52'" jaargang. Zondag 8 en Maandag 9 Januari 1899. N°. 9828. Eerste Blad Strijdige Werelden. f ABosiffl«ï^i»aö5 f<m Schiedam, frfcartaal j I f 0.30 n omliggende plaatsen, p. kwart, - 1.05 Verschijnt dagelijks, uitgezonderd Zon- en Feestdagen^ UITGEVER: H. J. C. ROELANTS. BÜBEAITBOmSTRJLAT TO, Telephoon ST«. Ï23T. AcTnstaxriïft'iÊirö i ran 1—3 jféwöse regels met inbe grip van eene Courantf 0.58 BUITENLAND. orst troo hip. aar- Ide .71, ide- ïen -/ itus ata fr. itid md »ct. •e- C. ir is, il. le r. it, si, u. S. I franco per post, p. kvmrtaaL - 1.30 Afzonderlijke nommers. 0.02 .1 SSSSSSSSSS5SSS IM< i - mm I mm Iedere gewone regel meer - 0.10 Bjj abonnement wordt korting Terleend. Algemeen «verzicht. SCHIEDAM, 7 Januari '99. Is er een ultra-geheim dossier? Zijn er stuk keu die, schoon het zgn. geheime dossier aan het Hof van Cassatie wordt overgelegd, door de regeeriing warden achtergehouden Vorens de laatste berichten uit Parijs ont kent da regeering het. Hét eenige geheime dos sier dat inderdaad bestaat, is overgelegd aan het Hof, en dat dossier bevat geen brief van keizer Wilhelm aan Dreyfus noch omgekeerd. De vraag is evenwel of er niet stukken ver nietigd zijn, dfie eerst voor edit worden aange zien. Daarvan wiaat de tegenwooiwiiga rag-eering, naar zij zegt, niets af. 't Loont in dit verbalnd wet de moeite na te gaan wat Paschal Grousset omtrent dfen brief des Keizers aan den procureur-generaal Manau heeft geschreven. Hij zegt dat die onechte brief zich niet in het geheime dossier bevindt dat aau hel Hof is gegeven, maar voor de eer der natie, voor de rechtvaardigheid der menschheid As het noodig, dat dit stuk voor den dag kome of wed dat de militaire politie een proces-verbaal op maakt over dte wijze waarop het in haar han den gekomen en weer verdwenen is. Grcxusset zegt in Frankrijk en. in het buiten land1 langdurige nasporingeai in het werk te bob ben gesteld en acht het nu zijn plicht als burger e.i als afgevaardigde, het Hof in kennis te stel len van het resultaat van zijn onderzoek. De dingen, die hij ontdekt heeft, gaat hij voort, zijn bekend' aan czaar Nieolaas, koningin Victoria, den keizer van Oostenrijk, dien koning van Italië, den koning van België, dien Paus, verscheiden leden dier Fransche -en der buiten- landsche diplomatie, de ex-keizerin Eugenie em de hertog van Orleans. Grousset, die inderdaad zich zeer Tang reedis ernstig met de zaak-Dreyfus bezig houdt, zegt zijn medadeelingen, di© hij vervolgens nauwkeurig heteft nagegaan, gekre gen te hebben uit twee ©ven betrouwbare bron nen te Parijs. Hij herinnert aan graaf Monster's gesprek met graaf de Turelte, de van dien' generaïem staf afkomstige medbdesdingen van. Rochefort en, de verikLaring van Poimearé in de Kameratting van 28 November 1.L Poincaré nu heeft volgens Grousset zijn me dedeel ingen aangevuld! in een groep Kamerle den van verschillende schakeering. Grousset vroeg men toen of hij niet wist dat in Jar nua-ri 1894 gedurende de laatste dagen van het bestaan van het kabinet-Dupuy ©en belangrijk incident plaats vond. Poincaré antwoordde zon der ©en oogenblik te aarzelen „Dat is waar. Wij beleefden, toen een uur van grooten angst, of liever een nacht, een his- DOOR IDA BOY-ED. 6) Bovendien had Fabarfus, die zijn vrouw veer tien dagen in den dood was voorgegaan, een schuldenlast van meer dhn veertig duizend mark nagelaten. Charlotte hoorde in haar levenskring vaak ge noeg van gezonde en