53"" Jaargang.
Zaterdag 20 Mei 1899.
No. 9938.
Eerste Blad.
De familie Hilbers.
BUITENLAND.
BINNENLAND.
SCHIEDAMSCHE COURANT
Deze courant verschijnt dagelijks, met uitzondering van Zon- enfjFeestdagen.
Prijs per kwartaalVoor S c h i e d a rn en V 1 a a r d i n g e n 11. i .25, Fi anco
per post 11. '1.65.
Prijs per weekVoor Schiedam en Vlaardingen 10 cent.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een uur
aan het bureau bezorgd zijn.
Bureau IIoterstraat 68.
Prijs der Advertentiën: Van 17 regels fl. 0.90; iedere regel
meer 12i cents. Reclames 30 cents per regel. Groote letters naar de plaats die zij
innemen.
Advertentiën bij abonnement op voordeeiïge voorwaarden. Tarieven hier
van zijn gratis aan het Bureau te bekomen.
In de nummers, die Dinsdag- en Zaterdagavond verschijnen, worden
zoogenaamde Itleine advertentiën, opgenomen tot den prijs van 1-0 cents
per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
Interc. Telefoon 5fo. 123.
Algemeen overzicht.
SCHIEDAM, 19 Mei '99.
Er zijn sommige organisaties in onze
maatschappij zonder welke wij het moeilijk
meer zouden kunnen stellen, organisaties
die zóó geregeld wei-ken en. voor het
groote publiek althans zóó nauwkeuri
en precies, dat men zich bijna geen plotse-
lingen stilstand van het raderwerk kan
voorstellen.
Een dier organisaties is het postwezen,
üoe verbaasd moeten gisteren de Parijze-
naars niet gekeken hebben, toen kranten en
tijdschriften en brieven uitbleven. Wat was
er gebeurd Ontevreden over het besluit
van den Senaat om den op voorstel van Pa-
schal Grousset door de Kamer op de be
grooting gebraehten post van 2 mdlioen
francs voor verbetering van de tractemen-
ten der lagere postbeambten to schrappen,
hadden de b ri c ven bes tel 1 ers gisteren liet
werk gestaakt.
Men kan zich voorstellen dat de dienst
gistermorgen groote stoornis onderging. Het
aantal stakers toch bedroeg 3800, die zich
aanvankelijk rustig hielden. Een poging
van Mougeot, den staatssecretaris voor pos
terijen, om de stakers van hun besluit te
rug te brengen, misluktehij werd beant
woord met geschreeuw van „Aftreden f'
Een uitnoodigmg om een deputatie naar
Mougeot te zenden, werd door de stakers
mede van de hand gewezen
Intussclien was het bestuur der poste
rijen terstond den dienst gaan organiseeren
met behulp van republikeinscke garden als
brievenbestellers, terwijl de groote kanto
ren bedienden ter beschikking stelden voor
het sorteeren enz.
Bovendien liet de administratie aanplak
ken dat zij die te 1 uur niet den dienst her
vat hadden, als ontslagen zouden worden
beschouwd. Geen enkele die het werk we
der opnam
Om twee uur ongeveer kwamen de werk
stakers in botsing met de politie in de rue
Rousseau, waarbij verschillende politie
agenten gewond en een aantal personen in
rechtenis genomen werden. De republikoin-
êclie garde moest tusschenbeide komen.
De werkstakers werden teruggedreven en
opgesloten in de hal van het postkantoor
De ministerraad was inmiddels bijeenge
komen en er waren maatregelen getroffen,
zoodat toen Baudry d'Asson en Emile Cère
in de Kamer interpelleerden over deze sta
king, Delombre, de minister van posterijen,
kon antwoorden, dat de dienst verzekerd
was en dat de gewone bestellingen van
's avonds af geregeld zouden plaats heb
ben.
De minister-president Dupuy voegde
daaraan nog toe„Wij zullen voor geen
enkele sommatie wijken. Indien de brieven
bestellers den dienst niet hervatten, zullen
zij worden vervangen".
Een motie van den afgevaardigde Codet,
waarin de liouding der regeering wordt
goedgekeurd, werd aangenomen met 383 te-
DOOS
E. VELY.
20)
„Ziet u mijn zoon daar boven?" Hij
wijst naar het podium waar het rad van
Portuin is opgesteld. „Hij staat daar als
een veldheer wij moeten daar straks
toch ook eens het geluk de hand reiken,
niet?"
