53s'e Jaargang. No. 9904. Zondag 9 en Maandag 10 April 1899. Eerste Blad Strijdige Werelden, BUITENLAND. BINNENLAND. SCHIEDAMSCHE miMUIT Deze courant verschijnt dagelijks, met uitzondering \ari Zon- en Feestdagen. Prijs per kwartaalVoor Schiedam en V I a a r d i n g e n fl. 1 .-25. Franco per post 11. 1.65, c Prijs per weekVoor Schiedam en V laar dingen 10 cent. Afzonderlijke nummers 2 cent. Abonnementen worden dagelijks aangenomen. Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een uur aan het bureau bezorgd zijn. Bureau: Boterstraat 08. Prijs der Advertentiën: van 17 regels 00 cents; iedere regel meer 12 te cents. Reclames 30 cents per regel. Groote letters naar de plaats die zij innemen. Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven hier van zijr. gratis aan het Bureau te bekomen. In de nummers, die Dinsdag- en Zaterdagavond verschijnen, worden zoogenaamde Itleinc ndnertenliën opgenomen tot den prijs van 40 cents per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bui eau te voldoen. luiere. Telefoon >To. 133. llgeinera ovrrilclit. SCHIEDAM, 8 April '99. De ..Figaro" gaat met het openbaar ma ken der verliooren voor de strafkamer aldus te werk dat liet „hoor en wederhoor" in ruime mate wordt toegepast. Wij hebben gisteren gezien hoe Bertulus' getuigenis dat vati Cavaignac en vooral van Roget ver zwakte, nu krijgen wij andermaal Roget te hooren. De generaal is nl. op verzoek der regeering na kennis te hebben genomen van de verklaringen van Bertulus, nog eens ge hoord. Men zou kunnen spreken van een „schriftelijke confrontatie" van den gene raal en den rechter van instructie, ware het niet dat men verzuimd lieeft den laatste de gelegenheid te schenken zich tegen Roget's ruwe aanvallen te verdedigen. Want Roget keert de zaak geheel om Volgens hem werd Henry, wien gewoonlijk dergelijke vertrouwelijke opdrachten wer den gegeven, naar Bertulus gezonden om zich voor het ministerie van oorlog te over tuigen dat er bij de door Bertulus ten huize van mme. Pays in beslag genomen papie ren gene waren die de landsverdediging raakten. Een falsaris dus die met vertrouwelijke zendingen werd belast i Welnu, volgens Roget deed Henry, bij zijn chefs terugkeerend, het volgende ver haal. Bertulus had hem gezegd een vriend van het leger te zijn, maar door Picquart en diens medestrijders voortgedreven te worden. Bertulus was in tranen uitgebaie sten, bad Henry cmhelsd en verklaard bang te zijn dat hij zijn baantje zou verliezen. Roget vertelt dat Henry zeer kalm was cn den indruk maakte Bertulus' woorden voor waar aan te nemen. En generaal Gonse was even naïef. Beiden wilden zelfs Roget overhalen naar Bertulus fsbe te gaan, die dit gaarne wenschte. Maar zoo dom was Roget niet. Men zou daaruit immers kunnen afleiden dat de mi nister van oorlog erg ongerust was over Ber tulus' onderzoek en den clief van zijn kabi net in eigen persoon had gezonden om te zien hoe het er mee stond! En dan was Roget niet tijdens liet proces-Zola door een collega van Bertulus voor dezen gewaar schuwd als voor een viveur, een speler en een comediant? En hadden andere rechter lijke ambtenaren niet hetzelfde gezegd De generaal zou hun namen kunnen noemen; een van hen had hem zelfs verlof daartoe gegeven. Men ziet hetargumenten brengt Roget niet ter tafel, wel lasterlijke beschuldigin gen. Roget zegt dat Henry niet over Ester- hazy, Du Paty de Clam en de huiszoeking bij mme. Pays met Bertulus kan gesproken hebben, zooals deze beweert. Waarom niet? Omdat Henry zicli tegenover den generaal in anderen geest heeft uitgelaten. De woorden van een bewezen schurk als DOOR IDA BOY-ED. S2) Charlotte herademde