«m
52"° jaargang.
Zaterdag 18 Februari 1899.
N°. 9863.
Strijdige Werelden.
Verschijnt dagelijks, uitgezonderd Zon- en Feestdagen»
UITGEVER: H. jfu'ROELAOTS.
Kennisgeving.
BUITENLAND.
Abohsembstspbus toot Schiedam, per kwartaal f 0.90
omliggende plaatsen, p. kwart -1.05
franco per post P- kwartaal. - 1.80
Afzonderlijke nommers.
courant.
0.02
BUREAU s BOTERSTKA.it ÏO, Tclcpltoon So. 183.
AB^BBTEimspBtJS: van 1—5 gewone regels met inbe
grip ran eene Courantf 0.53
Iedere gewone regel meer - 0.10
Bjj abonnement wordt korting verleend.
Inrichtingen welhe gevaar, schade ot
I binder kannen veroorzaken.
f Burgemeester en -wethouders van Schiedam,
Gelet op de bepalingen der Hinderwet;
Geven kennis aan de ingezetenen dat op beden ver
gunning verleend is aan de firma H. JANSEN Co.
en hare rechtverkrijgenden tot oprichting van
een d i s t i 11 e e r d e r ij in het pand aan de Nieuwe
Haven no. 271, kadaster sectie M no. 135.
Schiedam, den 1 Cden Februari 1899.
Burgemeester en wethouders voornoemd,
VERSTEEG.
Be secretaris
VERNÈDE.
Algemeen overzicht.
SCHIEDAM, 17 Februari '99.
Fellx Faure.
Felix Faure, de vyfde president der derde
Fransche Republiek, is gisteravond plotseling
over/eden.
Naar het schijnt leed de overledene aan een
hartkwaal. Gistermorgen had Faure nog in den
ministerraad voorgezeten gisteravond werd hij
onwel en stierf te tien uur. Welke de ooi-zaak
zyns doods is geweest, is echter nog niet met
juistheid gebleken. [Men zie de uitvoerige tele
grammen hieraehter. Red.j
Aan het Elysée werden gisteravond laat
eerst om half twaalf drong het bericht tot de
boulevards door inlichtingen geweigerd, en
niemand werd toegelaten. Alleen werd door
een officier van het Militaire Huis het nationale
verlies bevestigd.
Faure, die eerst 58 jaar oud was, mag veilig
een self made man heeten. Zijn wieg stond in
de eenvoudige behuizing van een eenvoudig
burgermanmaar de sgelukkige" Faure wist
zich op te werken tot een groot handelaar en
reeder.
Menige Nederlandsche koopman heeft met
Faure's firma te H&vre zaken heeft gedaan,
vooral in huiden en leder. Te H&vre was hij
ook voorzitter der Kamer van Koophandel.
Dezelfde stad zond hem in 1881 naar de
Kamer, waar hij zich bjj de gematigd-republi
keinen aansloot en zich bij voorkeur interes
seerde voor financieele en koloniale aangelegen
heden.
In later jaren bekroonde de Academie dan
óok zyn werk: »De begrooting van Frankiijk
en van de voornaamste Europeesche staten
sedert 1888".
In November 1881 riep Gambetta hem reeds
DOOR
IDA BOY-ED.
41)
Martina onthield dit. Den volgenden keer dat
zij ruzie had met Guy, scheen zij na, harden
strijd zich naar zijn meening te schikken.
Guy was in verrukking. Hij zweefde in het
heerlijke gevoel van de meerdere te zijn en ver
dubbelde zijn teederheid en toegevendheid je
gens Martina. Wanneer een schoone vrouw -haar
eigen, krachtig ontwikkelde meening bedwingt
uit liefde en eerbied voor den man, dan moet
men haar zacht bewijzen dat op andere ©ogen
blikken en in andere opzichten z ij de heersche-
res is.
Zoo werd het ongenoegen, dat zich nu en dan
openbaarde, een bron van aangename gewaar
wordingen, en Guy geraakte aan die twistge
sprekken gewend.
Het tijdstip van hun huwelijk naderdte. Het
zou zeer deftig, en naar de dames Kalkowski
vreesden, wel wat vervelend worden gevierd en
in besloten kring. De Baumeister's zouden ko
men en Guy's beste vriend Robert Pehrbrand
met zijn jonge vrouw Anne Marie. TJit Berlijn
was men van plan Guy's beid'© chefs met huu
dames en van de kennissen der Kalkowski's al
leen Dobert uit te noodigen. Na de huwelijks
plechtigheid zou het gezelschap zich vereenigen
aan een fijn diner in Klaiserhof.
als ondersecretaris van handel en koloniën in
zijn ministerie.- Hij trad in 1882 als zoodanig
met het geheele kabinet af, maar een jaar later
droeg Jules Ferry hem dezelfde taak op. In
1885 moest het ministerie wegens Tongkin
aftreden. In 1888 bekleedde Faure daarop nog
maals het ambt van ondersecretaris voor kolo
niën in het ministerie-Tirard.