Zij zou weg willen; zij kijkt rond naai
den uitgang als zij zich te midden van
dat dooreenwoelen van zijde en fluweel en
gerokte mannengestalten met een rule van
zijn arm losmaakte en vluchtte Maar
zij durft niet, en de oude heer is zoo vrien
delijk, zoo vaderlijk. En Frits moet immers
terugkomen en dan zal zij tegen, hem zeg
gen „Ik behoor hier niet thuisnu is liet
genoeg; laat mij nu gaan Maay zij zou
nog zoo heel graag eens even zijn vriende
lijk gelaat zien.
Een heer met vele ridderorden blijft
naast den directeur staan.
„In lang niet gezien, mijn waarde. U ziet
er goed uit."
„Dat kan ik van Uw Excellentie ook wel
zeggen."
„En omringd door de bekoorlijke jeugd
Goed zoo. Nu de sclioonvadersperiode
zal ook wel gauw komen, hè De minis
ter dreigt lachend met zijn vinger en maakt
schalks glimlachend een buiging voor
Fransje.
De directeur stelt haar voor.
„Juffrouw Hilbers." Wat heeft liij haar
naam goed onthouden; maar wat kan die
den minister schelen die nu een paar vvoor-
gen 112 stemmen; een amendement-Gau-
thier, Dupuy verzoekende het voorstel
Grousset in de Senaat te verdedigen, werd
verworpen.
De Senaat schonk de regeering eveneens
een votum van vertrouwen.
Een poging, die na afloop der Kamerzit
ting wérd gewaagd, om de stakers te over
reden, mislukte weder. Blijkbaar viel liet
besluit der Kamer hun wel tegen, en weifel
den zij een oogenbhk, maar zij weigerden
het werk te hervatten.
De staatssecretaris Mougeot heeft toen, in
overleg met don prefect van politie en den
directeur der posterijen, besloten een cir
eulaire aan al de bestellers te zenden dat
zij definitief ontslagen zullen worden, wan
neer zij niet lieden den arbeid hervatten.
Mougeot rekent er vast op dat de sta
king met van langen duur zal zijn, maar
intussclien is zij reeds naar de provincie
overgeslagen, en de berichten vandaar zijn
niet zeer gunstig. Te Orleans en te Péri
gueux wordt reeds gestaakt, en men vreest
voor Marseille, Lyon, Toulouse, Rijssel en
nog andere plaatsen.
Evenwel, voorloopig worden door 1000
republikeinscke garden en linie-soldaten de
brieven rondbezorgd, terwijl 600 dames van
den telegraaf- en spaarbankdienst met de
sorteering belast zijn. 't Gaat wel onbehol
pen en langzaam, maar 't gaat toch.
Dat de handel zeer lijdt onder deze sta
king, behoeft zeker wel geen betoog.
Ook in den vreemde lieeft men gisteren
niet vergeten de opening der Vredesconfe
rentie te gedenken.
Bij het dmer ter eere van den verjaardag
van den Czaar lieeft keizer Wilhelm te
Wiesbaden een dronk uitgebracht op den
vorst, waarin hij zeide: „Aan den toost op
de gezondheid van den Czaar, dien ik jaar
lijks van harte uitspreek, voeg ik heden
mijn hartelijke gelukwcnschen toe bij het
begin van de conferentie die aan het hooge
initiatief van den Czaar haar ontstaan te
danken heeft."
Daarna wendde de Keizer zich tot den
Russischen gezant, graaf Von der Osten-
Sacken, en zeide„Hooggeachte graaf, het
is mijn innigste wensch dat het aan baron
Von Staal en graaf Von Munster, die twee
beproefde en ervaren staatslieden, moge ge
lukken op den grondslag der oude, beproef
de tradities die nnjn huis aan dat van Z. M.
den Czaar en het Duitsclie aan het Russi
sche volk verbinden, en in verband met de
door Z. M. en mij aan de beide hoeren gege
ven pn met elkander in overeenstemming
zijnde bevelen, de conferentie te voeren tot
een resultaat, dat den Keizer zal kunnen
bevredigen. Op Zijn Majesteit den Czaar,
Hoera!"
President Mc Kinley heeft aan Nico-
Iaas II een telegrafischen gelukwensen ge
zonden ter gelegenheid van de opening der
vredesconferentie.
