53,<c Jaargang.
Zaterdag 2 September 1899.
No. 10027.
CIRÖÜSSLAVEN,
BUITENLAND.
BIMENLANl).
SCt EDiifrS: IE COW lllll
Deze courant verschijnt dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Prijs per kwartaalt Voor Schiedam en Vlaardingen fl. 1.25. Franco
per post fl. 1.65.
Prijs per weekVoor Schiedam en Vlaardingen 10 cent.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóó" een uur
aan het bureau bezorgd zijn.
BureauBoterstraat 68.
Prijs der Advertentiën: van 17 regels fl. 0,90iedere regel
meer 12tv. cents. Reclames 30 cents per regel. Groote letters naar de plaats die zij
innemen.
Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven hier
van zijn gratis aan het Bureau te bekomen.
In de nummers, die Dinsdag- en Zaterdagavond verschijnen, worden,
zoogenaamde Uleine advertentiën opgenomen tot den prijs van 40 cents
per advertentie, bij vooruitbetaling aan. het Bureau te voldoen.
Interc. Telefoon Tfio. 133.
Algemeen overzicht.
SCHIEDAM, 1 Sept. '99.
Het proces-Dreyftis.
„Qu'il va lentement le navire," zong giste
ren Orpheus" in de aandoenlijke compositie
van Dietrich „Le Retour" hoe langzaam
gaat het scheepje, dat de kostbare lading van
het Recht voert in „France adorée douce
contrée"; bet is alsof de uitkijk nimmer het
„Terrela basvoyezzal roepen.
Gisteren was het de 17e zitting; weldra
zijn wij vier weken met dit wereldproces be
zig.
Er is in de zitting van gisteren weer iets
voorgevallen waarop hier in de allereerste
plaats de aandacht zij gevestigd, de vraag
van een lid der krijgsraad of Dreyfus niet
zeer bevriend was met den officier Weil, op
zijn beurt een vriend van Esterhazy.
En dan schijnt de toeleg hierbij deze te
zijn. De generale staf kan de gemeene hande
lingen van Esterhazy, diens schrijven van
het borderel enz. enz. langzamerhand niet
meer loochenende staf js er dus op be
dacht om Esterhazy en Dreyfus met elkaar
m contact te brengen m booze handelingen
de officier Weil moet de schakel zijn die bei
den verbindt.
Zoo is de vraag in de wereld geschopt
Kende Dreyfus den officier Weil? En dat die
vraag inderdaad op een vooraf beraamd sy
steem berust blijkt wel hieruit, dat de heer
Marcel Prevost, die in de Zaak geheel inzit,
den ochtend, zelf van den krijgsraad, nog
vóór de vraag gedaan was, in dezen geest aan
de Parijsehe „Herald" seinde. Wie weet of
er nu niet een brief van Weil aan Dreyfus of
omgekeerd geproduceerd wordt, vervaardigd
feitelijk door Esterhazy, wien men voor geld
alles kan laten doen, en waardoor het ver
haal van de connectie WeilDreyfus beves
tiging vindt. In elk geval, men is bij voor
baat gewaarschuwd.
En thans, laten wij ons telegrafisch ver
slag van de zitting van gisteren wat aan
vullen.
Van half zeven tot half tien was er gehei
me zitting, toen voor een talrijk publiek de
openbare terechtzitting geopend wend.
Geen wonder dat het publiek talrijk was;
do groote Lebrun-Renault legde getuigenis
af, de man van de bekentenis.
Wat zullen wij' van dit getuigenis zeggen
Renault zelf noemde zich een phonograaf, hij
oordeelde niet, uit zijn mond kwam slechts
wat hij op de luguberen ochtend van 15 Ja
nuari uit Dreyfus' mond had' vernomen, zon
der meer. En dat was het bekende: „Ik ben
onschuldig, en binnen vier jaar zal men mijn
onschuld erkennen. De minister weet het
Hij heeft het mij door Du Paty laten zeg
gen, eenige dagen geleden in mijn oei. Hij
weet, dat, wanneer ik stukken aan Duitsch-
land geleverd heb, dat was om belangrijker
documenten te verkrijgen."
En of men dezen getuige herhaaldelijk
vroeg, of hij dit woord als een bekentenis op
vatte, even vaak volgde weer liet antwoord,
dat getuige dit niet te beoordeelen had, dat
hij slechts weergaf wal hij gehoord had, zon
der meer.
