No. 9895.
52"*° Jaargang.
Dinsdag 28 Maart 1899.
Strijdige Werelden
BUITENLAND.
SCHIEDAMSCHE COURANT
Deze courant verschijnt dagelijks, met uitzondering ran Zon- en Feestda»en.
Prijs per kwartaalVoor Schiedam en Vlaardingen 11. 1.25. Fjaneo'
per post A. 4.65.
Prijs per weekVoor Schiedam en Vlaar dingen 10 cent.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een uur
aan het bureau bezorgd zijn.
Bureau Boterstraat GS.
Prijs der A d v e r t e n t i n Van 17 regels 11. 0.90 iedere regel
meer 12tb cents. Reclames 50 cents per regel. Grooie letters naar de plaats die zij
innemen.
Advertentiën bij abonnement op toordeelige voorwaarden. Tarieven hier
van zijn gratis aan liet Bureau te bekomen.
In de nummers, die Dinsdag- en Zaterdagavond verschijnen, worden
zoogenaamde 'ifciue nrfeei'tentin opgenomen tot den prijs van 40 cents
per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
Intcrc. Telefoon Aio. 133.
De Gedeputeerde Staten der provincie
Zuid-Holland,
Gelet op art. 7 van hot Provinciaal Reglement
ter bevordering van do Paaideufokkenj in de
provincie Zuid-Holland,
Maken bekend
den uitslag der in Februari en Maart 1899
gehouden gewone en buitengewonp keuringen
van dekhengsten, zooals die vei meld is op «en
staat, welke te bestemder plaatse ui deze ge
inpente is aangeplakt, en brengen den boudei
van meirién tevens in herinnering dat zij, ge
bruik makende van hengsten van andeien, op
strafte van boete geen hengsten tot dekking
mogen bezigen dan die op dezen staat vooi
komen,
's-G r a v c n h a g e, 14 Maart 1899.
I)e Gedeputeerde Staten voornoemd
FOCK, Voorzitter.
F. TA VENRAAT, Griffier
Algemeen overzicht.
SCHIEDAM, 27 Maart '99.
Indien ooit een wet haar doel ten eenen
male heeft gemist, dan zeker de vcelbcspro
ken wet-Dupuy, die beoogde de gemoederen
tot rust te brengen.
Een tijdje heeft het geluwdmaar nu be
gint de wind weer aan te wakkeren en doet
de vrees opkomen dat liij gaandeweg in
storm zal overgaan, naarmate de uitspraak
van het Hof nader komt.
Dat er geen sprake is van berusting in de
uitspraak van het Hof en verzoeningsge
zindheid, is duidelijk gebleken nu door het
Hof mevrouw Dreyfus' verzoek tot wraking
der drie raadslieeren, die indertijd het mi-
nisterie-Brisson van advies hebben gediend,
is afgewezen. De anti-revisionistische, de na
tionalistische, de militaire organen, zij alle
juichen en jubelen dat het reeds de verwer
ping der revisie is, dat het Hof duidelijk
zijn meeniug over de zaak heeft uitgespro
ken en dat mevrouw Dreyfus en de aanhan
gers der revisie geslagen zijn.
Wil men de uitspraak een overwinning
van Dreyfus' haters noemen, het zij zoo
Maar dan toch zeker een overwinning als die
Pyrrhus deed uitroepen„Nog zulk een
overwinning, en ik ben verloren." Want
merkt de Parijsche chroniqueur der „Ind.
Beige" heden terecht op de drie raads
heeren wier wraking door mevrouw Drey
fus werd verlangd, hebben zich daartegen
verzet op grond dat de zaak-Dreyfus, na het
uitgebreide onderzoek der strafkamer, een
geheel nieuwe zaak was geworden.
Het is goed dit te onthouden. Voor her
ziening van het proces eiseht de wet alleen
nieuwe feiten hier hebbe, wij, ook volgens
hot oordeel van het Hof van Cassatie, een
geheel nieuwe zaak.
Trouwens, voor de weinige onpartijdigen
in, de vele buiten Frankrijk is de Zaak, zoo
als zij zich thans voordoet sinds lang niet
nieuw meer.
DOOR
IDA BOY-ED.
'73)
In deze ure, nu hij liier zoo eenzaam zat
in den in middagstilte sluimerenden tuin,
met zijn onvoldoenden arbeid voor zich,
overmeesterde hem weer wanhoop. Maar nu
kwam zij over hem met beslissende macht.
