538te Jaargang.
Woensdag 3 Mei 1899.
No. 9924.
Eerste Blad.
De famiile Hilbers.
BUITENLAND.
- - a -
BINNENLAND.
schie:aiv:;ci e cc i m it
Deze courant verschijnt dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Prijs per kwartaalVoor S c h i e d a rn en V 1 a a r d i n g e 11 11. 1.25. Franco
per post 11. 1.65.
Prijs per weekVoor Schiedam en Vlaardingeu 10 cent.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een uur
aan het bureau bezorgd zijn.
Bureau Boterstraat 68.
Mwrai
Prijs der Adverten tiün: Van 17 regels 11. 0.90iedere regel
meer 121S cents. Reclames 30 cents per regel. Groote letters naar de plaats die zij
innemen.
Advertentiën bij abonnement op voordeeüge voorwaarden. Tarieven hier
van zijn gratis aan het Bureau te bekomen.
In de nummers, die Dinsdag- en Zaterdagavond verschijnen, worden
zoogenaamde hleine advertentiën opgenomen tot den prijs van 40 cents
per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
Interc. Telefoon 3¥o. 123.
Algemeen ovet zlclii,
SCHIEDAM, 2 Mei 1899.
Vandaag komen de Kamers in Frankrijk
bijeen. Men mag er benieuwd naar zijn hoe
de stemming onder de vertegenwoordigers
der natie is na de onthullingen der „Figa
ro". Zal er nu nog een meerderheid te vin
den zijn in de Kamer die door dik en dun
gaat met een regeering, welke van herzie
ning niet, of niet dan gedwongen, wil we
ten!
De „Gazette des Tribunaux", die door
gaat voor het orgaan van het Hof van Cas
satie, wil al dadelijk naar aanleiding dier
onthullingen de Kamers aan het werk zet
ten. Het blad wijst er op hoe die onthullin
gen de onhoudbaarheid hebben aangetoond
van het verbod tot ontijdige openbaarma
king van straf processtukken, dat is neer
gelegd in art. 38 der wet van 1881, cn het
spreekt de hoop uit- dat de schrapping van
dat artikel, zoodra het Parlement bijeen is,
zal gevraagd worden.
In de „Aurore" constateert Clémenceau,
mede op grond der publicaties van de „Fi
garo" en de daardoor uitgelokte polemie
ken, dat de volgende stukken aan liet dos
sier van het Hof van Cassatie ontbreken, en
hij verlangt dat de eerste-voorzitter Ma-
zeau al het mogelijke zal doen om zich die
te verschaffenlo. het rapport van kapi
tein Lebrun-Renault aan generaal Billot,
minister van oorlog2o. de voor Dreyfus
gunstige rapporten der prefectuur van po-
jren litie, opgemaakt in 1894 en sinds verdwe
nen; 3o, de geheime acte van beschuldi
ging van Du Paty de Clam om de rechters
in raadkamer te overtuigen4o. het rap
port over het geheime dossier opgemaakt
door generaal Gonse en Billot's schoonzoon
Wattine; 5o. het stuk dat een ambtenaar
Ic Guyana heeft opgezonden aan den minis
ter van koloniën Lebon, waarvan het be
staan is openbaar gemaakt door den heer
Gacliet, lid van den oppersten kolonialen
raad.
Een eigenaardige meening over hetgeen
de regeering te doen staat, verkondigt ge
neraal Gallifet in een brief aan het „Jour-
na! des Débats". Hij vindt dat er al genoeg
onschuldige of schuldige slachtoffers ziin
Dreyfus is op liet Duivelseiland, Picquart
wordt vervolgd, Esterhazy is op de vluelit,
Henry is dood, Du Paty de Clam wordt
niet een krijgsraad bedreigd. Maar de vij
anden van het leger willen dat alle officie
ren die meer of minder in de Zaak betrok
ken zijn, aan hun haat worden overgeleverd.
Hij acht het evenwel wijzer te zwijgen en
niet voort te gaan met onophoudelijk offi
cieren te beschuldigen, die toch geen en
kele rechtbank zal vervolgenhet leger
kent henhet zal aannemen dat zij zich
hebben kunnen vergissen, maar het weet
dat zij mannen van eer, niet in staat tot
een slechte daad, zijn. Daarom raadt hij de
regeering af te zien van de aan de kiezers
beloofde bestraffing.
