53"e Jaargang.
Zaterdag 8 Juli 1899.
No. 9979.
OIECUSSLAVEN,
Kennisgeving.
BUITENLAND.
BINNENLAND.
SCHIEDAMSCHE COURANT
Deze courant verschijnt dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Prijs per kwartaal: Voor Schiedam en Vlaardingen fl. 1,25. Franco
per post fl. 1.65.
Prijs per weekVoor Schiedam en Vlaardingen 10 cent.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een uur
aan het bureau bezorgd zijn.
Bureau: Beterstraat 68.
iljMiii.ii iiimiiTiiVtitóiiibii!)
Prijs der Advertentiën: van 1—7 regels 90 cents; iedere regel
meer lSVa cents. Reclames 30 cents per regel. Groote letters naar de plaats die zij
innemen.
Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven hier
van zijn gratis aan het Bureau te bekomen.
In de nummers, die Dinsdag- en Zaterdagavond verschijnen, -worden
zoogenaamde hleine advertentiën. opgenomen tot den prijs van 40 cents
per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
Interc. Telefoon Xo. 123.
*V*ss
i
Inrichtingen welhc gevaar, schade of
hinder hunnen veroorzaken.
Burgemeester en wethouders
tan Schiedam
Gelet op de bepalingen der Hinderwet
Geven kennis aan de ingezetenen, dat op
lieden aan IC. MALTHA en zijne rechtver
krijgenden vergunning verleend is tot oprich
ting van een slachterij in het pand ann de
Hoogstraat no. 8, kadaster sectie B. no. 2899.
Schiedam, den 6den Juli 1899.
Burgemestier en wethouders voornoemd
VERSTEEG.
De secretaris
VERNÈDE.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS van
Schiedam roepen op sollicitanten naar
de betrekkingen van
lo. "Geneesheer-directeur van het
Stads-Ziekenhuis. Jaarwedde t ïSO.
2o, Gemeente-geneeskundige, belast
met de behandeling der behoeftigen
in een derde deel dezer gemeente.
Jaarwedde fdOO.
Sollicilatiën, op zegel, vóór 17 Juli a.s. in
te zenden aan den Burgemeester.
Schiedam, 7 Juli 1899.
Burgemeester en Wethouders van Schiedam.
VERSTEEG.
De secretaris
VERNÈDE.
Algemeen ovcrKicht.
SCHIEDAM, 7 Juli '99.
Mr. Labori heeft Hennes verlaten; mr.
Demange is er gebleven om zijn cliënt vor
der bij te staan, van wien Louis Havet, het
lid van het Instituut in de „Siècle" ge
tuigt: „Dreyfus is normaal en zal spoedig
de nieuwe zee van feiten hebben verzwol
gen. Zijn taaie soldatenziel, do ziel van een
Elzasser Israëliet, zal de verschrikkingen
der gebeurtenissen die hem nog onbekend
zijn, te boven komen. Hij zal voor den
krijgsraad optreden als aanklager en zonder
vrees spreken. Toen Lebon hem in 1896
twee maanden lang in de boeien deed slaan,
leed Dreyfus aan koorts. Maar men zal zien
dat de S f a x niet de schaduw van een
mensch heeft teruggebracht. Hij, dien kolo
nel Picquart heeft gered, is een man, een
krachtige, flinke man, die morgen Fransche
soldaten zou kunnen aanvoeren."
Havet stipt hier de ergerlijke wreedheid
van Lebon aan. In dit verband is het wel
eigenaardig in de „Temps" te lezen dat de
behandeling van den gevangene van het
Duivelseiland zich volkomen gericht heeft
naar het verloop der revisie-campagne.
Stonden de kansen op revisie gunstig, dan
werd hij goed behandeldscheen er van de
revisie niets te komen, dan was het mis.
Het ergst verging het Dreyfus toen zijn
zaak voor het Hof van Cassatie in vereende
DOOS
AMYIE READE.
6)
Er waren tijden geweest toen Lei la Gur-
ney haar leven zonder één znclit zou hebben
prijs gegevendagen waarop geen licht (looi
de duisternis soheen te brekenuren waarin
ihaar eenzame smart te zwaar scheen om te
dragen. Willig zou zij in die dagen haar
leven hebben gelaten, maar nu was zij an
ders. Heb was of er plotseling iets over haar
■was gekomen, juist als d© zon die na den
storm haar stralen soliiet.
