f
7.
52,te jaargang-
Vrijdag 10 Maart 1899.
N°. 9880.
Eerste Blad.
Strijdige Werelden.
\x
ferschljnt dagelijks, uitgezonderd Zon- en Feestdagen,
uitgeverThTj c. roelants.
AANGIFTE
X.EEKJL1NGEN
BUITENLAND.
'"V
AMKKiKKstsrxui Teer Schiedam, par kwutaal f 0.90
omliggende plaatsen, p. kwart - 1.05
franca per pest, p. kwartaal. - 1.30
A&ondeihjks nonaners0.02
BUREAUBOTERSTRAAT 70, Teleplioon Wo. 123.
AsYBRTasnxrms: Tan 1—5 gewone regels met inbe
grip van eene Courant
Iedere gewone regel meer
Bij abonnement wordt korting verleend.
f 0.53
- 0.10
VAN
voor den nieuwen cursus (aanvangende I Mept.
a.s.) aan de Openbare School voor Lager
Onderwijs
Meisjes.
MET UITGEBREID LEERPLAN Voor
Ouders of Voogden, die leerlingen voor boven
genoemde school wenschen aan te geven, wordt
•eriocht zich daartoe vóór 1 April a. s. aan
la melden bij het hoofd dier school, mej. A.
KIMMIJSER.
Algemeen overzicht.
SCHIEDAM, 9 Maart '99.
Cornély maakt in de Figaro" een paar sne
dige opmerkingen, die op kernachtige wgze de
eigenaardige houding der opeenvolgende mini
steries ten opzichte der zaak-Dreyfus teekenen.
Hg knoopt die opmerkingen vast aan h«t be
sluit dat de ministerraad naar aanleiding der
onthullingen van Esterhazy heeft genomen, na
overleg te hebben gep'eegd met de leden van
het parlement die over de door Esterhazy
medegedeelde intriges weuschten te interpel-
leeren.
De regeering dan besloot in overleg met
die heeren te wachten met het overwegen
der noodige maatregelen totdat de resultaten
dsr enquête van het Hof van Cassatie bekend zijn.
Heel wettig en heel correct merkt de ïlnd.
Beige" op, maar zeer geschikt om de verbeelding
der publieke meening aan 't werk te zetten en
tegenstanders de gelegenheid te geven reeds
nu de hoofden aan te wijzen waarboven een
enquête alsy een Damocles-zwaard hangt.
Dat de ilnd, Beige" geen ongelijk heeft met
deze laatste opmerking blijkt we! uit hetgeen
men nu leeds weet te vertellen. Du Paty de
Ciam, die op non-activiteit is gesteld, zou zijn
ontslag uit den dienst hebben aangevraagd. Hij
zou bovendien geairesteerd worden, zoodra de
resultaten, van de enquête der strafkamer ge
publiceerd zyn. En men spreekt vanhetaftie-
den van generaal Zurlinden, den gouverneur
van Pargs.
Cornély gaat veel dieper op de zaak in.
»Wat ik niet kan begiijpen," zegt hij, vis
dat geen der voorzitters van den ministerraad
de volharding en de energie heeft bezeten om
DOOR
IDA BOY-ED.
58)
Nu eerst keek Charlotte de jonge vrouw eens
goed aan. Zeker, zij was een eigenaardige ver
schijning. oordeelde Charlotte bij zich zelve.
Haar donker gelaat, van boven breed, maar
waarvan de omlijning naar beneden toe al spoe»
7 spits toeliep, db zware oogleden met de dui
delijk geieekende adtertjes het was ongetwij
feld leeiïjk. Maar een aantrekkelijke leelijküiaid.
En Martina was zeer elegant gekleed het
Gême crêpe van iiaar japon liet onder de kan
ten entredeux rose zijde doorschemeren.
„Ik dacht," zei Charlotte, „dat u en ons het
Mg vreemde samenleven, het aan elkaar gewen-
ton op de prettigste wijze gemakkelijk zou wor
ds® gemaakt, wanneer uw broeder zoo vriende
lijk wildé zijn, ons het genoegen van zijn tegen
woordigheid te schenken."
„Mijn man en ik hebben ons reeds volkomen
ons nieuw leven gewend; ons samenleven.
M zoo aangenaam, mogelijk," zei Martinai, die
®sar koele afwijzing van een beleefden glimlach
vergezeld deed gaan.
.„Zoo bedoelde ik het niet." Charlotte werd
;Mna. verlegen. „Ik wilde zeggen, dat u al dade-
yijfe "neer thuis zou zijn bij ons, wanneer u uw
bier vond als een. goeden vriend."
