35 Jaargang. Zaterdag 1 Juli 1899. No. 9973. Eortuna's Lieveling. BÜITENLAm SCHIüDIH SCHE COUIIMNT. 8<e 7 Deze courant verschijnt dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen. Prijs per kwartaal: Voor Schiedam en V" 1 a a r d i n g e n 11. 1.25. Franco post 11. 1.65. Prijs per weekVoor Schiedam en Viaardingen 10 cent. Afzonderlijke nummers 2 cent. Abonnementen worden dagelijks aangenomen. Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een uur aan het bureau bezorgd zijn. Bureau Boterstraat 68. Prijs der Advertentiën: Van 17 regels 0.90iedere regel meer 12% cents. Reclames 30 cents per regel. Groote letters naar de plaats die zij innemen. Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven hier van ziin gratis aan het Bureau te bekomen. In de nummersdie Dinsdag- en Zaterdagavond verschijnen, worden zoogenaamde leleine advertentiën opgenomen tot den prijs van 40 cents per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen. Interc. Telefoon Ho. 133. Algemeen ovcrilciie. SCHIEDAM, 30 Juni '99. Eerst gisteravond brachten de Brussel sche bladen uitvoeriger mededeehngen over de ge vechten van den vorigen avond. Wij behoeven aan ons verbaal niet veel meer toe te voegenalleen blijkt het dat er ware geestdrift heerschte bij de betoogers, en dat gendarmerie, politie en brandweerlieden zeer onbarmhartig en ruw optraden. Trou wens, ook gisteren is daarvan blijk jegeven. Dat voor de sociaal-democraten liet gestor te bloed een strüdmiddel zou worden, was te denken. Nauwe! ijkwas de zitting geopend, of Defnet gaf zijn verlangen te kennen om de regeering te in-erpelleeren. over do maat regelen die de politie genomen had ter be scherming der neutrale zone, waarin het par lementsgebouw en de ministeries liggen. Het was weer zeer vol in de Kamer, maar niet op de tribtmes, waar op iedere rij slechts een bepaald aantal toeschouwers werd toege laten. Ook de perstribune werd zorgvuldig bewaakt. De zitting werd niet, zooals men gezegd had, door Beemaert, maar door baron Snoy gepresideerd. Dafnet dan wilde interpelleeren en de mi nister-president aam aardde de onmiddellijke discussie. Toen hij evenwel wilde spreken, werd hij door Furnémont, Vandervelde en anderen herhaaldelijk onderbroken. „Tijger! 'Moordenaar!" ziedaar eenige der lieflijke be namingen die Vandenpeereboom naar het hoofd werden geslingerd; ook de voorzitter moest het ontgelden. De minister eisohte dat men naar hem zou luisteren. Hij was overtuigd dat de meer derheid des lands met hem wasalle behou dende elementen in het land steunen, de re geering. Lorand daarentegen geloofde niet dat de behoudenden nooh de Koning aan Vajidenpeereboom's zijde stonden, en hij ver weet den minister dat hij de oppositie dreef tot oproer en bloedvergieten. Eindelijk hield de oppositie zich op een wenk van Vandervelde stil, en nu ontstond een geregeld debat, niet over de interpella tie, maar over de kieswet. De minister betoogde dat hij te kiezen had tusschen het enkelvoudig kiesrecht, waar van hij voorstander was, de evenredige ver tegenwoordiging en een overgangssysteem. Daar voor de twee eerste geen meerderheid te vinden zou»zijn geweest, haid hij het laat ste gekozen. Hij verweet de oppositie dat zij elk ontwerp zou bestreden hebben, wat Lorand en Demblon ontkenden; de laatste gaf zelfs de voorkeur aan den bastaanden toestand. Eindelijk kwam de minister weer op de ge beurtenissen van den vorigen avond. Hij vi r- klaarde dat de openbare maclit haar plicht had gedaan; er was ook behoorlijk gesom meerd. De politie en de gendarmes waren ruw aangevallen en hadden toen zij gekwetst waren, hun wapens gebruikt. De regeering Een Foolscha geschiedenis BOOK MARGAItETE VON LOGA. (Slot.) 7) Gedurende den zomer was Sboinski maar zelden op Dombrowo geweest; want