52"" Jaargang.
Zondag 19 en Maandag. 20 Maart 1899.
No. 9888.
Tweede Blad.
Reuters Office.
HANDSCHOENEN.
U 1 T II li P li K S.
5CHIE IVISCHE CO U RANT
Deze courant verschijnt dagelijks, met uilzondering uin Zon- en Feestdagen
Prijs per kwartaal - Voor Schiedam en Vlaardingen 11. 1 25 Fi anco
per post fl. 1.65.
Prijs per weekVoor S c h i e d a m en Vlaardingen 10 cent.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Advertentïën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags \óór een uur
aan het bureau bezorgd zijn.
Bureau Botcr&traat 6S.
Prijs der A d v e r t e n t i n Van 17 regels (1. 0.90 iedere regel
moer "12ia cenl«. Reclames 30 cents per n gel. Groote letters naai' de plaats die zij
innemen.
Advertentïën hij abonnement op voordeeüge voorwaarden. Tarieven hier
van ziju gratis aan het Bureau te bekomen.
In de nummers, die Dinsdag- en Zaterdagavond verschijnen, worden
zoogenaamde kleine ntlccrlenli&n opgenomen tot den prijs van 40 cents
per advertentie, hij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
Interc. Telefoon ÜVo. 123.
De slag hij Waterloo vond den ISden
Juni 1815 plaats, en een week later, den
22sten, kon men in de toen te Londen ver
schijnende „Morning Chronicle" lezen
„Wij onderbreken het afdrukken van ons
blad om mededeeling te doen van de schit
terendste en volkomenste overwinning die
de hertog van Wellington tot nu toe heeft
behaald."
Het bericht van Napoleon's nederlaag
had juist denzelfden tijd noodig om van
Brussel naar Londen te komen als de tij
ding van den slag bij Omdurman in den
herfst van het vorige jaar noodig had om
uit het hartje van Soudan de Engelsche
Jioofdslad te bereiken.
Moderne historici hebben er op gewezen
hoe geheel anders het verloop der wereldge
schiedenis zou zijn geweest, wanneer de te
legraafdienst en de dagbladen honderd ja
ren geleden slechts half de rol zouden heb
ben gespeeld, die zij nu in de geschiedenis
der wereld vervullen.
Zou Napoleon I wel zoo hoog hebben kun
nen stijgen, wanneer de telegraaf de gebeur
tenissen in Egypte terstond naar Europa
had overgebracht?
Twee maanden waren de berichten van
Egypte naar Engeland onderweg, en Napo
leon had te Parijs reeds weer het heft in
handen, weer nieuwe lauweren geoogst,
voordat Frankrijk vernam wat er eigenlijk
in Egypte was geschied.
En de slag bij Leipzig zou vermoedelijk
«iet hebben plaats gehad, wanneer men te
Parijs eerder bericht had ontvangen van
den brand van Moscou, en den vreeselijken
terugtocht der grande armêe over de
sneeuwvelden. Dan zouden de bondgenoo-
ten, de bloedverwanten en de tegenstanders
van den Keizer er wel om strijd voor ge
zorgd hebben, dat zijn heerschappij een
einde nam.
En nu dagelijks brengt de telegraaf
berichten van alle oorden der wereld. Wij
weten heden, welke stappen de Russische
of de Engelsche of de Italiaansche gezant
gisteren bij het Tsung-li-Yamen heeft ge
daan, en hedenavond staat in alle bladen
van Europa te lezen welke gebeurtenis van
aanbelang den eigen morgen óf middag in
Parijs of Londen of Konstantinopel of
Stockholm is voorgevallen.
Laat de hertog van Orleans, laat don
Carlos maar reizen, van Zwitserland naar
België, van daar naar Italiëwaarheen zij
zich wenden, overal is de electrische vonk
hen vooruitgesneld, en reeds staan bij hun
aankomst de geheime agenten van Frank
rijk, van Spanje op hun post om weder hun
gangen na te gaan. En denzelfden avond
lachen honderden en duizenden in geheel
Europa om de reizen autour de leur pays
van de pretendenten.
Zelfs vijftig jaar geleden was het nog ge
heel anders gesteld met de nieuwsversprei
ding, toen de telegrafie voor het eerst in
dienst der journalistiek werd gesteld en
daardoor de stoot werd gegeven tot de
krachtige ontwikkeling der dagbladen.
