53"e Jaargang.
Vrijdag 28 Juli 1899.
No. 9996.
CIRCUSSLAVEN,
BUITENLAND.
BINNENLAND.
SCHIEDAMSCHIE COURAIIT
Deze courant verschijnt dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Prijs per kwartaalVoor Schiedam en Vlaardingen fl. 1.25. Franco
per post fl. 1.65.
Prijs per weekVoor Schiedam en Vlaardingen 10 cent.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een uur
aan het bureau bezorgd zijn.
Bureau Boterstraat 68.
Pi-ijs der Advertentiën: Van 17 regels fl. 0.90iedere regel
meer 121/2 cents. Reclames 30 cents per regel. Groote letters naar de plaats die zij
innemen.
Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven hier
van zijn gratis aan het Bureau te bekomen.
In de nummers, die Dinsdag- en Zaterdagavond verschijnen, worden
zoogenaamde leleine advertentiën opgenomen tot den prijs van 40 cents
per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
latere. Telefoon Wo. 133.
Algemeen overzicht.
SCHIEDAM, 27 Juli '99.
De volledige evenredige vertegenwoordi
ging maakt een zegetocht door België.
Steeds grooter wordt het aantal aanhangers
en steeds krachtiger klinken de stemmen
die op invoering er van aandringen. Neemt
men Belgische couranten in de hand, overal
stuit men op de veelzeggende R. P.'s. (Re
presentation Proportionelle.)
De commissie van XV heeft gisteren an
dermaal vergaderd. Woeste hield toen een
lange redevoering van een paar uur om alle
kiesrechtstelsels af te breken, uitgenomen
zijn eigen systeemhet uninominale kies
recht.
Hij verweet de voorstanders der E. V.,
die tob de rechterzijde behoorden, dat zij
Vandenpeereboom en Schollaerb wilden op
offeren om Beernaert aan het bewind te
helpen. Deze verklaarde echter nooit weer
aan de regeering te willen komen.
Woeste, die geen waarde verklaarde te
hechten aan de ook door ons vermelde uit
spraak der katholieke vereenigingen ten
gunste van E. V., gaf de voorkeur aan den
bestaanden toestand.
Terwijl Vandervelde, overeenkomstig de
beslissing van het Leuvensch Congres, de
E. V. afhankelijk maakte van algemeen
kiesrecht, verklaarde de minister van Staat
De Lantsiieere ter bevrediging der gemoe
deren de proportioneele vertegenwoordiging
te willen aannemen; boven het statu quo
gaf hij aan de verklaringen der proportio-
nalisten de voorkeur; ook de oud-minister
De Smet de Naeyer sprak in dien zin.
Vrijdag a.s. zet de commissie haar arbeid
voort. Welk besluit zij zal nemen is nog
niet geheel zeker, maar vermoedelijk zal de
E. V., volgens het voorstel van Theodor,
wel de meeste stemmen op zich vereenigen.
Wat zal de regeering dan doen Zij heeft
verklaard zich te zullen schikken naar de
verstandige meerderheid, waarbij natuur
lijk de liberalen en socialisten tot de onver
standige gerekend worden. Steeds meer
waarschijnlijk wordt het dat een ministe-
rieele crisis aastaande is. Vandenpeereboom
kan het niet meer houden, en met hem zul
len Schollaert en Liebaert aftreden en hun
plaats inruimen voor De Lantsheere en De
Smet de Nayer.
Daf is de verwachting en de hoop van ve-
ben. Maar Vandenpeereboom bezit een zoo
groote taaiheid, dat het moeilijk is aan zijn
demissie te gelooven voor-dat die in de
„Staatscourant" staat.
De „Vingtièzne Siècle" beweert dat het
geheele ministerie voor E. V. gewonnen is.
Gisteren hebben te Mechelen de bisschop
pen een bespreking gehouden. Aanwezig
waren alle bisschoppen en verscheiden po
litieke personen. Men is er benieuwd naar,
welk standpunt de hooge geestelijkheid zal
gaan innemen.
De christen-democraten, die den Brussel-
schen afgevaardigde Renkin tot hun voor
zitter hebben gekozen, hebben eenparig een
motie ten gunste van volledige E. V. aan
genomen.
Het wordt meer en meer duidelijk dat
BOOR
AMYIE READ®.
