53"e Jaargang.
Vrijdag 4 Augustus 1899.
No. 10002.
Eerste Blad
CIRCUSSLAVEN,
BUITENLAND^»
BINNENLAND.
SCHIEOAMSCHE COURANT
Deze courant verschijnt dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Prijs per kwartaal: Voor Schiedam en Vlaardingen 11. 1.25. Franco
per post 11. 1.65.
Prijs per weekVoor Schiedam en Vlaardingen 10 cent.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóó- een uur
aan het bureau bezorgd zijn.
BureauBoterstraat 68.
illTMKliinif
Prijs der Advertentiën: Van 17 regels 11. 0.90iedere regel
meer -12 Va cents. Reclames 30 cents per regel. Groote letters naar de plaats die zij
innemen.
Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven hier
van zijn gratis aan liet Bureau te bekomen.
In de nummers, die Dinsdag- en Zaterdagavond verschijnen, worden
zoogenaamde Ttleine advertentiën opgenomen tot den prijs van 40 cents
per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
Interc. Telefoon 91 o. 123.
Algemeen overzicht.
SCHIEDAM, 3 Aug. '99.
De Smet de Noeyer is gisteravond bij ko
ning Leopold geweest eu heeft een onderhoud
van twee uur met Z. M. gehad. Het resultaat
dezer conferentie is dat De Smet definitief en
officieel de taak lieeft aanvaard om een nieuw
ministerie te vormen.
Ziezoo, de kabinetsformeender is er dus;
de eerste stap is gedaan. Nu komt het er op
aan do mannen te vinden die in het ministe
rie zitting zullen kunnen nemen.
Niet zitting kunnen nemen, naar het
sohijnt, Vandenpeereboom en Schollaert. De
kieswet heeft hen ten grave gesleept. Aan
vankelijk dacht men nog dat Vandenpeere
boom de portefeuille van spoorwegen zou be
houden, maar ook dit is niet waarschijnlijk.
En voor Schollaert, den vader der beruchte
kieswet, is allerminst plaats in het nieuwe
kabinet.
Ook De Bruyn zal verdwijnen van het
staats tooneel, ten minste van de regeerings-
tafel. Zijn aftreden is voor ons land zeker
niet onaangenaam; hij is de man der wille
keurige sluiting der grenzen voor Neder-
landsch vee, -waarbij liet bezit van een eigen
grooten veestapel dikwijls de drijfveer is ge
weest, Wellicht breken er voor onze veehou
ders in dit opzicht nu betere tijlden aan.
Cooreman gaat waarschijnlijk ook heen.
Dit is echter nog niet zeker; velen willen
den bekwamen minister behouden, die trou
wens een voorstander is van evenredige ver
tegenwoordiging. Ook over Begerem en De
Favereau, die nu justitie en bui tenia ndsche
zaken hebben, is men het niet eens. De eerste
blijft waarschijnlijk; de laatste wordt mis
schien vervangen door den senator Des-
camps-David. Liébaert zal vermoedelijk in
het nieuwe ministerie overgaan met spoorwe
gen. of openibare werken.
Voor oorlog zal moeilijk een goede functio
naris te vinden zijn. Men noemt Marchal en
De Cousebant d'Alkemade, beiden generaals.
Maar daar beiden zooals ongeveer alle
hooge officieren trouwens persoonlijken
dienstplicht willen, is heit zeer wel mogelijk
dat weer een civiel minister van oorlog op
treedt.
Met groote belangstelling houdt men zich
middelerwijl bezig met de vraag, welke hou
ding de socialisten zullen aannemen tegen
over een wetsontwerp dat de invoering van
evenredige vertegenwoordiging beoogt. De
„Réforme" meldt dat de algemeen© raad der
Arbeiders-Partij gistermorgen besloten heeft
zich aan het manifest der vereenigde linker
zijde te houden, dat een referendum eischt;
de socialisten zullen daarom tegen E. V.
stemmen.
De Petit Bleu" noemt dit onjuist. De al-
gemeene raad heeft besloten een afwachtende
houding aan te nemen. De socialisten zullen
een grondwetsherziening voorstellen om te
komen tot algemeen kiesrecht; bij verwer
ping daarvan (wat zoo eoed als zeker is) zul-
DOOB
AMYIE RBADE.