De eerste telegraaflijn liep weliswaar van
Aken naar Berlijn; maar toch was Parijs
eigenlijk de geboorteplaats der telegrafische
nieuwsverspreiding, omdat Parijs toen veel
meer dan thans het middelpunt van Europa
was. Daar waren de hoofden weer eens op
hol gebracht door vrijheidsideeëndaar
stondeneerst burgers en arbeiders, later
het proletariaat alleen op de barricaden.
Vandaar wachtte men in spanning op
nieuwsmen wilde steeds de laatste berich
ten hebben uit de stad, waar tronen omge
worpen en barricades opgericht werden.
Men kent de politieke geschiedenis van
Handschoenen worden in ieder seizoen en
by iedere gelegenheid gedragen, om de han
den te beschutten tegen den invloed van de
zon, of van de koude of van stoffen, die na-
deelig op de huid zouden wei ken, maar ook
wel, zonder een van deze redenen, alleen
omdat het gebiuik, een dwingeland, fami
lie van de welbekende godin Mode, het nu
eenmaal zoo eischt. Dat wy nog niet voor
ons genoegen onze banden bekleeden, blijkt
uit de moeite, die het kost, kinderen er aan
te gewennen, op straat handschoenen te
dragen.
Het gebruik van handschoenen is leeds
zeer oud. In Genesis lezen wy al dat Re-
bekka voor haar zoon Jakob handschoenen
maakte van geitenvel (2000 jaren v. Chr.)
In de Odyssea, in den XXIVen Zang, ver
haalt Homeros: Laërtes was bekleed met
een armoedige tunica, en zijn handen waren
met handschoenen bedekt vanwege liet struik
gewas.
die dagen. Ook in andere landen ontston
den revolutionnaire bewegingen, die overal
succes hadden. Maar meestal slechts kort
de reactie nam terug, wat de revolutie ai-
gedwongen had.
Parijs was in die dagen de wijkplaats
voor de politieke vluchtelingen, onder wie
vele journalisten waren. De mannen dei-
pers leden vaak honger in do Seine-stad en
later te Londen, waar zij na den staats
greep in Frankrijk hun heil zochten. „De
pers van die dagen, heeft de oud-minister
president van Italië, Crispi, eens in de Ka
mer gezegd, „was geen beroepsmatige tak
van arbeid, maar een aposteldom". En Cris
pi kon bet wetenwant zelf schreef hij in
dien tijd artikels voor vijf francs, en hij zou
honger en gebrek hebben geleden, wanneer
zijn vrouw hem niet door haar arbeid als
waschvrouw boven water bad gehouden.
Onder de Duitsche vluchtelingen te Pa
rijs verkeerde ook een jongmenscli, zekere
Paul Julius Reuter, van joodsclie ouders te
Kassei geboren, die eerst te Göttingen aan
een bank had gewerkt, waar hij zich in zijn
vrije uren bezig placht te houden met be
studeering der telegraaf en later te Berlijn
een boekhandel had opgezet, die na een
kwijnend bestaan failliet ging. Bezwaarlijk
kon Reuter, die naar den vreemde trok,
toen denken dat bij weinig meer dan twin
tig jaar later schatrijk en m geheel Europa
bekend zou zijn, dat de hertog van Saksen-
Coburg-Gotha hem in den adelstand zou
verheffen.
Bemind was Reuter onder de vluchtelin
gen te Parijs niet, zoodat hij met zeer wei
nigen geregeld placht om te gaan. Onder
die weinigen dient echter vermeld dr. Eng-
lander, die in latere jaren de journalistieke
steunpilaar werd van Reuter's bureau te
Londen.
Reuter bezat een groot talent voor za
ken; hij zat vol practische ideeën en bezat
de taaie vlijt van zijn stam. Daarbij was de
gave van organiseeren hem aangeboren.
Zoodoende ontstond in 1849 het nieuwsbu
reau Reuter, nog op zeer kleine schaal, dat,
gebruik makende van de lijn AkenBer
lijn, een spoed-dienst inrichtte voor han
delsberichten. Behalve handelshuizen be
diende het bureau ook sommige bladen.
De dienst was aldus ingericht. Van Parijs
naar Brussel de post, van Verviers naar
Aken postduiven, terwijl van Aken de be
richten uit liet Westen naar Berlijn en die
uit het Noorden en het Oosten naar Parijs
werden doorgezonden.
Het bureau werkte met succesdat prik
kelde de concurrentie, maar maakte ook de
regeeringen wakker, die zich afvroegen of
liet niet zaak zou zijn de nieuwsbureaus in
het oog te houden en een er van te bevoor
rechten. Om dis redenen, maar ook om liet
hooge belang van Londen als handelsstad,
besloot Reuter in 1851 zijn bureau naar
Londen te verplaatsen.