Uit een andoren hoek blies daarentegen
de wind in de Hongaarsche Kamer. Daar
hield Ugron een interpellatie naar aanlei
ding der conferentie. Allereerst betuigde hij
zijn sympathie met Finland en zijn verwon
dering over de tegenstrijdigheid in het ge
drag van den Czaar. Toen vroeg hij of het
den tot haar richt over de versiering der
zaal, het uitgelezen gezelschap, het heerlij
ke doel van het feest. „Een charmante
vrouw, mevrouw Lohmann, een der liefda
digste dames uit de stad. Ik ben juist bezig
haar op te zoeken om haar mijn bewonde
ring uit te spreken."
Fransje's hart begint steeds angstiger te
kloppen. Kon zij maar weg. Kwam de advo
caat nu maar daar ginds de met roode loo-
pers belegde trappen af.
Menige onderzoekende blik dwaalt over
liaar heen, dat voelt zij. Deze en gene dame
schijnt zich af te vragen waar en wanneer
zij liaar toch kan ontmoet hebben.
„Maar nu hebben we wel het reclit eenigs-
zins moe te zijn en ons wat te verfrisschen,"
zegt do directeur, den weg naar het buffet
met haar inslaande, dat opgericht is aan 't
eind der zaal. Het is versieiu met een schat
van bloemen; zilver en kristal fonkelen in
heb liclit van de lamp en een menigte scho
tels slaan er verlokkend gereed. Op zij
staan kleine tafeltjes, waar men kan gaan
zittenjonge dames bedienen, ouderen hou
den toezicht. Er heersclib zekere deftige
feestelijkheid aan dien reuzendischlieeren
in rok leggen voor een caviaar-broodje goud
stukken in de handen der bedienenden. Op
een oogenblik dat er een opening komt,
schuift directeur Lohmann met zijn scboon-
harige dame naar voren.
„Wel, mama, je zult toch je heer gemaal
niet willen laten verhongeren?" zegt hij
hardop met een vroolijken lach. „Stuur ons
daar" (niet een gebaar op zijdcj „aan dat
tafeltje iets lekkers. Maar vooral salade."
Een statige vrouwelijke gestalte in zil
vergrijze zijde, overdekt door een zee van
kant; saffieren en brillanten schitteren;
Fransje, die niets vermoedend met haar be
waar is dat Montenegro niet vertegenwoor
digd is ter conferentie en er toch meestemt
doordat Rusland in Montenegro's plaats
stemt, en wat do gedelegeerden van Oosten-
rijk-Hongarije hebben gedaan om dit te
verhinderen.
Want Ugron achtte het van belang te we
ten of Rusland de agent en de vertegen
woordiger van Montenegro is, zoodat de
aangrenzende staten in de toekomst, waar
zij Montenegro tegenover zich mceneu te
hebben, tegenover Rusland staan.
Twee belangrijke verklaringen zijn giste
ren door Engelsche ministers afgelegd over
Zuid-Afrika.
In het Lagerhuis was het Chamberlain
m eigen persoon die het volgende mede
deelde
„De President van den Oranje-Vrijstaat
heeft sir Alfred Milner uitgenoodigd te
Bloemfontein president Krugcr te ontmoe
ten. Met mijn goedkeuring heeft sir Alfred
die uitnoodigmg aangenomen, in de ernsti
ge lioop, dat men zal komen tot een bevre
digende oplossing en als een bewijs dat de
i'egcernigoii wenschen do vriendschappelijke
betrekkingen met Transvaal te handhaven.
„De bijeenkomst zal plaats hebben met
het doel om den toestand te bespreken, ten
einde te komen tot een regeling, die de re-
geermg kan aannemen, en aan de Uitlan-
ders kan aanbevelen als een billijke tege
moetkoming aan hun gerechtvaardigde
cischen en tot een oplossing van de moei
lijkheden, die de goede betrekkingen be
dreigen welke naar de regeering wensclit
steeds zullen bestaan tussclien haar en de
regeering der Z.-A. Republiek.'
De minister had vernomen dat president
Ivruger verklaard lieeft dat do voorstellen
die sir Alfred iii antwoord op de zijne zal
doen, verder gaan dan zijn bedoeling is,
doch dat liij bereid is naar Bloemfontein te
gaan, en met vreugde op vriendschappelijke
wijze allo voorstellen wil bespreken, die lei
den kunnen tot een goede verstandhouding
tussclien do Republiek en Engeland en het
behoud van den vrede in Zuid-Afrika, on
der voorbehoud dat de onafhankelijkheid
der Republiek niet worde bedreigd.
