52"- jaargang.
Zaterdag 11 Maart 1899.
N°. 9881.
Strijdige Werelden.
Verschijnt dagelijks, uitgezonderd Zon- en Feestdagen.
uitgeverT h. j. c, roelants.
BUITENLAND.
GOÜRA
veor Schiedam, per kwartaal f 0.90
omliggende plaatsen, p. kwart. - 1.05
B franco pet po»t, p. kwartaal. - 1.30
ifcosderlijke cozmnen- 0.02
BUREAU s BOTERSTRAAT 70, Telephoon Ho. 123.
Adtsbtshthpeub van 1—5 gewone regel» met inbe
grip van eene Courant/"0.52
Iedere gewone regel meer- 0.10
Bij abonnement wordt korting verleend.
Algemeen overzicht.
SCHIEDAM, 10 Maart '99.
De gevolgen van Dupay's revisie-wet doen
zich reeds gevoelen. Terwijl, had men de straf
kamer aan den arbeid gelaten, in de zaak-
Dreyfus waarschijnlijk reeds de beslissing
getallen of althans spoedig ophanden zou zijn,
ia! het, nu het Hof in zijn geheel het arrest
moet wijzen, zeker de laatste helft van April
worden, voordat er aan een afdoening der zaak
te denken valt.
De ïTemps" weet dat Ballot Beaupré, voor
zitter der burgerlijke Kamer, die is aangewezen
als rapporteur, een aanvang heeft gemaakt met
het onderzoek van het dossier en het proces
verbaal van de enquête der strafkamer. Alle
leden van het Hof van Cassatie hebben het ge
drukt proces-verbaal van die enquête ontvangen.
Men denkt dat over een dag of tien de ver-
eenigde kamers van het Hof zuilen vergaderen
om te beslissen of er reden is een parlemen
tair onderzoek plaats te doen vinden en den
datum te bepalen waarop het geheime dossier
zal worden overgelegd. Van het overleggen van
dat dossier is geen schriftelijk bewijs achter-
gelleven.
Iatusschen is er weer gelegenheid van deze
en van gene zijde om den strijd in de bladen te
hervatten. Opmerkelijk is het echter, dat de
bladen der anti-dreyfusards in den laatsten tijd
zwijgen. Blijkbaar achten zij, na de verkiezing
van Loubet eerst, na het werkelijk sschoon-
vegen van den nieuwen bezem", na de onthul
lingen van Esterhazy eindelijk, hun zaak vrijwel
verloren. Of zouden zjj van de vereenigde ka
mers van het Hof van Cassatie inderdaad hun
hei! verwachten
Ook in het kamp der vrienden der revisie
is het stil. Toch wordt daar nu en dan uitdagend
de krjjgsklaroen gestoken en gewoonlijk is het
de ïSiècle" die aldus den vijand tart.
Nu heeft het blad generaal Mercier weer
onderhanden. Het verhaalt dat deze, evenals in
het proces-Zola, ook voor de strafkamer van
het Hof van Cassatie weigerde antwoord te
geven op de vraag of hij aan den krijgsraad
van 1894 zonder voorkennis van den beklaagde
geheime stukken had medegedeeld.
En toch had de regeering hem ditmaal ont
slagen van het ambtsgeheim.
Maar de oud-minister van oorlog zeide zich
zelf het oordeel toe te kennen over de vraug
of hij van het ambtsgeheim ontslagen was ol niet.
be ïSiècle" vertelt voorts dat reeds San ien,
die minister van justitie was in liet kabinet-
Brisson, moeite had gedaan om het bewijs te
leveren dat er in 1894 een onwettigheid was
begaan. Hij wierp daarom in den ministerraad
die vraag op en verzocht generaal Zut linden
die toen minister van oorlog was, generaal
Mercier te doen ontbieden.
Sarrien wenschte dat Mercier in zijn tegen
woordigheid en die van zyn onmiddellijken
DOOR
IDA BOY-ED.