Voor dien tijd was dit een belangrijk be
sluit en een hoogst moeilijke onderneming.
De afgezonderde ligging van Engeland en
Londen en hot daarmede gepaard gaande
wantrouwen jegens al wat nieuw was en uit
den vreemde kwam, deed zich toen nog in
veel grootcrc mate gelden dan tegenwoordig,
schoon het ook nu nog moeilijk is buiten-
landsclie berichten die niet uit Engeland
komen, te Londen ingang te doen vinden.
Maar anderzijds was het voor het jeugdi
ge nieuwsbureau oen dwingende noodzake
lijkheid, wilde het zich uitbreiden, Engel
sche berichten aan zijn afnemers te Parijs
te bezorgen en een poging te wagen om het
uitgestrekte gebied van Engeland met zijn
buitenlandsclie bezittingen, de eenige lan
den waar destijds persvrijheid en daardoor
een krachtig in bloei toenemende pers be
stonden, te exploiteeren.
De eerste resultaten lagen ook te Londen
op bandelsterrein. Het jaar 1851 was het
jaar der eerste groote industrie-tentoonstel
ling en der telegrafische verbinding van En-
Xenophon verweet aan de M-den, dal zij
dikke warme handschoenen droegen. Cyro-
pedia).
Oorspronkelijk zullen de handschoenen wel
alleen gediend hebben tol bescherming van
de band in den strijd tpgen menschen en
dieren, zooals nog blykt uit de yzeren hand
schoenen der ridders. In dien riddertijd ge
bood zelfs de etikette aan sommige hoven,
de handschoenen uit te trekken by de komst
van den vorst. Uit beleefdheid of ten teeken,
dat men er' geen wapen in verborgen hield?
B(j het olijven plukken gebruikten de
Romeinen handschoenen, om de viuchten
niet met de warme hand aan te raken
O.vidius beweert echter, dat de olijven lek
kerder zijn, als ze met de hand geplukt wor
den waarschijnlijk zal men dus handschoe
nen gebruikt hebben, om de olijven langer
te kunnen bewaren, evenals men pruimen,
die men een tijd iang verseh wil bewaren,
ook liefst niet met de onbekleede hand aan
raakt.
Oudtijds droegen de worstelaars hand
schoenen, evenals de tegenwoordige boksers.
geland met Frankrijk. Een gunstig tijdstip
dus om eenigennate den weg te banen voor
ccn nieuw sverkeer tussehen Engeland en
het buitenland.
Maar ook in andere opzichten werkten
de omstandigheden mede om de jonge on
derneming te doon slagen. De gebeurtenis
sen in Frankrijk, de staatsgreep, de lang
durige onderhandel!iigcn die aan den Krim-
oorlog voorafgingen, de Krim-oorlog zelf, de
Chineesclie oorlog, de groote opstand in
Voor-Indië, eindelijk in 1859 de Italiaan
sche oorlog, kortom die gehcele reeks van
buiten Engeland spelende gebeurtenissen
die Engeland in de hoogste mate belang in
boezemden en het verlangen naar nieuws
berichten ten top deden stijgen, vielen in
de eerste tien jaar van liet bestaan van Reu
ter's Office.
Wat hielp alle tegenzin tegen wat uit den
vreemde kwam bij dit hevig verlangen naar
nieuws. Langzaam, maar zeker gingen al
lengs alle bladen der Engelsche hoofdstad
er toe over zich bij Reuter re abonneeren.
De afschaffing van liet courantenzegel door
Gladstone besloot deze tien jaren. Daardoor
werden de penny-bladen mogelijk, en sinds
zijn alle bladen, met uitzondering der „Ti
mes", penny-bladen geworden.
Deze eerste tien jaren, tusscben 1850 en
1860, waren voor den leider van het jeugdi
ge nieuwsbureau jaren van rusteloozen, bij
na bovenmenscheïijk arbeid, maar ook van
schiterende resultaten. Zoowel op handels-
als op politiek gebied bleek het een voor
beeldige betrouwbaarheid te bezitten; Reu
ter zelf werd in moeilijke tijdsomstandig
heden de vertrouwde van opeenvolgende re-
geeringen, en in bet begin van het zesde de
cennium dezer eeuw nam bij reeds een
Europecsclie positie in.