23)
Nog eens deed de oude autoritaire toon
haar zijn macht gevoelen, en zij liep naar
den stoel. Hij bleef zwijgen totdat zij hem
gehoorzaamd had, en toen* ging hij voort
„Je bent m ij n vrouw, en je moet er op
rekenen te handelen zooals ik wenscli. Je
hebt iets allerdomst gedaan. Ik heb nooit
van zoo'n geval gehoord, behalve eens, toen
twee circuslui in Spanje een beroep deden
op den Britschen consul omdat een kind
door zijn meester mishandeld werd. Er is
toen heel wat drukte gemaakt over dat
kind. Het is geen gebruik in ons vak dat
de een den ander in de wielen rijdtdat la
ten we over voor de bemoeizieken en de
dommen."
Zij werd vuurrood, zóó griefden, haar zijn
woorden, die schenen te beteekenen dat hij
haar slecht en dom vond.
„Het zijn geen domme menschen die dur
ven spreken; het is geen bemoeizucht, klei
ne kinderen te beschermen tegen ruwe man
nen je weet dat het dat niet is," voegde
zij er met vuur bij.
„Ik weet dat het jouw taak niet is je
er in te mengen. Het zal hooge ruzie geven
als Horrox morgen te weten komt wat je
hebt gedaan."
„Het zal zijn verdiende loon zijn. Daar
bekommer ik mij niet om," hernam zij
kalm.
„Maar ik wel; het kan zoowel Horrox
als mij onze engagementen hier kosten. De
het noodig was in generaal Négrier de
chefs van het Fransche leger te waarschu
wen, hoe hard het ook de regeering moet
gevallen zijn dezen zeer verdienstelijken op-
perofficier te straffen. Er bestaat ongetwij
feld een zeer gevaarlijke gisting in het le
ger, en vooral onder de leiders. Al moge
het overdreven zijn, dat Négrier het reeds
met verschillende collega's van den opper
sten raad van oorlog (Janiont, Mercier, Her-
vé, Zurlinden, Chanoine, Duchesne) eens
was om een coup te wagen tijdens 't proces-
Dreyfus, er zijn waarlijk reeds genoeg be
wijzen voor liet gemis aan eerbied voor de
wet en het burgerlijk gezag, om te begrij
pen dat de regeering niet met zich mag la
ten spotten.
Ofschoon zich niet in bijzonderheden be
gevende, geeft men als reden van Négrier's
•ontslag op dat hij tegenover ondergeschik
ten zich afkeurend heeft uitgelaten over
zijn meerderen, en zelfs het land heeft be
dreigd met een militairen opstand. Ja zelfs,
moet hij per dagorder, dus op de meest of-
ficieele wijze, aan de officieren van vier le
gercorpsen hebben medegedeeld dat al zijn
collega's van den oppersten raad van oor
log hetzelfde dachten en wilden als hij, en
dat de opstand der beste generaals onfeil
baar den zijnen zou volgen.
In één woord, generaal Négrier heeft ge
poseerd als de „sabel", waarnaar Déroulède
en andere heethoofden sinds geruimen tijd
zoeken.
Négrier, die inspecteur van het leger is,
was op zijn inspectiereis toen hem het tele
grafisch bevel bereikte onverwijld terug te
keeren. Gistermorgen te Parijs aangeko
men, is hij in politiek kalmpjes een rijtoer
gaan maken, 's Middags heeft hij zich naar
zijn bureau begeven om zijn zaken te rege
len en het loopende werk af te doen. Om
half zes was hij nog niet bij den minister
geweest.
Négrier heeft niemand willen ontvangen.
Van nationalistische zijde heeft hij talrijke
bewijzen van sympathie ontvangen.
Men verwacht dat generaal Zurlinden
eveneens uit den oppersten raad van oorlog
zal verwijderd worden Het schijnt dat ge
neraal Duchesne's onderzoek daarom zulk
gunstig resultaat voor De Pellieux heeft op
geleverd, omdat de vorige minister van oor
log Krantz, blijkbaar om den generaal te
redden, de grenzen had aangegeven voor
Duchesne's enquête.
Omtrent de zaak-Dreyfus valt te vermel
den dat onder de gedagvaarde getuigen en
kele zijn die niet door het Hof van Cassatie
zijn gehoord, nl. de commissaris van politie
Cochefert, die in 1894 de arrestatie van
Dreyfus bijwoondekolonel Maurel, voor
zitter van den krijgsraad van '94; kolonel
Bertin die het eerst een verdenking tegen
Dreyfus uitsprakgeneraal Lebelin, gewe
zen kommandant der krijgsschool, die in
'94 een gunstigen, m '98 evenwel een on-
gunstigen conduite-staat gafeindelijk de
oud-minister van koloniën André Lebon.