graaf Czaiviin ontveinsde het geenszins dat hij zijn bezoeken ongaarne zag. Daarentegen had. het verliefde paartje een drukke briefwisseling onderhouden, waarin zij elkander steeds weer trouw beloofden. In den naherfst stond Sboinski, die sedert zijn verloving van den vroegen morgen tot den. laten avond arbeid de, bij de aardappelvelden die achter de schuur waren aangelegd eai keek naar het werk zijner arbeiders. „Mijnheer Sboinski," zei zijn rentmeester, die van het veld kwam, „wij zullen heel wat aardappelen over houden, ook al mesten wij veertig ossen voor den verkoop. En ljet vol gende jaar wordt onze heele oogst veel beter; rogge, tarwe, alles staat zoo dicht als een. bor stel. Het is prettig er naar te kijken; wij behoeven ons voor de buren niet te schar mendat is mijn meening." „En de mijne ook, beste Slaby," zei Sboin ski glimlachend, en hij draaide de punten zijner snor op. „Het volgende jaar nemen wij het tegen wien ook op. Ons puik land is immers ook niet uitgeput; het werd alleen tot nu tob slecht verzorgd, omdat er gebrek aan gereedschap "was. Maar kijk eens, is dat niet Schmoel, die daar op don weg van Dom- browo aankomt?" „Ja, het is Schmoel; hij heeft een bruin paard,pachter aan zijn karretje gebonden." Jk"3§Bi hem dat we een» plaatsvervanger noodig' hadden voor den WaUachijer die het epat heeft; die ia niet meerite gebruiken! zou de orde handhaven en des noods geweld met geweld beantwoorden. Vandervelde wilde graag gelooveu dat Père Boom, zooals deze beweerd had, eerlijk en onzelfzuchtig was, maar daarom was zijn fanatisme niet minder gevaarlijk. De min derheid zal in haar verzet volharden, orudat zij de meerderheid der natie achter zich heeft. Het partijversehil is uitgewischt. Vandervelde bestreed het ontwerp der re geering, die de ook door Woeste gevraagde verdaging had geweigerd. „Wij zullen een be roep doen op den Koning," besloot hij, „baat ook dit niet en zijn wij gedwongen deze Ka mer te verlaten, waar gij onze energie ge dood zult hebben, dan zullen we die weer vinden in het contact met het volk, dat wij zullen zeggen: De grondwet is gemaakt in naam van het volle. Aan het volk de verdedi ging er van!" Voor do onlusten stelde Vandervelde den minister verantwoordelijk. „Gij, mijnheer Vandenpeereboom, stelt u niet tevreden met den titel van minister van oorlog, gij zijt ge worden mmster van burgeroorlog!" Furnémont beweerde dat de gendarmes dronken waren geweest. Zij hadden een café 'kort en klein gehakt (inderdaad waren zij erg vreemd te keer gegaan in de Distillerie Ste. Gudule) en een journalist willen dooden. Maar hij stelde alleen den minister-president verantwoordel i j k Lorand sloot zich daarbij aan; hij verweet do regeering geen rekening te hebben ge- honden met de wenschen der linkerzijde, wel met die van rechtsch. Hij deed' een beroep op den Koning. „Als de Koning het ontwerp niet ver daagt, zal het volk het doen," riep Vander velde. Het debat werd nu steeds heftiger. Van denpeereboom wilde antwoorden, maar werd voortdurend door de socialisten onderbroken, die alleen wilden weten of er 's avonds weer gevodhten zou worden. De minister behoefde maar „ja" of „neen" te zeggen. Furnémont diende deze motie in „De Kamer, het krachtig afkeurende dat de regeering door het indienen van het wets ontwerp moordtooneelen heeft uitgelokt, gaat over tot de orde van den. dag." Vandervelde, Anseele, Demblon, Defnet vielen de regeering aan. Anseele gaf de mi nisters 's avonds rendee-vous in de Leuven straat; Defnet zei dat er 5000 mensclien vóór da Kamer sLonden. De motie-Fumémont werd met 87 tegen 31 stommen verworpen. Hubin d'eelde toen mede dat de linkerzijde allen parlementairen arbeid zal beletten, zoo lang zij geen voldoening heeft gekregen. Er ontstond toen weer een even groot