29)
A3s hij' zulke lange brieven naar huis
schreef, kreeg hij altijd een groot verlangen
naar zijn vader en zuster. Toch wiist hij dat
zijn vader zich nooit aan het nieuwe leven
zou kunnen wennen of zijn zuster een kolo
nist trouwen. En bovendien, zij hadden het
best in hun eigen land. Maai" soms voelde hij
dat hij er veel voor over zou hebben om eens
een aardig -Engelsch meisje te ontmoeten,
waarmee 'hij eenige vriendelijke beschaafde
woorden kon wisselen. Maar hoe aardig hij
het ook vond. hierover na te denken, liet hij
de gedachte er aan toch. spoedig varen, want
hoe zou zoo iets mogelijk zijn in heb land met
de oneffen wegen en de zware ossenwagens.
En toch had, liet lot zulks beschikt.
Op zekeren, warmen namiddag, toen er
geen klanten in het gezicht waren, sloot de
heer Bates die deur van den winkel, en ging
met Tom en de Herken een partijtje cricket
spelen»
De grond' was warm en uitgedroogd en het
kostte Tom moeite om de „wicikfetsi" te schik
ken, Ten laatste begon het spel. De toeschou
wers bestonden tub een troepje Blaffers en
arbeiders uit Swaziland, die wachten voor
den. winkel hadden aangebracht. Zij zaten op
eenigen afstand met belangstelling het spel
der Manken gade te Haan.
Zóó was men in het spel verdiept, dat men
de stofwolk op den weg niet opmerkte, waar
uit op een afstand, langzamerhand de huif
zichtbaar werd! van een wagen die door veer-
len zij zich echter niet kanten tegen een
loyaal voorstel van E. V.
Aan wien liet eigenlijk geweten moet wor
den dat het proces-Dreyfus in een voor goede
openbare behandeling geheel ongeschikte zaal
zal worden gevoerd, is niet reüht duidelijk.
De regeering heeft over de zaak beraadslaagd,
maar is tot de slotsom gekomen dat zij er
niets aan kan doen. Zij kan den voorzitter
van den krijgsraad in deze niets gebieden of
verbieden. De minister van onderwijs heeft
edhter tot tweemaal toe kolonel Jouaust doen
weten dat lrij voor het proces kan beschikken
over de groote aula van het lyceum aan de
overzijde der straat.
Kolonel Jouaust wil echter niet, naar het
schijnt.
Bekend is nu, welke getuigen de verdedi
ging oproept. Het zijn Lebrun-Renaul t
Sdheurer-KestnerTrarieuxprof. Bour
geois; Poinlevé van de Pol. School; de in
genieur Bernard; Hadamard van de Nor
maalschool; Mayet, journalist; De Fon La-
mothe, ingenieur; Brugère, cavalerie-offi-
cier; Sax-ge Basset en Dei'fes, journalisten;
Pomps, commissaris van politie; generaal
Sebert van het Instituut; de majoors Hart
maan, Ducroz, Carvalla en Forzinetti en ka
pitein Freystatter.
Voorts wil de verdediging wagen dat de
31 getuigen van Quesnay de Beaurepaire bij
rogatoire commissie, d. w. z. in hun huis, zul
len worden gehoord. Wellicht zal dit ook
moeten geschieden met Du Paty de Olam,
die ziek is of zich zoo houdt, en zeer waar
schijnlijk met Scheurer-Kestner die doodziek
van LuChon naar Pa rij® is overgebracht. Ro-
oheforb vindt in de ziekte van den door 'hem
geiiaten senator aanleiding uit te roepen
„Er hoop dat het nu spoedig Joseph Rei-
nach's beurt isBah
Intusüchen houdt de quaes tie-Du Paty de
Clam de gemoederen bezig. Van tweeën één
Du Paty of zijn dhefs staan schuldig aan de
lage intriges in de zaak-Dreyfus, En Du Pa
ty's' ontslag van rechtsvervolging is een aan
klacht tegen Gon.se en De Boisdeffre. Maai
de eerste werpt de verantwoording voor de
„gonseries'" "van zich in twee brieven aan den
voorzitter van het Hof van Cassatie, die de
„Figaro" thans publiceert. In den eersten,
van 5 Mei, houdt hij vol dat noch De Bois-
deffre noch hij Du Paty hebben gemachtigd
in relatie te treden tot Esterhazy en noemt
hij Du Paty's handeling „incorrect".
Maar waarom vond kapitein Ta vernier dan
geen schuld in Du Paty? is de gewettigde
vraag.
Het tweede schrijven van Gonse, do. 13
Mei, weerlegt Picquart's verklaringen. Of lie
ver, hij weerspreekt ze. Waar geen spoor van
bewijs wordt aangevoerd, kan van weerleggen
geen sprake zijn.