„Ten slotte liever een handwerksman die
eerlijk zijn arbeid verricht dan een belache
lijk kunstenaar," zei hij bij zichzelf.
Dat deed zeer. Het afscheid van al de
droomen die hij eens had gekoesterd, had
reeds lang plaats gevonden.
Hij begreep dat het ten slotte juiat voor
hem beter ware geweest, wanneer hij al
lengs zijn eerzucht had laten varen, in
plaats van zich plotseling door een nieuw
leven af te scheiden van al wat hem lief,
wat hem een behoefte was.
Maar voordat hij zijn leven doorbracht
als copist wilde hij liever van voren aan be
ginnen en beproeven iets anders te worden.
Hij vroeg zicb zelf af of hij daartoe den
moed en de kracht bezat. Voor zulk een
strijd heeft men over het geheel meer onver
schilligheid dan fijngevoeligheid noodig. En
hij was rijker aan het laatste.
Nu verdiende hij ten minste zóóveel dat
.hij er goed van kon leven. Zijn dagelijk-
sche omgang met rijke families had al de
behoeften in hem bevestigd die hij reeds
als kind bij zich zelf had opgemerkt.
ff Toen reeds bleef bij liever thuis dan dat
^hrjpnefc ruwe, smerige kinderen op straat
speelde. Reeds toen benam het hem den eet-
Aan onthullingen en daarop volgende in
terviews, bevestigingen of ontkenningen
geen gebrek.
Dc ,,Ind. Beige" brengt het verbaal van
kapitein Freystatter's uitlatingen over liet
proces van 1894de „Lanterne" noemt de
namen der betrokken personende „De-
bats tl acht tevergeefs den heer des huizes
De 'Lanessan te interviewen. De kapitein
zelf is minder schuw, eu heeft de „Tenips"
de gelegenheid gegeven een en ander over
liet bewuste gesprek te Ecouen, aan een de
jeuner bij de Lanessan op 12 Maart jl
mede te deelen Freystatter zegt zich aldus
te hebben uitgelaten over zijn meening m
1894:
„Mijn overtuiging van Dreyfus' schuld
stond vast toen ik de raadkamer binnen
ging. Zij berustte op de getuigenissen die
aan ons waren verschaft, en die afkomstig
waren van personen aan wier goede trouw
ik niet kon twijfelen."
Hij ontkent gezegd te hebben dat hij
thans overtuigd is van Dreyfus' onschuld
Hij heeft in 1894 Dreyfus vrij van geest,
zonder haat of vooroordeel, geoordeeld en
het schuldig uitgesproken volgens zijn in
nerlijke overtuiging. Met wat later gebeurd
is, meent liij met te maken tc hebben, de
zaak is nu bij het Hof van Cassatiedit
moet het uitmaken. Toen hij op 22 Decern
ber 1894, 's avonds om zeven uur, de zaal
van den krijgsraad verliet, was zijn taak af-
geloopen.
Men ziet lietFreystatter maakt er zich
al bijzonder gemakkelijk af. Maar de „Ind
Beige" laat hem nog niet los. Het blad
merkt op dat de kapitein onbesproken laat
het voorname punt in de mededeeling van
liet blad, nl. dat in raadkamer was overge
legd een biografie van Dreyfus, waarbij ge
voegd was het valsche stuk van Ilcnry, Ove
rigens handhaaft de correspondent van het
blad te Parijs, van wien déze medcdeelingen
afkomstig waren, zijn verhaal; hij belooft
het nog te zullen preciseeren en zoo noodig
met onweerlegbare getuigenverklaringen
voor den dag te zullen komen.
Over de geheime stukken die bij het pro-
ces-Dreyfus in 1894 in raadkamer aan den
krijgsraad zouden zijn overgelegd, buiten
eten van den beklaagde of diens verdedi
ger, spreekt thans ook de heer Gabriel Mo-
nod, van het Instituut.
Men zal zich herinneren hoe herhaalde
lijk beweerd is, dat in een gesprek tusschen
den overleden president Faure en diens ge
neesheer, dr. Gilbert, gebleken zou zijn dat
er inderdaad geheime stukken waren over
gelegd. Monod heeft nu een brief gepubli
ceerd dien liij van Gilbert heeft ontvangen,
en waarin deze verklaart dat Felix Faure
hom letterlijk heeft gezegdDreyfus is
niet veroordeeld op de feiten ter terechtzit
ting gebleken, maar op een stuk dat wij
noch aan den beklaagde noch aan diens ver
dediger hebben kunnen voorleggen, uit
vrees voor diplomatieke verwikkelingen."
