53,<c Jaargang. Zaterdag 2 September 1899. No. 10027. CIRÖÜSSLAVEN, BUITENLAND. BIMENLANl). SCt EDiifrS: IE COW lllll Deze courant verschijnt dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen. Prijs per kwartaalt Voor Schiedam en Vlaardingen fl. 1.25. Franco per post fl. 1.65. Prijs per weekVoor Schiedam en Vlaardingen 10 cent. Afzonderlijke nummers 2 cent. Abonnementen worden dagelijks aangenomen. Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóó" een uur aan het bureau bezorgd zijn. BureauBoterstraat 68. Prijs der Advertentiën: van 17 regels fl. 0,90iedere regel meer 12tv. cents. Reclames 30 cents per regel. Groote letters naar de plaats die zij innemen. Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven hier van zijn gratis aan het Bureau te bekomen. In de nummers, die Dinsdag- en Zaterdagavond verschijnen, worden, zoogenaamde Uleine advertentiën opgenomen tot den prijs van 40 cents per advertentie, bij vooruitbetaling aan. het Bureau te voldoen. Interc. Telefoon Tfio. 133. Algemeen overzicht. SCHIEDAM, 1 Sept. '99. Het proces-Dreyftis. „Qu'il va lentement le navire," zong giste ren Orpheus" in de aandoenlijke compositie van Dietrich „Le Retour" hoe langzaam gaat het scheepje, dat de kostbare lading van het Recht voert in „France adorée douce contrée"; bet is alsof de uitkijk nimmer het „Terrela basvoyezzal roepen. Gisteren was het de 17e zitting; weldra zijn wij vier weken met dit wereldproces be zig. Er is in de zitting van gisteren weer iets voorgevallen waarop hier in de allereerste plaats de aandacht zij gevestigd, de vraag van een lid der krijgsraad of Dreyfus niet zeer bevriend was met den officier Weil, op zijn beurt een vriend van Esterhazy. En dan schijnt de toeleg hierbij deze te zijn. De generale staf kan de gemeene hande lingen van Esterhazy, diens schrijven van het borderel enz. enz. langzamerhand niet meer loochenende staf js er dus op be dacht om Esterhazy en Dreyfus met elkaar m contact te brengen m booze handelingen de officier Weil moet de schakel zijn die bei den verbindt. Zoo is de vraag in de wereld geschopt Kende Dreyfus den officier Weil? En dat die vraag inderdaad op een vooraf beraamd sy steem berust blijkt wel hieruit, dat de heer Marcel Prevost, die in de Zaak geheel inzit, den ochtend, zelf van den krijgsraad, nog vóór de vraag gedaan was, in dezen geest aan de Parijsehe „Herald" seinde. Wie weet of er nu niet een brief van Weil aan Dreyfus of omgekeerd geproduceerd wordt, vervaardigd feitelijk door Esterhazy, wien men voor geld alles kan laten doen, en waardoor het ver haal van de connectie WeilDreyfus beves tiging vindt. In elk geval, men is bij voor baat gewaarschuwd. En thans, laten wij ons telegrafisch ver slag van de zitting van gisteren wat aan vullen. Van half zeven tot half tien was er gehei me zitting, toen voor een talrijk publiek de openbare terechtzitting geopend wend. Geen wonder dat het publiek talrijk was; do groote Lebrun-Renault legde getuigenis af, de man van de bekentenis. Wat zullen wij' van dit getuigenis zeggen Renault zelf noemde zich een phonograaf, hij oordeelde niet, uit zijn mond kwam slechts wat hij op de luguberen ochtend van 15 Ja nuari uit Dreyfus' mond had' vernomen, zon der meer. En dat was het bekende: „Ik ben onschuldig, en binnen vier jaar zal men mijn onschuld erkennen. De minister weet het Hij heeft het mij door Du Paty laten zeg gen, eenige dagen geleden in mijn oei. Hij weet, dat, wanneer ik stukken aan Duitsch- land geleverd heb, dat was om belangrijker documenten te verkrijgen." En of men dezen getuige herhaaldelijk vroeg, of hij dit woord als een bekentenis op vatte, even vaak volgde weer liet antwoord, dat getuige dit niet te beoordeelen had, dat hij slechts