No. 9887.
2"e Jaargang.
Zaterdag 18 Maart 1899.
Strijdige Werelden.
UIT DE PEIÏS.
BUITENLAND.
SCMIE1AIISCHE COL 1AIIT
Deze courant verschijnt dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen
Prijs per kwartaalVoor Schiedam en Vlaardingen fl. 1.25 Fjancó
per post fl. 1.65.
Prijs per weekVoor Schiedam en Vlaardingen 10 cent.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een uur
aan bet bureau bezorgd zijn.
Bureau s Beterstraat 68.
Prijs der Advertentiën: Van 17 regels fl. 0.90; iedere regel
meer '2i/2 cents. Reclames 30 cents per r< gel. Groote letters naar de plaats die zij
innenm i.
Advertentiën bij abonnement op voordeeïige voorwaarden. Tarieven hier
van zijn gratis aan het Bureau te bekomen.
In de nummers, die Dinsdag- en Zaterdagavond verschijnen, worden
zoogenaamde Uleine ndvertentiSn opgenomen tot den prijs van 40 cents
per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
Interc. Telefoon Vo. 123.
Benoeming van mr. Noyon.
Naar aanleiding der benoeming van mr.
T. J. Noyon tot advocaat-generaal bij den
Hoogen Raad, schrijft de „Haagsche Cou
rant" onder het opschrift„Impolitiek"
Zelden hebben wij door een minister
of een ministerie? een benoeming zien
doen, zóó onhandig, zóó impolitiek als van
den advocaat-generaal bij het gerechtshof te
Leeuwarden tot ambtenaar van het O. M.
bij den Hoogen Raad.
Het spreekt wel van zelf, dat wij èn de
bekwaamheid èn de eerlijkheid van mr.
Noyon geheel huiten de zaak zetten.
Maar hoe men ook over de houding van
het Leeuwarder hof en over de waarschijn
lijke schuld der Hogerhuizen denken moge,
het lijkt ons het toppunt van ministerieele
onhandigheid tegenover dat deel der open
bare meening, dat in de onschuld der man
nen van Britsum gelooft, thans nu de revi
sie-procedure aanstaande is, juist dien amb
tenaar. die zich op zoo krasse wijze ver
plichtte, de schuld der veroordeelden te blij
ven volhouden, naar den Hoogen Raad over
te plaatsen.
Als men straks den minister beschuldigt,
op deze wijze de revisie van het Hogerhuis-
vonnis te hebben willen tegenwerken, dan
zal men daarvan zijn we overtuigd
den heer Cort van der Linden onrecht doen.
Maar 't zal zijn eigen schuld zijn, de be
schuldiging te hebben uitgelokt.
Op deze benoeming past de bekende
Fransche uitspraakZij is erger dan een
misdaad, zij is een fout.
In de „Sociaal-Democraat" geeft de heer
Troelstra zijn bevreemding te kennen over
deze benoeming op dit tijdstip.
Mr. Noyon heeft in de Hogerhuis-zaak
medegewerkt niet alleen bij de veroordee
ling va* de drie gebroeders voor het ge
rechtshof, maar ook door het uitbrengen
van zijn bekend afwijzend advies omtrent
het verzoek om gratie.
Deze ambtenaar kan nu andermaal in
vloed op de zaak uitoefenen en wel, door
als advocaat-generaal in de behandeling der
aanvrage om revisie, als de Revisiewet door
de Eerste Kamer zal zijn goedgekeurd, op
te treden.
Maar ook al treedt hij op die wijze niet
openlijk op en al vervult hij niet direct een
rol in dat geding, hij kan nu in elk geval,
meent mr. Troelstra, achter de schermen
stemming maken bij zijn collega's en nieuwe
vrienden in den Hoogen Raad en zal daar
al licht als specialiteit in de Hogerhuis-zaak
worden aangezien.
Politiek beleid heeft dc minister van Ju
stitie in de Hogerhuis-zaak nog niet be
toond, oordeelt schrijver.
Deze benoeming zet de kroon op de fou
ten, door hem in die zaak gepleegd.
Hij zij in elk geval zoo verstandig, mr.
Noyon in functie te laten treden, nadat do
revisie-aanvraag is behandeld.
DOOS
IDA BOY-ED.
65)
Salvatrix leefde geheel op. Zij vergezelde
Charlotte door het huis en leerde hoe men
het aan moet pakken om een huishouding
te besturen. e
Als zij toekeek wanneer Philip teekende,
was het of dit heel gemakkelijk ging en of
zij zelf het wel spoedig zou kunnen.