Eindelijk nam Faure in Mei 1891, toen Sadi
Carnot aan Dupuy de vorming van een kabinet
opdroeg, de portefeuille van marine aan.
Het is onder dit merkwaardig ministerie dat
Carnot vei moord, Dreyfus veroordeeld, Casimir
Périer tot president der republiek gekozen werd
om reeds zes maanden later zijn ambt weder
neer te leggen. En toen den 17den Januari
het Congres den opvolger van Périer zou aan
wijzen, werd niet gekozen Brisson of Waldeek
Rousseau die den grootsten kans schenen te
hebben, maar de toen 54-jaiige Faure.
Al was die keuze een verrassing, begrijpeljjk
was ze zeker, wanneer men bedenkt dat Faure
in 1893 zonder tegencaDdidaat herkozen werd
als afgevaardigde, en dat hij in 1894 beschouwd
werd als de eenig mogelijke voorzitter dei-
Kamer, waarvan hy van 1889—1894 onder
voorzitter was geweest,
Faure heeft zich als president der Republiek
zeer populair weten te maken, in de eerste
plaats door zijn handig, innemend optieden,
maar vooral door zijn reis naar Rusland.
De afkondiging van het Fransch-Russisch
verbond in 1896 bij Faure's bezoek aan St.-
Petersburg vermeerderde zijn aanzien in Fiank-
rijk, al plaagde men hem wel eens met »Felix I"
en nSire".
Faure verwierf het ridderkruis van het Legioen
van Eer in den oorlog van 1870, waaraan hij
ah kommandant van een balaiilon mobiele
garden deelnam. Zjjn vermogen werd, toen
h(j zich eenige jaren geleden uit zijn handels
zaak terugtrok, op 6 miliioen fiancs geschat.
De overledene laat twee dochters na, van wie
eene gehuwd is met René Berger, lid van den
provincialen raad der Seine. De andere, mlie.
Lucie Faure, placht haar vader veelal bjj recep
ties ter zjjde te staan.
De dood van den president is voor de Repu
bliek een hoogst ernstige gebeurtenis. Maar
waar het land een gevaarlijke crisis doormaakt
en de hand die de roerpen iioudt, zoo plotseling
verstyft, treedt de dood zeker in haar donkerst
gewaad op. Yan wijder strekking schijnt het
afsteiven van dezen president dan de wreede
dood van Sadi Carnot, al moge ook Cainot
zeker niet achtergestaan hebben in persoonlijke
beteekenis bij zijn tweeden opvolger.
Te Parijs wekte het bericht groote ontroering.
Er deden zich geen incidenten voor.
Voorloopig zjjn de noodige maatregelen ge
troffen.
Onmiddelljjk na het oveilyden zond het ka
binet van den President aan alle officieele per-
Maar neg- voordat de uitnoodigingen verzon
den waren', bracht Guy, toen hij weer eens daar
heen was geweest, uit Hamburg ernstige tij
ding mee. t
Charlotte Bamoeistor was gedwongen, naar
Nederland te reizen. Baumeister's zwager, de
lioofd-ingenieur Te Gempt, was gestorven. Char
lotte's naaste plicht was het, thans niet deel te
nemen aan Guy's feest, maar de weeze bij te
staan.
Guy vertelde aan zijn bruid dat de zuster van
den heer Baumeister reeds sinds lang gestor
ven was. Zij had van Baumeister's moeder aan
leg voor tering overgeërfd. De hoofd-ingenieur
Te Gempt was in een lioog gesalarieerde betrek
king werkzaam geweest bi] kanaal-aanleg van
wege de Nederlandsche regeering. Het groote
vermogen zijner vrouw had hij, daar hij zolf
geen kapitaal noodig had, in db firma Konrad
Peter Baumeister gelaten; hij had er zich mee
tevreden gesteld', elke drie maanden twaalf dui
zend mark rente te ontvangen.
Martina luisterde zonder eenige belangstel
ling naar zijn verhaal. Nu echter merkte zij op
„O, dat zou niets voor mij rijn geweest. Als
ik vermogen erfde, zou ik het ook zelf iu han
den willen hebben."
Toen mevrouw Te Gempt, geboren Baumeis
ter, overleden was, bleef alles bij het oude, of
schoon het vermogen nu aan haar dochter Sal-
vatrix behoorde.