weergaf wal hij gehoord had, zon der meer. Na een langdurig over en weer vragen ten opzichte van dit punt, waarbij over allerlei bijkomstige omstandigheden wordt gespro ken, o. a. van een standje dat getuige op het Elysée zou gehad hebben, omdat hij met journalisten gepraat hadj zonder dat men iets verder komt, nadab nog Dreyfus er op gewezen heeft, dat in zijn woorden geen be kentenis kan liggen, en slechts eon schoft die er uit kan halen, nadat voorts gebleken is, dat Dreyfus' woord'en onmiddellijk na de degradatie niet van gewicht werden be- DOOK AMYIE READE. 54) Geknal van zweepslagen, getrappel van paardenhoeven. Een jong meisje en een krachtig gebouwd, ernstig uitziend man kwa men in de arena. Hij Wendde zich tot Cleo en zei ruw: „Kom, ga gauw uit den weg, 'tis nu mijn beurt hier." „Och, loop naar de maan," snauwde zij hem toe, boos omdat zij gestoord was, maar terwijl zij dit zei, verwijderde zij zich toch, terwijl Castelli met den directeur bleef staan praten. Toen Cleo uit het circus kwam, trof zij Horrox aan, die dadelijk op haar toe trad. „Het gaat nog niet," sprak zij hoofdschud dend. „Hij vertrekt naar Bombay. Hij is niet van plan voor een tweede maal te trouwen. Hij kan zijn lieve Leila niet vergeten. Ik geloof dat hij van plan is de kinderen mee te nenien en dan kan je fluiten naar wraak," teide zij met een vloek. schouwd, hetgeen wel hieruit ten overvloede blijkt, dat er geen proces-verbaal van werd opgemaakt, en de President der Republiek er over heen praatte en zijn aandacht bij Re nault's bezoek bij iets anders bepaalde, gaat men over tot het hooren van de volgende ge tuigen, in de eerste plaats kapitein Anthoïne, die de executie-parade bijwoonde en die ver telt, dat kapitein d'Attel den indruk had gekregen, dat Dreyfus een bekentenis had af gelegd. Deze laatste echter slaat dit argu- "ment onmiddellijk uit de handen der beschul diging door mede te deelen, dat hij met nie mand anders na de degradatie heeft gespro ken dan met Lebrun-Renault ,iets wat door dezen bevestigd wordt, en ook Mercier wordt door Labori tot de verklaring genoopt, dat kapitein d'Attel althans geen rapport over Dreyfus' beweerde bekentenis heeft uitge bracht. Guérin, zijn verklaring aanvangende, zegt, dat hij door generaal Saussier was belast, de parade der degradatie bij te wonen en hem verslag te doen van wat er voorviel. Tegen 7.45 's morgens kwam de celwagen met Drey fus aan. Dreyfus stapte uit en werd in een bureau gebracht, waar hij werd bewaakt door Lebrun. Om vijf minuten vóór negen werd de kapitein-adjudant van het garnizoen van die taak ontheven d'oor vier kanonniers en den brigadier, die de wacht, van Dreyfus moesten vormen, om hem naar de plaats waar de degradatie zou plaats hebben, te ge leiden. Hij bevond zich op het oogenblik vlak aan de deur van liet paviljoen. Het was toen, dat Lebrun hem sprak over de """Kirden van Dreyfus. Sprekende van de gi j officieren, zegt Guérin, dat dit onderhoud niets vertrou welijks had ,eu de verklaringen van Lebrun een groot gewicht hebbende, verzocht hij hem, ze aan de officieren te vertellen. Ik voeg er bij, zegt Guérin, dat kapitein d'Attel van den plaatselijken staf belast was gewor den, alles na te gaan wat betrekking had op den plaatselijken dienst op den ochtend zelf van de degradatie. Sprekende van de in cidenten na de degradatie, zegt Guérin, dat Dieyfus naar het paviljoen werd geleid naai den adjudant van het garnizoen, naar de plaats die tijdens de degradatie voor hem was aangewezen. Hij liep met automatischen pas. Dreyfus herhaalde toen opnieuw voor de officieren die daar stonden, dat men liem binnen drie ja ren recht zou laten wedervaren. Luitenant-kolonel Guérin, die Lebrun zag na het verlaten