„Dat zou ik ook wel willen leeren," zeide
zij. En Philip gaf haar les, en het bleek dat
Salvatrix werkelijk een klein, bescheiden
talent bezat. Philip was er aan gewoon met
zulk kinderlijk dilettantisme om te sprin
gen: zijn leerlingen in Berlijn hadden het
hem wel geleerd. Hij wist dat jonge da
mes dadelijk eenig resultaat van hun kunst
willen zien.
Daarom stelde hij Salvatrix voor, porse
lein-beschildering te leeren.
Zij was in de wolken over dat idee. Er
werd letterlijk een expeditie naar Hamburg
op touw gezet om de noodige dingen er voor
te koopen. Voor het geld dat Salvatrix uit
gaf, zou Philip een jaar lang het materiaal
voor zijn arbeid hebben kunnen bekostigen.
En Salvatrix kocht opeens zooveel fijne,
doorschijnende kopjes in rococo-vorm, zoo
veel borden, vazen en jardinieres, dat Phi
lip haar schertsend voorspelde, dat zij ne
gentig jaar moest worden, wilde zij dat al-
Jes beschilderen.
J. Van nu aan rook het vaak in alle kamers
tier villa naar nagelolie. De doordringende
ucht drong van de veranda in de eetzaal,
t Salvatrix' zitkamer in de gang door.
Algemeen «verzicht.
SCHIEDAM, 17 Maart '99.
Sinds lang heeft de Duitsclie Rijksdag
irict zulk een belangrijke zitting gehouden
als gisteren. De leden waren dan ook m zeer
grooten getale tegenwoordig, en de tribunes
waren geheel gevuld.
Aan den groenen tafel zaren bijna alle
leden van den Bondsraad, de rijkskanselier
en vijf ministers.
Eerst deed de vergadering de restantjes
der verschillende begrootmgen af. De ver
gadering was daarbij erg ongeduldig en ze
nuwachtig, zoodat de voorzitter herhaalde
lijk om stilte moest verzoeken.
En nu kwam het met spanning verbeide
oogenblik, waarop bij de derde lezing der
legerwet dr. Lieber, de leider van het cen
trum, het woord nam cm de voorstellen van
het centrum te ontwikkelen. Deze strekten
allereerst om 2, betreffende de verhoo
ging van de sterkte in tijd van vrede, aan
te nemen in den door de commissie gewij-
zigdeu vorm, maar daarbij tevens de bereid
willigheid van den Rijksdag uit te spreken
om, wanneer de door de commissie ge-
wenselite sterkte in de practijk onvoldoende
mocht blijken, op dit punt nader met de
regeering te onderhandelen.
De overige voorstellen van het centrum,
meer de inwendige organisatie rakende, zul
len wij als voor ons onbelangrijk onvermeld
laten.
De minister van oorlog Von Gossler ver
dedigde de voorstellen der regeering, schoon
hij erkende dat dc voorstellen der commissie
voor een deel goed waien. Indien de Rijks
dag thans de sterkte in vredestijd niet in
haar geheel goedkeurde, dan zou de regee
ring tocli onvermijdelijk op haar eiscli moe
ten terugkomen.
Lieber antwoordde. Hij deed een beroep
op den Bondsraad en den Rijkskanselier om
zijn amendement betreffende de sterkte in
vredestijd te aanvaarden. Werd de Rijks
dag ontbonden, dan zou men het geruimen
tijd zonder begrooting moeten doen. Hij
verklaarde dat het amendement van het
centrum door liefde voor het vaderland was
ingegeven.
En de regeering gaf toe.
Prins von Holienlolie, de rijkskanselier,
verklaarde nu dat de verbonden regeerin
gen genoegen namen met het voorstel van
het centrum onder voorwaarde dat de re
geeringen, op grond der door den Rijksdag
uit te spreken bereidwilligheid, binnen de
vijf jaar waarover liet wetsontwerp loopt,
nieuwe voorstellen zullen mogen indienen.
Daarop verklaarden Von Kardorff, Ras-
sermann en Rickert, resp. voor de conserva
tieven en de rijkspartij, de nationaal-hbe-
rplen en de vrijzinnige vereeniging, met
Lieber's voorstel mede te gaan. RiJuter
(vrijz. volkspartij) en Bebel (soc.-dem.) be
streden evenwel èn dc regeeringsvoostellen
èn die der begrootingscommissie.