Salvatrix zou nu wel voor goed te Ham
burg, ten huize der Baumeister's, gaan wonen,
dacht Guy. En dat was hem aangenaam, want
daardoor zou Martina te Hamburg meteen twee
sonen, de ministers, den militairen gouverneur
van Parjjs, de prefecten der Seine en van de
politie, de voorzitters van Kamer en Senaat.
Dezen hebben zich terstond naar het Elysée
begeven, waar een ministerraad werd gehouden.
De minister-president zond daarop aan de
piefecten en onder-piefecten een telegram van
dezen inhoud
sik vervul den droeven plicht u liet over
lijden van den President der Republiek te be
lichten. Wil de noodige maatregelen treffen
om liet aan de bevolking mede te deelen."
Morgen komt te Versailles het Congres bijeen.
De Kamer en de Senaat constitueeren zich in
vereenigde zitting als Nationale Vergadering om
een nieuwen President der Republiek te kiezen.
De Kamer telt 584, de Senaat 300 leden. De
gekozene moet de volstrekte meerderheid ver
werven.
Op wien de keus zal vallen is niet te zeggen.
Wil men eenige op den voorgrond tredende
namen? Dan noemen wij Brisson, Dupuy, Wal-
deck-Rous^eau, Desclianel, Bourgeois, Ribot. De
keuze kan echter zeer goed een groote ver
rassing zjjn.
Over Faure's regeringsbeleid blijve een oor
deel achterwege. Laster en leugen geven sinds
langers tijd in Frankrijk den toon aan, en Faure
is niet gespaard. Der geschiedenis worde het
oordeel overgelaten.
Als een bewijs hoe moeilijk het valt, thans
reeds een oordeel te vellen over Faure's regee-
ungsbeleid, willen wjj alleen weergeven wat de
»Ind. Beige" in zyn laatste nummer eenige
uren vóór bet ovei lijden van den Franschen
staatsman over den politieken toestand in
Frankrijk schroei. Van veel waardeering van
den overleden President getuigt dit artikel zeker
niet.
Het blad vermeldt de geruchten ais zou de
minister van justitie den procureur-genei aal
Manau willen ontslaan en in zyn plaats be
noemen den senator Guériu die in 1804, tijdens
het proces-Dreyfus, minister van justitie was,
welk gerucht overigens leeds gelogenstraft is.
De »Ind. Beige" nu, een ernstig blad, knoopt
daaraan eenige opmei kingen vast.
nln Frankrijk, onder het vreemde régime van
Felix Faure's monocle, mogen de beleedigers
van de rechtspraak op onstrafbaarheid rekenen
en worden de belasterde magistraten getiof-
fenomdat men Jien belastert.
nNooit heeft men zulk een warboel, een zoo
groote verwarring van alle mogelijke begrippen
gezien, een zoo volkomen gemis aan gezond
verstand en logisch denken. Het stelsel van
Mac-Mahon werd genoemdhet régime der
zedelijke orde. Dat van Felix Faure heet: de
zedeljjke wanorde.
En het blad wijst vervolgens op onaange
name geruchten die er aangaande Faure's rot
en houding in da zaak-Dreyfus loopen.
Is het onder die omstandigheid verwondet lijk
vriendinnen hebben'; Salvatrix en Anne Marie
Pehrbrand.
Maar niet alleen de Baumeister's waren ver
hinderd te komen. Ook het jeugdige echtpaar
Pehrbrand was juist in deze dagen, vervuld van
andere dingen; Anne Marie verwachtte haar
eerste kindje en men kon. niet van Robert ver
langen, dat 'hij in zoo'n tijd rijn vrouwtje zou
verlaten. Het was dus verstandiger, hem maar
niet eens met een uitnoodiging lastig te vallen.
Martina was eerst wel wat teleurgesteld. Zij
had juist de Hamburgers willen laten zien, welk
een deftige bruiloft men te Berlijn kon arran-
geeren.
Maar spoedig zag rij met de haar aangeboren
luchthartigheid de zaak van een ander oog
punt in.
„Een diner in Kaiserhof is dan onnoodig. Er
is wel iets te vinden dat even goed! en goedkco-
per is. Wij zouden bijvoorbeeld een diner kun
nen laten komen in Philip's atelier. Je weet
wel, hoe aardig het met Kerstmis was, niet?
En als de Hamburgers niet 'komen, dan kunnen
ooit de Sdiulz-Weileris genoodigd worden. Zij
geven ons toch ook een mooi cadte.ru, zegt papa.
En dan zie ik maar van het witte moirée antique
af. Het is toch ook erg duur, en als je 't later
nog eens aantrekt, riet iedereen terstond! dat het
een bruidskleed is geweest. Ik kan heb geld be
ter besteden wanneer ik een lichtgeel zijden ja
pon neem, en; bovendien een witte alpaca japon
laat maken bij wijze van wandelkostuum. Dan
heb ik daardoor nog een zomerjapon meer."