Na een langdurig over en weer vragen ten
opzichte van dit punt, waarbij over allerlei
bijkomstige omstandigheden wordt gespro
ken, o. a. van een standje dat getuige op het
Elysée zou gehad hebben, omdat hij met
journalisten gepraat hadj zonder dat men
iets verder komt, nadab nog Dreyfus er op
gewezen heeft, dat in zijn woorden geen be
kentenis kan liggen, en slechts eon schoft
die er uit kan halen, nadat voorts gebleken
is, dat Dreyfus' woord'en onmiddellijk na de
degradatie niet van gewicht werden be-
DOOK
AMYIE READE.
54)
Geknal van zweepslagen, getrappel van
paardenhoeven. Een jong meisje en een
krachtig gebouwd, ernstig uitziend man kwa
men in de arena. Hij Wendde zich tot Cleo en
zei ruw:
„Kom, ga gauw uit den weg, 'tis nu mijn
beurt hier."
„Och, loop naar de maan," snauwde zij
hem toe, boos omdat zij gestoord was, maar
terwijl zij dit zei, verwijderde zij zich toch,
terwijl Castelli met den directeur bleef staan
praten.
Toen Cleo uit het circus kwam, trof zij
Horrox aan, die dadelijk op haar toe trad.
„Het gaat nog niet," sprak zij hoofdschud
dend. „Hij vertrekt naar Bombay. Hij is niet
van plan voor een tweede maal te trouwen.
Hij kan zijn lieve Leila niet vergeten. Ik
geloof dat hij van plan is de kinderen mee
te nenien en dan kan je fluiten naar wraak,"
teide zij met een vloek.
schouwd, hetgeen wel hieruit ten overvloede
blijkt, dat er geen proces-verbaal van werd
opgemaakt, en de President der Republiek er
over heen praatte en zijn aandacht bij Re
nault's bezoek bij iets anders bepaalde, gaat
men over tot het hooren van de volgende ge
tuigen, in de eerste plaats kapitein Anthoïne,
die de executie-parade bijwoonde en die ver
telt, dat kapitein d'Attel den indruk had
gekregen, dat Dreyfus een bekentenis had af
gelegd. Deze laatste echter slaat dit argu-
"ment onmiddellijk uit de handen der beschul
diging door mede te deelen, dat hij met nie
mand anders na de degradatie heeft gespro
ken dan met Lebrun-Renault ,iets wat door
dezen bevestigd wordt, en ook Mercier wordt
door Labori tot de verklaring genoopt, dat
kapitein d'Attel althans geen rapport over
Dreyfus' beweerde bekentenis heeft uitge
bracht.
Guérin, zijn verklaring aanvangende, zegt,
dat hij door generaal Saussier was belast, de
parade der degradatie bij te wonen en hem
verslag te doen van wat er voorviel. Tegen
7.45 's morgens kwam de celwagen met Drey
fus aan. Dreyfus stapte uit en werd in een
bureau gebracht, waar hij werd bewaakt door
Lebrun. Om vijf minuten vóór negen werd
de kapitein-adjudant van het garnizoen van
die taak ontheven d'oor vier kanonniers en
den brigadier, die de wacht, van Dreyfus
moesten vormen, om hem naar de plaats
waar de degradatie zou plaats hebben, te ge
leiden. Hij bevond zich op het oogenblik vlak
aan de deur van liet paviljoen. Het was toen,
dat Lebrun hem sprak over de """Kirden van
Dreyfus. Sprekende van de gi j officieren,
zegt Guérin, dat dit onderhoud niets vertrou
welijks had ,eu de verklaringen van Lebrun
een groot gewicht hebbende, verzocht hij
hem, ze aan de officieren te vertellen. Ik
voeg er bij, zegt Guérin, dat kapitein d'Attel
van den plaatselijken staf belast was gewor
den, alles na te gaan wat betrekking had
op den plaatselijken dienst op den ochtend
zelf van de degradatie. Sprekende van de in
cidenten na de degradatie, zegt Guérin, dat
Dieyfus naar het paviljoen werd geleid naai
den adjudant van het garnizoen, naar de
plaats die tijdens de degradatie voor hem
was aangewezen.
Hij liep met automatischen pas. Dreyfus
herhaalde toen opnieuw voor de officieren die
daar stonden, dat men liem binnen drie ja
ren recht zou laten wedervaren.
Luitenant-kolonel Guérin, die Lebrun zag
na het verlaten van het paviljoen, waar
Dreyfus was bewaakt, bevestigt, dat Lebrun
hem herhaalde de woorden van Dreyfus: dat
hij documenten had geleverd aan een vreem
de mogendheid om daar van de Duitschers
belangrijker voor in de plaats te ontvangen.