Niet gehoord zal worden Le"'.un-Re-
nault, de man van Dreyfus' bekentenis.
Op verlangen van kapitein Dreyfus zullen
zijn verdedigers nog trachten een rechts
middel te vinden dat het mogelijk maakt,
Lebrun-Renault met Dreyfus te confrontee-
eigenaars van circussen houden niet van
waarschuwingen van de politie. Leila, je
hebt gëhandeld als een gek."
„Die Horrox is de gek, zon ik zeggen,"
hervatte -Leila toornig„noem mij niet zoo.
Het is noch beleefd, noch vriendelijk, en je
zoudt me een genoegen doen met me te ver
tellen of de eigenaars van circussen niets
van die vreeselijke mishandelingen afweten.
Ik vermoed dat het zoo is, want waarom
zou je anders zoo bevreesd zijn over het ge
volg van mijn daad."
Het voortdurend in gezelschap zijn van
haar man had in Leila een groote mate van
vastberadenheid ontwikkeld. Van nature
bezat zij een groot deel van de ontembare
volharding en moed van haar moeder, zelfs
al was zij in het ongelijk, en haar huwelijk
met Castelii had die in groote mate doen
aangroeien; bovendien werd haar levenser
varing grooter. Zij voelde zich dns in staat
flink op haar stuk te blijven staan ten be
hoeve van het kleine, mishandelde kind.
„Natuurlijk weten de eigenaars niet hoe
de training in haar werk gaat," antwoord
de Castelii haastig. „Zij verlangen een ge
zelschap met paarden, acrobaten en gym
nasten. Denk je dat zij gaan vragen, hoe en
volgens welke methode die getraind wor
den? Het gezelschap is goed en zal veel
geld in de kas brengen. Wat kan de rest
hun schelen Het is hun werk niet, vragen
te doen. Misschien zouden sommige circus-
eigenaars geweldig te keer gaan als zij wis
ten hoe de training geschiedt, maar je ziet
dat ze het niet doen."
„Dus er gebeuren toch wreedheden met
het trainen, en dat heb je altijd geweten,"
zei Leila op smartelijken toon.
ren. Gelukt dit niet, dan wil Dreyfus na
zijn vrijspraak trachten geconfronteerd te
worden met zijn tegenstander voor een raad
van eer, samengesteld uit leden van den
krijgsraad. Als ook dit mislukt, zal hij Le
brun-Renault vervolgen wegens laster.
Nieuwe bewijzen zijn er voor het dubbel
hartig optreden der anti-dreyfusards. Men
weet wat de „Bclio de Paris" van Mazeau
zeide vernomen te hebben. Maar het blad
heeft niet gemeld dat de voorzitter van het
Hof, door president Loubet naar zijn over
tuiging gevraagd, geantwoord heeft„Ik
heb inderdaad alles gezien en alles onder
zocht in de zaak-Dreyfuswelnu er is niets
dat zijn schuld aantoont; integendeel zijn
er de krachtigste vermoedens voor zijn on
schuld."
Een ander bewijs. Om aan kolonel Cor-
dier's gunstig getuigenis voor liet Hof alle
kracht te ontnemen, hoeft men beweerd dat
Cordier in een blief aan Matlneu Dreyfus
zijn diensten had aangeboden, dat hij dus
aan het syndicaat verkocht was. Generaal
Roget heeft zelfs voor het Hof verklaard
dat die brief op hot spionage-bureau be
rustte. Tevergeefs lieeft Cordier gevraagd
zich te mogen rechtvaardigen. Nu eindelijk
is het onderzoek geëindigd in zake de aan
klacht wegens laster, door hem ingesteld
tegen Roget. En wat blijkt nu? Er is een
brief van Cordier aan Matliieu Dreyfus,
maar een valsche, gemaakt door den beruch-
fen spion Lemercier-Picard. En Roget had
geloofd dat die brief van Cordier was op
gezag van Lauth, Gribelin, majoor Flem
en anderen.
Gemengde Bcdedecllngen.