ongezonde frraancdeete toe standen sprekenzij had in die dingen een hel deren blik en verstandige inzichten vertkregen. Het leed dus voor haar geen twijfel of er kon niets anders gebeuren dan dat Fabarius' nar latenschap in staat van faillissement word ver klaard. Zij had immens ten opzichte der na- Jatemsehap alleen een meaning, geen plicht Toen haar moeder begraven was, kon de naam Fabarius en al wat daarmee samenhing, door haar als uitgewischt beschouwd worden. De zoon van den gestorven schilder ging haar uieta aan; het was een vreemd land, niet de soon harer moeder, niet haar broeder. Maar gevoel van betamelijkheid en een zeker oppervlakkig medfekjdlen met dén, ouderloozen 'knaap bewogen haar eenige belangstelling te toonen en een onderhoud uit te lokken met de twee vrienden van Fabarius di© zich aangebo den hadden voor de voogdij, welk© in dit geval alleen een last kon zijn. Zij wild© het aanbod, doen een kleine bijdrage te leveren voor het onderhoud en dte opvoeding van den knaap totdat hij in staat zou zijn zelf zijn kost te verdienen, en wemschte voorts uit torisehen nacht dien ik met Charles Dupuy doorbracht. Wij verwachtten eindelijk een tele gram, en toen het gekomen was, trachtten wij het te ontcijferen, maar wij bezaten den sleutel niet" Grousset nu vult Poincaré's verhaal uog aan en verte-It dan als volgt de toedracht der zaak. In Januari 1895 was Hanotaux op reis naar het Zuidendaarom hadden Dupuy en Poincaré zich in dien nacht met bmténlandsche zaken te bemoeien. Het diplomatieke incident is dan ook historischhet is bevestigd door openlijke verklaring der regeering, en vond plaat3 op 9 Januari 1895, vier dia-gen na de degradatie van Dreyfus. Da historisch© -nacht was die van, 9 op 10 Januari. Die nacht is in meer don één opzicht historisch, zegt Grousset. Want wat zag men de volgend© dagen gebeu ren? Don 13d)en treedt Barbhou af wegens de quaestie van den Orleans- en Zuiderspoorweg den 14d©a vai't het geheel© Kabinet over diezelf de quaestie, em den loden legt Caslmir-Périer het presidentschap der Republiek neer. Dat waren d© onmiddellijke, opeenvolgende resultaten van het incident van den 9 den. Wat was er dan toch geschied.? Br was een brief van keizer Wilhelm aan graaf Miinsber, waarin Dreyfus genoemd werd als een geheim agent des Keizers. In do eerste dagen van De cember 1894 had graaf Miinster die van, het be staan. van dëa-en brief kennis had gekregen, Ca- simir-Périer reeds aangetoond d'at die brief valsch. was, waarop dia President beloofd© dat er geen gebruik van zou gemaakt worden. Nochtans werd! di'e onder couvert don 23sten December overgelegd aan den krijgsraad' in raadkamer en werd Dreyfus veroordeeld. Vier dagen na Dreyfus' degradatie vernam graaf Müzrster dit, ging naai- het Elysée eai beklaag de zich over deze woordbreuk. Cairimir-Périsr trad toen af als president der Republiek. Grousset vertelt nog heel veel over de intri ges waardoor de aandacht op Dreyfus als den schuldige werd gevestigd. Veel daarin is even wel nogal verward. Van belang is echter nog d© bewering van Grousset dat het echts borderel al in November 1894, vóór de behandeling voor dén krijgsraad dus, uit hst dossier-Dreyfus ie verwijderd en vervangen door een valsch borderel, dht evenals het echte van de hand van. Esterhazy was, doch waarin vijf of zeis opengelaten plaatsen aange vuld waren, met letters of lettergrepen waarin. Dreyfus' hand was na-gebootst. De