Een zeer belangrijke opmerking der „Fi
garo" is deze. Dr. Ranson heeft beweerd dat
in de voering van Dreyfus' jas een afschrift
van het borderel is gevonden. Dezelfde dr.
Ranson echter heeft kort na bet proces ver
teld dat Dreyfus met op heb Borderel, maar
op een geheim stuk was veroordeeld. Conclu
sie dr. Ranson is een vertrouwde van den
generalen staf, en dus onbetrouwbaar.
Ten slotte eenige personalia.
tien traag voortgaande ossen, getrokken werd.
Plotseling riep Tom tot zijn metgezellen
„Kijk eens, er zijn klanten in aantocht."
Dadelijk waren bats, ballen en wickets ver
dwenen en spoedde men zich naar den win
kel om het naderende gezelschap van het noo-
diige te voorzien.
Toen de wagen naderbij kwam, bleek het
d'at er in waren een man van middelbaren
leeftijd, George Herepath genaamd, een meis
je, wat jonger dan Tom, en drie kleine jon
gens.
Eenige Swazilanders werden met t u* zorg
voor de ossen belast en het bleek dat allen
zeer vermoeid waren, na de stoffige warme
reis die men achter den rug had. De lieer He
repath stapte uit, en Tom die uit nieuwsgie
righeid aan de deur van den winkel was gaan
staan, was de eerste die aangesproken werd.
Met een enkelen oogopslag zag Tom dat de
man die voor hem stond, een heer was en nog
Wöl een Engelsdhrnan, twee eigenschappen
die in den winkel zeer op prijs gesteld wer
den. Toch trof hem een treurige mtdruldüng
in het gelaat van den vreemde; het was zoo
somber, dat het op Tom den indruk maakte
dat hij of ziek of zeer tel ecu-gesteld', moest zijn
in zijn verwachtingen omtrent het nieuwe
land, en nog voor hij gesproken had', voelde
Tom medelijden met hem.
De stem van den vreemdeling klonk on
derworpen en mat toen hij toonloos zei
„Goéden dag, mijnheer; kan u mij ook zeg
gen waar wij voor vannacht zouden kunnen
stalen Wij moeten een paar uren rusten, on
zen voorraad, levensmiddelen aanvullen, en
d'e beesten laten verzorgen. Wij hebben een
heelen afstand afgelegd, zonder voldoende wa
ter, liet ree zal dus wel behoefte hebben aan
voedsel en drinken.
„TJ kan hier altes krijgen," hernam Tom.
Vele der getuigen gaan reeds naar Rennes,
o. a. generaal Merrier, die zijn intrek neemt
bij generaal Germain. Casimir-Périer en Pa-
léologue zijn op het punt naar de hoofdstad
van Bretagne te vertrekken.
Weill, de professor aan het Parijsche ly
ceum, is nu geschorst met- onthouding van
tractement wegens partij-kiezen in de zaak-
Dreyfus tegenover zijn leerlingen.
De „Eölio de Paris" houdt haar interview
met Mazeau den voorizttor van het Hof van
Cassatie, ondanks diens tegenspraak, staan
de.
Het borderel is voor het a s. proces aan
een nieuw onderzoek onderworpen.
Het laatste wat op het gebied van pensio
neering van behoefligen in Engeland is ge
probeerd, is geweest het benoemen eener
parlementaire commi-sie om deze moeilijke
quaestie te onderzoeken.
Deze commissie heeft nu rapport uitgebracht.
Zij stelt voor eene wekelijksche toelage, naar
plaatselijke omstandigheden van minstens 5
lot hoogstens 7 shilling varieerende en door
bemiddeling van de post mt 's lands kas te
betalen toe te kennen, aan alle 65-jarige En-
gelsche onderdanen, die iu de laatste 20 jaren
niet tot tuchthuis- of gevangenisstraf ver
oordeeld en in dien tijd niet uit de openbare
armenkassen ondersteund zijn, noch audere
dan medische hulp van overheidswege heb
ben ontvangen, behoudens bijzondere omstan
digheden.
Voorts wordt geëiseht, dat de aanvrager
uit geeneilei hoofde een inkomen geniete
hooger dan 10 sh, per week, terwijl hij moet
bewijzen al het mogelijke te hebben gedaan
om ziclt en de zjjnen te onderhouden. Het
.pensioen zou telkens, bij vernieuwing, voor
drie jaren worden toegekend, maar zoo daar
toe aanleiding bestaat, worden ingetiokken.
