Woensdag 22 Maart 1899.
No. 9890.
52s<e Jaargang.
Strijdige Werelden.
BUITENLAND.
BINNENLAND.
SCHIEDAMSCHE COURANT
Deze courant verschijnt dagelijks, met uitzondering ui„ Zon- en Fee,tda-n>n.
Prijs per kwartaalVoor Schiedam en V laar dingen fl. .1 ."25. Franco
per post fl. d .05.
Prijs per weekVoor Schiedam en V laar dingen 10 cent.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Advertentien voor het eerstvolgend nummer moeten des middags \óór een uur
aan het bureau bezorgd zijn.
Bureau: Botcrstraat 68.
Prijs der Ad ver t en tiëu\an i7 regels 90 cents; iedere rege!
meer 12|z cents. Reclames 30 cents per tegel. Groote letters naar de plaats die zij
innemen.
A d erteniién bij abonnement op voonleelige voorwaarden. Tarieven hier
van zijn gratis aan het Rui eau te bekomen.
In ile nummers, die Dinsdag- en Zaterdagavond verschijnen, worden
zo igenaauide kleine nUreetenliën opgenomen tot den prijs van 40 cents
per advtrUmie, bij vooiuitbetaling nan het lluieau te voldoen.
latere. Telefoou Ao. 123.
Algemeen overzicht.
SCHIEDAM, 21 Maart '9a.
Nu men met zekere nieuwsgierig) id het
antwoord wacht van de Engelscb' jingo's
op de rede door president Kruger g<ouden,
treft het hoe juist thans de grieven der uit-
landers andermaal ter sprake komen in liet
Lagerhuis, en men kan moeilijk aannemen
dat het niet de bedoeling was een antwoord
op Kruger's woorden van de Engelsclie re
geering uit te lokken.
En natuurlijk liet de heer Chamberlain
zich niet onbetuigd.
De minister verklaarde het te betreuren
dat niet een der beloften die president Kru
ger indertijd na den inval had afgelegd, is
nagekomen. In plaats van verminderd zijn
de klachten der uitlanders nog vermeer
derd.
De regeering had de hoop gekoesterd, dat
een meeting der ontevredenen eenig goeds
zou hebben opgeleverd; maar die beloften
zijn totaal ijdel gebleken.
Chamberlain achtte de kiesrechtverande-
ring van geen waarde. Het dynamiet-mo-
nopolie blijft nog steeds monopolie, en ooX
voor de andere grieven is geen kans op te
gemoetkoming. Werd er een werkelijke ge
meenteraad ingesteld te Johannesburg, dan
zouden negen tienden der grieven zijn weg
genomen. De minister was evenwel over
tuigd dat er op zulk een concessie geen
kans is.
Chamberlain gaf toe dat Engeland's over-
heerschende positie in Zuid-Afrika het doen
van voorstellen in het belang van den vrede
in Zuid-Afrika mogelijk maakt.
Maar al wat er sedert den inval van Ja-
meson was gebeurd, deed den minister ge-
hoven dat een vriendschappelijk voorstel
op dit oogenblik niet het minste zou uit
werken. Onder die omstandigheden geloof
de hij dat het niet overeenkomstig Enge
land's waardigheid zou zijn, voorstellen te
doen, waar men reeds van te voren kan
zeggen dat zij toch niet in punstigc aarde
zullen vallen.
De huidige toestand blijft een gevaar.
Daarom slaat de Engelsche regeering den
toestand nauwkeurig gade. Zij vertrouwt
daarbij volkomen op de tact en de beschei
denheid van sir Alfred Milner.
Ook over China is gisteren voor de zoo-
veelste maal in het Lagerhuis gesproken.
Men keurde het beleid der regeering in het
Oosten af, waartegenover de staatssecretaris
van buitenlandsche zaken, de heer Brod-
l'ick, de regeeringspohtielc verdedigde.
Hij verklaarde dat Engeland's belang
veilig is, en dat er zorgvuldig voor wordt
gewaakt. De onderhandelingen met Rus
land over den Niu-tscbwang-spoorweg zijn
nog niet afgeloopen. De regeering acht het
hoogst wenschelijk, om zich zoo mogelijk
met Rusland te verstaan, en zij heeft reden
om te hopen dat die overeenstemming be
reikt zal worden. Van beide zijden heeft tot
nu toe een volkomen vriendschappelijke ge
zindheid en een streven naar verzoening be
staan.