conservatieven.' in Spanje schijnen er op te rekenen dat de Koningin-Regentes hen aan het bewind zal brengen, en met het oog daarop hebben, zij hun program reeds geheel gereed. Van het hoogste "belang was het voor hen, dat de scheuring in d© partij ophield. Dit is geschied. Generaal Polavieja en Sitv-ela zijn heb den inboedel die onder den hamer zou komen, het persoonlijk eigendom harer moeder te koo- pen. Bovendien, wilde zij de voogden er opmerk zaam op maken dia-b de eigen moeder van den knaap nog ergens moest loven, en. dat men moest beproeven, hem aan haar, als de eerst- gerechtigde, te zanden. Dat werd een, lastige bespreking busschen de troteohe, wellevende, Noordduitsehe patricische vrouw en. d© beide goedige, nonchalante en luchthartige schilders. Maar ten. slotte voelden de twee schilders toch dat di© schoone,koel© vrouw een hart moest hebben, en ten. laatste zag Charlotte toch in dat d© ruwe, onverschillige woorden die haan in heb Beiersche- dialect vol strekt niet ernstig in do ooren klonken, toch een gezonden zin hadden. Het bleek dat Fabarius' schulden eereschul den waren. Niet in de gewone betedkeni? die speelschulden zoo noemt; maar in den diepen; waren zin: collega's hadden hem het geld' ge leend, me©n©nde dat zijn vrouw nog rijk wais; zij geraakten zelf in verlegenheid wanneer de nalatenschap failliet werd! verklaard. En wat de eigen moeder van den jongen Guy betrof, het scheen diait die geheel schipbreuk had geleden. Zij leefde weer als model te Weenen, en hot zou zonde em jammer zijn den begaafdten knaap aan haar af te staan. Dan Ibek het toch wel zoo verstandig, wanneer mevrouw een, klein bedrag wilde geven om. hem bij een schilder in den kost te doen; wamt dte jongen had een drommélsch goeden aanleg voor teekenen. Charlotte was in heb diepst harer ziel getrof fen. De gedachte deed haar pijn, dat kunste naars die zelf in bescheiden omstandigheden eens geworden, em do laatste zal hedten een rede voering houden In een vergadering d!er conser vatieve partij, waarin hij zoowel de houding en do proclamatie van Polavieja als het ©economi sche program der Kamer van Koophandel te Saragossa zal goedkeuren. De verzoening der beide conservatieve lei ders, die dloor Martinez Campos, Azcarraga, en Pidal wordt toegejuicht, heeft natuurlijk in po litieke kringen groot opzien gewekt. Wat het program dier vereenigde conservatie ven betreft, daarin neemt de hervorming, van het belastingwezen een eerste plaats in. Boven dien zal een ministerie va-n landbouw, handel en nijverheid in het leven worden geroepen, aan liet hoofd waarvan geplaatst zal vor-cten. ©en der meest op den voorgrond tredend© personen in ci-> agitatie die van Sarragossa is uitgegaan. Het ministerie van koloniën zal opgeheven worden en eenvoudig als een afzonderlijke af- deeïïng onder de leiding van dten minister-pre sident komen. De ministeries van oorlog en ma rine zullen vereenigd worden, terwijl d© voorzit ter van den ministerraad bmtanlandsche zaken krijgt. Op die wijze zal het aantal ministeries tof zes worden teruggebracht. Boveudian verklaart het program ach voor decentralisatie van bestuur, terwijl men wil we ten dat de conservatieven een belasting zullen invoeren op het inkomen en eene op kapitaal rente. Om geheel voorbereid te zijn op cfo komende dingen, zijn de portefeuilles al verdeeld. Silvela wordt minister-president met buitenlaudsohe za ken, Polavieja krijgt oorlog en