De sStar" beweert dat gedurende de
crisis belangrijke wapenzendingen naar alle
handelsplaatsen van Zuid-Afrika zijn gedaan
door de firma Kynochs te Birmingham,
waarvan een der grootste aandeelhouders
is Cliambeilain
In een interview met de aPetit Bleu"
heeft prins Victor Napoleon de mededee-
lingen der sSiècle" over eeD bonapartistisch
complot in alle opzichten tegengesproken.
De oud -premier Méline heeft eerst trachten
te beweien, dat Dreyfus niet het recht had
petities te zenden aan de voorzitters van
Kamer en Senaat. Nadat de »Temps" aan
getoond had, dat het recht van petitie niet
alleen een grondwettig maar een natuur
recht is, beweerde de sRepublique Fianpaise",
Móline's orgaan, dat de verzoekschriften van
Dreyfus onder het kabinet-Biisson waren
ingekomen. Maar de sTemps" bewijst dat
Lebon ze heeft ontvangen, en dat de minis
terraad op Móline's voorstel besloten heeft
de petities achter te houden.
De oud-generaal Cossiron de Villenoisy
vergelijkt Dreyfus met Bazaine en Waldeck-
Rousseau met Thiers, die Bazaine trachtte
te ledden. Maar de krijgsraad te Renneszal
dit beletten en zal daarvoor rijk beloond
worden.
Als de generaal niet reeds gepensioneerd
was, diende hij gauw ontslagen te worden.
Prof. Weil van het Voltaire-lyceum te
Parijs blijkt de man te zijn die, wel niet het
Castelii glimlachte, maar het was niet
een dier prettige glimlachjes, die haar in
de eerste dagen hunner liefde zoo betooverd
hadden.
„Natuurlijk wist ik dat altijd, maar het
was nutteloos je met een hoop bijzonderhe
den te kwellen."
„Dan heb je mij grof misleid," zei Leila
Je hebt me voorgelogen en me met een
vertelseltje afgescheept, maar eindelijk heb
ik je ontmaskerd."
„Pas op je tong, Leila. Je vergeet je zelf."
„Dat wil ik niet."
„Luister naar me of ga de kamer uit,"
zei Castelii, die nu bijna zijn geduld ver
loor. „Ik ben niet bang om tegenover mijn
vrouw voor mijn meening uit te komen, en
ik wil je nu wel ronduit zeggen dat er ge
weld en hardhandigheid gebruikt worden
en moeten worden om aan kinderen hun
moeilijk en gevaarlijk werk te leeren. Als
de kinderen niet willen werken en koppig
zijn, dan schiet er niets anders over dan de
zweep, en ik keur die methode goed, als zij
succes heeft; 'hoe zou anders zulke vol
maaktheid verkregen kunnen worden?"
„Je keurt het goed," riep Leiia verbaasd
uit, „jij, die beweerde dat wreedheid niet
loonend was! Nu weet ik waarom je mij zoo
zorgvuldig uit het circus hebt gehouden. Je
was bang dat ik je zou haten als ik de waar
heid wist. Hoe kon je mij zoo bedriegen?"
Haar stem was zacht en smartelijk, en
haar toon trof Castelii pijnlijk. Toch was
hij vast besloten te beletten dat Leila een
aanklacht indiende tegen vakgenooten. Zij
moest zjen dat in dit opzicht zijn besluit
vaststond of er zouden groote onheilen uit
voortkomen.
zonderlinge opstel over de revue van Long-
champs heelt opgegeven, maar zich toch in
dien geest tegenover zjjn leerlingen heeft
uitgelaten. Ihj is geschorst en zal voor den
academische» raad komen.
Marchand heeft verklaard Parijs niet te
zullen veilaten, vooidat zijn \v tenschnppel'yk
en administratief werk i-> afgeloopen. Dat hij
bij den bonapartist Thióbaud gedineeid heeft,
verklaart hij hierdoor, dat Thióbaud te Dseiii-
bouti zqn gast is geweest.
Weyler heeft gisteren in de Spaansche
Senaat openlijk met een pionut.c amento
gedreigd. Tijdens de beraadslaging over het
leger-coutingent verklaarde hij dat er be
sparingen moeten worden gedaan en het
contingent moet worden verminderd.
Sedert den dood van Canovas ondergaat
het land een crisis. Het zal zeer goed moge
lijk /tjri de militaire discipline te handhaven,
doch de toestand is zeer ernstig en waar
schijnlijk zal de revolutie uitbreken om het
land te redden, zooals de revolutie, door
Senano beweikt. Zooals de toestand thans
is, kan het niet voortduren. Nooit zou liet
gemakkelijker zijn dan nu voor 't volk en
de soldaten om gemeene zaak te maken.