Guérin zegt verder, dat hij na de degra
datie kennis gaf van hot voorgevallene aan
generaal Saussier, ook van de verklaringen
aan Lebrun gedaan.
Demange vraagt hem, hoe hij de herhaalde
betuigingen van onschuld van Dreyfus in
overeenstemming brengt met de woorden
„Als ik stukken heb uitgeleverd
Guérin zegt, dat dit een persoonlijke zaak
van Dreyfus is. Hij herinnert zich niet, dat
maatregelen genomen zijn, om de bekentenis
van den beklaagde te doen constateer en.
Een der leden van den krijgsraad, vraagt
aan Guérin, of hij gelooft, dat Dreyfus Es
terhazy gekend heeft?
Dreyfus verklaart nogmaals hem nooit ge
kend to hebben.
Zich tot luib.-kolonel Guérin wendend,
vraagt een lid van den krijgsraad of Weil
niet als reserve-officier aan den generalen
staf van het leger was verbonden. Guérin
zegt, dat hij dit was als reserve-officier be
boerende tot den staf van den opperbevel
hebber en dat hij Esterhazy sedert lang
moest kennen.
„De duivelHeb jij hem gevraagd je te
trouwen? Je schijnt wel dol op hem," sprak
hij op kalnven toon.
„Neen, maar ik vischte maar eens om te
zien welken kant hij uit wilde. Maar je kunt
mij vertouwen. Ik zal het wel klaar spelen.
Het kan mij niet,gehelen op welke manier,"
voegde zij er boos bij. „Maar laat alles maar
aan mij over, ik zal er vanavond eens over
denken, hoe ik het plan liet best kan ten
uitvoer brengen. Hij zegt, dat hij niet weet
waar hij de kinderen moet laten, maar mor
gen zal ik hem den weg er wel toe wijzen."
„Jij Hij zal ze aan jou niet overlaten,"
sprak Horrox haastig. „Je bent toch niet
zoo dwaas om dat te veronderstellen?"
„Laat het maar aan mij over. Ik zal dat
zaakje wel opknappen of je kunt het zelf
doen. En verder kan je naar den duivel loo-
pen," voegde zij er driftig bij.
„Vandaag nog niet, dank je; misschien
wel later," antwoordde hij onverschillig.
Zij deed of zij zijn laatste gezegde niet op
merkte en zei koel:
„Nu, tot ziens. Ik zal het wel klaar spelen."
Een vloek kwam over zijn lippen, maar
Cleo was al te ver om heb te hooren.
,,'tls een ware duivel, dat is niet te ont
kennen. Castelli is veel te slim om haar te
Dreyfus ontkent ooit gezegd to hebben,
dat m drie jaar tijds zijn proces z»u herzien
worden. Hij voegt er aan toe, dat hij die
woorden niet begrijpt. ELij verzoekt den pre
sident van den krijgsraad, de brieven bekend
le maken, die hij schreef aan den chef van
den generalen staf. Men zal dan zien, in wel
ke bewoordingen hij vroeg, om de nasporin-
gen voort te zetten.
De president vraagt hem, hoe hij op het
denkbeeld van drie jaren gekomen is?
Dreyfus antwoordt„omdat, zooals ik aan
Du Paty gezegd had, do regeering beschikte
over de middelen om het onderzoek voort te
zetten, en zij daarvoor tijd noodig had. Ik
zeide dus, dat over twee, drie jaar mijn on
schuld wel blijken zou. Maar ik herhaal, dat
cr in mijn gedachte niets was, wat tot kwaad
denkendheid aanleiding zou kunnen geven.
(Beweging.)
De controleur Peyrolles, die tegenwoordig
was bij de degradatie, zegt, dat Guérin hem
vertelde, dat Dreyfus bekend had, stukken
te heibben geleverd aan Duitschland om an
dere stukken te krijgen. De getuige maakte
met Lebrun-Renault eerst kennis bij het
tweede" Zo]a-proces te Versailles. Hij werd
aan hem voorgesteld door commandant Gué
rin. Ik vroeg hem, waarom liij de bekentenis
met gerapporteerd had aan den President
der Republiek en den eerste-minister Le
brun antwoordde: „ik heb het nagelaten uit
vrees. Terwijl ik wachtte in de antichambre,
hoorde ik in de kamer ernaast, achter een
gecapitonneerde deur een persoon zeggen
„Wie is die gendarme die het beroepsgeheim
verraadde en berichten aan de pers gaf? Het
zou hem wel kunnen opbreken." Daarna riep
men mij en ik sprak niet."