DOOK
E. VELY.
6)
Fransje verlaat den tramwagen voor hij
aan liet eindpunt is gekomen. Twee heeren
die buitenop staan, kijken de slanke, ele
gante gestalte na, die zich vlug over den
rijweg verwijdert. Nog eens speelt het licht
eener gaslantaarn om haar heen; dan is
zij verdwenen en de wagen rolt verder.
Zij heeft nog een klein eindje te loopen.
Het gebeurt zelden dat zij al om dezen tijd
thuis komt. Meestal moet zij over den tijd
doorwerken men rekent daar al op met
het avondeten. Maar ditmaal komt zij bo
vendien niet met een volkomen vrij gewe
ten thuis. Daar is haar huisnummer; zij
trekt aan de bel cn wordt binnen gelaten.
Zij gaat een breede gang door, die met
zwarte en witte steenen is geplaveid en met
bonte platen langs de wanden versierd,
opent de zware deur naar het binnenplein,
hijkt niet omhoog, maar slaat meteen den
weg in naar den rechter zijvleugel. Ook het
achterhuis vertoont zekere weelde, loopers
°p de trappen, vensters van gekleurd glas,
vriendelijke kapjes om de gaslichten, nette
bordjes op de deuren er wonen hier la
gere ambtenaren en onderwijzers.
Op de derde verdieping schelt zijA.
Hilbers.
Iïet duurt een heele poos; dan komt een
zachte, behoedzame stap naar de deur too.
„Hansjezegt zij. „O, ben jij er al,
•kransje!" klinkt het van binnen terug en
dan rammelt de ketting en gaat de deur
open. „Jij al?"
Gemakkelijk is generaal Gallifet's metho
de van in-den-doofpot-duwen zeker. Of zij
ook de beste is, willen wij onbeantwoord la
ten. Het valt moeilijk aau de goede trouw
van vele in de Zaak betrokken officieren te
geiooven. Bovendien wei-pt Du Paty de
Clam alle schuld op zijn superieuren. Van
den bereidwiliigen vriend die het reeds
meer voor hem heeft opgenomen, verneemt
de „Aurcre" dat Du Paty, toen hij uit Ita
lië terugkeerde, overtuigd was van de nood
zakelijkheid der revisie. Hij had dit ook ge
zegd tot generaal De Boisdeffre, met wien
hij op uitmuntenden voet stond, maar deze
had hem weggestuurd Du Paty zegt thans
dagelijks van den geeralen staf ongetee-
kende briefjes te ontvangen, waarin hem
dfz raad wordt gegeven naar het buiten
land te gaan. Maar hij wil dat het volle
Hebzal uitschijnen.
Als het maar niet te laat geschiedt
In de „Daily Telegraph" vinden wij een
interview met dr. Yeugon die verscheiden
malen Dreyfus op het Duivels-eiland heeft
behandeld. Dreyfus klaagt over slapeloos
heid en hoofdpijn. Het vorig jaar leed hij
aan flauwten. Hij is zeer prikkelbaar, voor
al sedert het Hof van Cassatie zich met de
revisie bezig houdt; zijn bewakers verze
keren dat hij zeer dikwijls, 's morgens wak
ker wordend, aanvallen van woede krijgt
en spreekt en gebaren maakt als een gek.
Dreyfus heeft meer dan eens zijn voorne
men se kennen gegeven om zich van kant
te maken; de dokter beschouwt hem als
een ernstig zenuwlijder; open lucht en vrij
heid zijn de eenige geneesmiddelen.
In de „Petit Bleu" te Parijs tracht Ve
ritas" nog eens deze lezing te pousseeren,
dat er eigenlijk geen schuldigen zijn. Es-
lerhazy, Henry en alle vijanden van Drey
fus meenden patriotisch te handelen door
bewijzen to verzamelen tegen Dreyfus dien
zij schuldig achtten.
Dr. Gilbert bewijst hoe onpartijdig Loew,
de voorzitter van de strafkamer is, door te
vertellen hoe deze, met wien hij jarenlang
bevriend was, alle relaties met her» afbrak,
zoodra het Hof zicli met de zaak-Dreyfus
te bemoeien had, „om geen invloed, zij het
ook schijnbaar, van wien ook te ondergaan".
Het verhaal van de nota die de Duitsche
regeering aan de Fransehe zou zenden,
wordt, zooals wel te verwachten was, een
verzinsel geheeten.