verlicht toen zij heenging. Zij kon het in huis niet meer uithouden. Zij trok haar regenmantel aan, nam een pa- rapluie en ging naar buiten, den tuin door, naar den oever der Elbe. Maar Charlote vond ook buiten geen rust. Wel twee uur lang liep zij aan den oever heen en weer. Er rees in haar hart een doffe angst op, die haar zóó kwelde, dat liet in haar borst brandde en gloeide. Dp van regen natte, sombere wereld hier buiten moest nog drukkender werken op haar bezwaard gemoed. Zij ging terug naar huis door het poortje dat aan de rivierzijde toegang gaf tot den tuin. Het struikgewas waartegen het deurtje drukte toen zij het openduwde, wierp haar een regen van druppels in het gelaat. Een groote groep bcomen tussehen welker stam men haar weg heen voerde, sprenkelde wa ter op haar neer. Langs de dalende tuin paden liep het water in tallooze kleine stra len Charlotte to gemoet. Toen zij de iiap naar het terras w'as op gegaan, van welk punt men reeds den ge- heelen boventuin kon overzien, leek het wel of Kehr in do veranda stond. Hij stond daar als iemand die in span ning naar een ander uitkijkt. Die ander moest Charlotte geweest zijn. Want Kehr kwam, zonder om den regen te geven, haar tegemoet loopen. Zij ontmoet ten elkaar reeds voor de treurwilg die haar Henry gaan bij generaal Roget dus boven die van een rechter wien niets te laste ge legd kan worden. Maar sterker nog is Roget's oordeel over Esterliazy s verklaringen die met de zijne in strijd zijn. Terwijl Esterhazy op sommige punten door liem als geloofwaardig wordt beschouwd (zelf haalt hij nu cn dan de woorden van den majoor als argumenten aan), bestrijdt hij diens beweringen op an dere punten. En dan verdedigt bij dat door als zijn meening uit te spreken dat Es terhazy ook al in dienst van liet Dreyfus syndicaat staat. Hoe Dreyfus er toe gekomen kan zijn, verraad te plegen, verklaarde Roget op ver zoek van de strafkamer aldus. Dreyfus slaagde als no. 9 bij het examen der krijgs school omdat hij een laag punt had gekre gen voor geschiktheid voor den staf. Hij voelde zich achteruitgezet en beklaagde zich bij den directeur, generaal Lebedin de Dionne. Deze verweet hem dat hij een slecht levensgedrag leidde, zich eens had uitgela ten dat Elzas het onder de Duitsche regee- riug beter liad dan onder de Fransche, cn dat hij bij zijn kameraden gehaat was om zijn pedanterie. Zich achteruitgezet voelen de, was Dreyfus rijp voor verrader. Mis schien is liij eerst wel begonnen stukken te leveren in ruil voor andere. Maar ook om financieele redenen kon Dreyfus verrader zijn geworden. Hij had wel een vijf-en-twin- tig a dertig mille per jaar te verteren, maar had meer noodig daar hij slechte vrouwe lijke relaties er op na hield bij wie hij ook veol geld verspeelde. In een later verhoor eindelijk komt Ro get op bovenstaande verklaringen terug, verzacht ze hier, verscherpt ze daar wat en bestrijdt Picquart en Cordier. De laatste is volgens hem gepiqaeerd omdat hij niet als opvolger werd aangewezen van kolonel Sandherr die een buitengewoon man was. Tegenover den oud-minister Develle voert hij aan dat de spionage-dienst uitnemend was, maar door Picquart in de war is ge stuurd. Op Esterhazy, Du Paty en Cordier is hij bij voortduring zeer gebeten. Hier en daar hebben wij reeds enkele opmerkingen gemaakt tegen sommige be weringen van generaal Roget. Maar liet lijkt wel dat om zijn getuigenis het onder zoek zal draaien. Hij geeft de schijnbaar lo gische verklaring van Dreyfus' schuld. Schijnbaar slechts. Want waar enkelen een slecht certificaat geven van Dreyfus' le vensgedrag, prijzen zeer velen zijn soliditeit, en onder hen zijn