De jaren tusscben '60 en '70 met hun
groote Europeeschc gebeurtenissen brachten
Reuters Office ook uitwendig tot volkomen
bloei. Reuter, die tijdens den Amerikaan-
sehen burgeroorlog, wat de snelheid van
nieuwsverspreiding aangaat, zijn mededin
gers bijna steeds bad geslagen, zette in 1864
zijn onderneming om in een naamlooze ven
nootschap. Hij legde toen zelf een telegraaf
kabel van Lowestoft naar Emden in Han
nover, kreeg van de Fransclie regeering con
cessie voor een Franschcn trans-atlanti-
schen kabel en behaalde in beide gevallen
bij den lateren verkoop van den kabel aan
zienlijke winsten. Minder voordeelig was de
groote telegraaf-oorlog tusscben Reuter en
Wolff's bureau. De eerste trachtte vasten
voet te krijgen te Hamburg, Berlijn en
Frankfort, terwijl Wolff pogingen deed om
zicli te Londen te nestelen. Verscheiden ja
ren duurde die strijdhij kostte aan beide
nieuwsbureau's groote sommen en ten slotte
trokken beide zich op hun eigen terrein te-
rug.
Sedert dien tijd is tusscben de verschil
lende landen een ruilsysteom ontstaan,
waarbij alle partijen welvaren. In Duitsch-
land verzamelt Wolff's bureau de Duitsclie
berichten, verspreidt die in Duitschland
zelf en geeft de voor de verschillende sta
ten belangrijke berichten voor Frankrijk
aan de Agence Havas, voor Italië aan de
Agenzia Stefani, voor Rusland aan de Agen
ce Russe, voor Turkije aan de Agence de
Constantinople, voor Oostenrijk aan bet
Correspondenzbureau en voor Engeland aan
Reuters Office.
Reuter zorgt voor de couranten te Lon
den. bet overige Engeland, de Engelsche ko
loniën en enkele andere landen waaronder
ook Nederland. In Engeland geeft het de
buitenlandsclie berichten aan de Press As
sociation, die voor de verspreiding in do
provincie zorgt, in ruil voor de door de As
sociation bijeengebrachte provinciale be
richten.
In de Vereenigde Staten bestaat voor
nieuwsverspreiding en ruil met bet buiten
land een dergelijke consumptie- en produc-
tie-vereeniging als de Engelsche Press Asso-
Lodewtjk de Goede beval, dat de monniken
handschoenen zouden dragen, en sinds de
Vtle eeuw was dit gebruik reeds ingesteld
onder de hoogere geestelijkheid.
Onder Robert den Vrome begon men de
handschoenen met edelgesteenten te versie
ren. Van dien tijd werden zij een sieraad in
plaats van eene noodzakelijkheid.
In de middeleeuwen werden de beschil
derde en met loovertjes bestikte hand choe-
nen voornamelijk te Venetië vervaardigd.
Ook voor minder onschuldige staaltjes van
dit artikel scheen men daar specialiteiten
te hebben, want d<* bekende vergiftige hand
schoenen, die aan Jeanne d'Albret, de moe
der van Hendrik IV, het leven kostten, wer
den van daar verzonden.
In de XlIIe eeuw droegen de rijke dames
lederen of stoffen handschoenen met kappen
of knoopjes. Handschoenen van kippenvel ver
vaardigd waren toen het toppunt van goeden
smaak. Men had ze zoo (jjn, dat zij in
een notendop geborgen konden worden. Zij
werden los in de band of tusscben de cein
tuur gedragen.
ciation, nl. de American Associated Press.
In den jongsten oorlog is deze herbaalde-
lijk op den voorgrond getreden. Men zal
zich herinneren hoe zij haar verslaggevers
naar bet terrein van den oorlog zond. Bij
zonder betrouwbaar waren baar mededoe-
lingen evenwel niet altijd.
Trouwens, dit uitzenden van bijzondere
berichtgevers door de nieuwsbureau's die
sterk belang hebben bij de gebeurtenissen,
of door groote bladen, is geen ongewoon
verschijnsel. In den Fransch-Duitschen
(1870'71) en den Russisch-Turkscheii oor
log (1S77'78), moest Reuter's bureau liet
afleggen tegen do geweldige krachtsontwik
keling der groote Londensclie bladen. Daar
entegen heeft bet in de laatste tien jaren,
vooral iu de laatste daarvan, in Soudan, in
Indië, in den Spaansch-Amerikaanschen
oorlog, zijn concurrenten ver achter zich ge
laten. Dat de berichten een enkel maal par
tijdig zijn getint, is te vorklaren uit dc rui
ling van berichten tusscben de verschillende
nieuwsbureau's.