Wanneer men denkt dat men in Enge
land bijzonder ingenomen is met- de over-
eenkomst met Rusland over de invlocdsfe-
ïcn in China, dan slaat men den bal vrij
wel mis. Nu ja, men verzet er zich wel niet
tegen, maar bijna alle bladen, ook de con
servatieve, aanvaarden deze overeenkomst
met wantrouwen; andere spreken duidelij
ker taal en vragen ronduit„En lioe- is 't
met de „open deur"?
Wat houdt de overeenkomst eigenlijk in?
Naar minister Balfour gisteren in het
Lagerhuis mededeelde, is de algemeene
strekking deze, dat Engeland zich niet zal
verzetten noch verzet zal aanmoedigen tegen
Russische spoorwegondernemingen in
Maudschourije. Rusland van zijn kant heeft
een gelijke verklaring afgelegd ten aanzien
van de Yang-tse-Kiang-valleien terwijl
„Fransje gaat haar zuster voorbij, hangt
haar manteltje aan een kapstok, houdt haar
hoed nog in de hand en vraagt: „Is hij
thuis
De kleine knikt; zij heeft een gevulde,
gedrongen gestalte, een impulsief gezichtje
met een wipueusje en levendige donkere
oogen. „Vandaag in 't geheel niet weg ge
weest 't gaat vroolijk toe bezoek, je
raadt nooit waar- vandaan
Fransje's gelaat spreekt van weinig be
langstelling in de gebeurtenis die haar zus
ter zóó bezig houdt dat- haar wangen
gloeien
„Ik heb niets kunnen meebrengen, kind,"
zegt zij.
Hansje schudt haar krullekopjezij heeft
bruin haar.
„Vandaag heeft hij zelf inkoopen ge
daan; wij weten niet of hij geborgd heeft
of dat hij en zoo goed gehumeurd
Zij fluistert dat met haar kinderlijk
lachje en wijst op een wit schort dat de ge
breken van haar grijs, aan de ellebogen ge
sleten huisjaponnetje moet verbergen. „Wij
hebben ons allemaal moeten optakelen
moeder heeft haar bruine japon voor den
dag gehaald Eke alleen, weet je, die
doet haar eigen zin."
Fransje schikt uit gewoonte voor den
smallen spiegel die boven een commode
hangt, lieur haar. Zij is niet nieuwsgierig;
zij zucht alleen. Dan duwt Hansje de deur
open.
Licht, een vriendelijke glans van goede,
oude mahoniehouten meubelen, zware stof
fen gordijnen, spiegel, een flink kleed
de ruime kamer der familie Hilbers maakt
een bchagelijken indruk. Het is het over
schot uit een goeden tijd, waarop zij allen
gesteld zijn, waarvoor zij allen offers bren-
er bijzondere bepalingen zijn gemaakt ter
bescherming van den Niutschwang-spoor
weg.
Lord Salisbury in eigen persoon legde
een gelijke verklaring af in het Huis der
Lords, maar hij voegde er nog aan toe dat-
hij groot gewicht hecht aan de onderteeke-
nmg van de overeenkomst, omdat deze een
bewijs is van het bestaan van een zeer wen-
sehelijke goede verstandhouding tussevhen
beide regeeringen. Nog wenschelijker ware
schehjke goedo verstandhouding tusschen
Engeland en Rusland langzamerhand ster
ker zou worden. De overeenkomst noemde
hij van waarde voor het vuorkomen van de
mogelijkheid van een botsing in een ver
wijderd deel der wereld, en de minister
sprak de verwachting uit dat ze in de toe
komst zal leiden tot een overeenkomst in
andero aangelegenheden.
De strekking der overeenkomst wedt
nog eenigszins nader aangeduid in een tele
gram uit St. Petersburg. Zij is niet geslo
ten in den vorm van een conventie, maar
bestaat uit een nota, waarvan duplicaten
gewisseld zijn door graaf Murawief en den
Engelschen gezant. In de inleiding daarvan
wordt verklaard dat beide landen overeen
komen China's onschendbaarheid en onaf
hankelijkheid te handhaven. Overigens
spreekt ook dit telegram van bepalingen
omtrent den aanleg van spoorwegen.
Wat de verstandhouding tusschen En
geland en Rusland betreft, verneemt de
„Frankf. Zeitung" uit Bagdad weer een
kras staaltje van rivaliteit. Er is een Rus
sische expeditie op Perzisch gebied versche
nen, en nauwelijks had Engeland dat ge
hoord, 01 onmiddellijk is een tegen-expedi
tie uitgerust, die reeds met een kanonneer
boot de straat van Ormus gepasseerd, onge
twijfeld met het doel te beletten dat de
Russen zich aan de Perzische golf nestelen.
