52 jaargang.
Donderdag 9 Maart 1899.
IN0. 9879.
Strijdige Werelden.
Inschrijvingen op Cokes,
Verschijnt dagelijks, uitgezonderd Zon- en Feestdagen.
uitgeverTïl j« c. roelants.
Ken n i s g e v i n g.
BUITENLAND.
i
uunmtaw» v»#r Sohiedam, pet kwartaal j 0.90
omliggende plaatsen, p. kwart. - 1.06
n franco pet peet, p. kwartaal. - 1.30
A&onderlijke commere.- 0.02
COURANT.
BUREAU: BOTER STRAAT ?0, Telephoon No. 123.
A»vbrt*rti*pbijs: van 15 gewone regels met inbe
grip van eene Courant
Iedere gewone regel meer
Bij abonnement wordt korting verleend.
f 0.52
- 0.10
■grwtsrj^maBaojgrA'giia
0 roeping in activiteit van ZeemOiciens-Terlof-
gangers der LICHTING van 1897.
i)E BDRGEHEESTER VAX SCHIEDAM,
Gelet op de chculaire van den heer Commissaris
der Koningin in de provincie Zuid-Holland van 20
Januari jl., A No. 152 - 2de \rd. - Provinciaal J3lad
No 2)
Bréngt bij deze ter kennis van de daarbij belangheb-
t!E(Iat°bij Koninklijk besluit van 23 December 1898,
no.17 de .Minister van Marine is gemachtigd om de
««miliciens-verlofgangers der lichting van 1897 in wer-
ielijken dienst te doen oproepen, teil einde gedurende
den lijd van vijf weken te worden geoefend
dat op grond hieivan de opkomst van na te melden
zeemiliciens-verlofgangers dooi genoemden Minister is
bepaald op dagen en bodems als in den navolgenden
"2 E to
w
a,
Namen
en
voornamen
Ingedeeld
voor de
gemeente
Datum
van
opkomst.
Zich aan terne
aan boord v
Ilr. Ms. oort
bodem.
Plaats
waar het sCh
gelegen.
Goederen, de
(Cornelis
Kemper,
(Johannes
Antonius
Schie
dam.
1
5 Apr '99.
5 Apr.'99.
Krokodil.
Hellevoetsl.
dat genoemde verlofgangers zich, ieder op den voor hem
bepaalden datum, naar de plaats hunner bestemming
zullen hebben te begeven, alwaar zij gekleed in de
bij hun vertrek met groot verlof medegenomen mili
taire kleedingstukken en voorzien van hunne kooi-
goederen, zoomede van hunne verlofpassen en zak
boekjes, voor zoo veel dit mogelijk is, ten 12 uur
des middags, behooren aan te melden bij den Com
mandant van het schip, aan boord waarvan zij zullen
worden geoefend
dat zij zich slechts dan den vorigen dag reeds op
reis behoeven te begeven wanneer de plaats van be
stemming niet binnen een dag kan worden bereikt
terwijl zij, die door ziekte verhinderd zijn op den
bepaalden datum aanwezig te zijn, daarvan zoo spoedig
mogelijk moeten doen blijken, door eene ter Gemeente
secretarie over te leggen geneeskundige verklaring en
zich onverwijld na hun herstel naar de boven aange
geven plaats van bestemming behooren te begeven en
zich als dan moeten vervoegen bij den Commandant
tan het wachtschip aldaar
dat zij zich vooiaf ter Gemeente-Secretarie moeten
aanmelden zoowel tot het afteekenen van hun verlof
pas als tot het ontvungen van daggelden en zoo zij
daarop aanspraak hebben van de vereischte passage-
biljetten; en
dat zij, in gebreke blijvende op den bepaalden dag
onder de wapenen te komen, bij hunne latei e ookomst
zooveel langer in dienst worden gehouden en zij, aan
de oproeping niet voldoend, als deserteur zullen wot-
den behandeld.