Cbamberlain deelde ten slotte mede dat,
naar hij vernomen had, do bijeenkomst zal
plaats hebben op 30 Mei.
Een soortgelijke verklaring werd afge
legd door den minister van marine Goslien
op liet jaarlijksch Zuid-Afrikaanscli banket.
Want het heette een persoonlijke redevoe
ring, maar liet was duidelijk dat daarin
sommige stukken een officieel karakter
droegen.
Behalve wat ook Chamberlain zeide over
de ontmoeting van Krugcr en sir A. Mil
ner, wees Goshen er op dat de toestand in
Z -Afrika zeker zorgwekkend is Maar hij
vertrouwde op Kruger's gezond verstand en
hij hoopte dat, teiwijl de vredesconferentie
te 's-Gravenliage beproeft het vraagstuk
van den wereldvrede op te lossen, Krugcr
cn Milner den vrede in Zuid-Afrika zullen
weten te bevestigen
Intussclien zijn gisteren de hervormings
voorstellen van president Krugcr bij den
geleider naderbij komt, ziet recht in liet
verbaasde gelaat van mevrouw Lolimaun
En geen ontkomen, geen uitweg; een
arm houdt haar bevende hand vast; de
grond dien zij denkt dat onder liaar voeten
wankelt, splijt niet. Zij is terstond her
kend dat zeggen de blikken der dame, dat
zegt do lichte trilling om haar mond. Maar
mevrouw Lohmann weet zicli goed te hou
den en vergeet niet waar zij zich bevindt.
Als haar echtgenoot voorstelt: „juffrouw
Hilbers", buigt zij liet energieke hoofd
even beleefd als zij tegen twintig anderen
heeft gedaan.
„Juffrouw Lize, u zorgt zeker wel voor
mijn man," draagt zij aan een jong meisje
op. Dan vraagt zij anderen dio nader tre
den, naar hun begeeren.
„Hier schijnen de zaken ook uitstekend
te gaan," merkt de directeur op, Fransje
een stoel presenteerend, terwijl de jonge da
me in de kleeding eener Elzasserin glazen
voor de heide gasten neerzet Ook zij heeft
onderzoekende blikken op Fransje geves
tigd; dan loopt zij naar een dame in een
zwart fluweelen japon die liet toezicht
houdt op den anderen vleugel van het buf
fet. Fransje kent die japonzij zou kunnen
opsommen hoe dikwijls die al vermaakt en
anders gegarneerd is, met zwarte kant en
met witte, met git en zij bijt op liaar
lippen, zoodat de tanden er in dringen.
Waarom moest zij hier ook komen, waar zij
zooveel vernedering heeft te verduren.
„Mama," fluistert juffrouw Lize, „kijk
eens daarheen."
„Ja mijn kind." De presidentsvrouw
brengt haar lorgnon van geïmiteerd schild
pad naar haar bijziende oogen. „Dat kan
toch niet Lize, dat is immers onmoge
lijk."
Volksraad ingediend. De President verzoekt
de kieswet zoodanig te wijzigen, dat het
tijdperk van tien jaren verblijf in het land
tot nog toe van een vreemdeling gevorderd
voordat hij verkiesbaar is voor den tweeden
Volksraad, verminderd worde tot vijf jaar,
zoodat dus een verblijf van negen jaar in
liet land voldoende is voor het verkrijgen
van volledig kiesrecht, in plaats van veer
tien jaar, zooals tol nog toe.
Men verwacht dat de voorstellen de vol
gende week in behandeling zullen genomen
worden anderen denken dat ze naar een
commissie venvezen of tot na de conferentie
te Bloemfontein uitgesteld zullen worden.
Over de samenzwering geen positief
nieuws De beweringen van Engelsche en
Duitsclie bladen laten wij voor wat ze zijn.
Gemengde Nedcdccllngc».
Het Engel«che Hoogerhuis heeft de wet
tegen de woekerrente voor de derde maal
gele/en, en is daarna uiteengegaan tot 1 Juni.
