53*'e Jaargang.
No. 9936.
Donderdag 18 Mei 1899.
De familie Hilbers.
n.
1000
1000
1000
4910
4968
5197
4300
5439
5497
1
I
i
BUITENLAND.
BINNENLAND,
SCH EDAIVISCHE C01MNT
Deze courant verschijnt dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Prijs per kwartaalVoor Schiedam en Vlaardingcnfl 1.25 Franco
per post il. 1.65.
Prijs per weekVoor Schiedam en V laar dingen 10 cent.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Ad vei ten tien voor liet eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een uur
aan het bureau bezorgd zijn.
Bureau: Boterstraat «8.
Prij- der A d v e r t an t i u mui t 7 regels 90 cents; iedere itgel
meer 12'a cents. Reclames 30 cents per regel, (ironte letters naar de plant-» die /ij
innemen.
Adv er ten ti ën bij abonnement op \oordeelige voorwaarden. Tarieven bet-
van zijn gratis aan het Bureau te bekomen.
In de nummers, die Dinsdag- en Zaterdagavond verschijnen, worden
zoogenaamde Kleine ndeertentiën opgenomen tot den prijs van 40 tent
per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
Interc. Telefoon Xo. 123.
Algemeen overzicht.
SCHIEDAM, 17 Moi '99.
Samenzwering in Transvaal.
De Engelscbe samenzweerders in Trans
vaal kennen blijkbaar hun métier slecht.
Dat is gebleken door de even onhandig als
brutaal voorbereide rooftocht van Jame
son; dat blijkt tlians weer uit de mislukte
staatsgreep te Johannesburg.
Want wat velen vreesden, is waarheid ge
bleken. Men verwachtte iets het broeide
weer geducht onder de Engelscbe bevolking
van Transvaalcr werd gekuipt dat het
een aard had, en van hoogerhand werden
die woelingen begunstigd. Chamberlain
sloeg ook ditmaal het intrigceren met een
welgevallig oog gade, gereed om bij mis
lukking een naief-verbaasd gezicht te zet
ten.
We zullen dat verwonderde gelaat wel
spoedig zien, nu de Transvaalsche regcenng
weer to waakzaam blijkt geweest te zijn.
Ziehier wat dr. Leyds, de Transvaalsclie
gezant, aan de NederJaudsche bladen be
nch t
De regecring van de Zuid-Afnkaanscbe
Republiek seint mij heden een telegram
dat als volgt begint: Richard, Nicliolls,
zich noemende kolonel, George Patterson,
zich noemende kapitein, Edward John
Tremlett, Charles Edgar Ellis, John Allen
Mitchell, zich noemende luitenants, James
Trier en Hooper zijn gisteren gearresteerd
op beëedigde verklaring van drie Engel-
sclien, wegens hoogverraad in zake de aan
werving van troepen om revolutie te ver
wekken en met het doel om het fort te Jo
bannesburg in bezit te nemen en de stad in
bezit te houden, totdat dc -mgelschc troe
pen uit Natal ter hulp zouden zijn geko
men.
Een hunner beweert te handelen onder
directe instructies van het Engelscbe depar
tement van oorlog.
Het telegram aan dr. Leyds eindigt
„Gij kunt hiervan gebruik maken."
Deze officieele mededecling bevestigt
slechts de berichten die ons over Johannes
burg, Pretoria eu Kaapstad bereiken. Aan
vankelijk verluidde uit eerstgenoemde
plaats alleen dat er een aantal mannen on
der beschuldiging van hoogverraad gevan
gen waren genomen. De „Cape Argus" kou
reeds uit Pretoria melden dat de staatsse
cretaris Reitz het bericht bevestigd bad.
Eerst werd ook gezegd dat onder de samen
zweerders Engelsche officieren waren; uit
bet officieele regecringstelegram blijkt ech
ter dat men er lang niet zeker op ging.
Een later Reuter-telegram uit Pretoria
nu meldt dat de gearresteerde mannen geen
officieren zijn, maar de meesten hunner
hebben vroeger gediend in de gelederen
van het Britsche leger. Een van lien is een
Deen.
De Britsche agent te Pretoria heeft aan
president Ivruger zijn leedwezen betuigd,
dat mannen die de uniform der Koningin
hebben gedragen, in het complot betrokken
zijn.
