53"e Jaargang. Zaterdag 8 Juli 1899. No. 9979. OIECUSSLAVEN, Kennisgeving. BUITENLAND. BINNENLAND. SCHIEDAMSCHE COURANT Deze courant verschijnt dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen. Prijs per kwartaal: Voor Schiedam en Vlaardingen fl. 1,25. Franco per post fl. 1.65. Prijs per weekVoor Schiedam en Vlaardingen 10 cent. Afzonderlijke nummers 2 cent. Abonnementen worden dagelijks aangenomen. Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een uur aan het bureau bezorgd zijn. Bureau: Beterstraat 68. iljMiii.ii iiimiiTiiVtitóiiibii!) Prijs der Advertentiën: van 1—7 regels 90 cents; iedere regel meer lSVa cents. Reclames 30 cents per regel. Groote letters naar de plaats die zij innemen. Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven hier van zijn gratis aan het Bureau te bekomen. In de nummers, die Dinsdag- en Zaterdagavond verschijnen, -worden zoogenaamde hleine advertentiën. opgenomen tot den prijs van 40 cents per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen. Interc. Telefoon Xo. 123. *V*ss i Inrichtingen welhc gevaar, schade of hinder hunnen veroorzaken. Burgemeester en wethouders tan Schiedam Gelet op de bepalingen der Hinderwet Geven kennis aan de ingezetenen, dat op lieden aan IC. MALTHA en zijne rechtver krijgenden vergunning verleend is tot oprich ting van een slachterij in het pand ann de Hoogstraat no. 8, kadaster sectie B. no. 2899. Schiedam, den 6den Juli 1899. Burgemestier en wethouders voornoemd VERSTEEG. De secretaris VERNÈDE. BURGEMEESTER en WETHOUDERS van Schiedam roepen op sollicitanten naar de betrekkingen van lo. "Geneesheer-directeur van het Stads-Ziekenhuis. Jaarwedde t ïSO. 2o, Gemeente-geneeskundige, belast met de behandeling der behoeftigen in een derde deel dezer gemeente. Jaarwedde fdOO. Sollicilatiën, op zegel, vóór 17 Juli a.s. in te zenden aan den Burgemeester. Schiedam, 7 Juli 1899. Burgemeester en Wethouders van Schiedam. VERSTEEG. De secretaris VERNÈDE. Algemeen ovcrKicht. SCHIEDAM, 7 Juli '99. Mr. Labori heeft Hennes verlaten; mr. Demange is er gebleven om zijn cliënt vor der bij te staan, van wien Louis Havet, het lid van het Instituut in de „Siècle" ge tuigt: „Dreyfus is normaal en zal spoedig de nieuwe zee van feiten hebben verzwol gen. Zijn taaie soldatenziel, do ziel van een Elzasser Israëliet, zal de verschrikkingen der gebeurtenissen die hem nog onbekend zijn, te boven komen. Hij zal voor den krijgsraad optreden als aanklager en zonder vrees spreken. Toen Lebon hem in 1896 twee maanden lang in de boeien deed slaan, leed Dreyfus aan koorts. Maar men zal zien dat de S f a x niet de schaduw van een mensch heeft teruggebracht. Hij, dien kolo nel Picquart heeft gered, is een man, een krachtige, flinke man, die morgen Fransche soldaten zou kunnen aanvoeren." Havet stipt hier de ergerlijke wreedheid van Lebon aan. In dit verband is het wel eigenaardig in de „Temps" te lezen dat de behandeling van den gevangene van het Duivelseiland zich volkomen gericht heeft naar het verloop der revisie-campagne. Stonden de kansen op revisie gunstig, dan werd hij goed behandeldscheen er van de revisie niets te komen, dan was het mis. Het ergst verging het Dreyfus toen zijn zaak voor het Hof van Cassatie in vereende DOOS AMYIE READE. 