Wa die verandering niet te danken aan
don jongen, knappen man die haar een zoo
groote bewondering had ingeboezemd? Zij
wat, zelve verbaasd dat zij zooveel belang
stelling voor hem koesterde, en dat zij zijn
bekoorlijken glimlach en zijn vriendelijke,
hartelijke woorden niet kon vergeten.
Het was d© eerste sprank van liefde, maar
zij wist dat nog niet, nu het nog maar een.
aangename droom was. Maar eens zou het
■wonder aan den dag treden, en de knop splij
ten en haar blaadjes openen voor heb zonne
licht, en dan zou het bloesems dragen in al
ue schoonheid van ware liefde.
Maar nu zou zij gelachen hebben, wanneer
Cupido haar had ingefluisterd: „Het is
liefde."
Leila Gurney was ©ven achttien jaren;
haar leven was verre van gelulakïg geweest
y'erdriet had een veel grooter aandeel in
zitting kwam. Toen dacht hij dat alles ver
loren was; verscheiden weken lang was hij
geheel terneergeslagen. Maar nooit liet hij
den moed geheel zakken. Zijn voedsel was
gewoonlijk afschuwelijkde brieven van
zijn vrouw werden achtergehoudenzelfs
het gebruik van melk werd hem geweigerd
kortom, hij werd behandeld als de gemeen
ste galeiboef. Ook zijn eigen brieven werden
niet bezorgd. Do familie beeft nu een
klacht ingediend wegens het verdonkere
manen van een brief van Dreyfus aan mr.
Demange, zijn verdediger. Zelfs zijn dag
boek werd hem ontnomen.
Bij die hel vergeleken, is de gevangenis
te Hennes een paradijs. De ongelukkige lij
der ziet er eiken dag zijn vrouw telkens
op een ander uur, om oploopjes op straat te
vermijden; ook zijn broers en zijn vrouws
familie, en natuurlijk zijn rechtsgeleerde
raadslieden, mogen hem bezoeken. De ge
vangene eet en slaapt goed. Wanneer hij
geen bezoek heeft, bestudeert hij zijn pro
ces, waarvoor heel wat komt kijken. Hij
mag spreken met de militairen om hem,
niet echter niet zijn bewakers die het strik
te bevel hebben niet met noch over Dreyfus
te spreken of op diens vragen te antwoor
den.
Tot nu toe is liet te Renues zeer rustig.
Tegeu 14 Juli, den nationalcn feestdag,
wordt echter door Dreyfus' tegenstanders,
die in de meerderheid zijn in de stad, een
feestmaal voorbereid. Oorspronkelijk was
dit een denkbeeld van voorstanders der re
visie die nu evenwel hunnerzijds liet plan
hebben laten varen.
Sommige bladen hebben gesproken van
een aanslag op Dreyfus' leven aan boord
van de S f a x kort vóórdat de gevangene
te Quiberon ontscheept werd. De patrijs
poort van zijn hut zou verbrijzeld en Drey
fus licht in het gelaat gewond zijn. Van het
geheele verhaal schijnt alleen dit waar, dat
op den avond der ontscheping de patrijs
poort gebroken is.
De Transvaalsche "Volksraad heeft giste
ren een geheime zitting gehouden, die er
belangrijk toe zal bijdragen om de crisis
op te lossen. Reeds heeft het resultaat de
zer zitting de spanning zeer doen verminde
ren.
In deze zitting zijn nl. de voorstellen
goedgekeurd, die gesteund worden door de
regeeringen der Kaapkolonie en van den
Oranje-Vrijstaat, en waarin het kiesrecht
wordt toegestaan na een verblijf van zeven
jaren in het land, waarbij aan de nieuwe
kiesgerechtigden de keus zal worden gela
ten om zich te laten naturaliseeren.
Deze bepaling zal terugwerkende kracht
hebben voor hen, die voor 1898 in Trans
vaal kwamen.
De Kapenaars Hofmeyr en Herlioldt, aan
wie deze uitkomst goeddeels te danken is,
gaan heden naar Bloemfontein terug. On
derweg zullen zij Johannesburg bezoeken.