President Kruger zeide in antwoord
DOOB
E. V E L Y.
18)t
„Je hoort de eerste artist en zingen, en
tableau-vivants, Fransje, hè, wat moet dat
heerlijk zijn!" Het meisje buigt haar krul-
lekopjo over het programma. „En winkels
ea café's'en een tombola! 'tls om er in te
verdwalen. Zeg, Fransje, ik blijf wakker;
ik wil je dat alles kersversch liooren ver
tellen."
„Kind, aan die heerlijkheden waag ik me
niet eens, want zelfs als je er naar kijkt,
kost het geld."
„Eu later bal!" leest het meisje plechtig.
„Wie dansen daar nu?"
„Ook de anderen," luidt liet antwoord.
„Jij bent mooier dan allo anderen."
„Dank je. Maar ik zou toch een muur
bloempje wezen. Ik ga na afloop van het
concert weg."
„Ja, dat zou ik doeu," zegt Else.
Fransje grijpt haar handschoenen, die al
langen tijd dienst doen voor buitengewoon
feestelijke gelegenheden.
„Eise." Hansje draait zich om. „Heb jij
al eens zoo'n feest meegemaakt?"*
Over Else's ouwelijke trekken glijdt een
glimlach van zoete herinnering. „Ik heb in
ons provincie-stadje bij een bazar eens voor
bloemen alleen vijf-en-zeventig mark ont
vangen," zegt zij. „Geen enkele luitenant
gaf mij voor een roos minder dan vijftig
pfennig. En baron Romberg zelfs drie
mark. Dat waren andere tijden!" En zij
'dein t de lippen op elkaar.
„Wat moet je gevierd geweest zijnzegt
daarop, dat hij hoopte dat het voorval geen
belemmering zou zijn voor de samenkomst
met sir Alfred Milner.
Dc samenzweerders zijn per gereedstaan-
den extra-trein naar Pretoria overgebracht,
waar de tijding natuurlijk groote opschud
ding wekte De Britsche diplomatieke
agent heeft hen in de gevangenis te Preto
ria bezocht.
Hoe de samenzweerders ontdekt zijn, is
niet geheel duidelijk. Het Reuter-telegram
uit Pretoria spreekt van een detective die
zich bij de samenzweerders had aangeslo
ten. Daarentegen wordt in het regeeringstc-
legram alleen gewag gemaakt van de be-
eedigde verklaring van drie Engelschen.
Nadere bijzonderheden zullen echter wel
spoedig bekend raken. Laat ons verheugd
zijn over de voorloopigo verijdeling van het
misdadige plan; laat ons hopen dat het
president Kruger en zijn regecring ook nu
moge gelukken de onafhankelijkheid der
Republiek te handhaven langs den weg des
vredes.
Sinds de dagen van Jameson's inval is
er evenwel heel wat veranderd, dat nu den
vriend van Transvaal met bezorgdheid ver
vult. Nog gisteren, voor het bekend-wórden
van den verijdelden aanslag, bevatte de
„Köln. Ztg." o. a. een coirespondentie uit
Londen, waarin vinnig werd afgegeven op
de Tramvnalschc regeering, en de „recht
vaardige eischen der Uitlanders" en „de su
prematie van Engeland in Zuid-Afrika"
schering'en inslag zijn. Do correspondent
van het blad dat vroeger Transvaal zoo
goed gezind was, meent dat de beschaving
Transvaal heeft gemaakt tot het eerste
goudland; het moet dus de instellingen van
beschaafde landen aanvaarden.
't Is maar de vraag wat men daaronder
gelieft te verstaan.
Aan de flinkheid der Transvaalsclie re
gecring kan de Fransche een voorbeeld ne
men. Ook voor haar zal het wellicht spoe
dig noodig blijken met krachtige hand in
te grijpen, wanneer de nationalisten inder
daad uitvoering geven aan hun voornemen
om den uit Afrika teruggekeerden Mar-
chand als nationalen held op het schild te
heffen. Marchand is misschien wel daar
voor te vinden; zijn gezwollen, ultra-patrio-
tisclie taal belooft zijn cesaristische bewon
deraars veel goeds.
't Schijnt dat de regeenng een waarschu
wing heeft willen richten tot de partij die
van een staatsgreep droomt. Toen de minis
ter-president Dupuy Zondag het woord
voerde bij de onthulling van het gedenktee-
ken ter eerc van Floquet, stond hij uitvoe
rig stil bij het glanspunt in diens staat
kundigen loopbaan de bedwinging van
liet boulangisine. Dupuy haalde daarbij de
woorden aan, waarin Floquet Boulanger
antwoordde, toen deze in de Kamer zijn pa-
triotisch program ontwikkelde.