6) Er waren tijden geweest toen Lei la Gur- ney haar leven zonder één znclit zou hebben prijs gegevendagen waarop geen licht (looi de duisternis soheen te brekenuren waarin ihaar eenzame smart te zwaar scheen om te dragen. Willig zou zij in die dagen haar leven hebben gelaten, maar nu was zij an ders. Heb was of er plotseling iets over haar ■was gekomen, juist als d© zon die na den storm haar stralen soliiet. Wa die verandering niet te danken aan don jongen, knappen man die haar een zoo groote bewondering had ingeboezemd? Zij wat, zelve verbaasd dat zij zooveel belang stelling voor hem koesterde, en dat zij zijn bekoorlijken glimlach en zijn vriendelijke, hartelijke woorden niet kon vergeten. Het was d© eerste sprank van liefde, maar zij wist dat nog niet, nu het nog maar een. aangename droom was. Maar eens zou het ■wonder aan den dag treden, en de knop splij ten en haar blaadjes openen voor heb zonne licht, en dan zou het bloesems dragen in al ue schoonheid van ware liefde. Maar nu zou zij gelachen hebben, wanneer Cupido haar had ingefluisterd: „Het is liefde." Leila Gurney was ©ven achttien jaren; haar leven was verre van gelulakïg geweest y'erdriet had een veel grooter aandeel in zitting kwam. Toen dacht hij dat alles ver loren was; verscheiden weken lang was hij geheel terneergeslagen. Maar nooit liet hij den moed geheel zakken. Zijn voedsel was gewoonlijk afschuwelijkde brieven van zijn vrouw werden achtergehoudenzelfs het gebruik van melk werd hem geweigerd kortom, hij werd behandeld als de gemeen ste galeiboef. Ook zijn eigen brieven werden niet bezorgd. Do familie beeft nu een klacht ingediend wegens het verdonkere manen van een brief van Dreyfus aan mr. Demange, zijn verdediger. Zelfs zijn dag boek werd hem ontnomen. Bij die hel vergeleken, is de gevangenis te Hennes een paradijs. De ongelukkige lij der ziet er eiken dag zijn vrouw telkens op een ander uur, om oploopjes op straat te vermijden; ook zijn broers en zijn vrouws familie, en natuurlijk zijn rechtsgeleerde raadslieden, mogen hem bezoeken. De ge vangene eet en slaapt goed. Wanneer hij geen bezoek heeft, bestudeert hij zijn pro ces, waarvoor heel wat komt kijken. Hij mag spreken met de militairen om hem, niet echter niet zijn bewakers die het strik te bevel hebben niet met noch over Dreyfus te spreken of op diens vragen te antwoor den. Tot nu toe is liet te Renues zeer rustig. Tegeu 14 Juli, den nationalcn feestdag, wordt echter door Dreyfus' tegenstanders, die in de meerderheid zijn in de stad, een feestmaal voorbereid. Oorspronkelijk was dit een denkbeeld van voorstanders der re visie die nu evenwel hunnerzijds liet plan hebben laten varen. Sommige bladen hebben gesproken van een aanslag op Dreyfus' leven aan boord van de S f a x kort vóórdat de gevangene te Quiberon ontscheept werd. De patrijs poort van zijn hut zou verbrijzeld en Drey fus licht in het gelaat gewond zijn. Van het geheele verhaal schijnt alleen dit waar, dat op den avond der ontscheping de patrijs poort gebroken is. De Transvaalsche "Volksraad heeft giste ren een geheime zitting gehouden, die er belangrijk toe zal bijdragen om de crisis op te lossen. Reeds heeft het resultaat de zer zitting de spanning zeer doen verminde ren. In deze zitting zijn nl. de voorstellen goedgekeurd, die gesteund worden door de regeeringen der Kaapkolonie en van den Oranje-Vrijstaat, en waarin het kiesrecht wordt toegestaan na een verblijf van zeven jaren in het land, waarbij aan de nieuwe kiesgerechtigden de keus zal worden gela ten om zich te laten naturaliseeren. Deze bepaling zal terugwerkende kracht hebben voor hen, die voor 1898 in Trans vaal kwamen. De Kapenaars Hofmeyr en Herlioldt, aan wie deze uitkomst goeddeels te danken is, gaan heden naar Bloemfontein terug. On derweg zullen zij Johannesburg bezoeken. De vraag is nu wat de Engelsehe regee ring zal doen. De Londensche imperialist!, sche bladen blijven de inwilliging van sir A. Milne's eischen verlangen, en waar de minister van Indië, Hamilton, Woensdag nog te Chiswick in een redevoering sprak van „een toestand die aan