Reuter zelf bad sinds lang aan zijn oud
sten zoon de leiding van het bureau over
gedragen.
In de laatste jaren zijns levens genoot hij
een welverdiende rust, totdat de dood eeni
ge weken geleden hem op taebtigjarigen
leeftijd wegnam.
De verkiezing te Veen dam.
Omtrent de verkiezing te Veendam, waar
bij de sociaal-democraat Schaper bet won
van bet aftredende lid mr. Smidt, schrijft
bet „Handelsblad" o. a.
Met de cijfers voor oogen is bet, dunkt
ons, onbetwistbaar dat een deel der anli-
revolutionnairen, door bet eerste gedeelte
van bovenstaande verklaring (over den leer
plicht nl.) aangelokt, op den beer Schaper
beeft gestemd.
De anti-revolutionairen hebben dan ook
den doorslag gegeven ten gunste van den
socialist.
Zonder hun 449 stemmen ware de heer
Schaper niet gekozen.
Inderdaad wij hebben den anti-rcvolutio-
uairen onrecht gedaan door bun eene al te
groote onverdraagzaamheid toe te schrijven.
Ook tegenover socialisten zijn zij zee r ver
draagzaam als er maar een liberaal te
bestrijden valt.
Maar wij vragenWat is er te wachten
van menschen, die in den strijd tusscben
een geavanceerd liberaal en een socialist,
aan den voorstander van de revolutie (zij
liet dan ook een niet gewelddadige) de voor
keur geven?
Men wil misschien wel eens weten wat
men aan den beer Schaper beeft? Welnu, in
één opzicht kan men zich troostende ge
kozene behoort in allen geval tot de bekwa
men van zijn partij. De lieer J. H. A. Scha
per, redacteur van „De Strijd", is lid van
de Staten van Groningen en van den Ge
meenteraad der provinciale hoofdstad en
beeft als zoodanig getoond, een schrander
man te zijn. Dc burgemeester van Gronin
gen verklaarde van den heer Schaper dat
hij een eereplaats in den Raad bekleedt.
Dit moge ons eenigszins troosten voor bet
verlies van den beer Smidt, die een zeer be
kwaam en zeer geacht lid van dc Kanier
was, getuige o. a. zijn werkzaamheden als
rapporteur van Binnenlandsclie Zaken
(tweemaal), van Justitie, van Financiën en
van bet wetsontwerp op den leerplicht. Hij
vertegenwoordigde Veendam sinds 28 Nov.
1893. Tot de veelpraters behoorde de heer
Smidt zeker niet en ook in dat opzicht zal
door de jongste versterking van de sociaal
democratische arbeiderspartij in de Kamer
wel eenige verandering merkbaar zijn.
De samenstelling der Kamer is, na deze
Onder Hendrik III begonnen de viouwen
gebreid" handschoenen te diagen.
In de XVIe eeuw werden de handschoe
nen geparfumeerd met amber, jasmijn of
andeie geuren, en versierd met borduurwei k,
kwastjes en nestels, en pronkers lieten ze
zicli door hun bedienden nadragen. Zij kwamen
voor onder de diplomatieke geschenken.
Aan een ge Europeesclie boven ontvingen de
gezanten handschoenen, met edele steenen
bezet, die een groote waarde hadden.
De dames-handschoenen werden boven op
de hand gesloten.
Onder Hendrik IV waren de liandschoe
nen van hondenleder in de mode.
Ten tijde van Lodewyk XIV waren de
Spaansche handschoenen beroemd om bun
zachtheid, doch die uit Parjjs waren beter
van model.
De XVIlIe eeuw was niet gunstig voor
de handschoenen. Bij koud weder ging men
niet uit. Men voelde dus niet de behoefte
aan eene bedekking voor de handen, en wie
mooie, blanke handjes had, tooide ze met
ringen en pronkte er mede. Wie ze niet had
verkiezing, als volgt: Liberalen 45, Radi
calen 4, Anti-revolutionairen van de twee
groepen 20, Katholieken 22, Christelijk-
Historischeu en Conservatieven 5 en So
ciaal-democraten 4. J
liet „Vaderland" oordeelt:
De -tactiek der sociaal-democraten, om de
herkiezing te betwisten van een lid, dat een
voudig moest aftreden wegens verkregen be
vordering in staatsdienst, beeft hun die
overwinning bezorgd. Tot nog toe behoorde
het tot de politieke zeden bij alle partijen
in een dergelijk geval den aftredende zon-
dei verzot ti_ laten herkiezen. Wij kunnen
de afwijking van dat stelsel geen vooruit
gang in de politieke zeden noemen.
