No. 9887. 2"e Jaargang. Zaterdag 18 Maart 1899. Strijdige Werelden. UIT DE PEIÏS. BUITENLAND. SCMIE1AIISCHE COL 1AIIT Deze courant verschijnt dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen Prijs per kwartaalVoor Schiedam en Vlaardingen fl. 1.25 Fjancó per post fl. 1.65. Prijs per weekVoor Schiedam en Vlaardingen 10 cent. Afzonderlijke nummers 2 cent. Abonnementen worden dagelijks aangenomen. Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een uur aan bet bureau bezorgd zijn. Bureau s Beterstraat 68. Prijs der Advertentiën: Van 17 regels fl. 0.90; iedere regel meer '2i/2 cents. Reclames 30 cents per r< gel. Groote letters naar de plaats die zij innenm i. Advertentiën bij abonnement op voordeeïige voorwaarden. Tarieven hier van zijn gratis aan het Bureau te bekomen. In de nummers, die Dinsdag- en Zaterdagavond verschijnen, worden zoogenaamde Uleine ndvertentiSn opgenomen tot den prijs van 40 cents per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen. Interc. Telefoon Vo. 123. Benoeming van mr. Noyon. Naar aanleiding der benoeming van mr. T. J. Noyon tot advocaat-generaal bij den Hoogen Raad, schrijft de „Haagsche Cou rant" onder het opschrift„Impolitiek" Zelden hebben wij door een minister of een ministerie? een benoeming zien doen, zóó onhandig, zóó impolitiek als van den advocaat-generaal bij het gerechtshof te Leeuwarden tot ambtenaar van het O. M. bij den Hoogen Raad. Het spreekt wel van zelf, dat wij èn de bekwaamheid èn de eerlijkheid van mr. Noyon geheel huiten de zaak zetten. Maar hoe men ook over de houding van het Leeuwarder hof en over de waarschijn lijke schuld der Hogerhuizen denken moge, het lijkt ons het toppunt van ministerieele onhandigheid tegenover dat deel der open bare meening, dat in de onschuld der man nen van Britsum gelooft, thans nu de revi sie-procedure aanstaande is, juist dien amb tenaar. die zich op zoo krasse wijze ver plichtte, de schuld der veroordeelden te blij ven volhouden, naar den Hoogen Raad over te plaatsen. Als men straks den minister beschuldigt, op deze wijze de revisie van het Hogerhuis- vonnis te hebben willen tegenwerken, dan zal men daarvan zijn we overtuigd den heer Cort van der Linden onrecht doen. Maar 't zal zijn eigen schuld zijn, de be schuldiging te hebben uitgelokt. Op deze benoeming past de bekende Fransche uitspraakZij is erger dan een misdaad, zij is een fout. In de „Sociaal-Democraat" geeft de heer Troelstra zijn bevreemding te kennen over deze benoeming op dit tijdstip. Mr. Noyon heeft in de Hogerhuis-zaak medegewerkt niet alleen bij de veroordee ling va* de drie gebroeders voor het ge rechtshof, maar ook door het uitbrengen van zijn bekend afwijzend advies omtrent het verzoek om gratie. Deze ambtenaar kan nu andermaal in vloed op de zaak uitoefenen en wel, door als advocaat-generaal in de behandeling der aanvrage om revisie, als de Revisiewet door de Eerste Kamer zal zijn goedgekeurd, op te treden. Maar ook al treedt hij op die wijze niet openlijk op en al vervult hij niet direct een rol in dat geding, hij kan nu in elk geval, meent mr. Troelstra, achter de schermen stemming maken bij zijn collega's en nieuwe vrienden in den Hoogen Raad en zal daar al licht als specialiteit in de Hogerhuis-zaak worden aangezien. Politiek beleid heeft dc minister van Ju stitie in de Hogerhuis-zaak nog niet be toond, oordeelt schrijver. Deze benoeming zet de kroon op de fou ten, door hem in die zaak gepleegd. Hij zij in elk geval zoo verstandig, mr. Noyon in functie te laten treden, nadat do revisie-aanvraag is behandeld. DOOS IDA BOY-ED. 65) Salvatrix leefde geheel op. Zij vergezelde Charlotte door het huis en leerde hoe men het aan moet pakken om een huishouding