slavernij grenst", waarin volgens hem de TJitlanders leven, valt de verzoeningsgezindheid van Engel- sche zijde waarlijk niet te loven. haar loven gehad dan vreugd© of onschuldig vermaak, waarop de jeugd aanspraak mag maken. Haar vadia-, Charles Gurney, wais een zeer welgesteld effecten-makelaar geweest en bewoonde ©an mooi huis in Weymouthstreet, Portland Place. Toen Leila en haar broer Tom, die twee jaar jonger was, kinderen wa ren, leefden zij in weelde en kregen van hun vader al wat hun hart begeerde. Hij had' de middelbare leeftijd reeds over schreden, toen hij zijn schoone bruid naar Weymoutkstreet bracht. Maar geen jong minnaar kon de lielft der liefde en zorg voor zijn meisje hebben getoond, die Charles Gur- ney voor zijn jong vrouwtje had. Haar wen- schen golden bij 'hem in de eerste plaats; het was de lust zijns levens, aan al haar gril len, al haar luimen te voldoen. Niets was hem te veel om haar dank te verdienen of een glimlach op haar lippen to lokken. Hij was blind voor al haar gebreken, en teen hij bemerkte dat zij lieven- vermaak zocht bui tenshuis dan aan den liuiselijkon haard', en dat do bewondering van anderen haar groo ter genoegen deed dan zijn oprechte liefde, wist hij zich zelf wijs te maken dat dit slechts „natuurlijk" was voor een zoo jonge en schoone vrouw, en zonder tegenspraak stem de hij in alle® toe wat haar gelukkig kon maken. Zij was zijn leven, zijn alles, en toen hem een dochter geboren was, schonk hij deze niets van de liefde die hij verschuldigd dacht te zijn aan de moeder. Zijn liefde voor het kind was groot omdat het haar kind was, maar zijn docbertj© mocht niet de aan haar moeder toekomende zorgen opeischen. Intussehen heeft de regeering berichten ontvangen over de conferentie te Bloemfon tein. Gisteren deelde Chamberlain in het Lagerhuis mede, dat hij berichten van sir A. Milner ontvangen had, maar dat diens aantcekeningen over de conferentie te Bloemfontein aan de regcering der Z.-A. Republiek zijn onderworpen, zoo noodig ter verbetering, en dientengevolge nog niet fi naal zijn vastgesteld. De minister was niet voornemens andere stukken to publicceren ouder dc tegenwoor dige omstandigheden, terwijl de onderhan delingen, hoewel niet officieel, worden voortgezet, en zoolang de resultaten daar van nog niet hekend zijn. Voorts deelde Chamberlain mede, dat liij van sir Alfred Milner vernomen had, dat de minister-president der Kaapkolonie, Selireiner, gaarne bekend zag gemaakt, dat de regeering der kolonie verschillende raad gevingen had gericht tot sir Alfred Milner, en alleen heeft afgezien van het richten van een formeele mededeeling aan de En- gelscho regeering, omdat zij overtuigd is, dat haar inzichten aan die regeering be kend zijn. Gemengde IBededecUngcn. Austin, de liberale Eugelscho Common, die wegens verschil van meening met de li berale vereeuiging over de matigheidsquaes- tie zijn mandaat ter beschikking zijner kie zers had gesteld, is in zijn district in het Lagerhuis herkozen. De linkerzijde van de beide Belgische Kamers heeft gisteren, in een vcreenigde vergadering den toestand besproken en een pang besloten het verbond togen de regee ring in zake het kiesrecht te handhaven. De socialisten hebben besloten terstond te gaan werken voor de verkiezingen in 1900. In de kiesrecht-commissie uit de Kamer zijn nu door de rechterzijde gekozen Woes te, Helleputte, Ligy, Hoyois en Heuvel- mans als voorstanders van liet uninominaal kiesrecht en De Smet, Do Lantsheere, Tack, Bilaut en Dc Trooz als voorstanders van evenredige vertegenwoordiging. Destrée, Vandervelde, Furnémont en Fléchet hebben een voorstel ingediend om de verkiezingen van. Mei over te