De vraag is nu wat de Engelsehe regee
ring zal doen. De Londensche imperialist!,
sche bladen blijven de inwilliging van sir
A. Milne's eischen verlangen, en waar de
minister van Indië, Hamilton, Woensdag
nog te Chiswick in een redevoering sprak
van „een toestand die aan slavernij grenst",
waarin volgens hem de TJitlanders leven,
valt de verzoeningsgezindheid van Engel-
sche zijde waarlijk niet te loven.
haar loven gehad dan vreugd© of onschuldig
vermaak, waarop de jeugd aanspraak mag
maken. Haar vadia-, Charles Gurney, wais een
zeer welgesteld effecten-makelaar geweest en
bewoonde ©an mooi huis in Weymouthstreet,
Portland Place. Toen Leila en haar broer
Tom, die twee jaar jonger was, kinderen wa
ren, leefden zij in weelde en kregen van hun
vader al wat hun hart begeerde.
Hij had' de middelbare leeftijd reeds over
schreden, toen hij zijn schoone bruid naar
Weymoutkstreet bracht. Maar geen jong
minnaar kon de lielft der liefde en zorg voor
zijn meisje hebben getoond, die Charles Gur-
ney voor zijn jong vrouwtje had. Haar wen-
schen golden bij 'hem in de eerste plaats;
het was de lust zijns levens, aan al haar gril
len, al haar luimen te voldoen. Niets was
hem te veel om haar dank te verdienen of
een glimlach op haar lippen to lokken. Hij
was blind voor al haar gebreken, en teen hij
bemerkte dat zij lieven- vermaak zocht bui
tenshuis dan aan den liuiselijkon haard', en
dat do bewondering van anderen haar groo
ter genoegen deed dan zijn oprechte liefde,
wist hij zich zelf wijs te maken dat dit slechts
„natuurlijk" was voor een zoo jonge en
schoone vrouw, en zonder tegenspraak stem
de hij in alle® toe wat haar gelukkig kon
maken.
Zij was zijn leven, zijn alles, en toen hem
een dochter geboren was, schonk hij deze
niets van de liefde die hij verschuldigd
dacht te zijn aan de moeder. Zijn liefde voor
het kind was groot omdat het haar kind
was, maar zijn docbertj© mocht niet de aan
haar moeder toekomende zorgen opeischen.
Intussehen heeft de regeering berichten
ontvangen over de conferentie te Bloemfon
tein. Gisteren deelde Chamberlain in het
Lagerhuis mede, dat hij berichten van sir
A. Milner ontvangen had, maar dat diens
aantcekeningen over de conferentie te
Bloemfontein aan de regcering der Z.-A.
Republiek zijn onderworpen, zoo noodig ter
verbetering, en dientengevolge nog niet fi
naal zijn vastgesteld.
De minister was niet voornemens andere
stukken to publicceren ouder dc tegenwoor
dige omstandigheden, terwijl de onderhan
delingen, hoewel niet officieel, worden
voortgezet, en zoolang de resultaten daar
van nog niet hekend zijn.
Voorts deelde Chamberlain mede, dat liij
van sir Alfred Milner vernomen had, dat
de minister-president der Kaapkolonie,
Selireiner, gaarne bekend zag gemaakt, dat
de regeering der kolonie verschillende raad
gevingen had gericht tot sir Alfred Milner,
en alleen heeft afgezien van het richten
van een formeele mededeeling aan de En-
gelscho regeering, omdat zij overtuigd is,
dat haar inzichten aan die regeering be
kend zijn.
Gemengde IBededecUngcn.
Austin, de liberale Eugelscho Common,
die wegens verschil van meening met de li
berale vereeuiging over de matigheidsquaes-
tie zijn mandaat ter beschikking zijner kie
zers had gesteld, is in zijn district in het
Lagerhuis herkozen.
De linkerzijde van de beide Belgische
Kamers heeft gisteren, in een vcreenigde
vergadering den toestand besproken en een
pang besloten het verbond togen de regee
ring in zake het kiesrecht te handhaven.
De socialisten hebben besloten terstond
te gaan werken voor de verkiezingen in
1900.
In de kiesrecht-commissie uit de Kamer
zijn nu door de rechterzijde gekozen Woes
te, Helleputte, Ligy, Hoyois en Heuvel-
mans als voorstanders van liet uninominaal
kiesrecht en De Smet, Do Lantsheere,
Tack, Bilaut en Dc Trooz als voorstanders
van evenredige vertegenwoordiging.
Destrée, Vandervelde, Furnémont en
Fléchet hebben een voorstel ingediend om
de verkiezingen van. Mei over te brengen
naar den laatsten Zondag van October. Ook
dit voorstel is naar de commissie verwezen.
Volgens de „Figaro" zal generaal Galli-
fet op 14 Juli niet de troepen inspecteeren.