Wat betreft het steunen van Italië's
cischcn, deelde Brodrick mede dat sir Clau
de Mc Donald, de Britscli gezant te Peking,
den 25sten Februari jl. instructies had ge
kregen om zijn diplomatieker* steun te ver
kenen aan den eisch van Italic betreffende
een kolenstation en een invloedsfeer aan de
kust van Tsche-Iviang.
Benige dagen geleden nu heeft de Ita-
liaansche regeering haar gezant teruggeroe
pen en aan sir Claude gevraagd hem tijde
lijk te vei vangen. Meer is er met gebeurd.
Wat den eisch van Italië betreft, de Eu
gelsche regeering weet dat die niet de Chu
san-eilanden omvat; deze zijn onderworpen
aan zekere bepalingen volgens een verdrtq
tusschen Engeland en China. De Italiaan
sche regeering heeft daarenboven Engeland
verwittigd van haar verlangen, voordat zij
dit aan China kenbaar maakte. Do Engel
sche regeering heeft toen geantwoord dat
de quaestie langs liplomatieken weg, zon
der geweld te gebruiken, moest worden be
handeld.
fiemengde Mcderïeclingen.
Op het in 1890 tc Brussel gehouden Anti
sl'avernij-congres werden ook afspraken ge
troffen omtrent den invoer van sterken
drank in Afrika ten einde te beletten dat
de inlandselie bevolking zich aan drankmis
bruik zou overgeven.
Aanvankelijk werd door Engeland een
recht van 50 francs op de H. L. voorgesteld
waartegen Duitschland en Nederland zich
krachtig verzetten. Op hun voorstel werd
voor den tijd van zes jaar besloten tot een
recht van 15 francs per H, L.
Eerstdaags zal nu te Brussel het Congres
bijeenkomen ter herziening van dit tarief,
dat inmiddels door verschillende staten in
hun Afrikaansche bezittingen reeds ver
scherpt is.
Prins Waldemar van Pruisen, de zoon
van 's Keizers broeder, prins Heinrich, werd
gisteren tien jaar, en volgens het gebruik
trad de jeudige prins dien dag in 's lands
dienst. De prins volgt de carrière van zijn
vader, den zeedienst.
Yoor de inlijving van zijn neefje was de
Keizer met de Keizerin naar Kiel gegaan,
waar H. H. M. M. werden afgewacht door
prins Waldemar, prinses lïenribtte van
dlccswijk-Holstein, de admiraals Tirpitz,
Koster en Thomson en de plaatselijke com
mandant. De Keizer was in marine-uniform
Bij de inlijving van den prins hield de
Keizer een toespraak. Hij noemde het een
voorrecht voor de prinsen uit het Huis Iïo-
heuzollern dat zij van het tiende jaar af lee
ren hun arbeidskracht te wijden aan het
vaderland. De 'zer sprak den wcnsch uit
dat de mariiit a jeugdigen prins mocht
zien opgroeir een flink officier, en dat
hij zich door .njn energie, zijn ijver en zijn
liefde voor het vaderland evenzeer mocht
onderscheiden als zijn vader.
De Keizer eindigde met een „hoera!"
voor prins Heinrich. Admiraal Koster
bracht daarop een „lioehop den Keizer
uit.
In den Duitschen Rijksdag kwam giste
ren de uitbanning van sociaal-democraten
uit de „Kriegersvereine" ter sprake. Muller
(vrijz. volksp noemde ze „Kriec/icrvereine".
DOOE
IDA BOY-ED.
68)
„Ik geloof ook heelemaal niet dat er iets
achter steekt," zei Anne Marie verdrietig,
„maar het is toch niet erg kiesch om zoo to
laten zien dat men de vrouw vervelend vindt
en den man verrukkelijk zooals Martina
tegenover ons laat blijken. En stel u voor,
tante Charlotte, laatst heeft zij als de eeni-
ge dame met zes heeren tot 's nachts om
twee uur bij Ehmke gezeten, en zij moet
toen verschrikkelijk vroolijk zijn geawe-est.
Al zat Guy ook naast haar zoo iets doet
men toch niet."
Vergoelijkend zei Charlotte: „Zij zal wel
gaandeweg gewend raken aan de levenswijze
in onze kringen. Maar kom laat ons naar
hen toe gaan."