Monod heeft met de publiceering van dit
schrijven gewacht tot dr. Gilbert gestorven
is; nu beeft bij liet schrijven zelf ter hand
gesteld aan mr. Mornard, mevrouw Drey
fus' advocaat, die het aan het Hof van Cas
satie zal overleggen.
lust, wanneer do vrouw bij wie hij in den
kost was, zich aan tafel ongemanierd ge
droeg.
Hij behoorde tot de menschen die liever
undvleesch eten van een sierlijk gedekte
tafel dan ganzeleverpastei aan een smerige
disch.
Juist zijn schildersmétier had hem hon
derderlei middelen aan de hand gedaan om
zich een aardig gentlemanlike bestaan te ver
schaffen in bescheiden, maar solide omstan
digheden. Hij kon zich overal nuttig ma
ken iedere gastvrijheid die hem werd be
toond, kon bij mot aardige geschenken en
kleine diensten beantwoordenhij kon fees
ten arrangceren, kostuums teekenen, vrien
den introduceereu in beroemde ateliers
bij was nu eenmaal een „aardige kerel".
Maar al te goed voelde hij dat het in geen
ander beroep mogelijk was, zich met zulke
kleine, maar welkome middelen een positie
te verschaffen.
Met zijn tegenwoordig beroep breken, be-
teekende voor hem tevens den strijd met
ontberingen te aanvaarden.
En bij gevoelde de brandende behoefte,
meer te worden en te zijn dan een aardige
kerel. Hij wilde in staat zijn zich zelf te
achten ook in zijn arbeid.
Met bet hoofd op de gevouwen handen
tegen den ezel geleund zat hij zoo in diepe
gedachten verzonken.
Een geruiscli deed hem opschrikken.
Kaatje stond naast den stoel waarop haar
meesteres had gezeten, en zocht iets.
Pliilip was verlegen; het hinderde hem
dat hij in zulk een houding gezien was.
Hij hield zich druk bezig met zijn gerei
op tc ruimen, deed zijn zonnescherm toe,
trok den stok uit den grond en legde alles
bij elkaar.
Ook over dezen brief ontbrandt natuur
lijk den strijd De „Gaulois" roept reeds
verbaasd uit
„Hoe 1 De lieer Gabriel Monod bezit sinds
1897 een overtuigend stuk in de zaak waar
voor hij strijdt; liij behoeft slechts één
woord te zeggen, één beweging te doen, om
te bewijzen dat het proces van 1894 onwet
tig was, en hij wacht daarmede tot de beide
getuigen die hij zou kunnen oproepen, ten
giave zijn gedaald."
Do schrijver van dit artikel gelooft dan
ook dat bet Hof met veel waarde zal hech
ten aan deze stem van gindsche zijde van
het graf, en Monod's stuk ter zijde zal leg
gen, nu liet geen getuigen met elkaar kan
confronteeren.
Clémenceau daarentegen wijst aan de
hand van Gilbert's brief op de vreemde rol
door Faure in de Zaak gespeeld. Hij vindt
het voor Faure gelukkig dat hij gestor-
In de laatste dagen zijn er tusschen de
Amerikanen en de weerbarstige Fhüippi-
no's ernstige gevechten geleverd.
Over die van Zaterdag deelen telegram
men van den correspondent der „New-
York Herald" te Manilla aan zijn blad eeui-
gc nadere bijzonderheden mede.
Om zes uur Zaterdagmorgen rukten de
Amerikanen over dc gelieele linie van San
Juan del Monte oji naar Caloocan. Te San
Francisco del Moute bood de vijand in ver
schillende verschansingen lievigen tegen
stand aan de troepen van Nebraska en Co
lorado. De cavalerie dreef den vijand terug.
Krachtig verzet boden de Pkilippino's in
de bosschen. Oprukkende over open rijstvel
den slaagden liet 20e regiment van Kansas
en het 10de van Pennsylvania er echter in
den vijand te verjagen.
Terwijl dit noordelijk van de kerk van La
Lona plaats vond men zou zeggen dat
de correspondent zich op die kerk bevond -
trok generaal Ilale rechts van de kerk op.