Deze besluiten werden met -10 tegen 4
stemmen genomen, na verwerping van een
voorstel, met 8 tegen 6 stemmen, om het
minimum-pensioen van 5 tot 3 sh. terug te
brengen.
Wij zijn benieuwd wat er van dit voorstel
zal terechtkomen. Veel zal het wel niet zijn.
Daarom kan een beoordeeling veilig achter
wege blijven. Alleen deze opmerking; is het
billijk iemand van pensioen uit te sluiten,
omdat hij op zeer jeugdigen ieefigd eens
heeft gezondigd En dan hoe gaat het
met de invaliden, die reeds jong tot werke
loosheid zijn veroordeeld?
Gemengde Mededecllngen.
Het wetsontwerp op de koloniale leening
is voor de derde maal door het Lagerhuis
gelezen.
Te Christiania is gisteren de interparle
mentaire vredesconferentie door den staats
minister Steen met een rede geopend.
Er bestaat hoop dat de groote uitsluiting
in Denemarken een eind zal nemen. Hel
bestuur van het fabrikanten-syndicaat heeft
met eenige onbelangrijke wijzigingen een
ontwerp-overeenkomst aangenomen die het
resultaat is van de laatste onderhandelingen.
„Kom eens hier," riep hij tot de arbeider®,
„zetten jullie den wagen zoo dicht mogelijk
tegen liet huis aan, en brengt de ossen wat
verd'er opgras is het eenige voedsel dat wij
'voor ze hebben, en er is overvloedig water."
Voordat de vreemdeling gelegenheid had,
Tom zijn dank te betuigen, kwam de heer
Bates naai- buiten.
„Er is een Engelsdh gezelschap," sprak
Tom, „dat hier zou willen overnachten. Ik
heb den arbeiders gezegd de ossen mee te ne
men. Is dat goed, mijnheer?"
„Heel goed," antwoordde de heer Bates
voldaan.
„U komt zeker uit Durban, niet waar?"
sprak de heer Bates, zidh tot den vreemde
ling wendend.
„Ja, wij zijn op weg naar Pretoria," ant
woordde de man op wanhopigen toon. „Soms
denk ik wel eens dat het beter zou geweest
zijn ze niet zoo ver mee te nemen, maar er is
nu niets meer aan te veranderen."
„Met z'n hoeve'en is u?" vroeg de heer Ba
tes, die zich Mdld alsof lrij de treurige stem
ming van den vreemdeling niet opmerkte.
,,Mijn dóchter en drie kleine jongens. Wij
zijn met ons vijven. Toen wij uit Engeland
vertrokken, waren wij niet ons zessen, maar
mijn vrouw stierf op reis, en wij hebben haar
op zee moeten begraven," voegde hij er op
een toon van de grootste droefheid bij,
„Wat Sou u er wel van zeggen als de arbei
ders den wagens eens wegbrachten en ukiwaan
met uw Heine familie binnen om wat te
eten?" vroeg de heer Bates vriendelijk, daar
bij weldra medelijden had met den armen
man.
Dit aanbod, werd gretig aangenomen, en
nadat men verder aan elkaar was voorge
steld, zat men weldra gezéllig aan tafeL De
heer Bates knoopte een lang gesprek aan met
Het wordt tjjd, want het kost moeite de
gezinnen der stakers, ook maar gebrekkig,
aan den kost te helpen. Bewonderenswaardig
is de houding der aibeiders; men hoort van
geen enkele wanordelijkheid, schoon er wel
gebrek wordt geleden.
Den 16en dezer komt het Pruisesdhe Huis
van Afgevaardigden weer bijeen. Op de agen
da staat, de Kanaalwet.
De Duitsche keizerin is weer zooveel beter
dat zij gisteren van Beichtesgades naar
Wilhelmshöhe is vertrokken.
Dr. Esser, De Deutsche Afrikareaziger, is
door een eereraad onwaardig verklaard om
deel uit te maken van het Duitsche officiers
corps De reden is dat Esoer aan den Keizer
verhalen lieoft gedaan over verschillende stre
ken in Afrika die hij, naar- later bleek, nooit
bezocht had.
President Loubet is nu op Ramibouillet.
Waldeck-Rousseau neemt tijdens Delcaste's
afwezigheid buitenlandsche zaken waar.
Nu weer wordt Delcassé's reis naar Rus
land in verband gebracht met het bezoek van
den Czaar in 1900 te Parijs.