Gisteren is het l\jk van grootvorst George
in de Peter- en Pauiskathedraal bijgezel.
Prinses Juta van Mecklemburg de bruid
van kroonprins Danilo van Moutenegro is
gisteren te Antivari overgegaan tot de
Giieksch-katholieke kerk.
Milan's adjudant, die bij den aanslag ge
wond werd, is nog niet hersteld.
De Porte wyst in een londschrijven aan
de mogendheden op de aanwezigheid van
talrijke benden Grieken, Serven en Duigaren
in Macedonië en Epirus, en werpt de ver
antwoordelijkheid voor mogelijke incidenten
van zich.
De bisschop van Caesarea, Emariuelian,
is tot Armenisth-katholiek patriarch gekozen.
De Paus heeft de keuze bekrachtigd.
De Biitseh-Indische legeering heeft 10.000
man ter beschikking van liet moederland
gesteld in geval van een oorlog met Transvaal.
Het Transvaalsche gouvernement heeft
gisteren den Volksraad verzocht de overeen
komst met de dynamiet-rnaatschappij, tot
vermindering van den prjjs van het dynamiet
onder zekere voorwaarden, te bekrachtigen.
De Raad besloot der Regeermg te vragen,
de vooi waarden op te schrijven.
In den namiddag, terwijl over de nieuwe
Grondwet werd beraadslaagd, kwam presi
dent Kiuger den Raad biunen met een ge
schreven- stuk, behelzende de voorwaarden.
De discussie over de dynamiet-maat«chappij
werd daarna geopend, doch de Raad vei-
daagde zondet een beslissing te nemen.
Te New-Yoik ontvangen berichten uit
Houoloeloe maken melding van een vreese-
iijke aardbeving en van vulkanische uitbar
stingen op liet eiland Hawaii. Er zijn 200
personen omgekomen.
„Ja, ik keur discipline en strenge maat
regelen goed als ze noodig zijn, en in ons
vak zijn zij noodzakelijk."
„Dan spijt het me dat ik ooit in jullie
midden ben gekomen," zei Leila droevig.
Al haar toorn was verdwenen. Zij was zoo
bitter teleurgesteld, dat haar hart in de
schoenen zonk, en zij fluisterde zwakjes
„Al wat Horrox zei, was dus waar alles
alles
„Ga naar bed, Leila, het is bijna één uur.
Doe om 's hemels wil niet zoo tragisch. Dat
staat je heelemaal niet."
Maar zij bewoog zich niet. Zijn wreedc
woorden hadden haar zenuwen geschokt.
„Hoor je me Ga naar je kamer. Wij heb
ben alles gezegd wat er op 't oogenblik over
te zeggen valt. Laat dit onderwerp met rust
totdat ik er weer met je over wil spreken."
Zij stond werktuigelijk op om zijn bevel
te gehoorzamen. Toen zij hem voorbijging,
aarzelde zij een oogenblik, en toen, als over
weldigd door haar innige liefde, .zeide zij
„Emilio, wil je me een zoen geven?" Zij
lei haar kleine handje op de mouw van zijn
jas, alsof zij hem naar zich toe wilde trek
ken.
Hij keek op haar neer, streng en norsch
en onbuigzaam een reus van sterkte ver
geleken bij het teere vrouwtje voor hem.
„Neen, Leila, van avond niet. Ik ben erg
boos op je heel erg."
Zij wendde zich af en onderdrukte een
snik. De smart van dat oogenblik was ver
beven.
Zij ging naar haar kamer, uitgeput, ver
drietig, beroofd van de liefde eD de vriende
lijkheid van haar echtgenoot. Ontmoedigd
en eenigermate verschrikt over wat zij ge-
Hofbericht.
Over eenige dagen wordt op het Paleis het
Loo een bezoek verwacht van Z. K. H. den
Groothertog van Saksen-Weimar-Eisenach.
De dienstdoende Hofdignitarissen jhr. Van
de Poll, baron Tnets van Amerongeu en jhr.
Van Suchtelen v. d. Haere zijn vervangen
door de heeien jhr. A. v. d. Staal,adjudant
en particulier secretaris, en baron Van Pabst,
kamerheer; kapitein ter zee Zeegers Veeckens,
adjudant, en baron Bentinck, le stalmeester.
Vredesconferentie.