Zij stonden op. Charlotte had daar juist
iets gezegd wat zij zelf niet geloofde. Zij
verkeerde in de vaste overtuiging, die door
tal van waarnemingen bevestigd was, dat
een mensch nooit geheel de opvattingen en
manieren overneemt die de mensch van
voorname geboorte en opvoeding reeds als
een erfdeel mee op de wereld brengt en in
de kinderkamer leert.
De beide dames gingen naar het tafeltje,
waaraan Martina met Guy en Robert zat
voor een wand van bloeiend struikgewas.
Dadelijk hield Martina op met de vertel
ling waaraan zij juist druk lachende bezig
-was. Een trek van gekunstelde beleefdheid
"trad op haar gelaat.
,„Dat is lief van u, mevrouw, dat u bij ons
komt zitten. Wij hebben ons uitstekend ge
amuseerd," zeide zij. Maar toen sprak zij
ook maar heel weinig meer, zag verstrooid
in het rond en liet duidelijk blijken dat het
met het „uitstekend amuseeren" gedaan
as.
De vraag werd opgeworpen waar Philip
eigenlijk was En Salvatrix
Anne -Marie meende dat Salvatrix naar
boven naar haar kamer was gegaan. Philip
zat zeker in de moestuin; hij was daar aan
het zoeken naar een motief in namiddag-be
lichting, daar zijn schets bij morgenlicht
hem zoo weinig bevredigd had, dat hij die
niet afwerkte.
„Ga hem halen," beval Martina.
Guy liep den tuin dwars door, naar den
moestuin. Nauwelijks had hij het poortje in
de hooge heg die als afscheiding diende,
opengeduwd, of hij zag reeds links in het
lagere deel van den moestuin Salvatrix en
Philip.
Naast een pruimenboom stond Philip;
zijn uitgespreide hand lag boven zijn hoofd
tegen den stam, als hield hij zich aaaraan
vast. Tegenover hem stond Salvatrix; zij
hield een grooten ruiker van paarse irissen
in de liand, en zij trok er een bloemsteel
uit om dien dadelijk weer op een ander
plaatsje in den ruiker te steken. Door de
ivijduiteengegroeide kroon van den sterk
vertakten pruimenboom viel het zonlicht op
Salvatrix, zoodat haar blond haar, haar ge
laat en haar zwarte japon getijgerd waren
door de afwisseling van licht en schaduw
plekken.
Men kon beider gestalte echter slechts tot
aan de knie zien. Er stond een boschje jonge
aalbessenstruiken juist voor de plaats waar
zij zich bevonden.
De minister Posadowsky nam de voreeni-
gingcn en de uitzetting in bescherming.
In de Fransohe Kamer viel admiraal
Rieunier den minister van marine heftig
aan. De Kamer echter schonk den minister
haar bijval.
De nationalist Lazies wilde dc regeering
mterpelleercn over dc beweringen der Au
roro" en der „Petit Bleu" dat dc oud-gezant
van Rusland, baron von Mohrenheim, be
trokken zou zijn in de zaak-Dreyfus Dupuy
verklaarde op die vraag niet te zullen ant
woorden.
Naar aanleiding van een vraag over de
ontploffing te Bourges verklaarde de minis
ter van oorlog dat aan een ongeluk moest
worden gedacht. Er wordt een streng on
derzoek ingesteld.
Dc „Gaulois" verneemt uit Rome dat
mgr. Lorenzelli, aartsbisschop van Sardes
en tegenwoordig nuntius te Munchen, aan
gewezen is om mgr. Clari als nuntius te Pa
rijs op te volgen. De prelaat is 45 jaar oud.
De „Allg. Ztg." te Munchen echter noemt
dit bericht volkomen ongegrond. Op de nun
tiatuur te München weet men er niets van
Het „Journal" wil weten dat het Hof van
Cassatie het volgende piogranmia hoeft ont
worpen lo. onderzoek van het geheime
dossier; 2o. onderzoek van dc procedure
van 1894 3o. de verklaringen van den heer
Lebrun-Ren a uit over de beweerde bekente
nissen van Dreyfus; 4o. de intriges na
Dreyfus' veroordeeling; 5o. onderzoek van
het proces togen ZolaGo. onderzoe"k der
omstandigheden, waaronder het verzoek om
herziening van het proccs-Dreyfus is inge
diend.
De „Liberté" herinnert er, in verband
met het weder ter sprake brengen van de
brieven van keizer Wilhelm aan, dat Ha-
notaux reeds vroeger verklaard heeft nooit
een stuk gekocht te hebben dat betrekking
had op de zaak-Drcyfus.