Na deze openbare kennisgeving worden de betrokken
DOOR
IDA BOY-ED.
57)
Wat zat men Mor prettig op de gezellige ve
ranéa. op dit hooggelegen, punt van den oever,
terwijl buiten d'e tuin in zonneschijn baadde,
waarin alleen de sdhadnw van het huis een don
kere vierkanten vlek wierp, en terwijl beneden
op den in okergele en vaalblauwe lichtstrepen
■vlietenden stroom een vloot van, allerhande sehe-
pan voorbijvoer. Tusschen de groote, log voort-
Kruipende stoombooten schoten de vlugge,
blank-gewiekte zeilscheepjes door, en kleine ra
derbootjes wierpen het wit-schuimande water
langs hun flanken omhoog. En de lichtblauwe
fees uit de weggedoezelde lijm van den
ivr011 ^°°™c^tig, uitgestrekt, grootsch op.
jsfeis. was veel te gauw Maar met het werk.
Wat had Philip haar tegelijk aangenaam en
«serzaam onderhouden Charlotte zoowel als
salvatrix koesterden aangename belangstelling
toot den arbeid dien PhiEp wilde beginnen.
Een logeerkamers zou leeg gemaakt wor
den;. Philip moest zich maar met Kehr ver
staan «n zeggen welke meubelstukken hij in. het
S®®Pf®iseerde atelier wilde hebben.
m°sst zich. gaan Meeden. In dien
Judging Salvatrix met Philip naar boven om
J>a de photografieën haaxs vaders te laten
ma, waarnaar hij zijn portret zou sdhilderen.
Jxog scheen de zon niet in het vriendelijke
miliciens geacht van hunne verplichting kennis te
diagen, waardoor zij gehouden zijn, zonder verdere
oproeping, aan de voorschreven opkomst te voldoen,
zoodat zij later geen onwetendheid ten deze zullen
kunnen voorwenden.
Schiedam, den 8sten Maart i899.
De Burgemeester voornoemd,
VERSTEEG.
Bij den DIRECTEUR DER GASFABRIEK
worden ingewacht
vóór 1 Jlcl a.s. te ontvangen bij pai tijen van
minstens 500 HL.
Algemeen «verzicht.
SCHIEDAM, 8 Maart '99.
De interpellatie-Fournière in de Fransche
Kamer over de uit de onthullingen van Ester-
hazy gebleken valsche rol van den generaien
stal in de zaak-Dreyfus c.a. is niet doorgegaan.
De afgevaardigde voor Aisne heelt den minister
van oorlog laten weten dat hij zijn interpellatie
introk, en wel, naar de »Petite République"
aangeeft, in afwachting van ophanden zijnde
voorvallen die de publieke opinie ten volle
zullen overtuigen en volledig licht zullen ver
spreiden omtrent de rol van den generaien staf
in de processen-Dreyfus en Esterhazy.
De Kamer kon dus gisteren rustig doorgaan
met de begrooting om te trachten die nog
vóór Paschen af te doen, zooals de minister van
financiën, Peytral, wenscht.
Had hij geen zitting gehad in het bij den
Senaat al zeer weinig geziene ministerie—Du-
puywellicht zou Peytral meer kans ge
had hebben thans in liet Petit Luxembourg te
wonen als vervullende het liooge ambt dat gis-
teien door Fallières is aanvaard: dat van
voorzitter van den Senaat.
De opvolger van Loubel nam in de zitting
van gisteren bezit van den voorzitterszelel met
een lede, waarin hij zijn collega's-senatoren
dank zegde voor hun vertrouwen en de ver
diensten prees van zijn voorganger die tot de
hoogste waardigheid in de Republiek is geroepen.
Hij herinneide er voorts aan hoe de Presi
dent in zijn Boodschap een beroep gedaan had
op de mede wei king van Senaat eu Kamer voor
het vveik der bevrediging, dat een ieder wiens
hart liefde koestert voor het vaderland, nood
zakelijk vooi komt.