Peyrolles voegt er aan toe, dat hij aan Le
brun gezegd heeft, dat deze ongelijk had met
niets te zeggen.
De oud-majoor Forzinetti zegt, dat Dreyfus
hem steeds is voorgekomen onschuldig te
zijn. Dreyfus heeft trouwens steeds verklaard
dat hij onschuldig was. Nooit lieeft Lebrun
hem gesproken over de bekentenis, evenmin
trouwens als d'Attel. Forzinetti bevestigt,
dat Du Paty hem opdroeg enkele zonderlinge
handelingen te verrichten, om Dreyfus in
verwarring te brengen.
Hij spreekt van Dreyfus' plannen tot zelf
moord.
Dreyfus erkent, dat hij plan heeft gehad
zich van kant te maken. Dat hij zijn marte
ling lieeft kunnen dragen, dankt hij aan me
vrouw Dreyfus, die hem deed begrijpen, dat
teijn plicht was to blijven leven.
Lebrun zegt: dat hij nooit tot Forzinetti
over de bekentenissen gesproken heeft, kwam
omdat generaal Risbourg hem bevolen had
te zwijgen.
De generaals Roget en De Boisdeffre wij
zen op enkele tegenstrijdigheden in de ver
klaring van Forzinetti.
De zitting wordt zonder incident opgehe-
Ypn.
Gcmengiic Mededecllngcn.
De Belgische Kamer heeft met 59 tegen
31 stemmen en 4 blanco's besloten, het
socialistische wetsontwerp tot herziening van
artikel 47 van de grondwet, dat strekte om
de indiening van een wetsontwerp tot invoe
ring van het algemeen stemrecht mogelijk
te maken, niet in behandeling te nemen.
Voor dit parlement ging het heel rustig toe
scheldwoorden zijn er bijna niet gevallen
er was veel publiek op de tribune.
De Reichs-Anzeiger" behelst een manifest
van de Pruisische regeering aan de Ober-
prasidenten. Daarin wordt met nadruk be
kendgemaakt dat niet alleen de hooge politieke
ambtenaren, mnar ook de Landt ate voor de
politiek van de regeering met de daad moeten
trouwen. Hij zou wel stapel gek zijn als hij
heb deed."
Nog eens vloekte bij, en begaf zich naar
zijn kamers.
Castelli, dio haastig voortliep passeerde
hem. Hij knikte Horrox even toe. De twee
mannen waren geen vrienden.
Een wederzijdsehe haat was er tusachen
hen ontstaan, en het was steeds gewapende
vrede.
Toen Cleo thuis gekomen was, bedacht zij
allerlei plannen, en nadat zij eenigen tijd
stil had zitten nadenken, sprak zij luid.
„Le Sal© is de man om ze het eerst heen
te zendenvan hem moet Horrox ze zien in
handen te krijgen. Maar ik zal met Castelli
zeer slim te werk moeten gaan."
Het duurde eenige dagen voor zioh een
nieuwe gelegenheid voordeed om Castelli te
spreken, en gedurende dien tijd' had hij er
dikwijls over nagedacht hoe hij Cleo missen
zou, als hij Engeland verliet.
De mooie Spaansehe vrouw maakte altijd!
indruk op hem, en zijn. gedachten waren
steeds met haar bezig. Zij had zijn hart ge
wonnen, maar hij wilde het zich zelf niet be
kennen.
Zij zag er bijzonder mooi uit, toen zij op
zekeren avond na haar optreden zijn 'kamer
opkomen, en zeker in geen geval op grond
van hun persoonlijk gevoelen de handelingen
van de regeering mogen bemoeilijken. De
regeering vertrouwt dat het voldoende zal
zijn, de politieke ambtenaren daarop ernstig
en stellig opmerkzaam te maken, en l.oopt
dat zij niet weer aanleiding zullen geven tot
meer doortastende maatregelen.
De voorzitter van den Franscben Senaat
en van Hooggerechtshof, als dit wordt
bijeengeroepen is Woensdagmiddag, in
het midden van den vacantietjjd, te Parijs
aangekomen.