eigen vrouw. En waai- Ro get vertelt dat Hadamard, Dreyfus' schoon vader, voor hem schulden heeft moeten be talen, wordt dit door dezen in een schrijven aan verschillende bladen nadrukkelijk onwaar geheeten. Van Dreyfus' slechte hoe danigheden blijft niets over dan zekere, ook door zijn vrienden niet geloochende pedan terie cn zijn Joodsclie afkomst. Wat Bertulus betreft, deze rechter heeft den wensch uitgesproken, dat hij met Ro get geconfronteerd zal worden. In afwach ting daarvan heeft hij aan Mazeau, den natte twijgen droevig over liet kunstmatige berceau liet neerhangen. „O mevrouw!" zei Kehr. Zijn glad geschoren gelaat niet de ver standige, levendige oogen stond zeer opge wonden. Charlotte bleef niet staan en naast liaar spoedde Kehr naar huis toe beiden on willekeurig, de meesteres en de bediende. „Wat is er?" vroeg zij. „Mijnheer is tliuis gekomen. Al anderhalf uur geleden. Mevrouw was net weg." „En vroeg Charlotte zeer scherp. „Ik bedoel dat doet mijnheer tocli an ders nooit tussehentijds stamelde Kehr. Charlotte's toon gaf hem den stelligen in druk dat hij zeer onbescheiden was. „Heeft mijnheer naar mij gevraagd?" „Ja. En toen heb ik gezegd: „Mevrouw is juist gaan wandelen". En toen zei mijn beer: „Goed". En toen vroeg ik of mijn heer nog iets e zeggen had, want mijnheer zag er erg slecht uit. Maar mijnheer zei ,Neen, Kehr, niets"," vertelde de huis knecht. Zij waren in de veranda. Kehr ontlastte zijn meesteres van de natte parapluie en den mantel. „Waar is mijn man vroeg zij en zij liep meteen de eetzaal binnen. „Mijnbeer is boven. Eén oogenblik meen de ik dat mijnheer geroepen had. Wij dach ten allemaal dat we iets gehoord hadden het dreunde net zoo als dat iemand valt. In het salon trilden de prisma's aan de kroonik was juist in de kamer. Ik ben toen naar boven geloopen. Maar de deur was toe, en mijnheer gaf geen antwoord," zei Kehr, wiens stem eenigszins heesch klonk. Zij ging erder. Haar knieën knikten niet. Zij liep bijna werktuigelijk. Verder maar, om te weten eerste-voorzitter van het Hof van Cassatie, geschreven dat liij om een enquête verzoekt over zijn particulier leven en de wijze waar op liij zijn ambt als rechter van instructie heeft vervuld. Ook Joseph Reinach, wiens historisch be toog over de betrekkingen tussehen Ester hazy en Henry door Roget „lage laster" werd genoemd, wil met den generaal gecon fronteerd worden. Een duel acht hij op het oogenblik tot niets dienstig. Over de gelicele linie strijden de Drey- fusards op bet oogenblik. In de „Voltaire" gaat Paul Degouy voort het onbeteekenen- de van het ultra-geheime dossier aan te too- non. Zoo tracht men ook opnieuw aan te tooncn dat het telegia.ni van den Italiaan- selien attaché Panizzardi aan zijn regoe- ring, waarin deze ontkent ooit iets met Dreyfus uitstaande te hebben gehad, door den Fianschen spionage-dienst zóó verminkt is dat liet juist liet tegenovergestelde schijnt te zeggen. Gemengde Bedcdccllngen. Volgens verschillende BetTynsche bladen heelt Duit-chland van de Engelsche regeering vrgunning gekregen voor een kolenstation .inn de Perzische golf. Het Congres der sociaal-democraten heelt hesiotcn dat de party ook onder het drie klassen-kiesrecht aan 'ie verkiezingen voor den Landdag moet deelnemen, vooial om de agitatorische waarde er van. Een Fransch manoeuvre-e-kader onder admiraal Fournier, is gisteien van Toulon m zee gegaan naar Saidinië, om de regeering le vertegenwoordigen bij de feesten tereere van het bezoek van het koninklijke echtpaar van Italië. Onder vooibehoud maakt de sAuroie" melding van liet gerucht, dat generaal Roget wegens zijn weinig flinke houding tegenover