Ofschoon de sluiting aanvankelijk op he
den was bepaald, zal naar men ons me
dedeelt de laatste zitting der Conferen
tie misschien morgen, Vrijdag, maar uiter
lijk zeker Zaterdag plaats hebben.
Het oponthoud is veroorzaakt door de
raadpleging door verschillende gedelegeer
den van hun regeeringen omtrent de wijze
waarop toetreding tot de te sluiten overeen
komsten zal kunnen geschieden door Sta
ten die met ter Conferentie w'aren uitge-
noodigd.
Men hoopt dat in een hedenmiddag te
houden algemeene vergadering men daar
omtrent tot een bevredigende slotsom zal
kunnen komeu.
De heer Beernaert, gedelegeerde van België
ter Vredesconferentie, die reeds naar België
was teruggekeetd, werd gisteravond te 's-Gra-
venhage verwacht om de vergadering der
conferentie van heden bij te wonen.
Ncderlandsch Onderwijzers-Genootschap.
De middagvergadering werd gisteren bij
gewoond door den Minister van Binnenl.
Zaken, die met applaus werd begroet, en
door den voorzitter welkom werd geheeten.
Het voorstel-Arnhem het hoofdbestuur
verzoekt den Minister bij benoeming tot le
den (deskundigen) van examencommissies
van het L. O. en tot onderwijzers (onder
wijzeressen) aan de Rijksnormaallessen
voortaan meer dan tot nog toe geschiedde,
te willen letten ook op de belangen der
klasae-ondcrwijzers, werd verworpen, nadat
liet H.-B. verklaard had zich van een der
gelijke opdracht niet te kunnen kwijten,
waar reeds blijkt dat bekwame klasse-on
derwijzers in de examen-connnissiën zitting
hebben
Vervolgens kwam aan de orde een voor
stel det afdeeling Rotterdam I, luidende:
ifet hoofdbestuur worde opgedragen te
overwegen, welke middelen het N. O. G.
kan aanwenden, om bij de verkiezingen
voor de Tweede Kamer invloed uit te oefe
nen.
Het H.-B. beeft dit vraagstuk reeds over
wogen en acht het voorstel dus niet noodig.
Het kan toch immers de bedoeling niet
zijn. het hoofdbestuur verkiezingsagent te
maken voor de een of andere politieke par
tij Een dergelijke opdracht zou Eet hoofd
bestuur niet accepteeren. Het begrijpt Rot
terdam niet goed en vraagt nadere toelich
ting, desnoods op een nadere algemeene ver
gadering.
De afg. van Rotterdam I zegt volstrekt
geen politieke kleur op den voorgrond te
willen brengen. De afd. beoogt alleen en
daan had, opende zij het venster, als hoopte
zij eenige verlichting te krijgen door de
klare, stille luclit. Zij zag hoe de maan een
bleek schijnsel wierp op de donkere, som
bere huizen en de groote stad er bijna
spookachtig deed uitzien. En de koude
schitterende sterreu droegen er toe bij een
indrukwekkend, vreemd en ernstig tooneel
te scheppen.
Maar zij was te bedroefd om de schoon
heid dezer vroege uren, de beste en de lief
lijkste vóór den dageraad, op te merken.
Zij kon aan niets anders denken dan dat
het masker gevallen was, en dat de naakte,
onopgesmukte waarheid vóór haar lag, en
dat zij die zoo goed mogelijk behoorde te
dragen. Zij was ontwaakt tot de ruwe wer
kelijkheid en het ontwaken was als de teere
rozeknop die uit den bolster schiet, maar
vernield wordt voordat zij tijd heeft zich
tot bloem te zetten, of als de zwakke, fijne
bloesem die nooit een vrucht zal worden.
Zij had in hem een onbegrensd vertrou
wen gesteld. Nooit was er twijfel bij haar
opgekomen dat hij haar iets anders dan de
waarheid kon zeggen, en nu was haar ver
trouwen vernield en zij kon het niet doen
herleven.
Maar nog had zij hem lief.
Toen de morgen gekomen was, ging Cas
telii reeds vroeg naar het circus. Hij was
koel beleefd tegen haar geweest; het kon
bijna vriendelijk heeten; maar hij had
haar geen kus gegeven of haar ook maar
eenigermate behandeld als gewoonlijk.
En dat alles omdat zij kinderlijke tranen
had willen drogen en een klein, gebroken
hart heelen.
Wordt vervolgd