te besturen. e Als zij toekeek wanneer Philip teekende, was het of dit heel gemakkelijk ging en of zij zelf het wel spoedig zou kunnen. „Dat zou ik ook wel willen leeren," zeide zij. En Philip gaf haar les, en het bleek dat Salvatrix werkelijk een klein, bescheiden talent bezat. Philip was er aan gewoon met zulk kinderlijk dilettantisme om te sprin gen: zijn leerlingen in Berlijn hadden het hem wel geleerd. Hij wist dat jonge da mes dadelijk eenig resultaat van hun kunst willen zien. Daarom stelde hij Salvatrix voor, porse lein-beschildering te leeren. Zij was in de wolken over dat idee. Er werd letterlijk een expeditie naar Hamburg op touw gezet om de noodige dingen er voor te koopen. Voor het geld dat Salvatrix uit gaf, zou Philip een jaar lang het materiaal voor zijn arbeid hebben kunnen bekostigen. En Salvatrix kocht opeens zooveel fijne, doorschijnende kopjes in rococo-vorm, zoo veel borden, vazen en jardinieres, dat Phi lip haar schertsend voorspelde, dat zij ne gentig jaar moest worden, wilde zij dat al- Jes beschilderen. J. Van nu aan rook het vaak in alle kamers tier villa naar nagelolie. De doordringende ucht drong van de veranda in de eetzaal, t Salvatrix' zitkamer in de gang door. Algemeen «verzicht. SCHIEDAM, 17 Maart '99. Sinds lang heeft de Duitsclie Rijksdag irict zulk een belangrijke zitting gehouden als gisteren. De leden waren dan ook m zeer grooten getale tegenwoordig, en de tribunes waren geheel gevuld. Aan den groenen tafel zaren bijna alle leden van den Bondsraad, de rijkskanselier en vijf ministers. Eerst deed de vergadering de restantjes der verschillende begrootmgen af. De ver gadering was daarbij erg ongeduldig en ze nuwachtig, zoodat de voorzitter herhaalde lijk om stilte moest verzoeken. En nu kwam het met spanning verbeide oogenblik, waarop bij de derde lezing der legerwet dr. Lieber, de leider van het cen trum, het woord nam cm de voorstellen van het centrum te ontwikkelen. Deze strekten allereerst om 2, betreffende de verhoo ging van de sterkte in tijd van vrede, aan te nemen in den door de commissie gewij- zigdeu vorm, maar daarbij tevens de bereid willigheid van den Rijksdag uit te spreken om, wanneer de door de commissie ge- wenselite sterkte in de practijk onvoldoende mocht blijken, op dit punt nader met de regeering te onderhandelen. De overige voorstellen van het centrum, meer de inwendige organisatie rakende, zul len wij als voor ons onbelangrijk onvermeld laten. De minister van oorlog Von Gossler ver dedigde de voorstellen der regeering, schoon hij erkende dat dc voorstellen der commissie voor een deel goed waien. Indien de Rijks dag thans de sterkte in vredestijd niet in haar geheel goedkeurde, dan zou de regee ring tocli onvermijdelijk op haar eiscli moe ten terugkomen. Lieber antwoordde. Hij deed een beroep op den Bondsraad en den Rijkskanselier om zijn amendement betreffende de sterkte in vredestijd te aanvaarden. Werd de Rijks dag ontbonden, dan zou men het geruimen tijd zonder begrooting moeten doen. Hij verklaarde dat het amendement van het centrum door liefde voor het vaderland was ingegeven. En de regeering gaf toe. Prins von Holienlolie, de rijkskanselier, verklaarde nu dat de verbonden regeerin gen genoegen namen met het voorstel van het centrum onder voorwaarde dat de re geeringen, op grond der door den Rijksdag uit te spreken bereidwilligheid, binnen de vijf jaar waarover liet wetsontwerp loopt, nieuwe voorstellen zullen mogen indienen. Daarop verklaarden Von Kardorff, Ras- sermann en Rickert, resp. voor de conserva tieven en de rijkspartij, de nationaal-hbe- rplen en de vrijzinnige vereeniging, met Lieber's voorstel mede te gaan. RiJuter (vrijz. volkspartij) en Bebel (soc.