No. 9944.
53"e Jaargang.
Zondag 28 en Maandag 29 Mei 1899.
Tweede Blad.
De genezing van den Judge.
Gymnasium te Schiedam.
een Onderwijzeres,
HOOGERE BURGERSCHOOL
EEN ERNSTIGE STRIJD.
BERTHA YON SUTTNER.
U i T 1) li PERS.
BINNËNLANj).
SCHIEDAI1SCHE COIJRAIT.
Deze courant verschijnt dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Prijs per kwartaalVoor Schiedam en Vlaardingen 11. 1.23. Fianco
per post 11. '1.65.
Prijs per weekVoor Schiedam en VlaardingenlO cent.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een uur
aan het bureau bezorgd zijn.
Bureau Koterde raaf 68.
Prijs der A d v e r t e n t i e n Van 17 regels 11. 0.90 iedere regel
meer 12 i/s cents. Reclames 30 cents per ïegel. Groote letters naar de plaats die zij
innemen.
Advertentiën bij abonnement op \oordeelige voorwaarden. Tarieven hier
van zijn gratis aan liet Bureau te bekomen.
In de nummers, die Dinsdag- en Zaterdagavond verschijnen, worden
zoogenaamde Jileine advertentiën opgenomen tot den prijs van 40 cents
per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
Intcrc. Telefoon Ao. 123.
AHMISISIK-KXAMKN
op
II, 12 en 13 Juli 1899, des morgens
te 8Vt uur.
Belanghebbenden worden verzocht zich
vóór 1 Juli a.s. aan ie melden bij
O. J. YINKESTEIJN,
Qijmn.-rce.tor.
met vijfjarigen cursus
(voor jongens en meisjes)
fe SCHIEDAM.
Voor het TOELVflNGS-EXAMEN, dat in
de maand Juli a. s. zal gehouden worden, ge
heven belangstellenden vóór 18 Juni e.k
aangifte te doen aan den Directeur
A. A. BEEKMAN.
Aan de Openbare School, met uitgebreid
leerplan voor meisjes te Schiedam (Hoofd
Me}. Kimmijser) wordt gevraagd
met akten Engclsche taal en
Iiand werken.
Jaarwedde f 62S benevens J lOO voor
hoofdakte, /ï5 voor akten Franscli of
Duitsch en f QO voor akte handtrekenen.
Bovendien kan de jaai wedde wegens dienst
tijd 4 maal (om de 2 jaar) telkens met 50
worden verhoogd.
Solheitatieslukken franco in te zenden aan
den Burgemeester voor 1 Juni a.s.
Wij deelden eemge dagen, geleden reeds
mede dat 30,000 maai in de bouwvakken m
Denemarken door een uitsluiting .broodeloos
zouden worden. Inderdaad hebben de par
troons aan hun voornemen gevolg gegeven,
zoo dat op dit oogenblik honderdduizend
mensclien zonder bestaansmiddel zijn.
Omtrent de aanleiding tot dit ernstig con
flict tusschen patroons en arbeiders deelt
„Politiken" heb volgende mede.
Op 1 April van dit jaar is door de schrijn
werkers van Denemarken (de werklieden
wel te verstaan) op verandering aangedron
gen in sommige loons verhoudingen. Alle pa-
troons willigden de eisohen in behalve die
van zeven steden in Jutland, die bleven wei
geren. Ill die steden legden de werklieden
daarop heb werk neer.
Tusschen de besturen der samenwerkende
vakvereenigingen en het bestuur van de Al-
gemeene .Patroonsvereeniging werden ver
volgens onderhandelingen gevoerd welke ten
gevolge hadden dat men den 15en April het
eens werd omtrent een sdnkkingsvoorstel
dat den patroons en den werklieden in de
zeven Jutlandsche steden werd voorgelegd.
De patroons namen het aan, de werklieden
echter niet, omdat zij bij dit voorstel min
der kregen dan de werklieden op dte eilan
den en te Kopenhagen. Toen zij tot twee
maal bleven weigeren, kondigden de pa
troons in heb schrijnwerkersvak een algemee-
ne uitsluiting af die den 2Scn April intrad.
