldpleging jegens cle Joden, en zelf maken
zij zich daaraan schuldig tegen do Katholieken."
Rouanot eindigde mot te verklaren, dat de
Joden een deel van het vaderland uitmaken.
Noch vogelvrij-verklaring noch verbeurd-verlda-
nng jegens hen zal gedrild worden.
He linkerzijde juichte den spreker toe; maar
een Algiersch gemeenteraadslid riep van d© tri
bune „Wij protestoeren uit naam van Algerië.
Leve Frankrijk! Weg met do Joden!" En zon
der te wachten totdat hij uit de zaal gezet zou
worden, liep de man weg.
Een treurige insinuatie van Firaiin Faure ver
wekte eenige opschudding.
Faure interpelleci'de over de benoeming van
Lutaud tot prefect van Algiers. Hij noeandlo
hem een man die tot alles in sbaab is; hij werd
aan ook overal heen gezonden waar een prefect
noodig was, die met geweld durfde- optreden.
Eu zich toen tot do socialisten richtende,
voegde hij hun toe„Wellicht hebt ge er redes,
voor, het jodendom te verdedigen".
Een storm van protesten brak los en Rouanet
vroeg den interpellainb pertinent zijn bewering
Le staven.
Maar Faure wist niet waarom de socialisten
belang zouden hebben bij het jodendom, en had.
ook, naar hij zeide, geen boosaardige insinuatie
bedoeld. liet anti-sonrielisnie was door de Jo
den zelvon in 't leven geroepen. (Toejuichingen
"van rechts.)
Wat Algerië betreft, daar hebben de kolonis
ten nooit do Arabieren Lastig gevallen, en de-zen
verklaren zelf, dat het leven van een Jood geen
schot kruid waard is. Do uitbreiding der anti-
semictische beweging is te wijten aan do on
handigheid van Lépine.
Ten slotte constateerde de interpeülant dat do
„O mijn God, ik roep tob u voor do ziel van
mijn vader die niet meer in leven is, voor het
lpven mijner moeder die ziek is, en ook voor
Qjij, voor uw kiemen Jacob die u zoo lief heeft!"
Hij weende; hij scheen op te gaan in zijn vurig
gebed; gedurende de gelieele mis bleef hij ge
knield en hij stond eerst op, toen hij den pries
ter hoorde zeggen: liemissa est!
I21 -hot buitenporfcaal verzamelden zich do
kerkgangers; ieder stak zijn lantaarn aan; de
/vrouwen maakten haai" mantels vast om lir.ar
midden; de mannen sloegen den kraag hunner
mantels op brrwat was het koudEen knaap
zei tot Jacob: „Ga jo met ons mee?" Maar hij
antwoordde„11c heb geen tijd," en liep op eon
draf weg. "Uit de verte hoorde hij de menschen
uit heb dorp onder het huiswaarts lceeren het
oud-Fransahe, geliefde Kerstlied zingen
Geboren is het God'lijk Kind!
Schalt nu, fluiten en schalmeien!
Geboren is heb God'lijk Kind!
Zijn komst schenkt ons verblijem.
IH.
Jacob had de hut bereikt, die schuil ging
in eon rotsplooi, aan den voet dei" helling, aan
't eind van het geliucht. Zachtkens opende hij
de deur en ging op don tast de kamer binnen,
waar vuur noch liclib .brandde.
„Ben jij het, ventje?" „Ja, moedei-." ~-
„Ik heb gebeden terwijl jij badb, omdat ik niet
naar de kerk kon gaan. Je zult wel slaap bob
ben ga maar gauw te bed, mijn jongen. Wees
niet bezorgd over mijik heb niets noodigals
ik dorst heb, staat do lean met water binnen
mijn, bereik."
In een hoek der kamer, bij het bed van moe-
diplomatie in de handen der Joodsche „nulliar-
daars" was.
Intiiissclien was men, ongeduldig geworden.
Men riep„SluitingDe Kamer heeft er ge
noeg van!"
Nu beklom do minisler-presidenit do tribune.
Onder luido toojuiohingon protosteerdb Du-
puy tegen do gelijkstelling van Algerië met
Cuba. Algerië is patriotiscli gestemd 011 wij lam
men op zijn hulp rekenen.
Daarop ging de- minister-president voout:
Max Régis is een onruststoker. Hij pochte er
op dat hij Laferrièro (den gouverneur) tot heen
gaan zou dwingen. Wij konden do bedreigingen
van dien nieuwbakken Algerijn niet dulden.