la- waai als den vorigen dag, zoodat om half vijf de zitting moest worden geschorst. Intussdhen was werkelijk van twee uur af een groote menigte samengestroomd in den omtrek der Kamer. Aan abbé Daens werd een ovatie gebracht, en toen de socialistische afgevaardigden gedurende de schorsing bui ten verschenen en liet Park in kwamen, wei-- voor het werk. Dat paard van Schmoel lijkt mij "niet slecht toe." D© commissionair die intussdien naderbij was gekomen, boog van den weg af en reed naar het aardappelveld. „Goeden dag, mijnheer, goeden dag, mijn heer," begroette hij do beide mannen, ter wijl hij zijn muts afnam. „Hier is heb paard, een gezond sterk dier. Ik heb hét gekocht voor tweehonderd roebels als u mij geeft winst tien roebels en drie roebels voor den koetsier die het thuis verzorgt. Mooi is het paard en zonder gebrekenzoo'n werkpaard heeft mijnheer niet op heel Straszewo." „Schmoel, je bent weer aan 't opsnijden; het paard zal niet beter- en niet slechter zijn dan de meeste van mijn paardbn, niet waar, Slaby?" „De leeftijd komt uit," deelde de rentmees ter mee, die intussdien de tanden van het paard had onderzocht. Het werd samen met een paard van Stras zewo voor een kar gespannen en door een knecht voortgeleid om het te laten bekijken. Daar het goed liep en er inderdaad weinig op viel aan te merken, werd na eenig dingen de koop gesloten. Sohmool liet zijn wagentje bij hot aardappelveld staan en ging met Sbo inski heb huis binnen om de koopsom in ont vangst te nemen. „Pak een stoel en kom aan de tafel zitten, Schmoel," zei Sboinski, toon zij in de kamer- waren. Hij sloot zijn schrijftafel open, nam liet geld uit een lade en lei het voor den com missionair neer. Deze telde de banikjes nauw keurig na, onderwierp elk afzonderlijk aan een onderzoek, haalde een smerige leeren por tefeuille uit zijn manteljas te voorschijn, lei er het geld in en borg de portefeuille weer weg. „Wil je wat eten of een glas wijn, Schmoel?" vroeg Sboinski. „Eten? Wijn? Neen, dank u. Ik moet maken dab ik weg kom; vandaag is 't immers Vrijdag; voordat begint de sjabbes, i den zij met luide toejuichingen ontvangen. Demblon en zijn metgezellen hieven de Mar seillaise aan. Men riep „Dénusuon 1en zong „O Vandenpeereboom!" Om vijf uur kwam de gendarmerie opzet- tenzij werd met gejouw on gefluit ontvan gen. Een lieftig incident deed zich toen voor. De socialist Dedrée werd door een gendarme met een sabelhouw getroffen. Dit deed de verontwaardiging van het volk nog toene men, dat een dreigende houding begon aan te nemen. Furnémont sdu-eeuwde van het balkon der Kamer de menigte toe: „Weg met de die ven' Weg met do moordenaars1" Met groote moeite slaagden de gendarmes er ten slotte in de ruimte vóór het Kamer gebouw schoon te krijgen. Toen een gen- dal-me van zijn paard viel, ging er een ge juich uit het volle op. Om dien tijd werd in het gebouw de zit ting hervat. Desfrée zeide dat hij natie en regeering m kennis wilde stellen van wat hem overko men was. nij vertelde dat hij den naam van den gendarme die hem den sabelhouw had gegeven, aan een luitenant had gevraagd, maar deze had hem uitgelachen en een char ge bevolen. Hij eisohte dab die luitenant zou gestraft worden. Een geweldig rumoer ontstond nu. Cavrot dreigde Vandenpeereboom met de vuist en sdhold hem „Ellendeling". De socialisten schreeuwden, zongen en floten, en onder oor- verdoovend lawaai werd de zitting gesloten. Om zes uur vormde zich op straat een op tocht, die met liberale en socialistische afge vaardigden aan het hoofd de stad in trok naar de Groote Markt. De politie zorgde zoo veel doenlijk voor de circulatie, maar de trams konden toch slecht voortkomen. In het Park raakte men handgemeen met gen darmes, die met moeite door hun officieren weerhouden werden op het