Door het Parijsehe parket zijn huiszoekin
gen gedaan bij twee royalistische jongelieden,
wier namen geheim worden gehouden. Er
moeten belangrijke papieren zijn gevonden
die in handen zijn gesteld van rechter Fabre
die de instructie voert in zake de samenzwe
ring tegen de Republiek. De jongelieden zelf
zjjn op vrije voeten gelaten.
De datum van het proees-Zola is vastgesteld
op 23 November a.s. Zooals men weet heb
ben Zola en Perreux, de gérant van de"
sAurore", bij de veroordeeling in Versailles
verstek laten gaan en na hun terugkeer te
Parijs tegen het vonnis verzet aangeteekend.
Daardoor werd een nieuw proces noodzake
lijk en het is dat proces dat 23 November
zal aanvangen voor liet Hof van Assisen te
Versailles.
Mercier moet nu weer bij Leeds een huis
gehuurd hebben zijn vrouw is een Engeische.
De «Daily Mail" heelt van zijn correspon
dent te Rome een telegram ontvangen van
den volgenden inhoud, hetwelk wij slechts
onder reserve mededeelen
De Paus heeft hedert met pater Martin,
generaal der Jezuïlen eene conferentie gehad.
Z. II. scheen zeer ongerust over de wending
die de zaken in Frankrijk nemen. Hij vreest
dat indien Dreylus opnieuw veroordeeld wordt
deze veroordeeling onmiddellijk zal gevolgd
worden door een heftige campagne legende
religieuse orden.
Teneinde deze campagne te voorkomen
heeft de Paus met de Fransehe geestelijkheid
geraadpleegd, vooral met de Jezuïten, om een
gematigde houding aan te nemen en zich
van heftige woorden ten opzichte van Dreyfus
en zijn partjjgenooten te onthouden.
Beweerd is dat de Paus een Encycliek
tegen het antisemitisme zou uitvaardigen
dit wordt nu weer tegengesproken.
Te Boedapest wordt vet teki, dat de bijeen
roeping van den Oostenrijkschen Rijksraad
spoedig zal geschieden. Graaf Thuu moet
der Hongaarsche regeering hebben belooid,
dat de verkiezingen voor de delegatie glad
en grondwettig zullen plaats hebben. Of de
Oostenryksche premier daarbij heeft verteld
hoe hij dit gedaan wil krijgen, zegt het be
richt niet.
In haar laatste kenni-geving aan de En
geische regeering doet de regeering van de
Zuid-Afrikaansche Republiek het voorstel,
dat zij, indien haar tegenvoorstellen worden
aangenomen, den Volksraad zal ontbinden,
na de nieuwe verkiezingen zal dan de nieuwe
wet binnen eenige weken van kracht zijn.
Haar bedoeling daarmee is een ooi log in
Zutd-Afrika af te wenden, omdat deze ver
strekkende gevolgen zou hebben. Tevens
oppert de Transvaalsche regeering dat kies
recht na zeven jaar ruim voldoende is om
aan de eischen van de nieuwe bevolking te
voldoen.
Op verzoek van president Kruger heeft
de Volksraad gisterenavend een geheime
vergadering gehouden om te beraadslagen
in. het circus kwam binnen loopen. Ook zijn
voorstelling was afgeloopen, en hij maakte
zich tot vertrekken gereed.
„Ga nog niet weg, Castelli, ik zou je even
willen spreken," zei zij.
Hij zag naar haar mooi friseh gelaat, en
bleef staan om te hooren wat zij te zeggen
had.
„Toen je mij er onlangs over sprak om
naar Bombay te gaan, scheen het mij toe,
dat de kinderen je bij de volvoering van dat
plan in den weg stonden. Ik heb er over ge
dacht waarom je ze niet aan. Le Sale zoudt
toevertrouwen? Naar ik hoor, heeft hij leer
lingen noodig."
Zij zweeg en was nieuwsgierig wat hij ant
woorden zou.
„Vanda en Adrian voor het circus oplei
den? Dat is onmogelijk. Ik heb mijn vrouw
beloofd dat ze nooit mijn beroep zouden lee-
ren, en ik moet mijn belofte houden," zei hij
vastbesloten.
„Maar me dunkt, Leila moest
Haar woorden werden onderbroken dóór
Castelli, die ongeduldig uitriep
„Spreek niet van. mijn vrouw bij haar
doopnaam, je was geen vriendin van haar, en
ik verbied het je voor eens en. altijd."