Ten derden male (den lOen Mei) brachten
Naar het Engelsch
VAN
L. MORGAN SILL.
De Judge besloot dl*. Elderberry te laten
halen. lederen d'ag op hetzelfde oogenblik
namelijk om twaalf uur kroop een 'koude
rilling van het 'Ondereinde van des Judge's
ruggegraat naar zijn nek, waarna d'e Judge
er van overtuigd was, dat hij zich koortsig
en onlekker gevoelde. Hij was zelfs genood
zaakt, de dagelijksche pepermuntlikeur te
weigeren, die de oude Syphax hem sedert
vijftien jaar altijd 's middags bracht. Toen
de Judge bemerkte, dat hij niet meer van
zijn pepermuntlikeur kon genieten, was hij
geheel ontmoedigd.
„Als het nog maar een brandewijngrogje
"was geweest, zou het mij niet kunnen scha
len, maar nu..." zeide hij., terwijl hij som
ber het hoofd schudde.
„Syphax, ga jij eens naar dr. Elderberry,"
zeide hij, „en vertel hem, dat uk lederen dag
precies om twaalf uur een rilling heb, en dat
ik het niet kan begrijpen, ornd'at er geen ma
de vakvereenigingen het voorstel van 15
April in stemming. Het werd weer aangeno
men en nu werd tevens afgekondigd dat de
plaatselijke organisaties die zich met liienn
wdden schikken, zouden worden uitgest-oo-
ten. Dit hielpde schrijnwerkers 111 de ze-
ve»i Jutlandsche steden gaven toe.
Maar nu verklaarde de Algemeen© Pa-
trconsvereeniging opeens dat zij, door de uit
sluiting van 28 April, het compromis van
15 April vervallen achtte en dat thans op
gansch andere grondslagen moest worden on
derhandeld. De eischen van de patroons wa
ren 1111 deze
lo. dat in "t vervolg overeenkomsten tus
schen hoofdbesturen met afhankelijk zouden
worden gemaakt van do beslissing van on
dergeschikte of locale organisaties;
2o. dat het uitsluitend redht der patroons
op leiding en verdeel mg van den arbeid zal
wordan erkend en gewaarborgd door bet
hoofdbestuur der arbeidersorganisatie;
3o. dat opzichters enz. in 't vervolg geen
lil 1 ik is mogen zijn van arbeidersorganisa
tie»;
4o. dat alle contracten in 't veivolg op 1
Januari zullen afloopen met drie maanden
opzegging;
5o. dat alle conflicten, in toet schrijnwer
kersvak zullen woiden beslist vóór de „look
out" eindigt, onverschillig of de betrokken
organisaties belmoren tot het verbond van
vakvereenigingen of niet:
60. dat na beëindiging van het conflict
geen boycotten mag plaats hebben en dat
alle aibeiders aan 't werk zullen gaan op de
plaatsen waar zij vóór hot conflict aan 't
werk waren.
Onnoodig te zeggen, dat de werklieden
doze diaconisclie eischen met konden aanne
men. Zij vcrklaaiden zich echter tot onder
handeling bereid.
En daarop werd verleden week een verga
dering belegd van de Aigemeeno Patroons-
verteniging, waarop tegen Woensdagavond
6 uur een uitsluiting van alle bij de vakver
eenigingen aangesloten werklieden werd' af
gekondigd en wel voor de metselaars, de
schrijnwerkers, de timmerlieden, de schil-
dei*s, de ijzerindustrie, de smeden, den hout
handel, de blikslagers enz. kortom voor
de bouwvakken m den, raimsten zin des
wcords Voorts weid besloten dat de kalk-,
mortel- en cementfabrieken benevens de
steenfabrieken niets meer zouden mogen af
leveren vóór de uitsluiting geëindigd is. Ein
delijk werden strenge bepalingen gemaakt
tegen eventueele afvalligen.
De uitsluiting nu zal diiren totdat de ver
bonden vakvereenigingen der werklieden als
billijk hebben erkend den eisdi der werkge
vers om in hun fabrieken en werkplaatsen
den arbeid zoo te verdeden als hun doelma
tig voorkomt en te allen tijde niet moer
werklui in dienst te houden, dan zij strikt
nootlig hebben.
Dertigduizend werklieden moeten thans
met hun gezinnen, te zamen honderdduizend
mensclien, onderhouden worden door do aan
gesloten arbeidersvereemgmgen. Daarvoor is
een bedrag van meer dan een miliioen kro
nen por week noodig. En in de stakingskas
van het verbond der vakvereenigingen is niet
meer dan een som van een hal f miliioen kro
nen voorhanden. Bovendien, dreigen de werk
gevers reeds nu met uitbreiding van de uit-
sluitiug, wanneer de arbeiders niet binnen
een week toegeven.