De Senaat nu verklaarde Fallières zal
het zich tot een eer rekenen gehoor te geven
aan die roepstem, en ik durl zeggen dat hij
zich binnen de hem door de Grondwet gestelde
grenzen zich als altijd zijn hooge taak waardig
zal toonen.
Er zijn trouwens geruststellende symptomen
die ons doen hopen dat wij niet veire zijn van
den dag waarop wij de vooi bjjgaande onbehage
lijkheid zullen zien verdwenen, die niet meer
vertrek, 'e Morgens stond zij achter het huis en
eerst in den. namiddag viedeu haar stralen in de
vensters aan de zijde der Elbe. Maar todh maak
te de kamer met haar fijne Oostersdie matten
en haar witte meubels een lichten indruk.
Nu Philip in dit nog schaduw- en reflexloos
lic-ht het mooie meisje zag, te midden dezer
eigenaardige kamer-inrichting, begon zijn, kua-
stenaarsphantasie te werken.
„Ik zou wel een portret van u willen schilde
ren, juffrouw. Half profiel, tegen een bijna wit
ten achtergrond. Een loshangend geiwaad van
Idaurlooze witte zijde van phantaistische snit
moest u omhullen Vóór u een bloemlhaag van
allerlei bleeke tropische bloemen, terwijl u met
de handen die haag scheidt alsof u naar voren
wilt treden. In uw oogen zou ik het schroom
vallig verbazen willen leggen van. iemand! die
voor het eerst een blik slaat in het leven. En
het zou zóó moeten zijn, alsof u tegelijk in het
volle licht keek Och ja, zien 'kan ik dab al-
las wel in den geest, maai- schilderen niet,''
eindigde hij met een zucht.
Salvatrix vatte dien zucht verkeerd op. „Maar
u kan dat wèl," zeide zij zacht, terwijl zij even
bloosde, omdat zij een gevoel had alsof zij ham
oen aalmoes bood. „Wil u, zoodra u het portret
van mijn vader gereed heeft, het mijne maken.
Dat kan dan mijn kerstgeschenk voor oom Pe
ter zijn."
Nu kreeg Philip een Meur. Hij was zeer ver
legen. -i
„Dat bedoelde ik niet met het niet-kunnan,
haastte hij zich te zeggen. „Ik geloof niet dat
ik het kan."
dan een waarschuwing is geweekt en die men
zoo verstandig is geweest niet tot een gevaar
le lal en aangroeien.
De tegenwind die slechts al ie zeer de opper
vlakte heeft beroerd, heeft onze democratie
niet het klare bewustzijn barer plichten en
belangen doen verliezen. Strevende naar het
goede, rechtvaardigheid en vrjjheid liefhebbende,
gehecht aan allen die haar dienen zonder haar
te vleien, heeft zij (de demociatie) alle oproe
rige aanhitsingen onderdtukt en ongegrond
wantrouwen weggenomen.
Zij heelt niet haar vertrouwen onttrokken
aan het leger, dat levende deel van zich zelve,
dat zich door niemand van zijn plicht zal laten
afleiden, en welks trouwe degen de beschermer
van het grondgebied en de wei zal blijven. De
democratie zal geduldig wachten totdat de
rechtspraak haar arbeid heeft voltooid en zij
zal van haar uitspraak de waai heid aanvaarden
die door zoovele hartstochten verduisterd is,
en die Frankrijk van die bittere benauwing
zal verlossen.
Vei tegen woordigers der democratie", riep
Fallières zijn collega's toe, nhebt veitrouwen
in de toekomst. Laat ons daaraan arbeiden.
Fiankrijk en de Republiek zullen er u dank
voor weten."
Do minister van buitenlandsche zaken Del-
cassé heeft, naar het schijnt, Maandag in de
Fransche Kamer wel wat erg optimistisch
gesproken over de oplossing van het geschil
met Engeland omtrent Mascate. Althans de
lezing die Biodrick in het Engelsche Lagerhuis
van de zaak heelt gegeven, is wel eenigszins
anders eu minder vleiend voor den Franschen
trots.