Daarop werd begonnen met de artikels-
gewijzc behandeling.
Art. 1 werd ongewijzigd aangenomen (de
commissie had daarin geen verandering
voorgesteld)art. 2 met de door de regee-
Baumeistcr toonde op zijn bedaarde, non
chalante wijze tocli een flauwe belangstel
ling in het werk van zijn nicht.
„Dat is jou verdienste, Charlotte," zei hij
op zekeren avond, „dat Salvatrix nu iets
heeft dat haar leven vult."
En na een kort stilzwijgen voegde hij er
aan toe„Jij hebt een gelukkige hand."
Het kwam Charlotte voor, dat liij zoo
bijzonder drukte op het woordje „jij". Zij
zuchtte diep.
Kaatje, de Hollandsche meid, bekeek die
veranderde levenswijze barer meesteres
evenwel met geheel andere oogen. Kaatje
was het ergste dat een mensch zijn kan, nl.
halfbeschaafd. Op haar had de verzorging
der overleden mevrouw Te Gempt gerust;
sinds jaren was zij steeds bij liaar „volk" in
de kamer en hoorde alles wat men sprak.
Zij was aan beschaafde manieren gewend
geraakt, en haar hoofd zat vol van de zon
derlingste begrippen over deftig en niet-def-
tig zijn. Veel geld hebben en in 't geheel
niets doen, was voor haar het toppunt van
voornaamheid. Mijnheer Te Gempt vertelde
zijn vrouw dikwijls wat er op politiek ge
bied of in zaken voorviel. En daar een ge
regelde loop van zaken als natuurlijk wordt
beschouwd, maar alleen abnormaliteiten als
gebeurtenissen worden aangemerkt, had
Kaatje, die steeds zwijgend toeluisterde,
den indruk gekregen dat het daar buiten
in de wereld, zoodra men den drempel van
het huis der Te Gempt's overschreden had,
wemelde van schurken, leugenaars en .die
ven, Zij was wantrouwend van natuur en
zocht daardoor ook instinctmatig voedsel
voor haar aangeboren wantrouwen.
Dat een rijke wees bloot stond aan aller
lei intriges, was iets dat bij haar vast stond.
Zij had zich zelve gezworen over Salva-
ring aanvaarde wijziging. De vrijzinnige en
de Duitsclie volkspartij, de sociaal-democra
ten, de Elzassers en dc hervormingspartij
stemden er tegen.
Een oorstel van Richter tot verzekering
dm- invoering van den tweejarigen dienst
tijd in de toekomst, werd verworpen. De
overige artikelen werden met de amende
menten van Lieber en dc commissie aange
nomen
Daarop werd de geheele legerwet hij hoof
delijke stemming met 222 tegen 132 stem
men goedgekeurd.
Op dezen belangrijken dag, de dag van
de plechtige bijzetting van Wilhelm I, elf
jaar geleden te Charlottenburg, en van Bis
marck's ontslag vóór negen jaar, was keizer
Wilhelm te Fnedrichsruh om dc laatste eer
te bewijzen aan den grooten stichter van
het herboren Duitsclie Rijk.
Om half twaalf kwam de Keizer met zijn
gevolg oji Friedrichsmli aan, waarna de
stoet zich terstond in beweging stelde in de
m ons vorig nummer reeds beschreven op
stelling. De Keizer, wiens gelaat zeer ern
stig stond, had prins Herbert von Bismarck
aan zijn linkerhand.
Behalve de overige familie sloten de on
der-voorzitter van den Rijksdag von Fre-
ge, de voorzitter van het Pruisische Huis
van Afgevaardigden von Krócher, minister
Posadowsky, opper-president von Kóller, de
adjudant-generaal van Wilhelm I, graaf
Lehndorff, de staatssecretaris von Bulow,
de vleugel-adjudant von Moltke en de on
der-voorzitter van liet Heerenhuis en Ham-
burgsche autoriteiten zich bij den stoet aan.
Tusschen de rijen fakkeldragers door be
woog de stoet zich langzaam en plechtig on
der de tonen van een koraal naar het mau
soleum, waar de eerewaclit en de fakkel
dragers zich aan den ingang opstelden.
In het mausoleum sprak ds. Westphal
over Openbaring 14 vers 13.
Om half een was de plechtigheid afgeloo-
pen en keerde de stoet langs den hollen weg
naar het kasteel terug Langs dezen weg
hadden zich gymnasiasten uit Ratzeburg
opgesteld.