-dem.) be streden evenwel èn dc regeeringsvoostellen èn die der begrootingscommissie. Daarop werd begonnen met de artikels- gewijzc behandeling. Art. 1 werd ongewijzigd aangenomen (de commissie had daarin geen verandering voorgesteld)art. 2 met de door de regee- Baumeistcr toonde op zijn bedaarde, non chalante wijze tocli een flauwe belangstel ling in het werk van zijn nicht. „Dat is jou verdienste, Charlotte," zei hij op zekeren avond, „dat Salvatrix nu iets heeft dat haar leven vult." En na een kort stilzwijgen voegde hij er aan toe„Jij hebt een gelukkige hand." Het kwam Charlotte voor, dat liij zoo bijzonder drukte op het woordje „jij". Zij zuchtte diep. Kaatje, de Hollandsche meid, bekeek die veranderde levenswijze barer meesteres evenwel met geheel andere oogen. Kaatje was het ergste dat een mensch zijn kan, nl. halfbeschaafd. Op haar had de verzorging der overleden mevrouw Te Gempt gerust; sinds jaren was zij steeds bij liaar „volk" in de kamer en hoorde alles wat men sprak. Zij was aan beschaafde manieren gewend geraakt, en haar hoofd zat vol van de zon derlingste begrippen over deftig en niet-def- tig zijn. Veel geld hebben en in 't geheel niets doen, was voor haar het toppunt van voornaamheid. Mijnheer Te Gempt vertelde zijn vrouw dikwijls wat er op politiek ge bied of in zaken voorviel. En daar een ge regelde loop van zaken als natuurlijk wordt beschouwd, maar alleen abnormaliteiten als gebeurtenissen worden aangemerkt, had Kaatje, die steeds zwijgend toeluisterde, den indruk gekregen dat het daar buiten in de wereld, zoodra men den drempel van het huis der Te Gempt's overschreden had, wemelde van schurken, leugenaars en .die ven, Zij was wantrouwend van natuur en zocht daardoor ook instinctmatig voedsel voor haar aangeboren wantrouwen. Dat een rijke wees bloot stond aan aller lei intriges, was iets dat bij haar vast stond. Zij had zich zelve gezworen over Salva- ring aanvaarde wijziging. De vrijzinnige en de Duitsclie volkspartij, de sociaal-democra ten, de Elzassers en dc hervormingspartij stemden er tegen. Een oorstel van Richter tot verzekering dm- invoering van den tweejarigen dienst tijd in de toekomst, werd verworpen. De overige artikelen werden met de amende menten van Lieber en dc commissie aange nomen Daarop werd de geheele legerwet hij hoof delijke stemming met 222 tegen 132 stem men goedgekeurd. Op dezen belangrijken dag, de dag van de plechtige bijzetting van Wilhelm I, elf jaar geleden te Charlottenburg, en van Bis marck's ontslag vóór negen jaar, was keizer Wilhelm te Fnedrichsruh om dc laatste eer te bewijzen aan den grooten stichter van het herboren Duitsclie Rijk. Om half twaalf kwam de Keizer met zijn gevolg oji Friedrichsmli aan, waarna de stoet zich terstond in beweging stelde in de m ons vorig nummer reeds beschreven op stelling. De Keizer, wiens gelaat zeer ern stig stond, had prins Herbert von Bismarck aan zijn linkerhand. Behalve de overige familie sloten de on der-voorzitter van den Rijksdag von Fre- ge, de voorzitter van het Pruisische Huis van Afgevaardigden von Krócher, minister Posadowsky, opper-president von Kóller, de adjudant-generaal van Wilhelm I, graaf Lehndorff, de staatssecretaris von Bulow, de vleugel-adjudant von Moltke en de on der-voorzitter van liet Heerenhuis en Ham- burgsche autoriteiten zich bij den stoet aan. Tusschen de rijen fakkeldragers door be woog de stoet zich langzaam en plechtig on der de tonen van een koraal naar het mau soleum, waar de eerewaclit en de fakkel dragers zich aan den ingang opstelden. In het mausoleum sprak ds. Westphal over Openbaring 14 vers 13. Om half een was de plechtigheid afgeloo- pen en keerde de stoet langs den hollen weg naar het kasteel terug Langs dezen weg hadden zich gymnasiasten uit Ratzeburg opgesteld. De Keizer was in druk'gesprek met prins Herbert von Bismaz-ck, dien hij herhaalde lijk de hand drukte. Na op liet kasteel een verfnsschiug te hebben gebruikt, verliet de Keizer om ruim één uur het kasteel en be gaf zich met zijn gevolg, begeleid door de gebroeders Bismarck, graaf Rantzau, prof. Schweninger en dr. Chrysander naar den trein, waar een kort afscheid werd genomen. 