59)
«Ja, hij is een erg aardige man," antwoordde
Martina, en er was werkelijk eenig loven geko
men in haar gelaat, toen zij hem aag.
Achter Botert kwam ook zijn vrouw. Anne
Made was tamelijk groot en zag bleek. Haar
donker haar was zonder eenigem opsmuk op het
Mhterhoofd bijeen gestoken en van het voor-
hoofd, glad naar achteren gekamd. Het stond
haar niet voordeelighet maakte don indruk ol
Anne Marie te moe was om er op te letten of
zij er goed uitzag. Zij had een beige japon aan,
j dia door een der eerste tailleurs voor dames ge
waakt was en nog tot haar uitzet behoorde.
Maar zij was haar cenigszins te wijd geworden,
zoodat er ruime plooien van den schouder naar
di baste liepen. Torih lag er in Anne Marie's
i verschijning zekere onverstoorbare deftigheid.
•'«Dje arme Robert i" dacht Martina met op-
Woht medelijden.
hebben oom Peter meegebracht. Hij is
ach nog even gaan kleeden. Ik beu in war.del-
kostuum," zed Robert meteen, terwijl hij met
Wde handen op zijn borst klopte om de aan
dacht t© vestigen op zijn licht zomerpaik. „Niet
'Waar, Charlotte, dab is eens voor al uitge-
ataakt: invitaties naar hier geldon aËs vooreen
'fardé» party, tenzij uitdrukkelijk in anderen
chef, den minister van oorlog, over het bekende
duistere punt zou gehoord worden Bovendien
gaf Sarrien officieel en schriftelijk van zijn ver
langen aan den minister van oorlog kennis, met
het doel een officieel bewijs van zijn poging
achter te laten.
Zurlinden antwoordde niet op dat schrijven,
maar verklaarde in den ministerraad dat hij
weigerde generaal Mercier te dagvaarden. De
zaak bleef dus rusten.
Zurlinden trad af en Chanoine volgde hem
op. Toen hernieuwde Sarrien zijn verzoek in een
brief aan dezen. Maar Chanoine volgde het
voorbeeld van zijn voorganger na.
De ïSiècle" maakt daaruit op dat de heide
ministers van oorlog op aanstoken van den
generalen staf gehandeld hebben, in wiens hand
zij werktuigen waren.
Na het aftreden van het kabinet-Brisson, liet
het ministerie-üupuy deze vraag open. Maai de
brieven van Sarrien bevinden zich nog op bet
ministerie van oorlog, en het Hot van Ca-satie
zou er zich gemakkelijk van kunnen overtuigen
door ze van het ministerie van oorlog op te
eischen.
De sTemps" bevestigt de door Sarrien gedane
pogingen.
De Parysche sPt-tit Bleu" zegt dat het bor
derel noch van Dreyfus noch van Esterhazy is,
maar dezen in de pen is gegeven door olficieren
die de majoor later heeft genoemd, en dat Ester
hazy zelf in e.en gesprek gezegd zou hebten dat
Dreyfus onschuldig is. Voorts beweert het blad
dat de ministers het na kennisname van het
ondeizoek der strafkamer met den President
der Republiek eens zijn geworden over het
on»slag van generaal Zurlinden als gouverneur
van Patjjs, Generaal Faure-Biquet of generaal
Bruyère zouden hem opvolgen. Generaal Zur
linden evenwel zou geweigerd hebben zijn ont
slag te nemen.
De correspondent der sDaily Telegraph" te
Cayenne geeft een verhaal van Dreyfus' ver
hoor door den voorzitter van liet hof van appèl
aldaar, den heer Darius, vol bjjzondeiheden die
aan zyn mededeeling een gioolen schijn van
waarheid geven. De correspondent beweert dan
ook zijn inlichtingen te hebben van den bui-ge
meester van Cayenne en een iijk koopman, een
neef van Darius.