Régis kon geon waarborgen geven voor ordb.
(Toejuichingen, in. hot centrum, van do linkor-
en do uiterste linkerzijde.)
Daarom is een prefect benoemd die bij don
heer Firmin Faure niet in den smaak valt. Een
vertandig man was noodig; Lutaud beant
woordde aan den toestand, an hij heeft meer
deugden dan gebreken. Het anti-semiatisme is
geen leerstelling; de anti-semieten zijn dwoe-
pers. (Toejuichingen.)
De Joden, ging Dupuy voort, begaan cïe dom
heid, do deken al te veel naar zich toe te trek
ken; maar dat is geen reden om lien te vervol
gen. Door wetgevende on administratieve) maat
regelen moeten de gemoederen tot bedaren wor
den gebracht, on wij moeten wachten tot die
maatregelen hun werking hebben gehad. Nog
onlangs is de macht van don gouverneur ver
sterkt en zijn fmancieele commissies in heit letven
geroepen. De algemeene raad heeft eon onder
zoek ingesteld noch naar de veiligheid op liet
land noch naar den woeker, en geen enkel ont
werp is door de afgevaardigden ingediend.
En Dupuy voegde or bijDe afgevaardig
den die beweren Algerië te kennen, moesten ons
hervormingen voorstellen. He noodig hen daar
toe uit, maar ik geloof niet daib zij er gevolg
aan zullen geven. (Toejuichingen links en in 't
centrum.)
De minister-president vervolgdeEr zijn. Jo
den die zeer aanmatigend wordfen wanneer zij
rijk zijn; maar hoeveel Christenen verkeeren
met in hetzelfde goval. Ongelukkig zijn er ech
ter onder de joden ook armen, on de wreedhe
den die zij te lijdon hebben gehad, hebben mij
ontsteld. (Opnieuw toejuichingen.)
Daarop kreeg Dnunont een verdiende veeg.
De anti-semieten, ging Dupuy voort, roepen al
tijd: „Frarikraijk aan de Fransclien," maar wat
bebeekent die kreet? Heeft de heer Dnunont
niet zelf tot een deel zijner kiezers een procha-
niatio in het Spaanscii gericht?
Men keerde zich naar den genoemde, dis har
telijk uitgelachen, werd.
De minister-president eindigde: Laat ons
goed en flink zijn ten opzichte der inlandsche
bevolking in Algerië. Laferrière is met ons pro
gram er heen gegaan, en wij noodiigen de Alge-
rijnsehe jeugd uit de groote beginselen der Re
volutie te deelen. (Langdurige toejuichingen.)
dei' Margreeb, schudde Jacob een hoop varens
en gedroogde kruiden op; liij strekte zich er
op uit, trok een schamele doken over zich heen,
liet liet hoofd op zijn gebogen arm rusten en
viel in slaap. Margreeb evenwel sliep niet; zij
lag te deuken; zij huilde in stilte om lunar jon
gen niet wakker te maken; in wanhoop wrong
zij do handen en dacht„Wat moot er van ons
worden? Daar lig ik ziek op mijn legerstede;
ik kan niet uit werken gaan. om een paar stui
vers to verdienendo kerfstok van don slager
is volwij zullen niet meer kunnen borgen.
Jacob heeft een goed hart, maar hij is eerst
twaalf jaar, en hij is te zwak om gold te verdie
nen. O, wat moet er van ons worden Acih, was
mijn arme man cr nog maai'Hij heeft heb ge
luk modegenomen."
Toen, het hoofd achterover op heb kussen,
latende nisten, terwijl zij do tranen langs haar
vermagerde wangen voeld'e biggelen, en zij hare
hand op haar borst dnikte, die glooide van. de
koorts, herinnerde zij zich heit verdwenen geluk
en zij weende nog bitterder.
Haai" man was een ferme kerel geweest. Door
braafheid en werkzaamheid had. hij zioh de ach
ting van een ieder weten te verwerven. Toen
hij onder dienst moest, was hij bij den wagen
trein ingedeeld, omdat hij gewoon was met
paarden om te gaan en hij een flink voerman
was, goed voor zijn paarden, en eerst aan hen
deukend, zoodat hij nooit zijn bed spreidde dan
nadat hij voor zijn beesten gezorgd had. Hij,
sprak gaarne over den tijd toen lrij bij het
„leger te veldo" was geweest, en dan zei hij
lachende: „Ik heb voor de gloriewagens ge
zorgd in den Krim en in Italië."
IFordf vervolgd.)