brengen naar den laatsten Zondag van October. Ook dit voorstel is naar de commissie verwezen. Volgens de „Figaro" zal generaal Galli- fet op 14 Juli niet de troepen inspecteeren. Al is hij generaal geweest, nu hij gepen sioneerd is, behoort hij tot de burger-minis ters van oorlog. Hij zal zich dus op de tri bune bij president Loubet bevinden, ter wijl voor generaal Zurlinden zal gepara deerd worden. Weer gaat het gerucht dat generaal Fau- re-Biguet generaal Zurlinden als gouver neur van Parijs zal opvolgen. Zurlinden zou het bevel krijgen over een legercorps. Terwijl Yves Guyot en Jaurès in Dérou- Iède's volte-face een de-huik-naar-den- wiud-liangen zien, neemt Gabriël Monod het voor hem op en gelooft, o. i. terecht, aan Déroulède's goede trouw. Deze lieeft zijn verklaring van St. Cloud nog eens her haald tegenover een medewerker der „Pa trio". Quesnay de Beaurepaire antwoordt op Haar man had gewild dat het- kind Ida zou heeten, omdat het de naam zijner moeder was geweest, en haar nagedachtenis bij hem in hooge waarde stondmaar zijn vrouw had haar zin gezet op Leila, en zooals op alle punten wist zij door te zetten dat het kind bij den doop den naam Leila ontving. Haar egoïsme was zóó groot dab zij zelfs niet wilde dat de door hem gekozen naam achter dien van haar keuze werd gevoegd. Het denkbeeld dab haar man zich hiermede bemoeide, hinderde haar reeds; daarbij, wat kon liaar z ij n moeder schelen? Nooit was het bij haar opgekomen dat liefde voor den zoon noodzakelijk medebracht zekeren eerbied voor de vrouw die hij moeder noem de. In weerwil van al zijn liefde en zorg, van al zijn pogingen om haar leven voort durend zonnig te maken, wilde zij hem niet ter wille zijn door haar kind, en het zijne, den naam te geven dien liij zoo lief had. In het eerst hinderde haar weigering hem ge weldig, maar alle wrevelige gedachten die in zijn brein oprezen, weerde hij terstond. Ten slotte had een vrouw het volle reclit om haai' dochter den naam te geven die haar leek, en Leila was zeer poëtisch en zeer lief. Zoo trok dit wolkje over. Eén. hoop koesterde hij evenwel, en dat was dat het kind het middel zou zijn om zijn vrouw meer aan has? liuis te binden. Hij stelde zoo hoogen prijs op huiselijk leven dat de voortdurende rondedans van vermaken zijn bestaan vergiftigde. Maar liij moest onder vinden dat de komst van dit kind niet de minste verandering bracht in het vroolijko leventje der moeder, en toen twee jaar later zijn ontmaskering door de „Figaro" in de „Echo de Paris" met een kostelijke verza meling scheldwoorden aan het adres der jo den en der vrijmetselaars. Gisteren stonden 32 personen die bij de wedrennen te Auteuil hadden gemanifes teerd, terecht voor den vrederechter te Ncuilly. Onder hen was ook de overste De Kergariou die zeer onhebbelijk optrad, den vrederechter brutaal vroeg harder te spre ken en er zich over beklaagde dat bij niet overeenkomstig zijn rang, voor een krijgs raad was gedaagd die liem zeker vrijgespro ken en zijn gedrag geprezen zou hebben. Hij ontkende overigens „Panama" of „Weg met Loubet!" geschreeuwd te hebben. Hij had alleen geroepen: „Leve het leger!" Keizer Wilhelm heeft gisteren in de ha ven van Bergen het Duitseho schoolschip G n e i s e n a u en het Fransche idem Iphigénie bezocht en hij den Duit- schcn consul gedineerd. Gisteren hebben de arbeiders van Wee- nen een betooging gehouden tegen burge meester Lueger, die hen onlangs „schel men" en „dievenpak" heeft genoemd. Eerst waren de betoogeis humoristisch; zij rie pen elkaar lachend toe„Bonjour, dieven pak Maar toen er een paar gearresteerd werden, die „Weg met Lueger!" riepen, werd die kreet meer algemeen. Er kwamen