marine, Dato binnenlandsche zaken, Villa-verdte finantiën, Pi- dal publieke werken en Duran oer-ediemst. D© vereemgimg der conservatieven is vooral een doorn in hot oog van Weyler en Romtóro Robledos, voor wie d© kans om aan de- minister tafel een plaatsje machtig -te wordien, al zeer ge ring wordt. Saga sta. en de rijnen daarentegen zijn vol vertrouwen. Zij verwachten dait de con servatieve conccnitratie de Regentes niet zal verhinderen Sagas ba. nogmaals vertrouwen te schenken en hem op te dragen d!e Cortes te ont binden. Heden zal Maria, Christina een besluit ou- derteakenen tot opheffing van het ministerie van koloniën, omd'at heb thans ennoodig is gé wordén. CcoieDióc üncdedccllit£cn. De Britsdie regeering heeft haar antiwoord op het voorstel van den Czaar tot het bijeenroepen van een ontwa.peruiigsc-anferen.tio medegedeeld in den vorm van een telegram van lord' Salisbu ry aan sir Walter Scott, den Britschen gezant te St. Petersburg. Het antwoord, gedagteekemd' van 24 Septem ber 1898, spreekt van db hartelijke sympa-thie der rageeriing voor liet plan. Lord Salisbury wijst pp de trefemds manifestaties van. instem- verkeerdën, heb weinige dat zij als appeltje voor den dorst hadden bewaard, geleend hadden vertrouwend© op het vermogen desr overledene. Heb had haar hart ook goed gedaan diat de jonge Guy zulke welgemeend© tranen op het graf zijner stiefmoeder had geweend. Zij verzocht dus dat men elke beslissing om trent de nalatenschap en dien knaap nog eenige dagen- zou uitstellen, bleef te Müncheu. en schreef aan haar man. Gedurende de drie da-gen die voorbijgingen voordat zij antwoord kreeg, hield rij Guy bij rich in heb hotel. Uit de beleefde manieren van den knaap bleak de opvoeding door haar moe der. Of deze ook* invloed had weten te verwer ven op rijn gemoed, was in deze dne dagen, nu schroomvalligheid! en droefenis dan jongen- eenigszans gedwongen maakten, moeilijk na te gaan. Maar het was haar hart een troost en een voldoening, uit Guy's antwoorden op haar vra gen te vernemen, dat rijn kinderlijke ziel de liefde der overledene althans met wederliefde had beantwoord. Heb antwoord van Baumeaster beantwoordde volkomen aan Charlotte's verwachtinghet was correct en vatte de geldqunastie zeer objectief op. Charlotte kon gerust de schulden der na latenschap uiit haar privaat vsrm-ogcsi batalen, wanneer zij rich, daartoe geroepen voelde; hij wilde zichzelf in deze geenerlei raad nocih eenige voorwaarde veroorloven. Of d!e zoon van dien man haar er ooit dank voor zou weten, of hij in 't algemeen er iets voor zou voelen, dat die naam Fa.barius ongerept bleef want zoo iets was immers aangeboren, ja, dat zou hij maar onbesproken laten. Wat den knaap be- ming door geheel Engeland en verklaart dat d'e Britsdie regeering gaarne zal mede-werken tob bereiking- van heb doal. Als het voorstel succes heeft, zal de- Czaar da dankbaarheid van do ge- heele wereld hebben verdiend. De Baitsche regeering spreekt ten slotte den wemsch uit dat de uitnoodiging zal vergezeld gaan van een aanwijzing der punten, di© aan de aandacht der conferentie zulen worden onder worpen. Een nota in do „Temp.5" stelt don tegenwoor- digen stand der Neiw-Foundland-quaostie aldus voor: „De „French Shore" (de Fransche kuststrook van New-Foundland) welks wateren tegen woordig betrekkelijk arm aan visch zijn, is zeer rijk aau mineralen em daarom voor Enge land veel waard. Frankrijk heeft dus recht op