Al is hij generaal geweest, nu hij gepen
sioneerd is, behoort hij tot de burger-minis
ters van oorlog. Hij zal zich dus op de tri
bune bij president Loubet bevinden, ter
wijl voor generaal Zurlinden zal gepara
deerd worden.
Weer gaat het gerucht dat generaal Fau-
re-Biguet generaal Zurlinden als gouver
neur van Parijs zal opvolgen. Zurlinden zou
het bevel krijgen over een legercorps.
Terwijl Yves Guyot en Jaurès in Dérou-
Iède's volte-face een de-huik-naar-den-
wiud-liangen zien, neemt Gabriël Monod
het voor hem op en gelooft, o. i. terecht,
aan Déroulède's goede trouw. Deze lieeft
zijn verklaring van St. Cloud nog eens her
haald tegenover een medewerker der „Pa
trio".
Quesnay de Beaurepaire antwoordt op
Haar man had gewild dat het- kind Ida zou
heeten, omdat het de naam zijner moeder
was geweest, en haar nagedachtenis bij hem
in hooge waarde stondmaar zijn vrouw
had haar zin gezet op Leila, en zooals op
alle punten wist zij door te zetten dat het
kind bij den doop den naam Leila ontving.
Haar egoïsme was zóó groot dab zij zelfs
niet wilde dat de door hem gekozen naam
achter dien van haar keuze werd gevoegd.
Het denkbeeld dab haar man zich hiermede
bemoeide, hinderde haar reeds; daarbij,
wat kon liaar z ij n moeder schelen? Nooit
was het bij haar opgekomen dat liefde voor
den zoon noodzakelijk medebracht zekeren
eerbied voor de vrouw die hij moeder noem
de. In weerwil van al zijn liefde en zorg,
van al zijn pogingen om haar leven voort
durend zonnig te maken, wilde zij hem niet
ter wille zijn door haar kind, en het zijne,
den naam te geven dien liij zoo lief had. In
het eerst hinderde haar weigering hem ge
weldig, maar alle wrevelige gedachten die
in zijn brein oprezen, weerde hij terstond.
Ten slotte had een vrouw het volle reclit
om haai' dochter den naam te geven die
haar leek, en Leila was zeer poëtisch en
zeer lief. Zoo trok dit wolkje over. Eén.
hoop koesterde hij evenwel, en dat was dat
het kind het middel zou zijn om zijn vrouw
meer aan has? liuis te binden. Hij stelde
zoo hoogen prijs op huiselijk leven dat de
voortdurende rondedans van vermaken zijn
bestaan vergiftigde. Maar liij moest onder
vinden dat de komst van dit kind niet de
minste verandering bracht in het vroolijko
leventje der moeder, en toen twee jaar later
zijn ontmaskering door de „Figaro" in de
„Echo de Paris" met een kostelijke verza
meling scheldwoorden aan het adres der jo
den en der vrijmetselaars.
Gisteren stonden 32 personen die bij de
wedrennen te Auteuil hadden gemanifes
teerd, terecht voor den vrederechter te
Ncuilly. Onder hen was ook de overste De
Kergariou die zeer onhebbelijk optrad, den
vrederechter brutaal vroeg harder te spre
ken en er zich over beklaagde dat bij niet
overeenkomstig zijn rang, voor een krijgs
raad was gedaagd die liem zeker vrijgespro
ken en zijn gedrag geprezen zou hebben.
Hij ontkende overigens „Panama" of „Weg
met Loubet!" geschreeuwd te hebben. Hij
had alleen geroepen: „Leve het leger!"
Keizer Wilhelm heeft gisteren in de ha
ven van Bergen het Duitseho schoolschip
G n e i s e n a u en het Fransche idem
Iphigénie bezocht en hij den Duit-
schcn consul gedineerd.
Gisteren hebben de arbeiders van Wee-
nen een betooging gehouden tegen burge
meester Lueger, die hen onlangs „schel
men" en „dievenpak" heeft genoemd. Eerst
waren de betoogeis humoristisch; zij rie
pen elkaar lachend toe„Bonjour, dieven
pak Maar toen er een paar gearresteerd
werden, die „Weg met Lueger!" riepen,
werd die kreet meer algemeen. Er kwamen
hier en daar botsingen voor met politie;
verscheiden arrestaties vonden plaats.
Het regende dat het goot.