„Ik zoek er tevergeefs naar," zeide Flo
quet toen, „met welk recht hij er met na
ïeve brutaliteit alleen aanspraak op maakt
het patriotisme in Frankrijk te vertegen
woordigen en te beweren aan de vertegen
woordigers der natie, aan haar generaals,
haar officieren, haar leger, aan die eenvou-
de jongste, terwijl zij bepaald met trots
naar haar oudste zuster kijkt. „Fransje en
ik hebben zoo iets nooit gekend."
„Wees daar maar blij om; dan beboef
je ook het lieden niet te vergelijken met het
verleden."
„Ja maar jij hebt het tocli gehad. Als
ik me dat voorstel luitenants die je het
hof maken, en een werkelijke dame te zijn
Het programma ritselt zacht in haar kleine
handen, die vereelt zijn van het werken.
„En vriendinnen en visites. Ik was ook nog
zoo jong toen wij weggingen. Maar ik her
inner me je rijpaard Cora toch nog heel
goed en ook mijn bonne, juffrouw Baum-
bacli met haar gele tanden. Toen ik hier op
do armenschool kwam, wisten ze niet eens
wat een bonno was."
„Als we op Hilbershausen waren geble
ven! Als „hij" ons niet in het ongeluk had
gestortElse" dit wordt na eenig naden
ken gezegd „ik geloof ook dat jij er het
meest onder hebt geleden."
Fransje is klaar. Zij trekt haar mantel
aan, zegt haar zusters goeden avond, roept
een groet naar de keuken waar haar moe
der bezig is en gaat de trap af. Beneden
wordt zij in het portaal opgehouden.
„Zoo, juffrouw Hilbers? Niet aan 't
werk?" vraagt een magere vrouw die een
ouden omslagdoek met beide handen over
elkaar houdt. „Ook eens een vrij avondje
nemen Wel, wel, een witte japon nog wel
Keurig hoor laat me eens kijken. Gaat
u dansen V'
„Neen, naar een concert."
„Ook mooi. Ik hield veel van dansen.
Zoo'n Schotsch, nee die zie je niet beter.
Dat zou je niet meer van me zeggen, hè
Ook niet dat mijn meisjes wacht eens,
hoe heet het ook weer wat zei die winke-
dige soldaten die evenveel bloed als hij voor
het laud hebben vergoten en die er niet
over spreken, te lecren wat patriotisms
is
En Dupuy voegde er bij„De republi
keinen van toen besloten met- een reusach
tige meerderheid deze woorden in het land
te doen aanplakken. De republikeinen van
thans zullen die woorden overdenken en er
dezelfde vastberadenheid uit putten, wan
neer zij zich ooit tegenover een zelfde ge
vaar zullen bevinden."
Een waarschuwing die aan duidelijkheid
mets te weusehon overlaat, maar die toch
de nationalisten niet zal beletten aan Mar
chand een schitterende ontvangst te berei
den.
Trouwens, daar kan niemand iets op te
gen hebben; ook de regeering niet. In den
ministerraad is gisteren zelfs het program
opgesteld der feesten ter eere van Mar
chand op 1 Juni a.s. De minister van kolo
men las een telegram voor van Slarchand
aan den gouverneur van Obok, waarin hij
zijn aankomst te Dschibouti aankondigt te-
geu den 16eu en hem verzoekt namens den
leider der expeditie en zijn officieren aan
de regeering en aan hun militairen elief do
verzekering over te brengen van hun toe
wijding en van den geest van discipline en
gehoorzaamheid die al de drie jaar bij de
expeditie heeft gehcersclit.
Marchand zou dus gisteren te Dschibouti
aankomen.
Gemengde Mcdedeellngcn.
Koningin Victoria is te Londen aangeko
men om daar den 24sten baar SOsten ver
jaardag te vieien. Zij is geestdriftig door de
bevolking begioet.
De verwerping der kanaalplannen in de
commissie uit het Pruisische Huis van Afge
vaardigden is te danken aan de conservatie
ven en een deel van het centrum. Alleen de
nationaal-hberalen, de viijzinnigen en een
deel van het centrum stemden er voor.
De uRappel" vertelt dat Coppée, toen
Scheurer-Kestner in het najaar van 1897
de zaak-Dreyfus entameerde, overtuigd was
van Dreyfus' onschuld en een artikel daar
aan had gewijd dat door Xau van het ïJour-
nal" werd geweigerd.