Volgens de „Echo de Paris" is dc .brigade
van generaal Rogot (de vroegere chef van
Cavaignac's kabinet, de man die Dérou-
lède gevangen nam) naar Auxerre overge
plaatst.
Bij den gemeenteraad te Parijs is een
voorstel ingekomen om wekelijks kosteloo7.e
volks-tooneelvoorstellingen te geven. De
kosten worden op 40,000 frs. geraamd.
Bij de herdenking der Commune te Pa
rijs, Zondagmiddag op Père-Lachaise, deden
zich geen ongeregeldheden voor.
De Royalistische Jeugd te Parijs geeft
iorgen een soiree ter eere der royalisten die
gearresteerd, vervolgd of veroordeeld zijn of
bij wie huiszoeking is gedaan, omdat zij het
leger tegen de panamisten en Frankrijk te
gen de Republiek hebben verdedigd.
Beter een beetje martelaar dan in het ge
heel niet, denkt de Royalistische Jeugd ze
ker.
In den nacht van Zaterdag op Zondag
moet er weer op een schildwacht voor een
kiuitliuis te Toulon zijn geschoten. Zelfs zou
s mans muts doorboord zijn door een kogel.
De Agence Havas evenwel spreekt het
tegen.
Guy moest er naar kijkenhet was een
allerliefst, eenigszins zwaarmoedig beeld.
En zooals die beiden daar bij elkaar ston
den, kon men zich hen zeer wel als een paar
voorstellen, ofschoon Philip voor een man
bijna te elegant van bouw en Salvatrix min
stens even groot als hij was.
Guy had een onaangenaam gevoel van
onbestemden aard en waarvan hij zich geen
rekenschap kon geven. Hij zou graag gewe
ten hebben waarover die beiden spraken.
Hun gesprek was zeer kalm en geheel on
persoonlijk. Salvatrix kon de woorden harer
trouwe meid niet vergeten. Zij nam zich
voor, Philip gade te slaan om te zien of hij
hanr een vereering toebracht waarachter
liefde verscholen giug. Salvatrix geloofde
het bijna, ofschoon noch Philip's blik noch
zijn toon haar vreemd of geheimzinnig voor
kwam. Maar het denkbeeld dat zij bemind
iverd, riep zulk een dankbare gewaarwor
ding in haar wakker. Haar ziel leed onder
een gevoel van verarming. Behalve de dom
me trouw van Kaatje en Charlotte's harte
lijke genegenheid, was cr niemand ter we-
eld wiens liefde zij bezat.
Als het eens waar was dat Philip kaar
lief had haar hart ontroerde bij die ge
dachte. Zij gevoelde een behoefte hem te
toonen hoe hoog zij hem schatte. En zij was
zich daarbij niet in het minst bewust hoe
ernstig haar handelwijze in zijn gevolgen
kon zijn.
Een grof besnaard gemoed zou terstond
triomfeerend hebben gezegd: „Dat meisje
maakt mij waarlijk avances."
En Philip moest bemerken dat Salva
trix tegenover hem nog haii'dijker en ver
trouwelijker was geworden. Hij had ook
haar blozen nog niet vergeten. Maar dit
Naar uit Nantes wordt bericht, bevindt
de markies de Cerralbo zich daar, om na
mens don Carlos bij een fabrikant van mili
taire equipementstukken, bestellingen te
doen. Reeds vroeger zijn aan een anderen
fabrikant bestellingen gedaan, die echter op
laad der Frausche regeering niet zijn uitge
voerd.
Naar aanleiding van zijn reis door Syrië
en Palestina heeft keizer Wilhelm ander
maal een aantal ordelintjes verdeeld onder
diverse pacha's, effendi's, bey's en minder
met titels bedeelde Turksehc ambtenaren
alsmede geestelijken van alle gezindten te
Jeruzalem.
Do Sultan heeft van keizer Wilhelm een
snelvuurkanon cadeau gekregen.
Lord Salisbury heeft dc Porto officieel
verzekerd dat de suzereiniteil van den Sul
tan over Soudan ongeschonden zal worden
gehandhaafd. De Porte was zeer bevredigd
over dio verzekering.
De Engelsche gezant te Peking heeft de
Belgische concessie-aanvrage te Hankow bij
het Tsung-li-Yamcn ondrsteund. Het Tsung-
li-Yamcn sprak er zijn verbazing over uit
dat Engeland, dat zich eerst zoo tegen den
aanleg van den spoorweg Nu-IIuan had ver
zet, nu als België's advocaat optrad en wei
gerde aan liet verzoek gehoor te geven.