Den 4den Januari begaf de rechter zich in
gezelschap van Deniel, den gouverneur tbr straf
kolonie het Duivelseiland, naar de hut van
Dreyfus. Darius schatte de woonruimte op 5'/s
bij 4 meter; de hut was goed vet licht en ge
ventileerd, al was het nok niet met gemak, zij
was toch zóó gemeubileerd was dat hetnoodige
er aanwezig was. Het bed was voorzien van
een muskietennet); er was een tafel, een stoel,
een petroleumkachel en twee planken, dit als
etenskast dienst doen.
Darius ging het eerst de hut binnen, gevolgd
door Deniel. Dreyfus stond rechtop met den
mg naar hen toe en keerde zich niet om. daar
hij dacht dat een zijner bewakers binnentiad.
zni wordt verzocht Ha, daar is onze bekoor
lijke jonge mevrouw. Guy, mijn compliment
je vrouw is weer gekleed, eenvoudig verrukke
lijk En dat is nu de vrouw van Guy, Anne-
mie. Mevrouw ik heb do eer u mijn Anno-
mie voor te stellen. Ik hoop dat u spoedig
vriendinnen zult worden."
Guy glimlachte zeer gestreeld door het com
pliment dat Robert zoo in aller bijzijn zijn Nini
maakte.
Mariana stak Annemie de hand' toe. Tegen
over die onibetedkenendfe jonge vrouw Icon zij
geruist hartelijk zijn. 'tWas bijna met zekere
neerbuigendheid dat zij zeide: „Wij zullen wel
geen stoornis willen brengen in de vriendsohap
van onze mannen, denk ik."
Ik hond nu reeds vam u," antwoordde Anne
mie. „Robert heeft mij zooveel van uw gezellige
avondjes verteld, dat ik slechts kan hopen, dat
wij die voorbaan met aus vieren zuilon door
brengen."
„En hoe maakt Bah)'- het 1" vroeg Charlotte.
„Boib is gawoon goddelijk," zei Robert ver
heerlijkt. En te gelijk en even verheerlijkt zei
Anne Marie: „Hij is deze week 279 gram
zwaarder geworden."
Anno Marie had groote diep-bi au wc oogen,
waarin haar geheele ziel lag. Met tante Wies
en Charlotte wisselde de jonge vrouw kussen.
Van de villa klonk, trillend' door de luciht,
'net geluid van een gong. Men zag Kelir op de
c ran da staan en met den klopper voor die twee
de maal tegen de koperen plaat slaan.
Het was het teeken, diat men aan. tafel zcu
Toen riep de gouverneur op een toon van
gezagïDreyfus 1"
De gevangene zag zijn bezoekers toen met
een vragenden blik aan, zonder een wooid te
zeggen. Blijkbaar liet zijn gezondheid te wen-
schen over, schoon men niet kon zeggen dat
hij ziek was. Een groote stroohoed beschaduwde
zijn gelaat, maar Darius meikte in zijn zwarte
puntbaard heel wat zilveien draden op.
Darius deelde hem het doel van zyn bezoek
mede.
sZeer goed", antwoordde Dreyfus, >maar ik
za! alleen onder vier oogen m»t u spreken,
alleen wanneer mijnheer (Deniel) weggaat. Ik
verlang dat mijn daden en woorden niet voor
de tweede maal verminkt worden."
Deniel ging heen. Toen riep Dreyfus uil
sEmdelijk zal ik dan toch kunnen spreken."
Hij weigerde schriftelijk te antwoorden of
iets te onderteekenen. Maar hij sprak twee uur
lang en vei telde alles van zijn gevangenneming
af tol zijn veroordeeling toe.
Hij gaf de meest volledige inlichtingen, legde
verklaringen af, waarvan de juistheid kan wor
den nagegaan en noemie de namen van olfi
cieren die tot nog toe niet in de Zaak genoemd
zijn.
Toen Darius hem na het verhoor vroeg of
hij eenig verzoek had te doen ten aanzien van
de behandeling die hy onderging, antwooidde
de gevangene: »Ik vraag niets dan rechtvaar
digheid." Darius vroeg hem of de palissade om
zijn hut hem niet hinderde. Volstrekt niet",
zei Dreylus. tin tegendeel is zy mij van groot
nut, want zij maalt dat de schittering van de
zon op de zee mijn oogen niet kwelt."