7 flfw man was zoo aardig tegen mij, dat ik
®ij al dadelijk bij hem thuis modht gevoelen,"
sprak Martina.
zelf in het raadsel te willen doordringen, de
waaiheid weten, de betrokkenen ondervragen,
de dossiers deorwerken, de stukken met een
loupe bekijken, zich een meeoing te vormen
en die ie contróleeren en te verifieeren. Het
komt mij voor dat dit alles mogelijk is voor
wie tan het bewind is, over de archieven be
schikt, de besluiten teekent, en de macht bezit
om te beloonen en te straffen.
ïlk begrijp evenmin dat, eenmaal in bet
bezit der waarheid, de ideale en, naar het
schijnt, niet te vinden staatsman waarvan ik
spreek, zich niet he' genoegen heeft gegund
eenvoudig alles op <U tribune in de Kamer te
vertellen en uit te leggen hoe de vork in de
sto zit. Eén enkele minister heeft iets willen
Git liggen dat was Cavaignac. Maar hij is met
een vaisch stuk voor den dag gekomen.
sDe anderen hebben allen gedaan of er
dingen, die niet mochten bekend worden en
dus schandelijk zijn, te verbergen waren, en
de reeks staatslieden die elkaar in het bewind
opvolgden gedurende deze laatste vijftien maan
den. ranken werkelijk den indi uk van een troep
verbijsterden.
»Het is dat stilzwijgen en die geheimzinnigheid
die de nieuwsgierigheid heeft opgewekt en de
onweerstaanbare behoefte aan openbaarheid en
licht heeft wakker geroepen."
De Fransche Kamer houdt zich sedert twee
dagen bezig met de begrooting van ooi log,
waai bij uitingen van anti-mililairisme van de
zijde der socialisten natuurlijk niet ontbreken.
Maar behalve dat klaagde de afgevaardigde
Aymond er gisteren over dat de oorlogsbegioo-
ting bijna een derde der uitgaven bedraagt, en
dat voor de nationale verdediging niettemin
onvoldoende gezorgd is.
Men zou bijna zeggen een klacht tout comme
chez nous. Maar Aymond had meer in't bijzon
der hel oog op Duitschland. Wel was Frankiijk
de meerdeie wat de cavalerie betreft, en (lat
nog slechts voor 't oogenblik, maar ten aanzien
der infanterie was Duitschland de baas.
De Freycinet, de minister van oorlog, kwam
daar zeer beslist tegen op. Boven een bepaald
cijfer zat liet 'm niet in het getal soldaten.
Zelfs scheen het moeilijk te velde meer leger
corpsen te ontwikkelen dan men aan beide zijden
bezat. De minister geloofde dan ook niet dat
door een paar legercorpsen meer de macht van
een der naties grooter zou worden. Zij zouden
slechts als teserve dienst kunnen doen, en de
minister was overtuigd dat het pleit reeds be
slist zou zyn, voordat men aan de reserve toe
was.
De minister meende dat men zich niet on
gerust behoefde te maken over de vermeerde
ring van het effectief van Frankrijk's buren,
maar tegenover de quantiteit vooral voor de
quaii'eit zorgen. Hij verklaarde tiotsch te zijn
op wat Frankrijk sedert 15 jaar voor zyn ver-
Zij meende het aan zich zelve verschuldigd
to zijn, dat zij Charlotte niet vroeg' om vriende
lijkheid of zelfs genegenheid. Ten slotte zou
deze nog donken dat zij, Nini, zich hier niet als
iemand van gelijke rechten voelde.
„Dat doet mij oprecht genoegen," zei Char
lotte weer, „en ik hoop dat u ook bij mi] zult
gevoelen dat ik niets liever wemsch don dat de
vrouw van onzen dierbaren G-uy mij spoedig na
aan 't hart moge liggen."
Martina glimlachte.
„Guy is u zoo grooten dank verschuldigd,
mevrouw," zeide zij, „en hij heeft mij zooveel
van u verteld."
Dat was eigenlijk geen antwoord. Maar het
werd met zulk een innemenden glimladh gezegd.
Guy sprak met Philip, maar spitste tegelijk
zenuwachtig de ooren om iets te verstaan van
wat de beide vrouwen zeiden.
„Zullen we Nini niet eens don tuin laten
zien?" riep hij uit. t
Men ging naar buiten.
De middagzon wierp trillend licht over den
tuineen zacht briesje woei vam da zee, tegen
de golven in, die zwaar stroomafwaarts rolden,
en bracht de oppervlakte van hot water in op
stand. Het mid'den der rivier geleek een slang
met glinsterende schubben, die in voortdurende
onrustige beweging was. De lucllit deed aange
naam aande lichte wind strook door de zonne
hitte.
Allen, ook Philip, verwachtten dat Martina
buiten zich zelve zou zijn van verrukking over
de grootsche schoonheid1 van hot landgoed.