Dëruulède gt-pen'mrieenl zal worden. Périvier, afgevaardigde voor Seine-et-Oise, heeft zijn voornemen te kennen gegeven, om de regeering te interpelleeren over de 'inzetting van den ex-priester Victor Char- bo mei uit België. Niet alleen de directeur der Figaro", n aar ook de hoofdredacteur De Rudays wordt 'Civolgd wegens de bekende onthullingen. De zaak dient heden. Donderdag is aan Urüain Gohier, den schrijver van »Het leger tegen de Natie", een diner aangeboden, waar alle bekende •-'rijders voor de revisie aanzaten. Hetwooid weid -gevoerd door De Pressensé, Anaiole Fuiuce, De Kéiohans, Clémenceau en dtn Belgischen afgevaardigde Georges Lorand. De Paus wil, om te bewijzen dat hij weer flink is, Dinsdag een leceptie houden in de tnbliotheek van liet Vaticaan. In de St. Pieterskerk is men druk bezig met de toebereidselen voor liet jaai feest van 'ausen ktoning dat wegens de ziekte van In de vestibule stond Philip en bij hem Mina en de keukenmeid, juist alsof ze hem iets gevraagd of verteld hadden. Hij wilde naar Charlotte toe loopen. Zij maakte een afwerend gebaar. Zij bemerkte niet, dat allen haar volg den, ook niet dat Salvatrix, bleek en ang stig, boven door een kier der deur naar liaar keek. Hard en bevelend tikte zij op de deur der slaapkamer. Alles bleef volkomen stilhet groepje dat op den corridor stond te wachten, durf de bijna niet ademhalen. Weer klopte Charlotte. En weer doodsche stilte, onderbroken door een bevenden zucht dien een der wach tenden had geslaakt. „Doe open!" riep Charlotte nu. Geen antwoord volgde. Een klagend gehuil klonk door de lucht, afkomstig van de een of andere voorbijstoo- mende boot. Het door merg en been drin gende geluid drong tot hier door. „Haal gereedschap," beval Charlotte. Kehr haastte zich weg. Niemand verroerde zich. De twee dienst meisjes stonden hand in hand, Philip bleef in Charlotte's nabijheid en sloeg haar ge laat angstig gade. Maar zij stond daar kaarsrecht, met sta len ernst op het bleeke gelaat, de vingers om de deurkruk geklemd, en scheen haar gehoor te scherpeb. Van binnen kwam geen geluid, geen zucht, geen ademtocht niets. Kehr kwam ferug met een kistje met al lerlei gereedschap onder den anti. Voorzich tig zette hij het kistje neer om geen lawaai te maken. Hij zocht er een gebogen ijzer- draad uit en begon aan het sleutelgat te merrelen. Vergeefs! Hij schudde het hoofd. „Een breekijzer!" beval Charlotte. Kehr den Kerkvorst is uitgesteld. Tot nu toe weid dit feest altijd m de Ssxtijnsclte kapel gevierd. De Italiaansche iegeering is voornemens de graan- en broodiachtu» „af te schaffen en ter vervanging daarvan een progie—uwe in komstenbelastirig in liet leven te i nepen. In verscheiden Spaansclie piov iiC«fen paai. de Cjili-ten en de katholieke p.uty .-amen voor de veikiezingen. Men lucht d,uiman groote beteekenis, zóó zei fx dat de regeeeng uitgebreide maatregelen neemt. De vrouwelijke studenten te si, IMnis- burg hebben zich solidair verkUimi met bun collega's der andere sekse, en t<n i- ook haar universiteit gesloten. Tweehmnh-i I zijn voor goed van de lijsten geschrapt haar is gelast binnen drie dagen St. Petei-buig voor goed te verlaten. De arie'laüe- onder de studenten houden aan; zij winden al- poli tieke misdadigers behandeld. Volgens de sNovosü" heeft graaf Mura- wieff, de Rtis-ische minister van buiten- landtche zaken, naar aanleiding van Duitsch- land's optreden in China gezegd dat het nu maar eens uit moest zijn met dat venleelen van China. Europeesche mogeudheden, die vooraan behoorden te gaan bij de bevorde ring van het volkenrecht, moesten er zich voor schamen. En Rusland dan Of geeft het niet om