En men mag gerustelijk aannemen dat de
maatregelen die Engeland thans neemt be
schouwd moeten worden als de voorboden
van een definitieve bezetting van de mon
den van den Euphraat en de Tigris.
Gemengde IHcdedccllngen.
lu liet Lagerhuis is gisteren het aanne
men van het verzoekschrift der Uitlandeis
door den Briischen agent te Pretoria ter
••prake gebracht. Chamberlain moest erken
nen dat hij geen piecedent kende van een
dergelijke daad door een diplomatiek ver-
legenwoordiger, nmar tevens was hem geen
piecedent bekend van zulke toestanden in
een Staat, als tot de indiening van liet ver
zoekschrift hadden geleid. De minister ge
loofde dat er geen twijfel kan bestaan aan
de bevoegdheid om liet verzoekschrift aan
te nemen, daar het betrekking heeft op de
positie welke Engeland inneemt tegenover
de Zuid-Afrikaansche Republiek.
De kanselier der schatkist, sir Michael
Hicks Bach deelde mede dal de Regeering
de voorstellen van Rhodes betreffende den
spoorwegwaarboi'g en Rhodes het aanbod der
Regeeriug niet kan aannemen.
Kardinaal Vaughan heeft te Rome lang
durige besprekingen gehad met den paus
gen. Fransje denkt er op dit oogenblik weer
aan onlangs nog hebben zij en Elsje botje
bij botje gelegd 0111 het beslag door den
deurwaarder weer eens te laten opheffen.
Het is haar en haar moeder als plaatste die
afstraling van betere dagen hen in een
lijst die hen doet uitblinken boven de ar
moede van anderen, als waren het documen
ten die het bewijs leveren dat het niet aan
hun wieg is voorspeld dat het liun zou
gaan als het gegaan is. Soms noemt zij het
zwakheid, maar zij kan er zich toch niet los
van maken. En zelfs „hij" heeft, als zij geen
raad meer wisten, er het een of ander op
weten te vinden om deze overblijfselen van
een eens groot en goed burgerhuishouden te
redden. Met de versiering der wanden ziet
het er sjofel uitbehalve de groote spiegel,
die door twee mahoniehouten zuiltjes wordt,
begrensd, zijn er nog slechts een paar fami
lie-portretten, slecht uitgevoerde pastels
van grootoudei's van moeders zijde. Een
paar goede landschappen en oude koper
gravures, die van erfenissen afkomstig wa
ren, zijn sinds lang naar den kunstkooper
verhuisd. Photografieën die Hilbers op
jeugdigen leeftijd voorstellen, moeten nu
hun plaats innemen.
Fransje's oogen overzien nu onderzoekend
het tooneel dat zich aan haar blikken biedt.
Hij Anton Hil bers zit op de bruine
sofa achter een met flesschen en borden be
zette tafelde rook van sigaren trilt in
blauwige wolkjes door het vertrekzijn
vroolijk lachen klinkt haar tegemoet, en hij
slaat met de rechter hand tegen den knie.
Hij is een krachtig gebouwd man met een
goed uiterlijk; hij heeft vroolijke oogen,
een eenigszins roode gelaatskleur en is ta
melijk gezetzoo kan men in hem nog don
vroegeren heereboer zien. Naast hem zit een
over de ritualistische strooming in de Engel-
sclie staatskerk, en de wijze waarop daarvan
het eeist gebruik kan worden gemaakt voor
de katholieke propaganda. De paus heeft een
groote pelgrimstocht uit Engeland naar Rome
aanbevolen, die misschien in begin October
zal plaats hebben.
Te Brussel verzekert men dat de Belgische
ministerraad besloten heeft de Kan er te
verzoeken nog deze maand het kie»recht-
ontwerp af te doen. De liberale bladen pro-
tc.steeren tegen die overhaasting.
De Petit Bleu" verneemt uit Parijs dat
de anarchisten in Frankrijk ijverig aan het
weik zijn. Zij zijn de bewerkers (Lr rampen
van Toulon, Bourges en andere ontploffingen.
De regeering houdt er zich mede bezig, maar
zwijgt om geen algemeene paniek te weeg
te brengeD,
Aan het nPelit Journal" wordt uit Verdut*
bericht dat daar in de nabijheid van foil
RoZ'-llier twee van spionage verdachte pei-
sonen zijn gearresteerd,
In welingerichte 'Leehische kringen te
Weenen verzekert men dat in de eerste helft
dezer maand zeer stellig de talenwet kruch-
teus art. 14 der groudwet zal worden afge
kondigd.