Aan de tc Melbourne verschijnende „Ar
gus" wordt uit Samoa bericht dat men voor
een nieuwen opstand vreest. De krijgslie
den van Mataafa nemen een dreigende hou
ding aan.
Hofbericht.
Gisteren werden ten liove aan het diner
genoodigd
Mr. C. Fock, Commissaris der Koningin
ui de provincie Zuid Holland en mevrouw;
l'aron van iluiiuxioi tlioe Siooien, bui ge
ineo«.tei dei residentie en mevrouw; Graaf
E. van Limbing Stii um, kamei lieer en jagei-
meester van II M. de Koningin en ineviouw
luitenant-kolonel Rost van Tonningen, adju
dant i. b. d. van II, M. de Koningin.
n. M. de Koningin bezocht gisteren, ver
gezeld van een hofdame, de Anna Paulow-
noschool te Scheveningen. Hare Majesteit
bezichtigde met belangstelling de werkstuk
ken door de leerlingen vervaardigd, en be
tuigde aan de directrice der school Hare te
vredenheid.
Eerste Kamer.
De EeiMte Kamer /.al in bare ain-jta.mde
bijeenkomst de aanhangige wetsontwerpen m
de afdeelingen onderzoeken, de eenvoudige
dadelijk afdoen en tegen 20 Apiil voor de
afdoening der overige ontwerpen terug komen.
Vermoedelijk 7,al in dit tweede stal juin der
bijeenkomst liet gebruikelijk diner van de
leden aan den voorzitter gegeven worden.
Een aanvulling.
Wij deelden in een voiig nummer een orit-
bo-'zeu ing mede uit »De Standaai d", betref
fende een «ernstige klacht over liet gedrag
duidelijke tegemoetkomen bracht hém in
verwarring. Want hij zag dat het de onbe
vangen toenadering was van een rem, on
schuldig hart.
Zijn eergevoel verbood hem haar onbe
vangenheid te verstoren. Hij was de gast
van dit huis, en hij was een arme drommel
Ja als hij in zijn vingers evenveel tech
nisch talent bezat als artistieken smaak on
ideeën in zijn brein 1 Maar hij kon aan
zich zelf zoo goed constateeren hoe onzinnig
de zoo vaak aangehaalde woorden van Les
sing zijn, dat Raphael ook een schilder zou
geweest ziju, wanneer hij zonder armen ter
wereld ware gekomen. Als men niet schilde
ren kan, dan is men ook geen schilder de
intelleclueele bekwaamheid daarvoor zonder
handen om er uitvoering aan te geven,
maakt geen schilder, maar een crit us of
een kenner.
Als hij een geniaal schilder ware geweest,
dan zou hij de eigenaardige avances van het
schoone meisje wel anders hebben weten te
beantwoorden.
Maar nu kon hij slechts met vereering en
bescheidenheid tevens zorgvuldig vasthou
den aan den toon der vorige dagen.
Daardoor bewees hij zichzelf grooter
dienst nog dan hij vermoedde. Want Sal
vatrix voelde in geen enkel opzicht vrees
en bleef vertrouwelijk.
Hij was juist bezig een en ander te vra
gen over de toestanden in Nederland, waar
aij in den zomer heen dacht te gaan, daar
een zijner beschermers te Berlijn hem het
uitzicht had geopend dat hij voor hem eeni-
ge stukken op het museum te Haarlem
mocht copieeren.
„Nini mist jo en vraagt naar je," riep
Guy nu.
vnn een officier te 's-Giavetihage, die onder
de scli a rid el si ksle vloeken een onderofficier
zoo giovelijk bejegende, dat allen, die er ge
tuigen vnn waien, er zicb diep aan ergerden".
Het Haugsclie «Dagblad" vei feil omtrent
deze zaak bet volgende
«Een officier komt op straat een milicien
legen, die geen handschoenen draagt. Hein
hierover nanspiekende blijkt den officier, dat
bet jonge mensch de kazerne verlaten heeft
zonder hand-schoenen bij zich te hebben. Hij
zendt hem terug om zich behoot lijk te gaan
kleeden en volgt den milicien om te zien of
deze aan de order voldoet.
