I
f'
Woensdag 24 Mei 1899.
No. 9940.
Gasfabriek üer pceite SÉMai.
53s" Jaargang.
De familie Hilbers
M
il
Gemeente-Drinkwaterleiding.
mmsci
afgesloten zijn.
BUITENLAND.
BINNENLAND.
i
i
I?
fff
p
fel
Av
fab
SCHIEDAMSCI IE COURANT.
Deze courant verschijnt dagelijks, met uitsondering tan Zon- en Feestdagen.
Prijs per kwartaalVoor Schiedam en Vlaar dingen 11. 4 .25. Franco
per post fi. 4.65.
Prijs per weekVoor Schiedam en V1 a a r d i n g e n 10 cent.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een uur
aan het bureau bezorgd zijn.
Bureau: Botcrstraat 68.
ipiiïVhi nkHMfl
Prijs der Advertentiën: van 1 7 regels 90 cents; iedere regel
meer 12'3 cents. Reclames 30 cents per tegel. Groote letters naar de plaats die zij
innemen.
Advertentiën hij abonnement op \oordeelige voorwaarden. Tarieven hier
van zijn gratis aan hel Bureau te bekomen.
In de nummers, die D i n s d a g- en Zaterdagavond verschijnen, worden
zoogenaamde Uleine advert ent iEu opgenomen tot den prijs van 40 cents
per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
Int ere. Telefoon No. 123.
Burgemeester en Wethouders van
Schiedam,
brengen ter kennis van belanghebbenden,
dat op 19 dezer door den Gemeenteraad zijn
vastgesteld de voorwaarden, waarop «looi
de gasfabriek «Ier gemeente gas ovei munt
meters zai geleverd wonlen.
Schiedam, 23 Mei 4899.
Burgemeester en Wethouders van Schiedam
VERSTEEG.
De Secretaris,
VERNÈDE.
Wegens noodzakelijke reparatie der
hoofdbnisleidifig zal de toevoer van water
op Donderdag deri 25sten Mei vanaf des
avonds ten 7 ute eenige uien
De Directeur,
DE BATS.
Algemeen overdelit.
SCHIEDAM, 23 Moi '99.
President Loubet is Zondag te Dijon ge
weest om het standbeeld te helpen, onthul
len van zijn voorganger Carnot. De Presi
dent, die vergezeld werd door de ministers
Dupuy, Krantz, Leygues en Delombre,
werd met groote geestdrift ontvangen.
Opmerkelijk zijn de woorden waarmede
Loubet op de prefectuur do toespraak der
militaire autoriteiten beantwoordde. De
President zeide dat het hart van het leger
klopt gelijk met dat der natie. Het leger
komt voort uit het volk, en keert in het
volk terughet deelt zijn edelste gevoelens
en somtijds, helaasook zijn hartstochten
maar het heeft het innigsto bewustzijn van
zijn plichten, en bezit een volkomen toewij
ding aan de Republiek. De regeering zal
nooit het leger aan zijn lot overlaten; het
is er innig aan verbonden.
Generaal Darras werd tot groot-officier
van. het Legioen van Eer en do oversten
Laeombo en Roclie tot officier dier orde be
noemd.
Aan liet gastmaal door de stad aangebo
den, verheerlijkte Loubet do nagedachtenis
van Carnot en herinnerde aan de moedige
houding der Dijonneezen in 1871. De Presi
dent deelde mede dat hij de stad Dijon ge
machtigd had liet kruis van het Legioen
van Eer in haar wapen te voeren.
Bij de onthulling van het standbeeld
prees do minister-president Dupuy Carnot
als den grondlegger van het verbond met
Rusland.
De familie Carnot woonde de plechtig
heid bij.
Zaterdag hebben de raadslieeren van het
Hof van Cassatie de oproeping ontvangen
om op 29 dezer in het Paleis van Justitie te
DOOR
E. VELY.
22)
Het slanke meisje loopt in het vertrek
op en neer. Zij denkt niet meer aan kaar
moeheid, niet meer aan liaar eigen weder
waardigheden.
„Laurette, je bent zoo jong en onervaren
je moet ons geloovc-n fen naar ons luiste
ren; wij kennen immers het leven beter
dan jij," zegt zij en blijft staan bij Laurette
die het medaillon tegen haar blooten arm
houdt.