De »Voltaiie" publiceert den tekst der
beide telegrammen van 8 en 19 Januari
behelzende Dieylus' antwoord op de vragen
der strafkamer. Dreyfus ontkent nadrukkelijk
rijn schuld bekend en verklaard te hebben
dat hij stukken bad geleverd om ei andere
voor in de plaats te kregen. Steeds en overal
heelt hij z'gn onschuld betuigd.
De ïFigaro" publiceert Picquart's memoi ie
van verweer.
Mr. Labori heeft namens Picquart een
verzoek tot voorloopige invrijheidstelling
ingediend.
Max Regis is door de assisen te Grenoble
vrijgesproken. Zijn vrienden droegen hem in
triomf rond.
Te St. Petersburg weet men niets van het
voornemen van den Czaar om in het najaar
een bezoek te bi engen aan het Engelsche hof.
Wel weet men dat het keizei lijk echtpaar
in September naar Darmstadt gaat. Ook gaat
de Keizer vermoedelijk een reis maken door
een deel van Siberië.
Op "t oogenblik liggen in de haven van
Lissabon een Duitsch en een Eugelsch eska
der. Men biengt dit te Lissabon algemeen in
veib.ind met de overeenkomst tussclien beide
landen over de Portugeesche bezittingen in
Afrika. Optimisten droornen zelfs van een
Duitsch-Engelsch-Poi tugeesch verbond.
Lord Kitchener wil m het najaar een nieuwe
campagne in Soudan beginnen, waaibjj hij
alleen Egyptische troepen zal gebruiken. Het
doel is zijn positie in Durban en Kordolan
te versterken en, zoo mogelijk, den Mahdi
te vangen.
Uit Peking bericht Reuter dat de toestand
daar nog onverandeid is. De Chineesehe re
geering is nog steeds ongerust over de ehchen
van Rusland. Von Gieis heeft het Tsung-h-
Yamen medegedeeld dat de thans gestelde
eisch voor een directe spoorvvegvei binding
met Peking Rutland's antwoord is op het
ondei teekenen van het contract voor de lee
ning tot uitbreiding van het Noorderspoor-
wegiiet, dat steeds door Rusland met rnis-
„Toch niet, mama in die kan je je niet
vergissen. Maar dan behoef ik toch met
te bedienen dat zou toch Het aardi
ge mondje van het lieve meisje staat prui
lend.
„St! Niets laten nierken, kind. Juffrouw
von Steinbacli mijnheer Lohmann wacht
op champagne," zegt zij tot een kameraadje
van haar dochter Dan gaat zij naar me
vrouw Lohmann toe.
„Wij vergissen ons toch niet Lize eu
ik, beste vriendin?"
„Neen inderdaad niet.
„Maar neem me niet kwalijk."
Mevrouw Lohmann begroet een bekende
met een glimlach.
„Beste mevrouw, we zullen wel vroeg ge
noeg hooren hoe die vork in den steel zit.
Maar op 't oogenblik zijn we hier voor het
publiek, uiet voor onze bijzondere belan
gen."
De presidentsvrouw kent die besliste ma
nier van spreken. Haar dochters hebben
daar in huis een aardige conversatie op
een beetje baasspelerij moet maar niet ge
let worden.
„Maar hoe komt die hier?"
„In ieder geval op een kaart."
„En uw man?"
„Ja, beste, dat kan alleen een vergissing
zijn daar breek ik mijn hoofd niet over."
Fransje proeft even aan haar champag
ne zij heeft geen houvast de zaal schom
melt 't is of zij op hooge zee is. En steeds
dat vriendelijke gelaat naar haar toe ge
wend; steeds die vriendelijke stem die tot
haar spreekt.
„Nu, u zal moeten erkennen, als mijn
zoon komt, dat ik behoorlijk mijn plicht
neb vervuld. Wij zijn natuurlijk beste vrien
den, mijn oudste zoon en ik
noegen werd aangezien. Ook wenscht Rusland
de macht der Hongkong- and Shanghaï-bank
te verminderen.
Generaal Otis heeft aan de regeering ge
seind dat de vertegenwoordigers van Agui-
naldo viedesvoorwaarden verzoeken en dat
de opstandelingen verspreid zijn in het ge
bergte.
Dit telegram is terstond doorgezonden aan
Mc Kinley te Hot-Springs. Het ministerie
van oorlog gelooft dat het einde van den
opstand nabij is.
De »Globe", het democratischs blad te
New-York, verneemt uit Manilla dat volgens
een gei uebt aldaar Aguinaido besloten heeft
de Amenkaaneche voorwaarden aan te nemen.