van het paviljoen, waar Dreyfus was bewaakt, bevestigt, dat Lebrun hem herhaalde de woorden van Dreyfus: dat hij documenten had geleverd aan een vreem de mogendheid om daar van de Duitschers belangrijker voor in de plaats te ontvangen. Guérin zegt verder, dat hij na de degra datie kennis gaf van hot voorgevallene aan generaal Saussier, ook van de verklaringen aan Lebrun gedaan. Demange vraagt hem, hoe hij de herhaalde betuigingen van onschuld van Dreyfus in overeenstemming brengt met de woorden „Als ik stukken heb uitgeleverd Guérin zegt, dat dit een persoonlijke zaak van Dreyfus is. Hij herinnert zich niet, dat maatregelen genomen zijn, om de bekentenis van den beklaagde te doen constateer en. Een der leden van den krijgsraad, vraagt aan Guérin, of hij gelooft, dat Dreyfus Es terhazy gekend heeft? Dreyfus verklaart nogmaals hem nooit ge kend to hebben. Zich tot luib.-kolonel Guérin wendend, vraagt een lid van den krijgsraad of Weil niet als reserve-officier aan den generalen staf van het leger was verbonden. Guérin zegt, dat hij dit was als reserve-officier be boerende tot den staf van den opperbevel hebber en dat hij Esterhazy sedert lang moest kennen. „De duivelHeb jij hem gevraagd je te trouwen? Je schijnt wel dol op hem," sprak hij op kalnven toon. „Neen, maar ik vischte maar eens om te zien welken kant hij uit wilde. Maar je kunt mij vertouwen. Ik zal het wel klaar spelen. Het kan mij niet,gehelen op welke manier," voegde zij er boos bij. „Maar laat alles maar aan mij over, ik zal er vanavond eens over denken, hoe ik het plan liet best kan ten uitvoer brengen. Hij zegt, dat hij niet weet waar hij de kinderen moet laten, maar mor gen zal ik hem den weg er wel toe wijzen." „Jij Hij zal ze aan jou niet overlaten," sprak Horrox haastig. „Je bent toch niet zoo dwaas om dat te veronderstellen?" „Laat het maar aan mij over. Ik zal dat zaakje wel opknappen of je kunt het zelf doen. En verder kan je naar den duivel loo- pen," voegde zij er driftig bij. „Vandaag nog niet, dank je; misschien wel later," antwoordde hij onverschillig. Zij deed of zij zijn laatste gezegde niet op merkte en zei koel: „Nu, tot ziens. Ik zal het wel klaar spelen." Een vloek kwam over zijn lippen, maar Cleo was al te ver om heb te hooren. ,,'tls een ware duivel, dat is niet te ont kennen. Castelli is veel te slim om haar te Dreyfus ontkent ooit gezegd to hebben, dat m drie jaar tijds zijn proces z»u herzien worden. Hij voegt er aan toe, dat hij die woorden niet begrijpt. ELij verzoekt den pre sident van den krijgsraad, de brieven bekend le maken, die hij schreef aan den chef van den generalen staf. Men zal dan zien, in wel ke bewoordingen hij vroeg, om de nasporin- gen voort te zetten. De president vraagt hem, hoe hij op het denkbeeld van drie jaren gekomen is? Dreyfus antwoordt„omdat, zooals ik aan Du Paty gezegd had, do regeering beschikte over de middelen om het onderzoek voort te zetten, en zij daarvoor tijd noodig had. Ik zeide dus, dat over twee, drie jaar mijn on schuld wel blijken zou. Maar ik herhaal, dat cr in mijn gedachte niets was, wat tot kwaad denkendheid aanleiding zou kunnen geven. (Beweging.) De controleur Peyrolles, die tegenwoordig was bij de degradatie, zegt, dat Guérin hem vertelde, dat Dreyfus bekend had, stukken te heibben geleverd aan Duitschland om an dere stukken te krijgen. De getuige maakte met Lebrun-Renault eerst kennis bij het tweede" Zo]a-proces te Versailles. Hij werd aan hem voorgesteld door commandant Gué rin. Ik vroeg hem, waarom liij de bekentenis met gerapporteerd had aan den President der Republiek en den eerste-minister Le brun antwoordde: „ik heb het nagelaten uit vrees. Terwijl ik wachtte in de antichambre, hoorde ik in de kamer