Daarmede was het onderhoud afgeloopen.
Gisteren heeft Eugeland's minister van
marine, de heer Go'-clien, de begrooting van
mat ine ingediend. Zy bedraagt 26 -594,000 p. st.,
waaronder begrepen is een post voor den bouw
van twee pantserschepen, twee gepantserde
kruisers-eerste-kla«se en drie kleineie kruisers
van bijzonder groote snelheid, terwijl het marine
personeel zal worden uitgebreid, met 4250 man
tol 410,640 man.
De minister meikte daarby op dat het ver-
Douwen door het land getoond in de crisis
van October j.I. de belooning is voor de ge
dane uitgaven. Het nieuwe piogramma is niet
met agressieve bedoelingen opgesteld, maar
aan Engeland opgedrongen door de actie van
de andere mogendheden. Als de andere mogend
heden toebereidselen maakten om het scheeps
bouw-progi am te verminderen zou d- Britsche
tegeeiing ook maatiegelen neincn om haar
piogiam te wijzigen.
Het zal zeer moeilijk zijn om de uitgaven in
evenwicht te brengen met de inkomsten, maai
de Regeering wenscht oprecht, dal de onlwape-
ningsconfeientie zal bijdragen tot verlichting
der lasten van de volkeren van Europa. Als
evenwel de verwachtingen van den Czaar niet
worden verwezenlykt, moet het thans inge
diende program gehandhaafd blijven.
gaan. Men ging dus terug. Guy en Martina
aw anten achteraan. Hij had rijn vrouw een arnt
gegeven en vertraagde rijn stap. Toen er een
voldoende tussdhem-uimte was t/uascheai hen en
Jiet overige gezelschap, zei hij zacht:
„Jo lxadt Charlotte wel een complimentje
kunnen maken over haar tuin en liaar huis.
liet landgoed is haar trots."
Martina. bLeef staan en zag haar man met ver
baasde oogen aan.
„Maar begrijp je dan niet, geliefde schelm,
rhit ik mij zoodoende verschrikkelijk bloot zou
geven, als ik over al wat ik rio, in stomme be
wondering uitbarstte, als een boerentrien die
nog nood- bij rijke of deftige mcnschen is ge
weest? Als men alles zoo bewondert, dian blijkt
daar immers uit dat men het zelf maar armoe-
dig gewoon is En ten eerste ben ik dat geluk
kig niet. Maai- bovendien most ik je nogmaals
zeggen dat uitwendige pradht mij niet in 't
minst imponeert. Daarvoor voel ik mij inwen
dig te onafhankelijk."
Die woordon troffen Guy. Zij garven hean hot
gevoel dab liij ongelijk had. Hoe had! hij ook
van Nini een dergelijke houding-, zulke platte
complimentjes kunnen ver wadi tenEet was
waarzij beent groote innerlijke onafhankelijk
heid, die hem hoogachting afdwong.
In vervoering gaf hij haai- inderhaast achten
den rug der anderen eeu kus en zei
„Je hebt gelijk."
Boven aan do veranda-trap begroette Bau-
meister zijn gasten. Hij droeg natuurlijk als
altijd een zwarte gekleed© jas.
UeBiengile Slcdedecllitgen.
De toestand der Belgische Koningin schijnt
stalionnairweinig vooi uitgang, maar ook geen
achteruitgang.
Het door admiraal von Knorr's aftieden open-
gekomen ambt van bevelvoerend admit aal der
Duitscbe marine zal niet meer bezet worden.
De bestaande iodeeling van het vlootbesluur in
ministerie van marine, oppei bevel en marine-
kabinet, heeft vaak aanleiding gegeven tot
hinderlijke wtyvingen. De Keizer zal nu door
bet marine-kabinet het opperbevel en door het
mieisterie van marine bet administratief bestuur
voeten.