Woensdagavond weer relletjes te Barce
lona. De gendarmes werden met revolvers
beschoten. Drie gendarmes en verscheiden
manifestanten werden gewond. Achttien
personen werden gearresteerd. Om midder
nacht was de orde hersteld. Volgens geruch
ten zou gisteren de staat van beleg worden
afgekondigd.
En Silvela verklaart dat het te Barcelo
na rustig is.
Er hebben geruchten gcloopen van een
oproer te Sofia; liet paleis van den vorst
zou door troepen bewaakt worden. Dit
spreekt de „Agence Bulgare" echter beslist
tegen. Een en ander wordt kwaadwillige
verzinsels genoemd. In het geheele land en
ook te Sofia is het rustig.
Gisteren is een aanslag gedaan op het le
ven van cx-koning Milan van Servië. De da
der, die verscheiden schoten loste op Milan
die in een rijtuig reed, is gevangen geno
men. Milan werd licht gewond in den rug,
maar kou terstond na het gebeurde in liet
paleis verschillende belangstellenden, waar
onder de leden van het diplomatieke corps,
ontvangen.
Ook is een aanslag gepleegd op den emir
van Afghanistan. Een generaal werd door
het; schob getroffen. De dader is een Af
ghaan, die wellicht gehandeld heeft op aan
stoken van den broeder van den emir,
Isaak Khan, dis ook beproefd heeft een kok
om te koopen, ten einde den emir te ver
giftigen. De kok werd ter dood gebracht;
Isaak Khan vluchtte naar Russisch Cen
traal-Azië.
Kon, Mil. Academie.
De uitslag tan de gehouden overgangs
een jongen, Tom, geboren was, zag hij tot
zijn onuitsprekelijke smart dat de twee kin
deren opgroeiden, geheel overgelaten aan
de zorg van dienstboden.
Ernstiger leed evenwel was op handen.
Zijn inkomen, hoe groot ook, was niet toe
reikend voor voortdurende buitensporighe
den, en op een leeftijd waarop liij meer
rust had belmoren te genieten, moest hij
zijn werkkracht verdubbelen en harder wer
ken om aan de aanhoudende eischen to kun
nen voldoen, die de schulden zijner vrouw
hem-stelden. Op 't laatst nam hij een com
pagnon om hem te helpen, en een tijd lang
schenen de zaken beter te gaan, zoodat
Charles Gumey hoopte, weer een vermogen
te verwerven voor de vrouw die hem liet
zwoegen opdat zij kon verkwisten en pret
maken.
Maar een zeer donkere dag naderde, een
dag waarop hij, thuis komende, zijn vrouw
gevloden vond heengegaan, verachting
en ellende tegemoet, ontheiligende den hei
ligen naam van vrouw, een vloek op zich
ladende en een bijna te zware schande ach
terlatende voor haar man en haar ongeluk
kige kinderen.
Zij had de voorkeur gegeven aan den
compagnon van haar echtgenoot boven zijn
oprechte liefde en zijn huis. De slanke,
knappe, schitterende Herbert Clifford had
zich gesteld tusschen haar en hen, die haar
zoo toeder hadden bemind.
Met vleiende glimlachjes had de verlei
der haar van haar plicht afgetrokken; hij
had haar overreed door gehuichelde woor
den van liefde. Voor hem beteekeude het
examens voor de artilierie en genie is als
volgt
Van het 2e naar het 3e studiejaar gaan over:
Artillerie hier te lande: J F. Quanjer, G.
Dooi man, J. E, Haitsma Muiier, J. A. Ten
Klooster, H. J. J. M. Koretnans, L. E. Orn-
stein, O. C. Pels Rijcken, jhr. K. F. Quarles
van Uflbrd, N. P. A. Du Quesne van Bru-
chein, D. van Riemsdijk, J. S. Ch. Rink,
M. J. W. Roldanus, II. J. van Veen, W. M.
Visser, \V. M. W. De Wit, E. Wijtema.
Aitilierie Oost-Indië: E. 1). B, Mans, J.
Th. W. Boxman, W. P. J. K. Brunet de
Rocliebiune, J. Groenhof, A, J. C. Jonquière,
J. li. L, De Koningh, G. E. "Vau Lier, A. F.
van der Mijll Dekker, G, J. Pitlo, H. W.
Verment.
Genie hier te landeC. E. Blaauw, A. M.
De Blauw, J. Hardeman, H. Heetjans, A.
T. A. Heyting, G. H. Th, Ragay, J. H. Ever
wijn Ruckert.
Genie Oost-lndiéL. J. Harmsen.