„Een gedistingeerde - smaak, hè zoo
eenvoudig." En dan draait zij haar kopje
over den schouder naar Fransje toe. „Ik
wil immers juist het leven leeren kennen."
„Zelfs als hij je ernstige beloften heeft
gedaan hij is een lichtzinnige jongen,
Laurette."
„Lichtzinnigheid hoort bij kunst en
hij is ook kunstenaar. En hij zal nog heel
wat doorzetten," babbelt het meisje. „Zijn
ouders zullen ook nog verbaasd staan."
Fransje zucht. „En weet je oom van
alles?"
„O die mag hem heel graag. En die
leent geld van hem dikwijls genoeg,
hoor."
Zij slaat haar arm om Fransje's midden.
- «Zeg, wees jij nu ook eens aardig en ga met
,ons uit. Dan hebben- we oom niet noodig."
verschijnen ter behandeling van' de revisie
zaak.
Waarschijnlijk wordt Donderdag door
Ballot-Beaupré zijn rapport ingezonden, dat
volgens velen concludeert tot herziening
van hot vonnis van 1894 en waarvan de
voorlezing wel anderhalven dag zal vorde
ren.
Hoe het vonnis van 1894 tot stand kwam,
wordt middelerwijl stukje voor beetje uit
eengezet m de „Figaro". Er zijn wel inte
ressante momenten 111 deze onthullingen,
die het vermelden waard zijn.
Zoo heeft Du Paly de Clam voor den
krijgsraad van 1894 het volgende ver
klaard „Toen ik Dreyfus in zijn gevange
nis ondervroeg, wachtte ik totdat Dreyfus
zijn bcenen over elkaar sloeg. Ik hield toen
nauwkeurig de punt van zijn afhangenden
voet m het oog, die onbeweeglijk bleef;
toen ik evenwel plotseling de voornaamste
vraag deed, die den sckudige moest doen
ontroeren, kon ik duidelijk zien, dat de
punt van zijn voet bewoog dus was zijn
hartwerking lieviger gewordenDreyfus
ontroerde en dit verried zijn schuld."
Een handige rechter van instructie, niet
waar?
Treffend is ook hetgeen de „Figaro" aan
haalt uit de verklaring, die de oud-prefect
van politic Lépine voor het verecnigde Hof
aflegde over den indruk dien Henry's ge
tuigenis in 1894 op hem maakte.
„Henry's verklaring was betrekkelijk
kort," zegt Lépine, „zij duurde kwalijk een
paar minuten.
„Na te hebben gesproken over de vermoe
dens van den getieralen staf bij dc ontdek
king van het borderel, drukte hij zich in
enkele besliste, duidelijke, pakkende zinnen
uit, op een toon dien ik dramatisch zou
noemen. Ik zie nog het gebaar, do houding.
Toen ik van zijn zelfmoord hoorde, zag ik
in den geest Henry staan, den rechterarm
plechtig uitstrekkende naar het Christus
beeld, zwerende de waarheid te zullen zeg
gen. Hij stond daar als rechter, sprekende
voor zich en voor het leger. En toen iii|
treffende verzekeringen over het bestaan
van een verrader had beëindigd, riep hij
zich omwendende en Dreyfus met den vin
ger aanwijzende, uit:
„Daar zit hij, ik weet het, ik zweer het!"
Lépine zoowel als Freystatter verzekeren
dat na Henry's verklaring Dreyfus' veroor
deeling zeker werd geacht.
De Parijsche „Petit Bleu" deelt een en
ander mede over het gebeurde in raadka
mer. Kolonel Maurcl, resumeerde de zaak,
waarop aan de rechters drie geheime stuk
ken werden overgelegd. Het telegram-Paniz-
zardi was er niet bij, maar Maurel deelde
mede dat de minister van oorlog de copie
bezat van het telegram aan een buitenland-
scho regeering (N.B.dat geen twijfel aan
Dreyfus' schuld overliet.
(•euiengde ^cdcdecllngcn.
De „Liberal" gelooft dat er nog vóór het
bijeenkomen der Cortez een wijziging zal
plaats vinden in het Spaansclie kabinet,
daar de minister-president Silvela en de mi
nister van oorlog Polavieja het met elkan
der oneens zijn.