Zijn brigade werd gevolgd door die van ge
neraal Otis.
Om zes uur opende de vijand over de ge
heele linie het vuur. Een hevig gevecht ont
stond, toen de Amerikanen de Tuliakan-
nvier bereikten, die door een blokhuis be
schermd werd. De artillerie dekte den
overtocht, en weldra stonden de Amerika
nen aan gene zijde der rivier.
Vereenigd trokken de Amenkaansche
troepen nu op tegen Polo. Daar werd hevig
gevochten, maar de ruwe gesteldheid van
het terrein belette de Amerikanen dit punt
to nemen.
Aan de zijde der Amerikanen werden Za
terdag gedood één officier en 25 minderen
cn gewond 8 officieren en 142 minderen.
Gisteren werd de strijd hervat. Uit de
korte telegrammen uit Washington schijnt
te volgen dat Polo toen door de Amerika
nen genomen is. Althans Reuter bericht
„dat er een beslissend gevecht om Polo
beeft plaats gehad".
Generaal Wheaton's brigade nam na een
hardnekkig gevecht, waarin aan beide zij
den de verhezen groot waren, Malinta.
Over Malabon zijn de berichten uiteon-
loopend. Dit schijnt zeker, dat de stad m
brand stond, maar niet met zekerheid blijkt
„Heeft u den zakdoek van de juffrouw
niet gezien?" vroeg Kaatje.
Nu herinnerde Philip zich weer liet doek
je. „Hier is het."
Kaatje liep vlug, alsof zij haast had, naar
het huis toe en ging naar boven naar haar
meesteres.
Saivatrix lag juist op de chaise-longue te
droomen.
„Juffrouw," zei de meid gejaagd, „ik
moet bet u toch nog eens zeggenvraagt u
toch aan mevrouw Baumeister of zij den
schilder wegstuurt. Die man is toch op u
verliefd ik weet het nu zeker."
„Ik heb je die praatjes verboden," riep
Saivatrix uit, pijnlijk aangedaan.
„En als ik u nu zeg dat hij beneden in
den tuin zat en dat het net was of hij ween
de, met het lioofd tegen den onderrand van
uw portret geleund En als ik verder zeg
dat hij uw zakdoek op zijn borst droeg, in
zijn vest?" ging Kaatje eigenzinnig voort.
Saivatrix bloosde diep.
„Laat dat maar rusten," zeide zij zacht,
en zij keerde baar hoofd naar de andere
zijde.
Haar hart klopte. Dus zij werd werkelijk
bemind I
Voor baar beeltenis had hij geweend,
haar doekje had hij op zijn borst geborgen.
Bemind! Werkelijk, voor het eerst be
mind 1
En zoo schuchter, zoo bescheiden
O, zij wist opeens waarom Philip met
woord noch blik tegenover haar iets liet
blijken. Zij bad genoeg verbalen gelezen
waarin edele mannen liever stierven dan
hun liefde aan een rijke erfdochter te ver
klaren.
Trotsch zwijgend leed hij.
Haar reinheid, haar onervarenheid, haar
of de stad in brand is gestoken door dc oji-
staiidehngen of geschoten door de Amerika
nen
Over T geheel schijnen dc Aniei ïkancn
met onfortuinlijk te hebben gestreden
In Spanje oordeelt men er echter anders
over. De „Correspondenciaverneemt uit
Manilla dat de Amerikanen zes dagen na de
hervatting der vijandelijkheden reeds meer
dan duizend man verloren hadden, terwijl
eensge compagnieën in handen der Phihp-
pmo s waren gevallen.
En Spaanschc militairen voorzien, on
danks de optimistische telegrammen der
Amerikanen, voor hen een noodlottigen af
loop van den veldtocht. Al is Manilla m
handen der Amerikanen, zal do oorlog toch
voortduren.
(•emengdc .tlededccllngcn.
Tegen Long, minister van landbouw in
het kabmet-Salisbury, is door zijn kiezers te
West-Derby een motie van afkeuring aange
nomen omdat hij in den kerkstrijd niet
krachtig genoeg partij heeft gekozen tegen
de ritualisten, hen die den Roomschcn
ecredienst in de Anglikaansche Kerk willen
invoeren.
De zaak is ook hierom van belang, omdat
West-Derby een der vaste conservatieve dis
tricten is.