's Middags was de Keizer weer to Berlijn terug. „Wanneer een vreemdeling, zonder tc weten wat er te doen was, heden hierheen was gekomen," aldus seinde de berichtgever der ,',Koln. Ztg." aan zijn blad, „dan zou hij gedacht hebben dat de een of andere hooge officier of ambtenaar, maar in geen geval dat Bismarck begraven werd." Dupuy doelde gisteren in den Franschen ministerraad, naar aanleiding van een des betreffende vraag, die George Berry, de voorzitter der Kamergroep voor de Natio nale Verdediging tot hem had gericht, mede dat de prefecten in het Noorden over wie trix te zullen waken. Haar vader en haar moeder waren in haar armen gestorvenzij geloofde als door God aangewezen te zijn om over Salvatrix te waken. Bovendien was zij er stellig van overtuigd dat ook Salvatrix deu kiem des doods in zich droeg. De moeder had den vader aan- gestoli enhet kon niet anders of de vader had zijn dochter geïnfecteerd. De verklaring der doctoren te Meran be schouwde Kaatje als een bewuste mislei ding uit medelijden. Immers, toen haar ar me meesteres wegkwijnde, hadden de ge- neesheeren ook altijd van genezing gespro ken. Natuurlijk ontstond in Kaatje's brein niet onmiddellijk de verdenking dat men hier door een onverstandige levenswijze de gezondheid van haar jonge meesteres volko men hoopte te ondermijnen. Maar zij sloeg toch alles met vijandige en wantrouwende blikken gade. De dienstboden der Baumeis- ter's waren veel te trouw om buitenhuis te babbelen. Maar juist om die reden spra ken zij onder elkaar over al wat zij van hun meesters opmerkten. Zoo hoorde Kaatje dan ook vertellen, dat mijnheer Guy een huwe lijk had aangegaan dat niemand naar den zin was. Zij had geen cent meegebracht, die Martina Kalkowski, en wat haar broer aan ging, die was wel een aardige, vriendelijke man, maar toch ook een arme slokker, die waarschijnlijk door een rijk huwelijk for tuin moest zien te maken. Van dit oogcblik af stond het hij Kaatje vast, dat Philip Kalkowski het hart barer meesteres wilde veroveren. Dagen lang liep zij rond met het voorne men haar waarschuwende stem te laten hoo- ren. Zij wist dat het haar een scherpe te rechtwijzing zou bezorgen, maar zij voelde Berry had gesproken, zich niet herinnerden ooit aan de regeermg bericht tc hebben dat er uit het buitenland geld werd gezonden aan het syndicaat-Drevfus. Ook op binnen- landsche zaken was geen spoor van derge lijke rapporten gevonden. Berry liad hem ook gevraagd of hij wist dat de opper-rnbbijn Zadok Kalm aan een officier had gevraagd of deze met wist dat Esterliazj in 1894 de manoeuvres had bij gewoond; de officier had geweigerd te ant- woorden en den minister van oorlog ver wittigd. In deze had Dupuy zich gewend tot den minister van eeredienst; na rapport van den minister van oorlog had hij vervolgens den opperrabbijn aangeschreven. Esterhazy heeft zich tegenover een mede werker der Matin" aldus uitgelaten over de generaals. De Boisdeffre is lui, maar handig Pel- lieux is een eerlijk man, maar bang voor het burgerlijk gezag Gonse is een domoor, cn generaal Mercier wist niet eens wat er bij den generalen staf voorviel. Billot is een politicusChanome en Zurlmden zijn liste lingen. Roget eindelijk is eerzuchtig; hij was Cavaignac's