De Keizer was in druk'gesprek met prins
Herbert von Bismaz-ck, dien hij herhaalde
lijk de hand drukte. Na op liet kasteel een
verfnsschiug te hebben gebruikt, verliet de
Keizer om ruim één uur het kasteel en be
gaf zich met zijn gevolg, begeleid door de
gebroeders Bismarck, graaf Rantzau, prof.
Schweninger en dr. Chrysander naar den
trein, waar een kort afscheid werd genomen.
's Middags was de Keizer weer to Berlijn
terug.
„Wanneer een vreemdeling, zonder tc
weten wat er te doen was, heden hierheen
was gekomen," aldus seinde de berichtgever
der ,',Koln. Ztg." aan zijn blad, „dan zou
hij gedacht hebben dat de een of andere
hooge officier of ambtenaar, maar in geen
geval dat Bismarck begraven werd."
Dupuy doelde gisteren in den Franschen
ministerraad, naar aanleiding van een des
betreffende vraag, die George Berry, de
voorzitter der Kamergroep voor de Natio
nale Verdediging tot hem had gericht, mede
dat de prefecten in het Noorden over wie
trix te zullen waken. Haar vader en haar
moeder waren in haar armen gestorvenzij
geloofde als door God aangewezen te zijn
om over Salvatrix te waken.
Bovendien was zij er stellig van overtuigd
dat ook Salvatrix deu kiem des doods in
zich droeg. De moeder had den vader aan-
gestoli enhet kon niet anders of de vader
had zijn dochter geïnfecteerd.
De verklaring der doctoren te Meran be
schouwde Kaatje als een bewuste mislei
ding uit medelijden. Immers, toen haar ar
me meesteres wegkwijnde, hadden de ge-
neesheeren ook altijd van genezing gespro
ken.
Natuurlijk ontstond in Kaatje's brein
niet onmiddellijk de verdenking dat men
hier door een onverstandige levenswijze de
gezondheid van haar jonge meesteres volko
men hoopte te ondermijnen. Maar zij sloeg
toch alles met vijandige en wantrouwende
blikken gade. De dienstboden der Baumeis-
ter's waren veel te trouw om buitenhuis
te babbelen. Maar juist om die reden spra
ken zij onder elkaar over al wat zij van hun
meesters opmerkten. Zoo hoorde Kaatje dan
ook vertellen, dat mijnheer Guy een huwe
lijk had aangegaan dat niemand naar den
zin was. Zij had geen cent meegebracht, die
Martina Kalkowski, en wat haar broer aan
ging, die was wel een aardige, vriendelijke
man, maar toch ook een arme slokker, die
waarschijnlijk door een rijk huwelijk for
tuin moest zien te maken.
Van dit oogcblik af stond het hij Kaatje
vast, dat Philip Kalkowski het hart barer
meesteres wilde veroveren.
Dagen lang liep zij rond met het voorne
men haar waarschuwende stem te laten hoo-
ren. Zij wist dat het haar een scherpe te
rechtwijzing zou bezorgen, maar zij voelde
Berry had gesproken, zich niet herinnerden
ooit aan de regeermg bericht tc hebben dat
er uit het buitenland geld werd gezonden
aan het syndicaat-Drevfus. Ook op binnen-
landsche zaken was geen spoor van derge
lijke rapporten gevonden.
Berry liad hem ook gevraagd of hij wist
dat de opper-rnbbijn Zadok Kalm aan een
officier had gevraagd of deze met wist dat
Esterliazj in 1894 de manoeuvres had bij
gewoond; de officier had geweigerd te ant-
woorden en den minister van oorlog ver
wittigd.
In deze had Dupuy zich gewend tot den
minister van eeredienst; na rapport van
den minister van oorlog had hij vervolgens
den opperrabbijn aangeschreven.
Esterhazy heeft zich tegenover een mede
werker der Matin" aldus uitgelaten over
de generaals.
De Boisdeffre is lui, maar handig Pel-
lieux is een eerlijk man, maar bang voor
het burgerlijk gezag Gonse is een domoor,
cn generaal Mercier wist niet eens wat er
bij den generalen staf voorviel. Billot is een
politicusChanome en Zurlmden zijn liste
lingen. Roget eindelijk is eerzuchtig; hij
was Cavaignac's kwade genius.