Coppée heeft nu in een ode Paul Dérou-
lède verheerlijkt. Hij vei gelijkt hem zelfs bij
Hoche. Arme Iloche
De Figaro" bespreekt nu de deskundigen
verklaringen over het borderel en toont aan
dat de drie eenige, werkelijk bevoegde schrift
kundigen het aan Eslethazy toeschrijven.
Het verhaal in de »Temps" van de be
raadslaging in raadkamer in 1894 en Drey
fus' veroordeeling is in tegenspraak met
generaal Mercier's verklaring dat het valsche
stuk-Benry niet is overgelegd. Mercier houdt
zijn bewering staande.
De Temps" antwoordt hierop weer door
Piequart's verklaringen omtrent het geheime
dossier nog eens af te drukken.
Havas spreekt de beweriug van Rochefoit,
dat de munster van buiteniandsche zaken
lier op den hoek ook weer als hij ze voorbij
zag gaan: bootees juist, dat ze bootees
zijn geworden. Ouderdom maakt leelijk, en
als men wat meemaakt en daar heb ik
mijn deel van gehad."
Zij gaat niet op zij, zoodat Fransje wel
moet luisteren. „Maai- nu gaat het beter;
de meisjes helpen me wel, vooral Marie. Go-
duld om te zitten naaien zooals u, hadden
ze geen van beiden. Sedert ze niet meer bij
haar moeder wonen, weet ik dikwijls niet
eens vvajir ze in betrekking zijn. Dat doet er
ook niet toe, of het op een mantel- of een
kostuum-atelier is. Eu altijd vroolijk en
dansen eu pleizier. Nu, u schijnt nu toch
ook in tc zien dat ecu meusch maar één
maal jong is. Gelijk heeft u."
„Goeden avond, vrouw Nottebokm. Het
is hoog tijd."
Fransje gaat vlug het binnenplein over.
„Wel, wel," zegt vrouw Nottebohxn bij
zich zelf; haar stem heeft iets gorgelends.
„Al die voornaamheid geeft je geen boter
op je brood."
Terwijl zij zorgvuldig haar japon bij el
kaar houdt zi fransje Hilbers in den tram
wagen zij heeft haar doek over haar voor
hoofd getrokken. Zij vindt het eigenlijk
heel vreemd dat zij zoo naar een pretje
rijdt voor een paar uur kan zij zich vrij
voelen, juist alsof zij behoort bij wat men
de goede kringen pleegt to noemen. Me
vrouw Martin heeft haar gezegd, dat de
eerste menschen van Berlijn vanavond in
do Philharmonie zullen zijn. Dit tuut Berlin
met zijn achterklap, zijn gehuichelde vrien
delijkheid, zijn egoïsme en zijn wreedheid
zij hoort er waarlijk genoeg van in de
families bij wie zij komt naaien. Wie zou
zich ook geneeren om in haar bijzijn te spre
ken! En menige draagster van een beken-
Delcassé de secretaris is geweest van baron
Reinach, ten stelligste tegen.
De Spaansche minister van justitie heelt
ter keunis der R-gentes gebiaeht dat de
regeering een ondeuoek zal doen instellen
naar de slechte behandeling der gevangenen
van Monjuich.
Generaal Rios heeft aan de regeeiing te
Madrid geseind dat hij mi t genei aal Otis
overeen is gekomen de stad Zambo,inga en
liet eiiand lolo onverwijld te ontruimen. De
Amerikanen zullen het eiland be/."tlen en de
Spaansclie troepen rnilitahe eer bevuj/en.
In sommige kringtn te Washington acht
men den toestand op Cuba kiitiik. Naar
verluidt heeft generaal Biooke geen bijzun-
dere instructies ontvangen, daar hij reeds
volmacht bezit om ingeval van een opstand
der Cubanen naar omstandigheden te han
delen.
Te Cieufugos hebben dokwei kers, die hun
loon opei.schten, standjes veroorzaakt.
De Koninginnen.
De Koninginnen bi achten gisteren een koit
bezoek aan Baden-Baden.
Uit Karlsruhe seint Reuter;
De Koningin der Nederlanden en de
Koningin-Moeder brachten gisteren een kort
bezoek aan het Groothertogelijk hof. H. H.
M. M. werden aan liet station door den
Groothertog en de Groothertogin ontvangen
en bij Haar vertrek werd Haar ook weer
tot het station uitgeleide gedaan.