Te Weenen beweert men dat de Czaar
met het oog op de Vredesconferentie de ko
zakken-manoeuvres hoeft afgelast.
„Laat ons vóór alles nu gaan slapen,"
zegt Fransje bijna verplet door de gebeur
tenissen van dezen dag.
Laurette legt haar vinger op haar mond.
„Mondje toe, hoor
Fransje treedt de aangrenzende kamer
binnen. Haar zusters slapen reeds. Zij be
gint zich uit te kleeden.
De ontmoeting met den advocaat en la
ter met zijn vader het was een kostelijk
half uurtje waarin zij alles vergeten heeft en
zich op haar plaats voelde te midden dier
vroolijke menschen. Maar toen zijn moeder
Het was als een verstooting uit het pa
radijs geweest. Zij had nauwelijks nog het
gevoel gehad van zijn bijzijn op de rit huis
waarts zij moest huilen als een klein kind
dat een tik op zijn vingers heeft gekregen
en wat was het waarnaar zij de hand
had uitgestrekt? Naar recht op geluk, zoo
als andere menschen ook doen. En nu Lau
rette. Haar kleine voetjes stonden aan den
rand van een afgrond; nog maar één stap.
En die haar lokte, was de broeder van ge
nen man, en die haar naar hem toeschoof,
haar eigen vader. O wolk een schande, welk
een schande! En niet uit die schande te
kunnen, er aan vastgeketend te zijn als met
ijzeren schakels. Daar was haar zuster, wie
nog één hoop bleef nadat zooveel andere
verwachtingen in duigen waren gevallen
als zij uit het huis ging, zou zij het geluk
van haar zuster vernietigen. En daar was
Hansje, zoo jong en lief en onervaren. In
dien die geen steun had, wie stond er dan
voor in. dat haar eigen vader haar niet op
Generaal Gallieni, de gouverneur van Ma
dagascar, wordt heden te Marseille ver
wacht. In sommige kringen verzekert men,
dat dc regeering. vreezende voor nationalis
tische betoogingen, hem vor?""lit heeft eerst
over esn dag of veertien te Parijs te komen.
Mai cliand is gisteren te Suez aangeko
men.
De Italiaansche zaakgelastigde wordt de
zer dagen te Peking verwacht. Hel statio-
neerend eskader bestaat nu uit zes schepen.
Men denkt dat Italië zijn ciscli betref
fende de Samnun-baai wel niet zal her
nieuwen, en dat, zoo dit wel geschiedt, de
Chmeesclie regeering er zich krachtig tegen
zal verzetten.
Volgens do „Daily Chronicle" onderhan
delt het Vaticaan met het Tsung-li-Yamen
over het vestigen van een pauselijke nuntia
tuur te Peking.
De „Times" vernam uit Tokio dat
Duitsehland het eilandje Ku-Lang-Su te
genover Amoi trachtte te verwerven. Van
officieele Duitsclie zijde wordt dit tegenge
sproken.
President Mc Kinley moet met den mi
nisterraad een proclamatie hebben ontwor
pen, waarin een constitutie aan de Philip-
pijneu wordt beloofd onder Amerikaanscb
protectoraat.
De Koninginnen.
Hare Majesteiten verlieten Zaterdag 20 Mei
Hau.-baden en vei trokken per exlia-lrein om
9.30 «les voorrniiidags uit Mülilheim. Te
Ktulsruhe namen de giootherlog en gioot-
liertogin van Baden afscheid van Ha ie Majes
teiten. Van Nieileiiahnstein gingen Hare
Majesteiten nart klem gevolg naar Balduin-
stein, ten einde den vorst en de vorstin van
Waldeck op het kasteel Schaumburg te be
zoeken de vorst van Waldeck bevond zich
aari het station. Te 10 uur V avonds arri
veerden Hare Majesteiten te Königswinter,
Zondagochtend gingen Hare Majesteiten naai
de kerk en legden daatna een bezoek af bij
H. M. de koningin van Zweden, tante van
H. M. de Koningin-Moeder.
De koninklijke trein wordt hedenavond te
5 n. 35 m. (plaatselijke tijd) aan het Staals-
spoorstation te 's-Gravenhage verwacht.
De Vredesconferentie.