In de arbeiderspartij heersdht grootei gis
ting en de meeningen zijn verdeeld. De jon
ge ongoli uAvd'e werklui willen van geen toe
geven weten, terwijl de oudere en de ge
trouwden willen onderhandelen over een ver
gelijk. Men gelooft, dat de eersten de over
hand zullen krijgen, dat de strijd, ditmaal
beslissend, zal zijn en zal worden voortgezet
laria in deze buurt is, en er ook nooit is ge
weest, voor zoover ik mij herinner."
Syphax luisterde eeroiodig, ijiet grijze
hoofd met liet oude zwarte geridht gebogen,
volgens de ouderwetsctoe gebruiken. Toen
strompelde hij wëg met de geweigerde likeur,
die hij, zoodra hij uit het gezicht was, deed
verdwijnen met een vergenoegd gezicht en
een smakkend geluid van zijn dikke hppen.
De Judge zat alleen in zijn eikenhouten
stoel, en keek afgetrokken in zijn tuin, ver
diept in herinneringen aan het verleden. Hij
en di*. Elderberry hadden eens gedongen om
de gunst van hetzelfde meisje, en dr. Elder
berry had haar gewonnen. Dat was lang, heel
lang geleden; en zij was gestorven, zoo
gauw nadat zij zijn mededinger had aangeno
men, dat 'het den Judge toescheen, alsof rij
nooit werkelijk aan een van toen had be
hoord. Zij varen beiden ongetrouwd geble»
ven, en de beste vrienden', niettegenstaande
het feit dat de Judge dfen dokter een koppi-
gen, ouden gelk vond, en de dokter den Judge
een luien ingebeelden ouden kerel, die er al
vrij oud uitzag, en die, omdat Ilij niets an
ders te doem had, te veel notitie nam van
zijn eigen kwalen.
Niettegenstaande de luiheid van den Jud
ge, waaraan hij zijn boerderij had opgeofferd1,
totdat de eene of de andere partij uitgeput
zal zijn. Mag men de kopende geruchten go-
100 ven, dan zijn de leiders van de vei bonden
vakvci eenigiugen voornemens den patroons
in hun pi,ui 0111 de uitsluiting xut te breiden
vóór te zijn door een algenieeno werkstaking
af tc kondigen van de gasfitters en do dok
werkers in geheel Denemarken.
Een medewerker van „Politiken" heeft
verschillende patio-ons en arbeiders geïnter
viewd. Daaruit blijkt dat de patroons ui de
schnjnwerkersquaeatie slechts een aanleiding
hebben gezocht tot een algemeen conflict in
de bouwvakken. Zij beweren dat de arbeiders
hen teiTonseeren. dat zij de invoering van
machines verhinderen, dat zij op 't werk
komen en gaan wanneer zij willen, kortom
dat zij de regeling van de .ubeidstöestanden
den patroons ontnemen. Om daaraan voor
goed een eind te maken zijn de patioons tot
dezen ernstigen maatregel overgegaan.
O O O
Een medeweiker van liet slluagsche Dag
blad" had een onderhoud met Bertlia ion
Suttner. Vooiioopig deelt bij omtient zijn ge
sprek het volgende mede
Mijn veizoek om gehoor werd onmiddellijk
toegestaan wat mij van een «femme du
monde", lid der Weener High lile" natuur
lijk in 't geheel niet verwonderde. Door een
toevallige omstandigheid echter, sprak ik haar
niet in het Hotel rt-mral, waar zij op het oogen
blik met haar echtgenoot en een nicht (niet
haar dochter, zooal» gemeld was) logeert, maar
111 liet Oianje Hotel te Scheveningen. (Tus
schen twee haakjes zij gemeld, dat de direc
teur en de employés, mensclien, die weten
wat er zoo al 111 de weield te koop is,
«allerhoffelijkst" waien een recomman
datie welke meer dan elke andere reclame
houdt de «journalisten" in waaide, mijne
heeren I wei eens dooi andere, zelfs groote
huizen uit 'toog wordt veiloren!)
Een omstandig veihaal van de ontmoeting
en vooral van het onderhoud, dit ik met
mevrouw Von Sutlner gisteren en zooeven
had, verlangt ge van mij zeker niet; de
eigenlijke presidente van de Vredesconfeien-
tie want zóó en niet anders stel ik mij
haar voorzou mij tot vredes-discipel
hebben vei heven, indien ik haar weik met
reeds ongeveer tien jaar geleden had gelezen.