Naar wij vernemen zullen de Koninginnen,
die Dinsdag 23 Mei te 's-Gtavenhage terug
komen, slechts Woensdag en Donderdag
aldaar vei blijven. Men verwacht dat H. M.
op een dier dagen de leden der Vredes-con-
ferentie in gehoor zal ontvangen.
Atjeli.
Blijkens een van den gouv.-generaa! van
Ned.-Indië outvangen telegraphisch bericht is
by de krijgsverrichtingen iu Atjeli dooreen
schampschot, gewond de kapitein dei- inf. van
liet Ned.-Indische leger 11. N. A. Swart.
Hel dN'uI".
Uit hei zooeven verschenen jaarverslag
over 1898/'99 van 't hoofdbestuur der blij.
tot Nut van 't Algemeen blijkt, dat het
aantal leden op 1 April jl. bedroeg 13196
tegen 13455 op 1 April 1898.
De toenemende vermindering van leden
vervult het hoofdbestuur met bezorgdheid
Het heeft daarom voor de algemeene verga
dering der volgende week een voorstel van
urgentie ingediend, om f 1000 uit te trek
ken voor beo houden van propa.ganda-voor-
drachten. Uit de toelichting met graplii-
sche voorstelling blijkt, dat de Mij. in 1880
liaar grootst, aantal leden telde. nl. ruim
17500, en dat het tegenwoordige aantal,
ïuim 13000, gelijk staat met dat van de ja
ren 1868 en 1838. Het hoofdbestuur schrijft
die daling toe aan onbekendheid met het
veelzijdig streven der Mij en hoopt dus
door de voorgestelde voordrachten nieuwe
leden te zullen winnen.
den naam hoort zij genoeg aanwrijven; zij
zou van menige perzik weten te zeggen
waar de worm knaagt.
Het is letterlijk een wagenburcht aan
den ingang van de groote concertzaalvoor
de voetgangers is liet bepaald moeilijk ei
door to komen. Op hen let men ook niet als
zij komenmaar de portieren der rijtuigen
worden door de volijverige lakeien open
gerukt. In do groote vestibule ontdoen zich
tallooze bezoekers van hun garderobeer
wordt een onnoodigc haast bij ontwikkeld
men snelt voor den spiegel om naar een on
berispelijke frisuur te kijken; men wisselt
hier en daar een „goeden avond", lang niet
gesticht dat men zoo aan den ingang reeds
prijs is gegeven aan onderzoekende blikken.
Een gewemel van lichte kleuren, en van
verzadigde tinten, van zijde en luchtige stof
en zwaar fluweel en kant kan zij zich
dan niet voor een enkel maal losmaken van
haar beroep 1 Zij is boos op zich zelf nu zij
voor den spiegel treedt. Zij wil liever do
brillanten bewonderen, die overal schitte
ren. Dikwijls maken zij de draagsters vol
strekt niet mooier; dat ziet zij onmiddel
lijk.
Aan de deur der zaal biedt een lief jong
meisje in een lieht-rose japon haar een uit
voerig programma aan. Zij moet het gering
ste bedrag dat er baars inziens mee door
kan, op het uitgestrekte handje leggen
vijftig pfennig. Zooveel als Else zich her
innerde van de luitenants te hebben "ont
vangen, die haar het hof maakten. Zonder
dank wordt het geldstuk in het met goud
borduursel versierde taschje geschoven dat
aan den arm van het bruinoogige meisje
hangt zij is zeker gewend beter te wor
den beloond voor haar vriendelijk-vrageud
„Wil u een programma?" Als zij wist hoe-
De Hcldersclte preek.
Gisteren kwam in de zitting der Algemeene
Synodale Cummi-sie ter tafel een -ehrïjien
van den minister van marine, met kennis
geving, dat bij hem waren ingekomen een
drietal bezwaren van marine-officiei on tegen
sommige uitdrukkingen in de prediking tan
den heer De Koe, pred. te Helder, op Zon
dag 23 April II.
Volgens deze bezwaarschriften, die m af
schrift ter tafel waren, zou ds. De Kop. Be
sproken hebben wat in hooge mate beleedi-
gend voor het peisoneel der marine «a».