volkenrecht? Zekere Stephan Bedriar, die na een mis lukte poging tot zelfmoord in liet militaire hospitaal te Csernowila (Bukowiria) werd opgenomen, heeft bekend dat hij behoord heeft tot een anarchistische ciub in Italië, die Item eu Luceheni aanwees oen iedereen gekroond hoofd te vermoorden. Men weet dat de laatste daarin ten opzichte van keizerin Elisabeth maar al te goed is geslaagd. Men hoopt Bedriar iu iiet leven te kun nen behouden en dan bijzondei heden te vernemen. Surnumerairs. In Aug. 1899 zal een vergelijkend onder zoek plaats hebben van ad-piranten voor de betrekking van suinumerair der posterijen cn telegrnphie, waarvoor dei tig plaatsen wor den opengesteld. Voor ten hoogste vier van deze dei tig plaatsen zullen vrouwelijke can- didnten in aanmerking kunnen komen. De adspiranteu behooien zich vóór 15 Juli 1899 bij een eigenhandig geschreven adie- tot den dtrecteui-generaal der posterijen en telegrnphie le wenden. Verzoeken na dien datum inkomende, worden buiten aantneiking gelaten. Tot dit examen zullen worden toegelaten zij, die op 1 Jan. 1899 huri 18e jaar hebben volbracht en hun 23e nog niet zi,ri ingetie- den, mits zij niet reeds tweemaal aan liet examen voor sutnumeiair der posterijen of aan dat voor surnumerair der posterijen en telegrnphie hebben deelgenomen. De adspimnten moeten zijn van een gezond duwde het tussclien de deurspleet. Even daarna hoorde men een lievig gekraak het slot was uit het deurkozijn gewrongen. „Laat mij naar binnen gaan," riep Phi lip uit, en hij gieep Charlotte bij den arm. Zij duwde liem met kracht terug. Eji zonder een woord te spreken, zwijgend en rechtop, ging zij over den drempel. Allen lieten hun blikken over het ver trek gaan. Het scheen leeg. Door de beide vensters tegenover de deur viel liet grauwe daglicht. De beide bedden stonden naast elkaar, met, het voeteneind tussehen de deur en de vensters naar voren stekend. De rood zijden deken van het tweede bed scheen een weinig weggetrokken. Charlotte ging verder eu stond toen als aan den grond genageld. Daar aan den anderen kant van het bed lag hij op den grond. Marmerbleek, met starende open oogen en opengevallen onderkaak. Zijn rechter arm met den gebalden vuist lag uitgestrekt, de vingers der h'nkerhand hielden den rand van den naar beneden getrokken deken in doodsgreep omklemd. Konrad Peter Baumeister was dood. En nu Charlotte daar stond en op hem neer staarde, ontstond er een suizen en zin gen, een golven van geluiden in haar hoofd De lucht om haar hoen scheen van duizen derlei geruisch vervuld. Het werd rood voor haar oogen. En toen drong door het bruisen in haar een scherpe, fijne klank, hoog en lang aanhoudend. Zij luisterde er naar, luis terde en viel bewusteloos voorover. Toen zij weer tot zichzelve kwam, lag zij op Salvatrix' kamer. Vóór haar stond Phi lip hij deed moeite haar eenige druppels krachtigen wijn in te gieten. Aan de andere zijde knielde Salvatrix, zelf een onmacht ge-te!, vrij van gebreken, en bepaaldelijk ui bet bezit van goede gezichts-, gehoor- en spraakorganen. Voor nadere bijzonderheden zie de St.-Ct, van lieden, No. 82. I. II. Mij. tot Redding van Schipbreukelingen. Aan liet verslag der Zuid-Hollandsche Maat- -ehappij tot redding van schipbreukelingen oiei tiet jaar 1898 oatleenen wij het volgende. D^ ketel van de stoomreddmgboot Piesi- dent van Heel wordt verbouwd, ten einde in verband tot liet gebruik dat van dat vaar tuig wordt gemaakt groote duur/aamheid te vei krijgen. De reddinabooten Prins Hendrik en Wil lem van Houten ondergingen de noodige reparation eu zijn weder op hare stations geplaaisi. De ijzeren reddingboot van het station