ernaast, achter een gecapitonneerde deur een persoon zeggen „Wie is die gendarme die het beroepsgeheim verraadde en berichten aan de pers gaf? Het zou hem wel kunnen opbreken." Daarna riep men mij en ik sprak niet." Peyrolles voegt er aan toe, dat hij aan Le brun gezegd heeft, dat deze ongelijk had met niets te zeggen. De oud-majoor Forzinetti zegt, dat Dreyfus hem steeds is voorgekomen onschuldig te zijn. Dreyfus heeft trouwens steeds verklaard dat hij onschuldig was. Nooit lieeft Lebrun hem gesproken over de bekentenis, evenmin trouwens als d'Attel. Forzinetti bevestigt, dat Du Paty hem opdroeg enkele zonderlinge handelingen te verrichten, om Dreyfus in verwarring te brengen. Hij spreekt van Dreyfus' plannen tot zelf moord. Dreyfus erkent, dat hij plan heeft gehad zich van kant te maken. Dat hij zijn marte ling lieeft kunnen dragen, dankt hij aan me vrouw Dreyfus, die hem deed begrijpen, dat teijn plicht was to blijven leven. Lebrun zegt: dat hij nooit tot Forzinetti over de bekentenissen gesproken heeft, kwam omdat generaal Risbourg hem bevolen had te zwijgen. De generaals Roget en De Boisdeffre wij zen op enkele tegenstrijdigheden in de ver klaring van Forzinetti. De zitting wordt zonder incident opgehe- Ypn. Gcmengiic Mededecllngcn. De Belgische Kamer heeft met 59 tegen 31 stemmen en 4 blanco's besloten, het socialistische wetsontwerp tot herziening van artikel 47 van de grondwet, dat strekte om de indiening van een wetsontwerp tot invoe ring van het algemeen stemrecht mogelijk te maken, niet in behandeling te nemen. Voor dit parlement ging het heel rustig toe scheldwoorden zijn er bijna niet gevallen er was veel publiek op de tribune. De Reichs-Anzeiger" behelst een manifest van de Pruisische regeering aan de Ober- prasidenten. Daarin wordt met nadruk be kendgemaakt dat niet alleen de hooge politieke ambtenaren, mnar ook de Landt ate voor de politiek van de regeering met de daad moeten trouwen. Hij zou wel stapel gek zijn als hij heb deed." Nog eens vloekte bij, en begaf zich naar zijn kamers. Castelli, dio haastig voortliep passeerde hem. Hij knikte Horrox even toe. De twee mannen waren geen vrienden. Een wederzijdsehe haat was er tusachen hen ontstaan, en het was steeds gewapende vrede. Toen Cleo thuis gekomen was, bedacht zij allerlei plannen, en nadat zij eenigen tijd stil had zitten nadenken, sprak zij luid. „Le Sal© is de man om ze het eerst heen te zendenvan hem moet Horrox ze zien in handen te krijgen. Maar ik zal met Castelli zeer slim te werk moeten gaan." Het duurde eenige dagen voor zioh een nieuwe gelegenheid voordeed om Castelli te spreken, en gedurende dien tijd' had hij er dikwijls over nagedacht hoe hij Cleo missen zou, als hij Engeland verliet. De mooie Spaansehe vrouw maakte altijd! indruk op hem, en zijn. gedachten waren steeds met haar bezig. Zij had zijn hart ge wonnen, maar hij wilde het zich zelf niet be kennen. Zij zag er bijzonder mooi uit, toen zij op zekeren avond na haar optreden zijn 'kamer opkomen, en zeker in geen geval op grond van hun persoonlijk gevoelen de handelingen van de regeering mogen bemoeilijken. De regeering vertrouwt dat het voldoende zal zijn, de politieke ambtenaren daarop ernstig en stellig opmerkzaam te maken, en l.oopt dat zij niet weer aanleiding zullen geven tot meer doortastende maatregelen. De voorzitter van den Franscben Senaat en van Hooggerechtshof, als dit wordt bijeengeroepen is Woensdagmiddag, in het midden van den vacantietjjd, te Parijs aangekomen. Door het Parijsehe parket zijn huiszoekin gen gedaan bij twee royalistische jongelieden, wier namen geheim worden gehouden. Er moeten belangrijke papieren zijn gevonden die in handen zijn gesteld van rechter Fabre die de instructie voert in