»Frau Baionin, es 1st inir..." ik zal
maar in eenvoudig Hollandsch weergeven,
wat ik bij de kennismaking zooal zeide
seen werkelijke eer waai naar ik zéér lang
verlangde om met u kennis te maken."
Eu zeer vluchtige sKussliand" de
gi oote winkeliers te Weeoen zeggen, in plaais
van het gebruikelijke, Duitsche sGuten Tag"
of «Adió", gnadige Frau (of tegenwoordig
»al!eignadigste(stes)" Frau (Fiauletn)
«Guteri Tug (en sAdieu) allergnadigste(stes)
Frau of Fuiulein en de kennismaking
was gemaakt.
Ik viel dadelijk met de deur in huis.
«Welke zijn, barones, uwe indrukken en
toekomstdroomen sdrootnen" kunnen wel
eens verwezenlijkt worden omtrent de
Vredes-conferentie, welke wij, Hollanders, als
«onsterfelijke" eer dank zij Z. M. den
Keizer aller Russen! Welke zyudeie-
suliaten, die u var deze eemge samenkomst
der wereld diplomaten verwacht?"
Ach neen liet gaat niet met mijn
zwakke, al te vluchtige, journa lislieke pen
had ik mcai een typewriter om u
het hartverheffende, zóó humane woord van
deze superieure vrouw weer te geven. Ik
zou kolommen kunnen schrijven over al de
angster. *.un al den «struggle, die deze teredo
zeer gevierde schrijfster ondervonden, geleden
was zijn tuin algemeen bekend als de mooi
ste uit d'ie streek. Hij (besteedde allen tijd,
dien hij niet noodig had voor de zorg voor
zijn toestand, aan zijn bloemen. Het was de
tuin, dien zijn grootmoeder voor hom had
verzorgd, en de paden waren 'betreden ge
worden d'oor wakkere jongelieden, 'die later
tot de beroemdste mannen van, den staat
hadden behoord. De tuin wa5 bijna heilig
voor den Judge Het was zijru familie-altaar.
Hoe verschillend waren, zijn gevoelens van
die van zijn naaste buren, d'o Merry mans,
die van even goede familie waren als de Jud
ge, maar toch iederen middag thea dronken
op de nu golijlkgem aakte en eenzame graven
van hun over-overgrootraders, d'ie ongeluk
kig bij toeval waren begraven op (het scha
duwrijkste en meest geschikte plekje van
den. tuin. De Mcrrymans hadden ook wel
eerbied voor hun voorouders, maar rij waren
jonger dan de Judge.
Toen Syphax terug kwam, reed voor hem
nog een buggy, waarin d'e dokter zat. Hij
had een lianen stofjas aan, en rijn grijze
baard Wa» netjes geborsteld. -11 j sprong uit
zijn rijtuig met het sukkeldrafje van een
man, die weet dat hij er oud.' uit kan zien,
maar voelt, dat hij het niet is.
„Goedenavond, Judge. Wat scheelt er
heeft. Wij spraken over haar debuut, over
de Intei parlementaire Congressen ie Brussel,
over hen Czaur, over Keizer Wilhelm, over
de situatie van Engeland ten opzichte van de
Transvaal enz. een teeie quaeuie, even
als die der Finnen. Aitneniëis enz. en/, over
Fiankiijk en Duitschland mijn hevelmgs-
thema over *last not least" de
paitij ten Hove, op gisteravond.
Koit en bondig samengevat, Komt de in
druk hier op neer: barones van buttner ge
looft hierin is zij onwankelbaar! dat
de Vredes-conferentie in elk geval seenig"
resultaat zal geven. sOn ne p»-ut pas
recule**zeide z'fj mij, van het Duitech i"
het Franseh overgaande de huwlei palen
zijn volstrekt niet onoveikomelijk, alles wat
men wil, is niet onmogelijk. Deze onmoge
lijkheid moet trouwens eeist bewezen wor
den. De Conferentie is niet bijeepgeioepen
om hel beoogde doel te vei wezenlijken, maar,
zooals nitdiukkelijk in den tekst van het
manifest gezegd wordt, om de middelen dei
verwezenlijking te zoeken. Men spieektover
een Ontwapenmgs-conlerentie. Dit is niet
juist. De C/.aar noodigde alleen deRegeeiin-
gen uit de middelen ter verwezenlijking te
zoeken. Men spreekt van een Ontwapenings
conferentie. Dit is geen goede definitie. Het
woord «Ontwapening" komt in liet geheele
Manifest niet voor.
Gemoedsbezwaren en dienstplicht.