De »Pol. Corr." ontvangt uit Petersburg
de opzienbaiende mededeeling dat Rusland
tjjdens bet Fashoda-incident eenige maat
regelen heeft genomen, die Engeland ge-
dwoagen hebben tot een vredelievende oplos
sing der quaestie.
De Spaansche minister van justitie is dooi
den ministerraad gemachtigd te onderhande
len met het Vaticaan over een herziening
van het Concordaat met het oog op bezui
niging op de begrooting van eeredienst.
Met het oog op de \reeselyke hitte die
te Rome heerscht, heeft de Paus zijn recep
ties gestaakt. Zijn gezondheidstoestand is
weder goed.
Wegens samenzwering zullen te Belgrado
alleen terecht staan de oud-ministers Pa-
sdhïtsch, Tauschanowlitsdh en Wesnitsdh en
de uitgever Stanjewitsch. Toch worden de an
dere gearresteerden gevangen gehouden.
Ta Kaboul lieeft grooten indruk gemaakt
de terechtstelling van een Afghaansch gene
raal en drie officieren, die jarenlang bezoldi
ging hunner soldaten hadden verduisteid.
Op last des Emirs zijn zij in het openbaar
op het marktplein van Kaboul doodgeschoten.
Gisteren heeft de Britsche agent te Pre
toria zijn opwachting bij de regeering der
Zuid-Aftikaansche Republiek gemaakt. Naar
men gelooft, kwam hij met een Boodschap
der Engelsche regeering omtrent de gemeen-
schappelijke commissie van onderzoek.
Geen officieele mededeeling omtrent den
inhoud der Boodschap is openbaargemaakt.
De toelating van niet-protestanten tol
ambten is door den Volksraad, tegen Kruger's
advies in, verworpen. Jammer.
De Volksraad heeft een bijzondere com
missie belast met een herziening der wet
op de spiritualiën.
De Senaat van Canada, heeft een motie
van sympathie aangenomen met de Uitlanders.
den lieer Herepath, vertelde hem van do ge
steldheid van den grond, en de plaatselijke
gebruiken van het land; do drie Heine jon
gens amuseerden zich met de klerkenen
Tom Hasketh (dien naaan had hij in het
vreemde land aangenomen) onderhield zich
met Fanny Herepath.
Zij was een lief, beschaafd meisje, niet don
kere oogen en haar, en haar geheel© optreden
verried een goed verstand. Be-scheiden en
toch flink, maakte zij op Tom al dadelijk een
goeden indruk, die nog- versterkt werd, toen
zij hem met bevende stem van den dood ba
rer moeder vertelde.
„Ik zal nu voortaan voor vader en de jon
gens moeten zorgen, 'tls maar erg goed dat
dc zoo'n sterk gestel heb, want met een goede
gezondheid is men tot alles in staat, en zal
ik kunnen optreden zooals moeder het zou
verlangd bobben."
„Het spijt mij erg voor u, want in een, on
bekend land zal het geen gemakkelijke taak
voor u zijn."
„Ik hoop moedig te zijn," sprak zij flink.
„Ik zal er maar niet veel over denken en aan
pakken als het noodig is."
„IJ is een dapper meisje," zei Tom vol be
wondering, „en ik ben er van overtuigd dat
uw vader en broertjes een waren schat aian
u zullen hebben."
„Ik moet hen helpen zooveel ik kan. De
kinderen moeten haar zorg niet missen,"
voegde zij er zacht bij. „En wat vader be
treft, ik kan 't hem gezellig maken en voor
zijn huishouden zorgen. Gelukkig zal hij wol
nooit meer zijn, nu moeder dood! is. Arme
vader, hij heeft zijn geld en zijn vrouw in één
jaar verloren. Twaalf maanden geleden sche
nen dood en ondergang zoo ver verwijderd
't Is of het jaren geleden is."
Er blonken tranen in haar donkere oogen
Beweerd wordt dit de Duitsche regeering
te Washington inlichtingen heeft laten vra
gen over de aan admiraal Dewey toegeschre
ven woorden.
Verjaardag der Koningin-Bloeder,
Met den uit salonrijtuigen saamgesteiden
extra-trein der Ilollandsdhe IJzeren Spoor-
weg-Maatsdhappij vertrokken gisternamid-
dag omstreeks 3 uur naar het Loo, ter deel
neming aan den gala-maaltijd tien Paletee,
alle te 's-Gravenhage aanwezige leden van
Hr. Ms Civiel en Militair Huis, benevenede
Hofprediker, dr. Van der Fher, cLs. Bouher,
Hofkapelaandr. Van Tienhoven, lijfarts
van H. M. de Koningin en voorts de hoof
den der Departementen en bureaux der Ko
ninklijke Hofhouding.