zake de samenzwe ring tegen de Republiek. De jongelieden zelf zjjn op vrije voeten gelaten. De datum van het proees-Zola is vastgesteld op 23 November a.s. Zooals men weet heb ben Zola en Perreux, de gérant van de" sAurore", bij de veroordeeling in Versailles verstek laten gaan en na hun terugkeer te Parijs tegen het vonnis verzet aangeteekend. Daardoor werd een nieuw proces noodzake lijk en het is dat proces dat 23 November zal aanvangen voor liet Hof van Assisen te Versailles. Mercier moet nu weer bij Leeds een huis gehuurd hebben zijn vrouw is een Engeische. De «Daily Mail" heelt van zijn correspon dent te Rome een telegram ontvangen van den volgenden inhoud, hetwelk wij slechts onder reserve mededeelen De Paus heeft hedert met pater Martin, generaal der Jezuïlen eene conferentie gehad. Z. II. scheen zeer ongerust over de wending die de zaken in Frankrijk nemen. Hij vreest dat indien Dreylus opnieuw veroordeeld wordt deze veroordeeling onmiddellijk zal gevolgd worden door een heftige campagne legende religieuse orden. Teneinde deze campagne te voorkomen heeft de Paus met de Fransehe geestelijkheid geraadpleegd, vooral met de Jezuïten, om een gematigde houding aan te nemen en zich van heftige woorden ten opzichte van Dreyfus en zijn partjjgenooten te onthouden. Beweerd is dat de Paus een Encycliek tegen het antisemitisme zou uitvaardigen dit wordt nu weer tegengesproken. Te Boedapest wordt vet teki, dat de bijeen roeping van den Oostenrijkschen Rijksraad spoedig zal geschieden. Graaf Thuu moet der Hongaarsche regeering hebben belooid, dat de verkiezingen voor de delegatie glad en grondwettig zullen plaats hebben. Of de Oostenryksche premier daarbij heeft verteld hoe hij dit gedaan wil krijgen, zegt het be richt niet. In haar laatste kenni-geving aan de En geische regeering doet de regeering van de Zuid-Afrikaansche Republiek het voorstel, dat zij, indien haar tegenvoorstellen worden aangenomen, den Volksraad zal ontbinden, na de nieuwe verkiezingen zal dan de nieuwe wet binnen eenige weken van kracht zijn. Haar bedoeling daarmee is een ooi log in Zutd-Afrika af te wenden, omdat deze ver strekkende gevolgen zou hebben. Tevens oppert de Transvaalsche regeering dat kies recht na zeven jaar ruim voldoende is om aan de eischen van de nieuwe bevolking te voldoen. Op verzoek van president Kruger heeft de Volksraad gisterenavend een geheime vergadering gehouden om te beraadslagen in. het circus kwam binnen loopen. Ook zijn voorstelling was afgeloopen, en hij maakte zich tot vertrekken gereed. „Ga nog niet weg, Castelli, ik zou je even willen spreken," zei zij. Hij zag naar haar mooi friseh gelaat, en bleef staan om te hooren wat zij te zeggen had. „Toen je mij er onlangs over sprak om naar Bombay te gaan, scheen het mij toe, dat de kinderen je bij de volvoering van dat plan in den weg stonden. Ik heb er over ge dacht waarom je ze niet aan. Le Sale zoudt toevertrouwen? Naar ik hoor, heeft hij leer lingen noodig." Zij zweeg en was nieuwsgierig wat hij ant woorden zou. „Vanda en Adrian voor het circus oplei den? Dat is onmogelijk. Ik heb mijn vrouw beloofd dat ze nooit mijn beroep zouden lee- ren, en ik moet mijn belofte houden," zei hij vastbesloten. „Maar me dunkt, Leila moest Haar woorden werden onderbroken dóór Castelli, die ongeduldig uitriep „Spreek niet van. mijn vrouw bij haar doopnaam, je was geen vriendin van haar, en ik verbied het je voor eens en. altijd." Zij zag wel dat alles verloren zou zijn als over Chamberlain's laatste dépêche. Staats secretaris Reitz legde uit, dat de Transvaalsche tegenvoorstellen officieus aan Chamberlain waren medegedeeld door middel van den Engelschen agent te Pretoria. Chamberlain had geantwoord dat hij, indien de