Dreyfus is voorts een verrader en Pic-
quart een schurk. Hij zelf is een marte
laar, en de eenige menschen met wie hij 't
nog houdt zijn Du Paty de Clam en Wal-
sine, de schoonzoon van Billot.
Die beiden hebben meer voor Frankrijk's
eer gedaan dan duizend politici
Toen de journalist sprak over Henry's
zelfmoord, riep de majoor uit
„Dus u, li gelooft dat kolonel elïnry zich
van kant heeft gemaakt
J w/"V/ w'-W /-
Cemcngde iHcdedeeüngcn.
In het Lagerhuis vroeg de heer Hogan
gisteren aan de regeering of zij berichten
over den verkoop der Carolinen aan
Duitscliland had ontvangen. De regeering
moest er op letten of een uitbreiding van
Duitscliland's macht in den Stillen Oceaan
de belangen van Australië en Nieuw-Zec-
iand niet zou schaden.
De onder-staatssecretaris Brodrick ver
klaarde geen berichten te hebben. De regee
ring waakt voor genoemde belangen. Ook
op de vraag of de regeering al nauwkeurige
berichten over Samoa had, antwoordde
Brodrick ontkennend.
Het bericht dat prinses Louise van Co-
burg in de geneesinricliting Puckersdorf
zou zijn bevallen, wordt officieel tegenge
sproken.
Kapitein Cuignet zal weder het geheime
dossier lederen morgen van het ministerie
van oorlog naar het Hof van Cassatie bren
gen en 's avonds weder terug halen. Ook de
geheime stukken van buitenlandsche zaken
worden aan het Hof overgelegd.
't Begint er steeds meer op te lijken
De te Genève verschijnende „Anti-juif"
(vroeger verscheen het blad te Lyou, maar
toen werden er herhaaldelijk veroordeelin-
geu tegen uitgesproken. R e d.) is nu in
Frankrijk verboden.
dat de begeerte om te spreken te krachtig
was, dan dat zij die vermocht te onderdruk
ken.
Het was op ceu Zondagmorgen in Juni.
Weer werden de beide echtparen en tante
Wies te dinceren verwacht, maar ook zou
den Robert Pciirbraiid's ouders komen.
Guy en zijn vrouw had men nog in 't ge
heel niet weer gezien. Toen de dames naar
Hamburg waren geweest om de benoodigd-
heden voor liet schilderen te koopen, waren
zij ook bij Fabarius geweest, „Mijnheer is
op het werk, en mevrouw is boodschappen
doen," luidde het bescheid. Toen waren zij
naar de Pehrbrand's gegaan om den kleinen
Bob te bewonderen. De volgende beide Zon
dagen bedankten Guy en Martina voor de
uitnoodiging, omdat zij reeds „afspraak
hadden gemaakt met kennissen".
Charlotte had hieruit natuurlijk moeten
opmaken dat Guy's vrouw niet gaarne bij
haar kwam. Daarom had zij den dag van
heden bijna met zekeren schroom tegemoet
gezien en zij vond het prettig dat Baumeis-
ter juist voor zaken naar Londen moest
de stemming was in ieder geval ongedwon-
gener wanneer hij met zijn strenge waar
digheid er niet was.
Salvatrix daarentegen was in haar schik.
Vandaag zou Philip Laar het portret van
haar vader laten zien. Philip had uitdruk
kelijk gevraagd het voor een talrijker en
onpartijdiger kring van toeschouwers te mo
gen tentoonstellen'dan zij en Charlotte, die
den doode van zoo nabij hadden gekend,
zouden gevormd hebben.
Terwijl Salvatrix voor den toiletspiegel
stond en Kaatje haar zwarte japon op den
rug dichtmaakte, zei de eerste:
„Vandaag wacht jou ook een genoegen,
Kaatje Stel je voor, wij kunnen voortaan
Naar Dupuy gisteren in den mit 'ter-
raad mededeelde, spreekt de gouverne/w-ge-
ueraal van Algerië tegen dat er huiszoekin
gen bij Kabylen zouden hebben plaats ge
vonden.
De Agence Nationale meldt daarentegen
yiit Algiers dat het garnizoen van Fort Na
tional versterkt wordt, en dat er troepen op
weg zijn mot het oog op de opgewondenheid
onder de Kabylen.
Graaf Stephan Tisza verklaarde gisteren
in de Hongaarsche Kamer dat de handha
ving van de dualistische staatsregeling niet
afhankelijk was van de hegemonie der Duit-
scliers in Oostenrijk. Hongarije moet geen
partij kiezen m den inwendigen strijd in
Oostenrijk noch den schijn op zich iaden
dat liet tegen een federalistisch Oosten
rijk is.