«Aan het hek der kazerne en nu komt
de vt r-cln'ikking maakt de officier den
onderofficier-planton opmerkzaam op zijn
verzuim, dat hij den milicien heeft dooige-
laten zonder handschoenen. Nu geschiedde
dit laatste met een paar krasse toevoegingen,
die wij niet aanbevelen, daar zij de kracht
van een bevel of opmerking zeer zeker niet
vergiooten.
«Doch daai tegenover staat, dat genoemde
officier, niet in dienst zijnde, niet anders
deed dan een bewijs geven van groote zorg
ooi de goede tenue van den troep en geheel
onverplicht zich de moeite getroostte om na
te gaan of aan zijn order voldaan werd."
Het Dagblad" voegt er bij dat de klacht
is ingediend door menschen die er toevallig
bij stonden, doch niet door den betrokken
onderofficier.
De sHrarl. Ct." voegt aan het artikel van
«De Staml." het volgende toe:
«Natuurlijk kan eene redactie, die een
ingezonden stuk, waarin een of andere klacht
geuit vvoidt in een of ander bepaald geval,
waarin dit haar wenscheljjk schijnt, bandelen
zooals «De Standaaid" gedaan heeft. Maar
niet iedeieen zal toegeven, dat het in het alge
meen tut de taak der Peis behooit, als zij
ingezonden stukken ontvangt, die klachten
inhoudmi, zelve die klachten eerst aan den
superieur, aan wien /ij gericht moeten worden,
te gaan oveibiengen, of, zooals »De Stan
daard" liet In dit geval uitdrukt, daarvan
sin het hoogste ie-sort werk te maken."
Het is, zal deze of gene wel zeggen, de z.aak
van den klager te beproeven of hij ter plaatse
wa.ii* het behoort recht kan krijgen, Eerst
aL dat niet gelukt moet hij zijne toevlucht
nomen tot publiciteit iu de Peis. En menigeen
zal bet duidelijk vinden, dat de superieur in
ieder geval volkomen geiechtigd is, zulk een
bemoeiing van de Pers af te wijzen en te
vei langen, dat de klager zicb rechtstreeks
tot hem lichte."
Bij Kon. besl. is G J. Le FèvredeMon-
tigny, burgemeester der gem. Hillegcrsberg,
benoemd tot ridder in de orde van Oranje-
Nassau.
De minister van financiën maakt bekend,
lat op 18 dezer bij de belnalmeesters in kas
was fd,96s,439 33
en dat op denzeifden dag
door de Nederlnndsche Bank,
ingevolge ai t. lliis van haar
octrooi, aan 's lands kas een
voorschot was verstrekt ten
bedrage van- 617,930.02Vï
De gewone audiëntie van den Min. van
„Ik kom."
Toen wist Guy het zoo te schikkeu dat
Philip vooruit ging. Hij sloeg met Salvatrix
die ongedwongen naast hem liep, bet pad
in dat verder den tuin in leidde. Hij was er
benieuwd naar of Salvatrix werkelijk bui
tengewoon belang in Philip stelde.
Hij kende Philip immers reeds van het
begin van zijn verblijf tc Berlijn af. En zoo
dikwijls er een vrouw in hun leven was ge
treden, die zij voor zich wilden winnen, zij
het voor een kortstondig avontuurtje of wel
voor een flirt van een paar bal-uren, altijd
had Guy zijn vriend volkomen geslagen.
Het oude overwinnaarsbewustzijn waakte
in hem op. Hij vergat dat hij getrouwd was.
„Philip is een goede jongen. Het doet mij
genoegen dat u hem ook mag lijden," zei hij.
„Ik heb groote achting voor hem," zeide
zij op eigenaardig-ernstigen toon en zij keek
neer op haar bloemruiker.
„Eigenlijk ben ik jaloersck op hem. Hij
vervult nu de taak die, waren de omstan
digheden anders, mij toegekomen zou zijn."
„Welke t-aak 1"
„II te dienen sprak hij glimlachend, en
hij zag haar aan.
„O," zeide zij ontwijkend en verlegen.
„Toen u den vorigen winter te Hamburg
was, schreef Charlotte mij zóóveel van u,
dat ik bijna mijn werk in den steek had ge
laten en hierheen was gegaan."
Zonder zich er zelf van bewust te zijn,
was. hij vervallen in dc manier van hofma
kerij waarvan Martina zooveel hield.
Salvatrix zweeg. Zij vond zijn opmerking
overbodig en onbegrijpelijk.
(Wordt vervolgd.)