Allereerst blijkt uit de mededeelingen van
den Britschen onderstaatssecietaris van buiten
landsche zaken, dat de Mascate-quaestie reeds
een jaar oud is. Immers, in Maart van liet vorig
jaar wist de Fransche agent den imam van
Mascate teeds te bewegen, aan Frankrijk een
stuk land aan een kleine baai in pacht af te
slaan, teneinde daar een kolenstation te vesti
gen. Tevens kreeg Fiankrijk het recht er zijn
vlag te hijschen en verdedigingswerken aan te
leggen.
Zoodra de Engelsche regeering dit hoorde,
verklaarde zij deze overeenkomst in strijd met
het verdrag van 1862 en de bijzondere ver
plichtingen van den imam tegenover Engeland,
waar het vervreemding of afstand van grond
gebied betreft. Van den imam werd dus de
intrekking der concessie verlangd, waaraan ge
volg weid gegeven.
De heer Biodrick kwam nu op het teêre
punt in deze quaestie, dat vooropgezet was
door sir Charles Dilke op wiens interpellatie
de staatssecretaris dit alles antwooidde.
Sir Charles had nl. gevraagd of het waar
was dat Harer Biitsche Maiesteits regeering
aan Frankrijk zijn spijt had betuigd over het
„O beproef het maar eens," antwoordde
Salvatrix.
Hij weifelde, en zij dacht dat zij zekere mis
plaatste kunsteiiaarsbescheddenheid. moest over
winnen en drong sterk hij hem aan.
De lust, zulk een arbeid te ondernemen, won
hot eindelijk van zijn weifeling. Philip beloofde
het. Zij spraken af dab er te gelijk een begin
zou gemaakt worden met het portret van haar
vader en Salvatrix' eigen beeltenis; want Phi
lip zei dat hij daarvoor oen bepaalde belichting
noodig had, die aanwezig was op een zelfde uur
van. den dag eai bij een zalfden helderen hemel.
Zoo spoedig als deze ochtend was ei- voor Sal
vatrix sedert vele, vele maanden nog geen voor
bij gegaan. Zij meende dait Philip daar de eer
van had, eu vertelde Kaatje, toen deze haar
voor het diner kleedde, dat hij een. aardige man
was.
Intu.33dh.en wachtte Charlottes in liet salon
haar gasten af.
Guy en zijn vrouw kwamen niet zoo vroeg
als zij wel gedacht had. Zij dadhb dait hst har
telijker zou geweest zijn, wanneer zij eenigszins
bijtijds gekomen waren-
De eerste gast was tante Wies. PhiEp Kal-
kowski behoefde niot aan haar te worden voor
gesteld zij kende hem reedis van zijn kort ver
blijf te Hamburg destijds in Guy's gezelschap.
Met haar gewone druikheid maakte zij zich van
hem meester, trok hem mee naar een vensternis
en hield zijn bMkken vast met die haren, «m hem
te dwingen haar zijn volkome aandacht te
schenken Zij hield hem bezig door hem al haar
bezoeken bij zijn zuster met derzelvesr oorzaken,
Mascate-incident, zooals door minister Delcassé
in de Fransche Kamer was beweerd.
De heer Brodnck nu ontkende dat Engeland
het optreden van den Britschen agent, die
trouwens op bevel der regeering handelde, had
afgekeurd. Lord Salisbury had tegenover den
Franschen gezant meer dan eens iiet recht
matige tan liet standpunt der Engelsche regee
ring, dat door haar dan cok gehandhaafd moest
worden, doen uitkomen.
De onderstaatssecretaris noemde Delcassé's
verklaring iu de Fransche kamer omolledig.