Maar nu men eenmaal wist, dat de so
ciaal-democraten hemel en aarde bewogen
om oen der hunnen gekozen te zien, is het
van de liberalen grof plichtverzuim, dat zij
bun bekwamen en werkzamen afgevaardig
de in den steek lieten. In 1897 verkreeg de
heer Smidt 2326 stemmenthans dus 900
minder. Men is blijkbaar te gerust geweest
en beeft de kracht en den ijver der sociaal
democraten te gering geschat. Intusschen is
bet niet aannemelijk, dat de partij zooda
nig in kracht is toegenomen, als uit bet ver
schil van stemmencijfer toen en nu zou
schijnen te volgen. Neemt men in aanmer
king dat in 1897 de anti-revolutionair 1467
stemmen kreeg (de protectionist Mansbolt
218), dan lijdt het wel geen twijfel, of de
beer Schaper beeft zijn overwinning ten
deele aan anli-rev. stemmen te danken. De
vragen, hem van anti-revolutienaire zijde
gesteld ten aanzien van zijn gevoelen over
leerplicht, en het daarop gegeven antwoord,
dat den tegenstanders van dien maatregel
een schemering van hoop gaf, zeggen in dit
opzicht genoeg.
Een vingerwijzing tc meer, ook voor ge
avanceerd liberalen, waar hun vrienden en
waar hun vijanden zijn.
De „Standaard" meent:
Veendam is voor de Piersoniaansche
„groot-liberale" partij behouden gebleyen.
Voor Smidt kwam Schaper, maar, eilieve,
wat maakt dit uit! Piersons concentratie
spant immers den boog van haar brug van
Troelstra tot Bastert, en Schaper cn Troel
stra zijn één.
Voorzoover er verschuiving is, dus alleen
verschuiving i n de partij.
Onze premier kan er dus niet eens door
uit zijn goed-humeur-plooi komen. Smidt
was hem misschien liever geweest, maar
Schaper is en blijft toch van de familie.
Zoo een man als Heemskerk ware geko
zen, dan zou Pierson het voorhoofd gefronst
hebben.
Maar Schaper, een volbloed sociaal-demo
craat
Soyez le bienvenu, Monsieur le socialiste.
Dignus, dignus es intrare, zou Molière zeg
gen, in nostro coneocto corpore.
Dat van do 5400 kiezers slechts even 3000
opkwamen, baart daarbij geen verwonde
ring. Gelijk men toch weet, bleef een der
drie staatspartijen, de anti-revolutionaire,
ditmaal thuis.
Of ze hier goed aan deed, laten we in het
midden.
Stellig is het begrijpelijk, dat een partij,
die in Groningen zoo sterk vertegenwoor
digd is, maar door slechte districtsindeeling
nergens haar man er door kan halen, er te
gen opzag, om weer noodelooze kosten te
maken, en daarom dachtlaat de twee
neefjes van Pierson het maar uitvechten.
Het district blijft toch aan de „groot-li
berale" partij.
Van Houten, ook van deze provincie, kan
nu weer stoffen op het succes van zijn brief.
De „Tijd" zegt:
Ongetwijfeld is de afloop dezer verkie-
zoclit ze te krijgen. iTouteommecheznousr'
Onder de Republiek en hei eerste Keizer
rijk haalden ze hun schade in. Handschoe
nen en mitaines reikten tot den schouder,
en vertoonden de zonderlingste combinaties.
De meeslgezocbte kleur was hazelnoot-bruin.
Tijdens de restauratie weiden zij eenvoudiger
en liefst in maistinten en van peau de Suède
gedragen.
In 1835 werd de machinale vervaardiging
van handschoe- en uitgevonden, waardoor
Jouvin zich b"roeind maakte. De handschoe
nen werden toen levens veel goedkooper,
zoodat nu in het bereik van iedereen kwam,
wat tot dusverre meer bepaald het eigen
dom der hoogeie kla«se was geweest. Toch
blijft er altyd nog een groot verschil bestaan,
en is het gezegde volkomen waar, dal men
aan schoeisel en handschoenen steeds de
elegante dame herkent, hoe eenvoudig haar
verdere toilet ook moge zijn.
(ML")