Wij deelden onlangs mede dat door „De
Standaard" aandacht gevraagd werd voor
den milicien uit Bussum, Tolstoiaan, die we
gens dienstweigering in de gevangenis zit.
Het blad zeide o. a.
net militair bestuur vallen we hierover
met hnid.
Het spreekt vanzelf, dat do commandant,
ouder wicn liij dient, hem niet vrij kon la
ten uitgaan, want dan liep morgen den dag
de halve kazerne leeg.
Maar wel vraagt men zich af, of door over
plaatsing bij de hospitaalsoldaten of bij een
technischen arbeid, die geen dragen van de
wapenen vorderde, deze moeilijkheid niet
ware te ontgaan geweest.
o O
Zoolang zulk een geval zicli slechts een en
kele maal voordoet, is het altoos het veiligst
111 een „gedienstigheid der practijk" uitkomst
to zoeken.
Mocht daarentegen hot ToLtoianisme veld
wmnen, en zulk een dienstweigering 0111 der
cónscienliewille zich meel* voordoen, dan zou
or alleszins oorzaak zijn, om ridh af te vra
gen, of geen wijziging van de Wet op de Na
tionale Militie te dezer zako noochg zou wor
den.
Elders heeft men deze moeilijkheid ten be
hoeve der Taufgesinnten ondervangen.
Er bestaat dus mogelijkheid op.
Hel. „Hbl." voegt liieraan toe:
De quaestie is van einstigen aard. Waar
achtige gemoedsbezwaren mogen met licht
geteld worden en het zou niet aangaan om
zoo iets met een schouderophalen voorbij te
gaan.
Toch vreczen wij dat er zeer weinig aan
te doen zal zijn.
Wanneer op grond van waarachtige ge
moedsbezwaren vrijstelling van dienst zou
worden verleend, dan zou men dat privilege
natuuilijk niet alleen mogen geven aan ToL-
sloianen of Doopsgezinden of anderen, die
zichzelven in een bepaald kerkgenootschap of
tkii bepaalde secte rangschikken, maar aan
iedereen, die zulk een waarachtig gemoeds
bewail* neeft. En wie zal dan uitmaken of
o?ii gemoedsbezwaar ernstig gevoeld is of
voorgewend? Een kleurigheid zou het zijn
om zich „Tolstoiaan" of Doopsgezind te ma-
aan?" zcidte hij, terwijl hij' do stoep opklom
en zijn bruine, gerimpeld© hand' uitstak naai
zij n vriend, die zich even in zijn stoel op
hief, en toen weer neerviel met het gericht
van iemand, die er slecht aan toe is. Hij be
gon dadelijk aan een beschrijving van zijn
hatste kwaal.
„lederen dag om twaalf uur komt de ril
ling," zeide hij. „He heb Irinmo ingenomen
en en wlriskey (do dokter fronste de
wenkbrauwen: er was .©en voortdurende
strijd tusschen hen over de waarde van dit
geneesmiddel) maar het helpt mij niets ledte
ren dag om twaalf uur, ja, juist als d© Ho(k
slaat (de Judge wees naar het oud© uurwerk
dat naast d© deur stond) komt dl© rilling. Ik
kan het niet begrijpen, omdat er geen mala
ria in deze streek is."
„Hm."
Gedurende vijftig jaar had dl© Jud'ge dit
gezegde omtrent de malaria herhaald, zoo-
dat hij heb eindelijk zelf geloofde. Maar hoe
wel dr. Elderbeny wist, dat er wel Mer ©n
daar malaria, in de buiu-t was, geloofd© liij
niet in dc geregeld© rillingen van den Judge,
die hij in gedachte uitmaakte voor oen. gaval
van inbeelding. Hij gaf echter rijn patiënt
een drankje, en reed dadelijk naar huis.
„Het is vreemd, wat een geest, die te wei
ken of een andere secte to scheppen, die vol-
stiokt geene of slechts illusoire plichten zou
opleggen Want het is met de bezitters van
gemoedsbezwaren heel iets anders dan met
de ordebi ocders, clie volgens de wet rijn vrij
gesteld, De eersten namelijk zijn niet door
bepaalde kenmerken onderscheiden en heb
ben zich bovendien ook met (de Tolstoianen
slecht' eenigermale) aan vaste, strenge lijf-
rcgels te houden, die voor het toetreden tob
zulk een corporatie heel wat zelfopoffering
vol deren.