Op verlangen van den Czaar zelf, die aan
den vooravond van de ontwapeningsconfe-
i-entie een goed voorbeeld wil geven, heeft
Rusland, naar uit «n» Petersburg wordt ge
meld, toegegeven aan Engeland m zake den
spoorwegaanleg in Noord-China.
Door het vreeselijke spoorwegongeluk te
Forest bij Brussel is op de „belooningen
voor regelmatig rijden" op de Belgische
staatssporen weder de aandacht gevestigd.
Volgens de bepalingen vervalt dc beloo-
ning bij iedere vertraging van een trein, al
is die veroorzaakt door mist of sneeuw. Op
die wijze wordt de machinist in de verzoe
king gebracht, zelfs onder hoogst ongunsti
ge omstandigheden de grootst mogelijke
snelheid te bereiken, daar hem anders een
vrij belangrijk deel van zijn niet ruim be
meten loon ontgaat. Maar dit gaat dan
bij Forest is liet gebleken ten koste van
de veiligheid der reizigers.
De senator en oud-nunister van justitie
Trarieux zal de regeering interpelleeren
over do vervolging van vijf loden van liet
bestuur van den Bond der Rechten van den
Mensch terwijl de voorzitter (Trarieux zelf)
en zeven-en-twintig andere bestuursleden
ongemoeid worden gelaten.
Paul Doch ami, de vooizïtier der Fi.in-, he
Kamer, giutt ti ouwen mei nmj. Fetiy,
chaiiijke Ameiikuni sclie, vrier familie inrds
lang in Frankrijk is geiestigd.
Bij de vei kiering tan een Piesi lent dei
Republiek kwam Deselianel, naar men weel.
niet in aanniei king omdai een Proi leut dei
Republiek moeilijk ongetrouwd kan wezi n.
Zola is nu geschrapt als lid der „Touring
Club" omdat er zooveel leden bedankten
gebrek aan kennis van bet leven en van den
man, haar edclliartigheid, haar zachte vrou
welijkheid vloeiden samen en riepen een
mengelmoes van gevoelens bij haar wakker
die in één slag de leegte in haar leven sche
nen weg te nemen. Het was of z.ij plotseling
voor een ernstige moeilijkheid stond die op
gelost behoorde te worden.
Waarin die moeilijkheid bestond, was
haar niet duidelijkmaar levendig voelde
zij haar verantwoordelijkheid.
En toen kwam het liaar voor of deze
nieuwe, groote, gewichtige gebeurtenis haar
vreezeu, door de herinnering van Guy's blik
veroorzaakt, wegnam. Nu kon men weer
eens zien dat noch de romantisck-schoone
man, nocli de heerlijke baard noch de demo
nische oogen iets met liefde te maken had
den.
Zij glimlachte gelukkig en met een vrij
geyoel en zij vergat ten eenen male dat er
geen sprake was van haar eigen liefde,
maar die van Philip.
Ieder jong meisje voelt er zich bij de ge
ringste aanleiding toe getrokken, na te den
ken over de raadselen der liefde, van bet
huwelijk en van den man.
En Saivatrix was er door beel haar wezen
toe aangewezen teedere, liefderijke gevoe
lens te koesteren.
Onwetend, vol verwachting stond zij voor
de nog gesloten deuren des levens.
Zij bemerkte dat zij bemind werd, en
daarmede schenen die geheimzinnige deu
ren zich op een kier te openen.
Ilet was of zij door die smalle spleet een
kijkje kreeg op een wondermooi land.
Terwijl Saivatrix zoo lag te droomen, liep
Kaatje op haar teenen been en weer en in
en uit, voortdurend bezig met recht te zet
ten en af te stoffen in de kamers die toch
Zoo kwam genei aal Rebillot met 1600 be
dankjes tegelijk aandragen.
In een interview heeft Silvela, de Spaan
schc minister-picsident, verklaard dat hij
zich voortdurend bezig houdt met de Spaan
schc gevangenen oji de Plnlippijnen. De re-
gtcnug is er niets van bekend dat, zooals
dc bladen beweerd hebben, een afgezant der
Philippmo s naar Spanje zou lcomen De mi
nister van biimenlandsehe zaken heeft ver
klaard dat luj liet zeer behoorlijk vond in
rccht«trcckschc onderhandeling te treden
met de Phihppmo's, zóó echter dat den
Amcnkanen geen reden tot ontevredenheid
werd gegeven.