Nader vernemen wij dat in de Zaterdag
gehouden algemeene vergadering der Vredes
conferentie, waarin de heer Staal een niet-
uitvoerige toespraak hield over de beleekenis
der samenkomst van de mogendheden, het
voorstel is goedgekeurd om de vergadering
te verdeeleri in 3 commissiëu, in wier midden
behandeld worden een of meer punten ver
meld in de circulaire van 30 Dec. jl. van
graaf Muiavielï aan de diplomatieke ver
tegenwoordigers te Petersburg.
De eerste commissie zal beraadslagen over
de 4 eerste punten: 4e beperking der oorlogs
uitgaven 2e verbod van nieuwe vuurwapenen
3e bppeiking van liet gebruik van explosie-
mi'ldeien4e verbod van onderzeesche torpedo-
booten.
De tweede commissie de drie daaropvol
gende punten5o. toepassing der confentie
van Genève op zee-ooi logen 6o. neutraal
verklaring van reddingsbooten van schip-
slechte wegen zou brengen? En haar moe
der die zwakke vrouw?
Honderden malen had Fransje een lok
stem in haar binnenste gehoord„Maak je
vrij leef rustig en mensehwaardig en, los
van de huiselijke ellende, van de opbrengst
van huiselijke ellende, van de opbrengst
bezit niet do zelfzucht van Laurette, die
van haar eenigen broeder diens spaarpen
ningen mee heeft gekregen op haar weg, en
die nu zegt: „Verwantschap is toeval."
Voor haar betcekent het belmoren tot één
familie plicht, onzelfzuchtigheid, opoffe
ring.
En eerst tegen, den morgen komt de slaap
haar voor een paar uur wegvoeren uit het
leven van ellende; zij droomt van muziek,
van schoone vrouwen in lichte gewaden,
van schitterende brill anten en Frits Loh-
mann komt naar haar toe en houdt haar
een donkerroode roos voor „Fransje, lie
ve Fransje!"
Zij richt zich dommelig op uit de kussens
en wrijft zich de oogen.
„Fransje, Fransje!" Dat is de angstige,
in tranen gesmoorde stem harer moeder.
„Word dan toch eens wakker!"
„Ja ja."
„De deurwaarder is er."
„Alweer 1" zegt Fransje apathisch en pakt
met beide handen haar glanzend haar b.j
elkaar om het in een wrong te draaien.
Haar moeder buigt zich over haar heen.
„Drieënvijftig mark! En de beste stuk
ken zijn verleden al verzegeld. Als die ons
ook ontnomen worden, dat overleef ik niet.
breukelingen; 7o. hernieuwing van deoorlogs-
gebruiken.
De derde commissie zal alleen onderzoeken
punt 8de arbitrage m baar gehoeie» om
vang.
liet kunstfeest, dat de regeering den47n
Juni aan de vredesconferentie zal aanbieden,
wordt gegeven in hel Gebouw voor Kunsten
en Wetenschappen. Voor «Ie genoodigden
zullen o.a. verschillende lableaux \ivams
vertoond worden.
Naar nHet Vadeiland" verneemt, zal een
door de internationale voorstandeis vim den
vrede te 's-Gravenhage te beleggen meeting,
gehouden worden op Vrijdjg a.s.
Daarin zal het woord gevoerd worden door
barones Von Suttner (Weenen), mevr. Se-
ietika (München), mevr. Van Wtiszklewicz
Van Schillgaarde (Den Haag) en den beer
Stead (Londen).
Typografenbond.
Te Amsterdam is ojr de beide Pinkster
dagen de 33ste algemeene vergadering ge
houden van den Algerneenen Nederland-
schen Typografenbond onder voorzitter
schap van den heer G. Snijdelaar, die in
ziju openingswoord herinnerde aan liet mis
lukken der pogingen tot het tot stand bren
gen van een federatief verband der vereeni-
gingen in de grafische vakken. Hierdoor is
de loonregeling tegengehouden, doch deze
Bond ka'n het initiatief nemen en vertrou
wen op de medewerking der vakgenooten.
Uit het jaarverslag bleek, dat de Bond
thans telt 1786 leden in 31 afdeelingen en
3 correspondentschappen.