Maar Martina zei geen woonl1, en liet zelfs
door geen blik blijken of zij den heerlijken tuin
dediging had gedaan en nog doet. Tlians wordt
aan de geweren een verandering aangebracht
waardoor zy alle andere overtreffen. En ook de
artillerie is beter dan eenige andere. Met ver
trouwen kan dus het land de toekomst tege
moet zien.
Toen de minister daarop de wenschelrjkheid
uit=piak de discipline in hel leger te hand-
haten, kon Milieraud zich niet weerhouden
uit te roepen »In alle rangen der hiërarchie
Maar daar wilde De Freycinet niet op ingaan.
ïDoor eeibied voor hun meerderen bij de
minderen, door rechtvaardigheid van de zijde
der chefs moet de discipline gehandhaafd wor
den," ging hij voort. Het leger moet op alle
gebeurlijkheden vooi bereid en zich zijn taak
bewust zijn. Door dagelyks tot het hoogste offer
bereid te ziju, wordt het leger onoverwinnelijk.
De minister zou zelf alle krachten inspannen
om het leger op de hoogte van zijn taak te
doen blijven.
Hoe lord Salisbury en zijn plaatsvervanger
Brodrick de zaak ook Iceeren en wenden, het
valt niet te loochenen dat op sir Charles Dilke's
vraag of de regeering aan Fiankiijk haar spijt
had betuigd over het te Mascate gebeurde, het
antwoord volmondig had moeten luiden: »J<i".
Maar de regeering vond het wel wat erg
onaangenaam met die bekentenis voor den
dag te komen en beeft om de zaak heen ge
redeneerd.
De Fianselie minister van buitenlandschc
zaken laat zich evenwel zijn tiiomf niet be
twisten, en bij monde van Havas zegt Delcassé
»Er dient op gewezen dat, in tegenstelling met
de verklaringen van den onderstaatssecretaris
voor buitenlandscbe zaken in het Lagerhuis, de
daad van den sultan van Mascate, nl. de con
cessie van een havenplaats aan Frankrijk voor
de oprichting van een kolendepèt, noch het
lecht om de vlag te hij«clien noch dat om ver
dedigingsmiddelen aan te leggen, in zich sluit
ïTerwijl de onderstaatssecretaris vei klaarde,
dat hy den Biitschen agent niet zgn ontevie-
vredenheid had betuigd, loochende hij niet,
eikend te hebben dat diens optreden niet
correct was, en zijn diep leedwezen daarover te
hebben uitgespioken."
De Engelsche bladen zijn natuurlgk niet over
tuigd. De »Times" en de tSiaudard", die Del-
cas-é's rede reeds met wantrouwen en wrevel
hadden begroet, zyn er nu geheel zeker van dat
de lezing der Engelsche regeering de juiste is
Delcassé zou dan qlleeis beproefd hebben
deze tweede biltere pil voor zijn iandgenooten
te vergulden.
De Daily Telegraph" betreurt het dat de
lezingen der beide regeeringen zoo velschillend
zijnde betrekkingen tusschen beide landen
zullen er al weer niet beter op worden.
Ons komt het voor, dat de nedeilaag in
deze aangelegeuhciü is aan de zijde der Britsche
regeering.
of het uitzicht of de ligging van. liet huis be
wonderde.
Eenigszins verbaasd hield Charlotte op met
haar uiteenzetting over den streek en het bene
dengedeelte der rivier en begon, te spreke®, ovor
de woning van het jongo paar.
Zij hoopte dat Martina, dteukbaar en geest
driftig de loftrompet zou steken van. haar pracui-
t'ge woning en de 'kostbare, miooie inrichting.
Want dat alles moest voor haar, dïe onder be
scheiden omstandigheden was grootgebracht,
een geschenk van liefde en geluk zijn.
Op volmaakt onverschilligen toon sprak Mar
tina evenwel„Onze woning is werkelijk heel
l.ef voor een huurwoning. Z&s kamers zijn ook
volkoman voldoende voor een jong echtpaar,
't Zal toch ook niet zoo lang meer duren of Guy
bouwt een eigen huis voor ons. Zooals ik hem
ken, houdt hij het niet lang uit tusschen muren
die hij zelf niet heeft gebouwd," eindigde zij
schertsend.
„Eu was u tevreden over de inrichting V'
„Natuurlijk. Die is werkelijk heel lief," zeide
zij met domzelfden oppervlakïrigen lof dien zij
voor haar woning had over gdhad.
Nu kwam Saivatrix hun tegemoet; zij scheen
in haar zwarte, met klip gegarneerde japon nog
slanker en tengerder dan zij was.