Ju de „Liberal" critisccrt de republikein
C.istelar heftig dc reactionnaire neigingen
van den minister-president en diens colle
ga's van biimenlandsehe zaken, oorlog en
publieke weiken. Hij vreest daarom voor
het regional isme* dat de minister van justi
tie voorstaat
De conservatieve bladen in Italië bestrij
den hevig dc koloniale uitbreidingspolitiek
der regeering De oud-minister-president Di
Rudim sluit zicli daarbij aan; om China zal
hij niet aarzelen zoo mogelijk een minisle-
rieclc crisis uit te lokken.
De „Ind. Beige" verneemt uit Den Haag
dat Bulgarije, wegens het verzet daartegen
van de Porie, niet ter ontwapeningsconfe
rentie zal worden.uitgenoodigd.
Dc Engelsche vertegenwoordiger te Ka-
nea heeft stappen gedaan bij prins George
om dezen te bewegeii een Engelschen gou
verneur van Kandia aan te stellen.
Naar uit Algiers wordt bericht, hebben
den 22steu onlusten plaats gehad aan de
Marokkaausche grens. De stammen van
Djedad en Benisnasscn vielen den stam der
Mehaya s aan. Aan beide zijden vielen 400
dooden. De overwonnenen vluchtten naar
Algiers, doch werden teruggedreven.
De „Tribuna' vreest dat na de overeen
komst tusschen Engeland en Frankrijk Tri-
politanie voortaan aan die beide landen is
overgeleverd, zóó dat Italië er weldra voor
z'jn koopwaren douanc-recliten zal hebben
te betalen aan Engolsclie eu Fransche amb
tenaren.
Men is bezig Khartoum weder op te bou
wen, met breedc straten cn pleinen, volgens
de plannen van lord Kitchener.
Gedachtig aan de overlevering dat in de
oudheid in Egypte brandbare olie werd ge
vonden, beeft de directeur der National
Bank of Egypt, sir Elwin Palmer, concessie
aangevraagd en gekregen, om in Znid-Suez
naar petroleum te laten boren. Vooral de
Olieberg (Djebel Set) moet veel beloven.
Voorloopig is met zooveel succes gewerkt,
dat thans op grooter schaal wordt begonnen.
In de onderneming is ook Amerikaanscb
kapitaal door don concessionaris betrokken.
Pre-iilenl Krnger heeft le Rustenburg, in
antwoonl op een welknmslrede, verklaard,
'lat hij en de Uitroeiende Raad hun uiteiste
best deden liet schip van Staat tus«elieo de
hinderpalen door te «tuien. Wat de kleinere
reeds zóó uittermatc net waren dat zij zelfs
een eenigszins killen indruk maakten
Kaatje voelde zich zeer tevreden. Zij be
oordeelde het gemoed barer jonge meeste
res even verkeerd als haar lichaam. Het
laatste hield zij voor veel teerder, het eerste
voor veel krachtiger dan beide waren. Als
alle grof en primitief benatuurde menschen
beoordeelde zij de gedachten van anderen
naar de hare.
Zoo was zij er ook ten volle van overtuigd
dat Saivatrix liet aanmatigend vond dat de
arme schilder het waagde haar lief te heb
ben, en dat zij er spoedig voor zon zorgen
dat bij heenging.
Eindelijk, toen Kaatje eenigen tijd bezig
was geweest in baar eigen, aan de voorzijde
van het huis gelegen kamer, kwam zij te
rug, met een pak linnengoed op den arm,
en zei
„Mijnheer Baumeister is zooeven geko
men."
„Och komOom Peter komt eerst over
morgen," antwoordde Saivatrix. „Er is ook
niet eens een rijtuig naar het station ge
zonden."
,,'t Is toch waar. Hij stapte nit een huur
rijtuig. Ik hoorde het voorrijden en keek
uit het raam," hield Kaatje vol.
Konrad Peter Baumeister was inderdaad
terug.
Het dienstmeisje kwam binnensnellen eu
deelde liet Charlotte mede, terwijl Kehr
buiten zijn meester aan de bagage hielp.
Verbaasd keek Charlotte op. Zij zat op
de veranda te lezen.
Het was heelemaal tegen Bauineister's ge
woonte, iets buitengewoons te doen. Raar
hart bonsde.
Wordt vervolgd.)