De agenda vermeldde, behalve eenige
huishoudelijke werkzaamheden, allereerst
de „Tactiek", waaronder verstaan werd het
oordeel van den Bond over de Ongevallen
wet en die op Arbeids- en rusttijden door
Rotterdam en Amsterdam, Leerplicht door
Amsterdam en liet beginsel der -aatspen-
sionncering door Den Haag aan de orde ge
steld, terwijl de afdeeling Haarlem een be
paalde agitatie op touw wilde zetten voor
het ontwerp Arbeids- en rusttijden.
Rotterdam en Amsterdam achtten liet
wcnschelijk dat de Bond zich over dc ver
schillende wetsontwerpen zou uitspreken;
Dordrecht verklaarde er zich tegen als on-
noodig en onnuttig. Besloten werd, dat het
hoofdbestuur een adres aan de Kamer zal
samenstellen, waarin de wenschen van den
Bond omtrent de verschillende wetsontwer
pen zullen worden uitgesproken.
Over het voorstel van 's-Gravenliage om
zich aan te sluiten bij liet Landelijk Comi
té voor Staatspensiouneoring ontstond we
der langdurige discussie, evenals liet vorige
jaar toen besloten was met aan dc agitatie
deel te nemen.
Nu werd liet voorstel-Dcn. Haag met 24
tegen 22 stemmen en 1 blanco aangenomen.
Een voorstel-Delft om, nu men toch
Staatspensionncering vroeg, te verlangen
pensionnecring met het volle loon, in plaats
van de door het Comité geeisclite f 6, werd
verworpen.
De voorzitter deelde mede, dat de on
vruchtbaarheid van liet werk der pensioen-
commissie is te wijten aan de nalatigheid
der afdeelingen, die gedraald hebben met
liet inzenden van de gegevens.
Besloten werd, dat de Boud zich zal aan
sluiten bij de beweging voor Leerplicht.
Vader is achter aan het razen die wordt
nog slaags met den man."
Fransje ziet haar moeder aan wat
heeft ze heerlijk gedroomd, tè heerlijk.
„Advocaat Lohmann treedt op voor den
schuldeischer natuurlijk
„Lag ik toch maar in mijn graf!" steunt
liaar moeder.
Else die heur haar opmaakt, zegt op har
den toon: „Moeder als u hem maar eens
wou zeggen dat hij maar in 't geheel met
weer terugkwam. Het zou beter voor ons
allen zijn."
„Kind, kind!" Zij pakt Fransje bij den
arm. „Wij moeten raad schaffen. Hij brengt
maar vijftien mark bij elkaar. Hansje heeft
al uit haar spaarpot twee en een halve mark
gegeven. Als jij en Else jullie zult toch
wel wat hebben. Ik zal ook aan Laurette
vragen."
„Dat niet," zegt Fransje. Zij gaat naar
baar lade; daar liggen in een klein ja-
pansch doosje haar spaarpenningen; on
langs wilde zij het geld al naar de spaar
bank brengen. Maar de advocaat Lohmann
mag niet bemerken dat zij de vijftig mark
niet hadden. „Daar!" roept zij uit en zij
zet het doosje op tafel. „Om de eer der fa
milie Hilbers te redden." En zij slaat de
handen voor het gelaat.
„Fransje, jij bent de beste van allen,"
zegt haar moeder met vochtige oogen. „Hij
zou in wanhoop wel eens de hand aan zich
zelf kunnen slaan en dat zou ik niet
overleven. Hij is mijn man, en ik heb hem
lief ik heb hem altijd nog lief."
Aan de orde kwam het voorstel-Rotter-
dam, om een commissie te benoemen, die
zal onderzoeken of het mogelijk is binnen
ecu bepaalden tijd het vakblad wekelijks te
doen verschijnen, terwijl Amsterdam voor
stelde f 25 te geven als vergoeding voor het
afgeloopen jaar aan den strijdredacteur en
voor den vervolge f 2.50 per nummer.
liet voorstel-Rotterdam werd met 38
stemmen tegen 8 en 1 in blanco aangeno
men. De vergoeding aan den redacteur werd
goedgekeurd met 37 tegen 1 stem, 8 in blan
co; de uitkcering per nummer werd aange
nomen met 21 tegen 18 en 8 blanco, even
eens liet voorstel-Amsterdam, dat alle af
deelingen een getal exemplaren ontvangen
van „Ons Vakbelang", gelijk zijnde aan liet
getal hunner leden en dat deze verplicht
zijn allo nummers, ook die van werklooze of
zieke leden te voldoen.