kwade genius. Dreyfus is voorts een verrader en Pic- quart een schurk. Hij zelf is een marte laar, en de eenige menschen met wie hij 't nog houdt zijn Du Paty de Clam en Wal- sine, de schoonzoon van Billot. Die beiden hebben meer voor Frankrijk's eer gedaan dan duizend politici Toen de journalist sprak over Henry's zelfmoord, riep de majoor uit „Dus u, li gelooft dat kolonel elïnry zich van kant heeft gemaakt J w/"V/ w'-W /- Cemcngde iHcdedeeüngcn. In het Lagerhuis vroeg de heer Hogan gisteren aan de regeering of zij berichten over den verkoop der Carolinen aan Duitscliland had ontvangen. De regeering moest er op letten of een uitbreiding van Duitscliland's macht in den Stillen Oceaan de belangen van Australië en Nieuw-Zec- iand niet zou schaden. De onder-staatssecretaris Brodrick ver klaarde geen berichten te hebben. De regee ring waakt voor genoemde belangen. Ook op de vraag of de regeering al nauwkeurige berichten over Samoa had, antwoordde Brodrick ontkennend. Het bericht dat prinses Louise van Co- burg in de geneesinricliting Puckersdorf zou zijn bevallen, wordt officieel tegenge sproken. Kapitein Cuignet zal weder het geheime dossier lederen morgen van het ministerie van oorlog naar het Hof van Cassatie bren gen en 's avonds weder terug halen. Ook de geheime stukken van buitenlandsche zaken worden aan het Hof overgelegd. 't Begint er steeds meer op te lijken De te Genève verschijnende „Anti-juif" (vroeger verscheen het blad te Lyou, maar toen werden er herhaaldelijk veroordeelin- geu tegen uitgesproken. R e d.) is nu in Frankrijk verboden. dat de begeerte om te spreken te krachtig was, dan dat zij die vermocht te onderdruk ken. Het was op ceu Zondagmorgen in Juni. Weer werden de beide echtparen en tante Wies te dinceren verwacht, maar ook zou den Robert Pciirbraiid's ouders komen. Guy en zijn vrouw had men nog in 't ge heel niet weer gezien. Toen de dames naar Hamburg waren geweest om de benoodigd- heden voor liet schilderen te koopen, waren zij ook bij Fabarius geweest, „Mijnheer is op het werk, en mevrouw is boodschappen doen," luidde het bescheid. Toen waren zij naar de Pehrbrand's gegaan om den kleinen Bob te bewonderen. De volgende beide Zon dagen bedankten Guy en Martina voor de uitnoodiging, omdat zij reeds „afspraak hadden gemaakt met kennissen". Charlotte had hieruit natuurlijk moeten opmaken dat Guy's vrouw niet gaarne bij haar kwam. Daarom had zij den dag van heden bijna met zekeren schroom tegemoet gezien en zij vond het prettig dat Baumeis- ter juist voor zaken naar Londen moest de stemming was in ieder geval ongedwon- gener wanneer hij met zijn strenge waar digheid er niet was. Salvatrix daarentegen was in haar schik. Vandaag zou Philip Laar het portret van haar vader laten zien. Philip had uitdruk kelijk gevraagd het voor een talrijker en onpartijdiger kring van toeschouwers te mo gen tentoonstellen'dan zij en Charlotte, die den doode van zoo nabij hadden gekend, zouden gevormd hebben. Terwijl Salvatrix voor den toiletspiegel stond en Kaatje haar zwarte japon op den rug dichtmaakte, zei de eerste: „Vandaag wacht jou ook een genoegen, Kaatje Stel je voor, wij kunnen voortaan Naar Dupuy gisteren in den mit 'ter- raad mededeelde, spreekt de gouverne/w-ge- ueraal van Algerië tegen dat er huiszoekin gen bij Kabylen zouden hebben plaats ge vonden. De Agence Nationale meldt daarentegen yiit Algiers dat het garnizoen van Fort Na tional versterkt wordt, en dat er troepen op weg zijn mot het oog op de opgewondenheid onder de Kabylen. Graaf Stephan Tisza verklaarde gisteren in de Hongaarsche Kamer dat de handha ving van de dualistische staatsregeling niet afhankelijk was van de hegemonie der Duit- scliers in