Enorm druk en levendig was 't gisteren
avond 111 de residentie In de stampvolle stra
ten weerklonk vroolijk gezang en „Leve de
Koningin". In onafzienbare rijen en troepjes
trokken tegen half tien duizenden en duizen
den naar het Malieveld, waar tot sluiting
van liet veijaar'dagfeest van H. M. van ge
meentewege cc-n vuurwerk werd ontstoken,
opgeluisterd door de Jagerniuzidk, die on
der imde toejuichingen der menigte bij
het aan de heidm van den dag gewijde deco
ratieve stuk, het „Wien Neerland's Bloed"
speelde.
'bWas een verrukkelijk mooie Zomer
avond, maar juist dat mooie, bladstille weer
schaadde wel eenigszins aan liet welslagen
van het pyroterihniseh schouwspelomdat de
ïodk bleef hangen, 't Meest viel in den
smaak een levensgroote Negro singer and
danser" en een zeeoorlog tussdhe* twee groo
te zeekasteelen, die in een minimum van tijd
in rook en vuur waren opgegaan.
In de feestelijk verlichte socdeteitstent in
liet Bosch bracht de Kon. MH. Kapel een
feestprogram ten gehoore.
In den Dierentuin speelde het schutterij-
orkest van Kriens uit Breda.
De openbare gebouwen in de stad hadden
de gewone feestverlichtingen.
Tot in den nacht bleef er een gezellige
druk te heersohen in de straten.
Directeuren van waterleidingen.
Dinsdag had te Haarlem in het bronge
bouw een vergadering plaats van directeuren
van waterleidingen in Nederland. De heer J.
Schotel gaf daar een beschrijving, met af
beeldingen toegelicht, van de Haarlemsche
waterleiding.
In den middag werden verschillende musea
bpzocht en werd verder een bezoek gebracht
aan de terreinen der waterleidi&g onder Over-
veen.
Gisteren werd de vergadering voortgezet.
De heer A. Yosmaer sprak toen over
zuivering van drinkwater door Ozone.
Meting van binnenvaartuigen.
Bij resolutie van 29 Juli j.l. heeft de mi
nister van financiën een instructie gegeven
ter uitvoering van het K. B. van 20 Juli
(Stbl. no. 164), houdende bepalingen omtrent
de meting van binnenvaartuigen, die sedert
cu Tom deed al het mogelijke om haar te
troosten.
„In Pretoria wachten u beter dogen,"
sprak hij opbeurend. „Uw vader zal weer
sterk en rijk wordende jongens zullen reu
zen van kracht en gezondheid zijn, en u
trouwt een rijken kolonist."
„Trouwen en de kinderen alleen laten
herhaalde zij. alsof de bloote veronderstelling
reeds een belcediging was van haar huiselijke
plichten. „Nooit, jteen nooit zal ik hen verla
ten," voegde zij er driftig hij.
„Maar zij zullen niet altijd Hnderen blij
ven," sprak Tom verontschuldigend, „Ik be
doel natuurlijk als zij groote jongens gewor
den zijn."
„Dat zal nog heel lang duren. Laat eens
zien, Percae is tien, Willie acht, en George
zeven. Het zijn allen nog kleine kinderen en
bovendien moederloos," voegde zij er be
droefd bij.
Plotseling, alsof zij wensdhte een wending
aan het gesprek te geven, en een opgewekter
onderwerp te beliandelen, riep zij uit:
„De reds hierheen was nogal aardig. Als
men van iets nieuws kan zeggen dat het pret
tig is, dan hadden wij verscheiden avonturen,
die mij belang inboezemden. Wil ik ze ver
tellen, of is het u onverschillig Natuurlijk
heeft u diezelfde venhalen al meer gehoord."
„Ik zal aandachtig toeluisteren," ant
woordde Tom. „Ieder nieuwtje wordt door
ons op hoogen prijs gesteld, dat kan ik u ver
zekeren. Hoe mooi dit land ook overigens is,
wordt de voortdurende afzondering toch wel
eens vervelend, en hooren wij gaarne alles
wat er in de buitenwereld voorvalt. Ga dus
alt 't u belieft uw gang."
Wordt vervolgd.)