oen schadeloosstelling waarover beid© regeerin- geu heb eens moeten worden, indien heb afstand doet van zijn door Engeland steeds erkende rechten." Dia rechten, welke Frankrijk verkreeg bij het vredesverdrag van. Utrecht in 1713, betref fen het gebruik eener kuststrook voor het dro gen van visdi. Het onderzoek aangaande het incident Bard- Quesnay de Beaurepaire heeft opgeleverd, dat Bard niets compromitteerends heeft gezegd hij had eenvoudig door de open deur, meenende met Picquart te spreken, tot De Beaurepaire gezegd vUw verhoor door het Hof is uitgesteld tol een volgende zitting." Bard kende Picquart niet eens van aanzien. Gisteren is het Hot gereed gekomen met het onderzoek van liet geheime dossier. Als getuigen zullen nog gehoord worden Du Paly de Clam (die volgens sommigen reeds gehoord is), majoor Lauth, kapitein Jung en de ordonnans-officier die den 31sten Augustus 1.1. door Cavaignac naar kolonel Henry in de gevangenis werd gezonden. De „Daily Telegraph" verneemt uit Cayenne dat de eerste gavamgemsdh-kter Dondbrdag naar het Duïvélseilaiid' is gegaan, om Dreyfus to be handelen. die ernstig riek is aan buikloop. Een aantal Elzas-Lotharingers hebben beslo ten ter eere van. hun landgenoot Picquart een gouden medhille te doen slaan en. hem die aan. te bied en. Esterhazy moet rich, thans te Luik ophouden. Baron Baufiy heeft gisteren te Weenen een audiëntie bjj den Keizer-Koning gehad die een half uur duurde. Daarna vond een conferentie plaats, waarbij de keizer voorzat en waaraan deelnamen BanfTy, Iejervary, Lukacs en Sze- cheuyi. - Daarna vergaderden de ministers in de Hon- gaarsche kanselarij. De uitslag der besprekingen is nog onbekend. Naar thans verluidt, moet dr. Sphakianakis, esxaasnsssa trof, daarover was Baumeister heb guheel eens met Charlotte. Waaneer er iets vau liean terecht zou komen, dan moest hij onttrokken wor-den aan db sfeer, die beiden na de bewijzen, di© hun ten deel waren gevallen, voor zeer verderfelijk hielden; hij moest dan te Hamburg rijn ver dere opvoeding ontvangen. Zoowel Baumeiister als Charlotte hadden een gevoel of er alleen iets van Guy kon terecht komen, wanneer men hem te Hamburg in veiligheid bracht. Da voogden wairen er aangenaam door ver rast, dat Charlotte voornemens was da nalaten schap van Fabarius voor faillissement te behoe den. Dat Guy mee zou gaan naar Hamburg, deed! hun voor den armen jongen oprecht leed. Zij waren overtuigd dat rijn hart ©n zijn talent daar zouden wegkwijnen, dab men een armzalig koopman van hem zou maken. Daar rij evenwel zelf niet rijk genoeg waren om den zoon van -een vriend den kost te geven, moesten zij er wel in toestemmen. Of het op Guy eenigen indruk mnaJtta dab Charlotte zijns vaders naam van schulden en schande had' gevrijwaard', was bij den vijftienja rigen knaap niet met zekerheid te constateer en. In ieder geval hielden de twee schilders het hem in een prachtige toespraak voor oogen en bonden zij ham op de ziel wat Charlotte niet al voor hem had' gedaan. In hun binnonste von den rij het nu wel niet zoo heel veel, omdat rij dachten dat Charlotte verscheiden milhoenen bazat, en zij toch, zooals de meeste m-enschen die zonder vermogen onder zorgen en schulden, v oolijk van den eeuen dag op den anderen leven, geneigd rijn, grootmoedig over d© beurs van anderen te beschikken. Wordt vervolgd.)

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Schiedamsche Courant | 1899 | | pagina 1