volk los te slaan. Inmiddels liet de burgemeester afkondigen dat samenscholingen van meer dan vijf per sonen verboden waren. Hoe moeilijk evenwel dit gobod te handhaven was, bleek 's avonds vóór liet Volkshuis, waar een groote meeting werd gehoudendaar spraken Eibers, Lekeu en ook eenige christen-democraten, die aan spoorden tot den strijd voor algemeen kies recht. Den geheelen avond had de politie daar de handen vol. Om 9 uur voerden de gendarmes eenige charges uit, die omstreeks tien uur met meer kracht nog herikaald werden. De gendarmerie trad! weer even gewelddadig op als de vorige avonden, getuigt de „Petit Bleu". Te gelijk werd gevochten in den omtrek van het Kamergebouw, in de Koningstraat en de Treurenbergstraat. De politie hield daar do gendarmes tegen en hield zelve zoo veel mogelijk de passage vrij. Om 'half elf echter werd daar hevig gevodhten. De stra ten weiden opgebroken, een soort barricade gevormd en de gendarmes met steenen ge gooid. Een der manifestanten kreeg een ge- moel ik zijn thuis. Maar een borrel zou ik met pleizicr drinken; ik beu niet lekker in mijn maag." Sboinski schelde den bediende en liet kum- mel brengen. Terwijl do commissionair zich een glas inschonk vroeg Sboinski: „je bent immers van Domhrowo gekomen, Schmoel? Wat is er voor nieuws „Goed dat mijnheel- me herinnert; anders had ik waarachtig vergeten u to geven den brief van de jonge gravin." „Een brief voor mij Geef hom gauw hier. Die had je mij meteen moeten gevenhet is bespottelijk dat je daar niet aan dacht," riep Sboinski uit, terwijl hij naar den commissio nair toe snelde. „Als ik had gegeven meteen heb briefje, zou misschien niet gesloten zijn de koop van het paard," grinnikte Schmoel, haalde een klein, rose briefje uit zijn vestzakje en reikte het Sboinski over. Deze liep er haastig mee naar het venster, opende het en las: „Stanislaus! Innig geliefde Stanislaus! „Het geluk is tot ons gekomen. Zóó over groot dat ik het nog altijd niet kan begrij pen, niet kan geloovcn. Je kadt een 'bedela res hef; het arme, afhankelijke meisje bezit nu vorstelijke rijkdommen. „Laat mij vertellen Ik» daA gekomen, is. Toen wij vandaag bij het ontbijt zaten, hoor den wij den hoorn van den postillon schette ren, en even daarna hield een extra-omni bus voor onze huisdeur stil. Stel je voorhet rijtuig bracht mijn lieven vader. Je zult je kunnen voorstellen hoe blij je Tania was toen zij den reeds dood gewaande zag. Jui chend drukte ik hem aan mijn hart, terwijl de tranen van verrukking mij- uit de oogen sprongen. Mijn vader was even ontroerd als ikhij zwoer dat hij mij nooit meer zou ver haten, dat liij van nu aan alleen voor zijn (kind wilde leven. Het geluk dait zich een tijd lang van mijn lieven, goeden vader had af; gewend, had hem voor al zijn ontberingen rijkelijk schadeloos gesteld. Hij vond in zijn weldigen sabelhouw over het hoofd. Bij de Kaasmarkt werd een tram aangerand. Om elf uur vond een hevige botsing plaats in do buurt van het Volkshuis, waar zich 50 politic-agenten hadden opgesteld; vier per sonen werden hier door sabelhouwen gewond De politic trad edit er veel bezadigder op dan de gendarmes. Intussdien waren er den geheelen avond reeds relletjes voorgekomen op de Grande Place. Daar vielen tegen 10 uur een dozijn sdhotan van beide zijden, waardoor eenige verwondingen werden opgeloopen. Aan de beurs werden een inspecteur, een gendarme en twee burgers gewond; m de Rolleubeekstraat kregen een heer en een da me sabelhouwen. De regeering neemt krasse maatregelen. Van versdiillcnde plaatsen worden troepen naar Brussel ontboden. Een gerucht gaat dat generaal Verstraele voor de schutterij 15000 „stakings"patronen zou hebben aangevraagd. Van hun kant richten de sodalisten een consultatie-bureau in voor hen die wegens de