„Wil je dan je trouwjapon op straat opdra
gen vroeg Guy verbaasd. „Ik dacht dat men
dat de plotselinge onverwachte dood van den
President der Republiek veleo heeft doen den
ken aan moord of zelfmoord? Toch schijnt
dnaroan niet gedacht te moeten worden. Latere
telegrammen uit Parijs, die men ter andere
plaatse in dit blad kan vinden, geven nadere
mededeeliogen omtrent de laatste uren van den
overledene.
Gemengde McdedccIIngen.
De staatssecretaris Brodrick verklaarde gis
teren in het Engelsche Lngei huis geen stukken
omtrent de conferentie tegen het anarchisme
te kunner. overleggen, daar de beraadslagingen
geheim waren. Engeland was bovendien niet
gebonden door de genomen besluiien, daar zyn
vertegenwoordigers niet aan de eindstemming
hadden deelgenomen.
In antwooid op een vraag deelde hij voorts
mede dat, voor zoover de regeering wist, de
Sultan van Oman aan Frankrijk geen haven of
kolenstation had afgestaan ol wilde afstaan.
Seton Karr stelde een amendement voor,
waarin gevraagd wordt een onderzoek naar
Engelands afhankelijkheid van den invoer uit
het buitenland van levensmiddelen en naar de
omstandigheden welke daaruit in geval van
oorlog voortspi uiten.
Het amendement werd verworpen nadat
minister Ritchie verklaard had, dat een officieel
ondeizoek onder de bestaande omstandigheden
had uitgebracht dat de rampspoedige gevolgen
voor welke men in geval van ooi log vreest,
wel niet verwezenlijkt zullen worden. Als de
vloot maar sterk genoeg wordt gehouden om
de Britsche handelswegen te beschermen eu de
kusten te beveiligen voor een blokkade, is er
niet het minste gevaar voor hongersnood.
De dN.-Y. Herald" verneemt uit Brussel dat
prins Victor Napoleon eerstdaags zijn meening
over de zaak-Dreyfus en andere belangryke
quaesties in een manifest zal uitspreken. Dit
zou geschreven worden kort na de aankomst
van prins Louis Napoleon te Brussel, daar de
beide broeders voornemens zijn samen te werken.
De Fransche Senaat heeft gisteren de com
missie gekozen, die het revisie-ontwerp der
regeering zal onderzoeken. Zy bestaat uit 14
leden, waarvan 9 vóór en 5 tegen het ont
werp zijn.
In den ministerraad deelde De Freycinet
gisteren mede dat hij het besluit heeft ver
nieuwd volgens hetwelk officieren geen lid mo
gen zijn van ver&enigingen met een politiek
karakter.
Quesnay de Beaurepaire daagt den raadsheer
Duinas uit, hem wegens het gebruikmaken van
valschheid in geschriften aan te klagen. Anders
zal bjj Dumas vervolgen wegens laster.
De anti-semieten, gesteund door een deel der
rechterzyde, samen 60 afgevaardigden, hebben
in de Fransche Kamer een voorstel ingediend
dat kostuum nooit weer of alleen bij zeer plech
tige gelegenheden droeg."
Martina gaf hem een liefkoozend tikje op
rijn wang.
„Dat begrijp je niet. Van zulke dingen lieeft
een dame toch beter verstand."
De zekerheid waarmede rij rich, steeds be
riep op haar beter inzicht als „dame", bracht
hem altijd in de war en maakte Lem wantrou
wend jegens zichzelf. „Mannen hebben per saldo
van zooveel groote en kleine quaesties die vrou
wen betreffen, geen verstand," zei hij bij zich
zelf. „Men. maakt zich van zooveel dingen, die
vrouwen aangaan, een verkeerde voorstelling."
Met verbazing zag Philip hoe Guy zich steeds
meer schjkte in den toon die bij de Ivalkowski's
gebruikelijk was. Op dien Kerstavond had. Phi
lip een heimelijke viees in zich voelen opkomen
dat Guy misschien nog het engagement zon ver
broken. Hij had gezien hoe hij leed en had zelf
evenzeer geleden. Het was voor Philip een ont-
zaglijk geruststellende gedachte, wanneer hij'
zijn zuster in een flmke, degelijke positie wist.
Indien Guy nu niet meer, zo>3als in het begin
en op dien Kerstavond' zeer zeker het geval was
geweest, door de onbeschaafdheid waarvan de
Kalkowski's telkens weer blijk gaven, onaange
naam werd aangedaan, des te beter. Of hij
was zelf niet zoo gevoelig op die punten, als Phi
lip aanvankelijk van hem had gedacht, of wel
hij hoopte op de toekomst
Wordt vert olgd.)