Van het le naar liet 2e studiejaar gaan
over
Artillerie hier te lande: Th. A. Poerée,
J. H. Carstens, II. J. van der Grinten, J. P,
de Man, J, Oostrijck, F. S. op ten Noort,
B. Poitheine, J. H.-Roog, S. Sehildermao,
W. F. Sillevis, Th. J. H. Steur, jhr. W. L.
J, A. van Spengler, W. R. van der Weide,
J. 11. "Westerveld.
Artillerie Oost-IndiëII. A. M. Gerth van
Wijk, IC.. Bool, E. van Drummeien, J. P,
Enklaar, R. N. Uaremaker, J. W. Peppeiman
van Kampen, R. Schuursma, W.F. de Vaynes
van Brakell Buys, H. G. van "Vierssen, D. L.
N. Vink.
Genie hier te landeW. N. Becking, G. A.
Meijer, J. A. H. Pei'eij, J. Reijsenbach, P. J.
Stuitje.
Genie Oost-Indië: IJ. W. Kramers, L. S waab.
Twee cadetten hebben wegens ziekte niet
aan het examen deelgenomen.
Deloyale concurrentie.
Aan den minister van justitie is een adres
verzonden waarin de onderteekenaars, allen
fabrikanten in Nederland gevestigd, als hunne
overtuiging uitspreken, dat de deloyale con
currentie hier te lande nog niet op afdoende
wjjze bestreden wordt, noch kan worden.
Naar de meening van adressanten is het
niettemin onbetwistbaar, dat het belang van
handel en nijverheid eene afdoende onder
drukking van de deloyale concurrentie drin
gend eischt, waarom zij den Minister dringend
verzoeken in overweging te nemen, of niet
een wetsvoorstel tot bestrijding der deloyale
concurrentie door de Regeering zou kunnen
worden voorbereid, en of niet inmiddels door
eene aanvulling van het Wetboek van Straf
recht althans gedeeltelijke verbetering in den
tegenwoordigen toestand gebracht zou kunnen
worden.
Het adres draagt de volgende onderte
keningen: Nederlandsehe GLt- en Spiritus
fabriek, Delft; Fransch-HollandscheOliefabrie-
ken Calvé-Delft, Delft; Ljjm- en Gelatine-
fabiiek jDelft", Delft; Koninklijke Stoom
weverij, Nijverdal; C. J, van Houten Zoon»
Weesp; H. Vettewinkel Zonen, Amster
dam; Verkade Comp., Zaandam; deLeid-
sche Katoen-Maatschappij, Leiden; Tielemnn
Dros, Leiden; de Stearinekaarsenfabiiek
nGouda", Gouda; Goedewagen &Zoon, Gouda;
Glasfabriek Leerdam, Leerdam; W. Sanders
Tzn., Renkum; Graas Mutsaerts Zonen,
niets dat zij haar huisgezin ifferde en
haar kinderen. Hij bekommerde ^r zich niet
om of zij in later jaren hem zou vloeken
omdat hij haar had geleerd te zondigen. Zij
zou onteerd zijn voor altijd, dat wist hij
maar het genoegen zou zijn deel zijn, het
berouw het hare.
Zij vergat dat de vergelding zou komen.
Zijn mooie woorden deden haar voorbijzien
dat er een dag zou komen waarop de ellen
deling zijn slachtoffer moede zou zijn, en
haar alleen zou laten staan tegenover de
koude wreedheid der wereld als een vrouw
wie het brandmerk der schande van. een
trouwelooze echtgenoote, een onteerde moe
der op het voorhoofd was gedrukt.
Leila Gurney was vijftien jaar en haar
broer Tom dertien, toen deze vreeselijko
slag hen trof. Beiden waren oud genoeg om
het verschrikkelijke van hun toestand te
begrijpen. Wel werd hun zeker medegevoel
getoond met het verlies hunner moeder,
maar het was niet dat medelijden dat bu
ren plegen te toouer. wanneer de dood kin
deren in rouw heeft gedompeld over hen
die zij liefhadden. Het waren geen teedere
woorden, geen handdrukken, geen oogen
door een floers van tranen beneveld, geen
aanbiedingen van hulp voor de verlaten
kinderen.
Do mensehen die zulke warme vrienden
van hun moeder waren geweest, hadden erg
met hen te doen, maar zij hielden zichzelf
op een afstand en zorgden er voor dat hun
kinderen hetzelfde deden.
(Wordt vervolgd.}
vf/ik