Generaal Lawton heeft de stad San Isidore,
in de provincie Bulacan, genomen na een
gevecht van een uur.
Nfederl, Hervormde Dlakonessen-inrichting.
Het zevende verslag is verschenen. In de
eeiste plaats wordt daarin blijde gewag ge
maakt vari de opening van het ziekenhuis
op de Keizersgracht te Amsteidam op 3 Oc
tober 1.1.
In het jaar 1898 werden 27,578 zieken,
verspreid over Amsterdam, Leiden, Gouda,
Vlaai dingen, Meppel, Angerloo en Eerbeek,
bezocht. 11,025 patiënten bezochten hetwijk-
gebouw en de klinieken. In het wijkgebouvv
werden 1316 baden genomen. Op het einde
van 1898 waren 18 zusters op 18 stations
werkzaam tegen 15 zusters op 15 stations
in 1897.
Het jaar 1898 sluit met een batig saldo
van f 531,431/s. Dit voordeelig slot is aan
twee oorzaken te danken. De giften in eens
stegen met bijna f 800, die voor liet grootste
deel bij de inwijding van het ziekenhuis ten
deel vielen. Eer. tweede oorzaak is vooruit
gang in hpt aantal leden en begunstigers,
die van 323 en 415 lot 389 en 448 stegen.
Weid over 1897 van hen f 3000,80 ont
vangen, over 1898 brachten zij f3316,50 aan,
dat is ruim f 300 meer.
De exploitatie rekening van het ziekenhuis
is nog 1» it in het verslag opgenomen, aan
gezien deze slechts over drie maanden loopt
cn dat nog wel de eerste maanden van het
bestaan, waarin nog het een eu ander moet
wordenbygekoclit of veranderd, dat toch
eigenlijk bjj de kosten van oprichting behoort.
Van <ie oprichtingskosten wordt het een en
ander medegedeeld.
Er werd aan giften voor het ziekenhuis
ontvangen f 68.286.84'/2. De te gelde ge
maakte overdrachtsbevvijzen van inschrijving
2i/s pCt. Nat. Schuld brachten op f 606,90,
zoodat een som van f128.076 84 Va in het
geheel werd ontvangen. De perceelen aan
de Kerkstraat, achter het ziekenhuis gelegen
werden aangekocht voor f 29.426,25deze
som moet beschouwd worden als geldbeleg
ging, die noodig was om de verschuldigde
lente voor de overdrachtsbevvijzen te kwijten.
Er was dus te beschikken over f 99,550.58'/s
voor het ziekenhuis, en er is besteed voor
aankoop, verbouwingskosten, operatiekamer,
instrumentarium en inventaris de som van
f98221,43, zoodat op 31 Dec. een batig saldo
Zij drukt haar vingers tegen elkaar dat
het haar pijn doet.
„Mijn vrouw houdt het meer met den
jongste een vroolijke knaap, bijna al te
vroolijk."
Uit het gonzend gewoel 0111 haai- hoen
maakt zich een vast puub los; een gelaat
buigt zich tot haar.
„Juffrouw Hilbers
„Aha, nu mag ik zeker op den achter
grond treden," zegt de directeur. „Nu doen
de oudere 1 echten zicli gelden. Maar u
moet hem zeggen dat u tevreden over me is
geweest, juffrouw Hilbers ja, ziet u,
zoo'11 glimlach doet ook een oud man als ik
goed;"
Zij voelt haar hand grijpen en schud
den; dan haalt zij een paar nraal diep
adem en zegt tot Frits Lohmann
„Laat mij weggaan brengt u mij al
leen maar door het gewoel. Ik kan hier niet
blijven. Het was niet aardig van u uw
moeder heeft de naaister die zij uit haar
huis heeft gestuurd, aan den arm van haai
man gezien." En tranen van schaamte en
toom springen in haar oogen; haar stem
begeeft haar.
„Fransje!" roept hij uit.
„Weg, weg!"
Zij schuift zelve haar hand in zijn arm
zij heeft een steun noodig; alleen ziet zij
geen kans er door te komen en den uit
gang te bereiken.
„Lieve vriendin," fluistert de vrouw van
president Lammert aan het buffet, „als ik.
er niet zoo heel zeker v.n was dan zou
ik zweren dat wij spoken hadden gezien
maar nu ook nw zoon?"
Wordt vervolgd.)