opstootjes vervolgd worden. Gisteravond verwachtte men een paar duizend man uit de Borinage, het middenpunt der mijnwer kersbeweging. De steenbakkers hebben beslo ten niet den 5en Juli, maar reeds Maandag het werk neer te leggen. In den Senaat heeft Piccard voorgesteld een gedaehtenwisseling te houden, om daar door een aanwijzing te geven aan het land, aan de ministers, en „misschien zelfs aan iemand die boven hen is gesteld. (Beweging.) De hertog van Ursel ontraadde dit. Hij zou niet weten op welke wijze liet moest ge schieden. Piccard drong niet verder aan. Do „Ind. Beige" bespreekt zeer kalm den politieken toestand. Het blad meent dat de ministerieele crisis feitelijk reeds begonnen is, dait het lcabinet-Vandenpeereboom van Woensdag af ten doode is opgeschreven. Maar één clericaal Kabinet aclit liet blad onder de gegeven omstandigheden mogelijk, nl. een ministerie onder De Lantsheere, de eenige die Woensdag een opredhte poging tot verzoening waagde, en wiens onpartijdige houding als Kamervoorzitter door de linker zijde steeds gewaardeerd is. Alleen een minis terie-De Lantsheere zou het ldesreahitoS>t- werp-Sch'ollaert kunnen intrekken zonder de crisis te verergeren. Vandenpeereboom kan dit nieit meer; in hem stelt het Parlement nooh het land meer eenig vertrouwen. Tegen Woeste en Beemaert bestaan per soonlijke bezwaren. De vraag is of hot niet reeds meer is dan een ministerieele crisis. Gemengde Medcdccllngcn. Het Lagerhuis heeft in tweede lezing de wetsvoordracht op de belastingheffing van de tieaden der geestelijken, aangenomen met 314 tegen 176 stemmen. Chamberlain doelde gisteren in het Engel - sclie Lagerhuis mede, dat geen andere voor grond in Brazilië diamanten die ontzaglijke waarde hadden. Een deel er van heeft vader reeds verkocht en er een som voor gekregen die voldoende is om het geld dat Komierow- ski je hoeft geleend, terug te betalen en onze toekomst te verzekeren. Ik vertelde vader van je, mijn eenige lieveling, van onze verlo ving, en hij zegende onze verbintenis. We moeten maar gauw trouwen, en dan komt je schoonvader bij ons wonen om voor altijd bij zijn kinderen te blijven. „Ach, de arme man heeft zooveel droevigs meegemaakthij ziet er zoo moe en ziek uit. Wij zullen hem verzorgenwij zullen alles doen wat wij kunnen om hem weer geheel te doen herstellen Stanislaus, je weet dat ik eens hoopte een leven van vreugde te leiden als een vlinder die van bloem tot bloem zweeft. Nu kunnen wij doen als die vlinder, en de bloemen waar wij op af vliegen, hee- ten: Warschau, Weenen, Parijs. Maar, niet waar, ebnige man, daar vliegen wij maar van tijd tot tijd heen? Wij doen wat wij ons voor genomen hebbenwij willen thuis vlijtig en spaarzaam zijn, opdat wij niet weer in ar moede en afhankelijkheid geraken. Wij heb ben beido leieren kennen; zij zijn te ver schrikkelijk! En kom nu, geliefde; kom snel naar mijn vader en naar do gewezen be delares, die nu een diamant-prinses is, naar je o zoo gelukkige Tania." „OngeloofelijkZou het waarlijk moge lijk zijn!" stamelde Sboinski. „Wat zou zijn onmogelijk?" vroeg de com missionair. „Dat is gekomen de broeder van den graaf uit Brazilië Heb ik hem toch ge zien met eigen oogen. Hij ziet er uit mager en geel als een levemeke." :„En dat vertel je mij nu eerst, Schmoel?" 