Monster is afgekeurd. In plaats daarvan is de zeJricluende en waterloozende reddingboot Re-er ve daar geplaatst. De reddingboot van Maassluis is tijdelijk aangewezen oin als reset veboot dienst te doen eri als zoodanig thans aan den Nieuwen Waterweg geslationneerd. De bergplaatsen der reddingbooten en der -cliiettoestellen verkeeren iu den besten staat van onderhoud. Voor alle reddingbooten zijn thaus vaste 'chippers en bemanningen in dienst der Maatschappij. Vermeld worden verschillende strandingen, de daarbij aangeboden hulp en de gedaue reddingen. In liet geheel werden 54 personeD door de hulp der teddingbooten-gered. Velschillende belooningen werden toege kend. die reeds vroeger door ons werden vermeld. De inkomsten bedroegen met inbegrip van het rijkssubsidie van f7500. in het geheel f22,487,33. De rekening sluit met een batig saldo van f 2600.08. Van het eerste fonds Robin zijn de prijs van f200 en de piemie van f50 over 1897 toegekend aan den gezagvoerder D. van Dorp van het Vlaardingsche schip Vooraan en aan den stuurman S. Groeneveld en de ma lloten D. Verkouteien en Y. Piokker van dat schip, voor de ledding der equipage van liet schip W e n d e 1 i n a W i c h e r d i n a, kapitein Venema, op 30 Maart 4897 in de Nuoidzee gezonken. Voor den prijs van liet tweede fonds Robin een spaarbankboekje van f50, ten behoeve van minderjarige dochters, van in den loop d--s jaars in dienst der Maatschappij over ledenen, hebben zich geen rechthebbenden aangemeld. De exltapremie van f100 van het derde funds Robin voor de manschappen der red dingboot, die in den loop van 189S de meest gevaarvolle redding zullen gedaan of bepioefd hebben, is toegekend aan de bemanning van de leddirigboot Prinses W i 1 h e 1 m i n a van Burclisluis, voor de redding der equipage van bel Belgische stoomschip G u s t a v e Gi isar, op 18 December 189S. Het bij het vierde fonds Robin uitge loofde huwelijkscadeau linnenkast en Bijbel, voor manschappen der Maatschappij, die meer dan 3 jaar in dienst der Maatschappij waren, nabijzij i ield zich zelf blijkbaar met ge weld in bedwang om haar tante bij te staan. Charlotte trachtte zich op te richten. Met gretige slokken dronk zij den wijn op. Dat gaf haar kracht. Zij stond op. „Houd uw gemak als 't u belieft!" smeekte Philip. Maar Charlotte s zwakheid was voorbij. Zij weerde hem met een zwijgend gebaar af. Haar lippen waren opeen geklemd. Met vaste schreden ging zij de kamer uit. Kehr en Mina slopen haar schuw voorbij. Zij hadden hun meester op het bed gelegd cn zijn oogen cn mond toegedrukt. Zacht trokken zij de deur achter zich toe. Char- lotto was met den doode alleen. Zij liep op het bed toe, ging op den rand zitten, zoo als men wel eens aan een ziekbed doet, boog zich voorover en zag van dichtbij met on derzoekende, droge oogen den doode in het gelaat. De sombere dag neigde zich ten avond. De dag die haar alles had ontnomen. Alles was kleurloos en weggedoezeld in weifelende 'ijnen. Achter de vensters stond een brok tin-grauwe hemel, begrensd door de natte kruin van een den. In liet vertrek zweefde grauwe, doffe schemering. En slechts één lichtend wit punt: het marmeren gelaat van den doode. Charlotte staarde naar dat gelaat. Haar brandende blikken wilden leven, woorden uit de strakke, doodsche rust zuigen. Geheel haar ziel trok zich samen op die eene, verterende begeerte: de laatste ge dachten te kennen die achter dit koude voorhoofd hadden geleefd. Zoo was hij dan zwijgend van haar ge gaan, zooals hij zwijgend aan haar zijde had geleefd. 1 (Wordt vervolgd.)

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Schiedamsche Courant | 1899 | | pagina 1