hier en daar botsingen voor met politie; verscheiden arrestaties vonden plaats. Het regende dat het goot. Woensdagavond weer relletjes te Barce lona. De gendarmes werden met revolvers beschoten. Drie gendarmes en verscheiden manifestanten werden gewond. Achttien personen werden gearresteerd. Om midder nacht was de orde hersteld. Volgens geruch ten zou gisteren de staat van beleg worden afgekondigd. En Silvela verklaart dat het te Barcelo na rustig is. Er hebben geruchten gcloopen van een oproer te Sofia; liet paleis van den vorst zou door troepen bewaakt worden. Dit spreekt de „Agence Bulgare" echter beslist tegen. Een en ander wordt kwaadwillige verzinsels genoemd. In het geheele land en ook te Sofia is het rustig. Gisteren is een aanslag gedaan op het le ven van cx-koning Milan van Servië. De da der, die verscheiden schoten loste op Milan die in een rijtuig reed, is gevangen geno men. Milan werd licht gewond in den rug, maar kou terstond na het gebeurde in liet paleis verschillende belangstellenden, waar onder de leden van het diplomatieke corps, ontvangen. Ook is een aanslag gepleegd op den emir van Afghanistan. Een generaal werd door het; schob getroffen. De dader is een Af ghaan, die wellicht gehandeld heeft op aan stoken van den broeder van den emir, Isaak Khan, dis ook beproefd heeft een kok om te koopen, ten einde den emir te ver giftigen. De kok werd ter dood gebracht; Isaak Khan vluchtte naar Russisch Cen traal-Azië. Kon, Mil. Academie. De uitslag tan de gehouden overgangs een jongen, Tom, geboren was, zag hij tot zijn onuitsprekelijke smart dat de twee kin deren opgroeiden, geheel overgelaten aan de zorg van dienstboden. Ernstiger leed evenwel was op handen. Zijn inkomen, hoe groot ook, was niet toe reikend voor voortdurende buitensporighe den, en op een leeftijd waarop liij meer rust had belmoren te genieten, moest hij zijn werkkracht verdubbelen en harder wer ken om aan de aanhoudende eischen to kun nen voldoen, die de schulden zijner vrouw hem-stelden. Op 't laatst nam hij een com pagnon om hem te helpen, en een tijd lang schenen de zaken beter te gaan, zoodat Charles Gumey hoopte, weer een vermogen te verwerven voor de vrouw die hem liet zwoegen opdat zij kon verkwisten en pret maken. Maar een zeer donkere dag naderde, een dag waarop hij, thuis komende, zijn vrouw gevloden vond heengegaan, verachting en ellende tegemoet, ontheiligende den hei ligen naam van vrouw, een vloek op zich ladende en een bijna te zware schande ach terlatende voor haar man en haar ongeluk kige kinderen. Zij had de voorkeur gegeven aan den compagnon van haar echtgenoot boven zijn oprechte liefde en zijn huis. De slanke, knappe, schitterende Herbert Clifford had zich gesteld tusschen haar en hen, die haar zoo toeder hadden bemind. Met vleiende glimlachjes had de verlei der haar van haar plicht afgetrokken; hij had haar overreed door gehuichelde woor den van liefde. Voor hem beteekeude het examens voor de artilierie en genie is als volgt Van het 2e naar het 3e studiejaar gaan over: Artillerie hier te lande: J F. Quanjer, G. Dooi man, J. E, Haitsma Muiier, J. A. Ten Klooster, H. J. J. M. Koretnans, L. E. Orn- stein, O. C. Pels Rijcken, jhr. K. F. Quarles van Uflbrd, N. P. A. Du Quesne van Bru- chein, D. van Riemsdijk, J. S. Ch. Rink, M. J. W. Roldanus, II. J. van Veen, W. M. Visser, \V. M. W. De Wit, E. Wijtema. Aitilierie Oost-Indië: E. 1). B, Mans, J. Th. W. Boxman, W. P. J. K. Brunet de Rocliebiune, J. Groenhof, A, J. C. Jonquière, J. li. L, De Koningh, G. E. "Vau Lier, A. F. van der Mijll Dekker, G, J. Pitlo, H. W. Verment. Genie hier te landeC. E. Blaauw, A. M. De Blauw, J. Hardeman, H. Heetjans, A. T. A. Heyting, G. H. Th, Ragay, J. H. Ever wijn Ruckert. Genie Oost-lndiéL. J. Harmsen. Van het le naar liet 2e studiejaar gaan over Artillerie hier te lande: Th. A. Poerée, J. H. Carstens, II. J. van der Grinten, J. P, de Man, J, Oostrijck, F. S. op ten Noort, B. Poitheine, J. H.