Zij zag wel dat alles verloren zou zijn als
over Chamberlain's laatste dépêche. Staats
secretaris Reitz legde uit, dat de Transvaalsche
tegenvoorstellen officieus aan Chamberlain
waren medegedeeld door middel van den
Engelschen agent te Pretoria. Chamberlain
had geantwoord dat hij, indien de Zuid-
Afrikaansche Republiek de bedoelde voor
stellen werkelijk deed, den inhoud ervan
zou onderzoeken.
De Portugeesche regeering, moet blijkens
een regeeringstelegram uit Pretoria last ge
geven hebben de Transvaalsche ammunitie,
die te Lorenfo Marquez was opgehouden, te
laten passeeren.
Koninginnedag.
Gisteravond te 7 uur vereenigde de Minis
ter van Builenlandsche Zaken te zijnen hui
ze aan een galamaaltijd, ter gelegenheid van
den verjaardag van H. M. de Koningin, de
van de verschillende mogendheden alhier ge
plaatste gezanten, of voor zoover deze niet
m de residentie aanwezig waren, hun zaakge
lastigden de Nederlandsclie gezanten met
verlof te 's-Gravenhage; den waarn. chef van
het Kabinet; den loco-secretaris-generaal
van het departement en voorts eenige bur
gerlijke en militaire autoriteiten, te samen
*2G couverts.
De deken van het diplomatische corps, rid
der do Strave, gezant van Rusland, bracht
een toast uit op do gezondheid van H. M.
de Koningin, welken heildronk de gastheer
beantwoordde.
Uit 's-Gravenhage meldt men ons dato
31 Augustus
De parade, die hedenmiddag ter gelegen
heid van den veijaardag van II. M.de Koningin
in het Malieveld werd gehouden, werd zooals
gewoonlijk door «en overtalrjjke menigte bij
gewoond.
In zeker opzicht werden velen teleurge
steld, toen zij de groene vlakte slechts inge
nomen zagen door de 5 bataiilons van het
regiment 'grenadiers en jagers.
De »veld" en de «huzaren" ontbraken,
hetgeen veel ontnam aan 't mooi der parade.
Alles bepaalde zich dan ook heden tot de
beweging van 't voetvolk.
Buitengewoon was ditmaal het aantal ver-
eenigingeo van oud-strijders en oud-militairen,
die vergunning hadden verkregen zich met
hunne vaandels by de standplaats van den
generaal op te stellen.
Een gedeelte van het veld was als ge
woonlijk ingenomen door uiet-ingedeelde
officieren en burgers met hunne dames.
De tegenwoordige oud-strijders werden
door generaal-majoor Van Pommeren, gou
verneur der residentie met een enkel woord
toegesproken.
De Generaal inspecteerde hierna de troe
pen; de Koninklijke Militaire Kapel speelde
het «Wilhelmus" en marschmuziek en on
der commando van den Luit.-Koi. Buijs,
werd toen gedefileerd voor den Generaal, in
open gelederen, met versnelden pas en in
gesloten colonne.
Het militaire schouwspel was hiermede
geëindigd.
Het avondfeest van Koningins verjaardag
in de residentie de groote illuminatie in
liet Haagsche Bosch kan goed geslaagd
genoemd worden. In den tweeden Bosch
vijver kreeg men een Javaansch dorp met
vurige palmboomen, een tempel, bruggetjes,
paddihuisjes enz. te zien, en dit stuk, eene
lengte van 150 meter beslaande, brandde
goed. Indische schepen dreven op het water
vlak en verspreidden Bengaalschen gloed,
zij hem niet in zijn humeur hield, en sprak
dus zacht
„Vergeef mij, ik wilde je niet belecdigen.
Wij zagen haar doopnaam altijd op de biljet
ten gedrukt en spraken ook steeds zoo over
haal', maar 't ligt niet m mijn. bedoeling om
je te mishagen. Ik voor mij houd het er
voor dat mevrouw Castelli alleen meende, dat.
zij niet in slechte handen mochten vallen.
Z'.j behoorde niet tot die soort van men-
schen, wilde zij zeggen, maai' verbeterde
dames, die wenschen dat haar kinderen niets
doen. Veronderstel eens, dat je kwam te
sterven, wat moest er dan van hen worden
Het zou toch beter zijn, als zij hun eigen
kostje konden verdienen, dan dat zij op
straat zouden moeten uithongeren."
„Dat kan wel zijn," antwoordde Castelli,
„maar ik heb liet haar nu eenmaal beloofd.
Die zaak met Horrox heeft haar zoo getrof
fen, dat zij de kinderen van het circus altijd
verwijderd wilde houden."
(Wordp. vervolgd.)