7 -„Heeft me toch afgenomen de jonge gra vin de belofte dat ik niet eer zon. spreken over wat ik gezien heb op Dombrowo, voor dat ik had afgegeven het briefje. Schmoel heeft gehouden zijn leven lang zijn woord," stellen, dan die door president Kruger tij dens do eoferentie te Bloemfontein gedaan zijn, tot nog toe aan sir Alfred Milner zijn medegedeeld. Dat een schadeloosstelling' aan de Trans- vaakclie regeering was gevraagd voor de fa milie van Edgar die indertijd door een po litie-agent te Johannesburg werd doodgescho ten, geschiedde omdat dit zonder wettige re den was gebeuld. Men weet dat de agent indertijd is vrijge sproken. Von Miquel heeft aan een nationaal- liberalen afgevaardigde medegedeeld dat de Pruisische regeering vast besloten is het Huis van Afgevaardigden te ontbinden, indien de kanaalwet wordt verworpen. De wet komt zeker niet vóór half Augustus in behandeling. De Gothasche hofmaarschalk laat nu in de Staatscourant het gerucht tegenspreken dat de groothertog afstand zou doen van den troon. Grandmai.son vropg gisteren in de Fransche Kamer welke maatregelen de regeering denkt te nemen om de chefs van liet leger te ver dedigen tegen aanvallen van zekere bladen. Waldech-Rousseau verwees h°m naar het program der regeering. De tegenstanders van het ministerie Wal- deck-Rousseau hebben er iets nieuws op gevonden. Zij zeggen dat de wolf in de schaapskooi is, wantgeneraal De Galii- fet, de minister van oorlog, is de rechterhand van den hertog van Orleans. Een puur verzinsel. De »Soir" brengt onder den titel van sEen onwaarschijnlijk bericht" de mededeeling dat een hoog ambtenaar der veiligheidspolitie in een intiem gesprek zou bekend hebben dat ile regeeiiDg sinds 48 uur bekend is met den zelfmoord van Dreyfus aan boord der S f a x. Mevrouw Dreyfus is te Rennes met waar digheid en sympathie begroet. Zij is geïnter viewd door Chincholle, aan wien zij vertelde dat haar kinderen nog altijd denken dat hun vader op expeditie is. Van de S f a x is nog niets met zekerheid bekend. Men schryft aan generaal De Gallifet het voornemen toe Picquart's herstel in het leger te verlangen. Als reden om de beslissing van den raad van enquête te laten vernietigen, zou de minister willen aanvoeren dat Pic- quart door den raad van enquête van Tunis, niet door dien van Parijs behoorde berecht te worden. De ïLiberté" zegt dat Laferrière eerstdaags als gouverneur-generaal van Algerië zal worden vervangen door Jonnarts, vroeger minister van openbare werken. De socialist Morgari vroeg in de Italiaan- sclie Kamer vermindering der civiele lijst des Konings ten einde de arbeidersloonen te kunnen verhoogen. Sboinski rende naar de deur, rukte die open en riep: „Antek Aaitek!" „Wat belieft mijnheer?" antwoordde deze int het portaal. „Loop gauw naar Kuba. Hij moet dadelijk inspannen; ik moet naar Dombrowo. En kom dan meteen terug en breng mij mijn zwart pak." Sboingld sloot de deur weer en liep onrus tig door de kamer. „Do mensehen op Dombrowo vertellen dat de vader der jonge gravin heeft meegebracht uit Brazilië heidensdh veel geld," zei de com missionair. „Du.-, is uitgekomen wat ik altijd heb gezegdde heer van Straszewo is de he veling van For tuna; hij zal nog worden schatrijk." „Wat weet jij van Fortuna af?" lachte Sboinski. „Ik zou niet kennen Fortuna? Ze is im-" mers de eenige van alle goden en godinnen die ik onthouden heb, omdat rij mij altijd liet beste beviel," verklaarde Schmoel. „Maar nu moet ik weg; het is waarlijk hoog tijd. Mijnheer, mag ik meenemen op mijn wagen een paar maten aardappelen en een maat haver als belooning voor de goede boodschap die ik u hob gebracht?" „Laad je wagen maar zoo vol als je wilt, Schmoel. Zeg aan Slaby dat ik het goed vind." „Dank n vriendelijk. Goeden avond, mijn heer." Sclimoel stond op en schoot, zoo vlug als zijn platvoeten het vergunden, de kamer uit en over het erf naar de schuur, waar de rentmeester nog stond. „Die Sboinski is er maar weer bovenop," bromde hij onder'het loopen. „Hij is net een kat, die altijd terecht komt op rijn pooten, al valt zo ook naar beneden van nog zoo'n hoogte. Mij is 'b al lang goed; zal ik nog verdienen op.,Straszewo menigen roebel."

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Schiedamsche Courant | 1899 | | pagina 1