De predikant rimalde verschillende vooi beel
den aan uit de Romeinsche en Bijbel-cbe
geschiedenis, van karaktervolle en karakter-
loo/.e menschen en ging eindelijk over tot
liet aanhalen van eenige voorbeelden uit hot
dage!ijk«ch leven. Hij koos daartoe al- k imk-
tervol man, den visschersman, om al- k.tiak-
teilooze daartegenover te stellen den mm hie
raan, die voortdurend moppert, niet de minste
roeping gevoelt voor liet beroep, dat hij zich
koos en niets beters kent dan aan het eind
der mstaud zijn traktement opstrijken." Ihve
woorden werden gesproken m de god-Jim st-
oefening, waar aan een kind vaneen marine
officier de doop werd toegediend en daat-
door vele marine-officieren en minderen tegen
woordig waren.
Van het provinciaal kerkbestuur van
Noord-Holland was bericht ingekomen, dat
het class, bestuur van Alkmaar over deze
zaak was aangeschreven.
De vergadering besloot aan den Mini-ter
te antwoorden, dat zij met verontwaaidiging
heeft kennis genomen van de medegedeelde
bezwaren, waardoor, zoo die bezwaren ge-
groud bevonden worden, de pred. De Koe
ten eenenmale zijn roeping miskend heeft,
iiat de klagers, voor zoover zij als^idmaten
zijn ingeschreven bij de Ned. Herv. gemeente
te Helder, naar art. 40 Regl. voor Opzicht
en Tucht, hun bezwaren, behoorlijke ge
motiveerd, hebben in te dienen bij den
kerkeraad, die te handelen heeft naar art. 42
eu zoo noodig naar art. 5 van genoemd
reglement.
Van het schrijven van den MinUtei wet tl
voorts kennis gegeven, door tusschenkom-t
der besturen aan den kerkeraad te Helder.
Haven te IJmuiden.
De firma wed. Groen te IJmuideh, die tn
een adres aan de Kamer verzocht, dat de
Kamer zou voorkomen, dab het Kon besluit
van 25 Maart tot wijziging van liet regle
ment van politie voor de visscliershaven te
IJmuiden in werking trede, heeft vuiler
nr. Z. van den Berg advies gevraagd over
de wettigheid van dc in dat besluit opgeno
men bepalingen.
Mr. v. d. B. komt in zijn advies tol de
conclusie dat op drieërlei grond onwettig is
het voorschrift om de vïscli in de hal te
moeten verkoopen. De strafbepalingen die
het voorschrift sanclioneeren zijn z dei-
halve ongeldig en de rechter zal ze nu t mo
gen toepassen.
Vereen, tot her. der Koepokïnenthiu.
In de te Utrecht gehouden algemeene
vergadering dezer vercouiging werd. mulat
de huishoudelijke aangelegenheden waren
veel stoken Fransje moet maken voor liet
zilverstukje 1 Zij zoekt een hoekplaatsjt op
ccn der achterste rijen. De groote zaal i-
iceds voor de helft gevuld er lieeiseht
ruischen en woelen en fluisteren. Op elk ge
laat ligt feestelijke blijdschap te lezen, liet
moet immers liarmonieeren met de mooie
kleedij.
Aan dc lange wanden en achter in de
zaal zijn allerlei lioute tenten opgericht
waar na afloop van het concert allerlei lieet-
lijkheden ten verkoop zullen worden gebo
den bloemkraampjes, champagne-bars.
theetentjes do elegante verkoopsters zijn
reeds op hun post. Heeren in rok. nml 1 lad
derende commissarislinten, gaan rond. »ur-
al ordenend en regelend. Op het podium
worden de instrumenten gestemd; de Inge
vallen zich met hooge personages un de
hofwereld en op de galerij troont ccn Silmat
rijk gekleede dames. Er hangt een w.ume,
geparfumeerde lucht in de groote zaal die
hel verlicht is. Fransje hoort om zieh hei n
namen noemen; men wijst elkaar „die' en
„dio" alsof het merkwaardigheden zijn. en
zij denkt hij zich zelf dat het toch eigenlijk
wonderlijk is dat men zich voor een goud
stuk het recht kan koopen om hier te mo
gen komen en critiek te oefenen.
Nog is het een woelen en dringen m de
gangen als liet concert reeds begint met het
Veertien-engelen-motief uit „Hans cu Griet
je''. En dan spreekt een jonge dame van eer
ste familie, een stralende schoonheid, een
proloog uit haar kleeding schitteit van
zilver cn is luchtig als teere'bloembiaad je-
Hei feest is georganiseerd voor arme, nood
druftige kinderen!
(Wordt vervolc/d