Martina zag haar mot oen vijandig gevoel te
gemoet. Dus dat magere, bleek® schepsel had
zooveel geld, zoo razend veel gelid, en Charlotte
Baumeister had gehoopt dat Guy met haar zou
trouwen! Nu, &uy had gelukkig een beteren
smaak gehad. Dat zou net iets voor mevrouw
Baumeister zijn geweest, Guy aan. haar nicht
te koppelen en zoodoende haar invloed' op hem
Niettemin kan de zaak zich hebben toege
dragen, zooals de »Kó!n. Ztg." zich die voor
stelt. Frankrijk had n.l. een concessie weten
te krijgen voor een vioolstation. Toen Engeland
echter zoo krachtig daartegen in verzet kwam,
haaide het bakzeil, beperkte zyn verlangen tot
een koiendepót en liet aan de Britsche regee
ring verklaren dat liet nooit iets andeis bedoeld
had. Toen zou het Foreign Office meesmuilend,
maar beleefd om verontschuldiging hebben ge
vraagd voor het optieden van zijn agent te
Mascate.
Hoe hot zij, inderdaad is de toon der
Engelsche bladen weer tamelijk vijandig.
Zoo zegt de ïTunes" naar annleidieg der
Fransche offieieuse mededeeliug over de onder
handelingen, die op de Fashoda-quaestie zijn
gevolgd»Het is een poging der Franschen
om te zien, hoeveel wij ons wel laten welge
vallen. Zij kunnen er zeker op gaan dnt een
internationalisatie van den Nyl ot een deel van
den Nijl tot de dingen behooit die zij niet
zulDn dulden."
En desStandard", in gelijken geest sprekende,
zegt nog dat de Ngl Egyptisch is en open moet
blijven voorden wereldhandel ondpr uitsluitende
contröle van deu heerscher van het land, waar
door hg loopt.
(Rcmcngde medaiccllngcn.
Lord Salisbury is ongesteld, sterk verkond'en.
Meo heeft beweerd dal koningin Maiie Hen
rietta der Belgen aan kar.ker leed. De Patrio te"
verklaart nu met stelligheid dat het broncho-
pneumonie is.
In den Duitsdhen Rijksdag bracht Minuskel,
van de vrijzinnige volkspartij, bij de begroo
ting van openbare werken, post: „salaris van
den minister", het verbod om een, hek te zetten
o:n de graven der slaehtoffors van de revolutie
van 1848 ter sprake. Hij vcriheerlijk-te die re
volutie en bestreed het verbod als een „klein
geestige maatregel".
De regeering ging er niet op in, maar wees
zijn opvatting der zaaik af.
President Doubet zal generaal Bailloud als
secretaris-generaal ea chef van hot militaire
huis behouden, maar Le Gall en Blondel, als
directeur van zijn kabinet en secretaris, vervan
gen door Combarieu en RousseL
President Loubet zal do feesten te Dijon op
21 en 22 Mei ter gelegenheid der onthulling
van een standbeeld voor president Carnot bij
wonen.
Generaal Gallieni, de gouverneur van Mada
gascar, komt een paar maanden in Frankrijk
uitru«ten. Volgens sommigen zou hij door de
regeering zijn teruggeroepen. Het agentschap
Havas echter vei klaart zich gemachtigd dit
tegen te spieken.
en het geld barer nicht voor de zaak van haar
man te behouden. Natuurlijk vergaf mevrouw
Baumeister haar nooit, dat zij haar plannen
doorkruist had. En haar mcht zou oak wel ja-
loersch zijn, dat zij, Nini, haar zoon rrntn voor
deu neu3 had weggekaapt
Charlotte stelde voor.
Martina maakte een diepe buiging, zooals zij
altijd op het tconeel voorname inensdhen, liad
ziers buigen, wanneer zij met elkaar kennis
maakten. Op kunstonaarsfeesten te Berlijn had
Maitin» zich niet zoo vormelijk gedragen; maar
hier vond zij dat gepast.
Heel eenvoudig reikte Saivatrix haar do
hand, glimlachte even en zei: „Gccden dag."
Tegelijk sloeg zij haar oog naar Guy op, als oom
hem door een welsprekenden blik te zeggen d!at
dit korte, hartelijke „Goeden dag" ook hemt
gold.
Een langgerekt gefluit klonk door den tuin.
Men stond juist aan de balustrade van een
terras vanwaar men langs oen paar treden voi
der in deu tuin kon afdalen.
Allen keekeu op.
Van het huis kwam Robert Pehrbrand met
zijn gewonen langen, veorkraehtigen stap nader.
Hij had als teeken van zijn komst het sein ge
geven, waarmede hij en Guy elkaar in hun
jeugd plachten te roepen.
„Als het mogelijk was, zou men zeggen, dat
Robert een grackuse reus is," riep tante Wies
uit, en zij wuifde hem met haar' zakdoek een
opgewonden groet toe. „Ik dweep mot Robert,"
zeide zij tot Martina.
(Wordf vetxolgd.)