Ilij had nog moeten zeggen dut de Britsche
gezant te Parijs in November 1.1. den minister
had gevraagd of de gei uchten, als zou Frank
rijk op de kust van Mascate grondgebied heb
ben verworven, juist waren. Toen had de minis
ter geantwoord dat hij er niets van gehoord
had, welke verklaring enki-le dagen geleden
nog door hem herhaald was. De Fransche ge
zant was dus zijn bevoegdheid te buiten gegaan.
In een dergelijk geval pleegt m<-u daarvan kennis
le geven en langs diplomatieke!! weg een be
slissing uit te lokken; liever dan de openbare
bedreiging van een bombardement.
Lord Salisbury had dan ook am den Fran
schen gezant verklaard, dat hij eveneens liever
een minder openbaren maalt egel zou hebben
genomen.
De heer Biodrick noemde het duidelijk dat
er geen aanmerking valt te maken op het
optreden van den Britschen agent, dat door
de regeering dan ook in zijn wezen volkomen
correct wordt geacht.
YVat nu het practisch gevolg dezer quaestie
aangaat, deelde de onderstaatssecretaris nog
mede dat het verdrag van 1862 Fiankrijk niet
een beigplaats van kolen ontzegt, mits daasbij
geen grondgebied worde afgestaan. Engeland
heeft zulk een bergplaats, en naar de Britsche
regeering had vernomen, zou Frankrijk van
zijn recht gebruik maken, daarbij de beperking
van het verdrag in acht nemend.
Men ziet, dat de Engelsche lezing veel min
der geschikt is om de Fransche eigen waai de
voldoening te geven. Hot lijdt evenwel geen
twijfel of ook dit geschil zal even vreedzaam
afloopen als de geschillen over de bezittingen
in Afrika.
De passage van Delcassé's rede in de Fran
sche Kamer over Mascate die op Afrika be-
tiekking had, spreekt van ^onderhandelingen
tusschen beide regeeringen in oprecht-verzoe
nende geest, waai bij gestreefd wordt naar een
op een verdrag berustende verhouding als waar
borg voor een duurzame overeenstemming."
En de Paiijsche correspondent der »Moruing
Post" meldt aan zijn blad dat de onderhande
lingen over de Bahr-el-Ghazal op bevredigende
wijze vorderen. De quaestie van Madagascar
wordt daarin niet gemengd. Er wordt alleen
gehandeld over regeling der grenzen derFian-
sche bezittiogen in het Noorden van Afrika van
de Middellandsche Zee tot nan den Congo.
duur en resultaten te vertellen. Zij wilde Plii
lip daardoor bewijzen, dat zijn zuster zich. in.
geen geval kon beklagen over gebrek aan be
langstelling.
Toen kwam het jonge echtpaar.
Haar donkere oogen dwaaldien zoekend rond
toen Martina op den drempel stond. Maar reeds
sneld'e Charlotte haar te gein oei en sloot haar
zeer hartelijk in haar armen.
Alle vooroordeel dat in haar leefde, alle zorg
die haar gedrukt had, werd op dit oogenblik
verdrongen door db in haar opwellende harte
lijkheid. Charlotte was te zeer vrouw om iets
ander3 te kunnen voelen dan tot liefde gereede
deelneming in de vrouw die Guy zoo innig lief
had. Wie zij ook mocht zijn thans was zij
een deel van hem. Dat begreep Charlotte zeer
duidelijk op het oogenblik dat zij haar nu aan
zijn zijde zag.
Martina liot zich de omarming met groote
correctheid, maar inwendig met gremzenlooze on
verschilligheid welgevallen,
„U is wel goed, mevrouw," zoi.de zij.
Guy kuste Charlotte da liana.
„Philip!" riep Martina nu uit, en in haar
stem lag meer schrik dan blijdschap.
„PhiEp!" riep ook Guy verheugd uit. „Neen
maar, dat is een verrassing
„Die wij aan onze vereerde gastvrouw te dan
ken hebben," zei hij vroolijk, terwijl hij zijn
zuster cm zijn zwager de hand! drukte.
Wordl vervolgd.)