Tegelijk zal een verandering plaats vinden
in het ministerie. De Pool Mylowski zal
graaf Bylandt vervangen als minister van
onderwijs. Bovendien zullen nog vóór hel
bijeenkomen van de Rijksraad, d. w. z. onge
veer midden September, de ministers Wit-
lerk en Kast aftreden.
Als opvolger van wijlen graaf von Holien
wart als voorzitter van het Retenhof wordt
genoemd de gouverneur van Neder-Oosten-
rijk, graaf von Kieimansegg.
Te Warschau is huiszoeking gedaan bij
den uitgever van den sCourrier Warszows-
ki", Löwenthnl, die daarop gevangen werd
genomen. Het geval baart daarom vooral
opzien omdat Löwenthal, een zeer geacht
man, zich nooit met politiek bemoeide, en
tegelijk met hem de coirespondent van het
blad te St. Petersburg, de advocaat Olszewski,
gevangen is gezet.
Finsche sprekers gaan Zweden beweiken
ten gunste van de Finsche autonomie. Ook
zal, naar beweerd wordt, een brochure in
verschillende talen woiden overhandigd aan
de afgevaardigden ter ontvvapenings-confe-
rentie.
De definitieve uitriag der Senantsvei kie
zingen in Spanje is: 110 miuisterieelen, 50
liberalen, 7 aanhangers van Gamazo ou 12
van verschillende partijen. De meerderhei i
der regeeriug wordt nu op 40 begroot.
De militaire paardenarts Chainon, die te
Madrid gearresteerd is on Ier verdenking van
een aanslag te hebben willen plegen op de
Regentes, schijnt aan een begin van tetvol-
gingswaanzin te lijden.
In de Italiaansche Kamer zijn thans de
inteipellaties over de buitenhmdsclie politiek,
met name over China en Tnpolis, aan de
rijzig man met gladgekamde haren, nel ge
kleed, schoon de snit eenigszins boersch is;
hij schijnt zeer verlegen, want hij balan
ceert voortdurend op de punt van ziju stoel.
In den groolen leunstoel die op liilbcrs-
hausen achter de overoude porseleinen
kachel stond, heeft de moeder plaats geno
men, een slanke, bleeke vrouw met een ver
moeide uitdrukking in haar oogen en een
trek van verdriet om den mond. In den
schommelstoel, die in langzame beweging
is, ligt een jong meisje met een gebruinde
gelaatskleur, groote zwarte oogen, een mond
als een kers zoo rood en donker, luchtig
krullend haar; haar kleeding spreekt van
een onhandige poging om zich op te schik
ken zij is evenwel een verschijning die
nergens onopgemerkt zal blijven.
Een oogenblik staat Fransje daar met
een vragenden blik. Haar vader stoot den
bezoeker aan en zegt„Drink eens uit,
Hendrik; geneer je maar niet. Ik heb wei
eens een beter glas gedronken, maar jij
waarschijnlijk niet. E11 de sigaren nee,
betere houdt zoo'n schoolmeester als jij in
een gehucht er ook niet op na lrahaka!"
„Gehucht zegt het meisje in den
schommelstoel, „een dorp zijn we, 3500
inwoners en aau 't spoor!" Zij heeft een
eenigszins schorre stem.
„Kijk eens aan, die kleine spreeuw piept
ook al meeroept Anton Hilbers uit. Dan
ziet hij Fransje, die een paar stappen de
kamer in heeft gedaan.
„Zoo, ben jij daar ook is het dan
al Hij maakt een beweging naar zijn
vestzakje, maar laat dan zijn hand weer
zinken, terwijl zijn oogen een albasten pen
dule in empire-stijl zoeken. „Het is nog
heel vroeg je hebt zeker geroken dat er
bezoek is. Mijn neef nu, zoo na is het
orde. Men verwacht een beslissenden parle
mentairen slag, waarvan de uitkomst onzeker
i«. Men beweert dat de aanhangers van
Zanardelli, Giolitti en Rudini tegen de regee
ring zouden stemmen, maar dit is volstrekt
niet zeker.
Gisteren is te Pretoria de zitting van den
Eersten en den Tweeden Volksraad met het
gewone ceremonieel geopend. Het corps
diplomatique, tal van ambtenaren en veel
publiek woonden de plechtigheid bij. Kruger
las zijn rede voor, waarvan wij gisteren
reeds den hoofdinhoud mededeelden.