Oostenrijk. Hongarije moet geen partij kiezen m den inwendigen strijd in Oostenrijk noch den schijn op zich iaden dat liet tegen een federalistisch Oosten rijk is. Tal van afgevaardigden, ook de minis ter-president Szell, kwamen Tisza na zij'n rede gelukwenschen. Een deputatie van 400 Finnen uit alle lagen der bevolking is te St. Petersburg aangekomen om een petitie tegen de russi ficeering van Finland bij de regeering in te dienen. De Koningm-Regentes van Spanje heeft gisteren hot besluit tot ontbinding der Cor- tcz en de bijeenroeping der nieuwe, alsmede dat tot uitbetaling der achterstallige soldij aan de gerepatrieerde soldaten ondertee kend. De verkiezingen zullen plaats vinden voor de Kamer 16 April, voor den Senaat 30 April. De Cortez komen 2 Juni bijeen. Naar 't schijnt heeft de Spaanschè regee ring dc bemiddeling der mogendhedem in geroepen voor de bevrijding der Spaanschè gevangenen op dc Pliilippijnen. Er blijven ongunstige geruchten loopen o\ er 's Pausen gezondheidstoestand. De lijf artsen zeggen echter dat de Paus geen enkel organisch gebrek heeft. Alleen is hij door zijn hoogen ouderdom zwak. De „Figaro" verneemt uit Rome dat de Paus eerstdaags een consistorium wil hou den om veertien vacante kardinaalsplaatsen te vervullen. De doctoren willen die plech tigheid uitstellen, maar de Paus wil, dat liet heilige college voltallig is, wanneer een conclave noodig mocht zijn. De Paus re kent dus met de mogelijkheid van zijn spoe- digen dood. Koning George heeft gisteren de Griek- sche Kamer geopend met een troonrede waarin den mogendheden dank wordt be tuigd voor de benoeming van prins George. Hervormingen worden aangekondigd op ve lerlei gebied. De Kretenzische grondwet is gisteren door de Nationale Vergadering definitief goedgekeurd. Een bericht aan de „Petit Bleu" uit Lon den „onder voorbehoud" zegt dat het kapi taal voor de Belgische spoorweg-concessie in China niet is bijeengebracht. De Amerikanen zijn gisteren voorbij Pa- sig gerukt en namen na een hevig ge vecht het dorp Caitai. De Philippino's had den zware verliezende Amerikanen had den twee dooden en dertien gewonden. inijn lieven vader op een levensgroot schil derstuk voor ons zien. Dat is toch nog iets anders dan zoo'n photografie." Kaatje, die eenigszins gehukt stond om cr goed voor te zorgen dat de haakjes niet m het dunne krip drongen, sprak halfluid „Wie weet of het wel gelijkt." „Dc eerste schets was zeer gelijkend Ik weet waarlijk niet hoe ik mijnheer Kalkow ski mijn dank moet toonen." „Hm die zal u wel eens grooter dank baarheid komen vragen dan de juffrouw hem wil bewijzen," zei Kaatje, en zij greep een borstel om de japon van. haar meesteres nog even hier en daar een veegje te geven. Salvatrix hield haar tegen: „Eerst zeg gen wat bedoelde je daarmee vroeg zij. „Nu hij is arm, die mijnheer Kalkow ski. En arme mannen hengelen gewoonlijk naar rijke vrouwen. Dat kan men hun ook niet kwalijk nemen. Maar de juffrouw is daar veel te goed voor. Er zijn in Hamburg nog meisjes genoeg bij wie mijnheer Kal kowski zijn geluk kan beproeven." Salvatrix werd donkerrood. „Ik verbied je eens voor al zoo iets te deuken, laat staan het te zeggen. Men kan zien dat papa en mama je te veel verwend hebben je vergeet te dikwijls waar je plaats is. En denk je dan dat ik niets an ders heb dat men zou kunnen liefhebben, dan alleen mijn geld?" vroeg Salvatrix hoos. „Wil je al van te voren mijn hart ver giftigen, wanneer ik eens een man mocht liefhebben en wilde trouwen Kaatje, je pij nigt me letterlijk dat voel ik al lang. Ben ik niet al arm en verlaten genoeg?" Wordt vervolgd.)

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Schiedamsche Courant | 1899 | | pagina 1