Aan de orde kwam hierna het voorstel
van het hoofdbestuur, om de contributie tot
25 ets. per week te verhoogen en daaruit
alle fondsen te bestrijden zooals gewoon
maar daaraan toe te voegen tien cent voor
een door het II. B. te vormen weerstands-
kas cn vijf cent voor een fonds, waaruit aan
de aanvragen om ondersteuning voor ver
schillende bewegingen zal worden voldaan.
Zeer buitengewone gevallen uitgesloten, zul
len do lijsten, die nu en dan circuleeren,
vervallen.
Hierover ontstonden langdurige bespre
kingen. Rotterdam waarschuwde voor te
sterke verhooging opeensDen Haag wilde
progressicvo heffing; JJelft stelde voor de
contributie percentsgewijze naar het loon
vast te stellen. De kleinere afdeelingen
klaagden dat haar leden geen lioogore con
tributie konden betalen, Amersfoort en
Groningen vreesden te niet te zullen gaan,
tegen welke vrees de voorzitter waarschuw
de met verwijzing naar Duitscliland.
Met 29 tegen 19 stemmen verwierp de
vergadering, vooral door toedoen der groo
te afdeelingen, percentsgewijze heffing. De
door het hoofdbestuur voorgestelde verhoo
ging werd verworpen met de stemmen van
Amsterdam tegen. Met 31 tegen 15 stem
men werd de contributie ten slotte tot 15
cent per week verhoogd.
Den tweeden dag werd allereerst een voor
stel—Arnhem aangenomen om militiepüchtige
leden vrij te stelien van contributie, waarna
enkele huishoudelijke bepalingen omtrent het
ziekenfonds werden vastgesteld.
Naar aanleiding van het door de gemeenten
en andere bestuurslichamen uitbesteden van
diukwerk op werkplaatsen waar hongeilootten
bestaan werd eene motie-Amsterdam aange
nomen
zDe Bondsvergadering gehèord de houding
van verschillende gemeentelijke en andere
openbare besturen bij de uitbesteding van
drukwerk, dringt er bij de typografische ar
beiders op aan, bij de eventuëele verkiezing
van leden voor de gemeenteraden en andere
openbare lichamen, niemand te steunen, die
niet de loontarieven door den Bond van de
federatie «an graphische vakken overgenomen,
onderschrijft."
In verband met een voorstel van ïViaar-
dingen", om aan het H. B. op te dragen
een onderzoek in te stellen naar de moge
lijkheid aan den Bond een begrafenisfonds
of levensverzekering toe te voegen, en van
de resultaten van dat ondeizoek verslag uit
'e brengen op de eerstvolgende bondsver
gadering, werd besloten, dat hel hoofdbe-
Fransje antwooult niet.
„Mevrouw Hilbers streelt haar mooi
haar. „Je houdt het vierde gebod, kind
ja, dat doe je."
Zij blijft zwijgenzij neemt nog de han
den niet weg van haar gelaat; een sidde
ring vaart haar door de leden.
Mevrouw Hilbers verlaat de kamer; eeni
ge oogenblikken later gaat Else naar kaar
zuster toe.
„Waarom ben je zoo dom. Dat „hij" geen
ongeluk aan zich zelf begaat, weten we im
mers allemaal. En als hij door ons niet was
geholpen, dan zou hij er zelf wel weg op
hebben weten te vinden Er ligt een har
de uitdrukking op haar gelaat, ,,'t Is al erg
genoeg dat moeder zich zoo laat foppen;
maar jij moest langzamerhand verstandiger
worden. Ik kan en ik wil niets meer geven
...ik moet aan mijn uitzet denken."
Fransje geeft ook haar geen antwoord
zij hoort Laurette in de aangrenzende ka
mer zingen.
Ja Anton Hilbers zou misschien weer
geld hebben geleend van Willy Lohmann
altijd maai- meer schande nog steeds
dieper zinkenmaterieel en moreel.
Neen, zij lieeft zich genoeg geschaamd
voor die Lohmann's; daar moet een eind
aan komen.
Wordt vervolgd.)
ft
rilt