De officieus© „Nordd. Allg. Ztg." ontkent
dat de vervanging van' admiraal Dic-deriohs
door prins Heimlich als bevelhebber van liet
eskader in Oost-Azië, betedkent dab de admi-
ïaal in ongenade zou zijn gevallen, zooals door
sommige buitenlamdoche bladen was beweerd.
Het is sinds lang gewoonte, de officieren in1 dan
vreemde om. de bweo jaar te vervangen.
In plaats van den overleden professor Hin-
sdiius heeft de senaat der Berlijnsehe universi
teit professor Gustav Sckmoller, de» beroem
den nafcionaal-oeconoom, tot zijn afgevaardigde
in liet Pruisische Heerenhuis benoemd.
Méline heeft gisteren aan het feestmaal der
ïAs^ociution induslrieile de 1'agriculture fran-
yaise", waarvan hij voorzitter is, gewezen op
de leekeneu van verzoening die zich voordoen.
Hij prees liet stellen van het nationaal belang
aan boven dat der partijen.
Het openbaar Ministerie heeft gisteren ge
concludeerd tot verwerping van Esterhazy 's
wraking van den rechter van instructie Berluius.
Gast, Picquart's zwager, Haagt er in de
„Temps" over, dat Picquart in d'e „Santé" op
gesloten was in een cel voor gewone boeven.
Zijn eten was ook slechter dan in de militaire
gevangenis. Ook vond Picquart eens glasscher
ven in een ommelet, waaraan hij geen rucht
baarheid wilde geven.
Nu Picquart weer naar de „Santé" wordt
overgebracht, had Gast een audiëntie aange
vraagd bij den, minister-president om hem dit
te vertellen. Daar Dupuy echter weigerde hem
te ontvangen, maakt Gast nu een en andter in
de „Temps" den volke bekend.
De ïAuroro" is tot 200, De Pressensé tot
500 fr-s. boete en beiden solidair tot 3000 fis.
schadeloosstelling veroordeeld wegens smaad
jegens Jules Guérin, den diiecteur der ïAnti-
Juif." De veroordeel ien zijn in hooger beroep
gegaan.
De apostolische nuntius te Parijs, mgr. Claiy,
is overleden
Hij was in 1835 te Sinigaglia. geboren, stu
deerde te Rome in theologie en rechten, en ver
wierf in beide wetenschappen het doctoraat. Hij
werd later benoemd tot vicaris-generaal en voel
de verscheiden malen, belangrijke opdrachten uit
Aam tafel zat Martina tusschen Robert, en
diens vrouw. Daar er een daim© meer was dan
heereni, geleidde Baiumedster tante Wies en
Anne Marie aan tafel. Charlotte gaf Philip den
arm en Guy Salvatrix.
Toen Martina dat zag, ergerde rij rich over
die schikking. Het moest Guy zeker voorbaan
bij iedere gelegenheid' en op allo mogelijke ma-
meren onder den neus wonden gewreven, dat hij
beter gedaan, zou hebben, wanneer hij mot die
teringachtige Hollandsche met haar reusachtig
vermogen getrouwd wals.
Het gesprek bleef algemeen, wel wat vorme
lijk, en werd dikwijls dioor stÜhawij-gen onder
broken.
Geen der aanwezigen scheen gewoon te zijn,
zelf het een of ander onderwerp ter sprake te
brengen. Alleen op hetgeen Bxume.ster zöidie,
werd een poosje ingegaan; daarna scheen, men
te wachten of het hem behaagde weer het. ge
sprek te beginnen.
Er lag evenveel ontzag als eerbied in die wijse
van doen; maar zij maakte het diner wei wat
ceremonieel.
Als eon ondeugende, verwende jongen, die
wel eens een potje mag breken, fluisterde Ro
bert nu en dan Martina een schertsend wcoid
toe of knikt© achter Martina om zijn vrouw toe.
Mariftna verveelde zich doodëlijk en verbaas
de zich inwendig steeds weer ever Philip, die
daar zat en deed alsof hij zich nooit in een an
deren lering dan dien der BaumeisteFs had be
wogen.
(Wordt vervolgd.)