-Roog, S. Sehildermao, W. F. Sillevis, Th. J. H. Steur, jhr. W. L. J, A. van Spengler, W. R. van der Weide, J. 11. "Westerveld. Artillerie Oost-IndiëII. A. M. Gerth van Wijk, IC.. Bool, E. van Drummeien, J. P, Enklaar, R. N. Uaremaker, J. W. Peppeiman van Kampen, R. Schuursma, W.F. de Vaynes van Brakell Buys, H. G. van "Vierssen, D. L. N. Vink. Genie hier te landeW. N. Becking, G. A. Meijer, J. A. H. Pei'eij, J. Reijsenbach, P. J. Stuitje. Genie Oost-Indië: IJ. W. Kramers, L. S waab. Twee cadetten hebben wegens ziekte niet aan het examen deelgenomen. Deloyale concurrentie. Aan den minister van justitie is een adres verzonden waarin de onderteekenaars, allen fabrikanten in Nederland gevestigd, als hunne overtuiging uitspreken, dat de deloyale con currentie hier te lande nog niet op afdoende wjjze bestreden wordt, noch kan worden. Naar de meening van adressanten is het niettemin onbetwistbaar, dat het belang van handel en nijverheid eene afdoende onder drukking van de deloyale concurrentie drin gend eischt, waarom zij den Minister dringend verzoeken in overweging te nemen, of niet een wetsvoorstel tot bestrijding der deloyale concurrentie door de Regeering zou kunnen worden voorbereid, en of niet inmiddels door eene aanvulling van het Wetboek van Straf recht althans gedeeltelijke verbetering in den tegenwoordigen toestand gebracht zou kunnen worden. Het adres draagt de volgende onderte keningen: Nederlandsehe GLt- en Spiritus fabriek, Delft; Fransch-HollandscheOliefabrie- ken Calvé-Delft, Delft; Ljjm- en Gelatine- fabiiek jDelft", Delft; Koninklijke Stoom weverij, Nijverdal; C. J, van Houten Zoon» Weesp; H. Vettewinkel Zonen, Amster dam; Verkade Comp., Zaandam; deLeid- sche Katoen-Maatschappij, Leiden; Tielemnn Dros, Leiden; de Stearinekaarsenfabiiek nGouda", Gouda; Goedewagen &Zoon, Gouda; Glasfabriek Leerdam, Leerdam; W. Sanders Tzn., Renkum; Graas Mutsaerts Zonen, niets dat zij haar huisgezin ifferde en haar kinderen. Hij bekommerde ^r zich niet om of zij in later jaren hem zou vloeken omdat hij haar had geleerd te zondigen. Zij zou onteerd zijn voor altijd, dat wist hij maar het genoegen zou zijn deel zijn, het berouw het hare. Zij vergat dat de vergelding zou komen. Zijn mooie woorden deden haar voorbijzien dat er een dag zou komen waarop de ellen deling zijn slachtoffer moede zou zijn, en haar alleen zou laten staan tegenover de koude wreedheid der wereld als een vrouw wie het brandmerk der schande van. een trouwelooze echtgenoote, een onteerde moe der op het voorhoofd was gedrukt. Leila Gurney was vijftien jaar en haar broer Tom dertien, toen deze vreeselijko slag hen trof. Beiden waren oud genoeg om het verschrikkelijke van hun toestand te begrijpen. Wel werd hun zeker medegevoel getoond met het verlies hunner moeder, maar het was niet dat medelijden dat bu ren plegen te toouer. wanneer de dood kin deren in rouw heeft gedompeld over hen die zij liefhadden. Het waren geen teedere woorden, geen handdrukken, geen oogen door een floers van tranen beneveld, geen aanbiedingen van hulp voor de verlaten kinderen. Do mensehen die zulke warme vrienden van hun moeder waren geweest, hadden erg met hen te doen, maar zij hielden zichzelf op een afstand en zorgden er voor dat hun kinderen hetzelfde deden. (Wordt vervolgd.} vf/ik

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Schiedamsche Courant | 1899 | | pagina 1