Toiii valt het niet to ontkennenIemand
die ei innig van overtuigd is, dat hij door de
wapens te dragen een groot kwaad begaat en
die wèl overwogen heeft of dit kwaad ook
grootcr is dan verzet tegen liet wettig gezag
the kan mot ander» doen dan „lijdelijk
verzet" plegen. Mot oen waarachtig, diep ge
loof valt niet te schipperen.
En daar blijft tegenover staan dat de
Staat, om do boven aangegeven redenen,
gtcn willekeurige uitzonderingen kan maken.
Een conflict dus, waarbij rich do Tolstoi-
aneu enz gevangenschap moeten getroosten
voor lmn geloof, evenals in vroegere tijden
anderen nog wel meer hebben getrotseerd' om
des geloofs wille. Men verge to daarbij niet,
dat de vervolging van Protestanten bijv. in
de 16e eeuw en van Christenen in Rome uit
sluitend berustte op den onredelijken grond
slag van geloofsverschil, niet van verzet te
gen de wetten des lands Terwijl thans de
Staat tegenover een Tolstoiaan optreedt op
den logisehen grond van gehoorzaamheid aan
de wet
Tenzij er een oplossing voor mocht worden
gevonden.
Dc „Standaard" schijnt dit echter wel wat
heel gemakkelijk to achten. Het blad haalt
als voorbeeld' de behandeling der „Taufge
sinnten" aan en doelt dus blijkbaar op
Duitschland. Doch in Duitschland is juist cfc
vrijheid, welke de Doopsgezinden vroeger op
't stuk van den krijgsdienst genoten (do
Pruisische koningen hebben zoowel den
Doopsgezinden als den Hugenoten de iinrni-
giatie vergemalckelijkt), opgeheven. Sedert
een regeling van 1867 staan de Doopsgezin
den voor den militairen dienst met alle an
deren gelijk.
Men heeft in Duitschland juist ingezien,
dal zulle een privilegie niet was to handha
ven.
Dus blijft oen oplossing nog te zoeken.
Voorloopig zou men. echter wel iets kun
nen doen door, in den geest als door „Do
Standaard" wordt aangegeven, do bedoelde
pcr->onen te plaatsen bij speciale onderdeden
waar ze een vreedzamer bestemming vinden.
Afdoende is die regeling natuurlijk echter
niet
erkiezingeu voor de Tneede Kamer.
Do Minister van Binnenlandsche Zaken:
Overwegende, dat de heeren mr. W. H. J.
Th. van Basten Batenburg en B. R. P. van
Vlijmen, ingevolge artikel "96 der Grondwet
van rechtswege het lidmaatschap van de
Tweede Kanier der Staten-Generaal hebben
verloren en dat derhalve ter vervulling van
de opengevallen plaatsen een verkiezing van
een lid van do Tweede Kamer der Staten-
Generaal moet plaats hebben in de kiesdis
tricten Eist en Veghel;
lneft goedgevonden 'te bepalen
dat do verkiezing in d© kiesdistricten Eist
011 Veghel zal plaats hebben op Dinsdag 13
Juni e.k., dat de stemming, zoo noodig, zal
plaats hebben op Dinsdag 20 Juni e.k. en de
herstemming, zoo noodig, op Dinsdag 27
Juni daaraanvolgende.
Reservekader.
Bij Kon. besluit is wijziging gebracht in
mg bezigheid heeft, en een lichaam, dat te
weinig beweging neemt, kunnen doen hij een
man, die oud genoeg is om beiter te weten,"
zeide hiji, toen hij langs de /bloeiende koren-
en tabaksvelden van rijn eigen welvarende
boerderij reed.
Drie dagen Later liet de Judge hem weer
roepen en vertelde hem precies hetzelfde niet
evenveel belangstelling en genot.
„3 a, iederen dag precies om twaalf uur
komt die rilling."
Na oen kort praatje sloop de dokter, in
plaats van zooals gewoonlijk weg te rijden,
den hoek van het liuis om, en r ep zacht Sy
phax.
De oude man kwam uit de wanne keuken,
waar hij lekker zat 'te 'braden in de met haan-
geur doortrokken hitte, en knikte glim
lachend tegen den vriend en geneesheer van
zijn meester.
De dokter verspilde nooit rijn woorden.
Hij viel dadelijk met de deur in huis.
„Syphax, zou je graag willen, dat je mees
ter beter werd?"
„Zeker, mijnheer, zeker, dat weet God."
Syphax keesk verbaasd.
„Nu," zei de dokter, „als jij en Minta al
les doen, wat ik je zal zeggen, zal liij beter
worden. Roep Minta."