Tal van afgevaardigden, ook de minis
ter-president Szell, kwamen Tisza na zij'n
rede gelukwenschen.
Een deputatie van 400 Finnen uit alle
lagen der bevolking is te St. Petersburg
aangekomen om een petitie tegen de russi
ficeering van Finland bij de regeering in te
dienen.
De Koningm-Regentes van Spanje heeft
gisteren hot besluit tot ontbinding der Cor-
tcz en de bijeenroeping der nieuwe, alsmede
dat tot uitbetaling der achterstallige soldij
aan de gerepatrieerde soldaten ondertee
kend.
De verkiezingen zullen plaats vinden
voor de Kamer 16 April, voor den Senaat
30 April. De Cortez komen 2 Juni bijeen.
Naar 't schijnt heeft de Spaanschè regee
ring dc bemiddeling der mogendhedem in
geroepen voor de bevrijding der Spaanschè
gevangenen op dc Pliilippijnen.
Er blijven ongunstige geruchten loopen
o\ er 's Pausen gezondheidstoestand. De lijf
artsen zeggen echter dat de Paus geen enkel
organisch gebrek heeft. Alleen is hij door
zijn hoogen ouderdom zwak.
De „Figaro" verneemt uit Rome dat de
Paus eerstdaags een consistorium wil hou
den om veertien vacante kardinaalsplaatsen
te vervullen. De doctoren willen die plech
tigheid uitstellen, maar de Paus wil, dat
liet heilige college voltallig is, wanneer een
conclave noodig mocht zijn. De Paus re
kent dus met de mogelijkheid van zijn spoe-
digen dood.
Koning George heeft gisteren de Griek-
sche Kamer geopend met een troonrede
waarin den mogendheden dank wordt be
tuigd voor de benoeming van prins George.
Hervormingen worden aangekondigd op ve
lerlei gebied.
De Kretenzische grondwet is gisteren
door de Nationale Vergadering definitief
goedgekeurd.
Een bericht aan de „Petit Bleu" uit Lon
den „onder voorbehoud" zegt dat het kapi
taal voor de Belgische spoorweg-concessie in
China niet is bijeengebracht.
De Amerikanen zijn gisteren voorbij Pa-
sig gerukt en namen na een hevig ge
vecht het dorp Caitai. De Philippino's had
den zware verliezende Amerikanen had
den twee dooden en dertien gewonden.
inijn lieven vader op een levensgroot schil
derstuk voor ons zien. Dat is toch nog iets
anders dan zoo'n photografie."
Kaatje, die eenigszins gehukt stond om
cr goed voor te zorgen dat de haakjes niet
m het dunne krip drongen, sprak halfluid
„Wie weet of het wel gelijkt."
„Dc eerste schets was zeer gelijkend Ik
weet waarlijk niet hoe ik mijnheer Kalkow
ski mijn dank moet toonen."
„Hm die zal u wel eens grooter dank
baarheid komen vragen dan de juffrouw
hem wil bewijzen," zei Kaatje, en zij greep
een borstel om de japon van. haar meesteres
nog even hier en daar een veegje te geven.
Salvatrix hield haar tegen: „Eerst zeg
gen wat bedoelde je daarmee vroeg zij.
„Nu hij is arm, die mijnheer Kalkow
ski. En arme mannen hengelen gewoonlijk
naar rijke vrouwen. Dat kan men hun ook
niet kwalijk nemen. Maar de juffrouw is
daar veel te goed voor. Er zijn in Hamburg
nog meisjes genoeg bij wie mijnheer Kal
kowski zijn geluk kan beproeven."
Salvatrix werd donkerrood.
„Ik verbied je eens voor al zoo iets te
deuken, laat staan het te zeggen. Men kan
zien dat papa en mama je te veel verwend
hebben je vergeet te dikwijls waar je
plaats is. En denk je dan dat ik niets an
ders heb dat men zou kunnen liefhebben,
dan alleen mijn geld?" vroeg Salvatrix
hoos. „Wil je al van te voren mijn hart ver
giftigen, wanneer ik eens een man mocht
liefhebben en wilde trouwen Kaatje, je pij
nigt me letterlijk dat voel ik al lang.
Ben ik niet al arm en verlaten genoeg?"
Wordt vervolgd.)