Zuid- Afrikaansche Republiek de bedoelde voor stellen werkelijk deed, den inhoud ervan zou onderzoeken. De Portugeesche regeering, moet blijkens een regeeringstelegram uit Pretoria last ge geven hebben de Transvaalsche ammunitie, die te Lorenfo Marquez was opgehouden, te laten passeeren. Koninginnedag. Gisteravond te 7 uur vereenigde de Minis ter van Builenlandsche Zaken te zijnen hui ze aan een galamaaltijd, ter gelegenheid van den verjaardag van H. M. de Koningin, de van de verschillende mogendheden alhier ge plaatste gezanten, of voor zoover deze niet m de residentie aanwezig waren, hun zaakge lastigden de Nederlandsclie gezanten met verlof te 's-Gravenhage; den waarn. chef van het Kabinet; den loco-secretaris-generaal van het departement en voorts eenige bur gerlijke en militaire autoriteiten, te samen *2G couverts. De deken van het diplomatische corps, rid der do Strave, gezant van Rusland, bracht een toast uit op do gezondheid van H. M. de Koningin, welken heildronk de gastheer beantwoordde. Uit 's-Gravenhage meldt men ons dato 31 Augustus De parade, die hedenmiddag ter gelegen heid van den veijaardag van II. M.de Koningin in het Malieveld werd gehouden, werd zooals gewoonlijk door «en overtalrjjke menigte bij gewoond. In zeker opzicht werden velen teleurge steld, toen zij de groene vlakte slechts inge nomen zagen door de 5 bataiilons van het regiment 'grenadiers en jagers. De »veld" en de «huzaren" ontbraken, hetgeen veel ontnam aan 't mooi der parade. Alles bepaalde zich dan ook heden tot de beweging van 't voetvolk. Buitengewoon was ditmaal het aantal ver- eenigingeo van oud-strijders en oud-militairen, die vergunning hadden verkregen zich met hunne vaandels by de standplaats van den generaal op te stellen. Een gedeelte van het veld was als ge woonlijk ingenomen door uiet-ingedeelde officieren en burgers met hunne dames. De tegenwoordige oud-strijders werden door generaal-majoor Van Pommeren, gou verneur der residentie met een enkel woord toegesproken. De Generaal inspecteerde hierna de troe pen; de Koninklijke Militaire Kapel speelde het «Wilhelmus" en marschmuziek en on der commando van den Luit.-Koi. Buijs, werd toen gedefileerd voor den Generaal, in open gelederen, met versnelden pas en in gesloten colonne. Het militaire schouwspel was hiermede geëindigd. Het avondfeest van Koningins verjaardag in de residentie de groote illuminatie in liet Haagsche Bosch kan goed geslaagd genoemd worden. In den tweeden Bosch vijver kreeg men een Javaansch dorp met vurige palmboomen, een tempel, bruggetjes, paddihuisjes enz. te zien, en dit stuk, eene lengte van 150 meter beslaande, brandde goed. Indische schepen dreven op het water vlak en verspreidden Bengaalschen gloed, zij hem niet in zijn humeur hield, en sprak dus zacht „Vergeef mij, ik wilde je niet belecdigen. Wij zagen haar doopnaam altijd op de biljet ten gedrukt en spraken ook steeds zoo over haal', maar 't ligt niet m mijn. bedoeling om je te mishagen. Ik voor mij houd het er voor dat mevrouw Castelli alleen meende, dat. zij niet in slechte handen mochten vallen. Z'.j behoorde niet tot die soort van men- schen, wilde zij zeggen, maai' verbeterde dames, die wenschen dat haar kinderen niets doen. Veronderstel eens, dat je kwam te sterven, wat moest er dan van hen worden Het zou toch beter zijn, als zij hun eigen kostje konden verdienen, dan dat zij op straat zouden moeten uithongeren." „Dat kan wel zijn," antwoordde Castelli, „maar ik heb liet haar nu eenmaal beloofd. Die zaak met Horrox heeft haar zoo getrof fen, dat zij de kinderen van het circus altijd verwijderd wilde houden." (Wordp. vervolgd.)

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Schiedamsche Courant | 1899 | | pagina 1