De progressisten Meyer en Van Mekerk
weiden gekozen tot voorzitter en onder-voor
zitter van den Eersten Volksraad. In den
Tweeden Volksraad werd de voorzitter her
kozen.
De voorzitter van de Kamer van Mijnwezen
Rouüot zal Woensdag een onderhoud heb
ben met de Regeering.
De verjaardag van de zeeslag bij Cavita
is gistereu in de Voreenigde Staten feestelijk
gevierd. Mc Kinley zond aan admiraal Dewey
een telegram van gelukwensch.
Te Barcelona heeft men uit Havanna ver
nomen dat de Amerikanen de beste tabaks
plantages en de beste sigarenfabrieken
opkoopen, ten einde de prijzen te kunnen
opdrijven.
Vredesconferentie.
Men meldt ons, dat H. M. de Koningin in
liet paleis te Amsterdam de afgevaardigden
zal ontvangen, die de verschillende staten
zullen vertegenwoordigen op de aanstaande
vredesconferentie.
Mevrouw Selenke te Mur.chen heelt thans
een circulaire rondgezonden, de wenschelijk-
heiJ uiteenzettend om liefst op 15 Mei, de
geheele wereid over groote imposante ver
gaderingen te doen plaats hebben op welke
de vrouwen luide haar unaniemeu wensch
naar viede en recht uitspreken en een reso
lutie aannemen gericht aan de vredesconfe
rentie.
Uit elk land zal aan het centraal bureau
van eik der andere twintig landen op onge
veer 8 Mei een sympathiebetuiging gezonden
woi den, opdat deze, na verspreid te zijn, op
de verschillende meetings op 15 Mei zal
kunnen voorgelezen worden, en ten slotte dat
bericht van het aannemen der resolutie per
telegram op 16 Mei gemeld worde aan liet
•v'res Vredescomité Haag, opdat het bestuur
van den Nederl. Vrouwenbond ter Intern.
Ontwapening den 18n, op een Dader te be
palen wijze, al deze adhaesiebetuigingen de
conferentie doen toekomen.
Gaame zou voornoemd bestuur in 's-Gra-
venhage of te Utrecht op 15 Mei ook zulk
een meeting beleggen, maar vreezeud dat de
meeste Vereenigingen de kosten zouden
schuwen om zooveel afgevaardigden te zen
den dat de meeting een imposant karakter
drage, heeft het bestuur besloten nile be
kende Vrouwen-Vereenigingen in Nederland
eigenlijk wel niet. maar we zullen maar
neef zeggen Hendrik Hilbers uit Stein-
hausen bij de Hartz en dat is nicht Lau-
rctte, zijn zuster. HahahaHoe kan een
monsch tegenwoordig nog Laurette liee-
ten!"
„Wel, ik heet naar tante in Frankrijk,
verdedigt zich de draagster van den naam,
zich oprichtend in den schommelstoel.
„Een antwoord blijft die heks nooit
schuldig!" bewondert Hilbert. „En dat is
Fransje, onze prinses. Nu, ze zou er best
een kunnen voorstellen," voegt hij er met
vaderlijken trots aan toe.
Zij geeft den verlegen jongen man en
Laurette, die haar onbeschroomd en onder
zoekend aankijkt, de hand. „U heeft nooit
over onze familie gesproken, vader."
„Vraag excuus. Wat viel er dan ook te
zeggen?" werpt de onderwijzer er tusschen.
„Wij zaten heel stil en bescheiden daar in
ons dorpje. Maar Laurette ja, die kreeg
zoo'n verlangen naar Berlijn. Zij is name
lijk dikwijls in Lauterberg en Harzburg ge
weest en al die badgasten en dat groot-
steedsche! Toen had zij geen rust meer; ze
wilde er werkelijk ook eens op uit. En daar
zijn we nu. We liggen vlak aan het spoor
maar drie uren sporen met den sneltrein
't ging verbazend gauw. 't Is eigenlijk ver
wonderlijk dat wij niet vroeger op dat
denkbeeld ziju gekomen.
,,'tMoet ook erg aardig zijn, Berlijn zoo
eens te zien," antwoordt Fransje.
„Neen, dat is de bedoeling niet," valt
Laurette in, „ik wil hier blijven te Ber
lijn, zeggen alle menseken, kan je fortuin
maken waarom zou ik het oo-k niet be
proeven. Ik heb mijn broer niet met, rust
gelaten."
(Wordt vervolgd.)
